cat_title
				 
			stringclasses 5
				values  | v_order
				 
			int64 1 
			116 
			 | v_position
				 
			int64 0 
			1 
			 | poem_text
				 
			stringlengths 15 
			47 
			 | poet_name
				 
			stringclasses 1
				value  | poem_id
				 
			int64 1 
			599 
			 | 
|---|---|---|---|---|---|
	قطعه 
 | 1 
							 | 0 
							 | 
	به عهد سلطنت شاه شیخ ابواسحاق 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 2 
							 | 1 
							 | 
	به پنج شخص عجب ملک فارس بود آباد 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 3 
							 | 0 
							 | 
	نخست پادشهی همچو او ولایت بخش 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 4 
							 | 1 
							 | 
	که جان خویش بپرورد و داد عیش بداد 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 5 
							 | 0 
							 | 
	دگر مربی اسلام شیخ مجدالدین 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 6 
							 | 1 
							 | 
	که قاضیای به از او آسمان ندارد یاد 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 7 
							 | 0 
							 | 
	دگر بقیهی ابدال شیخ امین الدین 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 8 
							 | 1 
							 | 
	که یمن همت او کارهای بسته گشاد 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 9 
							 | 0 
							 | 
	دگر شهنشه دانش عضد که در تصنیف 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 10 
							 | 1 
							 | 
	بنای کار مواقف به نام شاه نهاد 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 11 
							 | 0 
							 | 
	دگر کریم چو حاجی قوام دریادل 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 12 
							 | 1 
							 | 
	که نام نیک ببرد از جهان به بخشش و داد 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 13 
							 | 0 
							 | 
	نظیر خویش بنگذاشتند و بگذشتند 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 14 
							 | 1 
							 | 
	خدای عز و جل جمله را بیامرزاد 
 | 
	حافظ 
 | 49 
							 | 
					
	قطعه 
 | 1 
							 | 0 
							 | 
	خسروا گوی فلک در خم چوگان توشد 
 | 
	حافظ 
 | 50 
							 | 
					
	قطعه 
 | 2 
							 | 1 
							 | 
	ساحت کون ومکان عرصهی میدان تو باد 
 | 
	حافظ 
 | 50 
							 | 
					
	قطعه 
 | 3 
							 | 0 
							 | 
	زلف خاتون ظفر شیفتهی پرچم توست 
 | 
	حافظ 
 | 50 
							 | 
					
	قطعه 
 | 4 
							 | 1 
							 | 
	دیدهی فتح ابد عاشق جولان تو باد 
 | 
	حافظ 
 | 50 
							 | 
					
	قطعه 
 | 5 
							 | 0 
							 | 
	ای که انشاء عطارد صفت شوکت توست 
 | 
	حافظ 
 | 50 
							 | 
					
	قطعه 
 | 6 
							 | 1 
							 | 
	عقل کل چاکر طغراکش دیوان تو باد 
 | 
	حافظ 
 | 50 
							 | 
					
	قطعه 
 | 7 
							 | 0 
							 | 
	طیرهی جلوهی طوبی قد چون سرو تو شد 
 | 
	حافظ 
 | 50 
							 | 
					
	قطعه 
 | 8 
							 | 1 
							 | 
	غیرت خلد برین ساحت ایوان تو باد 
 | 
	حافظ 
 | 50 
							 | 
					
	قطعه 
 | 9 
							 | 0 
							 | 
	نه به تنها حیوانات و نباتات و جماد 
 | 
	حافظ 
 | 50 
							 | 
					
	قطعه 
 | 10 
							 | 1 
							 | 
	هر چه در عالم امر است به فرمان تو باد 
 | 
	حافظ 
 | 50 
							 | 
					
	قطعه 
 | 1 
							 | 0 
							 | 
	روح القدس آن سروش فرخ 
 | 
	حافظ 
 | 52 
							 | 
					
	قطعه 
 | 2 
							 | 1 
							 | 
	بر قبهی طارم زبرجد 
 | 
	حافظ 
 | 52 
							 | 
					
	قطعه 
 | 3 
							 | 0 
							 | 
	میگفت سحر گهی که یا رب 
 | 
	حافظ 
 | 52 
							 | 
					
	قطعه 
 | 4 
							 | 1 
							 | 
	در دولت و حشمت مخلد 
 | 
	حافظ 
 | 52 
							 | 
					
	قطعه 
 | 5 
							 | 0 
							 | 
	بر مسند خسروی بماناد 
 | 
	حافظ 
 | 52 
							 | 
					
	قطعه 
 | 6 
							 | 1 
							 | 
	منصور مظفر محمد 
 | 
	حافظ 
 | 52 
							 | 
					
	قطعه 
 | 1 
							 | 0 
							 | 
	به سمع خواجه رسان ای ندیم وقتشناس 
 | 
	حافظ 
 | 53 
							 | 
					
	قطعه 
 | 2 
							 | 1 
							 | 
	به خلوتی که در او اجنبی صبا باشد 
 | 
	حافظ 
 | 53 
							 | 
					
	قطعه 
 | 3 
							 | 0 
							 | 
	لطیفهای به میان آر و خوش بخندانش 
 | 
	حافظ 
 | 53 
							 | 
					
	قطعه 
 | 4 
							 | 1 
							 | 
	به نکتهای که دلش را بدان رضا باشد 
 | 
	حافظ 
 | 53 
							 | 
					
	قطعه 
 | 5 
							 | 0 
							 | 
	پس آنگهش ز کرم این قدر به لطف بپرس 
 | 
	حافظ 
 | 53 
							 | 
					
	قطعه 
 | 6 
							 | 1 
							 | 
	که گر وظیفه تقاضا کنم روا باشد 
 | 
	حافظ 
 | 53 
							 | 
					
	قطعه 
 | 1 
							 | 0 
							 | 
	اعظم قوام دولت و دین آنکه بر درش 
 | 
	حافظ 
 | 55 
							 | 
					
	قطعه 
 | 2 
							 | 1 
							 | 
	از بهر خاکبوس نمودی فلک سجود 
 | 
	حافظ 
 | 55 
							 | 
					
	قطعه 
 | 3 
							 | 0 
							 | 
	با آن وجود و آن عظمت زیر خاک رفت 
 | 
	حافظ 
 | 55 
							 | 
					
	قطعه 
 | 4 
							 | 1 
							 | 
	در نصف ماه ذیقعد از عرصهی وجود 
 | 
	حافظ 
 | 55 
							 | 
					
	قطعه 
 | 5 
							 | 0 
							 | 
	تا کس امید جود ندارد دگر ز کس 
 | 
	حافظ 
 | 55 
							 | 
					
	قطعه 
 | 6 
							 | 1 
							 | 
	آمد حروف سال وفاتش امید جود 
 | 
	حافظ 
 | 55 
							 | 
					
	قطعه 
 | 1 
							 | 0 
							 | 
	دل منه بر دنیی و اسباب او 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 2 
							 | 1 
							 | 
	زانکه از وی کس وفاداری ندید 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 3 
							 | 0 
							 | 
	کس عسل بینیش از این دکان نخورد 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 4 
							 | 1 
							 | 
	کس رطب بیخار از این بستان نچید 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 5 
							 | 0 
							 | 
	هر به ایامی چراغی بر فروخت 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 6 
							 | 1 
							 | 
	چون تمام افروخت بادش دردمید 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 7 
							 | 0 
							 | 
	بی تکلف هر که دل بر وی نهاد 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 8 
							 | 1 
							 | 
	چون بدیدی خصم خود میپرورید 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 9 
							 | 0 
							 | 
	شاه غازی خسرو گیتیستان 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 10 
							 | 1 
							 | 
	آنکه از شمشیر او خون میچکید 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 11 
							 | 0 
							 | 
	گه به یک حمله سپاهی میشکست 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 12 
							 | 1 
							 | 
	گه به هویی قلبگاهی میدرید 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 13 
							 | 0 
							 | 
	از نهیبش پنجه میافکند شیر 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 14 
							 | 1 
							 | 
	در بیابان نام او چون میشنید 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 15 
							 | 0 
							 | 
	سروران را بیسبب میکرد حبس 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 16 
							 | 1 
							 | 
	گردنان را بیخطر سر میبرید 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 17 
							 | 0 
							 | 
	عاقبت شیراز و تبریز و عراق 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 18 
							 | 1 
							 | 
	چون مسخر کرد وقتش در رسید 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 19 
							 | 0 
							 | 
	آنکه روشن بد جهانبینش بدو 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 20 
							 | 1 
							 | 
	میل در چشم جهانبینش کشید 
 | 
	حافظ 
 | 56 
							 | 
					
	قطعه 
 | 1 
							 | 0 
							 | 
	بر سر بازار جانبازان منادی میزنند 
 | 
	حافظ 
 | 57 
							 | 
					
	قطعه 
 | 2 
							 | 1 
							 | 
	بشنوید ای ساکنان کوی رندی بشنوید 
 | 
	حافظ 
 | 57 
							 | 
					
	قطعه 
 | 3 
							 | 0 
							 | 
	دختر رز چند روزی شد که از ما گم شدهست 
 | 
	حافظ 
 | 57 
							 | 
					
	قطعه 
 | 4 
							 | 1 
							 | 
	رفت تا گیرد سر خود، هان و هان حاضر شوید 
 | 
	حافظ 
 | 57 
							 | 
					
	قطعه 
 | 5 
							 | 0 
							 | 
	جامهای دارد ز لعل و نیمتاجی از حباب 
 | 
	حافظ 
 | 57 
							 | 
					
	قطعه 
 | 6 
							 | 1 
							 | 
	عقل و دانش برد و شد تا ایمن از وی نغنوید 
 | 
	حافظ 
 | 57 
							 | 
					
	قطعه 
 | 7 
							 | 0 
							 | 
	هر که آن تلخم دهد حلوا بها جانش دهم 
 | 
	حافظ 
 | 57 
							 | 
					
	قطعه 
 | 8 
							 | 1 
							 | 
	ور بود پوشیده و پنهان به دوزخ در روید 
 | 
	حافظ 
 | 57 
							 | 
					
	قطعه 
 | 9 
							 | 0 
							 | 
	دختری شبگرد تند تلخ گلرنگ است و مست 
 | 
	حافظ 
 | 57 
							 | 
					
	قطعه 
 | 10 
							 | 1 
							 | 
	گر بیابیدش به سوی خانهی حافظ برید 
 | 
	حافظ 
 | 57 
							 | 
					
	قطعه 
 | 1 
							 | 0 
							 | 
	برادر خواجه عادل طاب مثواه 
 | 
	حافظ 
 | 58 
							 | 
					
	قطعه 
 | 2 
							 | 1 
							 | 
	پس از پنجاه و نه سال از حیاتش 
 | 
	حافظ 
 | 58 
							 | 
					
	قطعه 
 | 3 
							 | 0 
							 | 
	به سوی روضهی رضوان سفر کرد 
 | 
	حافظ 
 | 58 
							 | 
					
	قطعه 
 | 4 
							 | 1 
							 | 
	خدا راضی ز افعال و صفاتش 
 | 
	حافظ 
 | 58 
							 | 
					
	قطعه 
 | 5 
							 | 0 
							 | 
	خلیل عادلش پیوسته بر خوان 
 | 
	حافظ 
 | 58 
							 | 
					
	قطعه 
 | 6 
							 | 1 
							 | 
	وز آنجا فهم کن سال وفاتش 
 | 
	حافظ 
 | 58 
							 | 
					
	قطعه 
 | 1 
							 | 0 
							 | 
	بر تو خوانم ز دفتر اخلاق 
 | 
	حافظ 
 | 59 
							 | 
					
	قطعه 
 | 2 
							 | 1 
							 | 
	آیتی در وفا و در بخشش 
 | 
	حافظ 
 | 59 
							 | 
					
	قطعه 
 | 3 
							 | 0 
							 | 
	هر که بخراشدت جگر به جفا 
 | 
	حافظ 
 | 59 
							 | 
					
	قطعه 
 | 4 
							 | 1 
							 | 
	همچو کان کریم زر بخشش 
 | 
	حافظ 
 | 59 
							 | 
					
	قطعه 
 | 5 
							 | 0 
							 | 
	کم مباش از درخت سایه فکن 
 | 
	حافظ 
 | 59 
							 | 
					
	قطعه 
 | 6 
							 | 1 
							 | 
	هر که سنگت زند ثمر بخشش 
 | 
	حافظ 
 | 59 
							 | 
					
	قطعه 
 | 7 
							 | 0 
							 | 
	از صدف یاد دار نکتهی حلم 
 | 
	حافظ 
 | 59 
							 | 
					
	قطعه 
 | 8 
							 | 1 
							 | 
	هر که برد سرت گهر بخشش 
 | 
	حافظ 
 | 59 
							 | 
					
	قطعه 
 | 1 
							 | 0 
							 | 
	زان حبه خضرا خور کز روی سبک روحی 
 | 
	حافظ 
 | 60 
							 | 
					
	قطعه 
 | 2 
							 | 1 
							 | 
	هر کاو بخورد یک جو بر سیخ زند سی مرغ 
 | 
	حافظ 
 | 60 
							 | 
					
	قطعه 
 | 3 
							 | 0 
							 | 
	زان لقمه که صوفی را در معرفت اندازد 
 | 
	حافظ 
 | 60 
							 | 
					
	قطعه 
 | 4 
							 | 1 
							 | 
	یک ذره و صد مستی یک دانه و صد سیمرغ 
 | 
	حافظ 
 | 60 
							 | 
					
	قطعه 
 | 1 
							 | 0 
							 | 
	مجد دین سرور و سلطان قضات اسماعیل 
 | 
	حافظ 
 | 61 
							 | 
					
	قطعه 
 | 2 
							 | 1 
							 | 
	که زدی کلک زبان آورش از شرع نطق 
 | 
	حافظ 
 | 61 
							 | 
					
	قطعه 
 | 3 
							 | 0 
							 | 
	ناف هفته بد و از ماه رجب کاف و الف 
 | 
	حافظ 
 | 61 
							 | 
					
	قطعه 
 | 4 
							 | 1 
							 | 
	که برون رفت از این خانهی بینظم و نسق 
 | 
	حافظ 
 | 61 
							 | 
					
	قطعه 
 | 5 
							 | 0 
							 | 
	کنف رحمت حق منزل او دان و آنگه 
 | 
	حافظ 
 | 61 
							 | 
					
	قطعه 
 | 6 
							 | 1 
							 | 
	سال تاریخ وفاتش طلب از رحمت حق 
 | 
	حافظ 
 | 61 
							 | 
					
	قطعه 
 | 1 
							 | 0 
							 | 
	بلبل و سرو و سمن یاسمن و لاله و گل 
 | 
	حافظ 
 | 62 
							 | 
					
	قطعه 
 | 2 
							 | 1 
							 | 
	هست تاریخ وفات شه مشکین کاکل 
 | 
	حافظ 
 | 62 
							 | 
					
	قطعه 
 | 3 
							 | 0 
							 | 
	خسرو روی زمین غوث زمان بواسحاق 
 | 
	حافظ 
 | 62 
							 | 
					
	قطعه 
 | 4 
							 | 1 
							 | 
	که به مه طلعت او نازد و خندد بر گل 
 | 
	حافظ 
 | 62 
							 | 
					
			Subsets and Splits
				
	
				
			
				
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.