cat_title
stringclasses 5
values | v_order
int64 1
116
| v_position
int64 0
1
| poem_text
stringlengths 15
47
| poet_name
stringclasses 1
value | poem_id
int64 1
599
|
|---|---|---|---|---|---|
قطعه
| 7
| 0
|
آن که ده با هفت و نیم آورد بس سودی نکرد
|
حافظ
| 76
|
قطعه
| 8
| 1
|
فرصتت بادا که هفت و نیم با ده می‌کنی
|
حافظ
| 76
|
قصیده
| 1
| 0
|
شد عرصه‌ی زمین چو بساط ارم جوان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 2
| 1
|
از پرتو سعادت شاه جهان ستان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 3
| 0
|
خاقان شرق و غرب که در شرق و غرب، اوست
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 4
| 1
|
صاحب‌قران خسرو و شاه خدایگان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 5
| 0
|
خورشید ملک‌پرور و سلطان دادگر
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 6
| 1
|
دارای دادگستر و کسرای کی‌نشان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 7
| 0
|
سلطان‌نشان عرصه‌ی اقلیم سلطنت
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 8
| 1
|
بالانشین مسند ایوان لامکان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 9
| 0
|
اعظم جلال دولت و دین آنکه رفعتش
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 10
| 1
|
دارد همیشه توسن ایام زیر ران
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 11
| 0
|
دارای دهر شاه شجاع آفتاب ملک
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 12
| 1
|
خاقان کامگار و شهنشاه نوجوان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 13
| 0
|
ماهی که شد به طلعتش افروخته زمین
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 14
| 1
|
شاهی که شد به همتش افراخته زمان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 15
| 0
|
سیمرغ وهم را نبود قوت عروج
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 16
| 1
|
آنجا که باز همت او سازد آشیان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 17
| 0
|
گر در خیال چرخ فتد عکس تیغ او
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 18
| 1
|
از یکدگر جدا شود اجزای توأمان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 19
| 0
|
حکمش روان چو باد در اطراف بر و بحر
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 20
| 1
|
مهرش نهان چو روح در اعضای انس و جان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 21
| 0
|
ای صورت تو ملک جمال و جمال ملک
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 22
| 1
|
وی طلعت تو جان جهان و جهان جان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 23
| 0
|
تخت تو رشک مسند جمشید و کیقباد
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 24
| 1
|
تاج تو غبن افسر دارا و اردوان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 25
| 0
|
تو آفتاب ملکی و هر جا که می‌روی
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 26
| 1
|
چون سایه از قفای تو دولت بود دوان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 27
| 0
|
ارکان نپرورد چو تو گوهر به هیچ قرن
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 28
| 1
|
گردون نیاورد چو تو اختر به صد قران
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 29
| 0
|
بی‌طلعت تو جان نگراید به کالبد
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 30
| 1
|
بی‌نعمت تو مغز نبندد در استخوان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 31
| 0
|
هر دانشی که در دل دفتر نیامده‌ست
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 32
| 1
|
دارد چو آب خامه‌ی تو بر سر زبان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 33
| 0
|
دست تو را به ابر که یارد شبیه کرد
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 34
| 1
|
چون بدره بدره این دهد و قطره قطره آن
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 35
| 0
|
با پایه‌ی جلال تو افلاک پایمال
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 36
| 1
|
وز دست بحر جود در دهر داستان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 37
| 0
|
بر چرخ علم ماهی و بر فرق ملک تاج
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 38
| 1
|
شرع از تو در حمایت و دین از تو در امان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 39
| 0
|
ای خسرو منیع جناب رفیع قدر
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 40
| 1
|
وی داور عظیم مثال رفیع‌شان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 41
| 0
|
علم از تو در حمایت و عقل از تو با شکوه
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 42
| 1
|
در چشم فضل نوری و در جسم ملک جان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 43
| 0
|
ای آفتاب ملک که در جنب همتت
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 44
| 1
|
چون ذره‌ی حقیر بود گنج شایگان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 45
| 0
|
در جنب بحر جود تو از ذره کمتر است
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 46
| 1
|
صد گنج شایگان که ببخشی به رایگان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 47
| 0
|
عصمت نهفته رخ به سراپرده‌ات مقیم
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 48
| 1
|
دولت گشاده‌رخت بقا زیر کندلان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 49
| 0
|
گردون برای خیمه خورشید فلکه‌ات
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 50
| 1
|
از کوه و ابر ساخته نازیر و سایه‌بان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 51
| 0
|
وین اطلس مقرنس زرد و ز زرنگار
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 52
| 1
|
چتری بلند بر سر خرگاه خویش دان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 53
| 0
|
بعد از کیان به ملک سلیمان نداد کس
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 54
| 1
|
این ساز و این خزینه و این لشکر گران
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 55
| 0
|
بودی درون گلشن و از پردلان تو
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 56
| 1
|
در هند بود غلغل و در زنگ بد فغان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 57
| 0
|
در دشت روم خیمه زدی و غریو کوس
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 58
| 1
|
از دشت روم رفت به صحرای سیستان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 59
| 0
|
تا قصر زرد تاختی و لرزه اوفتاد
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 60
| 1
|
در قصرهای قیصر و در خانه‌های خان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 61
| 0
|
آن کیست کاو به ملک کند باتو همسری
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 62
| 1
|
از مصر تا به روم و ز چین تا به قیروان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 63
| 0
|
سال دگر ز قیصرت از روم باج سر
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 64
| 1
|
وز چینت آورند به درگه خراج جان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 65
| 0
|
تو شاکری ز خالق و خلق از تو شاکرند
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 66
| 1
|
تو شادمان به دولت و ملک از تو شادمان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 67
| 0
|
اینک به طرف گلشن و بستان همی‌روی
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 68
| 1
|
با بندگان سمند سعادت به زیر ران
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 69
| 0
|
ای ملهکی که در صف کروبیان قدس
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 70
| 1
|
فیضی رسد به خاطر پاکت زمان زمان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 71
| 0
|
ای آشکار پیش دلت هرچه کردگار
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 72
| 1
|
دارد همی به پرده‌ی غیب اندرون نهان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 73
| 0
|
داده فلک عنان ارادت به دست تو
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 74
| 1
|
یعنی که مرکبم به مراد خودم بران
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 75
| 0
|
گر کوششیت افتد پر داده‌ام به تیر
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 76
| 1
|
ور بخششیت باید زر داده‌ام به کان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 77
| 0
|
خصمت کجاست در کف پای خودش فکن
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 78
| 1
|
یار تو کیست بر سر چشم منش نشان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 79
| 0
|
هم کام من به خدمت تو گشته منتظم
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 80
| 1
|
هم نام من به مدحت تو گشته جاودان
|
حافظ
| 77
|
قصیده
| 1
| 0
|
ز دلبری نتوان لاف زد به آسانی
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 2
| 1
|
هزار نکته در این کار هست تا دانی
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 3
| 0
|
بجز شکردهنی مایه‌هاست خوبی را
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 4
| 1
|
به خاتمی نتوان زد دم سلیمانی
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 5
| 0
|
هزار سلطنت دلبری بدان نرسد
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 6
| 1
|
که در دلی به هنر خویش را بگنجانی
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 7
| 0
|
چه گردها که برانگیختی ز هستی من
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 8
| 1
|
مباد خسته سمندت که تیز می‌رانی
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 9
| 0
|
به همنشینی رندان سری فرود آور
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 10
| 1
|
که گنجهاست در این بی‌سری و سامانی
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 11
| 0
|
بیار باده‌ی رنگین که یک حکایت راست
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 12
| 1
|
بگویم و نکنم رخنه در مسلمانی
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 13
| 0
|
به خاک پای صبوحی‌کنان که تا من مست
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 14
| 1
|
ستاده بر در میخانه‌ام به دربانی
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 15
| 0
|
به هیچ زاهد ظاهرپرست نگذشتم
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 16
| 1
|
که زیر خرقه نه زنار داشت پنهانی
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 17
| 0
|
به نام طره‌ی دلبند خویش خیری کن
|
حافظ
| 78
|
قصیده
| 18
| 1
|
که تا خداش نگه دارد از پریشانی
|
حافظ
| 78
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.