text
stringlengths 171
100k
| label
stringlengths 12
100k
|
|---|---|
ottawa-based musicians known for heavy metal, classical and folk-pop are among the nominees for the 2016 juno awards.
ottawa-based kallemattson is nominated for video of the year for his song "avalanche," along with toronto-based cinematographer philip sportel. the pair recreates 35 classic album covers in the video.
f--k the facts, a band that counts gatineau, ottawa and cambridge as its hometowns, is nominated for heavy metal album of the year for desire will rot.
the souljazz orchestra, a band based in ottawa, is nominated for world music album of the year for resistance.
from left, members of the souljazz orchestra: steve patterson, pierre chrétien, ray murray, marielle rivard, zakari frantz and philippe lafrenire. (brian goldschmied/souljazz orchestra)
ottawa-born pianist angela hewitt is nominated for classical album of the year: solo or chamber ensemble for liszt: piano sonata & sonnets.
the band esmerine, which has some roots in wakefield, que., is nominated for recording package of the year for its album lost voices.
and half moon run, a montreal-based trio with roots in ottawa, is nominated for breakthrough group of the year.
the 2016 juno awards take place in calgary on april 3.
|
(ˈrɔɪtərz) ˈsænʤeɪ, ə hɛʤ fənd ˈmænɪʤər æt ˈæˌsɛt ˈmænɪʤmənt ˈɛlˈpi hu wɑz ˈkrɪmənəli ʧɑrʤd læst wik ɪn ə ˈmeɪʤər ˌɪnˈsaɪdər ˈtreɪdɪŋ keɪs, həz bɪn faʊnd dɛd ɪn ən əˈpɛrənt ˈsuɪˌsaɪd, ðə pəˈlis sɛd ɔn ˈtuzˌdeɪ. ˈsænʤeɪ dɪˈpɑrts ˈfɛdərəl kɔrt ˈæftər ə ˈhirɪŋ ˈfɑloʊɪŋ hɪz ərˈɛst ɪn nu jɔrk, juz., ʤun 15 2016 ˈʤæksən, 44 wɑz dɪˈskəvərd baɪ hɪz waɪf ɔn ˈmənˌdeɪ ˈivnɪŋ ɪn ðə ˈbɛˌdrum əv hɪz ˈbrʊklɪn hoʊm wɪθ ə wund tɪ hɪz nɛk, ə nu jɔrk pəˈlis dɪˈpɑrtmənt ˈspoʊksˌwʊmən sɛd. ə ˈsuɪˌsaɪd noʊt ənd ə naɪf wər rɪˈkəvərd, ʃi ˈædɪd. ðə dɛθ mɑrkt ə ˈstənɪŋ tərn ɪn wən əv ðə juz. ˈbɪgəst ˈrisənt ˌɪnˈsaɪdər ˈtreɪdɪŋ ˈkeɪsɪz. ˈlɔjərz, ˈbɛri bərk ənd ˈɛrɪk tirschwell*, kɔld hɪz dɛθ ə ˈtræʤədi ðət ɪz ˈdɪfəkəlt tɪ comprehend.”*.” hoʊp fər ðə seɪk əv hɪz ˈfæməli ənd hɪz ˈmɛməri ðət ɪt wɪl nɑt bi fərˈgɑtən ðət ðə ˈʧɑrʤɪz əˈgɛnst ɪm wər ˈoʊnli ənˈpruvən ˌækjəˈzeɪʃənz ənd hi hæd ˈɔlˌweɪz meɪnˈteɪnd hɪz innocence,”*,” ðeɪ ˈædɪd. ðə ˈmɛdɪkəl ˈɔfəs wɪl dɪˈtərmən ðə kɔz əv dɛθ, ənd pəˈlis sɛd ən ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃən wɑz ˈəndər weɪ. ˈprɑsɪˌkjutərz læst ˈwɛnzˌdeɪ ənˈveɪld ˈʧɑrʤɪz əˈgɛnst əˈlɛʤɪŋ hi ˈfrɔduləntli meɪd 25 ˈmɪljən baɪ ˈgɪtɪŋ ədˈvæns ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən əˈbaʊt juz. fud ənd drəg ædˌmɪnɪˈstreɪʃən əˈpruvəlz əv ʤəˈnɛrɪk drəg ˌæpləˈkeɪʃənz. ˈprɑsɪˌkjutərz sɛd ðə ˌɪnˈsaɪd ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən wɑz prəˈvaɪdɪd baɪ ˈgɔrdən ˈʤɑnstən, ə pəˈlɪtɪkəl ˌɪnˈtɛləʤəns kənˈsəltənt ənd ˈfɔrmər ɪmˈplɔɪi æt ðə fda*, hu gɑt ɪt frəm ə frɛnd, hu stɪl wərks æt ðə ˈeɪʤənsi. pæst səm əv ðə tɪps tɪ ˈkrɪstəfər, ðɛn ə pɔrtˈfoʊliˌoʊ ˈmænɪʤər, hu meɪd hɪz oʊn ˌɪˈligəl treɪdz, ˈprɑsɪˌkjutərz sɛd. boʊθ ˈʤɑnstən ənd ˈsikrɪtli ˈplidɪd ˈgɪlti ˈərliər ðɪs mənθ ənd əˈgrid tɪ kˈwɑpərˌeɪt ɪn ðə keɪs əˈgɛnst, hu ˈplidɪd nɑt ˈgɪlti tɪ ˈʧɑrʤɪz ˌɪnˈkludɪŋ sɪˈkjʊrətiz frɔd, waɪər frɔd ənd kənˈspɪrəsi. hi hæd bɪn fri ɔn 5 ˈmɪljən bɑnd. ðə ˈʧɑrʤɪz wər əˈnaʊnst baɪ mænˈhætən juz. əˈtərni, hu həz ˈoʊvərˌsin ə ˈsɪriz əv ˌɪnˈsaɪdər ˈtreɪdɪŋ ˌprɑsəˈkjuʃənz ðət hæv rɪˈzəltɪd ɪn 107 ˈpipəl biɪŋ ʧɑrʤd ənd 81 biɪŋ kənˈvɪktəd sɪns 2009 ðət pʊʃ həz ˈsəfərd ˈrisənt ˈsɛtˌbæks ˈfɑloʊɪŋ ə 2014 əˈpɛˌleɪt ˈrulɪŋ ðət ˈlɪmɪtɪd ðə skoʊp əv ˌɪnˈsaɪdər ˈtreɪdɪŋ lɔz, rɪˈzəltɪŋ ɪn ˈʧɑrʤɪz biɪŋ drɑpt ər dɪsˈmɪst əˈgɛnst 14 dɪˈfɛndənts. ə ˈspoʊksmən fər dɪˈklaɪnd tɪ ˈkɑmɛnt. hɛlpt bɪld gru əp ɪn ˌkæləməˈzu, ˈmɪʃɪgən ənd ˈgræʤəˌweɪtɪd frəm duk ˈfukwə skul əv ˈbɪznɪs ˌbiˈfɔr ˈhɛdɪŋ tɪ wɔl strit wɛr hi bɪˈgæn ˈkəvərɪŋ ðə ˌfɑrməˈsutɪkəl ˈsɛktər. hi hæd bɪn ə ˈpɑrtnər æt ˈæˌsɛt ˈmænɪʤmənt ənd wɑz ˌɪnstrəˈmɛnəl ɪn ˈbɪldɪŋ ɪt wɪθ ˈfaʊndər ˈʤeɪkəb ˈgɑˌtlib ˈɪntu ən 8 ˈbɪljən fərm ðət ˈkaʊntɪd səm əv ðə ˈbɪgəst ˈpɛnʃən fəndz ɛz klaɪənts. mɔrn ðə ˈtræʤɪk lɔs əv ˈsænʤeɪ, ə dɪˈvoʊtɪd ˈfɑðər, ˈhəzbənd ənd friend,”*,” ˈgɑˌtlib sɛd ɪn ə ˈsteɪtmənt ɔn ˈtuzˌdeɪ. θɔts ər wɪθ hɪz ˈfæməli ˈdʊrɪŋ ðɪs ˈdɪfəkəlt time.”*.” ˈgɑˌtlib toʊld ˌɪnˈvɛstərz ɔn ˈfraɪˌdeɪ ðət ɪt wɑz ˌɪmˈpɑsəbəl tɪ kənˈtɪnju ˈmænəʤɪŋ ðə fərm bɪˈkəz əv ðə ˈnɛgətɪv ˌɪmˈpækt frəm ðə pəˈblɪsɪti sərˈaʊndɪŋ ˌɪnˈdaɪtmənt ənd səbˈstænʃəl ˌɪnˈvɛstər wɪθˈdrɔəlz. ˈgɑˌtlib roʊt tɪ klaɪənts ðət wən əv ðə pɔrtˈfoʊliˌoʊz wɑz biɪŋ soʊld tɪ ənd ðət ðə ˈbælənst fənd, wɛr wərkt, wɑz biɪŋ ʃət daʊn. ˈbælənst fənd, wɪʧ hɛlpt rən, ərnd pərˈsɛnt læst jɪr wɪn moʊst hɛʤ fəndz wər ˈluzɪŋ ˈməni. 2 ˈɪmɪʤɪz) ðɪs jɪr, ðə fənd ɪz ɪn ðə rɛd, ˈpoʊstɪŋ ə pərˈsɛnt lɔs fər ðə jɪr θru ˈərli ʤun. ðə ˈgloʊbəl fənd, wɪʧ ɪz biɪŋ soʊld tɪ, rɪˈtərnd pərˈsɛnt læst jɪr ənd həz lɔst pərˈsɛnt θru ˈərli ʤun. ˈfɔrmər drəg ɪgˈzɛkjətɪv ˈmɑrtɪn, ˈəndər ˌɪnˈdaɪtmənt hɪmˈsɛlf ɪn ən ˌənrɪˈleɪtɪd sɪˈkjʊrətiz frɔd keɪs, ɪn ə poʊst ɔn sɛd hi kʊd ˌəndərˈstænd ðə ˈprɛʃər fɛlt baɪ, hum hi sɛd hi hæd ˈspoʊkən wɪθ ɪn ðə pæst. bi mɔr ˈsædənd tɪ si ðɪs ˈprɔˌsɛs dɪˈstrɔɪ someone,”*,” roʊt.
|
(reuters) - sanjay valvani, a hedge fund manager at visium asset management lp who was criminally charged last week in a major insider trading case, has been found dead in an apparent suicide, the police said on tuesday.
sanjay valvani departs federal court after a hearing following his arrest in new york, u.s., june 15, 2016. reuters/lucas jackson
valvani, 44, was discovered by his wife on monday evening in the bedroom of his brooklyn home with a wound to his neck, a new york police department spokeswoman said. a suicide note and a knife were recovered, she added.
the death marked a stunning turn in one of the u.s. government’s biggest recent insider trading cases. valvani’s lawyers, barry berke and eric tirschwell, called his death a “horrible tragedy that is difficult to comprehend.”
“we hope for the sake of his family and his memory that it will not be forgotten that the charges against him were only unproven accusations and he had always maintained his innocence,” they added.
the city’s medical examiner’s office will determine the cause of valvani’s death, and police said an investigation was under way.
prosecutors last wednesday unveiled charges against valvani alleging he fraudulently made $25 million by getting advance information about u.s. food and drug administration approvals of generic drug applications.
prosecutors said the inside information was provided by gordon johnston, a political intelligence consultant and former employee at the fda, who got it from a friend, who still works at the agency.
valvani passed some of the tips to christopher plaford, then a visium portfolio manager, who made his own illegal trades, prosecutors said.
both johnston and plaford secretly pleaded guilty earlier this month and agreed to cooperate in the case against valvani, who pleaded not guilty to charges including securities fraud, wire fraud and conspiracy. he had been free on $5 million bond.
the charges were announced by manhattan u.s. attorney preet bharara, who has overseen a series of insider trading prosecutions that have resulted in 107 people being charged and 81 being convicted since 2009.
that push has suffered recent setbacks following a 2014 appellate ruling that limited the scope of insider trading laws, resulting in charges being dropped or dismissed against 14 defendants.
a spokesman for bharara declined to comment.
helped build visium
valvani grew up in kalamazoo, michigan and graduated from duke university’s fuqua school of business before heading to wall street where he began covering the pharmaceutical sector.
he had been a partner at visium asset management and was instrumental in building it with founder jacob gottlieb into an $8 billion firm that counted some of the country’s biggest pension funds as clients.
“we mourn the tragic loss of sanjay, a devoted father, husband and friend,” gottlieb said in a statement on tuesday. “our thoughts are with his family during this difficult time.”
gottlieb told investors on friday that it was impossible to continue managing the firm because of the negative impact from the publicity surrounding valvani’s indictment and substantial investor withdrawals.
gottliebote to clients that one of the firm’s portfolios was being sold to alliancebernstein and that the balanced fund, where valvani worked, was being shut down.
visium’s balanced fund, which valvani helped run, earned 5.6 percent last year when most hedge funds were losing money.
slideshow (2 images)
this year, the fund is in the red, posting a 9.25 percent loss for the year through early june. the visium global fund, which is being sold to alliancebernstein, returned 10.3 percent last year and has lost 2.3 percent through early june.
former drug executive martin shkreli, under indictment himself in an unrelated securities fraud case, in a post on reddit said he could understand the pressure felt by valvani, whom he said he had spoken with in the past.
“i couldn’t be more saddened to see this process destroy someone,” shkreliote.
|
ˈvərnən ˈdeɪvɪs kʊd bi ɪn laɪn fər ə bɪg deɪ ˈsənˌdi. (ˈstivən ˈɪmɪʤɪz) ˈkoʊlɪn ənd ðə sæn frænˈsɪskoʊ' əˈfɛns ˈprɛzənt ə ˈlɔndri lɪst əv ˈɪʃuz fər ðə æˈtlæntə dɪˈfɛns, nɑt ðə list əv wɪʧ biɪŋ əˈbɪləˌtiz ˈfælkənz' dɪˈfɛnsɪv koʊˈɔrdəˌneɪtər maɪk ˈnoʊlən kɔld ɪm "ə game-wrecker*" ðɪs wik. bət ə pəˈtɛnʃəli bɪg ˈprɑbləm əroʊz fər ðə ˈfælkənz ɪn ðɛr wɪn ˈoʊvər siˈætəl: ən ˌɪnəˈbɪlɪti tɪ ˈkəvər taɪt ɛnd zæk ˈmɪlər. ˈmɪlər ˈfɪnɪʃt læst ˈsənˌdiz geɪm wɪθ eɪt ˈkæʧɪz fər 142 jɑrdz (ə ˈævərɪʤ). hi ˈɔlsoʊ kɔt ə pæs ɪn ðə fɔrθ kˈwɔrtər, ɛz pɑrt əv siˈætəlz ˈræli frəm 20 pɔɪnts daʊn. ðə ˈsiˌhɔks ənd du nɑt rən ðə ɪgˈzækt seɪm əˈfɛnsɪz, bət ðə ˈbeɪsɪks ər ˈsɪmələr. laɪk siˈætəl, sæn frænˈsɪskoʊ ˈjutəˌlaɪzɪz ðə ˈpɪstəl, səm lʊks ənd rɪˈlaɪz ɔn ˈkɑmˌboʊ əˈbɪləˌtiz tɪ kriˈeɪt pleɪz. æˈtlæntə ˈstrəgəld wɪθ ˈrəsəl ˈwɪlsənz ˈkɑmprəbəl skɪl sɛt læst wik, əˈspɛʃəli ˈdʊrɪŋ ðə ˈsɛkənd hæf. ənd bɪˈkəz əv ðə ˈɛkstrə əˈtɛnʃən ðə ˈfælkənz peɪd tɪ ˈwɪlsən, ˈmɪlər kənˈtɪnjud tɪ faɪnd ˈkævərnəs gæps ɪn ðə æˈtlæntə dɪˈfɛns. sæn frænˈsɪskoʊz ˈvərnən ˈdeɪvɪs hæd tɪ bi ˈlɪkɪŋ hɪz ʧɑps waɪl ˈwɑʧɪŋ ðət ˈdeɪvɪs meɪd ʤɪst 41 ˈkæʧɪz ˈdʊrɪŋ ðə ˈrɛgjələr ˈsizən (hɪz loʊəst ˈtoʊtəl sɪns 2008 bət hi rɪˈmeɪnz wən əv ðə moʊst ˈdeɪnʤərəs taɪt ɛndz ɪn ðə lig. ɑr fərst ˈkɑnfərəns ˈfaɪnəlz "breɪk ɪt daʊn" lʊks bæk æt haʊ ˈmɪlər hərt ðə ˈfælkənz, ənd haʊ ðə ənd ˈdeɪvɪs maɪt bi ˈeɪbəl tɪ teɪk ædˈvæntɪʤ əv æˈtlæntə, tu. wər ɪt ˈoʊnli soʊ ˈsɪmpəl fər æˈtlæntə tɪ pɔɪnt tɪ siˈætəlz ˈpɪstəl, lʊks ənd seɪ, "ˈoʊˈkeɪ, lɛts əˈʤəst ɑr taɪt ɛnd ˈkəvərɪʤ ðɛr" bət ðə truθ ɪz ðət ˈmɪlər bərnd ðə ˈfælkənz' ˈsɛkənˌdɛri aʊt əv ə vərˈaɪəti əv fɔrˈmeɪʃənz. ɔn ðɪs fərst pleɪ wɪl lʊk æt, fər ɪgˈzæmpəl, ðə ˈsiˌhɔks laɪnd əp ˈwɪlsən ˈəndər ˈsɛnər, wɪθ tu taɪt ɛndz (ˈmɪlər ənd ˈænθɔˌni məˈkɔɪ) pləs ˈsɪdni raɪs tɪ hɪz lɛft. ðə ˈfælkənz ˈkaʊnərd wɪθ ə lʊk ðeɪ ʃoʊd ə lɔt ˈsənˌdi. ɪt wɑz ə ɪn ˌpərsəˈnɛl ðət lʊkt ə lɔt laɪk ə sɛt ˈlaɪnˌbækər ˈstivən ˈnɪkələs muvd əp taɪt tɪ ðə raɪt saɪd əv æˈtlæntəz laɪn, waɪl ˈseɪfti ˈtɑməs (ˈsərkəld) drɑpt daʊn tɪ gɪv ðə ˈfælkənz eɪt pleɪərz wɪˈθɪn faɪv jɑrdz əv ðə laɪn əv ˈskrɪmɪʤ. ˈmɪlər ənd raɪs ræn rʊts (ˈmɪlər biɪŋ ðə ˌɪnˈsaɪd wən), waɪl məˈkɔɪ ʃɑt əˈkrɔs ðə laɪn tɪ pɪk əp ʤɑn ˈeɪbrəˌhæm. ðə juz əv məˈkɔɪ ðɛr ɪz ˈsɪmələr tɪ haʊ ðə ˈvaɪkɪŋz dɪˈstrɪbjətəd pleɪərz aʊt əv ə trɪps (three-receiver*) fɔrˈmeɪʃən tɪ rən ðə ˈvərsəz. grin beɪ. baɪ duɪŋ ɪt hir, siˈætəl hæd ˈwɪlsən prəˈtɛktɪd ˈæftər hi feɪkt ə tɪ lɪnʧ ənd roʊld tɪ hɪz raɪt. ðə ˈdɪfɪˌkəlti fər æˈtlæntə, ˈivɪn ðoʊ ðɪs pleɪ dɪd nɑt kəm aʊt əv ðə ˈpɪstəl ər ˈjutəˌlaɪz ðə, ɪz ðət ðə ˈfælkənz hæd tɪ rɪˈspɛkt boʊθ ðə lɪnʧ rən ənd ə pəˈtɛnʃəl ˈwɪlsən ˈroʊˌlaʊt. ɛz ə rɪˈzəlt, ˈmɪlər wɑz ˈeɪbəl tɪ slɪp ˈɪntu ðə gæp bɪtˈwin ðə ˈlaɪnˌbækərz ənd dip ˈseɪfti ˈwɪljəm mʊr. ˈmɪlər ðɛn ræn hɪz rut tɪ ðə ˈsaɪˌdlaɪn, wɛr raɪs hæd klɪrd aʊt ðə rɪˈmeɪnɪŋ æˈtlæntə dɪˈfɛndər. ˈoʊvər ənd ˈoʊvər əˈgɛn, ˈmɪlər ʃɑt ˈɪntu ˈveɪkənsiz kriˈeɪtɪd ˈiðər baɪ æˈtlæntəz kəˈmɪtmənt tɪ ˈstɑpɪŋ ðə rən ər baɪ ə ˈfælkənz blɪts. hir, ðə ˈsiˌhɔks əˈgɛn ʃoʊd ə fɔrˈmeɪʃən θri taɪt ɛndz ˈoʊvərˌloʊdɪd tɪ ðə raɪt saɪd, wɪθ lɪnʧ ɪn ə sɛt bɪˈhaɪnd ˈwɪlsən. ʤɪst ɛz ɔn ɑr fərst ɪgˈzæmpəl, æˈtlæntə hæd faɪv ɔn ðə laɪn ənd θri ɪn ðə trəˈdɪʃənəl ˈlaɪnˌbækər spɑts. ˈivɪn wɪθ lɪnʧ ˈbreɪkɪŋ aʊt əv ðə ˈbækˌfild ˌɪˈmiˌdiətli, dɛnt ənd ʃɔn ˈwɛðərˌspun froʊz, ˈwɛri əv ˈwɪlsənz əˈbɪləˌti tɪ ɪˈskeɪp ðə ˈpɑkət. ɛz ðeɪ dɪd ðət, ˈmɪlər əˈgɛn klɪrd ðət ˈlaɪnˌbækər ˈlɛvəl ənd ʃɑt fri ˈɪntu ðə ˈsɛkənˌdɛri. ˈwɪlsən hɪt ɪm fər ə geɪn. ˈmɪlər hæd ˈməltəpəl ˈkæʧɪz wɪθ ˈwɪlsən ɪn ðə ˈʃɑtˌgən wɪθ ən ˈɛmti ˈbækˌfild, tu. ðɛr, ðə ˈoʊnli graʊnd θrɛt wɑz ˈwɪlsən hɪmˈsɛlf, jɛt ˈmɪlər ɔn æt list θri ɔˈkeɪʒənz faʊnd hɪmˈsɛlf waɪd ˈoʊpən ˌɪˈmiˌdiətli æt ðə snæp. ˈivɪn ðoʊ moʊst əv ˈmɪlərz ˈækʃən keɪm wɪθ siˈætəl ɪn sɛts ˈəðər ðən ðə ˈpɪstəl, ðə seɪm dɪˈsɛpʃənz wər ðɛr ðə məˈʤɔrəti əv ðə taɪm. soʊ lɔŋ ɛz ðə play-fakes*, ənd pəˈtɛnʃəl əv ə rən ər ˈprɛvələnt ɪn ðə dɪˈfɛnsɪz maɪnd, əˈfɛnsɪz kən teɪk ædˈvæntɪʤ. wən mɔr ɪgˈzæmpəl, ɔf ə tɪ lɪnʧ. ˈwɪlsən hɛld ðə ˈlaɪnˌbækərz, ə waɪd rɪˈsivər klɪrd wən saɪd əv ðə fild ənd ˈmɪlər ˈsprɪntɪd tɪ ðə ˈoʊpənɪŋ. wɪθ ðə θrɛt əv ə rən ɪn ðɛr bæk ˈpɑkəts, ðə ˈɔlsoʊ laɪk tɪ muv ˈdeɪvɪs əraʊnd. ðə du juz ðə ˈpɪstəl ə greɪt dil. grin beɪ traɪd tɪ ˈkaʊntər ɪt ˈərli ɪn ðə dɪˈvɪʒənəl raʊnd wɪθ ə lʊk ˈsɪmələr tɪ wət æˈtlæntə juzd ˈvərsəz. siˈætəl faɪv ɔn ðə laɪn, tu ˈlaɪnˌbækərz faɪv jɑrdz dip ənd ə ˈseɪfti drɑpt daʊn. ðə ˈpækərz dɪd ðɪs aʊt əv ðɛr ˌpərsəˈnɛl wɪθ kleɪ ˈmæθjuz tɪ ˈblaɪndˌsaɪd ənd əˈnəðər dɪˈfɛndər ɔn ðə ˈɑpəzɪt saɪd əv ðə laɪn. bət ɔn pæs pleɪz, bi ɪt aʊt əv ðə ˈpɪstəl (ɛz sin hir) ər əˈnəðər fɔrˈmeɪʃən, ðət lɛft ˈdeɪvɪs ˌwənɔnˈwən. ðæts ˈwɪljəmz wɪθ ðə rɛd ɛks ðɛr. hi ˈʃɪftɪd aʊt tɪ ˈkəvər ə ˈmoʊʃənɪŋ brus ˈmɪlər aʊt əv ðə ˈbækˌfild, ˈlivɪŋ paʊnd a.j*. hɔk riˈspɑnsəbəl fər ˈdeɪvɪs ɔn ə pæs. hɔk ˈæˌkʧuəli dɪd ə ˈdisənt ʤɑb ˈrɛkəgˌnaɪzɪŋ ðə meɪd tɪ fræŋk gɔr, əˈlaʊɪŋ ɪm tɪ steɪ wɪθ ˈdeɪvɪs ˈərli ɛz kəmˈplitɪd ə pæs tɪ ˈmaɪkəl ˈkræbˌtri ˌɪnˈstɛd. ˌhaʊˈɛvər, ˈdeɪvɪs hæd hɔk ˈbitən dip ɪn ðət hoʊl bɪtˈwin ðə ˈlaɪnˌbækər ənd dip ˈseɪfti ɪgˈzæktli wɛr ˈmɪlər dɪd moʊst əv hɪz wərk læst wik ˈvərsəz. æˈtlæntə. ðə wɪl ˈɔlsoʊ slaɪd ˈdeɪvɪs aʊt tɪ ə spɑt, ɪf ðə ˈmæʧəps əraɪz. wɪθ grin beɪ, ɔn ðə pleɪ ˈpɪkʧərd bɪˈloʊ, ˈdeɪvɪs dru ə ˈhoʊldɪŋ kɔl ɔn ˈwɪljəmz. ˈdeɪvɪs' wən kæʧ əˈgɛnst ðə ˈpækərz wɑz ə 44-yard*, ɔn ə dip bɔl frəm. əˈgɛn, ðə laɪnd əp ɪn ə ˈprɪti trəˈdɪʃənəl sɛt, waɪl ðə ˈpækərz ˈkaʊnərd wɪθ ðət lʊk. ðɪs lɛft ðə ˈpækərz wɪθ ə ˈprɑbləm wɪn drɑpt tɪ θroʊ: 1 ˈdeɪvɪs hæd ə ˈʤusi ˈmæʧəp wɪθ ə ˈlaɪnˌbækər əˈgɛn, wɪʧ hi ˈɛkˌsplɔɪtəd tɪ meɪk ə pleɪ downfield*. 2 hæd ə klɪr ˈrənɪŋ leɪn, ɪf hi hæd ˈʧoʊzən tɪ teɪk ɪt, bɪˈkəz ðə ˈpækərz' frənt faɪv dɪd nɑt gɪt hoʊm wɪθ ˈprɛʃər ənd ðə bæk sɪks hæd tɪ drɔp kˈwɪkli ɪn ˈkəvərɪʤ. ənd lɛst ju θɪŋk wiv fərˈgɑtən əˈbaʊt ðə: ɪt wɪl bi ðɛr fər ðə, ðoʊ ðeɪ moʊst ˈɔfən juz ɪt ɛz ə rən, ɛz əˈpoʊzd tɪ ə dəˈkɔɪ. bət ðə maɪt bi ðɛr ˈsənˌdi, ɪf ðə ɑpt tɪ juz ɪt. ðɪs ɪz ə ʃɑt frəm rən əˈgɛnst ðə ˈpækərz. ˈmɪlər keɪm əˈkrɔs tɪ blɑk ðə wik saɪd ɛz məˈkɔɪ dɪd fər siˈætəl əˈbəv waɪl ˈdeɪvɪs steɪd hoʊm tɪ blɑk. hæd ðə əˈʤəstɪd ðɛr laɪn əˈsaɪnmənts ənd juzd hir, ðoʊ, ˈdeɪvɪs ˈizəli kʊd hæv ˈdɑrtɪd bɪˈhaɪnd ðə ˈlaɪnˌbækərz fər ə səbˈstænʃəl geɪn. ðə lɔŋ ənd ʃɔrt əv ɪt ɪz ðɪs: sæn frænˈsɪskoʊz əˈfɛns, ɛz siˈætəlz dɪd, wɪl kriˈeɪt mɪsˈmæʧɪz əˈgɛnst ðə æˈtlæntə dɪˈfɛns. ðə ˈsiˌhɔks wər ˈeɪbəl tɪ tərn ðoʊz mɪsˈmæʧɪz ˈɪntu ə bɪg deɪ fər ˈmɪlər.
|
vernon davis could be in line for a big day sunday. (stephen dunn/getty images)
colin kaepernick and the san francisco 49ers' offense present a laundry list of issues for the atlanta defense, not the least of which being kaepernick's dual-threat abilities -- falcons' defensive coordinator mike nolan called him "a game-wrecker" this week.
but a potentially big problem arose for the falcons in their win over seattle: an inability to cover tight end zach miller.
miller finished last sunday's game with eight catches for 142 yards (a 17.8 per-catch average). he also caught a wide-open 3-yard td pass in the fourth quarter, as part of seattle's rally from 20 points down.
the seahawks and 49ers do not run the exact same offenses, but the basics are similar. like seattle, san francisco utilizes the pistol, some zone-read looks and relies on kaepernick's run/pass combo abilities to create plays. atlanta struggled with russell wilson's comparable skill set last week, especially during the second half.
and because of the extra attention the falcons paid to wilson, miller continued to find cavernous gaps in the atlanta defense.
san francisco's vernon davis had to be licking his chops while watching that -- davis made just 41 catches during the regular season (his lowest total since 2008), but he remains one of the most dangerous tight ends in the league.
our first conference finals "break it down" looks back at how miller hurt the falcons, and how the 49ers and davis might be able to take advantage of atlanta, too.
were it only so simple for atlanta to point to seattle's pistol, zone-read looks and say, "ok, let's adjust our tight end coverage there" ...
but the truth is that miller burned the falcons' secondary out of a variety of formations. on this first play we'll look at, for example, the seahawks lined up wilson under center, with two tight ends (miller and anthony mccoy) plus wr sidney rice to his left.
the falcons countered with a look they showed a lot sunday. it was a 4-3 in personnel that looked a lot like a 5-2 set -- linebacker stephen nicholas moved up tight to the right side of atlanta's line, while safety thomas decoud (circled) dropped down to give the falcons eight players within five yards of the line of scrimmage.
miller and rice ran routes (miller being the inside one), while mccoy shot across the line to pick up john abraham. the use of mccoy there is similar to how the vikings distributed players out of a trips (three-receiver) formation to run the zone-read vs. green bay. by doing it here, seattle had wilson protected after he faked a handoff to marshawn lynch and rolled to his right.
the difficulty for atlanta, even though this play did not come out of the pistol or utilize the zone-read, is that the falcons had to respect both the lynch run and a potential wilson rollout.
as a result, miller was able to slip into the gap between the linebackers and deep safety william moore. miller then ran his route to the sideline, where rice had cleared out the remaining atlanta defender.
over and over again, miller shot into vacancies created either by atlanta's commitment to stopping the run or by a falcons blitz. here, the seahawks again showed a run-heavy formation -- three tight ends overloaded to the right side, with lynch in a single-back set behind wilson. just as on our first example, atlanta had five on the line and three in the traditional linebacker spots.
even with lynch breaking out of the backfield immediately, akeem dent and sean weatherspoon froze, wary of wilson's ability to escape the pocket.
as they did that, miller again cleared that linebacker level and shot free into the secondary. wilson hit him for a 34-yard gain.
miller had multiple catches with wilson in the shotgun with an empty backfield, too. there, the only ground threat was wilson himself, yet miller on at least three occasions found himself wide open immediately at the snap.
even though most of miller's action came with seattle in sets other than the pistol, the same deceptions were there the majority of the time. so long as the play-fakes, misdirection and potential of a qb run are prevalent in the defense's mind, offenses can take advantage.
one more example, off a play-fake to lynch. wilson held the linebackers, a wide receiver cleared one side of the field and miller sprinted to the opening.
with the threat of a kaepernick run in their back pockets, the 49ers also like to move davis around.
the 49ers do use the pistol a great deal. green bay tried to counter it early in the nfc divisional round with a look similar to what atlanta used vs. seattle -- five on the line, two linebackers five yards deep and a safety dropped down. the packers did this out of their 3-4 personnel with clay matthews to kaepernick's blindside and another defender on the opposite side of the line.
but on pass plays, be it out of the pistol (as seen here) or another formation, that left davis one-on-one.
that's tramon williams with the red x there. he shifted out to cover a motioning bruce miller out of the backfield, leaving lb a.j. hawk responsible for davis on a pass.
hawk actually did a decent job recognizing the play-fake kaepernick made to frank gore, allowing him to stay with davis early as kaepernick completed a pass to michael crabtree instead. however, davis had hawk beaten deep in that hole between the linebacker and deep safety -- exactly where miller did most of his work last week vs. atlanta.
the 49ers will also slide davis out to a flanker spot, if the matchups arise. with green bay blitzing kaepernick, on the play pictured below, davis drew a holding call on williams.
davis' one catch against the packers was a 44-yard, on a deep ball from kaepernick. again, the 49ers lined up in a pretty traditional single-back set, while the packers countered with that eight-up look.
this left the packers with a two-pronged problem when kaepernick dropped to throw:
1. davis had a juicy matchup with a linebacker again, which he exploited to make a play downfield.
2. kaepernick had a clear running lane, if he had chosen to take it, because the packers' front five did not get home with pressure and the back six had to drop quickly in coverage.
and lest you think we've forgotten about the zone-read: it will be there for the 49ers, though they most often use it as a run, as opposed to a play-action decoy. but the play-action might be there sunday, if the 49ers opt to use it.
this is a shot from kaepernick's 56-yard td run against the packers. miller came across to block the weak side -- as mccoy did for seattle above -- while davis stayed home to block. had the 49ers adjusted their line assignments and used play-action here, though, davis easily could have darted behind the linebackers for a substantial gain.
the long and short of it is this: san francisco's offense, as seattle's did, will create mismatches against the atlanta defense. the seahawks were able to turn those mismatches into a big day for miller.
|
kəmˈbaɪnɪŋ ðə ˈsɪgnəʧər wɔrm ˈænəˌlɔg saʊnd wɪθ klæs ˈlidɪŋ ˈdɪʤɪtəl kənɛkˈtɪvɪti, briðz laɪf ənd soʊl ˈɪntu ˌɪˌlɛkˈtrɑnɪk mˈjuzɪk pərˈfɔrməns. ðə ˈbɪlˌtɪn tɛkˈnɑləʤi ˈɔfərz nu ˈlɛvəlz əv məˌnɪpjəˈleɪʃən wɪθ ɑr nu swit əv dɪˈleɪz, reverbs*, modulators*, ənd wɪʧ ər ɔl θru ˈsɪmpəl ˌhænˈzɔn kənˈtroʊl fər ðə ənd ɪkˈsprɛsɪŋ ðə ˈɪnər ˌkrieɪˈtɪvəti. ɪz ə ˈʧænəl ˈmɪksər, ɪkˈwɪpt wɪθ ðə ˈlɛʤənˌdɛri ˈfɪltər, 3 bænd ɔn ɔl ˈʧænəlz ənd ən ˌɪnˈtuətɪv leɪaʊt. ðə ˈvərsətəl ˈfiʧər əˈlaʊɪŋ fər ðə kəˈnɛkʃən əv ɪkˈstərnəl ˈhɑrdˌwɛr wɪθ boʊθ ənd ˈmæstər ˌɪnˈsərt moʊd kəˈnɛkʃənz (laɪn ər hi-z*) ɪkˈwɪps fər ˈnumərəs ɛnˈhænst ˈsɛˌtəp sɪˈnɛrioʊz. iʧ ˈʧænəl həz ɪts oʊn ˈdɛdəkeɪtəd sɛnd kənˈtroʊl fər ɪkˈstərnəl ˈprɑsɛsɪŋ ənd kən ˈɔlsoʊ bi ˈrutɪd tɪ ðə ˌɪnˈtərnəl ˈɪnʤən.
|
combining the signature warm analogue xone sound with class leading digital connectivity, xone:px5 breathes life and soul into electronic music performance. the built-in fx technology offers new levels of manipulation with our new xone:xcite fx suite of performance-focused delays, reverbs, modulators, flangers and distorters which are all assignable through simple hands-on control for fine-tuning the fx and expressing the dj’s inner creativity.
xone:px5 is a 4+1 channel mixer, equipped with the legendary xone filter, 3 band eq on all channels and an intuitive layout.
the versatile send/return feature allowing for the connection of external fx hardware with both send/return and master insert mode connections (line or hi-z) equips xone:px5 for numerous enhanced setup scenarios. each channel has its own dedicated send control for external fx processing and can also be routed to the internal xone:fx engine.
|
kwin ɪˈlɪzəbɪθ həz bɔt ən ˈaɪˌpæd 2 ˈæftər biɪŋ waʊd baɪ hər ˈgrændˌsənz' ˈgæʤəts. ˈprɪnsɪz ˈwɪljəm ənd ˈhɛri geɪv ðə kwin ə ɪn ˈjuzɪŋ ˈæpəlz ˈtæblət wɪn ðeɪ tʊk ðɛrz tɪ ˈbəkɪŋˌhæm ˈpæləs. "ðə kwin ˈhædənt sin ˈɛniˌθɪŋ laɪk ðə ˈaɪˌpæd ˌbiˈfɔr," ə rɔɪəl ˌɪnˈsaɪdər sɛd. "ʃi wɑz ˈvɛri ˌɪmˈprɛst. ʃi wɑz ˌpɑrˈtɪkjələrli ˈteɪkən wɪθ haʊ ˈizi ɪt wɑz tɪ juz, ðə lɑrʤ skrin ənd haʊ laɪt ɪt wɑz." ðə ˈaɪˌpæd, wɪʧ kɔsts əp 992 ɪn ˈbrɪtən, wʊd əˈlaʊ ðə ˈmɑˌnɑrk tɪ braʊz ðə ˈɪntərˌnɛt, wɔʧ ˈmuviz, pleɪ geɪmz ənd ˈdaʊnˌloʊd æps. "ʃi θɪŋks ɪt wɪl bi greɪt tɪ kip hər ˌɛnərˈteɪnd ɔn ɔl ðə lɔŋ trɪps ʃi həz tɪ meɪk," ðə sɔrs sɛd. ðə kwin ˈɔlsoʊ oʊnz æt list tu ˈaɪˌpɔdz, wən əv wɪʧ wɑz ə gɪft frəm ˈjuˈɛs ˈprɛzɪdənt ˈbɑrək ˌoʊˈbɑmə ɪn 2009 ðət keɪm ˈloʊdɪd wɪθ ˈɪmɪʤɪz əv hər əˈfɪʃəl tʊr əv ðə ˈjuˈɛs tu jɪrz ˈərliər. ərˈɪʤənəli ˈpəblɪʃt ɛz kwin ɪˈlɪzəbɪθ baɪz ən ˈaɪˌpæd
|
queen elizabeth has bought an ipad 2 after being wowed by her grandsons' touch-screen gadgets.
princes william and harry gave the queen a crash-course in using apple's tablet when they took theirs to buckingham palace.
"the queen hadn't seen anything like the ipad before," a royal insider said.
"she was very impressed. she was particularly taken with how easy it was to use, the large screen and how light it was."
the ipad, which costs up £650 ($992) in britain, would allow the 85-year-old monarch to browse the internet, watch movies, play games and download apps.
"she thinks it will be great to keep her entertained on all the long trips she has to make," the source said.
the queen also owns at least two ipods, one of which was a gift from us president barack obama in 2009 that came loaded with images of her official tour of the us two years earlier.
originally published as queen elizabeth buys an ipad
|
"ðə ˈvɪdioʊ spiks fər ˌɪtˈsɛlf, ɪt?" ˈbrʊklɪn ˈdɪstrɪkt əˈtərni ˈkɛnɪθ ˈtɑmsən sɛd ˈwɛnzˌdeɪ əˈbaʊt ə brif ˈvɪdioʊ rɪˈkɔrdɪŋ ðət lɛd tɪ tu nu jɔrk pəˈlis dɪˈpɑrtmənt kɑps biɪŋ ʧɑrʤd ɪn kəˈnɛkʃən tɪ ðə əˈsɔlt əv ə ˈbrʊklɪn bɔɪ. ðə bɔɪ, hu wɑz ərˈɛstɪd fər ˌmɛrəˈwɑnə pəˈzɛʃən, ˈɛndɪd əp wɪθ ˈbroʊkən tiθ ənd ˈbruzɪz. ðə ˈɔfɪsərz ʧɑrʤd ɪn ˈbrʊklɪn səˈprim kɔrt ɔn ˈwɛnzˌdeɪ ər ˈdeɪvɪd afanador*, 33 ənd ˈaɪzɪk, 36 boʊθ ˈvɛtərənz. ðə ˈvɪdioʊ əv ðə ˈɔgəst 29 əˈveɪləbəl ɔn ðə ˈkæpʧərd baɪ ə ˈloʊkəl kraʊn haɪts ˈbɪznɪs. ðə teɪp ʃoʊz ðə bɔɪ ˈrənɪŋ ˌbiˈfɔr ɪˈvɛnʧəwəli ˈstɑpɪŋ ənd ˈreɪzɪŋ hɪz hænz, ˈæftər wɪʧ hi ɪz ˈpəməld ənd ˈteɪkən tɪ ðə graʊnd. ˈtɑmsən, ðə ˈdɪstrɪkt əˈtərni, toʊld ðə nu jɔrk ˈdeɪli nuz ðət ðə tu ˈɔfɪsərz, hu rɪˈmeɪn fri ənd ər ˈskɛʤʊld tɪ əˈpɪr ɪn kɔrt nɛkst mənθ, "hɪt ə dɪˈfɛnsləs əˈnɑrmd jəŋ mæn ɪn ðə maʊθ ənd əˈtækt ɪm waɪl hi traɪd tɪ sərˈɛndər." ðə kɑps' əˈtərni, ˈstivən wərθ, sɛd ðɛrz mɔr tɪ ðə teɪp ðən mits ðə aɪ. traɪd ðiz ˈkeɪsɪz ɪn frənt əv ˈʤʊriz ənd wi wən ðiz keɪs ɪn frənt əv ˈʤʊriz ənd aɪ ɪkˈspɛkt ðɪs tɪ ˈhæpən hir ɛz wɛl," ðə nu jɔrk ˈdeɪli nuz kˈwoʊtɪd ɪm ɛz seɪɪŋ. ðə ˈɔfɪsərz' ˌɪnˈdaɪtmənt ˈfɑloʊz ə ˈneɪʃənˈwaɪd strɪŋ əv pəˈlis bruˈtælɪti ˈɪnsədənts kɔt ɔn teɪp, səm əv wɪʧ hæv hæd səˈvɪr ˌripərˈkəʃənz fər ðə ərˈɛstɪŋ ˈɔfɪsərz. ɛz ðə sərˈveɪləns soʊˈsaɪɪti ðə groʊθ əv sərˈveɪləns cams*, ˈmoʊbəl foʊn ˈkæmərəz, ənd əˈθɔrətiz kən noʊ ˈlɔŋgər tərn ə blaɪnd aɪ tɪ pəˈlis bruˈtælɪti. ə ˈstætən ˈaɪlənd grænd ˈʤʊri, fər ɪgˈzæmpəl, ɪz kənˈsɪdərɪŋ pəˈlis bruˈtælɪti ˈʧɑrʤɪz ɪn kəˈnɛkʃən tɪ ðə dɛθ əv ə nu jɔrk mæn hu daɪd waɪl pəˈlis ərˈɛstɪd ɪm fər ˈsɛlɪŋ ənˈlaɪsənst ˌsɪgəˈrɛts ɪn ˌʤuˈlaɪ. ˌɪˈmiˌdiətli ˈfɑloʊɪŋ ˈɛrɪk ərˈɛst, ðə ˌɛnˈwaɪˌpiˌdi sɛd ðə ˈvɪktɪm "wɛnt ˈɪntu ˈkɑrdiˌæk ərˈɛst ənd daɪd." bət ˈfʊtɪʤ ˈkæpʧərd frəm ən ˈmoʊbəl foʊn toʊld ə ˈdɪfərənt ˈstɔri. ɛz ˈsɛvərəl ˈɔfərz səbˈdud ˈgɑrnər, wən əˈlɛʤədli ˈjuzɪŋ ə ʧoʊk hoʊld, hi ɪz ˈoʊvərˈhərd ˈjɛlɪŋ, "aɪ kænt brið. aɪ kænt brið." ɪn sɛpˈtɛmbər, ə saʊθ ˌkɛrəˈlaɪnə ˈhaɪˌweɪ ˈtrupər wɑz ʧɑrʤd wɪθ əˈsɔlt ənd ˈbætəri ɪn kəˈnɛkʃən tɪ ðə ˌənprəˈvoʊkt ˈʃutɪŋ əv ə ˈmoʊtərɪst pʊld ˈoʊvər fər ə ˈsitˌbɛlt ˈɪnsədənt ðət wɑz ˈvɪdioʊˈteɪpt baɪ ðə ˈɔfɪsərz oʊn dashcam*. pəˈlis mɪˈskɑndəkt ɪn ˈʤɛnərəl həz hɪt ðə ˈlaɪmˌlaɪt ˈfɑloʊɪŋ ðə ˈɔgəst 9 ˈʃutɪŋ dɛθ əv ən əˈnɑrmd ˈmaɪkəl braʊn ɪn ˈfərgəsən, məˈzʊri. ðət wɑz nɑt ˈmæsɪv ˈproʊˌtɛsts ənd ˈwaɪdˈsprɛd kɔlz frəm ˌpɑləˈtɪʃənz ənd ðə ˈpəblɪk fər pəˈlis tɪ wɛr ˈbɑdi cams*. ˈfərgəsən pəˈlis ˈstɑrtɪd ˈjuzɪŋ ðɛm ə mənθ ˈæftər ðə ˈʃutɪŋ, ɛz hæv ˈəðər dɪˈpɑrtmənts. ðə ˌmɪniˈæpəlɪs pəˈlis dɪˈpɑrtmənt əˈnaʊnst ˈfraɪˌdeɪ ðət ɪt hæd ˈbeɪgən dɪˈplɔɪɪŋ ðə dɪˈvaɪsɪz. ˈlɪstɪŋ ˈɪmɪʤ baɪ ˈjuˌtub
|
"the video speaks for itself, it?" brooklyn district attorney kenneth thompson said wednesday about a brief video recording that led to two new york police department cops being charged in connection to the pistol-whipping assault of a 16-year-old brooklyn boy. the boy, who was arrested for marijuana possession, ended up with broken teeth and bruises.
the officers charged in brooklyn supreme court on wednesday are david afanador, 33, and tyrane isaac, 36, both nine-year veterans.
the 82-second video of the teen's august 29 beating—widely available on the internet—was captured by a local crown heights business. the tape shows the boy running before eventually stopping and raising his hands, after which he is pummeled and taken to the ground.
thompson, the district attorney, told the new york daily news that the two officers, who remain free and are scheduled to appear in court next month, "hit a defenseless unarmed young man in the mouth and attacked him while he tried to surrender." the cops' attorney, stephen worth, said there's more to the tape than meets the eye. "we’ve tried these cases in front of juries and we won these case in front of juries and i expect this to happen here as well," the new york daily news quoted him as saying.
the officers' indictment follows a nationwide string of police brutality incidents caught on tape, some of which have had severe repercussions for the arresting officers. as the surveillance society blossoms—with the growth of surveillance cams, mobile phone cameras, and youtube—the authorities can no longer turn a blind eye to police brutality.
a staten island grand jury, for example, is considering police brutality charges in connection to the death of a new york man who died while police arrested him for selling unlicensed cigarettes in july. immediately following 42-year-old eric garner's arrest, the nypd said the victim "went into cardiac arrest and died." but footage captured from an onlooker's mobile phone told a different story. as several offers subdued garner, one allegedly using a choke hold, he is overheard yelling, "i can't breathe. i can't breathe."
in september, a south carolina highway trooper was charged with assault and battery in connection to the unprovoked shooting of a motorist pulled over for a seatbelt violation—an incident that was videotaped by the officer's own dashcam.
police misconduct in general has hit the limelight following the august 9 shooting death of an unarmed 18-year-old michael brown in ferguson, missouri.
that incident—which was not videotaped—sparked massive protests and widespread calls from politicians and the public for police to wear body cams. ferguson police started using them a month after the shooting, as have other departments. the minneapolis police department announced friday that it had begun deploying the devices.
listing image by youtube
|
ðə ˈprɑbləm wɪθ biɪŋ ə safety-conscious*, riˈspɑnsəbəl droʊn ˈɑpərˌeɪtər ɪz ðət ɪts məʧ ˈiziər tɪ ˈæˌkʧuəli flaɪ ðə droʊn ðən ɪt ɪz tɪ kəmˈplaɪ wɪθ ˈfɛdərəl ˌeɪviˈeɪʃən ædˌmɪnɪˈstreɪʃən (faa*) rulz. ɪf wɪr ˈɛvər goʊɪŋ tɪ hæv ˈɪnstənt ˈæməˌzɑn praɪm ɛr dɪˈlɪvəriz, ˈdɑmɪˌnoʊz ˈpitsə droʊnz, ənd ˈəðər flaɪɪŋ ˈroʊˌbət ˈhɛlpərz, kəmˈplaɪɪŋ wɪθ ðoʊz rulz nidz tɪ gɪt ˈɔlsoʊ nidz tɪ gɪt ˈɔtəˌmeɪtɪd. æt ðə ˈrisənt əˌsoʊʃiˈeɪʃən fər ənˈmænd ˈviɪkəl ˈsɪstəmz ˌɪnərˈnæʃənɑl (auvsi*) ˈkɑnfərəns ɪn nu ˌɔˈrlinz, ˈæməˌzɑn praɪm ɛr vaɪs ˈprɛzɪdənt ˈkɪmʧi ˈaʊˌtlaɪnd ˈæməˌzɑnz ˈvɪʒən fər haʊ ðət maɪt lʊk. ˈkɪmʧi ənd ˈæməˌzɑn prəˈpoʊz ən əˈproʊʧ ðət ˈjuzɪz "ˈfɛdərˌeɪtɪd" ˈtræfɪk ˈʃɛrɪŋ əv ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən bɪtˈwin ɛr ˈtræfɪk kənˈtroʊl ˈsɪstəmz, ˈɔpərˌeɪtərz, ənd droʊnz ðɛmˈsɛlvz tɪ ɪˈneɪbəl ə ˈseɪfər jɛt mɔr ˈkraʊdɪd skaɪ. ðə ˈgraʊndˌwərk fər səʧ ə ˈsɪstəm ɪz ɔˈrɛdi biɪŋ pɑrt θæŋks tɪ ˈsɔfˌwɛr dɪˈvɛləpt baɪ ə ˈsænə ˈmɑnɪkə, ˌkæləˈfɔrnjə, ˈkəmpəˌni kɔld. həz riˈlist ən ˌæpləˈkeɪʃən fər ˈæpəl ˈioʊs ðət kʊd meɪk droʊn ˌɑpərˈeɪʃənz ˈseɪfər baɪ dɪˈrɛkli kəˈnɛktɪŋ droʊn ˈɔpərˌeɪtərz tɪ ˈɛrˌpɔrt ˈɔpərˌeɪtərz ənd ɛr ˈtræfɪk kənˈtroʊlərz. ðə æp ɪz bɪlt əˈtɑp ən ˈɪntərˌnɛt ˌæpləˈkeɪʃən ˈɪnərˌfeɪs ðət ɪz ˈɔlsoʊ biɪŋ juzd baɪ droʊn ˌmænjəˈfækʧərərz laɪk dji*, ˌroʊˈbɑtɪks, yuneec*, ənd ðə kəˈmərʃəl ənd ˈmɪlɪˌtɛri smɔl ˌmænjəˈfækʧərər læbz. ðɪs ˈsɛˌtəp əˈlaʊz ˈjuzərz tɪ ˈɪnəˌgreɪt ðə seɪm ˈsərvɪsɪz dɪˈrɛkli ˈɪntu ðə ˈsɔfˌwɛr juzd tɪ flaɪ droʊnz. həz ɔˈrɛdi brɔt 75 ˈɛrˌpɔrts ˈɑnˌbɔrd wɪθ ðə ˌæpləˈkeɪʃən, wɪʧ gɪvz ˈɛrˌpɔrt ˈmænɪʤərz ə "ˈdæʃˌbɔrd" frəm wɪʧ ðeɪ kən grænt ər wɪθˈhoʊld pərˈmɪʃən tɪ flaɪ ənd sɛt spɪˈsɪfɪk ˈɔtəˌmeɪtɪd ˈpɑləsiz fər ˈsərtən ˈɛriəz nɪr ðɛr ˈɛrˌpɔrts. ɪˈvɛnʧəwəli, ðə ˈsɔfˌwɛr wɪl lɛt droʊn ˈɔpərˌeɪtərz si iʧ ˈəðər ɛz wɛl ɛz ˈdætə əˈbaʊt ˈɛrˌkræft ɔn ˈkɔrsɪz ðət maɪt ˈkɑnflɪkt. ðə droʊn foʊn tri təˈdeɪ, ɪf ju wɔnt tɪ flaɪ ə droʊn ɪn kəmˈplaɪəns wɪθ rulz, ɪts ˈrɛlətɪvli ɪz, ɛz lɔŋ ɛz jʊr flaɪɪŋ fɑr frəm ˌsɪvəlɪˈzeɪʃən, ɪn ˈvɪʒəwəl laɪn əv saɪt, bɪˈloʊ kənˈtroʊld ˈɛrˌspeɪs, ənd ˈnoʊˌwɛr əˈbəv ˈpipəl ər kɑz. flaɪ wən ˈɛniˌwɛr ɛls, ənd θɪŋz gɪt ˈkɑmpləˌkeɪtəd. ɑdz ər ðət ðɛrz ən ˈɛrˌfild nɪr ju, ˈwɛðər ɪts ən ˈækʧəwəl ˈɛrˌpɔrt ər ðə æt ə ˈloʊkəl ˈhɑˌspɪtəl. "ɪn 2012 ɪkˈspleɪnd ˈsiˌiˈoʊ ənd bɛn ˈmɑrkəs, "ˈkɑŋgrəs pæst ə 336 əv ðə ˌmɑdərnəˈzeɪʃən ənd rɪˈfɔrm rikˈwaɪərz ˌrɛkriˈeɪʃənəl ˈɔpərˌeɪtərz əv droʊnz tɪ gɪv ˈnoʊtɪs tɪ ˈɛrˌpɔrts ənd ɛr ˈtræfɪk kənˈtroʊl wɪn flaɪɪŋ wɪˈθɪn faɪv maɪəlz əv ən ˈɛrˌpɔrt. soʊ tɪ gɪv ˈnoʊtɪs, ju wʊd pɪk əp ə ˈtɛləˌfoʊn ər nɑk ɔn ðə ˈɛrˌpɔrt ˈmænɪʤərz dɔr ənd seɪ, 'heɪ, əm goʊɪŋ tɪ flaɪ ˈoʊvər ðə daʊn ðə strit.'" ˈtɛknɪkəli, ðə ˌrɛgjəˈleɪʃənz əˈplaɪ ˈivɪn ɪf jʊr flaɪɪŋ ə kaɪt. (baɪ ðə weɪ, ɪf jʊr flaɪɪŋ jʊr kaɪt mɔr ðən 150 fit əp wɪˈθaʊt ˈprɑpər ˈlaɪtɪŋ, ðɪs ɪz ˈɔlsoʊ ən rul vaɪəˈleɪʃən). æt ðə pɑrk nɪr maɪ haʊs, ðət minz ˈkɑnˌtæktɪŋ 10 ˈdɪfərənt ˈhɑˌspɪtəlz, ə ˈsɪti ˈwɔtər fɪlˈtreɪʃən plænt, ˈsɪti pəˈlis ˈhɛdˌkɔrtərz, ənd ə hoʊˈtɛl ðət ɔˈkeɪʒənəˌli əˈlaʊz ˈhɛlɪˌkɑptərz tɪ lænd ɔn ðə rʊf əv ɪts ˈpɑrkɪŋ gərɑʒ. aɪ noʊ ðɪs ˈmoʊstli bɪˈkəz əv ən "æp" riˈlist baɪ ðə ˈərliər ðɪs jɪr kɔld, ˌɪnˈtɛndɪd tɪ hɛlp droʊn ˈoʊnərz bɪˈkəm əˈwɛr əv θɪŋz laɪk ˈtɛmpərˌɛri flaɪt riˈstrɪkʃənz ənd ðə riˈstrɪktɪd ˈɛrˌspeɪs nɪr ˈɛrˌpɔrts. bət prəˈvaɪd ˈɛni weɪ fər droʊn ˈpaɪləts tɪ riʧ ˈɛrˌpɔrts tɪ gɪt pərˈmɪʃən (nɑt ˈivɪn foʊn ˈnəmbərz). ɔl ðə æp gɪvz ɪz ə ˈlætəˌtud ənd ˈlɑnʤəˌtud fər ðə loʊˈkeɪʃən əv ðə ˈɛrˌpɔrts ˈnɪrˈbaɪ. ðə ˈkɑrənt ˈsɪstəm əv ˈkɑnˌtæktɪŋ ˈɛrˌpɔrts ˈɔlsoʊ ˌɪgˈnɔrz əˈnəðər ˌɪmˈpɔrtənt pɑrt əv droʊn ˈseɪfti. waɪl ðə ɛr ˈtræfɪk kənˈtroʊl ˈsɪstəm meɪ ɪˈvɛnʧəwəli prəˈvaɪd ˈdætə tɪ ˈəðər ˌɔrgənəˈzeɪʃənz, "ɪn ðə ˈɪnərəm ðɛrz ə hoʊl lɔt əv ˈəðər ˈpəblɪk ˈseɪfti ˈɛntɪtiz ðət hæv ən ˈɪntəˌrɛst ɪn droʊn ˈseɪfti," ˈmɑrkəs ɪkˈspleɪnd. hiz nɑt ʤɪst rɪˈfərɪŋ tɪ ˈɛrˌpɔrts, bət ˈloʊkəl pəˈlis ənd ˈəðər ˌɔrgənəˈzeɪʃənz nid tɪ bi əˈwɛr əv wəts ɪn ðə ɛr, huz flaɪɪŋ ɪt, ənd wɛr ɪts flaɪɪŋ. ˈkərəntli ðɛrz ˈɔlsoʊ noʊ ˈizi weɪ fər droʊn ˈɔpərˌeɪtərz tɪ noʊ wɪn ðɛrz ə ʧeɪnʤ ɪn ðə ˌsɪʧuˈeɪʃən waɪl ðɛr ɛz ən ˈimərʤənsi ˈsərvɪs ˈhɛlɪˌkɑptər ˈbɛrəlɪŋ ˈɪntu ðɛr flaɪt pæθ. soʊ waɪl ðə æp ənd ðə kəˈlæbərˌeɪtɪv ˈproʊˌgræm wɪθ ənd ðə əˈkædəmi əv ˈmɑdəl ˌɛrəˈnɔtɪks (ama*) ðət spɔnd ɪt ər ˈgɪvɪŋ droʊn ˈɔpərˌeɪtərz səm ˈvɛri ˈbeɪsɪk ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən, ðɛr nɑt ɪgˈzæktli ˈmeɪkɪŋ ðə skaɪz seɪf ɔn ðɛr oʊn. droʊn ˈseɪfti, ˈmɑrkəs sɛd, "stɑrts wɪθ əˈwɛrnəs fər ðɛm ˈsəmθɪŋ ðæts ˈizi tɪ ˌəndərˈstænd əˈbaʊt wɛr ðeɪ kən ənd kænt flaɪ ˈseɪfli, ðæts daɪˈnæmɪk. ɪts ˈsɪmələr tɪ ðə ˈkɑnsɛpt, bət wi æst, 'haʊ du wi meɪk ðət ˈrɪli ˈjusfəl?' ðæts haʊ wi started…*… wi ˌdɪˈsaɪdɪd tɪ lʊk æt haʊ wi goʊ əˈbaʊt ˈbɪldɪŋ ə seɪf ənd ɪˈfɪʃənt ˈɔpərˌeɪtɪŋ ɪnˈvaɪrənmənt fər droʊnz. ðə fərst ˈɛləmənt əv ðət ɪz əˈwɛrnəs. ənd ɪts nɑt ʤɪst əˈbaʊt haʊ ju dɪˈspleɪ θɪŋz ɔn ə mæp, bət haʊ ju gɪt ðət ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ˈɪntu ðə hænz əv ðə ˈɑpərˌeɪtər." ðɛrz ən æp (ənd ən) fər ðət ðə ˈioʊs ˌæpləˈkeɪʃən ɪz əˈveɪləbəl ɔn ˈaɪˌfoʊnz ənd ˈɔlsoʊ həz ən ˈæpəl wɔʧ add-on*. ɪt əˈlaʊz ə droʊn ˈpaɪlət tɪ kriˈeɪt ə ˈproʊˌfaɪl, ˌɪnˈkludɪŋ ə "ˈlaɪbrɛˌri" əv ˈɛrˌkræft ənd ˈkɑnˌtækt ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən, tɪ bi juzd tɪ sɛnd ˌnoʊtəfəˈkeɪʃənz əv flaɪts. ðə æp kəˈlɛkts ˈdætə, gɪvz ə ˈmɛsɪʤ əˈbaʊt flaɪt riˈstrɪkʃənz, ənd ˈɔfərz ðə droʊn ˈpaɪlət ðə əˈbɪləˌti tɪ ˈnoʊtəˌfaɪ ˈɛrˌpɔrts wɪˈθɪn faɪv maɪəlz əv flaɪt plænz ˈsɪmpli θru ə tæp ɔn ðə skrin. ˈɛvriˌθɪŋ ðæts ɪn ˈioʊs æp ɪz ˈɔlsoʊ əˈveɪləbəl ɪn ðə ˌæpləˈkeɪʃən ˈproʊˌgræmɪŋ ˈɪnərˌfeɪs ənd ˈsɔfˌwɛr dɪˈvɛləpər kɪt. ðə goʊl, ˈmɑrkəs sɛd, ɪz ðət "ju doʊnt nid tɪ ˈoʊpən əˈnəðər kən si ðə ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən wɪθ ðə æp jʊr ɔˈrɛdi ˈjuzɪŋ tɪ flaɪ jʊr droʊn. soʊ ɪf ju əˈtɛmpt tɪ teɪk ɔf wɪˈθɪn faɪv maɪəlz əv ən ˈɛrˌpɔrt, ju gɪt ə ˈmɛsɪʤ ˈæskɪŋ ɪf jʊd laɪk tɪ prəˈvaɪd ˈnoʊtɪs." ɔn ðə ˈəðər ɛnd, ˈɛrˌpɔrt ˌɑpərˈeɪʃənz ˈsɛnərz kən pləg ˈɪntu ðə ˈsɪstəm, kɔld ðə ˈdɪʤɪtəl ˈnoʊtɪs ənd əˈwɛrnəs ˈsɪstəm (d-nas*). ðiz grups wɪl juz ə "ˈdæʃˌbɔrd" ˌæpləˈkeɪʃən ðət əˈlaʊz ðɛm tɪ si ɔl əv ðə ˌnoʊtəfəˈkeɪʃənz wɪˈθɪn ðɛr ˈɔpərˌeɪtɪŋ ˈɛriə. "wi lɔnʧt ðət ˈproʊˌgræm wɪθ ðə əˈmɛrɪkən əˌsoʊʃiˈeɪʃən əv ˈɛrˌpɔrt ɪgˈzɛkjətɪvz ˈrisəntli," ˈmɑrkəs sɛd. ɪn ˈtoʊtəl, 75 ˈɛrˌpɔrts saɪnd əp ɛz əv ðə fərst wik əv mɔr ər ɪn ðə ˈpaɪˌplaɪn. ðə ˈɛrˌpɔrts ɔˈrɛdi ˈjuzɪŋ ðə ˈsɪstəm ˌɪnˈklud lɔs ˈænʤəlɪs ˌɪnərˈnæʃənɑl, ˈhjustən ʤɔrʤ bʊʃ ˌɪntərˌkɑntəˈnɛntəl, ˈdɛnvər ˌɪnərˈnæʃənɑl, ənd ə hoʊst əv ˈriʤənəl ənd smɔl ˈɛrˌpɔrts. "wɪr ˈɔlsoʊ traɪɪŋ tɪ ˈfɪgjər aʊt haʊ tɪ meɪk ðə ˈdæʃˌbɔrd ˈjusfəl fər ɛz fər ðə ˈhɛlɪˌkɑptər ˈpaɪləts hu ər ˈlændɪŋ ðən fər ə taʊər," ˈmɑrkəs ˈædɪd. ðə ˈdæʃˌbɔrd gɪvz ˈɛrˌpɔrt ˈɔpərˌeɪtərz "ə ˈriəlˌtaɪm mæp əv wɛr ˈnoʊtɪsɪz hæv bɪn prəˈvaɪdɪd" baɪ droʊn ˈpaɪləts, ˈmɑrkəs ɪkˈspleɪnd. "ðeɪ kən ˈɔlsoʊ, ɛz ðə ˈɛrˌpɔrt ˈɑpərˌeɪtər, klɪk ɔn ˈɛni əv ðoʊz flaɪts tɪ gɪt ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ɔn ðə taɪp əv droʊn ənd ðə ˈæltəˌtud ɪts flaɪɪŋ æt, ənd [ðeɪ] kən sɛnd ən ˌɛˌsɛˈmɛs ˈmɛsɪʤ tɪ ðə ˈɑpərˌeɪtər frəm ðə dæʃ." ðət ˌɛˌsɛˈmɛs ˈmɛsɪʤ kən bi ˈmænjuəli taɪpt ɪn ər ˈɔtəˌmeɪtɪd. əˈdɪʃəˌnəli, ðə ˈdæʃˌbɔrd əˈlaʊz ˈɛrˌpɔrt ˈmænɪʤərz tɪ sɛt rulz ðət kən ˌɔtəˈmætɪkli sɛt ən ˈɛriə ɛz mɔr pərˈmɪsɪv əv droʊn flaɪts ər ɪkˈsplɪsətli ɪkˈsklud droʊnz frəm flaɪɪŋ ɪn ðə ˈɛriə (səʧ ɛz ðə əˈproʊʧ pæθs biɪŋ juzd fər ˈlændɪŋ ˈɛrˌkræft). ɔn ðə droʊn ˈɑpərˌeɪtər saɪd, ðət minz ðə ˌɛˌsɛˈmɛs ˈmɛsɪʤɪz əˈpruvɪŋ flaɪɪŋ kən bi juzd ɛz ə ˈhændi weɪ tɪ ʃoʊ pəˈlis ðət, jɛs, ðeɪ hæv pərˈmɪʃən tɪ bi flaɪɪŋ. wɪˈθɪn ðə nɛkst mənθ, wɪl æd ˈtræfɪk əˈlərts tɪ ðə ˈioʊs æp ənd ðə. ðiz əˈlərts ər beɪst ɔn ˈɛrˌkræft trænˈspɑndər ˈdætə ənd ˈəðər ˈsɔrsəz, ənd ðeɪ wɪl wɔrn droʊn ˈɔpərˌeɪtərz əv ˈɛrˌkræft ðət ər ˈkəmɪŋ ˈɪntu ðə ˈɛrˌspeɪs ðɛr ˈjuzɪŋ. fər ˈɛrˌpɔrts ənd ˈkərəntli nɑt ɛnˈroʊld ɪn ðə ˈsərvɪs, pʊlz ˈkɑnˌtækt ˈdætə (ˌɪnˈkludɪŋ foʊn ˈnəmbərz) frəm ðə database—ironically*, ˈsəmθɪŋ ðə nɪˈglɛktɪd tɪ du wɪθ ɪts oʊn æp. waɪl həz wɪθ spɪˈsɪfɪk droʊn ˌmænjəˈfækʧərərz, ðə ɪz əˈveɪləbəl tɪ ˈɛniˌwən ˈbɪldɪŋ ðɛr oʊn droʊn. ðə ˈioʊs ˌæpləˈkeɪʃən (wɪʧ wɪl bi ˈfɑloʊd ˈʃɔrtli baɪ ən ˈænˌdrɔɪd æp) ɪz ˌɪnˈtɛndɪd ˈlɑrʤli tɪ ˈdɛmənˌstreɪt ðə ˈfiʧərz əv ðə ˌɪnˈkludz mæp ənd ˈəðər ˈdætə ˌɪndɪˈpɛndənt əv wəts bɪlt ˈɪntu ˈioʊs ər ˈænˌdrɔɪd, ˈmɑrkəs sɛd. "ðə ˈsɛkənd ˈrizən ɪz soʊ ðət wi kən əˈlaʊ ˈpipəl hu du nɑt hæv ə droʊn bɪlt baɪ wən əv ðiz ˌmænjəˈfækʧərərz tɪ ˈɔlsoʊ pɑrˈtɪsəˌpeɪt ɪn ðə jʊr ˈbɪldɪŋ ə droʊn ɪn jʊr gərɑʒ ər flaɪɪŋ ˈsəmθɪŋ ˌrudəˈmɛntəri, ˈmeɪbi ˈivɪn wɪˈθaʊt kən stɪl pɑrˈtɪsəˌpeɪt wɪθ ðə ˈdɪʤɪtəl ˈnoʊtɪs." ɪn ˈroʊˌbəts wi trəst waɪl ðə æp ˈæˈdrɛsɪz ˌɑpərˈeɪʃənz wɪˈθɪn laɪn əv saɪt, fˈjuʧər droʊnz flaɪɪŋ ˌɔˈtɑnoʊməsli wɪl nid ə hoʊl əˈdɪʃənəl leɪər əv kəmˌjunəˈkeɪʃən tɪ ˈɔpərˌeɪt ˈseɪfli. ɪn ˌpɑˈtɪkjələr, ðiz dɪˈvaɪsɪz wɪl nid kəmˌjunəˈkeɪʃən tɪ hɛlp "deconflict*" ˈɛni pəˈtɛnʃəl kəˈlɪʒənz ɪn mɔr ˈkraʊdɪd skaɪz. əˈgɛn, ˈkɪmʧi ˈaʊˌtlaɪnd ˈæməˌzɑnz prəˈpoʊzəl fər haʊ ðɪs wʊd ˈsɪstəm ɪn wɪʧ ˈsərvɪsɪz laɪk wʊd bi pɑrt əv ə ˈlɑrʤər "ˈfɛdərˌeɪtɪd" ˈtræfɪk kənˈtroʊl ˈsɪstəm, prəˈvaɪdɪŋ boʊθ rulz fər ˈʤɛnərəl droʊn ˈtræfɪk floʊ ənd ˈɔtəˌmeɪtɪd əˈlərts ənd rɪˈspɑnsɪz tɪ pəˈtɛnʃəli ˈdeɪnʤərəs ˌsɪʧuˈeɪʃənz. ðiz sɔrts əv ˈfɛdərˌeɪtɪd ˈsərvɪsɪz ər ˈsəmθɪŋ ˈɪntərˌnɛt ˈsərvɪs dɪˈvɛləpərz laɪk ˈæməˌzɑn ər ɔˈrɛdi fəˈmɪljər wɪθ. bət səʧ ˈsɛˌtəps ər ˈkərəntli fɑr ˈaʊtˈsaɪd ðə ˈkəmfərt zoʊn, ənd ðɪs wʊd ˌrikˈwaɪər ə ˈkəlʧərəl ʧeɪnʤ ɪn haʊ ðə ˌeɪviˈeɪʃən ˈɪndəstri vjuz ɔtəˈmeɪʃən. ˈkɪmʧi rɪˈmɑrkt ɔn ðə ˈaɪrəni əv haʊ ðə ˌeɪviˈeɪʃən ˈɪndəstri ˈkərəntli ˈjuzɪz tɪ lænd ˈɛrˌkræft ɪn ˈfɑgi kənˈdɪʃənz wɪn ˈpaɪləts kænt si ðə ˈrənˌweɪ, jɛt ðeɪ doʊnt trəst ðə ˈsɪstəmz ɪn gʊd ˈwɛðər wɪn ðə rɪsk ɪz loʊər. "wi ɔˈrɛdi trəst ðə ɔtəˈmeɪʃən ɪn ðə wərst ˈpɑsəbəl kənˈdɪʃənz, waɪ wi trəst ɪt ðə rɛst əv ðə time?”*?” hi toʊld ðə ˈkɑnfərəns kraʊd. soʊ wɪn droʊnz kən boʊθ sɛns ənd əˈvɔɪd ˈhæzərdz ənd ʃɛr ˈdætə əˈməŋst ðɛmˈsɛlvz əˈbaʊt səʧ ˈhæzərdz, ˌɔrgənəˈzeɪʃənz laɪk ənd ˈæməˌzɑn bɪˈliv wɪl bi ˈeɪbəl tɪ flaɪ ˈseɪfli ɪn ˈpəblɪk soʊ ɪn məʧ ˈgreɪtər ˈnəmbərz.
|
the problem with being a safety-conscious, responsible drone operator is that it's much easier to actually fly the drone than it is to comply with federal aviation administration (faa) rules. if we're ever going to have instant amazon prime air deliveries, domino's pizza drones, and other flying robot helpers, complying with those rules needs to get easier—it also needs to get automated.
at the recent association for unmanned vehicle systems international (auvsi) xponential conference in new orleans, amazon prime air vice president gur kimchi outlined amazon's vision for how that might look. kimchi and amazon propose an approach that uses "federated" traffic control—the sharing of information between air traffic control systems, operators, and drones themselves to enable a safer yet more crowded sky. the groundwork for such a system is already being laid—in part thanks to software developed by a santa monica, california, company called airmap.
airmap has released an application for apple ios that could make drone operations safer by directly connecting drone operators to airport operators and air traffic controllers. the app is built atop an internet application interface that is also being used by drone manufacturers like dji, 3d robotics, yuneec, and the commercial and military small uas manufacturer aeryon labs. this setup allows users to integrate the same services directly into the software used to fly drones.
airmap has already brought 75 airports onboard with the application, which gives airport managers a "dashboard" from which they can grant or withhold permission to fly and set specific automated policies for certain areas near their airports. eventually, the software will let drone operators see each other as well as data about crewed aircraft on courses that might conflict.
the drone phone tree
today, if you want to fly a drone in compliance with faa rules, it's relatively easy—that is, as long as you're flying far from civilization, in visual line of sight, below controlled airspace, and nowhere above people or cars. fly one anywhere else, and things get complicated.
odds are that there's an faa-designated airfield near you, whether it's an actual airport or the helipad at a local hospital. "in 2012," explained airmap ceo and co-founder ben marcus, "congress passed a law—section 336 of the faa modernization and reform act—which requires recreational operators of drones to give notice to airports and air traffic control when flying within five miles of an airport. so to give notice, you would pick up a telephone or knock on the airport manager's door and say, 'hey, i'm going to fly over the 7-eleven down the street.'"
technically, the regulations apply even if you're flying a kite. (by the way, if you're flying your kite more than 150 feet up without proper lighting, this is also an faa rule violation). at the park near my house, that means contacting 10 different entities—seven hospitals, a city water filtration plant, city police headquarters, and a hotel that occasionally allows helicopters to land on the roof of its parking garage. i know this mostly because of an "app" released by the faa earlier this year called b4ufly, intended to help drone owners become aware of things like temporary flight restrictions and the restricted airspace near airports. but b4ufly doesn’t provide any way for would-be drone pilots to reach airports to get permission (not even phone numbers). all the app gives is a latitude and longitude for the location of the airports nearby.
the current system of contacting airports also ignores another important part of drone safety. while the faa's air traffic control system may eventually provide data to other organizations, "in the interim there's a whole lot of other public safety entities that have an interest in drone safety," marcus explained. he's not just referring to airports, but local police and other organizations need to be aware of what's in the air, who's flying it, and where it's flying. currently there's also no easy way for drone operators to know when there's a change in the situation while they're flying—such as an emergency service helicopter barreling into their flight path.
so while the faa's b4ufly app and the collaborative program with auvsi and the academy of model aeronautics (ama) that spawned it are giving drone operators some very basic information, they're not exactly making the skies safe on their own. drone safety, marcus said, "starts with awareness for operators—giving them something that's easy to understand about where they can and can't fly safely, that's dynamic. it's similar to the b4ufly concept, but we asked, 'how do we make that really useful?' that's how we started… we decided to look at how we go about building a safe and efficient operating environment for drones. the first element of that is awareness. and it's not just about how you display things on a map, but how you get that information into the hands of the operator."
there's an app (and an api) for that
the airmap ios application is available on iphones and also has an apple watch add-on. it allows a drone pilot to create a profile, including a "library" of aircraft and contact information, to be used to send notifications of flights. the app collects geolocation data, gives a color-coded message about flight restrictions, and offers the drone pilot the ability to notify airports within five miles of flight plans simply through a tap on the screen.
everything that's in airmap's ios app is also available in the airmap application programming interface and software developer kit. the goal, marcus said, is that "you don't need to open another app—you can see the information with the app you're already using to fly your drone. so if you attempt to take off within five miles of an airport, you get a pop-up message asking if you'd like to provide notice."
on the other end, airport operations centers can plug into the airmap system, called the digital notice and awareness system (d-nas). these groups will use a "dashboard" application that allows them to see all of the notifications within their operating area. "we launched that program with the american association of airport executives recently," marcus said. in total, 75 airports signed up as of the first week of may—and more are in the pipeline. the airports already using the system include los angeles international, houston george bush intercontinental, denver international, and a host of regional and small airports. "we're also trying to figure out how to make the dashboard useful for heliports as well—more for the helicopter pilots who are landing than for a tower," marcus added.
the dashboard gives airport operators "a realtime map of where notices have been provided" by drone pilots, marcus explained. "they can also, as the airport operator, click on any of those flights to get information on the type of drone and the altitude it's flying at, and [they] can send an sms message to the operator from the dash." that sms message can be manually typed in or automated.
additionally, the dashboard allows airport managers to set geo-fence-based rules that can automatically set an area as more permissive of drone flights or explicitly exclude drones from flying in the area (such as the approach paths being used for landing aircraft). on the drone operator side, that means the sms messages approving flying can be used as a handy way to show police that, yes, they have permission to be flying.
within the next month, airmap will add traffic alerts to the ios app and the api. these alerts are based on aircraft transponder data and other sources, and they will warn drone operators of aircraft that are coming into the airspace they're using. for airports and helipads currently not enrolled in the service, airmap pulls contact data (including phone numbers) from the faa's database—ironically, something the faa neglected to do with its own app.
while airmap has partnered with specific drone manufacturers, the api is available to anyone building their own drone. the ios application (which will be followed shortly by an android app) is intended largely to demonstrate the features of the api—which includes map tiling and other geo-spatial data independent of what's built into ios or android, marcus said. "the second reason is so that we can allow people who do not have a drone built by one of these manufacturers to also participate in the system—if you're building a drone in your garage or flying something rudimentary, maybe even without gps—you can still participate with the digital notice."
in robots we trust
while the airmap app addresses operations within line of sight, future drones flying autonomously will need a whole additional layer of communication to operate safely. in particular, these devices will need drone-to-drone communication to help "deconflict" any potential collisions in more crowded skies. again, kimchi outlined amazon's proposal for how this would work—a system in which services like airmap would be part of a larger "federated" traffic control system, providing both rules for general drone traffic flow and automated alerts and responses to potentially dangerous situations.
these sorts of federated services are something internet service developers like amazon are already familiar with. but such setups are currently far outside the faa's comfort zone, and this would require a cultural change in how the aviation industry views automation.
kimchi remarked on the irony of how the aviation industry currently uses autopilots to land aircraft in foggy conditions when pilots can't see the runway, yet they don't trust the systems in good weather when the risk is lower. "we already trust the automation in the worst possible conditions, why don’t we trust it the rest of the time?” he told the auvsi conference crowd. so when drones can both sense and avoid hazards and share data amongst themselves about such hazards, organizations like airmap and amazon believe uavs will be able to fly safely in public airspace—doing so in much greater numbers.
|
fər ðə ˈsɛkənd ˈsəmər, ðə ˈwʊstər ɑrt mˈjuziəm wɪl ˈɔfər fri ədˈmɪʃən ˈdʊrɪŋ ˌʤuˈlaɪ ənd ˈɔgəst əˈlɔŋ wɪθ ˈnumərəs ækˈtɪvɪtiz. fər ðə ˈsɛkənd ˈsəmər, ðə ˈwʊstər ɑrt mˈjuziəm wɪl ˈɔfər fri ədˈmɪʃən ˈdʊrɪŋ ˌʤuˈlaɪ ənd ˈɔgəst əˈlɔŋ wɪθ ˈnumərəs ækˈtɪvɪtiz. ˈstɑrtɪŋ ˌʤuˈlaɪ 1 ðə mˈjuziəm wɪl bi ˈoʊpən ˈwɛnzˌdeɪ θru ˈsənˌdi frəm 11 a.m*. tɪ 5 p.m*., ˈsæˌtɪˌdeɪ frəm 10 a.m*. tɪ 5 p.m*. ənd ðə θərd ˈθərzˌdeɪ əv ðə mənθ frəm 11 a.m*. tɪ 8 p.m*. ðə wɪl ˈɔfər ə ˈwɛnzˌdeɪ drɔɪŋ kləb fər ɔl ˈeɪʤɪz frəm 1 tɪ 3 p.m*. ə ˈsəmər bʊk kləb wɪl dɪˈskəs ˈklæsɪk əˈmɛrɪkən ˈnɑvəlz ˈɛvəri ˈθərzˌdeɪ frəm ˌʤuˈlaɪ 18 θru ˈɔgəst ˈvɛri soʊ ʧɛk ðə ˈskɛʤʊl. ɔn ˌʤuˈlaɪ 17 ənd ˈɔgəst 21 æt 2 p.m*., wɪl ˈprɛzənt tɔks əˈbaʊt ðə kəˈnɛkʃən bɪtˈwin ðə mˈjuziəm ənd ɪts ˈfaʊndər ˈstɛfən ˈsælzbəri ðət ˌɪnˈklud ə ˈvɪzɪt tɪ ðə ˈnɪrˈbaɪ hɪˈstɔrɪk ˈsælzbəri haʊs. ɔn ˈsætərdiz, ðə mˈjuziəm wɪl ˈɔfər ˈfæməli tʊrz æt a.m*. ənd zɪp tʊrz ðət ˈfoʊkɪs ɔn wən ˈɑrtɪst æt nun. ðə fri ˈsəmər ˈvɪzɪts hæv bɪn ˈfəndɪd baɪ lɛd ˈspɑnsər, ðə ˈkərbi faʊnˈdeɪʃən, ənd səˈpɔrtɪŋ ˈspɑnsərz, ˈfælən kəmˈjunɪti hɛlθ plæn, ˈnæʃənəl grɪd ənd juˈnaɪtɪd bæŋk. ðə ɪz ˈloʊˌkeɪtəd æt 55 ˈsælzbəri st*., ˈwʊstər. fər ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən əˈbaʊt ɔl ɪˈvɛnts, kɔl ər ˈvɪzɪt www.worcesterart.org*.
|
for the second summer, the worcester art museum will offer free admission during july and august along with numerous family-friendly activities.
for the second summer, the worcester art museum will offer free admission during july and august along with numerous family-friendly activities.
starting july 1, the museum will be open wednesday through sunday from 11 a.m. to 5 p.m., saturday from 10 a.m. to 5 p.m. and the third thursday of the month from 11 a.m. to 8 p.m.
the wam will offer a wednesday drawing club for all ages from 1 to 3 p.m. a summer book club will discuss classic american novels every thursday from july 18 through august 29.times vary so check the schedule.
on july 17 and august 21 at 2 p.m., wam will present talks about the connection between the museum and its founder stephan salisbury that include a visit to the nearby historic salisbury house. on saturdays, the museum will offer family tours at 10:30 a.m. and 20-minute zip tours that focus on one artist at noon.
the free summer visits have been funded by lead sponsor, the kirby foundation, and supporting sponsors, fallon community health plan, national grid and united bank.
the wam is located at 55 salisbury st., worcester. for information about all events, call 508-793-4373 or visit www.worcesterart.org.
|
wcb* ˈgɪvɪŋ əˈweɪ 281 ˈmɪljən ɪz ˌɪrəˈspɑnsəbəl ənd ˌɪgˈnɔrz ˈwərkərz fər ˌɪˈmiˌdiət riˈlis ʤun 29 2016 ˈgɪvɪŋ əˈweɪ 281 ˈmɪljən ɪz ˌɪrəˈspɑnsəbəl ənd ˌɪgˈnɔrz ˈwərkərz ˈɪnʤərd sæˈskæʧəˌwɔn ˈwərkərz ənd ðɛr ˈfæməliz hæv ˈteɪkən ə bæk sit tɪ ðə ˈɪntərɪsts əv ˌkɔrpərˈeɪʃənz ˈigər tɪ ɔn ˈməni ðət ʃʊd hæv gɔn tɪ ˈɪnʤəri priˈvɛnʃən, ˌɛʤəˈkeɪʃən ənd ˈtreɪnɪŋ, ənd ˌɪnˈkrist ˈbɛnəfɪts fər ˈɪnʤərd ˈwərkərz. workers’*’ ˌkɑmpənˈseɪʃən (wcb*) dɪˈsɪʒən tɪ juz ˈɛkˌsɛs ˌɪnˈvɛstmənt ˈərnɪŋz tɪ ˈɪʃu kæʃ ˈriˌfəndz tɪ ɪmˈplɔɪərz ɪz ˈrɛkləs ənd irresponsible,”*,” sɛd sæˈskæʧəˌwɔn ˌfɛdərˈeɪʃən əv ˈleɪbər (sfl*) ˈprɛzɪdənt ˈlɛri, ““workers*, ˌpɑrˈtɪkjələrli ðoʊz hu hæv bɪn ˈɪnʤərd ɔn ðə ʤɑb, ʃʊd bi ðə praɪˈmɛrəli ˈsteɪˌkhoʊldərz ənd ˌbɛnəˈfɪʃiˌɛriz wɪn ɪt kəmz tɪ ðə ðeɪ ər ðə wənz ðət ʃʊd hæv ˈbɛnəfɪtɪd frəm strɔŋ ˌɪnˈvɛstmənt returns,”*,” hi ˈædɪd. ðɪs mɑrks ðə ˈsɛkənd taɪm ɪn ɛz ˈmɛni jɪrz ðət ðə həz ˈbɛndɪd tɪ ðə ˈprɛʃər əv frɪnʤ ˈspɛʃəl ˈɪntəˌrɛst grups ðət kleɪm tɪ ˌrɛprɪˈzɛnt smɔl ˈbɪznɪsɪz. səʧ grups əˈsərt ðət ðə ˈɛkˌsɛs ˌɪnˈvɛstmənt ˈərnɪŋz bɪˈlɔŋ tɪ səʧ ɛz ɪmˈplɔɪərz. ˌhaʊˈɛvər, ðə tu ˈɛriəz əv ˈrɛvəˌnu ər ˈsɛpərˌeɪt. ðə ˈsərpləs kəmz frəm strɔŋ ˌɪnˈvɛstmənts, nɑt frəm ˈprimiəmz ðət ɪmˈplɔɪərz peɪ. pur ˌɛkəˈnɑmɪk ˈklaɪmɪt ənd ˈkrɛdɪt ˈreɪtɪŋ ˈdaʊnˈgreɪd, ənd ˈgɪvɪn ðə ˌɛkəˈnɑmɪk ənˈsərtənti wɪˈθɪn ðə ˌjʊrəˈpiən ˈjunjən ənd ˈəðər ˈʃeɪki kənˈdɪʃənz, wət ˈhæpənz wɪn ðə ˌɪnˈvɛstmənt ˈərnɪŋz draɪ əp ənd ðeɪ hæv tɪ ˌɪnˈkris ɪmˈplɔɪər premiums?”*?” æst, hæv ə ˈfilɪŋ ðət ðə seɪm ɪmˈplɔɪərz ðət ˈkərəntli hæv ðɛr hænz aʊt fər fri ˈməni wɪl dɪˈkraɪ səʧ ə ˈprimiəm ˌɪnˈkris, ˈkleɪmɪŋ ðət ˌɪnˈstɛd ˈbɛnəfɪts ʃʊd bi kət tɪ ˈɪnʤərd workers,”*,” hi ˈædɪd. ˈoʊvər ðə læst tu jɪrz ðə həz ˈnɪrli hæf ə ˈbɪljən ˈdɔlərz tɪ ɪmˈplɔɪərz θru peɪaʊts əv ˌɪnˈvɛstmənt ˈərnɪŋ ˈsərpləsɪz. noʊ ðət ðɛr ɪz stɪl məʧ mɔr wərk ðə, ɑkjəˈpeɪʃənəl hɛlθ ənd ˈseɪfti brænʧ, ənd ðə ˈgəvərnmənt ɛz ə hoʊl kʊd bi duɪŋ tɪ ˌɪnˈspɛkt ˈwərkˌpleɪsɪz fər ˈdeɪnʤərz, ˈɛʤəˌkeɪtɪŋ ənd ˈtreɪnɪŋ boʊθ ɪmˈplɔɪərz ənd ˈwərkərz ɔn ˈmeɪkɪŋ ʤɑbz ˈseɪfər, ˌɪnˈkrisɪŋ ˈbɛnəfɪts tɪ ˈwərkərz ðət gɪt hərt, ənd ˈəðər priˈvɛnʃən measures,”*,” sɛd, aʊt 281 ˈmɪljən tɪ ɪmˈplɔɪərz ðət dɪˈzərv ɪt ɪz soʊ ˌdɪsəˈpɔɪnɪŋ ənd səʧ ə lɔst opportunity,”*,” hi ˈædɪd. 30 ðə ˌrɛprɪˈzɛnts ˈoʊvər ˈwərkɪŋ ˈpipəl əˈkrɔs ðə ˈprɑvɪns ɪn 37 əˈfɪliˌeɪtɪd ˈjunjənz. ˈprɛzɪdənt ˈlɛri wɪl bi əˈveɪləbəl fər ˈɪntərvˌjuz ɔn ˈθərzˌdeɪ, ʤun 30th*, 2016 fər əˈdɪʃənəl ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən, ˈkɑnˌtækt: kɛnt ˈpitərsən strəˈtiʤɪk ædˈvaɪzər sæˈskæʧəˌwɔn ˌfɛdərˈeɪʃən əv ˈleɪbər oʊ: 1 306 ɛm: 1 306 i:
|
wcb giving away $281 million is irresponsible and ignores workers
for immediate release
june 29, 2016
wcb giving away $281 million is irresponsible and ignores workers
injured saskatchewan workers and their families have taken a back seat to the interests of corporations eager to cash-in on money that should have gone to injury prevention, education and training, and increased benefits for injured workers.
“the workers’ compensation board’s (wcb) decision to use excess investment earnings to issue cash refunds to employers is reckless and irresponsible,” said saskatchewan federation of labour (sfl) president larry hubich, “workers, particularly those who have been injured on the job, should be the primarily stakeholders and beneficiaries when it comes to the wcb they are the ones that should have benefitted from strong investment returns,” he added.
this marks the second time in as many years that the wcb has bended to the pressure of fringe special interest groups that claim to represent small businesses. such groups assert that the wcb’s excess investment earnings belong to premium-payers such as employers. however, the two areas of revenue are separate. the wcb’s surplus comes from strong investments, not from premiums that employers pay.
“given saskatchewan’s poor economic climate and credit rating downgrade, and given the economic uncertainty within the european union and other shaky conditions, what happens when the wcb’s investment earnings dry up and they have to increase employer premiums?” asked hubich, “i have a feeling that the same employers that currently have their hands out for free money will decry such a premium increase, claiming that instead benefits should be cut to injured workers,” he added.
over the last two years the wcb has handed-out nearly half a billion dollars to employers through payouts of investment earning surpluses.
“we know that there is still much more work the wcb, occupational health and safety branch, and the government as a whole could be doing to inspect workplaces for dangers, educating and training both employers and workers on making jobs safer, increasing benefits to workers that get hurt, and other prevention measures,” said hubich, “handing out $281 million to employers that deserve it is so disappointing and such a lost opportunity,” he added.
- 30 -
the sfl represents over 100,000 working people across the province in 37 affiliated unions.
sfl president larry hubich will be available for interviews on thursday, june 30th, 2016.
for additional information, contact:
kent peterson
strategic advisor
saskatchewan federation of labour
o: 1 (306) 525-0197
m: 1 (306) 570-1855
e: k.peterson@sfl.sk.ca
|
ˈmɪsˌmæʧ əv skɪlz ənd ˈleɪbər ˈmɑrkɪt ɛz ˌjunəˈvərsəti ˌɛʤəˈkeɪʃən kips groʊɪŋ ɪz bæd fər ˈstudənts ənd ɪmˈplɔɪərz, səˈʤɛsts ðə ˈgəvərnmənt ɪz biɪŋ ərʤd tɪ ɛnd ðə pəˈlɪtɪkəl draɪv tɪ gɪt mɔr ˈpipəl ˈɪntu ˌjunəˈvərsəti ˈæftər nu ˈrisərʧ ʃoʊd ðət ˈgræʤəˌweɪts ər ““colonising”*” ʤɑbz ɪn ˈbæŋkɪŋ, ˌɛʤəˈkeɪʃən, ðə pəˈlis ənd ɛˈsteɪt ˈeɪʤənsi ðət wər ðə prɪˈzərv əv ɪn ðə pæst. ðə ˈʧɑrtərd ˈɪnstɪˌtut əv ˌpərsəˈnɛl ənd dɪˈvɛləpmənt wɪʧ ˌrɛprɪˈzɛnts ˈpipəl ˈwərkɪŋ ɪn ˈjumən ˈrisɔrsɪz sɛd ðə kənˈsɛnsəs tɪ gɪt mɔr jəŋ ˈpipəl ˈɪntu haɪər ˌɛʤəˈkeɪʃən wɑz noʊ ˈlɔŋgər ˈʤəstəˌfaɪd ˈgɪvɪn ˈstudənt dɛt ənd ðə kərɪrz ˈmɛni ˈɛndɪd əp pərˈsuɪŋ. səkˈsɛsɪv ˈgəvərnmənts hæv sɛd ðət ˈraɪzɪŋ ˌjunəˈvərsəti ˈnəmbərz ər ˈʤəstəˌfaɪd baɪ ə ˈgræʤəˌweɪt ˈprimiəm haɪər ˈlaɪfˌtaɪm ˈərnɪŋz ðət mɔr ðən ˈkɑmpənˌseɪt fər tjuˈɪʃən fiz ənd ˈlɪvɪŋ ɪkˈspɛnsɪz. mɔr ðən ə θərd əv ˈgræʤəˌweɪts rɪˈgrɛt əˈtɛndɪŋ ˌjunəˈvərsəti rɛd mɔr bət ðə sɛd ðə ˈnoʊʃən əv ə ˈtərʃəri ˌɛʤəˈkeɪʃən ˈprimiəm ɪz biɪŋ kɔld ˈɪntu kˈwɛʃən baɪ graduates’*’ ˈævərɪʤ dɛt əv ənd əˈfɪʃəl ˈɛstəˌmeɪts ðət 45 əv loʊnz wʊd ˈnɛvər bi peɪd ɔf. ˈnoʊtɪŋ ðət ɪts ˈpriviəs ˈrisərʧ hæd ʃoʊn mɔr ðən hæf əv ˈgræʤəˌweɪts teɪk ʤɑbz, ðə sɛd ðə ˈkɑrənt ˈsɪstəm wɑz nɑt ʤɪst bæd fər ˈmɛni əv ðoʊz hu hæd bɪn tɪ ˌjunəˈvərsəti bət ˈɔlsoʊ fər hu wər ˈoʊvərˌlʊkt fər ʤɑbz ðət dɪd nɑt ˌrikˈwaɪər ə dɪˈgri. ɪts ˈstədi əv 29 ˌɑkjəˈpeɪʃənz ɪmˈplɔɪɪŋ ˈɔlˌmoʊst ə θərd əv ðə ˈwərkˌfɔrs faʊnd: 35 əv bæŋk ənd poʊst ˈɔfəs klərks hæv dɪˈgriz, 10 taɪmz ðə pərˈsɛnɪʤ ɪn 1979 əv pəˈlis ˈɔfɪsərz ˈɛnərɪŋ ðə fɔrs æt ðə ræŋk əv ˈsɑrʤənt ər bɪˈloʊ hæv ə ˌjunəˈvərsəti kˌwɑləfəˈkeɪʃən, əp frəm 2 ɪn 1979 41 əv nu ʤɑbz ɪn ˈprɑpərti, ˈhaʊzɪŋ ənd ɛˈsteɪt ˈmænɪʤmənt ər ˈgræʤəˌweɪts, kəmˈpɛrd wɪθ ɪn 1979 ðə ˈnəmbər əv ˈtiʧɪŋ əˈsɪstənts wɪθ ə dɪˈgri həz ˌɪnˈkrist frəm tɪ sɪns 1979 ðə sɛd ðət ɪn 1979 əraʊnd 12 əv jəŋ ˈpipəl ɪn ðə wər ˌɪnˈvɑlvd ɪn haɪər ˌɛʤəˈkeɪʃən. ðɪs ˈfɪgjər hæd ˈrɪzən ˌfɔrˈfoʊld tɪ 48 baɪ ɪt ˈædɪd. ˈpitər ʧiz, ʧif ɪgˈzɛkjətɪv, sɛd: rɪˈpɔrt ʃoʊz ˈklɪrli haʊ ðə juʤ ˌɪnˈkris ɪn ðə səˈplaɪ əv ˈgræʤəˌweɪts ˈoʊvər ðə læst 35 jɪrz həz rɪˈzəltɪd ɪn mɔr ənd mɔr ˌɑkjəˈpeɪʃənz ənd prəˈfɛʃənz biɪŋ baɪ ˈpipəl wɪθ dɪˈgriz, rəˈgɑrdləs əv ˈwɛðər ðeɪ ˈæˌkʧuəli nid ðɛm tɪ du ðə ʤɑb. əv ɔl hæv lɔŋ hæd ə belt’*’ əˈproʊʧ tɪ ˌjunəˈvərsəti ˌɛʤəˈkeɪʃən, wɪθ ə ˈrɛtərɪk ðət həz ɪnˈkərəʤd mɔr ənd mɔr ˈstudənts tɪ pərˈsu ˈgræʤəˌweɪt kˌwɑləfəˈkeɪʃənz. ˌhaʊˈɛvər, wɪθ ðɪs ˈrisərʧ ʃoʊɪŋ ðət fər ˈmɛni ˈgræʤəˌweɪts, ðə kɔsts əv ˌjunəˈvərsəti ˌɛʤəˈkeɪʃən ˈaʊtˌweɪ ɪts ˈpərsɪnəl ˌɛkəˈnɑmɪk ˈbɛnəfɪts, wi nid ə məʧ ˈstrɔŋgər ˈfoʊkɪs ɔn kriˈeɪtɪŋ mɔr ˌhaɪkˈwɑləti ɔlˈtərnətɪv ˈpæθˌweɪz ˈɪntu ðə ˈwərkˌpleɪs, səʧ ɛz haɪər ˈlɛvəl əˈprɛntəsˌʃɪps, soʊ wi ˈrɪli du əˈʧiv ˈpɛrəti əv ɛˈstim bɪtˈwin ðə tu routes.”*.” ðə rɪˈpɔrt ɪz ˈlaɪkli tɪ ˌɪnˈtɛnsɪˌfaɪ ðə dəˈbeɪt əˈbaʊt ˈwɛðər ˌjunəˈvərsəti ˈkɔrsɪz ər gʊd ˈvælju fər ɔl ˈstudənts. səˈpɔrtərz əv ðə ˈkɑrənt əˈproʊʧ seɪ ðət ˈlɪmətɪŋ ˈnəmbərz wʊd rɪˈzəlt ɪn haɪər ˌɛʤəˈkeɪʃən biɪŋ ˈdɑməˌneɪtəd baɪ ˈʧɪldrən frəm ˈfæməliz, ənd ðət ˈkɔrsɪz ˌɪnˈkrisɪŋgli hæv ə voʊˈkeɪʃənəl bɛnt tɪ priˈpɛr jəŋ ˈpipəl ˈbɛtər fər ðɛr kərɪrz. bət ðə sɛd ðə voʊt meɪd ɪt ˌɪmˈpɔrtənt fər ðə ˈgəvərnmənt tɪ teɪk stɑk əv ˈpɑləsi təˈwɔrdz haɪər ˌɛʤəˈkeɪʃən ənd skɪlz. ɪt kɔld ɔn ˈmɪnɪstərz tɪ ˌɪmˈpruv ðə kˈwɑləti əv kərɪrz ədˈvaɪs tɪ ɪnˈʃʊr jəŋ ˈpipəl ər ˈbɛtər ˌɪnˈfɔrmd əˈbaʊt ðɛr fˈjuʧər kərɪrz; ə ʃɪft ɪn ˈɛmfəsɪs ɔn əˈprɛntəsˌʃɪps tɪ meɪk kˈwɑləti əv ˈkɔrsɪz ə haɪər praɪˈɔrəti ðən ðə ˈnəmbərz ˌɪnˈvɑlvd; ənd ə klɪr ˈfoʊkɪs ɪn ðə ˈfɔrθˈkəmɪŋ ˌɪnˈdəstriəl ˈstrætəʤi ɔn kriˈeɪtɪŋ mɔr ʤɑbz. gæp bɪtˈwin ˈgræʤəˌweɪt ənd ˈweɪʤɪz 'ʃoʊz saɪnz əv ˈweɪnɪŋ' rɛd mɔr goʊz wɪˈθaʊt seɪɪŋ ðət ðə nidz ə ˈwərldˌklæs haɪər ˌɛʤəˈkeɪʃən ˈsɪstəm, bət ðɪs rɪˈpɔrt ˈrɪli dɪz prəˈvaɪd ə ˌriˈæləˌti ʧɛk ɔn ðə əˈsəmpʃən ðət kənˈtɪnjuəli ˌɪnˈkrisɪŋ ðə ˈnəmbərz əv ˈpipəl goʊɪŋ tɪ ˌjunəˈvərsəti ˈtruli ædz ðə raɪt ˈvælju fər ˈlərnərz əv ɔl ˈeɪʤɪz, ɪmˈplɔɪərz ənd ðə economy,”*,” ʧiz sɛd. ər ˌɪnˈkrisɪŋgli ˈfaɪndɪŋ ðɛmˈsɛlvz ɪn roʊlz wɪʧ mit ðɛr kərɪr ˌɛkspɛkˈteɪʃənz, waɪl ðeɪ ˈɔlsoʊ faɪnd ðɛmˈsɛlvz ˈsædəld wɪθ haɪ ˈlɛvəlz əv dɛt. ðɪs ‘‘graduatisation’*’ əv ðə ˈleɪbər ˈmɑrkɪt ˈɔlsoʊ həz ˈnɛgətɪv ˈkɑnsəkˌwɛnsəz fər non-graduates*, hu faɪnd ðɛmˈsɛlvz biɪŋ ˈoʊvərˌlʊkt fər ʤɑbz ʤɪst bɪˈkəz ðeɪ hæv nɑt gɑt ə dɪˈgri, ˈivɪn ɪf ə dɪˈgri ɪz nɑt ˈnidɪd tɪ du ðə ʤɑb. ““finally*, ðɪs ˌsɪʧuˈeɪʃən ɪz ˈɔlsoʊ bæd fər ɪmˈplɔɪərz ənd ðə ɪˈkɑnəmi ɛz ðɪs taɪp əv kˌwɑləfəˈkeɪʃən ənd skɪlz ˈmɪsˌmæʧ ɪz əˈsoʊʃiˌeɪtəd wɪθ loʊər ˈlɛvəlz əv ɪmˈplɔɪi ɛnˈgeɪʤmənt ənd ˈlɔɪəlti, ənd wɪl ˈəndərˌmaɪn əˈtɛmpts tɪ bust productivity.”*.”
|
mismatch of skills and labour market as university education keeps growing is bad for students and employers, suggests cipd
the government is being urged to end the political drive to get more people into university after new research showed that graduates are “colonising” jobs in banking, education, the police and estate agency that were the preserve of school-leavers in the past.
the chartered institute of personnel and development – which represents people working in human resources – said the all-party consensus to get more young people into higher education was no longer justified given student debt and the careers many ended up pursuing.
successive governments have said that rising university numbers are justified by a graduate premium – higher lifetime earnings that more than compensate for tuition fees and living expenses.
more than a third of uk graduates regret attending university read more
but the cipd said the notion of a tertiary education premium is being called into question by graduates’ average debt of £44,000 and official estimates that 45% of loans would never be paid off. noting that its previous research had shown more than half of graduates take non-graduate jobs, the cipd said the current system was not just bad for many of those who had been to university but also for school-leavers who were overlooked for jobs that did not require a degree.
its study of 29 occupations employing almost a third of the uk’s workforce found:
35% of bank and post office clerks have degrees, 10 times the percentage in 1979.
43.9% of police officers entering the force at the rank of sergeant or below have a university qualification, up from 2% in 1979.
41% of new jobs in property, housing and estate management are graduates, compared with 3.6% in 1979.
the number of newly-employed teaching assistants with a degree has increased from 5.6% to 36.9% since 1979.
the cipd said that in 1979 around 12% of young people in the uk were involved in higher education. this figure had risen fourfold to 48% by 2014-15, it added.
peter cheese, cipd chief executive, said: “this report shows clearly how the huge increase in the supply of graduates over the last 35 years has resulted in more and more occupations and professions being colonised by people with degrees, regardless of whether they actually need them to do the job.
“governments of all colours have long had a ‘conveyor belt’ approach to university education, with a rhetoric that has encouraged more and more students to pursue graduate qualifications. however, with this research showing that for many graduates, the costs of university education outweigh its personal economic benefits, we need a much stronger focus on creating more high-quality alternative pathways into the workplace, such as higher level apprenticeships, so we really do achieve parity of esteem between the two routes.”
the cipd report is likely to intensify the debate about whether university courses are good value for all students. supporters of the current approach say that limiting numbers would result in higher education being dominated by children from better-off families, and that courses increasingly have a vocational bent to prepare young people better for their careers.
but the cipd said the brexit vote made it important for the government to take stock of policy towards higher education and skills.
it called on ministers to improve the quality of careers advice to ensure young people are better informed about their future careers; a shift in emphasis on apprenticeships to make quality of courses a higher priority than the numbers involved; and a clear focus in the government’s forthcoming industrial strategy on creating more high-skilled jobs.
gap between graduate and non-graduate wages 'shows signs of waning' read more
“it goes without saying that the uk needs a world-class higher education system, but this report really does provide a reality check on the assumption that continually increasing the numbers of people going to university truly adds the right value for learners of all ages, employers and the economy,” cheese said.
“graduates are increasingly finding themselves in roles which don’t meet their career expectations, while they also find themselves saddled with high levels of debt. this ‘graduatisation’ of the labour market also has negative consequences for non-graduates, who find themselves being overlooked for jobs just because they have not got a degree, even if a degree is not needed to do the job.
“finally, this situation is also bad for employers and the economy as this type of qualification and skills mismatch is associated with lower levels of employee engagement and loyalty, and will undermine attempts to boost productivity.”
|
ˈbreɪkɪŋ nuz iˈmeɪlz gɪt ˈbreɪkɪŋ nuz əˈlərts ənd ˈspɛʃəl rɪˈpɔrts. ðə nuz ənd ˈstɔriz ðət ˈmætər, dɪˈlɪvərd ˈwikˌdeɪ ˈmɔrnɪŋz. ˈɔgəst. 10 2017 piɛm ˈəpˌdeɪtɪd ˈɛˈsiˈpi. 3 2017 æm baɪ ˌælɪgˈzændər smɪθ ˈɛnˌbiˈsi nuz ɪgˈzæmənd ˈtɛnʧənz bɪtˈwin ðə juz. ənd nɔrθ ˌkɔˈriə, wɪʧ ɔn ˈsənˌdi kleɪmd tɪ hæv səkˈsɛsfəli ˈtɛstɪd ə ˈhaɪdrəʤən bɔm dɪˈzaɪnd fər ən ˌɪntərˌkɑntəˈnɛntəl bəˈlɪstɪk ˈmɪsəl, ɪn ə ˈstɔri ˈpəblɪʃt ɔn ˈɔgəst. 11 wən əv ðə ˈrizənz ðə juˈnaɪtɪd steɪts ənd nɔrθ ˌkɔˈriə kʊd faɪnd ðɛmˈsɛlvz ɪn ə ˈdeɪnʤərəs ˈmɪlɪˌtɛri ˈstænˌdɔf ɪz ðət ðeɪ doʊnt ˈfʊli ˌəndərˈstænd wət iʧ ˈəðər ɪz seɪɪŋ, əˈkɔrdɪŋ tɪ ˈɛkspərts. ðə ˈfləri əv əˌpɑkəˈlɪptɪk ˈsteɪtmənts baɪ ðə ˈkəntriz' ˈaʊtˈspoʊkən ˈlidərz, ˈprɛzɪdənt ˈdɑnəld trəmp ənd ˈdɪkteɪtər kɪm ʤɔŋ ˈjuˈɛn, ˈreɪzɪz ðə ˌpɑsəˈbɪləˌti əv mɪskəmˌjunəˈkeɪʃən ənd mɪˈskælkjəˈleɪʃən. "ɪf ju lʊk æt ˈɛni ˌsɪʧuˈeɪʃən ɪn ðə pæst wɛr ðɛr həz bɪn ə ˈmeɪʤər ˌɛskəˈleɪʃən rɪsk bɪtˈwin ˈnukliər paʊərz, ˌəndərˈstændɪŋ ðə ˌɪnˈtɛnʧənz əv ðə ˈædvərˌsɛri həz ˈɔlˌweɪz bɪn ˈvɛri ˌɪmˈpɔrtənt," sɛd ˌɑnˈdreɪə ˈbərgər, ə ˈsinjər ˈrisərʧ əˈsoʊʃiˌeɪt æt ðə ˈmɪdəlˌbɛri ˈɪnstɪˌtut əv ˌɪnərˈnæʃənɑl ˈstədiz ɪn ˌmɑntəˈreɪ, ˌkæləˈfɔrnjə. "ɪn tərmz əv ðə nɔrθ korea-u.s*. riˈleɪʃənˌʃɪp, ðət ˌəndərˈstændɪŋ dɪz nɑt ˈrɪli ɪgˈzɪst ɔn ˈmɛni əv ðə pɔɪnts ðət ˈmætər," ʃi sɛd. dɪˈspaɪt ðə ˈɛskəˌleɪtɪŋ ˈrɛtərɪk, ðə ˈlaɪkliˌhʊd əv ˈnukliər wɔr bɪtˈwin ˈwɔʃɪŋtən ənd ˈpjɔŋˈjæŋ rɪˈmeɪnz loʊ. ɪts nɑt ɪn ˈiðər ˈkəntriz ˈɪntərɪsts tɪ spɑrk ə ˈkɑnflɪkt ðət wʊd si ðə nɔrθ ˌkɔˈriən rəˈʒim waɪpt aʊt əˈlɔŋˈsaɪd ənˈtoʊld ˈkæʒəwəltiz fər əˈmɛrɪkəz ˈælaɪz. "wət wi hæv sin ɪz ðət wi hæv ˈɛndɪd əp wɪθ tu ˈlidərz ˈʃaʊtɪŋ ˈoʊvər iʧ ˈəðər ənd ðət kən bi ˌɪnˈkrɛdəbli dɪˈsteɪbəˌlaɪzɪŋ fər ˈælaɪz ɪn ðə ˈriʤən." ənd nɔrθ ˌkɔˈriə həz ə ˈstɔrid ˈhɪstəri əv ˈpəmpɪŋ aʊt ˈvaɪələnt ˌprɑpəˈgændə, ˈɔfən θˈrɛtənɪŋ tɪ ˈɪməˌleɪt ðə juz. ɪn "ə si əv faɪər" ənd tɪ rɪˈdus "ðə hoʊl əv ðə juz. ˈmeɪnˌlænd tɪ ruɪnz." waɪl ðɪs meɪ saʊnd fɪrs tɪ əˈmɛrɪkən ɪrz, ðə ˈaɪsəˌleɪtɪd dɪkˈteɪtərˌʃɪp ɪz ˈæˌkʧuəli ˈæktɪŋ wɪθ ə ˈræʃənəl sɛt əv goʊlz. ðə moʊst ˌɪmˈpɔrtənt əv ðiz goʊlz ɪz self-preservation*; nɔrθ ˌkɔˈriə bɪˈlivz ɪf ɪt kən ˈdɛmənˌstreɪt ðə ˌkeɪpəˈbɪləti tɪ straɪk ðə juz. wɪθ ə ˈnukliər ˈwɛpən, ðət wɪl bi ɪˈnəf tɪ stɑp ˈwɔʃɪŋtən frəm traɪɪŋ tɪ ɛnd ɪts ˈbrutəl ənd əˈprɛsɪv rəˈʒim. ðə nɔrθs ˈsteɪtmənts riʧt ə nu hɛd ðɪs wik wɪn ɪt sɛd ɪt wɑz kənˈsɪdərɪŋ ˈmɪsəlz ˈɪntu ˈwɔtərz sərˈaʊndɪŋ gwɑm ə ˈsɪriəs ˌɛskəˈleɪʃən ðət wʊd ˈfərðər ˈʃoʊˌkeɪs ɪts ˌɪnˈkrisɪŋ ˌkeɪpəˈbɪlətiz. bət ðɛrz əˈnəðər ˌɪnˈsɛndiɛri ˌɪnˈgridiənt ðət həz bɪn ˈædɪd tɪ ðə mɪks ɪn ˈrisənt mənθs. wɛˈræz nɔrθ ˌkɔˈriəz bɑmˈbæstɪk ˈlæŋgwɪʤ wɑz ˈpriviəsli mɛt baɪ ðə kɑm ˌdɪpləˈmætɪk ˈdaɪəˌlɔg əv ðə ˌoʊˈbɑmə ædˌmɪnɪˈstreɪʃən, ðɪs həz ɔl ʧeɪnʤd wɪθ trəmps ˈkələrfəl ənd əˈnɔrθəˌdɑks staɪl. ɔn ˈtuzˌdeɪ, ðə ˈprɛzɪdənt wɔrnd nɔrθ ˌkɔˈriə ðət ɪt wʊd bi "mɛt wɪθ faɪər, fˈjʊri ənd ˈfræŋkli paʊər, ðə laɪks əv wɪʧ ðɪs wərld həz ˈnɛvər sin ˌbiˈfɔr" ɪf ɪt θˈrɛtənd ðə juz. əˈgɛn. ənd ðɛn ɔn ˈθərzˌdeɪ, trəmp sɛd hɪz ˈbɛləˌkoʊs ˈlæŋgwɪʤ ðə deɪ ˌbiˈfɔr ˈmeɪbi təf ɪˈnəf." "aɪ wɪl tɛl ju ðɪs: ɪf nɔrθ ˌkɔˈriə dɪz ˈɛniˌθɪŋ ɪn tərmz əv ˈivɪn ˈθɪŋkɪŋ əˈbaʊt əˈtæk, əv ˈɛnibədi ðət wi ləv ər wi ˌrɛprɪˈzɛnt, ər ɑr ˈælaɪz ər ˈjuˈɛs, ðeɪ kən bi ˈvɛri, ˈvɛri ˈnərvəs," trəmp toʊld rɪˈpɔrtərz frəm ðə stɛps əv hɪz gɔlf rɪˈzɔrt ɪn ˈbɛdmɪnstər, n.j*. "ənd ðeɪ ʃʊd bi, bɪˈkəz θɪŋz wɪl ˈhæpən tɪ ðɛm laɪk ðeɪ ˈnɛvər θɔt ˈpɑsəbəl." səm ˈænəlɪsts seɪ ðɪs ˈrɛtərɪk həz pʊt əˈmɛrɪkəz frɛndz ənd ˈɛnəmiz ɔn ɛʤ. "wət wi hæv sin ɪz ðət wi hæv ˈɛndɪd əp wɪθ tu ˈlidərz ˈʃaʊtɪŋ ˈoʊvər iʧ ˈəðər ənd ðət kən bi ˌɪnˈkrɛdəbli dɪˈsteɪbəˌlaɪzɪŋ fər ˈælaɪz ɪn ðə ˈriʤən," əˈkɔrdɪŋ tɪ krɪˈstinə, ə ˈrisərʧ ˈænəlɪst æt ðə rɔɪəl juˈnaɪtɪd ˈsərvɪsɪz ˈɪnstɪˌtut, ə θɪŋk tæŋk mɔr ˈkɑmənli noʊn ɛz rusi*. əˈgriz ðɪs taɪp əv ˈlæŋgwɪʤ minz "mɪˈskælkjəˈleɪʃən ɪz wən əv ðə ˈbɪgəst ˈʧælənʤɪz ənd rɪsks" feɪst baɪ ˈpɑrtiz ɪn ðə ˈkɑrənt ˈstænˌdɔf. pɑrt əv ðɪs, ʃi sɛd, ɪz du tɪ ðə mɪkst ˈmɛsɪʤɪz ˈkəmɪŋ aʊt əv ðə trəmp ædˌmɪnɪˈstreɪʃən. noʊ ˈsunər hæd trəmp kɔzd əˈlɑrm wɪθ hɪz "faɪər" ənd "fˈjʊri" θrɛts ðən hɪz ˈsɛkrəˌtɛri əv steɪt, rɛks, strək ə ˈstɑrkli ˈdɪfərənt toʊn wɪn hi ˈlændɪd ɔn gwɑm fər ə rifˈjuəlɪŋ stɑp. "aɪ θɪŋk əˈmɛrɪkənz ʃʊd slip wɛl æt naɪt," sɛd. "aɪ hæv noʊ kənˈsərnz əˈbaʊt ðɪs ˌpɑˈtɪkjələr ˈrɛtərɪk ˈoʊvər ðə læst fju deɪz." ðə ædˌmɪnɪˈstreɪʃən sɪz ɪt ɪz ˈspikɪŋ wɪθ wən vɔɪs, bət sɛd ðiz mɪkst ˈmɛsɪʤɪz "du nɑt fɪt ˈɪntu ə ˈkɑnkrit juˈnaɪtɪd ˈpɑləsi" ənd "meɪk ɪt kwaɪt kənfˈjuzɪŋ fər boʊθ ˈælaɪz ənd ˈædvərˌsɛriz ɪn tərmz əv wət əˈmɛrɪkə ɪz ˈwɪlɪŋ tɪ du. ɪt kriˈeɪts kwaɪt ə lɔt əv ˌæmbɪˈgjuəti." waɪl ɪt meɪ nɑt bi ɪn nɔrθ ˌkɔˈriəz ˈɪntərɪsts tɪ ˈɛnər ˈɪntu ə ˈnukliər ˈkɑnflɪkt, ˈɛni kənfˈjuʒən kriˈeɪtɪd baɪ ˈvæsəˌleɪtɪŋ ˈsteɪtmənts ˈkəmɪŋ aʊt əv ˈwɔʃɪŋtən kʊd kriˈeɪt skoʊp fər mɪˈskælkjəˈleɪʃən. ˈθaʊzənz əv nɔrθ ˌkɔˈriənz ˈgæðər fər ə ˈræli æt ˈpjɔŋˈjæŋz kɪm ɪl səŋ skwɛr ɔn ˈwɛnzˌdeɪ tɪ ʃoʊ ðɛr rɪˈʤɛkʃən əv ðə juˈnaɪtɪd ˈneɪʃənz' ˈleɪtəst raʊnd əv ˈsæŋkʃənz. ðə ˈpoʊstər ˈsɛkənd frəm raɪt ridz "əˈmɛrɪkən ˌɪmˈpɪriəlɪsts, dɛr nɑt rən waɪld!" ʤɑn ʤɪn ˌeɪˈpi ˈsɪmələrli, ðə ˈsteɪtmənts ðət kəm aʊt əv ˈsikrətɪv nɔrθ ˌkɔˈriə min ˈmɛsɪʤɪz kən bi ˌmɪskənˈstrud goʊɪŋ ɪn ðə ˈəðər dɪˈrɛkʃɪn. ɛz ʤɑnz ˈhɑpkɪnz ˌjunəˈvərsətiz 38 nɔrθ ˈwɛbˌsaɪt ˈnoʊtɪd ɔn ˈθərzˌdeɪ, nɔrθ ˌkɔˈriə dɪd ˈæˌkʧuəli əˈpɪr tɪ səˈʤɛst læst mənθ ðət ɪt wɑz ˈoʊpən tɪ ˈgɪtɪŋ rɪd əv ɪts nuks ənd ˈrɑkəts "ɪf ðə juz. ˈhɑstəl ˈpɑləsi ənd ˈnukliər θrɛt tɪ [nɔrθ ˌkɔˈriə] ər ˈdɛfənətli ˈtərməˌneɪtɪd." ˌhaʊˈɛvər, ə smɔl ˈdɪfərəns ɪn trænzˈleɪʃən mɛnt ðɪs ˈsətəlti wɑz ˈwaɪdli mɪst. ðə læk əv trəˈdɪʃənəl kəmˌjunəˈkeɪʃən bɪtˈwin nɔrθ ˌkɔˈriə ənd ðə juz. ˈprɛzənts əˈnəðər leɪər əv ənˈsərtənti. waɪl ˈmɛni ˈkəntriz meɪnˈteɪn ˈɛmbəsiz ɪn nɔrθ ˌkɔˈriə ənd ðə juz. kənˈdəkts ˌdɪpləˈmætɪk riˈleɪʃənz θru sˈwidən, ðə ˈʧænəlz ðət hæv bɪn əˈveɪləbəl tɪ ˈdɪsəˌpeɪt ˈəðər ˈstænˌdɔfs ər nɑt əˈveɪləbəl ðɪs taɪm. "ɪts nɑt ðət ɛnˈgeɪʤmənt ɪz nɑt ðɛr bɪtˈwin ðə juz. ənd nɔrθ ˌkɔˈriə, bət ɪts ðət ðə ɛnˈgeɪʤmənt ɪz nɑt ˈhæpənɪŋ æt ðə raɪt ˈlɛvəlz, ər ɪts nɑt biɪŋ fɛd bæk əp tɪ ðoʊz ˈlɛvəlz," sɛd. ˈbərgər, æt ðə ˈmɪdəlˌbɛri ˈɪnstɪˌtut əv ˌɪnərˈnæʃənɑl ˈstədiz, əˈgrid. "ðə ˌkɔˈriə ˌsɪʧuˈeɪʃən ɪz ənˈjuˌʒuəl fər ˈædvərˌsɛriz ɛz ðɛr həz bɪn noʊ səˈsteɪnd, ˌhaɪˈlɛvəl ˈdaɪəˌlɔg ənd noʊ ˌdɪpləˈmætɪk riˈleɪʃənz bɪtˈwin ðə tu fər ˈdɛkeɪdz," ʃi sɛd. ˈivɪn ˈdʊrɪŋ ðə koʊld wɔr, ðə juz. hæd ə ˈbɛtər ˌəndərˈstændɪŋ əv ðə ˈsoʊviˌɛt ˈjunjən ənd ɪts ˈælaɪz ðən ɪt dɪz wɪθ nɔrθ ˌkɔˈriə təˈdeɪ. ðə ˈʧænəlz bɪtˈwin ˈwɔʃɪŋtən ənd ˈpjɔŋˈjæŋ hæv bɪˈkəm soʊ ˈlɪmɪtɪd, ɪn fækt, ðət ðə ˈkloʊsəst ˈɛni əˈmɛrɪkən əˈpɪrz tɪ hæv kəm tɪ ðə nɔrθ ˌkɔˈriən rəˈʒim ɪz ˈdʊrɪŋ ˈsɛvərəl ˈvɪzɪts ˈoʊvər ðə pæst fju jɪrz baɪ ˈfɔrmər ˈbæskətˌbɔl stɑr ˈdɛnɪs ˈrɑdmən. "ˈrɑdmən rɪˈmeɪnz ðə əˈmɛrɪkən wɪθ ðə bɛst ˈɪnˌsaɪt ˈɪntu ðə ˈkɑrənt nɔrθ ˌkɔˈriən ˈlidərˌʃɪp ənd ɪts ˈθɪŋkɪŋ," ˈbərgər sɛd. "ðət ɪz ə ˈprɑbləm."
|
breaking news emails get breaking news alerts and special reports. the news and stories that matter, delivered weekday mornings.
aug. 10, 2017, 5:22 pm gmt / updated sep. 3, 2017, 8:39 am gmt by alexander smith
nbc news examined tensions between the u.s. and north korea, which on sunday claimed to have successfully tested a hydrogen bomb designed for an intercontinental ballistic missile, in a story published on aug. 11.
one of the reasons the united states and north korea could find themselves in a dangerous military standoff is that they don't fully understand what each other is saying, according to experts.
the flurry of apocalyptic statements by the countries' outspoken leaders, president donald trump and dictator kim jong un, raises the possibility of miscommunication and miscalculation.
"if you look at any situation in the past where there has been a major escalation risk between nuclear powers, understanding the intentions of the adversary has always been very important," said andrea berger, a senior research associate at the middlebury institute of international studies in monterey, california.
"in terms of the north korea-u.s. relationship, that understanding does not really exist on many of the points that matter," she said.
despite the escalating rhetoric, the likelihood of nuclear war between washington and pyongyang remains low. it's not in either country's interests to spark a conflict that would see the north korean regime wiped out alongside untold casualties for america's allies.
"what we have seen is that we have ended up with two leaders shouting over each other and that can be incredibly destabilizing for allies in the region."
and north korea has a storied history of pumping out violent propaganda, often threatening to immolate the u.s. in "a sea of fire" and to reduce "the whole of the u.s. mainland to ruins." while this may sound fierce to american ears, the isolated dictatorship is actually acting with a rational set of goals.
the most important of these goals is self-preservation; north korea believes if it can demonstrate the capability to strike the u.s. with a nuclear weapon, that will be enough to stop washington from trying to end its brutal and oppressive regime.
the north's statements reached a new head this week when it said it was considering test-launching missiles into waters surrounding guam — a serious escalation that would further showcase its increasing capabilities.
but there's another incendiary ingredient that has been added to the mix in recent months.
whereas north korea's bombastic language was previously met by the calm diplomatic dialogue of the obama administration, this has all changed with trump's colorful and unorthodox style.
on tuesday, the president warned north korea that it would be "met with fire, fury and frankly power, the likes of which this world has never seen before" if it threatened the u.s. again.
and then on thursday, trump said his bellicose language the day before maybe "wasn’t tough enough."
"i will tell you this: if north korea does anything in terms of even thinking about attack, of anybody that we love or we represent, or our allies or us, they can be very, very nervous," trump told reporters from the steps of his golf resort in bedminster, n.j. "and they should be, because things will happen to them like they never thought possible."
some analysts say this rhetoric has put america's friends and enemies on edge.
"what we have seen is that we have ended up with two leaders shouting over each other and that can be incredibly destabilizing for allies in the region," according to cristina varriale, a research analyst at the royal united services institute, a london-based think tank more commonly known as rusi.
varriale agrees this type of language means "miscalculation is one of the biggest challenges and risks" faced by parties in the current standoff.
part of this, she said, is due to the mixed messages coming out of the trump administration. no sooner had trump caused alarm with his "fire" and "fury" threats than his secretary of state, rex tillerson, struck a starkly different tone when he landed on guam for a long-planned refueling stop.
"i think americans should sleep well at night," tillerson said. "i have no concerns about this particular rhetoric over the last few days."
the administration says it is speaking with one voice, but varriale said these mixed messages "do not fit into a concrete united policy" and "make it quite confusing for both allies and adversaries in terms of what america is willing to do. it creates quite a lot of ambiguity."
while it may not be in north korea's interests to enter into a nuclear conflict, any confusion created by vacillating statements coming out of washington could create scope for miscalculation.
thousands of north koreans gather for a rally at pyongyang's kim il sung square on wednesday to show their rejection of the united nations' latest round of sanctions. the poster second from right reads "american imperialists, dare not run wild!" jon chol jin / ap
similarly, the semi-cryptic statements that come out of secretive north korea mean messages can be misconstrued going in the other direction.
as johns hopkins university's 38 north website noted on thursday, north korea did actually appear to suggest last month that it was open to getting rid of its nukes and rockets "if the u.s. hostile policy and nuclear threat to [north korea] are definitely terminated."
however, a small difference in translation meant this subtlety was widely missed.
the lack of traditional communication between north korea and the u.s. presents another layer of uncertainty. while many countries maintain embassies in north korea and the u.s. conducts diplomatic relations through sweden, the channels that have been available to dissipate other standoffs are not available this time.
"it's not that engagement is not there between the u.s. and north korea, but it's that the engagement is not happening at the right levels, or it's not being fed back up to those levels," said varriale.
berger, at the middlebury institute of international studies, agreed.
"the u.s.-north korea situation is unusual for nuclear-armed adversaries as there has been no sustained, high-level dialogue and no diplomatic relations between the two for decades," she said.
even during the cold war, the u.s. had a better understanding of the soviet union and its allies than it does with north korea today.
the channels between washington and pyongyang have become so limited, in fact, that the closest any american appears to have come to the north korean regime is during several visits over the past few years by former basketball star dennis rodman.
"rodman remains the american with the best first-hand insight into the current north korean leadership and its thinking," berger said. "that is a problem."
|
gɪt ðə ˈbɪgəst spɔrt ˈstɔriz baɪ iˈmeɪl səbˈskraɪb θæŋk ju fər səbˈskraɪbɪŋ wi hæv mɔr ˈnuzˌlɛtərz ʃoʊ mi si ɑr ˈpraɪvəsi ˈnoʊtɪs kʊd nɑt səbˈskraɪb, traɪ əˈgɛn ˈleɪtər ˌɪnˈvæləd iˈmeɪl ˈæbərˌdin ər pɔɪzd tɪ meɪk pɔl kwɪn ðɛr fərst ˈsaɪnɪŋ əv ðə ˈsəmər. bɔs ˈdɛrɪk məˈkɪnəs həz mɛt ðə ˈvərsətəl dɪˈfɛndər fər tɔks ˈoʊvər ə dil. ənd kwɪn ɪz sɛt tɪ əˈgri ə ˈkɑnˌtrækt ðɪs wik ˈæftər ˈtərnɪŋ daʊn ə nu dil æt rɔs ˈkaʊnti. ðə pɛnd ə ʃɔrt tərm dil wɪθ ðə læst ɑkˈtoʊbər ˈæftər kˈwɪtɪŋ doncaster*. ˈfɔrmər mæn kwɪn hæd bɪn ˈtreɪnɪŋ wɪθ bət feɪld tɪ əˈgri ə dil ənd muvd tɪ ˈdɪŋgwəl. poʊl ˈloʊdɪŋ wʊd kwɪn bi ə gʊd ˈsaɪnɪŋ? 0 voʊts soʊ fɑr jɛs noʊ ənd hi ɪz naʊ sɛt fər ə rɛdz swɪʧ wɛr hi wɪl ʤɔɪn ˈɪnvərˌnɛs ˈskɑtɪʃ ˈkæptən græm. saɪnd ə wɪθ ðə dɑnz ɪn ˈʤænjuˌɛri ɛz məˈkɪnəs lʊks tɪ bɪld ɔn ðɛr ˈsɛkənd pleɪs ˈfɪnɪʃ. ðə lɔs əv kwɪn ɪz ə bloʊ tɪ ˈkaʊnti ˈæftər ˈmɑrtɪn wʊdz ˈɔlsoʊ ˈɑptɪd fər ə muv tɪ ʃˈruzˌbɛri taʊn.
|
get the biggest sport stories by email subscribe thank you for subscribing we have more newsletters show me see our privacy notice could not subscribe, try again later invalid email
aberdeen are poised to make paul quinn their first signing of the summer.
pittodrie boss derek mcinnes has met the versatile defender for talks over a deal.
and quinn is set to agree a contract this week after turning down a new deal at ross county.
the 29-year-old penned a short term deal with the staggies last october after quitting doncaster.
former motherwell man quinn had been training with hibs but failed to agree a deal and moved to dingwall.
poll loading would quinn be a good signing? 0+ votes so far yes no
and he is now set for a reds switch where he will join inverness caley’s scottish cup-winning captain graeme shinnie.
shinnie signed a pre-contract with the dons in january as mcinnes looks to build on their second place finish.
the loss of quinn is a blow to county after martin woods also opted for a move to shrewsbury town.
|
roku* ʤɪst əˈnaʊnst ˈəpˌdeɪts tɪ faɪv əv ɪts ˌtɛləˈvɪʒən ˈstrimɪŋ ˈprɑdəkts, ɛz wɛl ɛz ə nu ˈɔpərˌeɪtɪŋ ˈsɪstəm ðət ˈmɛriz ˈækˌsɛs tɪ ˌtɛləˈvɪʒən wɪθ ˈvɪdioʊ ˈstrimɪŋ ˈsərvɪsɪz. ðə əˈnaʊnsmɛnts frəm kəm ˈæftər boʊθ ˈæpəl ənd ˈæməˌzɑn hæv rɪˈvild ˈəpˌdeɪts tɪ ðɛr oʊn ˈvɪdioʊ ˈstrimɪŋ ˈbɑksɪz ɪn ˈrisənt wiks, wɪθ ɔl θri ˈkəmpəˌniz ˈpʊʃɪŋ ˈfərðər ˈɪntu ðə hoʊm wɪθ θɪŋz laɪk, vɔɪs kənˈtroʊl, ənd ˌɪmˈpruvd sərʧ ˌfəŋkʃəˈnælɪti. ˌloʊˈkɔst ˈstrimɪŋ stɪks ər ˈgɪtɪŋ ðə moʊst ˈɪntəˌrɛstɪŋ ˈəpˌdeɪts. ðə ˈbeɪsɪk ˈstrimɪŋ stɪk, wɪʧ æt ɪz praɪst ðə seɪm ɛz læst ˈmɑdəl, ɪz ˈgɪtɪŋ ə ˈprɑˌsɛsər ˈəpˌdeɪt ðət kleɪmz ɪz 50 pərˈsɛnt ˈfæstər. ðə rɪˈmoʊt ɪz ˈɔlsoʊ ˈgɪtɪŋ vɔɪs kənˈtroʊl ˌfəŋkʃəˈnælɪti, əˈlɔŋ wɪθ paʊər ənd ˈvɑljum ˈbətənz tɪ kənˈtroʊl ðoʊz ˈfəŋkʃənz ɔn jʊr ˌtɛləˈvɪʒən sɛt. ðɛn ðə ˈstrimɪŋ stɪk pləs, wɪʧ naʊ səˈpɔrts ənd ˈəltrə hd*. ɪt ˈɔlsoʊ həz fɔr taɪmz ðə ˈwaɪrlɪs reɪnʤ əv ðə ˈbeɪsɪk stɪk, wɪʧ ɪz ˈpɑrtli ɪˈneɪbəld baɪ ðə ˈwaɪrlɪs ˈmɑʤul biɪŋ bɪlt dɪˈrɛkli ˈɪntu ðə ˈkeɪbəl, ˈrəðər ðən ðə stɪk ˌɪtˈsɛlf. ðə aɪˈdiə ɪz ðət ˈmuvɪŋ ɪt əˈweɪ frəm ðə ˈtɛləˌvɪʒən rɪˈdusɪz ˌɪnərˈfɪrəns. ðɪs wən, wɪʧ ˈifɛktɪvli rɪˈpleɪsɪz læst prɛˈmɪr bɑks, wɪl kɔst ðə ˈtaɪni ˈbɑksɪz ðə ɪkˈsprɛs ənd ɪkˈsprɛs pləs ər ˈɔlsoʊ ˈgɪtɪŋ ˈprɑˌsɛsər ˈəpˌdeɪts. stɪl ˈsɛlɪŋ fər ðə seɪm praɪs, ˌhaʊˈɛvər: fər ðə ɪkˈsprɛs, ənd 10 mɔr fər ə ˈmɑdəl ðət kəˈnɛkts wɪθ kəmˈpɑzət pɔrts ɔn ˈoʊldər ˈtiˈviz. ðə ˈbɪgər bɑks ðə ˈəltrə ˈgɪtɪŋ ˈɛni sɪgˈnɪfɪkənt ˈhɑrdˌwɛr ˈʧeɪnʤɪz, bət æt 99 lɛs ðən ðə 130 ˈstɑrtɪŋ praɪs pɔɪnt ɪt hæd læst jɪr. ðɪs ɪz ðə. ɪt ˌɪnˈkludz səˈpɔrt fər æt 60 ənd ən ˈiθərˌnɛt pɔrt ənd səˈpɔrt, ə maɪ remote”*” ˈfiʧər, ˈpraɪvət ˈlɪsənɪŋ ɔn ðə rɪˈmoʊt, ənd naʊ, paʊər ənd ˈvɑljum ˈbətənz ɔn ðə rɪˈmoʊt ɛz wɛl. loʊər ˈstɑrtɪŋ praɪs pɔɪnt fər ɪts ˈstrimɪŋ bɑks ˈəndərˌkəts ðə nu ˈæpəl ˌtɛləˈvɪʒən, wɪʧ ˈɔlsoʊ ˈɔfərz səˈpɔrt ənd bət stɑrts æt 179 stɪl mɔr ɪkˈspɛnsɪv ðən nuəst faɪər ˌtɛləˈvɪʒən dɪˈvaɪs, wɪʧ əˈgɛn, səˈpɔrts ənd bət ˈoʊnli kɔsts 70 bət wɪʧ həz bɪn əraʊnd fər 15 jɪrz ənd ʤɪst hæd ɪts fərst deɪ əv ˈtreɪdɪŋ ɔn ðə ˈpəblɪk stɑk ˈmɑrkɪt læst wik həz ˈɔlˌweɪz ˌɪnˈsɪstɪd ðət ɪts ægˈnɑstɪk əˈproʊʧ tɪ ˈstrimɪŋ ˈkɑntɛnt ɪz wət sɛts ɪt əˈpɑrt, ɛz wɛl ɛz ɪts ˈməltəˌtud əv ˈʧænəlz. ənˈlaɪk ˈæpəl ˌtɛləˈvɪʒən ənd ˈæməˌzɑn, hæv ə ˈkɑntɛnt ˈplætˌfɔrm (ər meɪk ɪts oʊn ərˈɪʤənəl ˈkɑntɛnt) ðət ɪt filz kəmˈpɛld tɪ praɪˈɔrəˌtaɪz ˈoʊvər, seɪ, ər ˈeɪʧbiˈoʊ goʊ. boʊsts ðət ɪt naʊ ˈɔfərz mɔr ðən ˈstrimɪŋ ˈʧænəlz ɔn ɪts stɪks, ˈbɑksɪz, ənd ˌtɛləˈvɪʒən sɛts, wɪʧ ɪz kaɪnd əv ən əbˈsərd ˈnəmbər əv ˈʧænəlz, bət ðət ˈɔlsoʊ minz ə lɔt əv nɪʧ stəf ˈpipəl kən wɔʧ ɪf ðeɪ wɔnt. ˈɔlsoʊ əˈnaʊnst ə nu ˈɔpərˌeɪtɪŋ ˈsɪstəm təˈdeɪ: ðə ɑs 8 ðɛr ər ə fju nu ˈhændi ˈʃɔrtˌkəts tɪ ˈækˌsɛs ˈvɪdioʊz, bət ðə ˈbɪgəst ˈʧeɪnʤɪz hæv tɪ du wɪθ ðə weɪ ðə ɑs naʊ ˈɪnəˌgreɪts ˈproʊˌgræmɪŋ frəm ˌtɛləˈvɪʒən. sɪz ˈkæpɪtəˌlaɪzɪŋ ɔn ðə groʊɪŋ trɛnd əv ˌtɛləˈvɪʒən ˈwɑʧɪŋ.) soʊ wɪn ju sərʧ fər ˈproʊˌgræmɪŋ laɪk ðɪs ɪz ˈjuˈɛs, boʊθ ˈstrimɪŋ rɪˈzəlts ənd lɪv ˌtɛləˈvɪʒən rɪˈzəlts wɪl ʃoʊ ɔn ðə seɪm peɪʤ. ɪn ˈrisənt jɪrz, həz roʊld aʊt listening”*” fər ɪts ˈstrimɪŋ ˈvɪdioʊz, ˈlɛtɪŋ ju pləg ˈhɛdˌfoʊnz ˈɪntu ðə rɪˈmoʊt ər ˈmoʊbəl æp tɪ ˈlɪsən tɪ ˌwəˈtɛvər ˈstrimɪŋ. naʊ, wɪθ ɑs 8 ˈpraɪvət ˈlɪsənɪŋ wɪl ˈɔlsoʊ bi əˈveɪləbəl fər ˌtɛləˈvɪʒən ɔn. ənd ɪz ˈædɪŋ ˈsɪŋgəl fər peɪd ˌtɛləˈvɪʒən ˈkəstəmərz, wɪθ səˈpɔrt əv əˈbaʊt 30 ˌtɛləˈvɪʒən ˈʧænəlz tɪ stɑrt. ðɪs ɪz ˈsəmθɪŋ ðət ˈæpəl ˌɪntrəˈdust ɪn 2016 wɪθ ðə ˈroʊˌlaʊt əv ɪts ˈioʊs 10 ənd 10 ˈsɔfˌwɛr. ɑs 8 ɪz ə fri ˈəpˌdeɪt. ɪt wɪl roʊl aʊt əˈkrɔs ˈbɑksɪz, stɪks, ənd ˈpɑrtnər ˌtɛləˈvɪʒən sɛts (laɪk ˌtɛləˈvɪʒən) θruaʊt ɑkˈtoʊbər ənd noʊˈvɛmbər, sɛd. səm ˈoʊldər ˈstrimɪŋ ˈbɑksɪz gɪt ðə ˈəpˌdeɪt, ðoʊ.
|
roku just announced updates to five of its tv streaming products, as well as a new operating system that marries access to over-the-air tv with video streaming services. the announcements from roku come after both apple and amazon have revealed updates to their own video streaming boxes in recent weeks, with all three companies pushing further into the home with things like 4k, voice control, and improved search functionality.
roku’s low-cost streaming sticks are getting the most interesting updates. the basic roku streaming stick, which at $49.99 is priced the same as last model, is getting a processor update that roku claims is 50 percent faster. the remote is also getting voice control functionality, along with power and volume buttons to control those functions on your tv set.
then there’s the roku streaming stick plus, which now supports hdr and 4k ultra hd. it also has four times the wireless range of the basic stick, which is partly enabled by the wireless module being built directly into the cable, rather than the stick itself. the idea is that moving it away from the television reduces interference. this one, which effectively replaces last roku premiere 4k box, will cost $69.99.
the tiny roku boxes the roku express and roku express plus are also getting processor updates. they’re still selling for the same price, however: $29.99 for the roku express, and $10 more for a model that connects with composite ports on older tvs.
the bigger roku box the roku ultra getting any significant hardware changes, but at $99, less than the $130 starting price point it had last year. this is the highest-end roku. it includes support for 4k at 60 fps and hdr10, an ethernet port and usb support, a “find my remote” feature, private listening on the remote, and now, power and volume buttons on the remote as well.
roku’s lower starting price point for its top-of-the-line streaming box undercuts the new apple tv, which also offers 4k support and hdr but starts at $179. still more expensive than amazon’s newest fire tv device, which again, supports 4k and hdr but only costs $70.
but roku which has been around for 15 years and just had its first day of trading on the public stock market last week has always insisted that its agnostic approach to streaming content is what sets it apart, as well as its multitude of channels. unlike apple tv and amazon, roku doesn’t have a content platform (or make its own original content) that it feels compelled to prioritize over, say, hulu or hbo go. roku boasts that it now offers more than 5,000 streaming channels on its sticks, boxes, and tv sets, which is kind of an absurd number of channels, but that also means there’s a lot of niche stuff people can watch if they want.
roku also announced a new operating system today: the roku os 8. there are a few new handy shortcuts to access videos, but the biggest changes have to do with the way the os now integrates programming from over-the-air tv. (roku says capitalizing on the growing trend of antenna-based tv watching.)
so when you search for programming like this is us, both streaming results and live tv results will show on the same page. in recent years, roku has rolled out “private listening” for its streaming videos, letting you plug headphones into the remote or mobile app to listen to whatever you’re streaming. now, with os 8, private listening will also be available for over-the-air tv on roku.
and roku is adding single sign-on for paid tv customers, with support of about 30 tv channels to start. this is something that apple introduced in 2016, with the rollout of its ios 10 and tvos 10 software.
roku os 8 is a free update. it will roll out across roku boxes, sticks, and partner tv sets (like roku’s tcl tv) throughout october and november, roku said. some older streaming boxes get the update, though.
|
ðə ˈrɛdˌskɪnz kənˈklud ðɛr ˈfaɪnəl raʊnd əv ˈvɑləntɛri ˈpræktɪsɪz ˈθərzˌdeɪ, ðoʊ ðeɪ du hæv ə ˈmændəˌtɔri ˈstɑrtɪŋ ˈmənˌdeɪ. ðə ˈrɛdˌskɪnz kənˈklud ðɛr ˈfaɪnəl raʊnd əv ˈvɑləntɛri ˈpræktɪsɪz ˈθərzˌdeɪ, ðoʊ ðeɪ du hæv ə ˈmændəˌtɔri ˈstɑrtɪŋ ˈmənˌdeɪ. ðə ˈrɛdˌskɪnz kənˈklud ðɛr ˈfaɪnəl raʊnd əv ˈvɑləntɛri ˈpræktɪsɪz ˈθərzˌdeɪ, ðoʊ ðeɪ du hæv ə ˈmændəˌtɔri ˈstɑrtɪŋ ˈmənˌdeɪ. aɪ rən ðə ˈsɪstəm æt ə haɪ ˈlɛvəl, wɛr ðə ˌɛkspɛkˈteɪʃənz ər tɪ skɔr ˈɛvəri taɪm wi hæv ðə bɔl? absolutely,”*,” kərk ˈkəzənz sɛd ˈæftər ˈpræktɪs. aɪ rən ðə ˈsɪstəm æt ə haɪ ˈlɛvəl, wɛr ðə ˌɛkspɛkˈteɪʃənz ər tɪ skɔr ˈɛvəri taɪm wi hæv ðə bɔl? absolutely,”*,” kərk ˈkəzənz sɛd ˈæftər ˈpræktɪs. ˈwɑʧɪŋ kˈwɔrtərˌbæk ˈrɑbərt ˈgrɪfɪn wɑz soʊ məʧ fən læst ˈsizən, ju ˈsəmˌtaɪmz fərˈgɑt ðə ˈwɔʃɪŋtən ˈrɛdˌskɪnz hæv ə ˈstrəkʧərd əˈfɛns. koʊʧ maɪk ˈʃænəhæn ənd hɪz sən, kaɪl, ər gaɪz. ˈgrɪfɪn wərkt frəm ðɛr ˈbluˌprɪnt. ɪt ˈoʊnli simd laɪk hi wɑz ə ˈfriˌlæns ˈɑrtɪst. ɛz ˌspɛkjəˈleɪʃən swərlz əˈbaʊt wət ðɪs əˈfɛns wɪl lʊk laɪk, wən bɪg kˈwɛʃən rɪˈmeɪnz: wɑz læst səkˈsɛs mɔr əˈtrɪbjətəbəl tɪ ˈgrɪfɪn ər ðə ˈsɪstəm? ˈbæˌkəp kˈwɔrtərˌbæk kərk ˈkəzənz kʊd hɛlp prəˈvaɪd ðə ˈænsər. ˈgrɪfɪn plænz tɪ rɪˈtərn fər ðə fərst deɪ əv ˈtreɪnɪŋ kæmp. ðə bəz əraʊnd ˈrɛdˌskɪnz pɑrk ɪz ˈgrɪfɪn wɪl bi ˈrɛdi tɪ stɑrt wik 1 əˈgɛnst ˌfɪləˈdɛlfiə. ənˈtɪl ˈgrɪfɪn ɪz ˈmɛdɪkəli klɪrd, ðoʊ, ɔl ʤɪst tɔk. fər naʊ, ˈkəzənz ɪz əˈtɑp ðə dɛpθ ʧɑrt. wɪn ˈkəzənz ɪz ˈəndər ˈsɛnər, ðə θrɛt əv dɪˈzaɪnd kˈwɔrtərˌbæk rənz ɪz dɪˈmɪnɪʃt, ənd ðə ˈrɛdˌskɪnz rɪˈlaɪ mɔr ɔn trəˈdɪʃənəl əˈfɛns. ɪf ˈkəzənz pleɪd wɛl ˈoʊvər ə strɛʧ əv geɪmz waɪl rɪˈpleɪsɪŋ ˈgrɪfɪn, hæv ə ˈklɪrər ˈpɪkʧər əv haʊ məʧ ˈkrɛdɪt kaɪl ʃʊd rɪˈsiv. ðə poʊst spɔrts lɪv kru dɪˈskəsɪz ˈwɛðər ðə ˈrɛdˌskɪnz əˈfɛns nidz tɪ ʧeɪnʤ haʊ ɪt pleɪz ɪn ðə 2013 ˈsizən tɪ prəˈtɛkt kˈwɔrtərˌbæk ˈrɑbərt ˈgrɪfɪn. (poʊst spɔrts lɪv) kaɪl ˈdɛfənətli dɪˈzərvz səm. ðə ˈrɛdˌskɪnz wər soʊ gʊd ɔn əˈfɛns læst ˈsizən biɪŋ fərst ɪn ˈrəʃɪŋ ənd θərd ɪn ˈpæsər ˈreɪtɪŋ ɪz fəˈnɑmənəl ˈbæləns ðət ˌɪmˈpɑsəbəl tɪ ˌɪgˈnɔr ˌkɑntrəˈbjuʃən. hi tʊk ðə ˈfreɪmˌwərk əv hɪz ˈstrætəʤi, ˌɪnˈkɔrpərˌeɪtɪd ˈɛləmənts ˈrɛrli juzd ɪn ðə ˈɛˌnɛˈfɛl ənd ˈblɛndɪd ɪt ɔl təˈgɛðər. ðə rɪˈzəlt wɑz ə nu əˈproʊʧ ðət ˈɔfən prəˈvaɪdɪd ˈgrɪfɪn wɪθ ɪˈnəf taɪm tɪ wərk bɪˈhaɪnd ə ˈsoʊˈsoʊ əˈfɛnsɪv laɪn, hɛlpt tərn ˈælfrɪd ˈmɔrɪs ˈɪntu ə ˈrəʃər ənd kɛpt dɪˈfɛnsɪv koʊˈɔrdəˌneɪtərz ˈgɛsɪŋ. pərˈfɔrməns əˈgɛnst ˈklivlənd prəˈvaɪdɪd mɔr ˈɛvədəns əˈbaʊt ðə ˈwɪzdəm əv ˈθɪŋkɪŋ. pleɪɪŋ fər ðə ˈɪnʤərd ˈgrɪfɪn ɪn wik 15 ˈkəzənz wɑz sɛnˈseɪʃənəl ˈdʊrɪŋ ə ˈvɪktəri: kəmˈpliʃən pərˈsɛnɪʤ, 329 jɑrdz ˈpæsɪŋ, tu ˈtəʧˌdaʊn ˈpæsɪz ənd ə ˈpæsər ˈreɪtɪŋ. ˈtoʊtəl ˈnəmbər əv pleɪz? wən: ə tɪ ˈmɔrɪs. geɪm plæn wɑz ə sˈmæʃɪŋ səkˈsɛs. ˈivɪn ðoʊ ðə kˈwɔrtərˌbæk ʧeɪnʤd, ðə ˈsɪstəm stɪl səkˈsidɪd. aɪ rən ðə ˈsɪstəm æt ə haɪ ˈlɛvəl, wɛr ðə ˌɛkspɛkˈteɪʃənz ər tɪ skɔr ˈɛvəri taɪm wi hæv ðə bɔl? absolutely,”*,” ˈkəzənz sɛd ˈæftər ˈpræktɪs. ɪf ˈsɪstəm ɪz soʊ gʊd, səm maɪt ˈwəndər, waɪ wər kˈwɔrtərˌbæks ˈdɑnəvən məkˈnæb, rɛks ˈgroʊsmən ənd ʤɑn bɛk soʊ ˈɔfəl ɪn ɪt? wɛl, kaɪl ə məˈʤɪʃən. noʊ ˈmætər haʊ wɛl ən əˈfɛns ɪz dɪˈzaɪnd, ju stɪl nid ə ˈtæləntɪd kˈwɔrtərˌbæk tɪ rən ɪt. ˈkəzənz kˈwɑləˌfaɪz. lɔŋ ˌbiˈfɔr ˈkəzənz ˌɪmˈprɛst əˈgɛnst ðə braʊnz, maɪk ˈʃænəhæn sɛd hi hæd ɔl ðə tulz (smɑrts, ɑrm strɛŋθ, ˈlidərˌʃɪp skɪlz) tɪ hæv ə lɔŋ kərɪr. ˈtimˌmeɪts vju ɪm ɛz məʧ mɔr ðən ʤɪst ə ˈbæˌkəp. hæv tu jəŋ stədz æt quarterback,”*,” proʊ boʊl lɛft ˈtækəl trɛnt ˈwɪljəmz sɛd. ˈkəzənz ðə ˈsɪstəm ʤɪst ɛz wɛl ɛz ˈɛnibədi. ənd hi kən rən, tu. ju hæv tɪ gɪv ɪm ˈkrɛdɪt. hi ɪz ə ˈlɪtəl bɪt æθˈlɛtɪk. noʊ tɑm brady.”*.” ˈkəzənz ˈʧælənʤ ˈgrɪfɪn tɪ ə reɪs, bət hi noʊz haʊ tɪ du hɪz pɑrt wɪˈθɪn ðə ˈsɪstəm. goʊɪŋ tɪ bi ðə bɛst əˈfɛns wi kən bi wɪn wi hæv ðət zoʊn rɛd ɪn wɪn playing,”*,” ˈkəzənz sɛd. ɪt bi ɑr brɛd ənd ˈbətər wɪn ɪn ðɛr? noʊ. wɪl ɪt bi ˈsprɪŋkəld ɪn? ˌæbsəˈlutli. wɪl aɪ rən ɪt ɛz wɛl ɛz ˈrɑbərt? noʊ. bət kən wi gɪt ə fju jɑrdz tɪ meɪk ə ˈwərθˈwaɪl pleɪ kɔl? yes.”*.” ˈkoʊʧɪz ər ʤɪst ɛz kəmˈpɛtɪtɪv ɪf nɑt mɔr soʊ ðən pleɪərz. ɪn ðə wərld əv ðə ˈɛˌnɛˈfɛl, moʊst gaɪz hæv bɪg ˈigoʊz. ˌɔlˈðoʊ kaɪl wʊd ˈnɛvər ədˈmɪt ɪt, hi ˈprɑbəˌbli ˌɛnˈʤɔɪd siɪŋ ˈkəzənz θraɪv, ɪn pɑrt, tɪ ʃoʊ nɑt ɔl əˈbaʊt ˈgrɪfɪn. bət bi kənfˈjuzd: ˈgrɪfɪn ɪz ðə ˈfrænˌʧaɪz. wɪθ hɪz ˈfɪzɪkəl gɪfts, smɑrts ənd draɪv, hi meɪks ˌwəˈtɛvər kaɪl drɔz əp lʊk ˈbɛtər. pləs, əˈbɪləˌti tɪ ˌɪmprəˈvaɪz ˈɔfən tərnd ðət wərk ˈɪntu əˈfɛnsɪv geɪnz. ˈgrɪfɪn ɪz ə ˈtælənt. kaɪl ɪz ə ʃɑrp koʊˈɔrdəˌneɪtər. ɪf tu gaɪz laɪk ðət wərk təˈgɛðər ənd pərˈfɔrm əp tɪ ðɛr əˈbɪləˌti, ðɛr ʃʊd bi mɔr ðən ɪˈnəf ˈkrɛdɪt tɪ ʃɛr. fər mɔr baɪ ˈʤeɪsən rid, goʊ tɪ washingtonpost.com/reid*.
|
the redskins conclude their final round of voluntary offseason practices thursday, though they do have a mandatory minicamp starting monday.
the redskins conclude their final round of voluntary offseason practices thursday, though they do have a mandatory minicamp starting monday.
the redskins conclude their final round of voluntary offseason practices thursday, though they do have a mandatory minicamp starting monday.
“can i run the system at a high level, where the expectations are to score every time we have the ball? absolutely,” kirk cousins said after thursday’s offseason practice.
“can i run the system at a high level, where the expectations are to score every time we have the ball? absolutely,” kirk cousins said after thursday’s offseason practice.
watching quarterback robert griffin iii was so much fun last season, you sometimes forgot the washington redskins have a structured offense. coach mike shanahan and his play-caller son, kyle, are detail-oriented guys. griffin worked from their blueprint. it only seemed like he was a freelance artist.
as speculation swirls about what this season’s offense will look like, one big question remains: was last year’s success more attributable to griffin or the system? backup quarterback kirk cousins could help provide the answer.
griffin plans to return for the first day of training camp. the buzz around redskins park is griffin will be ready to start week 1 against philadelphia. until griffin is medically cleared, though, it’s all just talk. for now, cousins is atop the depth chart.
when cousins is under center, the threat of designed quarterback runs is diminished, and the redskins rely more on traditional nfl-style offense. if cousins played well over a stretch of games while replacing griffin, we’d have a clearer picture of how much credit kyle should receive.
the post sports live crew discusses whether the redskins offense needs to change how it plays in the 2013 season to protect quarterback robert griffin iii. (post sports live)
kyle definitely deserves some. the redskins were so good on offense last season — being first in rushing and third in passer rating is phenomenal balance — that it’s impossible to ignore kyle’s contribution. he took the framework of his father’s strategy, incorporated college-option elements rarely used in the nfl and blended it all together.
the result was a new approach that often provided griffin with enough time to work behind a so-so offensive line, helped turn sixth-rounder alfred morris into a 1,600-yard rusher and kept defensive coordinators guessing. cousins’s performance against cleveland provided more evidence about the wisdom of kyle’s thinking.
playing for the injured griffin in week 15, cousins was sensational during a 38-21 victory: 70.3 completion percentage, 329 yards passing, two touchdown passes and a 104.4 passer rating. total number of read-option plays? one: a handoff to morris. kyle’s cousins-tailored game plan was a smashing success. even though the quarterback changed, the system still succeeded.
“can i run the system at a high level, where the expectations are to score every time we have the ball? absolutely,” cousins said after thursday’s offseason practice.
if kyle’s system is so good, some might wonder, why were quarterbacks donovan mcnabb, rex grossman and john beck so awful in it? well, kyle isn’t a magician. no matter how well an offense is designed, you still need a talented quarterback to run it. cousins qualifies.
long before cousins impressed against the browns, mike shanahan said he had all the tools (smarts, arm strength, leadership skills) to have a long career. cousins’s teammates view him as much more than just a backup.
“we have two young studs at quarterback,” pro bowl left tackle trent williams said. cousins “runs the system . . . just as well as anybody. and he can run, too. you have to give him credit. he is a little bit athletic. he’s no tom brady.”
cousins won’t challenge griffin to a race, but he knows how to do his part within the system.
“we’re going to be the best offense we can be when we have that zone read in when i’m playing,” cousins said. “will it be our bread and butter when i’m in there? no. will it be sprinkled in? absolutely. will i run it as well as robert? no. but can we get a few yards to make a worthwhile play call? yes.”
coaches are just as competitive — if not more so — than players. in the alpha-male world of the nfl, most guys have big egos. although kyle would never admit it, he probably enjoyed seeing cousins thrive, in part, to show it’s not all about griffin.
but don’t be confused: griffin is the franchise. with his physical gifts, smarts and drive, he makes whatever kyle draws up look better. plus, griffin’s ability to improvise often turned play-calls that didn’t work into offensive gains.
griffin is a once-in-a-generation talent. kyle is a sharp coordinator. if two guys like that work together and perform up to their ability, there should be more than enough credit to share.
for more by jason reid, go to washingtonpost.com/reid.
|
grænd praɪz: 75 ˈæməˌzɑn gɪft kɑrd praɪz: 35 praɪz 25 praɪz 15 *ˈəpˌdeɪt ðə ˈgɪvəˌweɪ həz ˈɛndɪd. ˈwɪnərz hæv bɪn əˈnaʊnst ənd ˈkɑnˌtæktɪd. θæŋks tɪ ɔl hu ˈwɛlkəm tɪ ɑr ˈsɛkənd ˈgɪvəˌweɪ! wi hæd ə nis rɪˈspɑns tɪ ɑr fərst ˈgɪvəˌweɪ ənd wi ər ˈplænɪŋ ɔn ˈrənɪŋ ðɛm ˈrɛgjələrli frəm naʊ ɔn! ðɪs taɪm ðə ˈgɪvəˌweɪ wɪl kənˈsɪst əv wən grænd praɪz, ə 75 ˈæməˌzɑn gɪft kɑrd, ənd θri ˈrənər əp ˈpraɪzɪz 35 25 ənd 15 gɪft kɑrdz rɪˈspɛktɪvli. ɪt bɪˈgɪnz ˈɔgəst ənd ɛndz sɛpˈtɛmbər æt ɛt sɛpˈtɛmbər 4th*). tɪ ˈɛnər, ˈsɪmpli kəmˈplit ðə rɪkˈwaɪrmənts bɪˈloʊ tɪ rɪˈsiv jʊr ˈɛntriz. ɪf ju ɔˈrɛdi kəmˈplitɪd ə rɪkˈwaɪrmənt (fər ɪgˈzæmpəl ju ər ə səbˈskraɪbər tɪ ɑr ˈiˌmeɪl ˈəpˌdeɪts), ju ʤɪst ˈsɪmpli nid tɪ kleɪm jʊr ˈɛntriz fər iʧ nu ˈgɪvəˌweɪ. klɪk hir fər mɔr ˈɪnfoʊ ənd tɪps ɔn ˈwɪnɪŋ. ɪt, gʊd lək! ə ˈgɪvəˌweɪ bɪˈgɪn taɪm: ˈɔgəst ɛnd taɪm: ɛt sɛpˈtɛmbər
|
grand prize: $75 amazon gift card
1st prize: $35
2nd prize $25
3rd prize $15
*update 9/5 the giveaway has ended. winners have been announced and contacted. thanks to all who entered!* welcome to our second giveaway! we had a nice response to our first giveaway and we are planning on running them regularly from now on! this time the giveaway will consist of one grand prize, a $75 amazon gift card, and three runner up prizes $35, $25 and $15 gift cards respectively. it begins august 23rd and ends september 5th at 12am et (eod september 4th). to enter, simply complete the requirements below to receive your entries. if you already completed a requirement (for example you are a subscriber to our e-mail updates), you just simply need to claim your entries for each new giveaway. click here for more info and tips on winning. that’s it, good luck!
a rafflecopter giveaway
begin time: august 23rd
end time: 12:00am et september 5th
|
ˈɪmɪʤ sɔrs: spɔrts bɑtsˈwɑnə bɑtsˈwɑnə ˌfɛdərˈeɪʃən ˈæθˌlits læst wik dɪd bɑtsˈwɑnə praʊd æt ðə ʤɪst ˈɛndɪd ˌɪnərˈnæʃənɑl ˈʧæmpiənˌʃɪps hɛld ɪn ˈpɛrɪs fræns. ˈoʊˈkeɪ, səm əv ju laɪk mi, wɪl ˈprɑbəˌbli nɑt noʊ məʧ əˈbaʊt kərˈɑti, bət ðə fækt ðət ðə bɑtsˈwɑnə tim pʊt ˈjuˈɛs ɔn ðə mæp ɪz ɪˈnəf tɪ gɪv ˈjuˈɛs ɔl ənd frɛndz əv bɑtsˈwɑnə ə ˈvɛri wɔrm, gui ˈfilɪŋ ˌɪnˈsaɪd. ðə ˈʧæmpiənˌʃɪp ˌkɑmpəˈtɪʃənz brɔt təˈgɛðər kəmˈpɛtɪtərz frəm ˈkəntriz, əˈməŋ ðɛm səm əv ðə kərˈɑti ˈpaʊərˌhaʊsɪz səʧ ɛz bəlˈgɛriə, fræns, ˈkænədə, ˈdɛnˌmɑrk ənd juˈkreɪn. ðə bɑtsˈwɑnə tim, lɛd baɪ ʧif ˌɪnˈstrəktər, ˈmɪljən masumbika*, brɔt hoʊm ə ˈwɑpɪŋ θri goʊld ˈmɛdəlz ənd tu ˈsɪlvər ˈmɛdəlz. meɪð, ðə ˈoʊnli ˈfiˌmeɪl ɔn ðə tim, wən ə goʊld ˈmɛdəl ɪn ðə ˈfiˌmeɪl ˌɪndəˈvɪʤəwəl ˈkætəˌgɔri. ənd iʧ snæʧt goʊld ˈmɛdəlz ɪn ðə meɪl ˌɪndəˈvɪʤəwəl ˈkætəˌgɔri, waɪl ənd ˈʤɑnsən wən ə ˈsɪlvər ˈmɛdəl əˈpis ɪn ðə seɪm ˈkætəˌgɔri. ðeɪ ər sɛt tɪ ˌrɛprɪˈzɛnt bɑtsˈwɑnə æt ðə ˈæfrɪkɑn kərˈɑti ˈjunjən ˈsinjər ˈʧæmpiənˌʃɪps tɪ bi hɛld ɪn yaounde*, ˈkæmərˌun nɛkst mənθ. ˌɪnərˈnæʃənɑl ɪz ə trəˈdɪʃənəl kərˈɑti əˌsoʊʃiˈeɪʃən wɪθ ˈmɛmbər ˈkəntriz əraʊnd ðə wərld ənd ɪz ðə əˈfɪʃəl ˌrɛprɪˈzɛnətɪv əv ðə ərˈɪʤənəl ˌɔrgənɪˈzeɪʃən əv ˈmæstər ˈtɑni. ˌɪnərˈnæʃənɑl həz bɪn ɪn ɪgˈzɪstəns fər əˈbaʊt ˈfɔrtiˌfaɪv jɪrz. wʊd laɪk tɪ teɪk ðɪs ʧæns tɪ kənˈgræʧəˌleɪt ðə tim ənd wɪʃ ðɛm wɛl fər ðə ˈəpˌkəmɪŋ ˌkɑmpəˈtɪʃənz ɪn yaounde*. meanwhile…*… əˈməŋ 13 ˈloʊkəl ˈæθˌlits tɪ ˌrɛprɪˈzɛnt bɑtsˈwɑnə æt wərld ˈriˌleɪz mit bɪld fər ðə bəˈhɑməz. ˈɪmɪʤ sɔrs: bɑtsˈwɑnə æθˈlɛtɪks əˌsoʊʃiˈeɪʃən (ˌbiˌeɪˈeɪ) həz riˈlist ðə neɪmz əv ˈæθˌlits hu wɪl ˌrɛprɪˈzɛnt ðə ˈkəntri æt ðə wərld ˈriˌleɪz bəˈhɑməz 2017 tɪ bi hɛld æt ˈtɑməs ə ˈrɑbənsən ˈnæʃənəl ˈsteɪdiəm ɪn ˈnæsɔ ɔn ˈeɪprəl ðə ˈriˌleɪ ɪz meɪd əp əv faɪv ˈæθˌlits hu kəmˈpitɪd æt ðə 2016 ˈrioʊ 2016 oʊˈlɪmpɪks, ˈneɪmli; (hu ənˈtɪl ˈrisəntli, hɛld ðə wərld lɛd wɪθ ə ˈfɪnɪʃɪŋ taɪm əv sibanda*, masilo*, ˈaɪzɪk makwala*, ənd. ðə ˈriˌleɪ tim ɪz meɪd əp əv ˈlɪdiə jele*,, krɪˈstin botlogetswe*, seleka*, ənd matlhaku*. maotoanong*, jele*, ənd wɪl ˌrɛprɪˈzɛnt bɑtsˈwɑnə ɪn ðə mɪkst ˈriˌleɪ. ˌbiˌeɪˈeɪ vaɪs ˈprɛzɪdənt, ˈkɛnɪθ sɛd ɪn ən ˈɪntərvˌju wɪθ ðət ðə tim həz ˌriˈpɔrtəd fər kæmp ənd wʊd dɪˈpɑrt fər ðə bəˈhɑməz ɔn ˈeɪprəl 17 hi wɑz ˈkɑnfədənt ðət ðə əˌsoʊʃiˈeɪʃən hæd səˈlɛktɪd ə ˌfɔrˈmɪdəbəl tim ðət wʊd ˌrɛprɪˈzɛnt ðə ˈkəntri wɛl ənd ˈəltəmətli kˈwɑləˌfaɪ fər ðə wərld ˈʧæmpiənˌʃɪps. sɛd ðə tim wɑz səˈlɛktɪd beɪst ɔn ðɛr ˈkɑrənt pərˈfɔrməns. hi ˈɔlsoʊ sɛd ɪt wʊd bi ðə fərst taɪm ðət bɑtsˈwɑnə ˈfildɪd ə mɪkst ˈriˌleɪ tim. ðɛr ˌɪnˈtɛnʧən, hi sɛd, wɑz tɪ ˈmoʊtəˌveɪt ənd kip ɪn gʊd ʃeɪp ðə ˈæθˌlits hu dɪd nɑt meɪk ðə kət fər ðə ˈriˌleɪ. sɛd waɪl ˈeɪməs ɪz ə strɔŋ ˈæθˌlit, ðeɪ dɪd nɑt ˌɪnˈklud ɪm ɔn ðə ˈriˌleɪ tim bɪˈkəz hi hæd nɑt kəmˈpitɪd ɪn ˈɛni ˈreɪsɪz. hi ɪkˈspleɪnd ðət ɪn ɛz məʧ ɛz ðeɪ wʊd laɪk tɪ hæv ˌɪnˈkludɪd ɪm, ðeɪ dɪd nɑt wɔnt tɪ sɛt ðə rɔŋ ˈprɛsɪdənt baɪ səˈlɛktɪŋ ˈæθˌlits beɪst ɔn ðɛr ˈhɪstəri. sɛd ðeɪ ˌɪnˈtɛndɪd tɪ brɪŋ tɪ ən ɛnd ˈjuˈɛs ˈdɑmənəns ɪn ðə ˈriˌleɪ. ˈæθˌlits ənd ðə ˈtɛknɪkəl tim ər wɛl, wi wɪl ʃɑk ðə wərld. ɑr tim ɪz ə ˈvɛri strɔŋ wən ðət kən ˈəpˌsɛt ðə ˈjuˈɛˈseɪ æt ˈɛni ˈgɪvɪn time,”*,” hi sɛd. kəˈmɛndəbəl ˈfaɪtɪŋ wərdz! bət əˈgɛn, wi æt wʊd laɪk tɪ teɪk ðɪs ˌɑpərˈtunəti tɪ wɪʃ ðə bɑtsˈwɑnə tim ðə ˈvɛri bɛst əv lək æt ðə wərld ˈriˌleɪz ɪn ðə bəˈhɑməz. dɪd ju ˌɛnˈʤɔɪ ðɪs ˈɑrtɪkəl? pliz ʤɔɪn ˈjuˈɛs ɪn ˈhɔɪstɪŋ əp ðə bɑtsˈwɑnə flæg əp baɪ ˈʃɛrɪŋ ɪt. ˈrɛfərəns: ˈreɪdiˌoʊ bɑtsˈwɑnə nuz,
|
image source: sports botswana
botswana kofukan federation athletes last week did botswana proud at the just ended karateka kofukan international championships held in paris france. ok, some of you like me, will probably not know much about karate, but the fact that the botswana team put us on the map is enough to give us all batswana and friends of botswana a very warm, gooey feeling inside.
the 2-day championship competitions brought together competitors from twenty-six countries, among them some of the world’s karate powerhouses such as bulgaria, france, canada, denmark and ukraine. the botswana team, led by chief instructor, million masumbika, brought home a whopping three gold medals and two silver medals.
merilynn mathe, the only female on the team, won a gold medal in the female individual kumite category.
kabelo molefe and mpho bosenakitso each snatched gold medals in the male individual kumite category, while oratile caiphus and mompati johnson won a silver medal apiece in the same category.
they are set to represent botswana at the african karate union senior championships to be held in yaounde, cameroon next month.
kofukan international is a traditional karate association with member countries around the world and is the official representative of the original tani-ha shito-ryu shukokai organisation of master chojiro tani.
kofukan international has been in existence for about forty-five years.
yourbotswana would like to take this chance to congratulate the team and wish them well for the upcoming competitions in yaounde.
meanwhile…
amantle montsho among 13 local athletes to represent botswana at world relays meet billed for the bahamas.
image source: nytimes.com
botswana athletics association (baa) has released the names of athletes who will represent the country at the iaaf/btc world relays bahamas 2017, to be held at thomas a robinson national stadium in nassau on april 22-23.
the 4x400m men’s relay is made up of five athletes who competed at the 2016 rio 2016 olympics, namely; baboloki thebe (who until recently, held the 400m world lead with a finishing time of 44.89), karabo sibanda, boitumelo masilo, isaac makwala, onkabetse nkobolo and pako seribe.
the 4x400m women’s relay team is made up of lydia jele, amantle montsho, christine botlogetswe, goitseone seleka, galefele moroko and loungo matlhaku. leeaname maotoanong, jele, seribe and montsho will represent botswana in the mixed relay.
baa vice president, kenneth kikwe said in an interview with bopa that the team has reported for camp and would depart for the bahamas on april 17. he was confident that the association had selected a formidable team that would represent the country well and ultimately qualify for the world championships. kikwe said the team was selected based on their current performance. he also said it would be the first time that botswana fielded a mixed relay team.
their intention, he said, was to motivate and keep in good shape the athletes who did not make the cut for the 4x400m men’s relay. kikwe said while nijel amos is a strong athlete, they did not include him on the relay team because he had not competed in any races. he explained that in as much as they would like to have included him, they did not want to set the wrong precedent by selecting athletes based on their history.
kikwe said they intended to bring to an end us dominance in the 4x400m men’s relay.
“if athletes and the technical team are well, we will shock the world. our team is a very strong one that can upset the usa at any given time,” he said.
commendable fighting words! but again, we at yourbotswana would like to take this opportunity to wish the botswana team the very best of luck at the world relays in the bahamas.
did you enjoy this article? please join us in hoisting up the botswana flag up by sharing it.
reference: radio botswana news, apanews.net
|
ˈʤɑbləs rɪˈkəvəriz: ɪkˈsplɔrɪŋ tɛkˈnɑləʤiz roʊl geɪɔrg grits, gaɪ ˈmaɪkəlz rɪˈkəvəriz frəm rɪˈsɛʃənz ɪn ðə ˈjuˈɛs juzd tɪ ˌɪnˈvɑlv ˈræpɪd ʤɑb ˌʤɛnərˈeɪʃən, bət ʤɑb groʊθ həz feɪld tɪ mæʧ rɪˈkəvəri ˈæftər ˈrisənt ˈjuˈɛs rɪˈsɛʃənz. ðɪs ˈkɑləm ɪgˈzæmənz ðə roʊl əv tɛkˈnɑləʤi ɪn ðɪs ənd æsks ˈwɛðər ˈʤɑbləs rɪˈkəvəriz ər ə ˈwaɪdər ˈprɑbləm ˈaʊtˈsaɪd əv ðə ˈjuˈɛs. ɪn ðə ˈjuˈɛs, ˈɪndəstriz ðət ər mɔr proʊn tɪ ˌtɛknəˈlɑʤɪkəl ʧeɪnʤ ɪkˈspɪriənst sloʊər ʤɑb groʊθ ˈdʊrɪŋ ˈrisənt rɪˈkəvəriz, bət ɪt əˈpɪrz ənˈlaɪkli ðət ˈmɑdərn tɛkˈnɑləʤiz ər ˈkɔzɪŋ ˈʤɑbləs rɪˈkəvəriz ˈaʊtˈsaɪd əv ðə ˈjuˈɛs. ðɪs ˈpoʊzɪz ə ˈpəzəl ɛz tɪ ðə ˈneɪʧər əv ˈrisənt ˈʤɑbləs ˈjuˈɛs rɪˈkəvəriz. rɪˈkəvəriz frəm rɪˈsɛʃənz ɪn ðə ˈjuˈɛs juzd tɪ ˌɪnˈvɑlv ˈræpɪd ʤɑb ˌʤɛnərˈeɪʃən. ˈdʊrɪŋ ðə ənd 1980s*, ðə fərst tu jɪrz əv rɪˈkəvəriz sɔ ən ˈævərɪʤ ˌɪnˈkris ɪn ɪmˈplɔɪmənt əv ˈoʊvər 5 bət sɪns ðə 1990s*, ðə ʤɑb rɪˈkəvəri ˈɪnʤən həz sloʊd daʊn, ənd ðə fərst tu jɪrz əv rɪˈkəvəriz hæv ˈʤɛnərˌeɪtɪd, ɔn ˈævərɪʤ, lɛs ðən ə 1 ˌɪnˈkris ɪn ɪmˈplɔɪmənt (ˈgɑli ɛt æl. 2012 ðɪs ˈrisənt ˈʤɑbləsnəs əv rɪˈkəvəriz ɪkˈsidz wət wi wʊd ɪkˈspɛkt beɪst ˈoʊnli ɔn ðə rɪˈkəvəri əv, ənd həz kɔzd kənˈsərn əˈməŋ ˈpɑləsiˌmeɪkərz. ɪn ɑr ˈleɪtəst ˈrisərʧ, wi ˌɪnˈvɛstəˌgeɪt ˈwɛðər ðə ˈʤɑbləs rɪˈkəvəri ɪz ə ˈwaɪdər ˈprɑbləm ðət pleɪgz dɪˈvɛləpt ˈkəntriz ˈaʊtˈsaɪd ðə ˈjuˈɛs, ənd ˈwɛðər ˈmɑdərn tɛkˈnɑləʤiz meɪ bi ən ˌəndərˈlaɪɪŋ kɔz (grits ənd ˈmaɪkəlz 2017 ðə ˌpɑsəˈbɪləˌti ðət tɛkˈnɑləʤi meɪ bi ˈkɔzɪŋ ˈʤɑbləs rɪˈkəvəriz ɪn ðə ˈjuˈɛs həz bɪn prəˈpoʊzd ɪn ə ˈwaɪdli ˈsaɪtɪd ˈstədi ənd siu 2012 ðə ˈɔθərz ˈɑrgju ðət ʤɑbz ˈɔfən ˌɪnˈvɑlvɪŋ ruˈtin tæsks ðət ər ˌpɑrˈtɪkjələrli səˈsɛptəbəl tɪ rɪˈpleɪsmənt baɪ nu tɛkˈnɑləʤiz maɪt bi ˈpərmɑˌnɛnˌtli dɪˈstrɔɪd ˈdʊrɪŋ rɪˈsɛʃənz. ðə dɪˈspleɪst ˈwərkərz ər ðɛn fɔrst ˈɪntu trænˈzɪʃənz tɪ ˈdɪfərənt ˌɑkjəˈpeɪʃənz ənd ˈsɛktərz, rɪˈzəltɪŋ ɪn sloʊ ʤɑb groʊθ ˈdʊrɪŋ ðə rɪˈkəvəri. ˈəðər ˌɛkspləˈneɪʃənz hæv bɪn prəˈpoʊzd ðət nɑt ðə roʊl əv tɛkˈnɑləʤi, bət ðət əv ɪkˈstɛndɪd ˌənɪmˈplɔɪmənt ˈbɛnəfɪts ər ðə dɪˈklaɪn əv unions’*’ əˈbɪləˌti tɪ ˈɪnfluəns riˈstrəkʧərɪŋ ˈdʊrɪŋ rɪˈsɛʃənz. bət ðə ˌpɑsəˈbɪləˌti ðət tɛkˈnɑləʤi meɪ bi riˈspɑnsəbəl fər ˈʤɑbləs rɪˈkəvəriz ɪz pərˈhæps əv mɔr kənˈsərn, sɪns ɪt ɪz nɑt dɪˈpɛndənt ɔn spɪˈsɪfɪk ˌɪnstɪˈtuʃənz ər ˈpɑləsi ˈʧɔɪsɪz, ənd kʊd ˈðɛrˌfɔr bi əˈfɛktɪŋ ˈəðər dɪˈvɛləpt ɪˈkɑnəmiz. tɪ əˈpriʃiˌeɪt kənˈsərnz əˈbaʊt ðə ˈpɑsəbəl ˈifɛkt əv tɛkˈnɑləʤi ɔn ʤɑbz, kənˈsɪdər ɪts ˈifɛkts ɔn ɪmˈplɔɪmənt. ˈfɑloʊɪŋ ðə ˈsɛmənəl wərk əv ɛt æl. 2003 ˈrisənt ˈrisərʧ (guz ɛt æl. 2014 ˈmaɪkəlz ɛt æl. 2014 ˈdɛmənˌstreɪts ðət əˈkrɔs ðə dɪˈvɛləpt wərld, nu tɛkˈnɑləʤiz ər rɪˈpleɪsɪŋ tæsks, ˌɪnˈkludɪŋ ruˈtin waɪt ˈkɑlər wərk. soʊ, ɪf ðə ˈmɛkəˌnɪzəm ðət ənd siu prəˈpoʊz ɪz riˈspɑnsəbəl fər ˈʤɑbləs rɪˈkəvəriz, wi maɪt ɪkˈspɛkt ɪts ˈifɛkts tɪ bi ˈɛvədənt θruaʊt ðə dɪˈvɛləpt wərld. tɪ ˌɪnˈvɛstəˌgeɪt ðɪs ˌpɑsəˈbɪləˌti, wi pʊt təˈgɛðər ˈdætə ɔn ˌriˈsɛʃən deɪts, ɪmˈplɔɪmənt, ənd fər 28 ˈɪndəstriz ɪn 17 ˈkəntriz bɪtˈwin ðə jɪrz 1970 ənd 2011 ðɪs ˈpɪriəd spænz 71 rɪˈkəvəriz, ˈgɪvɪŋ ˈjuˈɛs ˈæmpəl ˌɑpərˈtunətiz tɪ tɛst ˈwɛðər ˈrisənt ˈɪnstənsɪz ˈdɪfərd frəm ˈərliər wənz, ənd ˈwɛðər tɛkˈnɑləʤi ɪz ˈbrɪŋɪŋ əˈbaʊt ˈɛni ˈʧeɪnʤɪz. wi fərst ɪgˈzæmɪn ˈwɛðər rɪˈkəvəriz ðət tʊk pleɪs ˈæftər 1985 ˈdɪfərd frəm ˈərliər wənz ənd ɪf soʊ, haʊ. əˈkrɔs ðə 17 ˈkəntriz, wi faɪnd ðət ˈrisənt rɪˈkəvəriz ˌɪnˈvɑlvd ə sloʊər groʊθ əv, bət nɑt ə sɪgˈnɪfɪkəntli sloʊər rɪˈkəvəri əv ɪmˈplɔɪmənt. ɪn ðɪs rɪˈspɛkt, ðə ˈʤɑbləs ˈjuˈɛs rɪˈkəvəriz sim tɪ bi ðə ɪkˈsɛpʃən. ˈsɛkənd, wi ɪgˈzæmɪn rɪˈkəvəriz ɪn ˈɪndəstriz ðət juz ruˈtin tæsks mɔr ˌɪnˈtɛnsɪvli, ˌɪnˈkludɪŋ pɑrts əv ðə ˌfaɪˈnænʃəl intermediation*, ˈriˌteɪl, ənd ˌmænjəˈfækʧərɪŋ ˈsɛktərz. ðiz ˈɪndəstriz wər mɔr proʊn tɪ ˌtɛknəˈlɑʤɪkəl ʧeɪnʤ, ˌɪnˈkludɪŋ ɔtəˈmeɪʃən. əˈkrɔs ðə dɪˈvɛləpt ɪˈkɑnəmiz ðət wi ˈstədi, ˈɪndəstriz ɪkˈspɪriənst ˈʃɑrpər rɪˈsɛʃənz ənd sloʊər rɪˈkəvəriz (kəmˈpɛrd wɪθ ðə ˈpɪriədz əv ɪkˈspænʧən) ˈivɪn ˌbiˈfɔr 1985 bət ðeɪ wər nɑt wərs əˈfɛktɪd ɪn ðɛr ɪmˈplɔɪmənt groʊθ ɪn mɔr ˈrisənt rɪˈkəvəriz. bət ɪn ðə ˈjuˈɛs, wɛr ˈrisənt ɪmˈplɔɪmənt rɪˈkəvəriz hæv bɪn sloʊər, ðə ˈɪndəstriz stænd aʊt, ˈhævɪŋ feɪst sloʊər ɪmˈplɔɪmənt rɪˈkəvəriz əv leɪt. wi ˈfərðər ʃoʊ ðət ɑr ˈfaɪndɪŋz ər nɑt spɪˈsɪfɪk tɪ ˈɪndəstriz bət tɪ ɔl ðoʊz ðət ər ɪkˈspoʊzd tɪ ˌtɛknəˈlɑʤɪkəl ʧeɪnʤ. tɪ du ðət, wi ˈfoʊkɪs ɔn əˈnəðər ˈɪndəˌkeɪtər əv nu tɛkˈnɑləʤi əˈdɑpʃən, ðə juz əv ˌɪnˈdəstriəl ˈroʊˌbəts. ˈbɪldɪŋ ɔn ɑr ˈpriviəs wərk (grits ənd ˈmaɪkəlz 2015 wi ɪgˈzæmɪn ðə tæsks ðət ˈroʊˌbəts ər ˈnaʊəˌdeɪz ˈkeɪpəbəl əv pərˈfɔrmɪŋ, mæʧ ðiz tæsks tɪ ˌɑkjəˈpeɪʃənz, ənd ðɛn ˈmɛʒər ðə ʃɛr əv iʧ ɪmˈplɔɪmənt ðət wɑz meɪd əp baɪ ˌriˈpleɪsəbəl ˌɑkjəˈpeɪʃənz ɪn 1980 ˌbiˈfɔr ˌɪnˈdəstriəl ˈroʊˌbəts bɪˈkeɪm ˌɪmˈpɔrtənt. ðɪs gɪvz ˈjuˈɛs ən ˈɪndəˌkeɪtər əv industries’*’ ˌdɪfərˈɛnʃəl ɪkˈspoʊʒər tɪ ˈroʊˌbəts. ˌɔlˈðoʊ ˈɪndəstriz wɪθ haɪ ʃɛrz əv ʤɑbz ðət ər ˌriˈpleɪsəbəl baɪ ˈroʊˌbəts (əˈspɛʃəli kɑr ˌmænjəˈfækʧərərz ənd ðə ˈkɛmɪkəl ənd ˌɪˌlɛkˈtrɑnɪks ˈɪndəstriz) ˈdɪfər frəm ˈɪndəstriz, ðə ˈpætərnz wi faɪnd ˈoʊvər taɪm ər kwaɪt ˈsɪmələr ɪn ðə tu ˈkeɪsɪz. ˈɪndəstriz ɪn wɪʧ ɪmˈplɔɪmənt ɪz proʊn tɪ rɪˈpleɪsmənt baɪ ˈroʊˌbəts dɪd nɑt ɪkˈspɪriəns mɔr ˈʤɑbləs rɪˈkəvəriz ɪn ˈrisənt jɪrz əˈkrɔs ðə dɪˈvɛləpt ˈkəntriz ðət wi ˈstədi. θərd, wi ɪgˈzæmɪn ˈwɛðər ˈwərkərz frəm ˈdɪfərənt skɪl grups ər əˈfɛktɪd baɪ ˈʤɑbləsnəs ɪn ˈrisənt rɪˈkəvəriz. wi ˈfoʊkɪs ˈmeɪnli ɔn ˈwərkərz ˈtɪpɪkəli ðoʊz wɪθ haɪ skul dɪˈgriz ər səm skul ˌɛʤəˈkeɪʃən bət lɛs ðən ə fʊl ˈkɑlɪʤ dɪˈgri. workers’*’ ʤɑbz ˈɔfən ˌɪnˈvɑlv mɔr ruˈtin tæsks, wɪʧ ər mɔr proʊn tɪ rɪˈpleɪsmənt baɪ tɛkˈnɑləʤiz. wi faɪnd ðət əˈkrɔs ðə dɪˈvɛləpt ˈkəntriz, ˈwərkərz hæv nɑt ˈsəfərd mɔr ɪmˈplɔɪmənt ˈlɔsɪz ɪn ˈrisənt rɪˈkəvəriz. ɪn ˈəðər wərdz, ðɛr ɪz noʊ ˈɛvədəns ðət rɪˈkəvəriz əˈkrɔs ðə dɪˈvɛləpt wərld ər ˈhərtɪŋ ˈwərkərz hu ər ˌpɑrˈtɪkjələrli ˈvəlnərəbəl tɪ ˌtɛknəˈlɑʤɪkəl ʧeɪnʤ. ˈfaɪnəli, wi ɪgˈzæmɪn ˈwɛðər ˈwərkərz ər wərs əˈfɛktɪd ɪn rɪˈkəvəriz ɪn ˈɪndəstriz, wɛr ˌtɛknəˈlɑʤɪkəl rɪˈpleɪsmənt maɪt bi ˌpɑrˈtɪkjələrli prəˈnaʊnst. wəns əˈgɛn, wi faɪnd ðət əˈkrɔs ɑr 17 dɪˈvɛləpt ɪˈkɑnəmiz, ɪmˈplɔɪmənt ɪn ˈɪndəstriz həz nɑt pərˈfɔrmd ˌpɑrˈtɪkjələrli ˈbædli ɪn mɔr ˈrisənt rɪˈkəvəriz. ˈteɪkən təˈgɛðər, ɑr rɪˈzəlts səˈʤɛst ðət ɪn dɪˈvɛləpt ˈkəntriz ˈaʊtˈsaɪd ðə ˈjuˈɛs, ˈmɑdərn tɛkˈnɑləʤiz ər ənˈlaɪkli tɪ bi ˈkɔzɪŋ ˈʤɑbləs rɪˈkəvəriz. ɑr rɪˈzəlts du, ˌhaʊˈɛvər, poʊz ə ˈpəzəl ɛz tɪ ðə ˈneɪʧər əv ˈrisənt ˈʤɑbləs ˈjuˈɛs rɪˈkəvəriz. ɪt ɪz ˈpɑsəbəl ðət ˈjuˈɛs tɛkˈnɑləʤi əˈdɑpʃən ɪz ˈsəmˌhaʊ ˈdɪfərənt tɪ ðət ɪn ˈəðər dɪˈvɛləpt ˈkəntriz ənd ðət ðɪs ɪz kənˈtrɪbjutɪŋ tɪ ˈʤɑbləs rɪˈkəvəriz. fər ɪgˈzæmpəl, blum ɛt æl. 2012 ʃoʊ ðət ˈjuˈɛs ˌməlˌtiˈnæʃənəlz əˈʧivd mɔr ˌproʊdəkˈtɪvɪti geɪnz frəm ˈjuzɪŋ ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən tɛkˈnɑləʤi ðən ðɛr ˌjʊrəˈpiən ˈkaʊntərˌpɑrts, soʊ ɪt ɪz ˈpɑsəbəl ðət ʤɑb kriˈeɪʃən ˈpætərnz ɪn ðə ˈjuˈɛs ˈɔlsoʊ ˈdɪfərd. æt ðə seɪm taɪm, ðə ɪkˈstɛnʃən əv ˈjuˈɛs ˌənɪmˈplɔɪmənt ˈbɛnəfɪts ɪn ˈrisənt jɪrz meɪ hæv pleɪd ə roʊl ɪn ɪkˈspleɪnɪŋ sloʊ ɪmˈplɔɪmənt rɪˈkəvəriz. ˈminˌwaɪl, ˌjʊrəˈpiən ˈleɪbər ˈmɑrkɪts hæv bɪˈkəm mɔr ˈflɛksəbəl, wɪʧ meɪ hæv kənˈtrɪbjutɪd tɪ ðɛr roʊˈbəst ɪmˈplɔɪmənt groʊθ ˈdʊrɪŋ ˈrisənt rɪˈkəvəriz. ɪkˈsplɔrɪŋ ðiz ˌpɑsəˈbɪlətiz ɪz ən ˌɪmˈpɔrtənt tæsk fər fˈjuʧər ˈrisərʧ. ˈrɛfərənsɪz, di, ənd di groʊθ əv ˈsərvɪs ʤɑbz ənd ðə ˌpoʊlərɪˈzeɪʃən əv ðə ˈjuˈɛs ˈleɪbər market”*”, əˈmɛrɪkən ˌɛkəˈnɑmɪk ˌrivˈju blum, ɛn, ɑr sadun*, ənd ʤeɪ væn 2012 du ɪt ˈbɛtər: ˈjuˈɛs ˌməlˌtiˈnæʃənəlz ənd ðə ˌproʊdəkˈtɪvɪti miracle”*”, əˈmɛrɪkən ˌɛkəˈnɑmɪk ˌrivˈju ˈgɑli, ʤeɪ, ɛf smets*, ənd ɑr rɪˈkəvəriz: ə ˈstrəkʧərəl interpretation”*”, ˈʤərnəl əv ˈməni, ˈkrɛdɪt ənd ˈbæŋkɪŋ, 44 guz, ɛm, ə ˈmænɪŋ, ənd ə 2014 ʤɑb ˌpoʊlərɪˈzeɪʃən: ˌtɛknəˈlɑʤɪkəl ʧeɪnʤ ənd offshoring”*”, əˈmɛrɪkən ˌɛkəˈnɑmɪk ˌrivˈju grits, ʤi, ənd ʤi ˈmaɪkəlz 2015 æt work”*”, dɪˈskəʃən ˈpeɪpər noʊ. 10477 grits, ʤi, ənd ʤi ˈmaɪkəlz 2017 ˈmɑdərn tɛkˈnɑləʤi riˈspɑnsəbəl fər ˈʤɑbləs recoveries?”*?”, dɪˈskəʃən ˈpeɪpər noʊ. 11789, ɛn, ənd eɪʧ siu 2012 trɛnd ɪz ðə ˈsaɪkəl: ʤɑb ˌpoʊlərɪˈzeɪʃən ənd ˈʤɑbləs recoveries”*”, ˈwərkɪŋ ˈpeɪpər noʊ. 18334 ˈmaɪkəlz, ʤi, ə natraj*, ənd ʤeɪ væn 2014 ˈpoʊlərˌaɪzd skɪl dɪˈmænd? ˈɛvədəns frəm ˈilɛvən ˈkəntriz ˈoʊvər 25 years”*”, ˌrivˈju əv ˌɛkəˈnɑmɪks ənd stəˈtɪstɪks
|
jobless recoveries: exploring technology's role
georg graetz, guy michaels
recoveries from recessions in the us used to involve rapid job generation, but job growth has failed to match gdp recovery after recent us recessions. this column examines the role of technology in this and asks whether jobless recoveries are a wider problem outside of the us. in the us, industries that are more prone to technological change experienced slower job growth during recent recoveries, but it appears unlikely that modern technologies are causing jobless recoveries outside of the us. this poses a puzzle as to the nature of recent jobless us recoveries.
recoveries from recessions in the us used to involve rapid job generation. during the 1970s and 1980s, the first two years of recoveries saw an average increase in employment of over 5%. but since the 1990s, the job recovery engine has slowed down, and the first two years of recoveries have generated, on average, less than a 1% increase in employment (gali et al. 2012). this recent joblessness of recoveries exceeds what we would expect based only on the recovery of gdp, and has caused concern among policymakers. in our latest research, we investigate whether the jobless recovery is a wider problem that plagues developed countries outside the us, and whether modern technologies may be an underlying cause (graetz and michaels 2017).
the possibility that technology may be causing jobless recoveries in the us has been proposed in a widely cited study (jaimovich and siu 2012). the authors argue that middle-skilled jobs – often involving routine tasks that are particularly susceptible to replacement by new technologies – might be permanently destroyed during recessions. the displaced workers are then forced into time-consuming transitions to different occupations and sectors, resulting in slow job growth during the recovery. other explanations have been proposed that emphasise not the role of technology, but that of extended unemployment benefits or the decline of unions’ ability to influence restructuring during recessions. but the possibility that technology may be responsible for jobless recoveries is perhaps of more concern, since it is not dependent on specific institutions or policy choices, and could therefore be affecting other developed economies.
to appreciate concerns about the possible effect of technology on jobs, consider its long-run effects on employment. following the seminal work of autor et al. (2003), recent research (goos et al. 2014, michaels et al. 2014) demonstrates that across the developed world, new computer-based technologies are replacing routine-based tasks, including routine white collar work. so, if the technology-based mechanism that jaimovich and siu propose is responsible for jobless recoveries, we might expect its effects to be evident throughout the developed world.
to investigate this possibility, we put together data on recession dates, employment, and value-added for 28 industries in 17 countries between the years 1970 and 2011. this period spans 71 recoveries, giving us ample opportunities to test whether recent instances differed from earlier ones, and whether technology is bringing about any changes. we first examine whether recoveries that took place after 1985 differed from earlier ones – and if so, how. across the 17 countries, we find that recent recoveries involved a slower growth of gdp, but not a significantly slower recovery of employment. in this respect, the jobless us recoveries seem to be the exception.
second, we examine recoveries in industries that use routine tasks more intensively, including parts of the financial intermediation, retail, and manufacturing sectors. these industries were more prone to technological change, including automation. across the developed economies that we study, routine-intensive industries experienced sharper recessions and slower recoveries (compared with the periods of expansion) even before 1985, but they were not worse affected in their employment growth in more recent recoveries.
but in the us, where recent employment recoveries have been slower, the routine-intensive industries stand out, having faced slower employment recoveries of late. we further show that our findings are not specific to routine-intensive industries but to all those that are exposed to technological change.
to do that, we focus on another indicator of new technology adoption, the use of industrial robots. building on our previous work (graetz and michaels 2015), we examine the tasks that robots are nowadays capable of performing, match these tasks to occupations, and then measure the share of each industry’s employment that was made up by replaceable occupations in 1980, before industrial robots became important. this gives us an indicator of industries’ differential exposure to robots.
although industries with high shares of jobs that are replaceable by robots (especially car manufacturers and the chemical and electronics industries) differ from routine-intensive industries, the patterns we find over time are quite similar in the two cases. industries in which employment is prone to replacement by robots did not experience more jobless recoveries in recent years across the developed countries that we study.
third, we examine whether workers from different skill groups are differentially affected by joblessness in recent recoveries. we focus mainly on middle-skilled workers – typically those with high school degrees or some post-high school education but less than a full college degree. middle-skilled workers’ jobs often involve more routine tasks, which are more prone to replacement by computer-based technologies.
we find that across the developed countries, middle-skilled workers have not suffered more employment losses in recent recoveries. in other words, there is no evidence that recoveries across the developed world are hurting middle-skilled workers who are particularly vulnerable to technological change.
finally, we examine whether middle-skilled workers are worse affected in recoveries in routine-intensive industries, where technological replacement might be particularly pronounced. once again, we find that across our 17 developed economies, middle-skilled employment in routine-intensive industries has not performed particularly badly in more recent recoveries.
taken together, our results suggest that in developed countries outside the us, modern technologies are unlikely to be causing jobless recoveries. our results do, however, pose a puzzle as to the nature of recent jobless us recoveries.
it is possible that us technology adoption is somehow different to that in other developed countries and that this is contributing to jobless recoveries. for example, bloom et al. (2012) show that us multinationals achieved more productivity gains from using information technology than their european counterparts, so it is possible that job creation patterns in the us also differed.
at the same time, the extension of us unemployment benefits in recent years may have played a role in explaining slow employment recoveries. meanwhile, european labour markets have become more flexible, which may have contributed to their robust employment growth during recent recoveries. exploring these possibilities is an important task for future research.
references
autor, d, and d dorn(2013), “the growth of low-skill service jobs and the polarization of the us labor market”, american economic review 103(5): 1553-97.
bloom, n, r sadun, and j van reenen (2012), “americans do it better: us multinationals and the productivity miracle”, american economic review 102(1): 167-201.
gali, j, f smets, and r wouters(2012), “slow recoveries: a structural interpretation”, journal of money, credit and banking, 44: 9–30.
goos, m, a manning, and a salomons (2014), “explaining job polarization: routine-biased technological change and offshoring”, american economic review 104(8): 2509-26.
graetz, g, and g michaels (2015), “robots at work”, cepr discussion paper no. 10477.
graetz, g, and g michaels (2017), “is modern technology responsible for jobless recoveries?”, cepr discussion paper no. 11789
jaimovich, n, and h siu (2012), “the trend is the cycle: job polarization and jobless recoveries”, nber working paper no. 18334.
michaels, g, a natraj, and j van reenen (2014), “has ict polarized skill demand? evidence from eleven countries over 25 years”, review of economics and statistics 96(1): 60-77.
|
ˈɛkspərts seɪ ə ˈvaɪkɪŋ hɔrd əˈnərθt baɪ ə ˈmɛtəl frəm nɔrθ ˈlæŋkəˌʃaɪr ɪz əv ˈnæʃənəl sɪgˈnɪfɪkəns. ˈdɑrən ˈwɛbstər dəg əp ə ˈkæskət kənˈteɪnɪŋ ˈhənərdz əv ˈsɪlvər ˈvaɪkɪŋ waɪl ɔn ən ˌɛkspəˈdɪʃən æt ən ˌəndɪˈskloʊzd loʊˈkeɪʃən ɔn ðə ˈbɔrdər əv wɪθ nɔrθ ˈlæŋkəˌʃaɪr. ə faɪnd əv ə lifetime,”*,” hi sɛd. ɪz exciting.”*.” ˈbreɪslɪts ɪˈlæbrətli ɪnˈgreɪvd wɪθ ˈsərpənts, wɪʧ kʊd hæv bɪn wɔrn baɪ ə ˈwɛlθi ˈvaɪkɪŋ ˈlidər, meɪk əp pɑrt əv ðə ˌdɪˈskəvri əˈlɔŋ wɪθ rɪŋz ənd ən ˌɪmˈprɛsɪv stæʃ əv kɔɪnz. ðə hɔl ɪz naʊ biɪŋ ˈstədid baɪ ˈɛkspərts æt ðə ˈbrɪtɪʃ mˈjuziəm hu wɪl rɪˈvil ðɛr ˈfaɪndɪŋz ɪn dɪˈsɛmbər. ə lɔŋ ˈprɔˌsɛs ˈhævɪŋ ðə faɪnd assessed,”*,” sɛd ˈmɪstər ˈwɛbstər, hu ˈʤɔɪntli rənz ˌkɑntəˈnɛnəl stoʊn, nɪr wɪθ hɪz ˈbrəðər mɑrk. mi ər ðə ˈlænˌdoʊnər noʊ wət wɪl ˈhæpən wɪθ ɪt. ðɛr həz bɪn ə lɔt əv ˈɪntəˌrɛst. aɪ wɔnt ˈɛvriˌbɑdi tɪ noʊ əˈbaʊt ðə faɪnd. gɑt ə gʊd ˈsɪgnəl ɔn maɪ maɪn læb dɪˈtɛktər soʊ aɪ dəg əˈbaʊt 18 ˈɪnʧɪz ənd ðɛn aɪ sɔ ə lɛd pɑt. ɪt wɑz sˈlaɪtli ˈoʊpən. aɪ kʊd si ɔl ðə kɔɪnz ənd ˌɪnˈsaɪd. ɪt wɑz ə greɪt feeling.”*.” braɪən ˈrændəl, ˈʧɛrmən əv ðə ˈvæli ˈmɛtəl dɪˈtɛktɪŋ kləb, sɛd: ər ɔl θrɪld fər ˈdɑrən ənd wɪʃ ɪt wɑz ˈjuˈɛs. wən goʊz aʊt ˈlʊkɪŋ fər hɔrdz bət ˈvɛri nis ɪf ju du faɪnd one.”*.” ðə ˈkjʊrətər əv dɑk mˈjuziəm, səˈbin sɛd ðə nu hɔrd wɪl hɛlp pʊt ənd saʊθ ˈleɪklənd ɔn ðə mæp ɛz ˈhævɪŋ ən ˌɪmˈpɔrtənt ˈvaɪkɪŋ ˈhɛrɪtɪʤ. ðə pæst tɛn jɪrz ðɛr həz bɪn ən ˌɪnˈkris ɪn smɔl faɪndz ənd naʊ səm ˈlɑrʤər faɪndz wɪʧ ɪz ˈrɪli ˈfɔrsɪŋ ˈpipəl tɪ lʊk æt ɪn ə nu way,”*,” sɛd ˈmɪsɪz. ˈɑksfərd ˌjunəˈvərsəti ˌænθrəˈpɑləʤi ˈlɛkʧərər, ˈstivən ˈɑpənˌhaɪmər, sɛd bɪg hɔrdz səʧ ɛz ðɪs peɪnt ə nu ˈpɪkʧər əv wət ˈvaɪkɪŋz wər duɪŋ ɪn ˈɪŋglənd. ðə ˌdɪˈskəvri əv bɪg hɔrdz breɪk daʊn ðə ˈstɛrioʊˌtaɪp əv ˈvaɪkɪŋz ʤɪst ˈkəmɪŋ ˈoʊvər hir tɪ reɪd ɑr ˈʧərʧɪz ənd teɪk ˈvæljəbəlz bæk tɪ ðɛr oʊn ˈkəntri. lɑrʤ əˈmaʊnts laɪk ðɪs ˈɪndɪˌkeɪts ðeɪ wər ˈsɛtəlɪŋ here,”*,” sɛd ˈmɪstər ˈɑpənˌhaɪmər. ˈloʊkəl ˌɑrkiˈɑləʤɪst stiv ˈdɪkɪnsən, əv ulverston*, sɛd ðə hɔrd wɑz 'ɪkˈstrimli ˌɪmˈpɔrtənt ˈnæʃənəli'. hi sɛd: hɔrd ɪz ˈɔlˌweɪz rɛr ənd ˈðɛrˌfɔr əv ˈnæʃənəl ˌɪmˈpɔrtəns bət bɪˈkəz əv ɪts saɪz ənd ˈditeɪl ðɪs ɪz ˌpɑrˈtɪkjələrli exciting.”*.” ə ˈspoʊksmən fər ðə ˈbrɪtɪʃ mˈjuziəm kənˈfərmd ðət ˌdɪˈskəvri wɑz sɪgˈnɪfɪkənt ˈvaɪkɪŋ hoard’*’. hi sɛd: ɔn ðə hɔrd ɪz ˈɔnˌgoʊɪŋ ənd mɔr ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ənd ˈɪmɪʤɪz wɪl bi rɪˈvild æt ðə taɪm əv ðə ˈɪnkˌwɛst ɪn mid-december.”*.” ə ˈspoʊkspərsən fər haʊs mˈjuziəm, wɛr ðə hɔrd wɑz ərˈɪʤənəli ˈteɪkən, kəmˈpɛrd ˈmɪstər ˈwɛbstərz faɪnd tɪ ðət əv ðə hɔrd faʊnd ɔn ðə ˈsəðərn bæŋk əv ə bɛnd əv ðə ˈrɪvər ˈrɪbəl ɪn 1840 ðə ˈlɑrʤəst ˈvaɪkɪŋ ˈsɪlvər hɔrd ɪn ˈjʊrəp
|
experts say a viking hoard unearthed by a metal detectorist from north lancashire is of national significance.
father-of-three darren webster dug up a casket containing hundreds of silver viking artefacts while on an expedition at an undisclosed location on the border of cumbria with north lancashire.
“it's a find of a lifetime,” he said. “it is exciting.”
bracelets elaborately engraved with serpents, which could have been worn by a wealthy viking leader, make up part of the discovery along with rings and an impressive stash of coins.
the haul is now being studied by experts at the british museum who will reveal their findings in december.
“it's a long process having the find assessed,” said mr webster, who jointly runs continental stone, near carnforth with his brother mark.
“neither me or the landowner know what will happen with it. there has been a lot of interest. i want everybody to know about the find.
“i got a good signal on my mine lab e-tract detector so i dug about 18 inches and then i saw a lead pot. it was slightly open. i could see all the coins and jewellery inside. it was a great feeling.”
brian randall, chairman of the lune valley metal detecting club, said: “we are all thrilled for darren and wish it was us.
“no one goes out looking for hoards but it’s very nice if you do find one.”
the curator of barrow’s dock museum, sabine skae said the new hoard will help put cumbria and south lakeland on the map as having an important viking heritage.
“over the past ten years there has been an increase in small finds and now some larger finds which is really forcing people to look at cumbria in a new way,” said mrs skae.
oxford university anthropology lecturer, stephen oppenheimer, said big hoards such as this paint a new picture of what vikings were doing in england.
the discovery of big hoards break down the stereotype of vikings just coming over here to raid our churches and take valuables back to their own country.
“burying large amounts like this indicates they were settling here,” said mr oppenheimer.
local archaeologist steve dickinson, of ulverston, said the hoard was 'extremely important nationally'.
he said: “any hoard is always rare and therefore of national importance but because of its size and detail this is particularly exciting.”
a spokesman for the british museum confirmed that darren’s discovery was ‘a significant viking hoard’.
he said: “research on the hoard is ongoing and more information and images will be revealed at the time of the coroner’s inquest in mid-december.”
a spokesperson for carlisle’s tullie house museum, where the hoard was originally taken, compared mr webster's find to that of the cuerdale hoard found on the southern bank of a bend of the river ribble in 1840, the largest viking silver hoard in north-western europe
|
ˈmidiə ˈpleɪˌbæk ɪz ənsəˈpɔrtɪd ɔn jʊr dɪˈvaɪs ˈmidiə ˈkæpʃən hɑrb kriˈeɪtɪd ən ɪˈlɛktrɪk baɪk frəm spɛr pɑrts ðət hi faʊnd ðə ˈθaʊzənz əv ˈdəsti ʃɑps ənd ˈhaʊsɪz du nɑt æt fərst sim laɪk ə pleɪs wɛr tɛkˈnɑləʤi wʊd θraɪv. bət ðə ˈrɛfjuʤi kæmp nɪr ðə ˈsɪriən ˈbɔrdər ɪn ˈʤɔrdən ˈhaʊsɪz ə ˈvaɪbrənt kəmˈjunɪti əv ˈmeɪkərz. ðə məˈʤɔrəti əv ðə ˈrɛzɪdənts ər frəm ðə ˈsɪriən ˈsɪti əv daraa*, ˈkɑmənli kɔld ðə ˈkreɪdəl əv ðə ˌrɛvəˈluʃən fər ðə roʊl ɪt pleɪd ɪn ˈərli ˈproʊˌtɛsts. ðə kæmp wɑz fɔrmd fɔr jɪrz əˈgoʊ wɪn ˈpipəl flɛd ðə wɔr əˈkrɔs ðə ˈbɔrdər. naʊ, mɔr ðən ˈpipəl ər ˈɛstəˌmeɪtɪd tɪ lɪv ɪn. dɪˈspaɪt ðə ˌɪnˈkrɛdəbəl ˈhɑrdʃɪps ˈmɛni hæv feɪst, ðɛr ɪz ə ˈvaɪbrənt ˌɑntrəprəˈnəriəl ˈspɪrɪt hir. ˈɪmɪʤ ˈkæpʃən ðə ˈrɛfjuʤi kæmp həz bɪn dɪˈskraɪbd ɛz biɪŋ ˈʤɔrdənz fɔrθ ˈlɑrʤəst ˈsɪti ðə kæmps meɪn strit ɪz kɔld ʃæm ˈɛlɪˌsiz. ɪts ə pleɪ ɔn ə wərd ˈsɪriənz kɔl dəˈmæskəs ənd ðə ˈfeɪməs pərˈɪʒən ˈbʊləˌvɑrd, ʧæmps ˈɛlɪˌsiz. ˈhənərdz əv ʃɑps laɪn ðə strit, ˈkəvərɪŋ ˈɛvriˌθɪŋ frəm ˈwɛdɪŋ ˈdrɛsɪz tɪ ˈmoʊbəl foʊn rɪˈpɛr ʃɑps. ɪts hir wi mit dɪˈseɪbəld ˌɪnˈvɛntər hɑrb hu həz lɪvd ɪn fər θri jɪrz. hi flɛd ˈsɪriə wɪθ tu ˈfæməli ˈmɛmbərz, hu ər ˈɔlsoʊ dɪˈseɪbəld. faʊnd ɪt ˈdɪfəkəlt ˈlɪvɪŋ ɪn ðə kæmp wɪn hi fərst əraɪvd ɛz ˈmɛni roʊdz wər nɑt peɪvd ənd hi ˈdɪdənt wɔnt tɪ rɪˈlaɪ ɔn ˈpipəl tɪ pʊʃ ər ˈkɛri ɪm ɪn hɪz ˈwiˌlʧɛr. hi dɪˈskəst wɪθ hɪz ˈbrəðər ðə ˌpɑsəˈbɪləˌti əv kriˈeɪtɪŋ ən ɪˈlɛktrɪk baɪk aʊt əv spɛr pɑrts ɪn ðə kæmp. wɪθ ðə hɛlp əv ə ˈloʊkəl ˈwɛldər hɪz plænz wər brɔt tɪ laɪf. "bɪˈkəz əv maɪ ˌdɪsəˈbɪlɪti əm fɔrst tɪ bi kriˈeɪtɪv ənd faɪnd weɪz tɪ hɛlp mi lɪv maɪ laɪf ɛz ˈizəli ɛz ˈpɑsəbəl, bi ɪt ɪn ˈsɪriə ər hir, ɪts ðə seɪm," hi sɪz. "ˈpipəl wər æt fərst səˈpraɪzd tɪ si səʧ ə baɪk ɪn ðə kæmp. ðeɪv ˈnɛvər sin ˈɛniˌθɪŋ laɪk ɪt ˌbiˈfɔr. səm laɪkt ɪt, ˈəðərz wər ʤɪst səˈpraɪzd." ˈɪmɪʤ ˈkæpʃən ˈbaɪsɪkəl ɪz paʊərd baɪ ˈbætəriz stɔrd ɪn ə ˈbæskət æt ɪts frənt əv kɔrs, ðɛr ər ˈmɛni ˈbɛriərz tɪ ˈrɛfˌjuʤiz ˈlɪvɪŋ ɪn ðə kæmp ˈækˌsɛsɪŋ tɛkˈnɑləʤi. ɪˌlɛkˈtrɪsəti ɪz ˈoʊnli ɔn fər hæf ðə deɪ ɪn ðə kæmp ənd ˈməni ɪz ɪn ʃɔrt səˈplaɪ. wʊd laɪk tɪ ɛnˈhæns hɪz ˈtɛknɪkəl skɪlz wɪθ ˌækəˈdɛmɪk ˈkɔrsɪz. "ɪf ˈpɑsəbəl aɪ wʊd laɪk tɪ ˈstədi tɛkˈnɑləʤi bɪˈkəz aɪ hæv aɪˈdiəz bət aɪ nid ˌækəˈdɛmɪk ˈlərnɪŋ," hi sɪz. "aɪ hæv ˈəðər aɪˈdiəz bət aɪ hæv noʊ səˈpɔrt, ˈivɪn ə ˈsɪmpəl aɪˈdiə nidz ə ˈsərtən əˈmaʊnt əv ˈməni." ˌbaɪəˈmɛtrək ʧɛks ˈɪmɪʤ ˈkɑpiˌraɪt ˈɪmɪʤ ˈkæpʃən ˈsɪriənz ˈrɛfˌjuʤiz ˈlɪvɪŋ ˈaʊtˈsaɪd ðə kæmps kən wɪθˈdrɔ ˈməni frəm bæŋks baɪ prəˈvaɪdɪŋ aɪ skænz ˈsɪriən ˈrɛfˌjuʤiz ˈɛnərɪŋ ˈʤɔrdən hæv ðɛr ˈaɪrəsɪz skænd baɪ ðə (ˈjuˈɛn haɪ kəˈmɪʃənər fər ˈrɛfˌjuʤiz) ˈjuzɪŋ tɛkˈnɑləʤi. ðɪs ˌbaɪəˈmɛtrək ˈdætə ɪz kəˈlɛktəd tɪ kənˈfərm aɪˈdɛntɪˌtiz bət ˈɔlsoʊ prəˈvaɪdz ˈsərvɪsɪz frəm ˈloʊkəl ˈpɑrtnərz tɪ hɛlp meɪk laɪf ə bɪt mɔr ˈnɔrməl fər ˈrɛfˌjuʤiz. ðɪs ˌɪnˈkludz ðə ˈkaɪroʊ ˈæmən bæŋk, wɪʧ ɪz lɪŋkt tɪ ðə ˌbaɪəˈmɛtrək ˈdætəˌbeɪs ənd sɛts əp ən əˈkaʊnt ˌɔtəˈmætɪkli fər iʧ ˈfæməli. ə ˈnɑməˌneɪtəd ˈfæməli ˈmɛmbər kən teɪk eɪd ˈməni aʊt ɪn ðə blɪŋk əv ən aɪ æt bæŋk məˈʃinz. ðɛr ɪz noʊ nid tɪ ˈrɛʤɪstər ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən əˈgɛn wɪθ ðə bæŋk ɛz ɪt kəmz θru ðə sɪˈkjʊr ˈsərvər beɪst ɪn ˈæmən. ˈɪmɪʤ ˈkæpʃən aɪ skænz ər juzd tɪ teɪk ə ˈrɛkərd əv ˈrɛfˌjuʤiz' aɪˈdɛntɪˌtiz wɪn ðeɪ ˈɛnər ˈʤɔrdən ðə ˈdætə ɪz ˈɔlsoʊ ʃɛrd bɪtˈwin fɔr ˈkəntriz: ˈiʤɪpt, ˈʤɔrdən ˈlɛbənən ənd ˌɪˈrɑk, tɪ ɪnˈʃʊr ˈpipəl ˈɑrənt ˈrɛʤɪstərd ɪn tu ˈkəntriz æt ðə seɪm taɪm. mɔr ˈrɛfˌjuʤiz lɪv ɪn ˈʤɔrdənz ˈkæpɪtəl ˈæmən ðən ɪn ˈrɛfjuʤi kæmps. ˈfaɪndɪŋ weɪz tɪ ˈɪnəˌgreɪt ðɛm ˈɪntu ˌʤɔrˈdeɪniən soʊˈsaɪɪti ənd prəˈvaɪd ˈækˌsɛs tɪ tɛkˈnɑləʤi ɪz ðə ˈfoʊkɪs əv ə grup əv ˈkəmpəˌniz ənd fɪˈlænθrəpɪsts kɔld ˈrɛfjuʤi openware*. ɪts ˈfoʊkɪs ɪz ɔn haʊ tɪ dɪˈplɔɪ ədˈvænst tɛkˈnɑləʤiz tɪ ˌɪmˈpruv ˈjumən raɪts ɪn ˈkɑnflɪkt zoʊnz ənd hoʊst kəmˈjunɪtiz fər ˈrɛfˌjuʤiz. ɪn ə ˈmɑdərn ˈɔfəs pɑrk fʊl əv ˈstɑrˈtəps ɪz, ə kɔr ˈmɛmbər əv ðə grup wɪʧ ˈmeɪnli wərks ɔn ˌfæbrɪˈkeɪʃən tɛkˈnɑləʤiz, ˌɪnˈkludɪŋ ˈprɪnɪŋ. ˈɪmɪʤ ˈkæpʃən wən əv ðə ˈprɪnərz wɑz juzd tɪ meɪk ə prɑsˈθɛtɪk hænd fər ðɪs ˈjɛməni ʧaɪld ə roʊ əv ˈprɪnərz laɪnz wən wɔl əv ɪts ˈɔfəs; ə məˈʃin ðə ˈkəmpəˌni ɪz traɪɪŋ tɪ ˈkɑnvərt tɪ fud sɪts ɪn ðə ˈkɔrnər. "wi ˈfoʊkɪs ɔn ədˈvænst tɛkˈnɑləʤiz laɪk ˈprɪnɪŋ, internet-of-things*, ˌroʊˈbɑtɪks, ˈvərʧuəl ˌriˈæləˌti ənd haʊ wi ɪnˈgeɪʤ ˈfɪzɪkəl ənd trəˈdɪʃənəl ˈɪndəstriz ɪn ˈdɪʤɪtəl ˌfæbrɪˈkeɪʃən," sɪz. ˈmɪstər ˈɔlsoʊ ˈriʧɪz aʊt tɪ ˈsɪriən ˈrɛfˌjuʤiz tɪ wərk æt hɪz ˈkəmpəˌni. wərkt ɛz ə ˌpɛrəˈmɛdɪk ˈdraɪvɪŋ ən ˈæmbjələns ɪn ˈsɪriə. hi lɔst hɪz lɛft lɛg ɪn ə bɔm ɪkˈsploʊʒən. hi wɑz ˈwərkɪŋ ɪn ə trəˈdɪʃənəl prɑsˈθɛtɪk ˈsɛntər ɪn ˈæmən wɪn hi sɔ wən əv ˈprɪnərz ðə tim hæd brɔt tɪ ðə ˈhɑˌspɪtəl fər ə ˈfɪtɪŋ. ˈɪmɪʤ ˈkæpʃən ˈrɛfˌjuʤiz hæv bɪn ˈgɪvɪn ˈækˌsɛs tɪ ˈprɪnərz ˈviə fəndz prəˈvaɪdɪd baɪ ə ˌjuˌmænəˈtɛriən eɪd grup wɪˈθɪn θri wiks ˈmɪstər bɪˈkeɪm prɑˈfɪʃənt ɪn ˈprɪnɪŋ ənd hækt ðə ˈprɪnər tɪ prɪnt ɪn ə məˈtɪriəl ɪt ˈhædənt bɪn ˈeɪbəl tɪ ˌbiˈfɔr. hi ˈivɪn tɔt ˈpipəl frəm ˈʤɔrdənz rɔɪəl ˌriəˌbɪləˈteɪʃən ˈhɑˌspɪtəl haʊ tɪ juz ɪt. hi bɪˈkeɪm ˈtɛknɪkəl dɪˈrɛktər. wən əv ðə dɪˈvaɪsɪz ˈmɪstər kriˈeɪtɪd wɑz ən ˌɛkoʊloʊˈkeɪʃən dɪˈvaɪs ˈjuzɪŋ ˈfidˌbæk. ɪt ˈbəzɪz ðə hænd əv ə ˈsɪriən ˈrɛfjuʤi hu wɑz ˈblaɪndɪd baɪ ə sˈnaɪpər, ˈhɛlpɪŋ tɪ əˈlərt ɪm tɪ ˈɑbʤɛkts ɪn hɪz weɪ soʊ hi kən wɔk mɔr ˈkɑnfədəntli. ðə səˈluʃənz ðeɪ ər ˈprɪnɪŋ ər ˈrɛlətɪvli ˌɪnɪkˈspɛnsɪv, wɪʧ kʊd hɛlp prəˈvaɪd ˈʧipər prɑsˈθɛtɪk səˈluʃənz tɪ ˈpipəl wɪθ ˈlɪtəl ˈməni. ˈmɪstər prɑsˈθɛtɪk fʊt nidz ə ˈrəbər ˈɛləmənt tɪ bi ˌriˈpleɪst twaɪs ə jɪr wɪʧ ˈjuʒəwəli kɔsts əraʊnd 35 bət wɪθ ðə ˈprɪnər hi kʊd ˌmænjəˈfækʧər ðə pɑrt ɪn ə ˈflɛksəbəl məˈtɪriəl ɪn ˈəndər 30 ˈmɪnəts fər ʤɪst ˈɪmɪʤ ˈkæpʃən ə ˈskænər əˈlaʊz wən ˈblaɪndɪd ˈrɛfjuʤi, ˈɑmɑd, tɪ bi wɔrnd əv ˈɑbstəkəlz ɪn hɪz pæθ ˌbiˈsaɪdz ˈtreɪnɪŋ ˈrɛfˌjuʤiz hu ər ˈlɪvɪŋ ɪn ˈæmən, hoʊps tɪ brɪŋ ə ˌfæbrɪˈkeɪʃən læb wɪθ ˈdɪfərənt kəmˈpjutər kənˈtroʊld məˈʃinz ˌɪnˈkludɪŋ wood-working*, ˈmɛtəl ˈwərkˌʃɑps ənd ˈprɪnərz dɪˈrɛkli tɪ ðə ˈrɛfjuʤi kæmp. ˈmɪstər haɪərd ə prəˈfɛsər əv ˈkɑnflɪkt ˈstədiz tɪ du ˈrisərʧ ɪn ˈoʊvər ə ˈpɪriəd əv tu mənθs, kənˈdəktɪŋ mɔr ðən 270 ˈsərˌveɪz ənd 65 ˈfoʊkɪs grups. mɔr ðən 95 əv rɪˈspɑndənts sɛd ðeɪ fɛlt ˈhævɪŋ ə ˈplætˌfɔrm fər ˈprɪnɪŋ ɪn wʊd hæv ə bɪg ˌɪmˈpækt. mɔr ðən 45 sɛd ðeɪ wʊd juz ɪt æt list θri taɪmz ə wik tɪ sɑlv ˈprɑbləmz rɪˈleɪtɪŋ tɪ ˈʃɛltər, ˈtrænspɔrt, ɪˌlɛkˈtrɪsəti, ˌsænɪˈteɪʃən ənd fud pərˈdəkʃən ˈsɪstəmz. bət fər naʊ, ɪz ˈfoʊkɪst ɔn ˈsɛtɪŋ əp ˌɑpərˈeɪʃənz ɪn ˈtərki ənd ˈgɑzə. "ənˈfɔrʧənətli wi rɪˈsivd ə rɪˈʤɛkʃən ˈlɛtər du tɪ ə lɔt əv sɪˈkjʊrəti ˈɪʃuz, soʊ ðə ˈprɑʤɛkt ɪn ɪz ɔn hoʊld," sɪz ˈmɪstər. "bət ˈhoʊpfəli, ɪf wi gɪt əˈpruvəl, wi kən du ɪt." ˈridərz kən wɔʧ ʤɛn fʊl rɪˈpɔrt frəm ɔn iplayer*.
|
media playback is unsupported on your device media caption safwan harb created an electric bike from spare parts that he found
the thousands of dusty shops and houses do not at first seem like a place where technology would thrive.
but the zaatari refugee camp near the syrian border in jordan houses a vibrant community of makers.
the majority of the residents are from the syrian city of daraa, commonly called the cradle of the revolution for the role it played in early anti-government protests.
the camp was formed four years ago when people fled the war across the border. now, more than 80,000 people are estimated to live in zaatari.
despite the incredible hardships many have faced, there is a vibrant entrepreneurial spirit here.
image caption the zaatari refugee camp has been described as being jordan's fourth largest city
the camp's main street is called sham elysees. it's a play on ash-sham - a word syrians call damascus - and the famous parisian boulevard, champs elysees. hundreds of shops line the street, covering everything from wedding dresses to mobile phone repair shops.
it's here we meet disabled inventor sawfan harb who has lived in zaatari for three years. he fled syria with two family members, who are also disabled.
sawfan found it difficult living in the camp when he first arrived as many roads were not paved and he didn't want to rely on people to push or carry him in his wheelchair.
he discussed with his brother the possibility of creating an electric bike out of spare parts in the camp. with the help of a local welder his plans were brought to life.
"because of my disability i'm forced to be creative and find ways to help me live my life as easily as possible, be it in syria or here, it's the same," he says.
"people were at first surprised to see such a bike in the camp. they've never seen anything like it before. some liked it, others were just surprised."
image caption sawfan harb's bicycle is powered by batteries stored in a basket at its front
of course, there are many barriers to refugees living in the camp accessing technology. electricity is only on for half the day in the camp and money is in short supply.
safwan would like to enhance his technical skills with academic courses.
"if possible i would like to study technology because i have ideas but i need academic learning," he says.
"i have other ideas but i have no support, even a simple idea needs a certain amount of money."
biometric checks
image copyright unhcr image caption syrians refugees living outside the camps can withdraw money from banks by providing eye scans
syrian refugees entering jordan have their irises scanned by the unhcr (un high commissioner for refugees) using irisguard technology.
this biometric data is collected to confirm identities but also provides services from local partners to help make life a bit more normal for refugees. this includes the cairo amman bank, which is linked to the biometric database and sets up an account automatically for each family.
a nominated family member can take aid money out in the blink of an eye at bank machines. there is no need to register information again with the bank as it comes through the unhcr's secure eyecloud server based in amman.
image caption eye scans are used to take a record of refugees' identities when they enter jordan
the data is also shared between four countries: egypt, jordan lebanon and iraq, to ensure people aren't registered in two countries at the same time.
more refugees live in jordan's capital amman than in refugee camps. finding ways to integrate them into jordanian society and provide access to technology is the focus of a group of companies and philanthropists called refugee openware.
its focus is on how to deploy advanced technologies to improve human rights in conflict zones and host communities for refugees.
in a modern office park full of start-ups is 3dmena, a core member of the group which mainly works on fabrication technologies, including 3d printing.
image caption one of the ultimaker 3d printers was used to make a prosthetic hand for this yemeni child
a row of ultimaker printers lines one wall of its office; a machine the company is trying to convert to 3d-print food sits in the corner.
"we focus on advanced technologies like 3d printing, internet-of-things, robotics, virtual reality and how we engage physical and traditional industries in digital fabrication," says 3dmena's co-founder loay malahmeh.
mr malahmeh also reaches out to syrian refugees to work at his company. asem hasna worked as a paramedic driving an ambulance in syria.
he lost his left leg in a bomb explosion. he was working in a traditional prosthetic centre in amman when he saw one of 3dmena's 3d printers the team had brought to the hospital for a fitting.
image caption refugees have been given access to 3d printers via funds provided by a humanitarian aid group
within three weeks mr hasna became proficient in 3d printing and hacked the printer to print in a material it hadn't been able to before. he even taught people from jordan's royal rehabilitation hospital how to use it. he became 3dmena's technical director.
one of the devices mr hasna created was an echolocation device using haptic feedback. it buzzes the hand of a syrian refugee who was blinded by a sniper, helping to alert him to objects in his way so he can walk more confidently.
the solutions they are printing are relatively inexpensive, which could help provide cheaper prosthetic solutions to people with little money. mr hasna's prosthetic foot needs a rubber element to be replaced twice a year which usually costs around $35 (£25).
but with the printer he could manufacture the part in a flexible material in under 30 minutes for just $1.50.
image caption a 3d-printed scanner allows one blinded refugee, ahmad, to be warned of obstacles in his path
besides training refugees who are living in amman, 3dmena hopes to bring a fabrication lab with different computer controlled machines - including wood-working, metal workshops and 3d printers - directly to the refugee camp.
mr malahmeh hired a professor of conflict studies to do research in zaatari over a period of two months, conducting more than 270 surveys and 65 focus groups.
more than 95% of respondents said they felt having a platform for 3d printing in zaatari would have a big impact. more than 45% said they would use it at least three times a week to solve problems relating to shelter, transport, electricity, sanitation and food production systems.
but for now, 3dmena is focused on setting up operations in turkey and gaza.
"unfortunately we received a rejection letter due to a lot of security issues, so the project in zaatari is on hold," says mr malahmeh.
"but hopefully, if we get approval, we can do it."
uk-based readers can watch jen copestake's full report from zaatari on iplayer.
|
ɛz ʃi ˈpleɪsɪz ə lɑrʤ treɪ əv ˈstimɪŋ ˈʧɪkən ənd raɪs wɪθ ˈreɪzɪnz ənd dɪp ɔn ðə ˈteɪbəl, hər ɑrmz ðət hɪnt ɪz noʊ ˈɔrdəˌnɛri bæk strit kʊk frəm ðə ˈpurər ˈdɪstrɪkts əv ðə ˈsprɔlɪŋ ˈtərkɪʃ ˈsɪti ˌɪstɑnˈbul. ðə ˈməðər əv fɔr wɛrz gləvz bət ðeɪ du nɑt ˈtoʊtəli haɪd ðə skɑrz frəm səˈvɪr ˈbərnɪŋ əv hər ˈbɑdi kɔzd wɪn ə ˈbɛrəl bɔm rɪpt θru hər hoʊm ɪn ɪn ˈnɔrðərn ˈsɪriə tu jɪrz əˈgoʊ. ʃi rɪˈsivd səm ˈtritmənt fər ðə bərnz bət ðɛn wɑz fɔrst tɪ fli fər mɔr hɛlθ kɛr ˈɛlsˌwɛr. ʃi ənd hər ˈfæməli ər naʊ ˈrɛfˌjuʤiz fɔrst tɪ lɪv ɪn ˈtərki ənd hæd noʊ hoʊp ənˈtɪl ðeɪ mɛt ə grup əv ɔˈstreɪljən ˈwɪmən hu hæv kriˈeɪtɪd ˈsəmθɪŋ ˈvɛri ˈspɛʃəl tɪ æt list iz ðə ˈmɛntəl skɑrz fər ˈfæməli ənd 100 ˈəðər ˈrɛfˌjuʤiz ˈwɑndərɪŋ əˈbaʊt ˌɪstɑnˈbul ˈlʊkɪŋ fər sælˈveɪʃən. sɪks mənθs əˈgoʊ ðə ɔˈstreɪljən ˈwɪmən ˈkærɪn ˈtɑməs ənd ˈʃænən keɪ ˈoʊpənd ðə ˈɑlɪv tri əˌsoʊʃiˈeɪʃən, pɑrt əv ðə smɔl ˈprɑʤɛkts ˌɪstɑnˈbul nɑnˌgəvərnˈmɛntəl ˌɔrgənɪˈzeɪʃən duɪŋ ˌɛkstrəˈɔrdəˌnɛri wərk æt ðə bæk ɛnd əv ðə ˈgloʊbəl ˈrɛfjuʤi ˈkraɪsəs. ˈɑlɪv tri ˈɑpərˌeɪts ə smɔl kəmˈjunɪti ˈsɛntər ɪn ðə ˈbeɪsmənt əv ə ˈfɔrmər ˈtɛkˌstaɪl ˈfæktəri fər ˈrɛfˌjuʤiz tɪ juz ɛz ə ˈmitɪŋ pɔɪnt, tɪ lərn ənd meɪk kræft tɪ sɛl ənd tɪ rən skul ˈklæsɪz fər ˈʧɪldrən ˌɪnˈkludɪŋ ˈlæŋgwɪʤ ˈkɔrsɪz ɪn ˈɪŋlɪʃ, ˈtərkɪʃ ənd ˈʤərmən dɪˈpɛndɪŋ wɛr ðə dɪˈspleɪst ˈpipəlz meɪ riˈsɛtəl. naʊ ðə grup həz timd əp wɪθ əˈnəðər ˈərbən ədˈvɛnʧər grup, pɑrt əv ˌɪnˈtrɛpəd ˈtrævəl, tɪ ˈɔfər ˈtʊrɪsts ə ʧæns tɪ ˌɛnˈʤɔɪ ə trəˈdɪʃənəl ˈsɪriən mil priˈpɛrd ənd sərvd baɪ ˈrɛfˌjuʤiz ənd hir ðɛr teɪl əv ˈhɔrərz wɪθ ɔl prəˈsidz goʊɪŋ tɪ ðə ˈfæməliz tɪ səˈsteɪn ðɛmˈsɛlvz. ˈɑlɪv tri ˌɑpərˈeɪʃənz ˈmænɪʤər ˈʃænən sɛd ðə ˈsɛntər wɑz nɑt soʊ məʧ kəˈmərʃəl ənd wərkt ˈlɑrʤli ɔn doʊˈneɪʃənz tɪ prəˈvaɪd ˈrɛfˌjuʤiz wɪθ ˌɛʤəˈkeɪʃən ˈproʊˌgræmz, ə seɪf speɪs ənd ˈsəmθɪŋ əv ə ˈbɪznɪs ənd dɪˈstrækʃən frəm ɔl lɔst. ðə ɔˈstreɪljən ˈgəvərnmənt rɪˈʤɛktɪd hər bɪd fər ʤɪst ˈfəndɪŋ bət ðə ɛˈstoʊniən ˈgəvərnmənt ˌɪnˈstɛd stɛpt ɪn tɪ ˈʤɛnərəsli prəˈvaɪd ə grænt fər ðə ˈsɛntər tɪ peɪ rɛnt ənd baɪ məˈtɪriəlz. ðə ˈfɔrmər ɪlɛkˈtrɪʃən frəm ˈmɛlbərn sɛd ˈgɪtɪŋ ˈʧɪldrən bæk ˈɪntu ˌɛʤəˈkeɪʃən wɑz ðə ˈpraɪˌmɛri ˈfoʊkɪs, tɪ ɪnˈʃʊr ðeɪ ɛnd əp ɪn ˈfæktəriz ɛz ʧaɪld ˈleɪbər. wən jɪr ɔn, ðə əˌsoʊʃiˈeɪʃən wɑz groʊɪŋ ənd əp səkˈsɛsɪz. ɪz ˈvɛri rɪˈwɔrdɪŋ, ɪt ˈrɪli ɪz bɪˈkəz ɪt ɪz goʊɪŋ well,”*,” ʃi sɛd. θɪŋk ðɛr wɑz ˈɛvər ə wɪn, ju stɑrt ˈsəmθɪŋ noʊɪŋ ɪt wʊd goʊ wɛl əˈspɛʃəli wɪn ðə ˌfəndəˈmɛnəl goʊl ɪz ˈpipəl, ˈbɪldɪŋ riˈleɪʃənˌʃɪps ənd ˈfilɪŋ gʊd ɪn ə pleɪs. nɑt ˈsəmθɪŋ ju kən ˌmænjəˈfækʧər, ju ˌgɛrənˈti ˈɛni ˈaʊtˌkəm ər kənˈtroʊl ɪt. soʊ ju du jʊr bɛst ɪn tərmz əv wət ɪt minz tɪ kriˈeɪt ə speɪs wɛr ðoʊz θɪŋz kən evolve.”*.” biɪŋ ə ˈspɑrki hɛlpt hər ˈfɪzɪkəli sɛt əp θɪŋz laɪk ˈlaɪtɪŋ ɪn ðə ˈsɛntər bət ˈɔlsoʊ ðə ˈpræktɪkəl sɛns tɪ gɪt θɪŋz dən. ðə nu ˈɛləmənt əv ˈɔfərɪŋ ˈtʊrɪsts ə ʧæns tɪ ˌɛnˈʤɔɪ ə ˈsɪriən mil priˈpɛrd baɪ ˈrɛfˌjuʤiz həz ˈoʊnli ʤɪst ˈbeɪgən bət ɪz ɔˈrɛdi ˈgeɪnɪŋ əˈtɛnʃən. ju kəm tɪ ˌɪstɑnˈbul ju wɪl pərˈhæps si ə fju (ˈsɪriən) ˈpipəl ˈbɛgɪŋ ɔn ðə strits ənd ˈwəndər goʊɪŋ ɔn bət ˈkəmɪŋ hir, əˈbaʊt ˈbɪldɪŋ əˈwɛrnəs, ʃoʊɪŋ ˈpipəl ðɪs ɪz haʊ ˈnɔrməl ˈpipəl ʤɪst laɪk ðɛm ər biɪŋ affected,”*,” ˈərbən ædˈvɛnʧərz ʤɛn ˈhɑrtɪn sɛd. əˈbaʊt ðɛm ˈərnɪŋ ə ˈlɪtəl ˈɪnˌkəm, səm ər ˈhæpi tɪ ˈriˌleɪ ðɛr ˈstɔriz ˈoʊvər ðə milz, ˈəðərz ər ə bɪt kloʊzd bət ðeɪ ər ɔl traɪɪŋ tɪ riˈbɪld ðɛr lɪvz ənd wət ˈɑlɪv tri ɪz about.”*.”
|
as she places a large tray of steaming kabsi chicken and rice with raisins and mutabal dip on the table, her arms that hint marwa is no ordinary back street cook from the poorer districts of the sprawling turkish city istanbul.
the mother of four wears gloves but they do not totally hide the scars from severe burning of her body caused when a barrel bomb ripped through her home in aleppo in northern syria two years ago.
she received some treatment for the burns but then was forced to flee for more health care elsewhere.
she and her family are now refugees forced to live in turkey and had no hope until they met a group of australian women who have created something very special to at least ease the mental scars for marwa’s family and 100 other refugees wandering about istanbul looking for salvation.
six months ago the australian women karyn thomas and shannon kaye opened the olive tree association, part of the small projects istanbul non-governmental organisation doing extraordinary work at the back end of the global refugee crisis.
olive tree operates a small community drop-in centre in the basement of a former textile factory for refugees to use as a meeting point, to learn and make craft to sell and to run school classes for children including language courses in english, turkish and german depending where the displaced peoples may resettle.
now the group has teamed up with another australian-led urban adventure group, part of intrepid travel, to offer tourists a chance to enjoy a traditional syrian meal prepared and served by refugees and hear their first-hand tale of horrors with all proceeds going to the families to sustain themselves.
olive tree operations manager shannon said the centre was not so much commercial and worked largely on donations to provide refugees with education programs, a safe space and something of a business and distraction from all they’ve lost.
the australian government rejected her bid for just $15,000 funding but the estonian government instead stepped in to generously provide a grant for the centre to pay rent and buy materials.
the 28-year-old former electrician from melbourne said getting children back into education was the primary focus, to ensure they don’t end up in factories as child labour. one year on, the association was growing and notching up successes.
“it is very rewarding, it really is because it is going well,” she said. “i don’t think there was ever a sure-fire win, you don’t start something knowing it would go well especially when the fundamental goal is people, building relationships and feeling good in a place. that’s not something you can manufacture, you guarantee any outcome or control it. so you do your best in terms of what it means to create a space where those things can evolve.”
being a sparky helped her physically set up things like lighting in the centre but also the practical sense to get things done.
the new element of offering tourists a chance to enjoy a syrian meal prepared by refugees has only just begun but is already gaining attention.
“if you come to istanbul you will perhaps see a few (syrian) people begging on the streets and wonder what’s going on but coming here, about building awareness, showing people this is how normal people just like them are being affected,” istanbul-based australian-born intrepid’s urban adventures jen hartin said.
“it’s about them earning a little income, some are happy to relay their stories over the meals, others are a bit closed but they are all trying to rebuild their lives and that’s what olive tree is about.”
|
ˈjuˈɛˈseɪ ˈsaɪkəlɪŋ, fɛlt ˈbaɪsɪkəlz ənd naɪn ˈpɑrtnərz hæv kəmˈbaɪnd tɪ kriˈeɪt ˈprɑʤɛkt 2016 ə ˌrɛvəˈluʃəˌnɛri tim pərˈsut ˈbaɪsɪkəl ənd səˈpɔrtɪŋ tɛkˈnɑləʤi ˈikoʊˌsɪstəm dɪˈzaɪnd tɪ meɪk ðə 2016 wərld ˈʧæmpiən pərˈsut tim ðə ˈfæstəst æt ðə ˈrioʊ oʊˈlɪmpɪks. ðə fɛlt tɑ əv ˈprɑʤɛkt 2016 goʊl ˈæftər ˈləndən wɑz tɪ əˈsɛmbəl ðə bɛst tim ɪn ðə wərld ənd tɪ pʊt ðət tim ɔn ðə bɛst baɪk ɪn ðə world,”*,” sɛd ʤɪm ˈmɪlər, vaɪs ˈprɛzɪdənt əv æθˈlɛtɪks, ˈjuˈɛˈseɪ ˈsaɪkəlɪŋ. wɪθ ɔl əv ɑr ˈpɑrtnərz, wi fil ðət wi hæv kriˈeɪtɪd ə geɪm ˈʧeɪnʤər ðət wɪl hɛlp dɪˈlɪvər ˈjuˈɛs tɪ ðə tɔp stɛp ɪn ˈjuˈɛˈseɪ ˈsaɪkəlɪŋ ˈpɑrtnər fɛlt ˈbaɪsɪkəlz bɪˈgæn dɪˈzaɪnɪŋ ðə ˈprɑʤɛkt 2016 baɪk freɪm, ˈfɔrməli noʊn ɛz træk ˈɛroʊ, fɛlt ˈreɪsɪŋ dɪˈvɛləpmənt (tɑ), ɪn 2013 wɪθ saɪts sɛt ɔn ˈbreɪkɪŋ ðə moʊld ɪn træk baɪk dɪˈzaɪn. ðə ˌeɪsəˈmɛtrɪkəl freɪm ənd prəˈvaɪd ðə faʊnˈdeɪʃən fər ðɪs ˈkətɪˌŋɛʤ baɪk dɪˈzaɪnd spəˈsɪfɪkli fər tim pərˈsut ənd ðə ˌɛroʊdaɪˈnæmɪks ˈnidɪd tɪ ˈkɑmbæt ðə ˈnæʧərəli əˈkərɪŋ jɔ faʊnd ɪn ən ˈɪnˌdɔr wɑz ə ˌnoʊˈbreɪnər fər ˈjuˈɛs tɪ kriˈeɪt ə nu baɪk fər tim usa,”*,” sɛd ʤɪm fɛlt, ˈfaʊndər əv fɛlt ˈbaɪsɪkəlz. ɪz ɪgˈzæktli ðə taɪp əv ɪnˈdɛvər ðət gʊd æt, ənd ɪt wɑz ə ˈprɑʤɛkt wi ˈrɪli ˈwɔntɪd tɪ teɪk ɔn. ənd wət kriˈeɪtɪd ɪz ˈtruli ˌrɛvəˈluʃəˌnɛri ɪn ɪts ˈsɪŋgjələr ˈfoʊkɪs ɔn ðə tim pərˈsut ˈdɪsəplən. ˈɛvriˌθɪŋ frəm ðə ˈɛrˌfɔɪlz tɪ ðə ˌlɛfˈthænd draɪv tɪ ðə kəmˈpoʊnənt ˌɪnəˈgreɪʃən meɪks ðə tɑ ðə ˈpərˌfɪkt ˈwɛpən fər ðə ˈæθˌlits əv tim ˈjuˈɛˈseɪ ɪn ðɛr pərˈsut fər goʊld ɪn ˈsaɪkəlɪŋ ˈprɑdəkts dɪˈzaɪnd ə ˈkəstəm wil fər ðə ˈprɑʤɛkt 2016 baɪk tɪ fɪt ɪn ə ˈnɛroʊər, ˌɛroʊdaɪˈnæmɪk fɔrk ənd rɪr steɪz, waɪl vɪˈtɔriə dɪˈvɛləpt ə taɪər ðət sərˈpæst ɔl ˌkɑmpəˈtɪʃən ɪn ˈroʊlɪŋ rɪˈzɪstəns ənd ˌɛroʊdaɪˈnæmɪks dɪˈzaɪnd ə ˈkəstəm ˈvərʒən əv ɪts fər ˈprɑʤɛkt 2016 ənd ən ˈɛroʊ ʧeɪn rɪŋ kæp, ɔl əv wɪʧ ər pəˈzɪʃənd ɔn ðə lɛft saɪd əv ðə baɪk ˈrəðər ðən ðə raɪt, kriˈeɪtɪŋ mɔr ˈɑptɪməl ˈɛrfloʊ ɪn ən ɪˈvɛnt wɪθ 64 lɛft tərnz ˈoʊvər fɔr ˈkɪləˌmitərz. ˈsteɪʤɪz dɪˈvɛləpt carbon-based*, duəl ˈsɛnsər ˈmitərz ðət ˈkæpʧər ˈdætə æt wɪθ ˈkeɪdənsɪz əv ˈɑrˈpiˈɛm ənd paʊər ˈaʊtˌpʊts frəm ðə baɪk, həz dɪˈvɛləpt ə ˈgraʊnˌbreɪkɪŋ ˌænəˈlɪtɪks səˈluʃən ðət ˌɔtəˈmætɪkli lɪŋks ˈraɪdər ənd ɪnˈvaɪrənmənt ˈdætə tɪ ðə klaʊd θru ðə ˈwɑtsən ˈɪntərˌnɛt əv θɪŋz ˈplætˌfɔrm, əˈlaʊɪŋ ˈkoʊʧɪz ənd stæf tɪ træk ˈæθˌlit paʊər wɑts, læp ˈtaɪmɪŋ, nu ˈməsəl ənd mæʧ bərnd rɪˈzəlts ɪn ril taɪm. ðə ˈdætə ɪz ðɛn ˈtrænsfərd ˈɪnstəntli bæk θru ðə klaʊd tɪ ˈsoʊloʊz smɑrt ˈaɪˌwɛr, wɪʧ ˈɪnəˌgreɪts ˈɪnəˌveɪtɪv, ˈhɛdˌzəp lɛnz dɪˈspleɪ ənd ˈɑdiˌoʊ tɛkˈnɑləʤiz. ˌsəpləˈmɛnts ˈdætə ˈgæðərɪŋ wɪθ ˈnɪrli ˌɪnstənˈtæniəs ˈglaɪkəʤɪn ˈlɛvəl ˈmɑnətərɪŋ ər tɪ ðə ˈæθˌlits, ˈjuˈɛˈseɪ ˈsaɪkəlɪŋ ənd ɪts ˈpɑrtnərz ər ɪkˈsplɔrɪŋ əˈdɪʃənəl ædˈvæntɪʤɪz, ɛz əv sˈwɪtsərlənd ɪz dɪˈvɛləpɪŋ ə prəˈpraɪəˌtɛri spid sut fər ðə juz. oʊˈlɪmpɪk ˈsaɪkəlɪŋ tim, ənd ðə pərˈsut tim wɪl raɪd ɪn ˈrioʊ ˈwɛrɪŋ ˈhɛlməts, wɪʧ wər ðə ˈfæstəst ˈtɛstɪd fər ðə dɪˈmændz əv tim ˌprɛpərˈeɪʃən fər ðə ˈrioʊ 2016 oʊˈlɪmpɪks, ku, ˈoʊmɑr visentin*, ənd ˌviˈpi əv æθˈlɛtɪks, ʤɪm ˈmɪlər, hæv lɔnʧt ə kəˈlæbərˌeɪtɪv tim tɪ kriˈeɪt ðə spid sut ɔn earth.’*.’ tɪ ˈɛksəˌkjut ðɪs ˈprɑʤɛkt, ðə ˈnuli fɔrmd tim ɪz ˈlɛvərɪʤɪŋ 40 jɪrz əv ˈhɛrɪtɪʤ ðət ˈfoʊkɪsɪz ɔn məˈtɪkjələs dɪˈzaɪn, ˈfæbrɪk kriˈeɪʃən, ˈpætərn ˈmeɪkɪŋ tɛkˈnɑləʤi, ˈtɛstɪŋ ənd kənˈstrəkʃən. ðə ˈfiʧərz ə nu prəˈpraɪəˌtɛri ˈfæbrɪk wɪθ ˈkətɪˌŋɛʤ ˌɛroʊdaɪˈnæmɪk, weɪt ənd ˌiˌlæˈstɪsəti ˈprɑpərtiz, wɪʧ hæv bɪn ˈfərðər fər spid ənd fɪt θru ə ˈsɪriz əv ˈɔnˌgoʊɪŋ wɪnd ˈtənəl tɛsts pərˈfɔrmd baɪ ənd. ˈvɪzɪt ənd ˈfɑloʊ ɔn ˈfeɪsˌbʊk ənd tˈwɪtər. tɪ eɪd ðə ˈæθˌlits əv tim ˈjuˈɛˈseɪ ɪn ðɛr pərˈsut fər goʊld æt ðə 2016 oʊˈlɪmpɪk geɪmz ɪn ˈrioʊ, fɛlt ˈbaɪsɪkəlz sɛt aʊt tɪ kriˈeɪt ðə moʊst ədˈvænst træk ˈreɪsɪŋ baɪk ðə wərld həz ˈɛvər sin. ˈɛnər ðə tɑ. ðə rɪˈzəlt əv ˈkaʊntləs aʊərz əv ˌkɑmpjuˈteɪʃənəl fluɪd daɪˈnæmɪks (cfd*) ˈsɔfˌwɛr ˌjutələˈzeɪʃən, ˈfaɪˌnaɪt ˈɛləmənt æˈnælɪsɪs (fea*), ədˈvænst ˈproʊtoʊˌtaɪpɪŋ ənd ɪkˈstɛnsɪv wɪnd ˈtənəl ˈtɛstɪŋ, ðə tɑ wɑz dɪˈzaɪnd spəˈsɪfɪkli fər ðə juz. tim pərˈsut skwɑd. ˈfiʧərɪŋ tub ʃeɪps ənd ˈɛrˌfɔɪlz hoʊnd spəˈsɪfɪkli fər ðə juˈnik kənˈdɪʃənz əv ðə ˌvɛloʊˈdroʊm, ɛz wɛl ɛz ə juˈnik ˌlɛfˈthænd ˌɪnəˈgreɪʃən ðət həz bɪn ˌɛroʊdaɪˈnæmɪkli fər træk ˈɛrfloʊ, ðə tɑ ɪz ðə ˈəltəmət ˈwɛpən tɪ ˈkɑmbæt ˌɛroʊdaɪˈnæmɪk dræg, ˈkɑŋkər wərld ˈrɛkərdz ənd kleɪm goʊld. tɪ lərn mɔr, ˈvɪzɪt http://www.feltbicycles.com/pursuitforgold*/ ənd bi ʃʊr tɪ ˈfɑloʊ fɛlt ˈbaɪsɪkəlz ɔn ˈfeɪsˌbʊk tˈwɪtər ənd ˈsaɪkəlɪŋ ˈprɑdəkts ɪz ˈvɛri ɪkˈsaɪtɪd tɪ prəˈvaɪd ɑr ˈfæstəst wilz tɪ ðə ˈprɑʤɛkt 2016 pərˈsut tim. bɪn ə ˈplɛʒər tɪ kəˈlæbərˌeɪt wɪθ ɔl əv ðə ˈspɑnsərz ɔn ðɪs ˈprɑʤɛkt, tɪ gɪv ɑr ˈæθˌlits ðə bɛst tɛkˈnɑləʤi ˈpɑsəbəl. pliz ˈvɪzɪt fər ðə ˈleɪtəst ɔn ɑr ˈprɑdəkts, ənd ˈfɑloʊ ɑr ˈsoʊʃəl ˈmidiə ˈaʊˌtlɛts: ˈsaɪkəlɪŋ ɔn ˈfeɪsˌbʊk, ɔn tˈwɪtər, ənd ɔn ˈpɑrtnərˌʃɪp wɪθ ibm®*® jstart®*®, ðə juz. tim pərˈsut tim ɪz naʊ ˈhɑrnəsɪŋ ə mobile-enabled*, səˈluʃən tɪ ˈsɪmpləˌfaɪ ənd ækˈsɛlərˌeɪt ðə ˈprɔˌsɛs əv kəˈlɛktɪŋ ənd ˈænəˌlaɪzɪŋ ki ˈtreɪnɪŋ ˌænəˈlɪtɪks. ˈdætə frəm ˈməltəpəl ˈsɔrsəz, ˌɪnˈkludɪŋ ə paʊər ˈmitər, ˈmɑnətər ənd ˈməsəl ˈɑksɪʤən ˈsɛnsər ɪz ˈgæðərd ɪn ril taɪm ˈdʊrɪŋ ˈtreɪnɪŋ ər ˌkɑmpəˈtɪʃən ɔn ə ˈmoʊbəl foʊn ˈdʊrɪŋ ðə ˈsɛʃən. ðə səˈluʃən watson™*™ ˈɪntərˌnɛt əv θɪŋz ˈplætˌfɔrm ɔn tɪ trænzˈmɪt ðə ˈdætə tɪ ðə klaʊd, wɛr ɪt ɪz stɔrd ənd ˈænəˌlaɪzd ˈjuzɪŋ ˌænəˈlɪtɪks fər əˈpæʧi spɑrk ənd ðə rɪˈzəlts ər sɛnt tɪ ðə coaches’*’ ˈaɪˌpædz ɪn ˈrilˌtaɪm ɪn ðə fɔrm əv ə ˈsəməri ˈioʊs ˈdæʃˌbɔrd prɪˈzɛntɪŋ ˈmɛtrɪks səʧ ɛz dɪˈpliʃən ənd ˈmæʧɪz bərnd. ðə səˈluʃən seɪvz ən ˈɛstəˌmeɪtɪd fɔr aʊərz pər ˈraɪdər pər deɪ ɔn ˈtreɪnɪŋ ˈdætə æˈnælɪsɪs ənd ɪˈneɪbəlz ˈkoʊʧɪz ənd ˈraɪdərz tɪ ˈɪnstəntli ˌəndərˈstænd haʊ iʧ ˈtreɪnɪŋ ˈsɛʃən ɪz goʊɪŋ, aɪˈdɛntəˌfaɪ ˈɑptɪməl reɪs ˈtæktɪks ənd ˌriɪnˈfɔrs ˈwɪnɪŋ goʊl ɪz tɪ ˈmæksəˌmaɪz iʧ ˌɪndəˈvɪʤəwəl pəˈtɛnʃəl baɪ ˈgeɪʤɪŋ ˈoʊvərˌɔl ˈməsəl hɛlθ θru ədˈvænst ˌəltrəˈsaʊnd tɛkˈnɑləʤi. əˈlaʊz ˈjuzərz tɪ træk ˈglaɪkəʤɪn (fjuəl) ənd ˈməsəl hɛlθ soʊ ðət ˈæθˌlits kən pərˈfɔrm æt ðɛr ˈɑptɪməm ˈlɛvəlz. ðə ˈkəmpəˌni həz wərkt wɪθ ðə ˈjuˈɛˈseɪ ˈsaɪkəlɪŋ tim ˈoʊvər ðə kɔrs əv tu jɪrz, ˈskænɪŋ ənd prəˈvaɪdɪŋ ˈkrɪtɪkəl ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən rɪˈgɑrdɪŋ ðə ˈifɛkt əv ən ˌɪnˈtɛns ˈtreɪnɪŋ ənd ˈtrævəl ˈskɛʤʊl ɔn fjuəl ˈlɛvəlz ənd rɪˈkəvəri. ˈændi spɑrks, ˈjuˈɛˈseɪ ˈsaɪkəlɪŋ dɪˈrɛktər əv træk ˈproʊˌgræmz, ˈrisəntli sɛd, ər ˈmeɪʤər bɪˈlivərz ðət tɛkˈnɑləʤi kən kənˈtrɪbjut tɪ ɑr goʊl əv ˈwɪnɪŋ oʊˈlɪmpɪk ˈmɛdəlz fər tim ˈjuˈɛˈseɪ æt ðə ˈrioʊ 2016 olympics.”*.” ɪz θrɪld tɪ bi goʊɪŋ ɔn ðə tɪ rio”*” wɪθ ðə tim ðɪs jɪr! solos™*™ smɑrt ˈaɪˌwɛr fər ˈsaɪkəlɪsts ɪz ən ˈɪnəgrəl ˈtreɪnɪŋ tul fər ðə ˈjuˈɛˈseɪ oʊˈlɪmpɪk tim ɪn ɪts kwɛst tɪ wɪn goʊld æt ˈrioʊ 2016 ðə ˈsoʊloʊz tim ənd ˈjuˈɛˈseɪ ˈsaɪkəlɪŋ tim ɪn ˈprɑʤɛkt 2016 tɪ fjuz ˈkrɪtɪkəl ˈwɛrəbəl tɛkˈnɑləʤiz ðət ˌɪnˈklud ən ˈɪnəˌveɪtɪv ˈhɛdˌzəp dɪˈspleɪ ənd ˈɑdiˌoʊ tɛkˈnɑləʤiz. ðə ˈsoʊloʊz tim ˈfoʊkɪst ɔn θri ki ˈɛriəz əv juˈnik ˈsɪstəm dɪˈzaɪn ənd pərˈfɔrməns: ɔn træk, oʊˈlɪmpɪk ˈæθˌlit smɑrt ˈglæsɪz testing—*— ˈsoʊloʊz ɪz ðə fərst smɑrt glæs tɪ ˈmæksəˌmaɪz kəmˈpɛtɪtɪv ˈjuzər ɪkˈspɪriəns wɪθ ˌənəbˈtrusɪv ənd ˈsimləs ˈrilˌtaɪm ˈfidˌbæk; ˌɛroʊdaɪˈnæmɪk smɑrt ˈaɪˌwɛr design—*— ɪkˈsklusɪv smɑrt ˈglæsɪz dɪˈzaɪn ðət ˈfoʊkɪsɪz ɔn ˈfiʧərz fər ˌɛroʊdaɪˈnæmɪk fɪt fər roʊd ənd træk ˈreɪsɪŋ ðət əˈkɑməˌdeɪts nu dɪˈzaɪnz ənd ˈmɪnəˌmaɪzɪŋ weɪt; ənd ˈhɛdˌzəp dɪˈspleɪ ˈsɔfˌwɛr ˌɪnəˈgreɪʃən fər træk ənd roʊd pərˈfɔrməns ˈtreɪnɪŋ plænz ɪmˈpaʊərɪŋ ˈæθˌlits tɪ rɪˈsiv ˈsimləs ˈrilˌtaɪm ˈkrɪtɪkəl ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən θru ðə ˈhɛdˌzəp ənd ˈɪnəˌgreɪtɪd ˈɑdiˌoʊ tɛkˈnɑləʤiz. ðə tim, ɪn kəˌlæbərˈeɪʃən wɪθ ˈɛˈmaɪˈti spɔrts tɛkˈnɑləʤi ˈrisərʧ ˈɛkspərts, ˈvælədeɪtəd ən ˈɑptɪməl dɪˈzaɪn əv ˈsoʊloʊz wɪθ saʊnd ˈdætə ˌænəˈlɪtɪk ˈmɑdəlz hɛdz əp dɪˈspleɪ ˌɪnəˈgreɪʃən tɪ ɪˈneɪbəl ðə oʊˈlɪmpɪk tim tɪ draɪv ˈəltəmət pərˈfɔrməns. ˈsteɪʤɪz ˈsaɪkəlɪŋ ˈmeɪkər əv ðə ˈsteɪʤɪz paʊər ˈmitər, kəmˈbaɪnd ɔl əv ðɛr moʊst rɪˈfaɪnd dɪˈzaɪnz ənd pərˈdəkʃən ənd bɪld ðə ˈjuˈɛˈseɪ ˈsaɪkəlɪŋ tim ðə moʊst ədˈvænst paʊər ˈmitər. ðɪs paʊər ˈmitər ˈpʊʃɪz ðə ˈbaʊndəriz əv ðə ˈkætəˌgɔri ənd ˈlɛsənz ˈlərnɪd wɪl ˈtrɪkəl ˈɪntu ˈsteɪʤɪz ˈprɑdəkts fər jɪrz tɪ kəm. æt ðə hɑrt əv ðə ˈjuˈɛˈseɪ ˈsaɪkəlɪŋ ˈmitər ɪz ˈsteɪʤɪz ˈnuli riˈlist ˈkɑrbən beɪst tɛkˈnɑləʤi. frəm ðɛr, ðɪs ˈspɛʃəl ˈmitər dɪˈpɑrts, wɪθ duəl ˈsɛnsərz ənd ˈspɛʃəli dɪˈvɛləpt træk firmware*, wɪθ ðə pəˈtɛnʃəl tɪ ˈkæpʧər ˈhaɪˌspid, ˈdætə æt pər ˈkeɪdənsɪz əv ʤɪst ɔl ðə weɪ tɪ 220rpm*, ənd paʊər ˈaʊtˌpʊts frəm 1 tɪ ˈɑnərd tɪ hæv bɪn æst tɪ kənˈtrɪbjut tɪ ˈprɑʤɛkt 2016 wi hæv ə ˈhɪstəri əv dɪˈvɛləpɪŋ ˈbaɪsɪkəl kəmˈpoʊnənts wɪθ ˈsɛvərəl əv ðə ki ˈprɑʤɛkt ˈpɑrtnərz ənd ðət brɪŋz ə ˈnæʧərəl sɛns əv kəˌlæbərˈeɪʃən tɪ ɑr ˌɪnˈvɑlvmənt. ˈwərkɪŋ ɔn ðɪs ˈkɑnsɛpt, wi wər ˈʧælənʤd tɪ əˈplaɪ ɑr kɔr ˈkɑmpətɪnsiz əv, ˌɛroʊdaɪˈnæmɪks ənd ˈkɑrbən ˌmænjəˈfækʧərɪŋ tɪ riˈθɪŋk ənd ɛnˈhæns ɑr 2016 ˈvɪʒən ˈpruvən ˈmɑdəl reɪst baɪ prəˈfɛʃənəl ˈvɪʒən roʊd timz ənd ˈgloʊbəli. ðə rɪˈzəltɪŋ dɪˈzaɪn fʊlˈfɪlz tu ki əˈbʤɛktɪvz əv suˈpɪriər ˌɛroʊdaɪˈnæmɪks ənd ˈəltəmət ˈstɪfnəs ənd ɪnˈʃʊrz ðə ˈgreɪtəst ˈtrænsfər əv ðə paʊər tɪ ðə baɪk. wi weɪt tɪ si ðə ˈprɑʤɛkt 2016 baɪk ɪn ˈækʃən! ɪn əˈdɪʃən tɪ cranksets*, ˈvɪʒən ˈɔfərz ə kəmˈplit laɪn əv ˈkɑkˌpɪt kəmˈpoʊnənts, wilz, drivetrains*, breɪks ənd ækˈsɛsəriz fər roʊd, træk, taɪm traɪəl ənd ˌtraɪˈæθlən ɪz praʊd tɪ bi ˈʧoʊzən tɪ səˈpɔrt ðə ˈjuˈɛˈseɪ ˈsaɪkəlɪŋ tim ɛz ɪts taɪər əv ʧɔɪs ɪn ðɪs hɪˈstɔrɪk ɪˈvɛnt. lɔŋ brænd ˈhɛrɪtɪʤ əv ˈreɪsɪŋ həz ˈgɪvɪn ˈjuˈɛs ə juˈnik ˈɪnˌsaɪt tɪ ðə nidz əv ðə tɔp ˈæθˌlits ənd ˌrɛkriˈeɪʃənəl ɛnˈθuziˌæsts əˈlaɪk, ənd kənˈtɪnjuz tɪ draɪv ɑr ˈprɑdəkt dɪˈvɛləpmənt ˈprɔˌsɛs. ðə rɪˈzəlt ɪz ðə kriˈeɪʃən əv ˈkətɪˌŋɛʤ ˈprɑdəkts ðət ɛnˈhæns pərˈfɔrməns ɪn ðə moʊst dɪˈmændɪŋ sɪˈnɛrioʊz. wɪn ðə ˈpoʊdiəm ɪz wɪˈθɪn riʧ taɪm ənd əˈgɛn, ju kən kaʊnt ɔn vɪˈtɔriə. fər ðə moʊst ˈprɑdəkt ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ənd nuz, pliz ˈvɪzɪt
|
usa cycling, felt bicycles and nine best-in-class partners have combined to create project 2016, a revolutionary team pursuit bicycle and supporting technology ecosystem designed to make the 2016 world champion women’s pursuit team the fastest at the rio olympics.
the felt ta frd of project 2016.
“our goal after london was to assemble the best team in the world and to put that team on the best bike in the world,” said jim miller, vice president of athletics, usa cycling. “working with all of our partners, we feel that we have created a game changer that will help deliver us to the top step in rio.”longtime usa cycling partner felt bicycles began designing the project 2016 bike frame, formally known as track aero, felt racing development (ta frd), in 2013 with sights set on breaking the mold in track bike design. the asymmetrical frame and left-side drivetrain provide the foundation for this cutting-edge bike designed specifically for women’s team pursuit and the aerodynamics needed to combat the naturally occurring yaw found in an indoor velodrome.“it was a no-brainer for us to create a new bike for team usa,” said jim felt, founder of felt bicycles. “this is exactly the type of endeavor that we’re good at, and it was a project we really wanted to take on. and what we’ve created is truly revolutionary in its singular focus on the team pursuit discipline. everything from the asymmetric airfoils to the left-hand drive to the component integration makes the ta frd the perfect weapon for the athletes of team usa in their pursuit for gold in rio.”hed cycling products designed a custom wheel for the project 2016 bike to fit in a narrower, aerodynamic fork and rear stays, while vittoria developed a tire that surpassed all competition in rolling resistance and aerodynamics testing.vision designed a custom version of its metron tt crankset for project 2016 and an aero chain ring cap, all of which are positioned on the left side of the bike rather than the right, creating more optimal airflow in an event with 64 left turns over four kilometers. stages developed carbon-based, dual sensor meters that capture high-resolution data at 64hz with cadences of 10-220 rpm and power outputs from 1-2,999 watts.off the bike, ibm has developed a groundbreaking analytics solution that automatically links rider and environment data to the ibm cloud through the ibm watson internet of things platform, allowing coaches and staff to track athlete power watts, lap timing, new muscle oxygenation and match burned results in real time. the data is then transferred instantly back through the cloud to solos high-performance smart eyewear, which integrates innovative, heads-up lens display and audio technologies. musclesound supplements ibm’s data gathering with nearly instantaneous glycogen level monitoring post-effort or post-workout.specific to the athletes, usa cycling and its partners are exploring additional advantages, as assos of switzerland is developing a proprietary speed suit for the u.s. olympic cycling team, and the women’s pursuit team will ride in rio wearing giro helmets, which were the fastest tested for the demands of team pursuit’s environment.in preparation for the rio 2016 olympics, assos coo, omar visentin, and usac vp of athletics, jim miller, have launched a collaborative r&d team to create the ‘fastest speed suit on earth.’ to execute this project, the newly formed team is leveraging 40 years of assos heritage that focuses on meticulous design, fabric creation, pattern making technology, testing and construction. the speedsuit features a new assos proprietary 3d fabric with cutting-edge aerodynamic, weight and elasticity properties, which have been further optimized for speed and fit through a series of ongoing wind tunnel tests performed by usac and assos. visit assos.com and follow on facebook instagram and twitter. : to aid the athletes of team usa in their pursuit for gold at the 2016 olympic games in rio, felt bicycles set out to create the most advanced track racing bike the world has ever seen. enter the ta frd. the result of countless hours of computational fluid dynamics (cfd) software utilization, finite element analysis (fea), advanced prototyping and extensive wind tunnel testing, the ta frd was designed specifically for the u.s. women’s team pursuit squad. featuring asymmetric tube shapes and airfoils honed specifically for the unique conditions of the velodrome, as well as a unique left-hand drivetrain integration that has been aerodynamically optimized for track airflow, the ta frd is the ultimate weapon to combat aerodynamic drag, conquer world records and claim gold. to learn more, visit http://www.feltbicycles.com/pursuitforgold/ and be sure to follow felt bicycles on facebook twitter and instagram hed cycling products is very excited to provide our fastest wheels to the project 2016 women’s pursuit team. it’s been a pleasure to collaborate with all of the sponsors on this project, to give our athletes the best technology possible. please visit hedcycling.com for the latest on our products, and follow our social media outlets: hed cycling on facebook, @hedcycling on twitter, and @hedwheels on instagram.in partnership with ibm® jstart®, the u.s. women’s team pursuit team is now harnessing a mobile-enabled, cloud-based solution to simplify and accelerate the process of collecting and analyzing key training analytics. data from multiple sources, including a power meter, heartrate monitor and muscle oxygen sensor is gathered in real time during training or competition on a mobile phone during the session. the solution leverages ibm watson™ internet of things platform on ibm bluemix to transmit the data to the ibm cloud, where it is stored and analyzed using ibm analytics for apache spark , and the results are sent to the coaches’ ipads in real-time in the form of a summary ios dashboard presenting metrics such as w-prime depletion and matches burned. the solution saves an estimated four hours per rider per day on training data analysis and enables coaches and riders to instantly understand how each training session is going, identify optimal race tactics and reinforce winning strategies.musclesound’s goal is to maximize each individual athlete’s potential by gauging overall muscle health through advanced ultrasound technology. musclesound allows users to track glycogen (fuel) and muscle health so that athletes can perform at their optimum levels. the company has worked with the usa cycling team over the course of two years, scanning and providing critical information regarding the effect of an intense training and travel schedule on fuel levels and recovery. andy sparks, usa cycling director of track programs, recently said, “we are major believers that musclesound’s technology can contribute to our goal of winning olympic medals for team usa at the rio 2016 olympics.” musclesound is thrilled to be going on the “road to rio” with the team this year! solos™ smart eyewear for cyclists is an integral training tool for the usa women’s olympic team in its quest to win gold at rio 2016. the solos team and usa cycling team partnered in project 2016 to fuse critical wearable technologies that include an innovative heads-up display and audio technologies. the solos wearable’s team focused on three key areas of unique system design and performance: on track, olympic athlete smart glasses testing— solos is the first smart glass optimized to maximize competitive athlete’s user experience with unobtrusive and seamless real-time feedback; aerodynamic smart eyewear design— exclusive high-performance smart glasses design that focuses on optimized features for aerodynamic fit for road and track racing that accommodates new aero-helmet designs and minimizing weight; and heads-up display integration—unique software integration for track and road performance training plans empowering athletes to receive seamless real-time critical information through the heads-up microdisplay and integrated audio technologies. the @soloswearables team, in collaboration with mit sports technology research experts, validated an optimal design of solos , with sound data analytic models heads up display integration to enable the olympic team to drive ultimate performance. stages cycling , maker of the stages power meter, combined all of their most refined designs and capabilities—both production and prototype—to build the usa cycling team the world’s most advanced track-specific power meter. this power meter pushes the boundaries of the category and lessons learned will trickle into stages products for years to come. at the heart of the usa cycling team’s left-drive meter is stages newly released carbon based technology. from there, this special meter departs, with dual sensors and specially developed track firmware, with the potential to capture high-speed, high-resolution data at 64hz—64x per second—with cadences of just 10rpm all the way to 220rpm, and power outputs from 1 to 2,999 watts.is honored to have been asked to contribute to project 2016. we have a long-standing history of developing bicycle components with several of the key project partners and that brings a natural sense of collaboration to our involvement. working on this ground-breaking concept, we were challenged to apply our core competencies of r&d, aerodynamics and carbon manufacturing to rethink and enhance our 2016 vision metron tt crankset —a proven model raced by professional vision road teams and triathletes globally. the resulting design fulfills two key objectives of superior aerodynamics and ultimate stiffness and ensures the greatest transfer of the athlete’s power to the bike. we can’t wait to see the project 2016 bike in action! in addition to cranksets, vision offers a complete line of cockpit components, wheels, drivetrains, brakes and accessories for road, track, time trial and triathlon applications.vittoria is proud to be chosen to support the usa cycling team as its tire of choice in this historic event. vittoria’s long brand heritage of racing has given us a unique insight to the needs of the world’s top athletes and recreational enthusiasts alike, and continues to drive our product development process. the result is the creation of cutting-edge products that enhance performance in the most demanding scenarios. when the podium is within reach time and again, you can count on vittoria. for the most up-to-date product information and news, please visit www.vittoria.com
|
nɑt lɔgd ɪn; saɪn ɪn ˈstætəs: ˌmɪsəˈleɪniəs si ˈəðər ˌmɪsəˈleɪniəs ˈɑrtɪkəlz ˈtaɪtəl: gaɪd tɪ ˈbreɪnˌwɑʃɪŋ ˈlɪtəl kɪdz sɔrs: ˈlɪbərˌti ˈfɔrəm sɔrs: ˈpəblɪʃt: noʊv 24 2007 ˈɔθər: ˈpoʊlək poʊst deɪt: baɪ ˈbluˌgræs pɪŋ lɪst: *nu ˈkiˌwərdz: nən vjuz: 3865 ˈkɑmɛnts: 4 ɪt ɪz rɛr ðət ˈpipəl ər ˈtruli ˈɪntəˌrɛstɪd ɪn ˈəgli saɪd əv ˈhɪstəri, ˈpɑləˌtɪks, ər ˈjumən ˈneɪʧər. ɪn sərʧ fər səʧ ˈpipəl aɪ hæv ˌdɪˈsaɪdɪd tɪ ʃɛr səm əv maɪ ɪkˈspɪriənsɪz wɪθ wən ˈəgli saɪd əv ˈkɑmjəˌnɪzəm ˈbreɪnˌwɑʃɪŋ ənd kənˈtroʊl əv intellectual* ɪˈlit. ɪn ˈrisənt jɪrz, ðɛr əˈpɪrz tɪ bi (ˈfaɪnəli) səm groʊɪŋ əˈniz əˈməŋ ðə əˈmɛrɪkənz ˈoʊvər wət ɪt ɪz ðət ðə ˈpəblɪk skulz ˈrɪli teach.*. ˈmɛni ˈpipəl ˈkænɑt ˌəndərˈstænd waɪ wʊd ˈsəmˌbɑdi ˈɛvər kəm əp wɪθ sex-ed,*, ər death-ed,*, ər fəˈnætɪkəl ɪnˌvaɪrənˈmɛnəl science,*, ər correctness,*, ənd pʊʃ ɪt ɔn kɪdz hu ˈbɛrli noʊ haʊ tɪ rɛd. ˈmɛni əv ðoʊz hu du ðə ˈpʊʃɪŋ du nɑt noʊ ˈiðər ðeɪ ər ˈoʊnli ðɛr jobs.*. waɪl ðiz skul ˈproʊˌgræmz maɪt lʊk ˌɪˈlɑʤɪkəl ənd ˈweɪstfəl, ðɛr ɪz ˈlɑʤɪk ənd ə ˈpərpəs tɪ ɪt. ɪn maɪ vju, ˈjuzɪŋ ˈbreɪnˌwɑʃɪŋ trɪks ɔn ˈlɪtəl kɪdz ɪz moʊst dɪsˈgəstɪŋ θɪŋ ˌɪˈmæʤənəbəl. ən ˈædəlt ɔˈrɛdi həz (ər æt list ʃʊd) ðə ˌænəˈlɪtɪkəl skɪlz dɪˈvɛləpt tɪ ˈfɪltər aʊt ˈgɑrbɪʤ ˈkəmɪŋ ɪn. kɪdz du nɑt ənd ɪt ɪz ˌɔnˈfɛr tɪ ɪkˈspɛkt ðɛm tɪ. ðɪs minz ðət ɔl kərˈɛktli ˈfɔrmjəˌleɪtɪd kənˈdɪʃənɪŋ wɪl ˈʤɛnərəli meɪk ɪt tɪ ðə maɪnd (ər ˈdætəˌbeɪs tɪ bi ɪgˈzækt ˈjuzɪŋ ðə ˈmɑdəl aɪ hæv pərˈzɛnəd). aɪ si ðə hoʊl θɪŋ ɛz ɛn ɪkˈstrimli riˈpəlsɪv θɪŋ haʊ wʊd ju fil ˈæftər dɪˈskəvərɪŋ ðət oʊld kɪdz ər ɪkˈspoʊzd tɪ ˈbitɪŋ θru ˈpənʧɪz dɪˈzaɪnd baɪ ˈʧæmpiən ˈbɑksərz? ðɪs θɪŋ həz ˈbɑðərd mi fər ˈmɛni, ˈmɛni jɪrz. fər mi, ðə fərst ˈvɪzəbəl saɪn əv ˈtrəbəl ɪn ðə ˈjuˈɛs wɑz guards* ðət aɪ hæv sin ˈjutəˌlaɪzd ˈivɪn fər haɪ skul ˈstudənts. ju maɪt nɑt θɪŋk ðət ðɪs ɪz ə bɪg θɪŋ bət θɪŋk əˈbaʊt ɪt ju kən tiʧ ə two-year*- oʊld dɔg tɪ krɔs ə strit ɔn hɪz oʊn. jɛt ðə ˈsɪstəm ˌɪnˈsɪsts ɔn wən hænd ðət ðə haɪ skul kɪdz ər oʊld ɪˈnəf tɪ hæv sɛks, bət ɔn ðə ˈəðər, ðeɪ ər nɑt ədˈvænst ɪˈnəf tɪ bi ˈeɪbəl tɪ krɔs ə strit ɔn ðɛr oʊn. ˈleɪtər, baɪ ˈæksədənt, aɪ hæd ə ʧæns tɪ ˌrivˈju jɪrz əv skul ˈraɪtɪŋ əˈsaɪnmənts əv səm əˈmɛrɪkən kɪd. ðə əˈsaɪnmənts wər nɑt ˈfɔrmjəˌleɪtɪd tɪ tɛst ˈɛni ril skɪlz (ˈnɑlɪʤ əv ˈlɪtərəʧər, ˈlɑʤɪkəl ˈθɪŋkɪŋ, ˈnɑlɪʤ əv ʤiˈɑgrəfi, ˈhɪstəri, ˌɛtˈsɛtərə). ðeɪ wər ˈklɪrli ˈfɔrmjəˌleɪtɪd tɪ ˈɛksərˌsaɪz ˈɪˌmoʊʃənz. ðɪs rəŋ ðə ˈwɔrnɪŋ bɛl bɪg taɪm ɪz ə ˈwɛlˈnoʊn trɪk əv ˌtoʊˌtælɪˈtɛriən ˈsɪstəmz. ðə wərst ˌæpləˈkeɪʃən əv ˈsəmθɪŋ laɪk ðət wɑz ˈtritmənt əv pəˈlɪtɪkəl ˈprɪzənərz hu wər fɔrst tɪ raɪt ən ˈiˌmoʊʃənəl ˈɛˌseɪ əˈbaʊt ðə ˈsɪstəm ˈɛvəri deɪ ər ðeɪ gɪt fud. ʃʊr, ɪt ɪz nɑt ə ˈprɑbləm tɪ feɪk ˈsəmθɪŋ laɪk ðət wəns, twaɪs, fər ə wik, ər ə mənθ bət traɪ duɪŋ ˈsəmθɪŋ laɪk ðət fər ˈsɛvərəl jɪrz æt ə ˌsɪʧuˈeɪʃən wɛr noʊ ˈəðər ˈstɪmjələnts ər ˈprɛzənt. noʊ ˈmætər haʊ strɔŋ ju ər, ju wɪl ɛnd əp ˈspɪlɪŋ jʊr soʊl aʊt ənd ˈgɪvɪŋ ɪn tɪ ðə ju ər fɔrst tɪ raɪt əˈbaʊt. aɪ hæv dɪˈskəst ðə ˈɪʃu wɪθ səm ˌlɪbərˈtɛˌriənz ənd wən əv ðɛm toʊld mi ðət ðɛr wɑz ə bʊk ˈrɪtən ɔn ðə ˈsəbʤɪkt əv ˈbreɪnˌwɑʃɪŋ ɪn ðə əˈmɛrɪkən skulz: ˌɪnˈsaɪd əˈmɛrɪkən ˌɛʤəˈkeɪʃən: ðə dɪˈklaɪn, ðə dɪˈsɛpʃən, ðə baɪ ˈtɑməs ˈsɑwɛl lɔŋ taɪm ˈleɪtər, aɪ hæv faʊnd əˈnəðər ˈɪntəˌrɛstɪŋ bʊk ɔn ðə ˈsəbʤɪkt: ˈdəmɪŋ ˈjuˈɛs daʊn: ðə ˈhɪdən kərˈɪkjələm əv kəmˈpəlsəri ˈskulɪŋ baɪ ʤɑn ˈteɪlər boʊθ əv ðiz bʊks kənˈfərmd maɪ fɪrz ənd prəˈvaɪdɪd ˈɛvədəns ðət ðə ˈprɑbləm ɪz wərs ðən aɪ səˈspɛktɪd. ɪf ˈsɛvərəl ˈdɪfərənt ˌɪndəˈvɪʤəwəlz, ɔl frəm ˈtoʊtəli ˈdɪfərənt ˈbækˌgraʊndz riʧ ðə seɪm kənˈkluʒən, ðɛr məst bi ˈsəmθɪŋ tɪ ɪt. aɪ ərʤ ˈɛniˌwən ˈɪntəˌrɛstɪd ɪn ðə ˈsəbʤɪkt tɪ rɛd ðiz bʊks. ɛz gʊd ɛz ðiz bʊks ər ðeɪ du mɪs wən ˌɪmˈpɔrtənt ˈɛləmənt ɪn maɪ opinion* ðə ˈtɛknɪkəl æˈnælɪsɪs əv ðə tɛkˈniks ənd goʊlz. aɪ maɪt bi ˈvɛri hir, bət aɪ θɪŋk ðət ɔl ˈpipəl wɪθ ˈbækˌgraʊnd hæv məʧ mɔr ɪkˈspɪriəns ɪn ðət ˈmætər. ðɛr ɪz ə gʊd ˈrizən fər ɪt wi wər ɪkˈspoʊzd tɪ ɪt fər ˈhənərdz əv jɪrz ɔl ðə tricks* wər dɪˈvɛləpt ənd traɪd ɔn ˈjuˈɛs ɪn ðə əˈtɛmpts tɪ mərʤ ˈjuˈɛs ˈɪntu ˈəðər ˈkəntriz (germanization*, ˌrəsəfəˈkeɪʃən, ˌɛtˈsɛtərə). ɪn ˈpoʊlənd ðɛr ɪz boʊθ ˈfɪkʃən ənd nɑnˈfɪkʃən ˈlɪtərəʧər ɔn ðə ˈsəbʤɪkt, səm əv wɪʧ həz bɪn trænzˈleɪtəd. wən bʊk aɪ ˌpɑrˈtɪkjələrli ˌrɛkəˈmɛnd ɪz ðɪs wən: ðə ˌɪnkˈwɪzətərz baɪ ˈʤərzi. ənʤeɪˈɛfski ənˈfɔrʧənətli, ðɪs bʊk ɪz ˈvɛri rɛr. aɪ lʊkt fər ɪt fər jɪrz soʊ aɪ kʊd lɛt maɪ əˈmɛrɪkən frɛndz rɛd ɪt. ˈæftər jɪrz əv ˈsərʧɪŋ aɪ ˈfaɪnəli ˈpərʧəst frəm ə ˈdilər fər ə ˈrɪli stip praɪs ˈoʊvər 100 naʊ ðə ər məʧ mɔr ˈifɛktɪv ju kən hæv ɪt fər 14 səm ˌjunəˈvərsəti ˈlaɪbrɛˌri meɪ ˈɔlsoʊ hæv ɪt. dɪˈvaɪd ənd ˈkɑŋkər ˈivɪn ðoʊ ˈkɑmjəˌnɪzəm ənd ˈəðər ˌtoʊˌtælɪˈtɛriən ˈsɪstəmz rɪˈlaɪ ɔn kriˈeɪʃən əv ˌənsəˈfɪstɪˌkeɪtɪd ˈpipəl ɛz ɪts kɔr beɪs əv səˈpɔrt, noʊ ˈsɪstəm kən sərˈvaɪv wɪˈθaʊt biɪŋ rən baɪ ˈpipəl hu du nɑt hæv ɪkˈsɛpʃənəl skɪlz. moʊst ˈpipəl wɪl əˈgri ðət ˈkɑmjəˌnɪzəm (wɪθ ɪts meɪn aɪˈdiə biɪŋ ˈɛvriˌbɑdi əˈkɔrdɪŋ tɪ hɪz nidz, frəm ˈɛvriˌbɑdi əˈkɔrdɪŋ tɪ hɪz abilities.*.) ɪz baɪ ˈneɪʧər dɪˈstrəktɪv tɪ kriˈeɪtɪv, ɪkˈsɛpʃənəl ˈpipəl. haʊ ðɛn kən ju kərəpt ɪˈnəf skɪld ˈpipəl tɪ səˈsteɪn ɪgˈzɪstəns? tɪ əˈkɑmplɪʃ ðə əˈbəv rikˈwaɪərz ə ˈkɑmplɛks ˈsɪstəm əv kənˈtroʊld ˈpəblɪk ˌɛʤəˈkeɪʃən, ˈkəltɪˌveɪtɪŋ əv haɪ æmˈbɪʃən, dɪˈvaɪdɪŋ ðə soʊˈsaɪɪti (ˈɪntu ˈteɪkərz ənd prəˈdusərz), ˈkəltɪˌveɪtɪŋ kənˈtroʊld rɪˈbɛljən, ənd ˈteɪkɪŋ ædˈvæntɪʤ əv ðiz dɪˈvɪʒənz tɪ kərəpt, ˈbreɪnˌwɑʃ ˈpipəl wɪθ pəˈtɛnʃəli haɪ skɪlz. ˈɛnibədi hu feɪst kənˈtroʊld ˈskulɪŋ ɪn ə ˈkɑmjənəst ˈkəntri wʊd goʊ θru ə əv strɛs ənd ˈɛkstəsi, ˈhæpinəs ənd fˈjʊri, wɛr ə ˈigoʊ wʊd bi ˈkɛrfəli ˈkəltəˌveɪtɪd ˈoʊnli tɪ bi træʃt ɪn ən əˈproʊpriˌeɪt ˈmoʊmənt. ɔl əv ðɪs sərvd ə spɪˈsɪfɪk ˈpərpəs. ɪt ɪz ə ˈdɛvlɪʃ ˈsɪstəm ðət wɪθ 100 ɪˈfɪʃənsi sɔrts ənd aɪˈdɛntəˌfaɪz ˌɪndəˈvɪʤəwəl ˈpipəl. ɪn ə greɪt ˌsɪmpləfɪˈkeɪʃən, ðə ˈprɔˌsɛs wʊd lʊk laɪk ðɪs: 1 ə ˈrændəm ˈsæmpəl əv kɪdz ˈɛnərz ə ˈgəvərnmənt əˈsaɪnd ˌɛləˈmɛnʧri skul, wɛr noʊ ˈpleɪsɪŋ beɪst ɔn skɪlz ɪz əˈlaʊd (sɪns ˈɛvriˌbɑdi ɪz ˈikwəl). kəmˈpəlsəri ˈpəblɪk ˌɛʤəˈkeɪʃən ɪz noʊ 1 rɪkˈwaɪrmənt əv meɪnˈteɪnɪŋ ˈkɑmjəˌnɪzəm ər ˈɛni ˈəðər ˌtoʊˌtælɪˈtɛriən ˈgəvərnmənt!!! 2 ðə ˈtiʧərz bɪˈgɪn ˈpəmpɪŋ ðə əˈfɪʃəl kərˈɪkjələm, məʧ əv wɪʧ ɪz dɪˈnaɪəl əv ˈsɪmpəl, ˈkɑmən ˈnɑlɪʤ, wɪʧ kɪdz maɪt hæv brɔt frəm hoʊm ənd ˈpəmpɪŋ əv əˈfɪʃəl. ɪt ˌɪnˈkludz ˈtræʃɪŋ əv ˌmɔˈræləˌti (ənd rɪˈlɪʤən) ˈsəbstɪˌtutɪŋ ɪt wɪθ ˈprɪmɪtɪv, əˈfɪʃəl. ɔn wən hænd ðə ər aɪˌdiəˈlɪstɪk ənd pjʊr, ɔn ðə ˈəðər hænd, ðeɪ ər krud ənd ˌɪdiˈɑtɪk bət ðə moʊst ˌɪmˈpɔrtənt ˈfæktər ðɛr ɪz ˈkɑnflɪkt. 3 ðɪs ˈkɑnflɪkt ˈkɔzɪz ˈhævək ənd overload* ɪn ðə breɪnz ðeɪ hæv nɑt ɪkˈspɪriənst ˈɛniˌθɪŋ laɪk ðət ˌbiˈfɔr. ðɪs ɪz ðə trɪk hir biɪŋ ɪkˈspoʊzd tɪ kənˈflɪktɪŋ, hard-to-understand*, ˌɪˈlɑʤɪkəl ˈdætə ðət ər ˌɪmˈpɑsəbəl tɪ ˈrɛkənˌsaɪl wɪθ ðə ˈpriviəs ˈnɑlɪʤ ənd ɪkˈspɪriənsɪz, ənd hæv ðɪs dən wɪn ðə filter* ɪz nɑt jɛt ˌɑpərˈeɪʃənəl. ðɪs ɪz ə ˈhɔrəbəl θɪŋ tɪ du ðə database* pɑrt əv ðə breɪn meɪks ɪt ˌɪmˈpɑsəbəl tɪ stɔr kənˈflɪktɪŋ ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ənd ðɛr ər ˈoʊnli tu pæθs aʊt əv ðɪs prɪˈdɪkəmənt. 4 æt ðɪs ˈvɛri ˈərli steɪʤ əv laɪf, ə kɪd ɪz pʊʃt tɪ meɪk ðə moʊst ˌɪmˈpɔrtənt dɪˈsɪʒən əv hɪz laɪf ˈwɛðər tɪ əˈbændən ðə dɪˈzaɪər tɪ kˈwɛʃən θɪŋz, bɪˈkəm ə səbˈmɪsɪv sheep* wɪʧ dɪz wət ɪt ɪz toʊld, ənd ˈnɛvər, ˈɛvər ɪz əˈlaʊd tɪ gɪt out-of-line,*, ər ˈwɛðər tɪ ˈrɛbəl əˈgɛnst ðə pure*, greɪt, idealistic*, prɪˈzərv æt ɔl kɔst ðə ˈnæʧərəl dɪˈzaɪər tɪ bɪld ɔl ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ˈɪntu ˈlɑʤɪkəl, ˌɪntərkəˈnɛktɪd ˈsɪstəm. ðə ˈsɛkənd ʧɔɪs ɪz hɑrd ɪt dɪˈmændz bɪˈkəmɪŋ ə wolf* ə ˈlɪtəl ˈrɛbəl ənd ə ˈlɪtəl ˈkrɪmənəl, hu æt ðə ˈərli eɪʤ əv 7 ər 8 həz tɪ tɛl ðə ˈædəlts (ðə ˈtiʧərz) ðət ðeɪ ər fʊl əv kræp ɪn ˈɔrdər tɪ seɪv hɪz breɪn frəm biɪŋ ˈpərmɑˌnɛnˌtli ruɪnd. ðə ʃip wɪl ˈleɪtər ɪn laɪf bɪˈkeɪm ˈwərkərz, klərks, ənd ˈəðər followers,*, ðə wʊlvz wɪl ˈiðər bɪˈkəm ðə ɪˈlit əv ðə ˈsɪstəm ər feɪs ɪts ˈgɪləˌtin. ðə brother* ɔˈrɛdi noʊz hu ɪz ə ʃip ənd hu ɪz ə wʊlf. ðɪs ˈgreɪtli ˈsɪmpləˌfaɪz ðə ˈoʊvərˌsiɪŋ ˈprɔˌsɛs: ˈoʊnli wʊlvz ər wɔʧt, peɪɪŋ əˈtɛnʃən tɪ ʃip wʊd bi weɪst əv taɪm. 5 ðə dɪˈvɪʒən ˈɪntu ʃip ənd wʊlvz ˈfərðər ˈɛskəˌleɪts ðə ˈkɑnflɪkt. ðə ˌɛkstrəˈɔrdəˌnɛri ˌɪndəˈvɪʤəwəlz ər naʊ pleɪɪŋ ənˈruli, rɪˈbɛljəs ˈkrɪmənəlz, ənd ðə ʃip, aʊt əv ˈɛnvi ənd rɪˈmeɪnz əv æmˈbɪʃən (ðeɪ səbˈkɑnʃəsli wʊd ləv tɪ bi wʊlvz), bɪˈkəm ˌɪnˈfɔrmənts əv ðə ˈsɪstəm. ðə ʃip du nɑt mɪs ˈɛni ˌɑpərˈtunəti tɪ ˌɪmˈprɛs ðə ˈsɪstəm (ðə greɪt, ˈnoʊbəl ˈtiʧərz) ənd rɪˈpɔrt ˈɛvəri ˈɪnsədənt əv ə ˌmɪsbəˈheɪvjər. ðə wʊlf kɪdz groʊ ˈfrəˌstreɪtəd ənd ˈeɪliəˌneɪtɪd ðə ˈkɑnflɪkt groʊz ðə ʃip ər juzd tɪ ʃɑk ðə wʊlvz kən ʃip bi soʊ ˈstupɪd ənd submissive?*? ənd ðə wʊlvz ər juzd tɪ ʃɑk ðə ʃip kən ðə wʊlvz gɪt əˈweɪ wɪθ biɪŋ səʧ jerks?*? 6 ðə ˈɑbviəs rɪˈzəlt fər ə kɪd wʊlf ɪz, ðət ˈfaɪnəli hi dɪz ˈsəmθɪŋ bæd ɪˈnəf tɪ bi ˌriˈpɔrtəd tɪ ə level* skul ˈprɪnsəpəl ɪn ðɪs keɪs. ɪn moʊst ˈkeɪsɪz ɪt wɪl bi səm ˈnæsti ʤoʊk pleɪd ɔn ðə ˈtiʧər ˈʃeɪmləsli ˈpʊʃɪŋ ðə. ðɪs ɪz ə ˈvɛri ki dɪˈvɛləpmənt fər ðə kɪd wʊlf ɔn wən hænd, hi naʊ bɪˈkeɪm ðə wərst skul ˈkrɪmənəl ənd ˈfeɪsɪz ˈpənɪʃmənt; ɔn ðə ˈəðər hænd, hi naʊ bɪˈkeɪm ˌɪmˈpɔrtənt ɪˈnəf tɪ bi dɛlt wɪθ baɪ ðə moʊst ˌɪmˈpɔrtənt ˈpərsən ɪn ðə skul (ˈæftər mənθs əv ˌeɪliəˈneɪʃən əˈməŋ sheep* ðə əˈtɛnʃən ˈgɪvɪn ɪm breɪks ðə frəˈstreɪʃən əv ə ˈloʊnli ˌɪndəˈvɪʤəwəl). 7 ðə skul ˈprɪnsəpəl ɪz ˈjuʒəwəli ðə ˈoʊnli ˈædəlt wʊlf ɪn ðə skul (wɪθ ɔl ˈtiʧərz biɪŋ sheep*). ɪn ˈkɑmjənəst ˈkəntriz skul ˈprɪnsəpəlz wʊd ˈjuʒəwəli bi ɪkˈspɪriənst ˈpɑrti ˈɑpərətɪvz, hu wʊd retire* ˈɪntu ə skul. tɪ ðə greɪt səˈpraɪz əv ðə kɪd wʊlf, ðə ˈprɪnsəpəl ɪz nɑt mæd æt ɪm. ðə ˈprɪnsəpəl ˈæˌkʧuəli noʊz waɪ ðə kɪd wʊlf wɑz ˌmɪsbəˈheɪvɪŋ. ðə ˈprɪnsəpəl tɛlz ðə kɪd ðət hi filz ðə seɪm weɪ əˈbaʊt ðə dogmas* ðət ðə ˈtiʧərz pʊʃ. ðə ˈprɪnsəpəl ˈfərðər ɪkˈspleɪnz ðət ðiz ər ˈnidɪd soʊ ɔl ðə ˈstupɪd, ˈivəl ʃip kɪdz kən ˌəndərˈstænd θɪŋz. ɪf ðə kɪd wʊlf stɪl həz daʊts ˈwɛðər ər nɑt ɔl ðə kɪd ʃip ər ˈivəl ənd ˈstupɪd, ðə ˈprɪnsəpəl həz ən eɪs kɑrd tɪ pleɪ hi tɛlz ðə kɪd wʊlf wɪʧ ʃip kɪd ˌriˈpɔrtəd ɔn ɪm ɔn wət hi ˌriˈpɔrtəd (wɪθ ə ˈlɪtəl ɪgˌzæʤərˈeɪʃən). ðə kɪd wʊlf naʊ faɪndz hɪmˈsɛlf ɪn ðə ˈɔkwərd pəˈzɪʃən əv dɪˈfɛndɪŋ hɪz ˈprɑsɪˌkjutərz (ənd ˈmɔrəlz ɪn ðə ˈprɔˌsɛs). 8 ɪt ɪz ˈrɪli ˌɪmˈpɔrtənt tɪ ˌəndərˈstænd wət ˈhæpənd hir technically-wise*. səm ˈpipəl hæv ˈɑrgjud wɪθ mi ðət fɪr ɪz ðə bɛst ˈbreɪnˌwɑʃɪŋ ˈbətən. ɪt ɪz nɑt. ɪt maɪt bi ðə moʊst ˈwaɪdli juzd ˈbətən, moʊst ˈprɪmɪtɪv, bət ɪt ɪz ðə list ˈifɛktɪv wən. waɪ? bɪˈkəz ɪt ɪz ɪkˈspɛktɪd!!! ɪn ðɪs ˌsɪʧuˈeɪʃən ðə kɪd həz ɔˈrɛdi priˈpɛrd hɪmˈsɛlf fər ðə ˈpənɪʃmənt soʊ ðə ˈækʧəwəl ˈpənɪʃmənt wʊd nɑt bi soʊ ˈʃɑkɪŋ. ɪf ðə ˈprɪnsəpəl ˈsɪmpli θˈrɛtənd ðə kɪd, ðə ˈiˌmoʊʃənəl loʊd wʊd bi ˈvɛri ˈlɪtəl kəmˈpɛrd tɪ ðə ˈəðər trɪk. ðə ˌənɪkˈspɛktɪd ˈɔlˌweɪz ɪz ðə bɛst ˈbətən ˌɪˈmæʤən ju draɪv 150mph*, ə kɑp pʊlz ju ˈoʊvər, ənd ˌɪnˈvaɪts ju fər ə bɪr ɪn ˈɔrdər tɪ faɪnd aʊt mɔr əˈbaʊt ju ənd jʊr kɑr. 9 ˈæftər ðə soʊl ɪksˈʧeɪnʤ, ðə ˈprɪnsəpəl ɪkˈspleɪnz ðət ˈivɪn ðoʊ hi laɪks ðə kɪd wʊlf ə lɔt, hi ˈkænɑt əˈlaʊ ɪm tɪ pleɪ ˈnæsti ʤoʊks ɔn ðə ˈtiʧərz. ðə kɪd wʊlf ˌəndərˈstændz (ˈɔfən wɪˈθaʊt wərdz tɪ bi sɛd) ðət hi ˈfeɪsɪz ˈpɛnəltiz ənd hjuˌmɪliˈeɪʃən (laɪk biɪŋ drægd aʊt əv skul baɪ ˈæŋgri ˈpɛrənts, hu wər hjuˈmɪliˌeɪtɪd baɪ biɪŋ drægd aʊt əv wərk). ɛz ən ɔlˈtərnətɪv, ðə ˈprɪnsəpəl səˈʤɛsts ðət (ˈrəðər ðən pleɪɪŋ ˈnæsti ʤoʊks ɔn ðə ˈtiʧərz), ðə kɪd wʊlf kən ˈsɪmpli tɔk tɪ ɪm əˈbaʊt hɪz ˈæŋgər. ɪf ðə kɪd ˈʧuzɪz ˈpənɪʃmənt ənd hjuˌmɪliˈeɪʃən, hi ɪz ˈfɪnɪʃt (sɪns hi ɪz aʊt əv skul ənd ðɛr ər noʊ nɑnˌgəvərnˈmɛntəl skulz). ɪf hi ˈʧuzɪz ðə friendship* wɪθ ðə ˈprɪnsəpəl, hi gɪts ɛz ə rɪˈwɔrd ən ˌɑpərˈtunəti tɪ gɪt ˈivɪn wɪθ ðoʊz hu ˌriˈpɔrtəd ɪm, hi gɪts ən ˌɑpərˈtunəti tɪ kənˈtroʊl ðə ˈtiʧərz, ənd ˈəðərˌwaɪz əˈweɪ wɪθ murder* ɛz lɔŋ ɛz hi kənˈtɪnjuz tɪ bi friends* wɪθ ðə ˈprɪnsəpəl. hi ɪz ˈæˌkʧuəli ɪnˈkərəʤd tɪ hjuˈmɪliˌeɪt ðə ˈtiʧərz ɛz lɔŋ ɛz hi ˌɪmˈpruvz hɪz skɪlz (soʊ hi ɪz əv ˈvælju fər ðə ˈsɪstəm). 10 pliz ˈnoʊtɪs haʊ ˈdɛvəlɪʃli ˈklɛvər ðə ˈsɪstəm ɪz: nɑt ˈoʊnli wɑz ə fˈjuʧər comrade* rɪˈkrutɪd, bət ˈɔlsoʊ ən ˌɪnˈfɔrmənt rɪˈpɔrtɪŋ ɔn ðə ˈtiʧərz wɑz geɪnd. ðə ˈsɪstəm (ðə skul) bɪˈkəmz ə ˈsɑləd ˈjunɪt wɪθ kənˈtroʊlz: rɪˈpɔrtɪŋ ɔn ðə, ˈtiʧərz rɪˈpɔrtɪŋ ɔn kɪdz, rɪˈpɔrtɪŋ ɔn ˈtiʧərz. ðə ˈprɪnsəpəl kənˈsɑləˌdeɪtəd hɪz ˌdɪktəˈtɔriəl rul wɪˈθaʊt ˈɛni ˈvaɪələns æt ɔl. ðə kɪd wʊlf ɪz ɔn hɪz weɪ tɪ bɪˈkəm ə ˈruθləs ɛnˈfɔrsər hu kən kɪl wɪˈθaʊt ˈblɪŋkɪŋ ən aɪ (hɪz ˌmɔˈræləˌti wɑz dɪˈstrɔɪd baɪ betrayal* əv hɪz pɪrz) 11 ðə ˈsɪstəm ɪz kənˈtɪnjud θruaʊt ə laɪf: ˈhaɪˌskul, ˌjunəˈvərsəti, wərk. ðə ˈkɛrəts fər friends* wɪθ ðə ˈsɪstəm groʊ mɔr ənd mɔr ˈlukrətɪv (pərˈmoʊʃənz, ˈməni, ˈɑnərz, ˌɛtˈsɛtərə.) ənd ˈkɛrəts fər ˌmɪsbəˈheɪvjər məʧ mɔr səˈvɪr (ˈluzɪŋ minz əv sərˈvaɪvəl, biɪŋ hurt(killed*) ˈpərsənəli, ˈhævɪŋ ˈfæməli hərt). ðə kərˈəptɪd ˌɪndəˈvɪʤəwəl kən laɪ tɪ hɪmˈsɛlf ðət hi stændz fər haɪər ˈvæljuz, ðət hi ˈoʊnli dɪz ðə bæd θɪŋz sɪns ðeɪ ər ˈnɛsəˌsɛri tɪ əˈvɔɪd ə wərs ˈivəl wi hæv ə sheep* əv ə haɪər ˈlɛvəl. ɪf hi ˈstrəgəlz ənd ˈrɛbəlz, hi ˈfeɪsɪz ə principal* əv ə haɪər ˈlɛvəl, wɪθ ˈbɛtər ˈkɛrəts ənd ˈbɛtər stɪks. ɪn səʧ keɪs, əˈgɛn, hi ˈiðər gɪts ɪˈlɪməˌneɪtɪd ər bɪˈkəmz ən ˈɑpərətɪv əv ə haɪər ˈlɛvəl. 12 ɛz bæd ɛz ɪt maɪt sim fər wʊlvz, ðə laɪf əv ə ʃip ɪz ˈivɪn wərs. ˈgɪvɪŋ əp ɔn ˈlɑʤɪk ɪn ən ˈərli steɪʤ minz ðət ðə ʃip həz noʊ ʧæns tɪ lərn ˈɛni ədˈvænst skɪlz. ðə ʃip ɪz ˈsɛntənst tɪ laɪf əv duɪŋ seɪf thing,*, ˈɪməˌteɪtɪŋ ˈəðər ʃip, əˈbændənɪŋ ɔl æmˈbɪʃən, ɪn ˈɔrdər ʤɪst tɪ sərˈvaɪv. 13 waɪ du ˈpipəl əˈlaʊ ðɪs? ˈsɪmpəl læk əv ˈnɑlɪʤ ənd ˈleɪzinəs. əˈməŋ ˈəðər θɪŋz, fər ə ˈtiʧər ər ˈpɛrənt ɪt maɪt sim ðət ˈhævɪŋ ɪz greɪt. wʊlvz (ər ˈivɪn ˈsɪmpli ˌɪndəˈvɪʤəwəlz) ˈkɑnstəntli nid əˈtɛnʃən, ˈkɑnstəntli tɛst ðə ˈlɪmɪts əv ðɛmˈsɛlvz ənd ɪnˈvaɪrənmənt, ˈkɑnstəntli ɪkˈsplɔr ənd gɪt ˈɪntu ˈtrəbəl; ʃip ʤɪst sɪt ðɛr ɔl deɪ. ɪt ɪz ˈdɪfəkəlt ɪˈnəf fər ə tɪ dil wɪθ ə kid-wolf*, bət ɪt ɪz ˈɔlˌmoʊst ˌɪmˈpɑsəbəl fər ə tɪ ˈtɑlərˌeɪt ə kid-wolf*. soʊ, wəns ˈstɑrtɪd, ðə dɪˈziz sprɛdz ˌɛkspoʊˈnɛnʃəli. 14 pliz noʊt, ðət ɪn moʊst ˈkeɪsɪz ɔl ˈɛləmənts əv ðə ˈsɪstəm ər pərˈsuɪŋ ˈivəl goʊlz wɪˈθaʊt ˈæˌkʧuəli noʊɪŋ ðət. ðə ˈsɪstəm həz ˈbɪlˌtɪn kənˈtroʊlz ðət meɪnˈteɪn ˈɔrdər. haʊ dɪz wən dɪˈfɛnd hɪmˈsɛlf (ər hɪz kɪdz) frəm biɪŋ kərˈəptɪd? ðɛr ər ˈikwəli ˈdɛvəlɪʃli ˈklɛvər weɪz tɪ dil wɪθ ðə ˈsɪstəm. ɪf ðɛr ɪz ɪˈnəf ˈɪntəˌrɛst ˈdɛmənˌstreɪtɪd, aɪ wɪl raɪt əˈbaʊt ɪt hir. (naʊ aɪ hæv dən ɪt aɪ hæv rɪˈbɛld, aɪ hæv spɪld ðə ˈnɑlɪʤ əv ə haɪər ˈlɛvəl. aɪ æm ˈrɛdi fər ðə stɪk ənd ðə ˈkɛrət. wɪl aɪ teɪk ðə ˈkɛrət?! ˌæpləˈkeɪʃən ɪn əˈmɛrɪkə təˈdeɪ haʊ dɪz ɪt əˈplaɪ ɪn ðə ˈjuˈɛs? kwaɪt wɛl ˈɔlˌmoʊst ɔl ˈɛləmənts ər ˈɪmpləˌmɛnəd θru ˈdɪkˌteɪts frəm əˈbəv. ˈwəndərfəli ˌɪˈlɑʤɪkəl kərˈɪkjəˌlɑ ər pʊʃt ɔn skəlz fʊl əv mush,*, waɪl dɪˈvɛləpmənt əv ˈɛni ril skɪlz ɪz ˈtoʊtəli nɪˈglɛktɪd. ˈɛksələnt ˈlɛvəl əv ˈkɑnflɪkt ɪz əˈʧivd. ʃip ənd wʊlvz ər ˈsɛpərˌeɪtɪd; ðə wʊlvz ər ɪn ˈmɛntəl ˈwɔrˌfɛr wɪθ ˈɛvriˌbɑdi əraʊnd. ðɪs ɪz wɛr ɪt ɛndz, ənˈfɔrʧənətli. əˈmɛrɪkə ˈfeɪsɪz əˈkjut ˈʃɔrtɪʤ əv rɪˈtaɪrd ˈpɑrti ˈɑpərətɪvz ˈwɪlɪŋ tɪ sərv ɛz skul ˈprɪnsəpəlz. ðə pur wʊlvz ər ɔl praɪmd əp (ˈæʤəˌteɪtəd ənd ˈeɪliəˌneɪtɪd) ənd du ðɛr stəf, bət (mɔr ˈɔfən ðən nɑt) ðɛr ɪz noʊ principal* tɪ guide* ðə ˈɛnərʤi correctly* (ðɪs maɪt bi ˈpɑrʃəli gʊd). æt ðə ɪkˈstrim ˈkeɪsɪz, ðə wʊlf faɪndz sælˈveɪʃən tɪ hɪz ˈkɑnflɪkt ɪn hɪz ˈfaɪˌrɑrm ˈɑrsənəl. ˈsəbstənsɪz ədˈmɪnɪstərd tɪ ðə wʊlf baɪ ðə skul tɪ rɪˈdus hɪz hyperactivity* du hɛlp ðət ˈprɔˌsɛs tu. ɪn ʃɔrt teɪks ə village* ˈprɪnsəpəl tɪ ðə generation.*. ɛz ˌɪnɪˈfɪʃənt ɛz ðə əˈmɛrɪkən ˌɪmpləmɛnˈteɪʃən əv ðə ˈproʊˌgræm ɪz, ɪt stɪl dɪz əˈʧiv səm goʊlz. ðə wʊlvz ər stɪl aɪˈdɛntəˌfaɪd ˈərli ənd ˈsɛpərˌeɪtɪd frəm ðə ʃip. ðə kɪdz stɪl gɪt tɪ ˈpræktɪs rɪˈpɔrtɪŋ ɔn ðɛr ˈpɛrənts ənd ˈtiʧərz. ðɛn ɔn ðə ˈəðər hænd, ðə əˈmɛrɪkən ˈsɪstəm ʤɪst maɪt bi ən ˌɪmˈpruvmənt ˈoʊvər ðə ˈsoʊviˌɛt wən. ðə ki ˈwiknəs əv ðə ˈsoʊviˌɛt ˈsɪstəm wɑz ən ɪkˈsɛpʃənəli smɑrt wʊlf hu wʊd lərn ðə ˈsɪstəm ˈərli ənd məˈnɪpjəˌleɪt ɪt ðə seɪm weɪ ˈdəbəl, ˈtrɪpəl, ənd kwɑˈdrupəl ˌɪnˈtɛləʤəns ˈeɪʤənts du. pərˈhæps ðə goʊl əv ðə əˈmɛrɪkən ˈproʊˌgræm ɪz ˈlɪmətɪŋ ðə dɪˈvɛləpmənt əv wʊlvz tɪ səˈlɛktɪd elite* ɪnˈvaɪrənmənts. (ðɪs ɪz ə ˈstɔri fər əˈnəðər deɪ ðoʊ). ˈpoʊstər ˈkɑmɛnt: aɪ faʊnd səm oʊld poʊsts ənd ˈwɔntɪd tɪ ʃɛr 'ɛm. aɪ ˈɔlˌweɪz laɪkt teɪk ɔn θɪŋz. aɪ ˈwəndər ˌwəˈtɛvər bɪˈkeɪm əv ɪm. "ju ʃæl hæv fən, noʊ ˈmætər wət ju du." ˈtərtəl
|
not logged in; sign in status: miscellaneous
see other miscellaneous articles title: guide to brainwashing little kids
source: liberty forum
url source: http://na
published: nov 24, 2007
author: polak
post date: 2012-02-27 16:34:49 by bluegrass
ping list: *new history*
keywords: none
views: 3865
comments: 4
it is rare that people are truly interested in ugly side of history, politics, or human nature. in search for such people i have decided to share some of my experiences with one ugly side of communism -- brainwashing and control of intellectual elite.
in recent years, there appears to be (finally) some growing unease among the americans over what it is that the public schools really teach. many people cannot understand why would somebody ever come up with sex-ed, or death-ed, or fanatical environmental science, or political correctness, and push it on kids who barely know how to read. many of those who do the pushing do not know either -- they are only doing their jobs. while these school programs might look illogical and wasteful, there is logic and a purpose to it.
in my view, using brainwashing tricks on little kids is most disgusting thing imaginable. an adult already has (or at least should) the analytical skills developed to filter out garbage coming in. kids do not and it is unfair to expect them to. this means that all correctly formulated conditioning will generally make it to the kids mind (or its associative database to be exact using the model i have presented). i see the whole thing as en extremely repulsive thing how would you feel after discovering that six-year old kids are exposed to beating through punches designed by champion boxers?
this thing has bothered me for many, many years. for me, the first visible sign of trouble in the us was crossing guards that i have seen utilized even for high school students. you might not think that this is a big thing but think about it you can teach a two-year- old dog to cross a street on his own. yet the system insists on one hand that the high school kids are old enough to have sex, but on the other, they are not advanced enough to be able to cross a street on their own.
later, by accident, i had a chance to review years of school writing assignments of some american kid. the assignments were not formulated to test any real skills (knowledge of literature, logical thinking, knowledge of geography, history, etc). they were clearly formulated to exercise emotions. this rung the warning bell big time - is a well-known trick of totalitarian systems. the worst application of something like that was treatment of political prisoners who were forced to write an emotional essay about the system every day or they wouldnt get food. sure, it is not a problem to fake something like that once, twice, for a week, or a month but try doing something like that for several years at a situation where no other stimulants are present. no matter how strong you are, you will end up spilling your soul out and giving in to the dogmas you are forced to write about.
i have discussed the issue with some libertarians and one of them told me that there was a book written on the subject of brainwashing in the american schools:
inside american education: the decline, the deception, the dogmas by thomas sowell
long time later, i have found another interesting book on the subject:
dumbing us down: the hidden curriculum of compulsory schooling by john taylor gatto
both of these books confirmed my fears and provided well-documented evidence that the problem is worse than i suspected. if several different individuals, all from totally different backgrounds reach the same conclusion, there must be something to it. i urge anyone interested in the subject to read these books.
as good as these books are they do miss one important element in my opinion the technical analysis of the techniques and goals. i might be very non-objective here, but i think that all people with polish/czech/serb background have much more experience in that matter. there is a good reason for it we were exposed to it for hundreds of years all the tricks were developed and tried on us in the attempts to merge us into other countries (germanization, russification, etc). in poland there is both fiction and non-fiction literature on the subject, some of which has been translated.
one book i particularly recommend is this one:
the inquisitors by jerzy. andrzejewski
unfortunately, this book is very rare. i looked for it for years so i could let my american friends read it. after years of searching i finally purchased from a dealer for a really steep price over $100. now the z-shops are much more effective - you can have it for $14. some university library may also have it.
divide and conquer
even though communism and other totalitarian systems rely on creation of unsophisticated people as its core base of support, no system can survive without being run by people who do not have exceptional skills. most people will agree that communism (with its main idea being to everybody according to his needs, from everybody according to his abilities.) is by nature destructive to creative, exceptional people. how then can you corrupt enough skilled people to sustain communisms existence?
to accomplish the above requires a complex system of controlled public education, cultivating of high ambition, dividing the society (into takers and producers), cultivating controlled rebellion, and taking advantage of these divisions to corrupt, brainwash people with potentially high skills.
anybody who faced controlled schooling in a communist country would go through a roller-coaster of stress and ecstasy, happiness and fury, where a persons ego would be carefully cultivated only to be trashed in an appropriate moment. all of this served a specific purpose. it is a devilish system that with 100% efficiency sorts and identifies individual people.
in a great simplification, the process would look like this:
1. a random sample of kids enters a government assigned elementary school, where no placing based on individuals skills is allowed (since everybody is equal). compulsory public education is no 1 requirement of maintaining communism or any other totalitarian government!!!
2. the teachers begin pumping the official curriculum, much of which is denial of simple, common knowledge, which kids might have brought from home and pumping of official dogmas. it includes trashing of common-sense morality (and religion) substituting it with primitive, official dogmas. on one hand the dogmas are idealistic and pure, on the other hand, they are crude and idiotic -- but the most important factor there is conflict.
3. this conflict causes havoc and overload in the kids brains -- they have not experienced anything like that before. this is the trick here being exposed to conflicting, hard-to-understand, illogical data that are impossible to reconcile with the previous knowledge and experiences, and have this done when the garbage filter is not yet operational. this is a horrible thing to do the associative database part of the brain makes it impossible to store conflicting information and there are only two paths out of this predicament.
4. at this very early stage of life, a kid is pushed to make the most important decision of his life -- whether to abandon the desire to question things, become a submissive sheep which does what it is told, and never, ever is allowed to get out-of-line, or whether to rebel against the pure, great, idealistic dogmas, preserve at all cost the natural desire to build all information into logical, interconnected system. the second choice is hard - it demands becoming a wolf - a little rebel and a little criminal, who at the early age of 7 or 8 has to tell the adults (the teachers) that they are full of crap in order to save his brain from being permanently ruined. the sheep will later in life became workers, clerks, and other followers, the wolves will either become the elite of the system or face its guillotine. the big brother already knows who is a sheep and who is a wolf. this greatly simplifies the overseeing process: only wolves are watched, paying attention to sheep would be waste of time.
5. the division into sheep and wolves further escalates the conflict. the extraordinary individuals are now playing unruly, rebellious criminals, and the sheep, out of envy and remains of ambition (they subconsciously would love to be wolves), become informants of the system. the sheep do not miss any opportunity to impress the system (the great, noble teachers) and report every incident of a wolfs misbehavior. the wolf kids grow frustrated and alienated -- the conflict grows - the sheep are used to shock the wolves how can sheep be so stupid and submissive? and the wolves are used to shock the sheep how can the wolves get away with being such jerks?
6. the obvious result for a kid wolf is, that finally he does something bad enough to be reported to a higher level -- school principal in this case. in most cases it will be some nasty joke played on the teacher shamelessly pushing the dogmas. this is a very key development for the kid wolf - on one hand, he now became the worst school criminal and faces punishment; on the other hand, he now became important enough to be dealt with by the most important person in the school (after months of alienation among informant sheep -- the attention given him breaks the frustration of a lonely individual).
7. the school principal is usually the only adult wolf in the school (with all teachers being sheep). in communist countries school principals would usually be experienced party operatives, who would retire into a school. to the great surprise of the kid wolf, the principal is not mad at him. the principal actually knows why the kid wolf was misbehaving. the principal tells the kid that he feels the same way about the primitive dogmas that the teachers push. the principal further explains that these dogmas are needed so all the stupid, evil sheep kids can understand things. if the kid wolf still has doubts whether or not all the kid sheep are evil and stupid, the principal has an ace card to play -- he tells the kid wolf which sheep kid reported on him on what he reported (with a little exaggeration). the kid wolf now finds himself in the awkward position of defending his prosecutors (and humanitys morals in the process).
8. it is really important to understand what happened here technically-wise. some people have argued with me that fear is the best brainwashing button. it is not. it might be the most widely used button, most primitive, but it is the least effective one. why? because it is expected!!! in this situation the kid has already prepared himself for the punishment so the actual punishment would not be so shocking. if the principal simply threatened the kid, the emotional load would be very little compared to the other trick. the unexpected always is the best button imagine you drive 150mph, a cop pulls you over, and invites you for a beer in order to find out more about you and your car.
9. after the soul exchange, the principal explains that even though he likes the kid wolf a lot, he cannot allow him to play nasty jokes on the teachers. the kid wolf understands (often without words to be said) that he faces penalties and humiliation (like being dragged out of school by angry parents, who were humiliated by being dragged out of work). as an alternative, the principal suggests that (rather than playing nasty jokes on the teachers), the kid wolf can simply talk to him about his anger. if the kid chooses punishment and humiliation, he is finished (since he is out of school and there are no non-governmental schools). if he chooses the friendship with the principal, he gets as a reward an opportunity to get even with those who reported him, he gets an opportunity to control the teachers, and otherwise get away with murder as long as he continues to be friends with the principal. he is actually encouraged to humiliate the teachers as long as he improves his skills (so he is of value for the system).
10. please notice how devilishly clever the system is: not only was a future comrade recruited, but also an informant reporting on the teachers was gained. the system (the school) becomes a solid unit with multi-threaded controls: kid-sheep reporting on the kid-wolves, teachers reporting on kids, kid-wolves reporting on teachers. the principal consolidated his dictatorial rule without any violence at all. the kid wolf is on his way to become a ruthless enforcer who can kill without blinking an eye (his morality was destroyed by betrayal of his peers)
11. the system is continued throughout a persons life: high-school, university, work. the carrots for being friends with the system grow more and more lucrative (promotions, money, honors, etc.) and carrots for misbehavior much more severe (losing ones means of survival, being hurt(killed) personally, having ones family hurt). the corrupted individual can lie to himself that he stands for higher values, that he only does the bad things since they are necessary to avoid a worse evil -- we have a sheep of a higher level. if he struggles and rebels, he faces a principal of a higher level, with better carrots and better sticks. in such case, again, he either gets eliminated or becomes an operative of a higher level.
12. as bad as it might seem for wolves, the life of a sheep is even worse. giving up on logic in an early stage means that the sheep has no chance to learn any advanced skills. the sheep is sentenced to life of doing the safe thing, imitating other sheep, abandoning all ambition, in order just to survive.
13. why do people allow this? simple lack of knowledge and laziness. among other things, for a teacher or parent it might seem that having kid-sheep is great. wolves (or even simply uncorrupted individuals) constantly need attention, constantly test the limits of themselves and environment, constantly explore and get into trouble; sheep just sit there duh-ing all day. it is difficult enough for a parent-wolf to deal with a kid-wolf, but it is almost impossible for a sheep-parent to tolerate a kid-wolf. so, once started, the disease spreads exponentially.
14. please note, that in most cases all elements of the system are pursuing evil goals without actually knowing that. the system has built-in multi-level controls that maintain order.
how does one defend himself (or his kids) from being corrupted? there are equally devilishly clever ways to deal with the system. if there is enough interest demonstrated, i will write about it here.
(now i have done it -- i have rebelled, i have spilled the knowledge of a higher level. i am ready for the stick and the carrot. will i take the carrot?! )
application in america today
how does it apply in the us? quite well almost all elements are implemented through dictates from above. wonderfully illogical curricula are pushed on young skulls full of mush, while development of any real skills is totally neglected. excellent level of conflict is achieved. sheep and wolves are separated; the wolves are in mental warfare with everybody around. this is where it ends, unfortunately. america faces acute shortage of retired party operatives willing to serve as school principals. the poor wolves are all primed up (agitated and alienated) and do their stuff, but (more often than not) there is no principal to guide the energy correctly (this might be partially good). at the extreme cases, the wolf finds salvation to his conflict in his daddys firearm arsenal. mind-altering substances administered to the wolf by the school to reduce his hyperactivity do help that process too. in short it takes a village principal to educate the next generation.
as inefficient as the american implementation of the program is, it still does achieve some goals. the wolves are still identified early and separated from the sheep. the kids still get to practice reporting on their parents and teachers. then on the other hand, the american system just might be an improvement over the soviet one. the key weakness of the soviet system was an exceptionally smart wolf who would learn the system early and manipulate it the same way double, triple, and quadruple intelligence agents do. perhaps the goal of the american program is limiting the development of wolves to selected elite environments. (this is a story for another day though). poster comment: i found some old lf posts and wanted to share 'em. i always liked polak's take on things. i wonder whatever became of him. "you shall have fun, no matter what you do." -- turtle
|
ðə ˈpɔrtlənd pəˈlis ˈbjʊroʊ ənd ˈwɔʃɪŋtən ˈkaʊnti ˈʃɛrɪfs ˈɔfəs ər ˈæskɪŋ fər ðə ˈpəblɪks hɛlp ˈfaɪndɪŋ ə ˈwɔntɪd mæn, ˈbɛnʤəmən ˈbɑrbər. pəˈlis seɪ ˈbɑrbər həz ə ˌmɪsdəˈminər ˈwɔrənt fər hɪz ərˈɛst ənd ɪz bɪˈlivd tɪ bi ə ˈdeɪnʤər tɪ hɪmˈsɛlf. ˈbɑrbər ɪz dɪˈskraɪbd ɛz ə waɪt meɪl, tɔl, 165 paʊnz, wɪθ ˈheɪzəl aɪz, ənd braʊn ˈʃoʊldər lɛŋθ hɛr. rɪˈleɪtɪd: mæn ˈsɛntənst fər 'riˈvɛnʤ pɔrn' kraɪm; ə nu lɔ ɪn fɔrs θæŋks tɪ ˈwʊmən ˈbɑrbər wɑz kənˈvɪktəd ɔn dɪˈsɛmbər 1 2016 ɪn ən ˈɔrəˌgɑn ˈkɔrˌtrum fər ˈpoʊstɪŋ ˈɪnɪmət ˈvɪdioʊz əv hɪmˈsɛlf ənd hɪz ˈɛkzˈgərlˌfrɛnd ˈɔntu ˈædəlt ˈwɛbˌsaɪts, bɪˈkəmɪŋ ðə fərst ˈpərsən tɪ bi ˈprɑsɪˌkjutɪd ənd ˈsɛntənst ˈəndər ðə nu "riˈvɛnʤ pɔrn" lɔ, əˈθɔrətiz seɪ. ˈdʊrɪŋ hɪz ˈsɛntəns ˈhirɪŋ, ə ˈwɔʃɪŋtən ˈkaʊnti ˈsərkət kɔrt ʤəʤ ˈɔrdərd ˈbɑrbər tɪ rɪˈpɔrt tɪ ðə ˈwɔʃɪŋtən ˈkaʊnti ʤeɪl. ˈbɑrbər feɪld tɪ rɪˈpɔrt ɛz ˈɔrdərd ənd ə ˈwɔrənt wɑz ˈɪʃud fər hɪz ərˈɛst, pəˈlis seɪ. ˈɛniˌwən hu siz ˈbɑrbər ʃʊd nɑt əˈproʊʧ ɪm; ˌɪnˈstɛd kɔl
|
the portland police bureau and washington county sheriff's office are asking for the public's help finding a wanted man, 31-year-old benjamin barber.
police say barber has a misdemeanor warrant for his arrest and is believed to be a danger to himself.
barber is described as a white male, 5'10" tall, 165 pounds, with hazel eyes, and brown shoulder length hair.
related: man sentenced for 'revenge porn' crime; a new law in force thanks to woman
barber was convicted on december 1, 2016 in an oregon courtroom for posting intimate videos of himself and his ex-girlfriend onto adult websites, becoming the first person to be prosecuted and sentenced under the state’s new "revenge porn" law, authorities say.
during his sentence hearing, a washington county circuit court judge ordered barber to report to the washington county jail. barber failed to report as ordered and a warrant was issued for his arrest, police say.
anyone who sees barber should not approach him; instead call 9-1-1.
|
tex-mex* ˈrɛˌstrɑnt tɪ ˈoʊpən pərˈɪmətər stɔr. ˈəpˌdeɪt (dɛk. 1 2011 ˈbrɪŋɪŋ tɪ pərˈɪmətər ˈɛriə dɪˈsɛmbər 6, ən ˈrɛˌstrɑnt, wɪl ˈoʊpən ɪn pərˈɪmətər ˈɛriə ɪn noʊˈvɛmbər 2011 əˈkɔrdɪŋ tɪ ə prɛs riˈlis ˈmənˌdeɪ. wɪl bi fərst ˈoʊpənɪŋ ɪn ˈʤɔrʤə sɪns ðə ˈrɛˌstrɑnt wɑz ˈfaʊndɪd ɪn 1982 ðə ˈrɛˌstrɑnt wɪl bi ˈloʊˌkeɪtəd æt 118 pərˈɪmətər ˈsɛnər wɛst ənd oʊnd ənd ˈɑpərˌeɪtəd baɪ ʤɑn muntˈfɔrd, əˈkɔrdɪŋ tɪ ðə riˈlis. ɪt wɪl ˌriˈpleɪs ðə naʊ ˈʃətərd faɪər əv ˈigər tɪ ˌɪntrəˈdus fud ənd ˌpərsəˈnælɪti tɪ atlantans,”*,” muntˈfɔrd sɛd. ɪz ə ˈsɪti noʊn fər ɪts teɪst, ənd aɪ lʊk ˈfɔrwərd tɪ ˈbrɪŋɪŋ ˈloʊkəlz ə juˈnik ˈdaɪnɪŋ ɪkˈspɪriəns ənˈlaɪk ˈɛni ðeɪ hæv sin ˌbiˈfɔr wɪθ kˈwɑləti ˌɪnˈgridiənts æt əˈfɔrdəbəl prices.”*.” ˈɔfərz "made-from-scratch*" kwɪˈzin. səm ˈsɪgnəʧər ˈaɪtəmz ˌɪnˈklud enchiladas*, stəft ˈʧɪli ənd ɛz yo’*’ face”*” bərˈitoʊs. hɪrz mɔr ˈɪnfoʊ əˈbaʊt ðə ˈdeɪkɔr ənd aʊərz əv ˌɑpərˈeɪʃən frəm ðə riˈlis:
|
tex-mex restaurant to open perimeter store.
update (dec. 1, 2011): chuy’s bringing tex-mex to perimeter area december 6
chuy’s, an austin-based tex-mex restaurant, will open in atlanta’s perimeter area in november 2011, according to a press release monday.
advertisementthis will be chuy’s first opening in georgia since the restaurant was founded in 1982.
the restaurant will be located at 118 perimeter center west and owned and operated by john mountford, according to the release. it will replace the now shuttered fire of brazil.advertisement
“i’m eager to introduce chuy’s food and personality to atlantans,” mountford said. “atlanta is a city known for its discernable taste, and i look forward to bringing locals a unique tex-mex dining experience unlike any they have seen before with quality ingredients at affordable prices.”
chuy’s offers "made-from-scratch" tex-mex cuisine. some signature items include chicka-chicka boom-boom enchiladas, stuffed chile rellenos and “big as yo’ face” burritos.
here's more info about the decor and hours of operation from the release:
|
ðə prəˈpoʊzəl tɪ bust ˈmɪlɪˌtɛri ˈspɛndɪŋ æt ðə ɪkˈspɛns əv dɪˈploʊməsi ənd ˈfɔrən eɪd woʊnt lɛd tɪ ˈvɪktəri. ˈnɛvər wɪn, ənd wi faɪt tɪ win,”*,” ˈprɛzɪdənt trəmp sɛd ðɪs wik, ənˈveɪlɪŋ ə ˈbəʤɪt ðət wʊd bust dɪˈfɛns ˈspɛndɪŋ baɪ waɪl ˈkətɪŋ ðə steɪt dɪˈpɑrtmənt baɪ 37 pərˈsɛnt. bət ðoʊz ˈlidɪŋ ˈmɪlɪˌtɛri ˈɛfərt hæv ˈnɛvər bɪn mɔr ˈvoʊkəl əˈbaʊt ðə nid fər dɪˈvɛləpmənt ˈdɔlərz ənd ðə əv ˌdɪpləˈmætɪk ˈɛfərts ˈwərkɪŋ ɪn ˈtændəm wɪθ kɪˈnɛtɪk wənz. teɪk ðə nu plæn tɪ tɪ brɪŋ ðə faɪt tɪ ˈaɪsəs, dɪˈlɪvərd tɪ ðə ˈprɛzɪdənt ðɪs wik. plæn ɪz ə plæn; ɪt ɪz nɑt ə ˈmɪlɪˌtɛri plan,”*,” sɛd ʤɛn. ˈʤoʊzəf ˈdənfərd, ˈʧɛrmən əv ðə ʤɔɪnt ʧifs əv stæf. ðə dɪˈvɛləpmənt əv ðə plæn, wi hæv bɪn kəmˈplitli ɪnˈgeɪʤd æt ˈɛvəri ˈlɛvəl wɪθ ðə steɪt ˈoʊnli wɪl ɪt bi ə approach,”*,” ˈdənfərd sɛd, ə threat.”*.” ““winning”*” ˈkænɑt bi ˈsɪmpli əˈbaʊt ðə ˈmɪlɪˌtɛri kæmˈpeɪn. ɪt ɪz ˈɔlsoʊ əˈbaʊt ðə ðɛn what?”*?” ɪt ɪz əˈbaʊt ə ˈsɑləd ˈænsər tɪ ðə kˈwɛʃən əv tɪ hum ðə ˈmɪlɪˌtɛri ʃʊd hænd ɔf ɪts stəˈbɪlɪti riˌspɑnsəˈbɪlətiz wəns ðə faɪt ɛndz. raɪt naʊ, ðə ˈlidərz sim tɪ bi əˈloʊn ɪn ˈæskɪŋ ðə ˈkruʃəl kˈwɛʃən əv wət kəmz nɛkst. ˈgrivənsɪz əv ðə ˈsɪvəl wɔr hæv tɪ bi əˈdrɛst, ðə ˈseɪfti ənd ˌjuˌmænəˈtɛriən əˈsɪstəns ðət nidz tɪ bi prəˈvaɪdɪd tɪ ˈpipəl hæv tɪ bi əˈdrɛst, ənd ðə ˈməltəpəl dɪˈvərʤənt stakeholders’*’ vjuz nid tɪ bi addressed,”*,” ˈdənfərd sɛd. du nid tɪ hæv ə ˈvɪʒən əv haʊ ɑr ˈmɪlɪˌtɛri ˈækʃənz sɛt kənˈdɪʃənz ɔn ðə graʊnd ðət ˈæˌkʧuəli ðɛn bɪˈkəm ðə ˈplætˌfɔrm frəm wɪʧ ˈsɛkrəˌtɛri goʊz tɪ ʤəˈnivə tɪ kəm əp wɪθ ə pəˈlɪtɪkəl solution.”*.” bət ðə steɪt dɪˈpɑrtmənt wɪl feɪs ə ʃˈrəŋkən ˈwɔlət ənd ɪˈroʊdɪŋ ˌkeɪpəˈbɪlətiz, ɪf ðə trəmp ˈbəʤɪt goʊz frəm prəˈpoʊzəl tɪ ˌriˈæləˌti. ðɪs ˈbəʤɪt θrɛt kəmz æt prɪˈsaɪsli ðə ˈmoʊmənt wɪn ðə ˈmɪlɪˌtɛri moʊst nidz ə dɪˈploʊməsi, dɪˈvɛləpmənt, ənd ˌsteɪbələˈzeɪʃən ˈpɑrtnər tɪ gɪt ɪt aʊt əv ðə ““nation-building”*” ˈbɪznɪs ənd lɛt ɪt ˈfoʊkɪs ɔn ˈfaɪtɪŋ, ənd ˈivɪn ““winning,”*,” wɔrz. fər noʊ ˈmætər haʊ gʊd ˈmɪlɪˌtɛri ɪz, səm kaɪnd əv ə pəˈlɪtɪkəl səˈluʃən ɪz rikˈwaɪərd tɪ kip ðoʊz wɔrz ˈɛndɪd. ˈəðərˌwaɪz, wət ju ɛnd əp wɪθ ɪz wət wi hæv naʊ: ə ˈsaɪkəl əv ˈɛndləs ˈspɛʃəl ˌɑpərˈeɪʃənz dɪˈplɔɪmənts eɪmd æt sloʊɪŋ ə ˈkɑnstəntli ˈmɔrfɪŋ ənd ˌdɪˈsaɪdədli ˈnɪmbəl ˈɛnəmi wɪθ noʊ stəˈbɪlɪti ˈpɑrtnər tɪ hænd ɔf tɪ wəns ðə ˈbætəl ɛndz. səm əv ðə ˈbɪgəst ˈʧæmpiənz ɔn ðə rɪˈpəblɪkən saɪd ər ɔˈrɛdi ˈkɔlɪŋ ðə ˈbəʤɪt ˈfɑli. dɛd ɔn ərˈaɪvəl. nɑt goʊɪŋ tɪ ˈhæpən. ɪt wʊd bi ə disaster,”*,” sɛd saʊθ ˌkɛrəˈlaɪnə sɛn. ˈlɪndzi græm, ə ˈmɛmbər əv ðə ˈsɛnɪt ɑrmd ˈsərvɪsɪz kəˈmɪti, əv ðə trəmp ˈbəʤɪt plæn. ju teɪk sɔft paʊər ɔf ðə ˈteɪbəl, ðɛn ˈnɛvər goʊɪŋ tɪ wɪn ðə war.”*.” ˈsɛnɪt ˈfɔrən riˈleɪʃənz kəˈmɪti ənd ˈfɔrmər ˌprɛzɪˈdɛnʃəl ˈkænədɪt ˈmɑrkoʊ ˈrubioʊ əˈgrid. eɪd ɪz nɑt charity,”*,” ˈrubioʊ tweeted*. məst meɪk ʃʊr ɪt ɪz wɛl spɛnt, bət ɪt ɪz lɛs ðən 1 əv ˈbəʤɪt ˈkrɪtɪkəl tɪ ɑr ˈnæʃənəl security.”*.” ənd ðoʊz ʧɑrʤd wɪθ ˈlidɪŋ ðə ˈbætəl əˈgɛnst ˈaɪsəs hæv bɪn əˈməŋ ðə fərst ənd ðə ˈlaʊdəst tɪ tɔk əˈbaʊt ðɪs nid fər ɪn ðə faɪt. ˈpɑləsiˌmeɪkərz, ˌɪnˈtɛləʤəns ˈænəlɪsts, ənd ˌækəˈdɛmɪks bɪˈliv ɪkˈspɛlɪŋ ðə ˌɪzˈlɑmɪk steɪt əv ˌɪˈrɑk ənd ðə ləˈvænt (isil*) frəm ˈmoʊsəl ənd ɪz ðə ki tɪ ðə ˈtɛrərɪst dɪˈfit ənd ðə dɪˈstrəkʃən əv ɪts caliphate*. ðɪs ɪz ˈoʊnli ˈpɑrʃəli correct,”*,” sɛd ʤɛn. ˈʤoʊzəf ɪn ə ˈpeɪpər hi fər ðə ˈsɛnər fər nu əˈmɛrɪkən sɪˈkjʊrəti. juˈnaɪtɪd steɪts məst dɪˈvɛləp ə ˈlɔŋˈtərm ˈstrætəʤi ðət ˈfoʊkɪsɪz ɔn boʊθ ðə ˈtɔpˌdaʊn ənd ˈbɑtəˌməp ˈprɛʃərz ðət hæv kriˈeɪtɪd ðɪs juˈnik θrɛt. ðɪs ˈstrætəʤi məst ˌɪnˈklud ənˈprɛsɪˌdɛntɪd ˌɪntərˌgəvərnˈmɛntəl kˌwɔpərˈeɪʃən ənd koʊˌɔrdəˈneɪʃən ɛz wɛl ɛz kloʊz kəˌlæbərˈeɪʃən wɪθ ˈfɔrən ˈpɑrtnərz, nɑnˌgəvərnˈmɛntəl ˌɔrgənəˈzeɪʃənz, ənd ˈpraɪvət ənd ˌrikənˈstrəkʃən ˈɛfərts ənd ˌɪˈnɪʃətɪvz tɪ ˈstrɛŋθən ˈgəvərnmənt ˌɪnstɪˈtuʃənz ər ə ˈkrɪtɪkəl kəmˈpoʊnənt əv ðɪs ˈstrætəʤi. ˌrikənˈstrəkʃən ˈɔlsoʊ meɪ kənˈtrɪbjut tɪ ˌɪnˈkrist ˌɑpərˈtunətiz fər ɪmˈplɔɪmənt ənd education.”*.” soʊ waɪl ɪz ðə ðət həz naʊ bɪˈkəm ə four-letter-word*, ðə ˌriˈæləˌti ɪz ðət ðə juz. ˈmɪlɪˌtɛri nidz ə ˈpɑrtnər tɪ teɪk ðə ˈbæˌtɑn ənd əˈsɪst ɪn ðə riˈbɪldɪŋ wəns ðə ˈklɪrɪŋ ɪz dən. ənd tɪ əˈsɪst wɪθ ðə ““virtual”*” faɪt ɛz wɛl ɛz ðə ril wən. ɪn 2011 ˈprɛzɪdənt ˌoʊˈbɑmə sɛd ðə əv wɔr ɪz receding”*” ənd toʊld əˈmɛrɪkə ðət ðə həz kəm fər hir æt home.”*.” sɪks jɪrz ˈleɪtər, trəmp ɪz ˈɛkoʊɪŋ ðət θim, ˈtɛlɪŋ ˈkɑŋgrəs ɔn ˈtuzˌdeɪ ðət taɪm həz kəm fər ə nu ˈproʊˌgræm əv ˈnæʃənəl rebuilding.”*.” həz spɛnt əˈprɑksəmətli 6 ˈtrɪljən ɪn ðə ˈmɪdəl ist, ɔl ðɪs waɪl ɑr ˌɪnfrəˈstrəkʧər æt hoʊm ɪz crumbling,”*,” trəmp sɛd. ðɪs 6 ˈtrɪljən wi kʊd hæv riˈbɪlt ɑr ˈkəntri twice.”*.” bət wɪˈθaʊt ə ˌriəˈlɪstɪk ˌɛkspɛkˈteɪʃən fər wət ““winning”*” ˈkɑrənt wɔrz lʊks laɪk ənd wət ɪnˈdʊrɪŋ stəˈbɪlɪti ˈæˌkʧuəli kɔsts, əˈnəðər əˈmɛrɪkən ˈprɛzɪdənt wɪl ɛnd əp ˈmeɪkɪŋ ðə seɪm spiʧ sɪks jɪrz frəm naʊ. ɪt ɪz əp tɪ ðə ˈprɛzɪdənt tɪ ˈlɪsən tɪ ðə ˈʤɛnərəlz wɪθ hum hi həz fɪld hɪz ˈkæbənət əˈbaʊt ðə ˌɪmˈpɔrtəns əv nɑt ˈfɔrsɪŋ ən ““either-or”*” ɔn ðə kənˈtɪnjuəm bɪtˈwin ðə kɪˈnɛtɪk ənd ðə ˌdɪpləˈmætɪk, bət ɔn kriˈeɪtɪŋ ən ““and”*” ðət wɪl wən deɪ əˈlaʊ ɑrmd ˈfɔrsɪz tɪ dɪˈklɛr ə səkˈsɛsfəl ənd ˈlæstɪŋ ɛnd tɪ ðə faɪt.
|
the president’s proposal to boost military spending at the expense of diplomacy and foreign aid won't lead to victory.
“we never win, and we don’t fight to win,” president trump said this week, unveiling a budget that would boost defense spending by double-digits while cutting the state department by 37 percent.
but those leading america’s military effort have never been more vocal about the need for development dollars and the indispensability of diplomatic efforts working in tandem with kinetic ones.
take the new plan to to bring the fight to isis, delivered to the president this week. “this plan is a political-military plan; it is not a military plan,” said gen. joseph dunford, chairman of the joint chiefs of staff. “in the development of the plan, we have been completely engaged at every level with the state department…not only will it be a whole-of-government approach,” dunford said, it’s “about a trans-regional threat.”
“winning” cannot be simply about the military campaign. it is also about the “and then what?” it is about a solid answer to the question of to whom the military should hand off its stability responsibilities once the fight ends. right now, the military’s leaders seem to be alone in asking the crucial question of what comes next.
“the grievances of the civil war have to be addressed, the safety and humanitarian assistance that needs to be provided to people have to be addressed, and the multiple divergent stakeholders’ views need to be addressed,” dunford said. “we do need to have a vision of how our military actions set conditions on the ground that actually then become the platform from which secretary tillerson goes to geneva to come up with a political solution.”
but the state department will face a shrunken wallet and eroding capabilities, if the trump budget goes from proposal to reality. this budget threat comes at precisely the moment when the military most needs a diplomacy, development, and stabilization partner to get it out of the “nation-building” business and let it focus on fighting, and even “winning,” wars.
for no matter how good america’s military is, some kind of a political solution is required to keep those wars ended. otherwise, what you end up with is what we have now: a whack-a-mole cycle of endless special operations deployments aimed at slowing a constantly morphing and decidedly nimble enemy with no stability partner to hand off to once the battle ends.
some of the military’s biggest champions on the republican side are already calling the budget folly.
“it’s dead on arrival. it’s not going to happen. it would be a disaster,” said south carolina sen. lindsey graham, a member of the senate armed services committee, of the trump budget plan. “if you take soft power off the table, then you’re never going to win the war.”
senate foreign relations committee and former gop presidential candidate marco rubio agreed.
“foreign aid is not charity,” rubio tweeted. “we must make sure it is well spent, but it is less than 1% of budget & critical to our national security.”
and those charged with leading the battle against isis have been among the first and the loudest to talk about this need for kinetic-plus in the fight.
“many policymakers, intelligence analysts, and academics believe expelling the self-proclaimed islamic state of iraq and the levant (isil) from mosul and raqqah is the key to the terrorist group’s defeat and the destruction of its self-declared caliphate. this is only partially correct,” said gen. joseph votel in a paper he co-wrote for the center for new american security. “the united states must develop a long-term strategy that focuses on both the top-down and bottom-up pressures that have created this unique threat. this strategy must include unprecedented intergovernmental cooperation and coordination as well as close collaboration with foreign partners, nongovernmental organizations, and private industry…regionally-led and u.s.-backed reconstruction efforts and initiatives to strengthen government institutions are a critical component of this strategy. reconstruction also may contribute to increased opportunities for employment and education.”
so while nation-building is the 14-letter-word that has now become a four-letter-word, the reality is that the u.s. military needs a partner to take the baton and assist in the rebuilding once the clearing is done. and to assist with the “virtual” fight as well as the on-the-ground real one.
in 2011, president obama said the “tide of war is receding” and told america that the “time has come for nation-building here at home.” six years later, trump is echoing that theme, telling congress on tuesday that “the time has come for a new program of national rebuilding.”
“america has spent approximately $6 trillion in the middle east, all this while our infrastructure at home is crumbling,” trump said. “with this $6 trillion we could have rebuilt our country –- twice.”
but without a realistic expectation for what “winning” america’s current wars looks like and what enduring stability actually costs, another american president will end up making the same speech six years from now. it is up to the president to listen to the generals with whom he has filled his cabinet about the importance of not forcing an “either-or” on the continuum between the kinetic and the diplomatic, but on creating an “and” that will one day allow america’s armed forces to declare a successful — and lasting — end to the fight.
|
ə ˈwɔntɪd mæn həz bɪn kɔt baɪ ðə pəˈlis ɪn ˈweɪkˌfild... ˈwɛrɪŋ ə pɪŋk bɪˈkini brɑ, ˈlɛmən bub tub ənd ə θɔŋ ˈəndər hɪz ˈnɔrməl ˈkloʊðɪŋ. ðə mæn hæd ˈgɪvɪn fɔls ˈditeɪlz wɪn stɑpt baɪ ðə pəˈlis ɔn mɑrʃ weɪ æt ðɪs ˈmɔrnɪŋ (ˈwɛnzˌdeɪ). ˈæftər ˈɔfɪsərz ˈrɛkəgˌnaɪzd ɪm ɛz biɪŋ ˈwɔntɪd fər ˈbərgləri hi ræn ɔf ɔn fʊt. wɪθ ðə hɛlp əv sɪˈkjʊrəti gɑrdz frəm ˈtrɪnɪti wɔk hi wɑz ərˈɛstɪd ɔn ðə ˈʃɑpɪŋ kɑr pɑrk ənd ˈteɪkən tɪ ə ˈsteɪʃən fər kˈwɛsʧənɪŋ wɛr pəˈlis gɑt mɔr ðən ðeɪ ˈbɑrgənd fər. wɛst ˈjɔrkʃər pəˈlis tweeted*: ˈsərʧɪŋ ɪm, hi wɑz ˈwɛrɪŋ ˈəndər hɪz kloʊðz, women’s*, pɪŋk bɪˈkini brɑ, ˈlɛmən bub tub ənd ə θɔŋ. hi sɛd hi ˈbɑˌroʊd it!”*!” ðə twit həz sɪns bɪn dɪˈlitəd.
|
a wanted man has been caught by the police in wakefield... wearing a pink bikini bra, lemon boob tube and a thong under his normal clothing.
the man had given false details when stopped by the police on marsh way at 3.30am this morning (wednesday).
after officers recognised him as being wanted for burglary he ran off on foot.
with the help of security guards from trinity walk he was arrested on the shopping centre’s car park and taken to a station for questioning - where police got more than they bargained for.
west yorkshire police rpu tweeted: “upon searching him, he was wearing under his clothes, women’s, pink bikini bra, lemon boob tube and a thong. he said he borrowed it!”
the tweet has since been deleted.
|
ɪf ˈɛniˌwən hæd toʊld mi ðət ˈɛni nuz ˈaʊˌtlɛt wɑz ˈkeɪpəbəl əv spjuɪŋ mɔr feɪk nuz ðən ˈsiˈɛˈnɛn, aɪ wʊd hæv læft ɪn ðɛr feɪs. aɪ wɑz rɔŋ. ˈoʊvər ðə pæst wik, ðə ˈwɔʃɪŋtən poʊst həz ˈpəblɪʃt ən əˈstɑnɪʃɪŋ əˈmaʊnt əv feɪk nuz, ə ˈtɔrənt əv laɪz, ənd ɔl əv ɪt eɪmd dɪˈrɛkli æt ˈprɛzɪdənt trəmp. 1 ˈbɑmˌʃɛl kənˈfɛʃən ðət wɑz ə ʤoʊk bɪɔnd pəˈθɛtɪk. 2 ˈbɑmˌʃɛl: ˈdɛpjəti əˈtərni ˈʤɛnərəl θˈrɛtənd tɪ kwɪt ˈnɛvər ˈhæpənd. 3 ˈbɑmˌʃɛl: ˈɛfˈbiˈaɪ dɪˈrɛktər faɪərd ˈæftər ˈæskɪŋ fər mɔr ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtɪv fəndz ˈtoʊtəl laɪ. 4 ˈbɑmˌʃɛl: trəmp rɪˈvild ˈklæsəˌfaɪd ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən tɪ ˈrəʃənz jæ, noʊ. 5 ˈbɑmˌʃɛl: rɪˈpəblɪkənz trit reɪp ɛz kənˈdɪʃən noʊp. ðɪs ɪz nɑt ðə fərst taɪm ðə ˈwɔʃɪŋtən poʊst həz ɪnˈgeɪʤd ɪn ə spri əv feɪk nuz. ˈoʊvər ʤɪst ə fju deɪz ɪn leɪt ˈʤænjuˌɛri ənd ˈərli ˈfɛbruˌɛri, poʊst ˈstæfər ʤɑʃ ˈroʊgɪn ˈpəblɪʃt θri ˈbɑmˌʃɛlz ðət ɪˈvɛnʧəwəli blu əp ɪn hɪz laɪɪŋ feɪs. ˈæftər ðə ˈdeɪli waɪər ɪkˈspoʊzd ənd kəmˈpaɪld sɪnz, tu ˌɛkstrəˈɔrdəˌnɛri θɪŋz ˈhæpənd: 1 ˈroʊgɪn ˈhæzənt ˈpəblɪʃt ˌɛniˈmɔr feɪk nuz (ðət wi noʊ əv) ənd 2 ˈroʊgɪn ˈɔlsoʊ ˈhæzənt ˈpəblɪʃt ˈɛni bɪg skups. ˈfəni haʊ ðət wərks. ənd lɛt ˈjuˈɛs ˈnɛvər fərˈgɛt ðə poʊsts ˈwɑpər əv ɔl feɪk nuz ˈwɑpərz ðə ˈbɑmˌʃɛl ðət ˈrəʃə hæd hækt ˈɪntu vərˈmɑnts paʊər grɪd. mæn əˈlaɪv. aɪ ˈhævənt ˈivɪn ˈgɔtən ˈstɑrtɪd ɔn ðə hu ˈpoʊzɪz ɛz ə fər ðə ˈwɔʃɪŋtən poʊst. ʤɪst traɪ tɪ ˌɪˈmæʤən fər ə ˈmoʊmənt ðə riˈækʃən frəm ɑr ˈnæʃənəl pəˈlɪtɪkəl ˈmidiə hæd ðə ˈdeɪli waɪər, fɑks nuz, nuz, maɪk ər ˈɛni ˈəðər nu ˈmidiə ˈaʊˌtlɛt ˈgɔtən ɛz ˈmɛni ˈbɑmˌʃɛl rɪˈpɔrts rɔŋ ˈoʊvər ðə læst jɪr ɛz ðə ˈwɔʃɪŋtən poʊst həz ɪn ʤɪst ðə læst wik. ˈoʊvər ˈoʊnli ə fju deɪz, ðə ˈwɔʃɪŋtən poʊst həz bloʊn faɪv juʤ ˈstɔriz wɪθ ˈmæsɪv ˈnæʃənəl ˌɪmpləˈkeɪʃənz, ənd nɑt ə ˈsɪŋgəl wən əv ɪts kəmˈpɛtɪtərz hæv sɛd ə wərd. wɛrz ˈsiˈɛˈnɛn? wɛrz ðə nu jɔrk taɪmz? wɛrz pəˈlɪtɪˌkoʊ? ðeɪ seɪ ˈnəθɪŋ bɪˈkəz ðeɪ ər ɔl ɔn ðə seɪm gɪt trəmp tim; ðeɪ seɪ ˈnəθɪŋ bɪˈkəz ðə goʊl ɪz nɑt truθ, ðə goʊl ɪz tɪ dɪˈstrɔɪ trəmp, ənd laɪz ðət ˈfərðər ðət goʊl ər sin ɛz ˈnɛsəˌsɛri ənd kərˈeɪʤəs. tɪ ˈɛni əˈbʤɛktɪv əbˈzərvər, ðə ˈwɔʃɪŋtən poʊst ɪz ə ˈlæfɪŋˌstɑk, ə feɪk nuz ˌprɑpəˈgændə factory…*… bət ðɛr wɪl bi noʊ ˈkɑnsəkˌwɛnsəz bɪˈkəz ðət ɪz ɪgˈzæktli wət ˈɛvriˌwən ɪn ðə ˈnæʃənəl ˈmidiə wɔnts ðə ˈwɔʃɪŋtən poʊst tɪ bi. ˈfɑloʊ ʤɑn noʊlt ɔn tˈwɪtər @noltenc*. ˈfɑloʊ hɪz ˈfeɪsˌbʊk peɪʤ hir.
|
if anyone had told me that any news outlet was capable of spewing more fake news than cnn, i would have laughed in their face. i was wrong. over the past week, the left-wing washington post has published an astonishing amount of fake news, a torrent of lies, and all of it aimed directly at president trump.
1. bombshell confession that was … a joke
beyond pathetic.
2. bombshell: deputy attorney general threatened to quit
never happened.
3. bombshell: fbi director comey fired after asking for more investigative funds
total lie.
4. bombshell: trump revealed classified information to russians
yeah, no.
5. bombshell: republicans treat rape as pre-existing condition
nope.
this is not the first time the washington post has engaged in a spree of fake news. over just a few days in late january and early february, post staffer josh rogin published three anti-trump bombshells that eventually blew up in his lying face. after the daily wire exposed and compiled rogin's sins, two extraordinary things happened: (1) rogin hasn't published anymore fake news (that we know of) and (2) rogin also hasn't published any big scoops.
funny how that works.
and let us never forget the post's whopper of all fake news whoppers the bombshell that russia had hacked into vermont's power grid. man alive.
i haven't even gotten started on the serial-liar who poses as a fact-checker for the washington post.
just try to imagine for a moment the reaction from our national political media had the daily wire, fox news, breitbart news, mike cernovich or any other new media outlet gotten as many bombshell reports wrong over the last year as the washington post has in just the last week.
over only a few days, the washington post has blown five huge stories with massive national implications, and not a single one of its competitors have said a word.
where's cnn?
where's the new york times?
where's politico?
they say nothing because they are all on the same get trump team; they say nothing because the goal is not truth, the goal is to destroy trump, and lies that further that goal are seen as necessary and courageous.
to any objective observer, the washington post is a laughingstock, a fake news propaganda factory… but there will be no consequences because that is exactly what everyone in the national media wants the washington post to be.
follow john nolte on twitter @noltenc. follow his facebook page here.
|
ˈlɛtər frəm ðə wɛst ɪz ə ˈmənθli ˈsɪriz baɪ ˈstɪlmən ðət ɪkˈsplɔrz wət ɪz goʊɪŋ ɔn ɪn ɑr waɪd ˈoʊpən ˈspeɪsɪz ənd wət wi du tɪ wən əˈnəðər ənd ɔl ðət lɪvz ðɛr. wəns əˈpɑn ə taɪm, ə ˈkaʊˌbɔɪ seɪvd maɪ laɪf. aɪ θɪŋk əv ɪm ɪn ˈsərtən ˈmoʊmənts, æt ðə saɪt əv rɛd rɑks, fər ˈɪnstəns, ər ðə hɪnt əv ə ˈdɛzərt stɔrm. naʊ, ðə taɪm həz kəm tɪ tɛl hɪz ˈstɔri. hi neɪmd aɪk, ˈraʊdi ər dæd, bət hi wɑz neɪmd tɛks, ənd aɪ mɛt ɪm ˈʃɔrtli ˈæftər aɪ hæd ə fərst ɪnˈkaʊnər wɪθ əˈnəðər ˈwɛstərn ˈaɪkɑn ə ʤaɪənt bloʊɪŋ əˈkrɔs ðə ˈhaɪˌweɪ ɪn nu ˈmɛksəˌkoʊ. tɛks wɑz ˈlɪvɪŋ ɪn ðə grænd ˈkænjən. əˈlɔŋ wɪθ ə frɛnd neɪmd ˈpitər, aɪ hæd θəmd ə raɪd tɪ ðə ˈkænjən frəm ˈælbəkərki, ənd ˈsəmˌwɛr əˈlɔŋ ðə treɪl tɪ ɑr rɪˈzərvd ˈkæmpˌsaɪt, tɛks ʤɔɪnd ɑr haɪk. hi wɑz bɪg ənd ˈbifi, ˈoʊvər 6 fit tɔl, ər æt list haʊ aɪ rɪˈmɛmbər ɪm. hi nu ə lɔt əˈbaʊt ðə ˈaʊtˈdɔrz. ənd hi toʊld greɪt ˈstɔriz laɪk ðə wən əˈbaʊt biɪŋ ˈwɔntɪd fər ənˈpeɪd ˈæləˌmoʊni, wɪʧ wɑz waɪ hi wɑz ˈhaɪdɪŋ aʊt ɪn ə ˈnæʃənəl pɑrk. wəns, hi hæd meɪd ə ˈlɪvɪŋ ˈrɛsəlɪŋ bʊlz ɪn ˈroʊdiˌoʊz, bət wɪθ ðə lɔ ˈæftər ɪm, wɛl, ə gaɪ ʤɪst hæd tɪ gɪt aʊt əv dɑʤ. daʊn æt ðə ˈbɑtəm əv ðə ˈkænjən, ˈpitər ənd aɪ ˌdɪˈsaɪdɪd tɪ kæmp ɪn ə ˈɛriə mɔr rɪˈmoʊt ənd noʊ ˈpipəl soʊ wi ˈwɑndərd ɔf ðə treɪl ənd faʊnd ə spɑt, ɪn ə groʊv əv ˈkɑtənˌwʊdz, ˈsəmˌwɛr əˈlɔŋ ə bæŋk əv ðə ˌkɑlərˈɑdoʊ ˈrɪvər. wi sɛd ˌɑdiˈoʊs tɪ tɛks, hu toʊld ˈjuˈɛs bi ˈkæmpɪŋ ˈnɪrˈbaɪ, ənd sɛt əp ɑr tɛnt. tu naɪts ˈleɪtər, wi sæt ɔn ə ˈrɪvərˌbæŋk ənd geɪzd æt ðə stɑrz. ðə ˈkænjən wɑz ɔl lɪt əp ənd ðə skaɪ wɑz ə ˈsilɪŋ əv ˈglɪtər. bət ðɛn keɪm ðə ˈgæləpɪŋ əv hʊvz, ənd ˈvɔɪsɪz ˈʃaʊtɪŋ ““hey*, ðə ˈdænsɪŋ gərlz? ðɛr ʃi is!”*!” ənd θri mɛn ɔn mjulz blɑkt ɑr ɪˈskeɪp ɛz wən kloʊzd ɪn, tˈwərlɪŋ ə ˈlæsoʊ ənd ðɛn ˈdrɑpɪŋ ɪt əraʊnd maɪ ˈʃoʊldərz. aɪ skrimd ənd traɪd tɪ breɪk fri əv ðə roʊp. ˈsədənli tɛks əˈpɪrd, ˈlipɪŋ aʊt əv ðə brəʃ, ˈgræbɪŋ ðə ˈbraɪdəl əv ðə mjul ðət ˈkɛrid maɪ əˈtækər, ənd ˈflɪpɪŋ mæn ənd ˈænəməl tɪ ðə graʊnd. aɪ broʊk əˈweɪ ənd ˈpitər ˈfɑloʊd. wi reɪst əˈkrɔs ˈstɑrlɪt pæθs, ˈfaɪnəli ˈspɑtɪŋ ə treɪl, ənd ðɛn ræn bæk təˈwɔrd wɛr wi keɪm ɪn, ˈhoʊpɪŋ fər ə ˈlaɪˌflaɪn. wi sun faʊnd ə ˈreɪnʤər ˈsteɪʃən, ənd ðɛr aɪ ˈblərtɪd aʊt ə streɪnʤ teɪl mɛn ɔn mjulz traɪd tɪ ˈlæsoʊ mi! ˈbitɪŋ əp ɑr friend!”*!” ˈæftər kənˈvɪnsɪŋ ðə ˈreɪnʤər ðət wi laɪɪŋ, wi ˈsædəld əp θri ˈhɔrsɪz æt ðə ˈsteɪʃən, ənd ˈhɛdɪd bæk tɪ ɑr ˈkæmpˌsaɪt, ˈsəmˈwət ˈdɪfəkəlt tɪ faɪnd ɛz ˈpitər ənd aɪ ˈrɪli noʊ wɛr wi wər ˈkæmpɪŋ. bət wɪn wi hərd ðə saʊnd əv mɛn ˈlæfɪŋ ənd sɔ smoʊk frəm ə ˈkæmpˌfaɪər, wi ˈfɪgjərd wi wər ɪn reɪnʤ. wəns ðɛr, wi faʊnd ə ˈkjʊriəs saɪt: ðeɪ wər ɔl ˈsɪtɪŋ əraʊnd ðə faɪər, ˈʃɛrɪŋ ə ˈbɑtəl əv waɪld ˈtərki. ““hey*, gɛs what?”*?” tɛks sɛd. ɔl frəm ðə seɪm taʊn ɪn texas!”*!” ə fju deɪz ˈleɪtər, aɪ ˈlərnɪd ðət ðə θri mɛn wər gaɪdz hu lɛd ðə ˈtʊrɪst mjul pæks əp ənd daʊn ðə pɑrk treɪlz. aɪ faɪld ə kəmˈpleɪnt əˈgɛnst ðɛm, ənd ðə læst aɪ hərd, ˈoʊvər 20 jɪrz əˈgoʊ, ɪt wɑz biɪŋ ˈprɑsɛst. ɛz fər tɛks, hi keɪm tɪ ˈvɪzɪt mi ɪn ˈælbəkərki ə fju taɪmz, ənd hi toʊld mi əˈbaʊt hɪz laɪf. hi meɪk ɪˈnəf ˈməni ɔn ðə ˈroʊdiˌoʊ ˈsərkət, hi sɛd, tɪ kip hɪz waɪf ˈhæpi. hi laɪkt ˈlɪvɪŋ ɪn ˈnæʃənəl pɑrks, əˈspɛʃəli ðə grænd ˈkænjən, bɪˈkəz ju kʊd steɪ daʊn ðɛr fər ə lɔŋ taɪm ənd ðə wərld wʊd liv ju əˈloʊn. bət wən θɪŋ wɑz ˈrɪli ˈbɑðərɪŋ ɪm mɔr ðən ˈɛnibədi ər ˈɛniˌθɪŋ, hi mɪst hɪz hɔrs. hi hæd lɔst ɪm ɪn hɪz dɪˈvɔrs, hi sɛd, ənd ˈnɛvər bi əˈnəðər wən laɪk ɪm. ˈnəθɪŋ ɛz ˈhɑrtˌbreɪkɪŋ ɛz siɪŋ ə təf gaɪ ɔn ðə vərʤ əv tɪrz, ə wɛt veɪl ˈkrɔsɪŋ hɪz aɪz laɪk ə ˈdɛzərt klaʊd, hɪz ˈbɑdi tˈwɪʧɪŋ wɪθ ə ˈdɪstənt ˈrəmbəl. ðə stɔrm pæst kˈwɪkli ənd ðɛn wən deɪ, hi lɛft, ʤɪst laɪk ʃeɪn ɪn ðə ˈmuvi ɪkˈsɛpt hi wɑz ɔn fʊt ənd ɪmˈbɛrəst tɪ seɪ ˌgʊdˈbaɪ. ˈoʊvər ðə jɪrz, mɛt ˌvɛriˈeɪʃənz əv ðə mæn kɔld tɛks. səm ər ˈwərkɪŋ ɔn ˈrænʧəz ənd ˈəðərz ər bɪtˈwin ʤɑbz; ðeɪ ˈkrɪˌskrɔs ðə wɛst ɪn ðɛr oʊld ˈpɪˌkəps, ˈkɛriɪŋ ðɛr gɪr ðɛr ˈsædəlz, ðɛr ˈvɛtrəˌnɛri ˈpoʊʃənz, ə ˈwɛpən ər tu ənd tɪ ə mæn, ðeɪ ˈwəndər wɛr ɔl əv ɪt həz gɔn, wɛr ər ðə ˈænəməl ˈneɪʃənz, ðə rɑk traɪbz, ˈbrəðər ˈigəl ənd ˈsɪstər bɛr, ˈivɪn ðoʊ ðeɪ noʊ ðə ˈænsər, ənd noʊ ɪn ðɛr hɑrts ðət ðeɪ ənd wi hæv ɔl bɪn ə ˈpɑrti tɪ ðə ˈvænɪʃɪŋ əv wət wəns wɑz hir, ənd hæd bɪn hir ɪn ðə ˈtaɪmləs taɪm wɪn ðə ˈeɪnʧənt wənz lɪvd ɪn ˈkænjənz. ˈsəmˌtaɪmz aɪ ˈwəndər wət ˈhæpənd tɪ tɛks. ɪz hi ˈbriðɪŋ hɪz læst brɛθ ˈəndər ə ˈkɑtənˌwʊd groʊv ɛz ðə ˌkɑlərˈɑdoʊ ˈwɪspərz ənd ˈreɪʤɪz ɔn baɪ? ər hɪz buts ɔn ər ər ðeɪ stæʃt əˈweɪ ɪn səm ˈflægˌstæf ˈpɔnˌʃɑp? ər ɪz hi ˈdænsɪŋ wɪθ səm ɪn ə ˈroʊdˌsaɪd mərɑʒ? ˈʧænsɪz ər, hi ˈnɛvər meɪd ɪt tɪ ðə ˈroʊdiˌoʊ hɔl əv feɪm, ənd, moʊst ˈlaɪkli, hi ˈfiʧərd ɪn ðə kɛn bərnz ˌdɑkjəˈmɛnəri ɔn ˈnæʃənəl pɑrks. bət tɛks, ɪf ju ˈhæpən tɪ bi ˈsɪtɪŋ ɪn ən ˈɪntərˌnɛt kəˈfeɪ ənd faɪnd ˈjɔrsɛlf ˈrɛdɪŋ ðɪs ˈkɑləm, laɪk tɪ seɪ ðət aɪ hoʊp ju gɑt jʊr hɔrs bæk. ənd θæŋks fər ðə əˈsɪst, ˈkaʊˌbɔɪ. ˈleɪtəst bʊk ɪz ðə ˈwaɪdli əˈkleɪmd ““mustang*: ðə ˈsɑgə əv ðə waɪld hɔrs ɪn ðə əˈmɛrɪkən west,”*,” ə lɔs ˈænʤəlɪs taɪmz bʊk ənd ˈwɪnər əv ðə ˌkæləˈfɔrnjə bʊk əˈwɔrd ˈsɪlvər ˈmɛdəl fər nɑnˈfɪkʃən. hər bʊk ˌɪnˈkludz ən əˈkaʊnt əv ðə 1998 ˈkrɪsməs hɔrs ˈmæsəkər ˈaʊtˈsaɪd ˈrinoʊ, nev*., ɛz wɛl ɛz ðə ˈstɔri əv bugz*, ðə loʊn sərˈvaɪvər əv ðə ˈɪnsədənt. hər ˈpriviəs bʊk wɑz pɑmz: ə tru ˈstɔri əv ˈmərdər, mərˈinz, ənd ðə mojave,”*,” ðə kəlt ˈklæsɪk wɪʧ ˈhəntər ˈtɑmsən kɔld streɪnʤ ənd ˈbrɪljənt ˈstɔri baɪ ən ˌɪmˈpɔrtənt əˈmɛrɪkən ˈraɪtər. naʊ aʊt ɪn ə nu, ˈəpˌdeɪtɪd ɪˈdɪʃən. hər wərk əˈpɪrz ɪn ðə lɔs ˈænʤəlɪs taɪmz, sleɪt, ɔˈraɪən, ˈnæʃənəl ˌrivˈju ˈɔnˌlaɪn ənd ˈəðər ˌpəblɪˈkeɪʃənz ənd ɪz ˈwaɪdli anthologized*. hər pleɪz, ˌɪnˈkludɪŋ maps,”*,” hæv wən ˈpraɪzɪz ɪn ˈθieɪtər ˈfɛstɪvəlz əraʊnd ðə ˈkəntri. ʃi ɪz ˈkərəntli ˈraɪtɪŋ manhunt”*” fər ˈneɪʃən bʊks, beɪst ɔn hər ˈroʊlɪŋ stoʊn pis əv ðə seɪm neɪm. ˈfɑloʊ ˈstɪlmən ɔn ˈfeɪsˌbʊk.
|
letter from the west is a monthly series by deanne stillman that explores what is going on in our wide open spaces and what we do to one another and all that lives there.
once upon a time, a cowboy saved my life. i think of him in certain moments, at the sight of red rocks, for instance, or the hint of a desert storm. now, the time has come to tell his story. he wasn’t named ike, rowdy or dad, but he was named tex, and i met him shortly after i had a first encounter with another western icon a giant tumbleweed blowing across the highway in new mexico. tex was living in the grand canyon. along with a friend named peter, i had thumbed a ride to the canyon from albuquerque, and somewhere along the trail to our reserved campsite, tex joined our hike. he was big and beefy, over 6 feet tall, or at least that’s how i remember him. he knew a lot about the outdoors. and he told great stories like the one about being wanted for unpaid alimony, which was why he was hiding out in a national park. once, he had made a living wrestling brahma bulls in rodeos, but with the law after him, well, a guy just had to get out of dodge.
down at the bottom of the canyon, peter and i decided to camp in a no-camping area more remote and no people so we wandered off the trail and found a spot, in a grove of cottonwoods, somewhere along a bank of the colorado river. we said adios to tex, who told us he’d be camping nearby, and set up our tent. two nights later, we sat on a riverbank and gazed at the stars. the canyon was all lit up and the sky was a ceiling of glitter. but then came the galloping of hooves, and voices shouting “hey, where’s the dancing girls? there she is!” and three men on mules blocked our escape as one closed in, twirling a lasso and then dropping it around my shoulders. i screamed and tried to break free of the rope. suddenly tex appeared, leaping out of the brush, grabbing the bridle of the mule that carried my attacker, and flipping man and animal to the ground. i broke away and peter followed. we raced across starlit paths, finally spotting a trail, and then ran back toward where we came in, hoping for a lifeline.
we soon found a ranger station, and there i blurted out a strange tale “drunk men on mules tried to lasso me! they’re beating up our friend!” after convincing the ranger that we weren’t lying, we saddled up three horses at the station, and headed back to our campsite, somewhat difficult to find as peter and i didn’t really know where we were camping. but when we heard the sound of men laughing and saw smoke from a campfire, we figured we were in range. once there, we found a curious sight: they were all sitting around the fire, sharing a bottle of wild turkey. “hey, guess what?” tex said. “we’re all from the same town in texas!” a few days later, i learned that the three men were guides who led the tourist mule packs up and down the park trails. i filed a complaint against them, and the last i heard, over 20 years ago, it was being processed.
as for tex, he came to visit me in albuquerque a few times, and he told me about his life. he couldn’t make enough money on the rodeo circuit, he said, to keep his wife happy. he liked living in national parks, especially the grand canyon, because you could stay down there for a long time and the world would leave you alone. but one thing was really bothering him more than anybody or anything, he missed his horse. he had lost him in his divorce, he said, and there’d never be another one like him. there’s nothing as heartbreaking as seeing a tough guy on the verge of tears, a wet veil crossing his eyes like a desert cloud, his body twitching with a distant rumble. the storm passed quickly and then one day, he left, just like shane in the movie except he was on foot and embarrassed to say goodbye.
over the years, i’ve met variations of the man called tex. some are working on ranches and others are between jobs; they crisscross the west in their old pickups, carrying their gear their saddles, their veterinary potions, a weapon or two and to a man, they wonder where all of it has gone, where are the animal nations, the rock tribes, brother eagle and sister bear, even though they know the answer, and know in their hearts that they and we have all been a party to the vanishing of what once was here, and had been here in the timeless time when the ancient ones lived in canyons.
sometimes i wonder what happened to tex. is he breathing his last breath under a cottonwood grove as the colorado whispers and rages on by? are his boots on or are they stashed away in some flagstaff pawnshop? or is he dancing with some senorita in a roadside mirage? chances are, he never made it to the rodeo hall of fame, and, most likely, he wasn’t featured in the ken burns documentary on national parks.
but tex, if you happen to be sitting in an internet cafe and find yourself reading this column, i’d like to say that i hope you got your horse back. and thanks for the assist, cowboy.
deanne stillman’s latest book is the widely acclaimed “mustang: the saga of the wild horse in the american west,” a los angeles times “best book ’08” and winner of the california book award silver medal for nonfiction. her book includes an account of the 1998 christmas horse massacre outside reno, nev., as well as the story of bugz, the lone survivor of the incident. her previous book was “twentynine palms: a true story of murder, marines, and the mojave,” the cult classic which hunter thompson called “a strange and brilliant story by an important american writer. it’s now out in a new, updated edition. her work appears in the los angeles times, slate, orion, national review online and other publications and is widely anthologized. her plays, including “star maps,” have won prizes in theater festivals around the country. she is currently writing “mojave manhunt” for nation books, based on her rolling stone piece of the same name. follow deanne stillman on facebook.
|
russia’s* ˈprɛzɪdənt, vˈlædəmɪr vi. ˈputɪn, həz dɪˈklɛrd wɔr ɔn ˌhoʊmoʊˈsɛkˌʃuəlz. soʊ fɑr, ðə wərld həz ˈmoʊstli bɪn ˈsaɪlənt. ɔn ˌʤuˈlaɪ 3 ˈmɪstər. ˈputɪn saɪnd ə lɔ ˈbænɪŋ ðə əˈdɑpʃən əv ˈʧɪldrən nɑt ˈoʊnli tɪ geɪ ˈkəpəlz bət ˈɔlsoʊ tɪ ˈɛni ˈkəpəl ər ˈsɪŋgəl ˈpɛrənt ˈlɪvɪŋ ɪn ˈɛni ˈkəntri wɛr ˈmɛrɪʤ ɪkˈwɑləti ɪgˈzɪsts ɪn ˈɛni fɔrm. ə fju deɪz ˈərliər, ʤɪst sɪks mənθs ˌbiˈfɔr ˈrəʃə hoʊsts ðə 2014 ˈwɪntər geɪmz, ˈmɪstər. ˈputɪn saɪnd ə lɔ əˈlaʊɪŋ pəˈlis ˈɔfɪsərz tɪ ərˈɛst ˈtʊrɪsts ənd ˈfɔrən ˈnæʃənəlz ðeɪ ˈsəˌspɛkt əv biɪŋ ˌhoʊmoʊˈsɛkʃuəl, ˈlɛzbiən ər ““pro-gay”*” ənd dɪˈteɪn ðɛm fər əp tɪ 14 deɪz. ˈkɑntrɛri tɪ wət ðə ˌɪnərˈnæʃənɑl oʊˈlɪmpɪk kəˈmɪti sɪz, ðə lɔ kʊd min ðət ˈɛni oʊˈlɪmpɪk ˈæθˌlit, ˈtreɪnər, rɪˈpɔrtər, ˈfæməli ˈmɛmbər ər fæn hu ɪz geɪ ər səˈspɛktɪd əv biɪŋ geɪ, ər ʤɪst əˈkjuzd əv biɪŋ geɪ kən goʊ tɪ ʤeɪl. ˈərliər ɪn ʤun, ˈmɪstər. ˈputɪn saɪnd jɛt əˈnəðər ˌænˌtiˈgeɪ bɪl, ˈklæsəˌfaɪɪŋ propaganda”*” ɛz pɔrˈnɑgrəfi. ðə lɔ ɪz brɔd ənd veɪg, soʊ ðət ˈɛni ˈtiʧər hu tɛlz ˈstudənts ðət ˌhoʊmoʊˌsɛkʃuˈæləˌti ɪz nɑt ˈivəl, ˈɛni ˈpɛrənts hu tɛl ðɛr ʧaɪld ðət ˌhoʊmoʊˌsɛkʃuˈæləˌti ɪz ˈnɔrməl, ər ˈɛniˌwən hu meɪks ˈsteɪtmənts dimd ækˈsɛsəbəl tɪ ˈsəmˌwən ˈəndərɪʤ ɪz naʊ ˈsəbʤɪkt tɪ ərˈɛst ənd faɪnz. ˈivɪn ə ʤəʤ, ˈlɔjər ər ˈlɔˌmeɪkər ˈkænɑt ˈpəblɪkli ˈɑrgju fər ˈtɑlərəns wɪˈθaʊt ðə θrɛt əv ˈpənɪʃmənt.
|
russia’s president, vladimir v. putin, has declared war on homosexuals. so far, the world has mostly been silent.
on july 3, mr. putin signed a law banning the adoption of russian-born children not only to gay couples but also to any couple or single parent living in any country where marriage equality exists in any form.
a few days earlier, just six months before russia hosts the 2014 winter games, mr. putin signed a law allowing police officers to arrest tourists and foreign nationals they suspect of being homosexual, lesbian or “pro-gay” and detain them for up to 14 days. contrary to what the international olympic committee says, the law could mean that any olympic athlete, trainer, reporter, family member or fan who is gay — or suspected of being gay, or just accused of being gay — can go to jail.
earlier in june, mr. putin signed yet another antigay bill, classifying “homosexual propaganda” as pornography. the law is broad and vague, so that any teacher who tells students that homosexuality is not evil, any parents who tell their child that homosexuality is normal, or anyone who makes pro-gay statements deemed accessible to someone underage is now subject to arrest and fines. even a judge, lawyer or lawmaker cannot publicly argue for tolerance without the threat of punishment.
|
rum, pleɪt, hɔl, spərɪŋ ənd ˈkɑnvəˌluʃən vərbz ʃʊd ˈɑkjəˌpaɪ sɛndz ɪn ðə dɔ. ðə səˈlɛkʃən ənd juz əv ðiz ʃʊd ˈvɛri frəm ˈprɑʤɛkt tɪ ˈprɑʤɛkt beɪst ɔn ðə nidz əv ðə sɔŋ. ˈmɛni ˈɑdiˌoʊ ˈɛnʤəˈnɪrz ənd mˈjuzɪk prəˈdusərz juz ˈwərkˌfloʊz waɪl ˈəðərz prɪˈfər ə mɔr form”*” ənd kriˈeɪtɪv əˈproʊʧ tɪ ˈrutɪŋ wɪθ sɛndz fər ˈifɛkts səʧ ɛz riˈvərb. noʊ ˈwərkˌfloʊ ɪz ˈbɛtər ðən əˈnəðər, ənd ɔl ˈwərkˌfloʊz wɪθ sɛndz ənd ˈifɛkt juz ʃʊd bi ˈteɪlərd tɪ ˈrɛndər ðə dɪˈzaɪərd rɪˈzəlts ˈnidɪd tɪ brɪŋ ə sɔŋ tɪ ɪts fʊl ˈsɑnɪk pəˈtɛnʃəl. ˈɑrtɪkəlz 1 ənd 2 ˈkəvər ðə faʊnˈdeɪʃən fər riˈvərb taɪps, ðə ˈbɛnəfɪts, ənd ðə ˈdrɔˌbæks wɪn ˌoʊvərˈjuzd. ɪt ɪz ɪnˈkərəʤd ju teɪk ə ˈmoʊmənt tɪ rɛd ðiz ˈɑrtɪkəlz ˈivɪn ɪf ju ər ə ˈsizənd mˈjuzɪk prəˈdusər. ɪt ˈnɛvər hərts tɪ rɪˈfrɛʃ jʊr kriˈeɪtɪv ˈpælət əv aɪˈdiəz wɪθ səm ˈrɛdɪŋ ənd ˈnɑlɪʤ ˈgæðərɪŋ. pɑrt 1 rum ənd pleɪt pɑrt 2 hɔl, spərɪŋ, ənd ˈkɑnvəˌluʃən əˈsumɪŋ ju ər naʊ əp tɪ spɛnd ɔn ðə ˈʤɛnərəl gaɪdz fər iʧ əv ðə moʊst juzd riˈvərb taɪps, ɪt ɪz taɪm tɪ daɪv ˈɪntu mɔr dɪˈteɪld tɛkˈniks fər haʊ, waɪ, ənd wɪn tɪ juz ðə faɪv taɪps əv riˈvərb ɪn ˈmɪksɪz əv ɔl ˈʒɑnrəz. ðə ˈmɪʃən əv kənˈtɪnjuəm ˈrisɔrsɪz ðə ˈmɪʃən əv kənˈtɪnjuəm ˈrisɔrsɪz ˌbiˈfɔr ˈvɛnʧərɪŋ ˈɛni ˈfərðər ɪn ðɪs ˈɑrtɪkəl, ɪt ɪz ˌɪmˈpɔrtənt tɪ ˌəndərˈstænd wən ˈæˌspɛkt əv wət wi æt ðə kənˈtɪnjuəm mˈjuzɪk ˈstudiˌoʊ ˈɔfər ɪn ðə blɔg, ˈvɪdioʊz, ənd wɪˈθɪn ðə ˈsoʊʃəl ˈmidiə grups wɪθ ðə kənˈtɪnjuəm neɪm əˈtæʧt. ɔl kənˈtɪnjuəm mˈjuzɪk ˈstudiˌoʊ ˈrisɔrsɪz ər nɑt eɪmd tɪ prəˈvaɪd, ɛmˈpɪrɪkəli ˈsæʧərˌeɪtɪd content”*” bət ˈrəðər ər ˌɪnˈtɛndɪd tɪ prəˈvaɪd ʧɑrʤd məˈtɪriəl bækt wɪθ faʊnˈdeɪʃənəl knowledge.”*.” ðiz ər bɪg wərdz, jɛs, bət ðə ˈminɪŋ ɪz ˈsɪmpəl. ˈsəmθɪŋ, wɪʧ kən bi bækt əp baɪ ˌɛmˈpɪrɪkəl ˈɛvədəns ɪn ðə wərld, dɪz nɑt əˈlaʊ fər mɔr ðən wən ˈænsər. wi bɪˈliv ðət ˈlɑkɪŋ ˈjɔrsɛlf ˈɪntu ənd defined”*” əˈproʊʧt tɪ mˈjuzɪk pərˈdəkʃən ənd ˈɑdiˌoʊ ˈɛnʤəˈnɪrɪŋ ɪz ˈrəðər ˌdɛtrəˈmɛnəl fər bɪˈkəz ɛmˈpɪrɪkəli ʧɑrʤd thinking”*” dɪz nɑt əˈlaʊ fər paradoxes”*” tɪ ɪgˈzɪst. mˈjuzɪk pərˈdəkʃən ənd ˈɑdiˌoʊ ˈɛnʤəˈnɪrɪŋ ʃʊd ˈɔlˌweɪz ˈfɑloʊ ðə ˈgoʊldən rul: ɔl ðə rulz soʊ ju kən breɪk ɔl ðə rulz ɪn juˈnik ənd kriˈeɪtɪv ways.”*.” ðɪs freɪz ɪz ðə ˈmæntrə əv ðə kənˈtɪnjuəm mˈjuzɪk ˈstudiˌoʊ. ɪt ɪz ðə ˈmɪʃən əv kənˈtɪnjuəm tɪ prəˈvaɪd mˈjuzɪk prəˈdusərz ənd ˈɑdiˌoʊ ˈɛnʤəˈnɪrz wɪθ ˈsərtən ˈʤɛnərəl θimz ənd ˈvælɪd ʧɑrʤd pərˈspɛktɪvz. ˈɛvriˌθɪŋ ʃɛrd ɔn ˈɛni kənˈtɪnjuəm ˈʧænəl ər ˈwɛbˌsaɪt ɪz frəm jɪrz əv ˈstədi fjuzd wɪθ ˈpərsɪnəl ɪkˈspɪriənsɪz. wi, ʤɪst laɪk ju, hæv ˈlərnɪd mˈjuzɪk pərˈdəkʃən ənd ˈɑdiˌoʊ ˈɛnʤəˈnɪrɪŋ θru ˈjuˌtub, ˈfɔrəmz, ˈɔnˌlaɪn ˈkɔrsɪz, treɪd skul ˈkɔrsɪz, ˈmægəˌzinz, ənd ˈwərkɪŋ wɪθ ˈɛnʤəˈnɪrz boʊθ ɪn ˈpərsən ənd θru ðə ˈɪntərˌnɛt. wi ər praʊd tɪ bi ˈʃɛrɪŋ mɔr ““abstract”*” pərˈspɛktɪvz ðət wi hæv dɪˈrɛkli ɪkˈspɪriənst ˈvərsəz. ˈsɪmpəl ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən wɪʧ ɪz sɛd ˈvɛri wɛl ɔn ˈdəzənz əv mˈjuzɪk pərˈdəkʃən ənd ˈɑdiˌoʊ ˈɛnʤəˈnɪrɪŋ ˈwɛbˌsaɪts. ˈæftər ˈrɛdɪŋ ˈɑrtɪkəl wən ənd tu ɔn riˈvərb, ju maɪt bi seɪɪŋ, ˌdɛfəˈnɪʃənz prəˈvaɪdɪd kʊd hæv bɪn faʊnd ɔn ˈəðər saɪts, bət ˈwərdɪd differently.”*.” ðət wʊd bi kərˈɛkt, ɛz ðɛr ər ˈoʊnli ˈmɛni weɪz wɪθ ˈrɪtən ˈlæŋgwɪʤ wən kən ɪkˈspleɪn ə ˌjunəˈvərsəl ˈkɑnsɛpt səʧ ɛz ðə ər ˈspeɪʃəl feel”*” əv ə rum riˈvərb. (wi ˈmɛnʃən ðɪs bɪˈkəz ə fju ˈfeɪsˌbʊk vjuərz lɛft ˈkɑmɛnts seɪɪŋ, wən ənd tu əv ðə faɪv bɛst riˈvərb tɛkˈniks ˈɔfərɪŋ ˈnəθɪŋ nu nɔr ʃɛrd ˈɛni dɪˈteɪld techniques.”*.” wi ˌəndərˈstænd ðɪs pərˈspɛktɪv bət wʊd laɪk tɪ ʃɛr ðɪs ɪz ə ˈsɪriz. ˈfərðərˌmɔr, ðɪs blɔg ɪz ˈeɪmɪŋ tɪ ˈɔfər faʊnˈdeɪʃənəl pərˈspɛktɪvz fjuzd wɪθ ˈæbˌstrækt ˈdaɪəlɔg rɪˈgɑrdɪŋ ðə ɑrt ðət ɪz ˈɑdiˌoʊ ˈɛnʤəˈnɪrɪŋ. aɪ kən ˈpərsənəli əˈʃʊr ju ɔl ðət wət wi ˈɔfər wɪl ˈɔlˌweɪz bi beɪst ɔn ““truth”*” ənd ɪn əˈdɪʃən tɪ smɔl əˈmaʊnts əv ˌɛmˈpɪrɪkəl truθ, kənˈtɪnjuəm məˈtɪriəlz wɪl ˈɔlˌweɪz goʊ ˈsɛvərəl stɛps ˈfərðər tɪ kənˈteɪn ɛkˌspɛriˈɛnʃəl ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən wɪʧ wi fil wɪl bi ˈvæljəbəl tɪ ˈəðərz. ɪf ˈɛniˌθɪŋ, kənˈtɪnjuəm ˈkɑntɛnt ʃʊd ˈɔfər ˈkəmfərt ənd ə frɛʃ weɪ əv ˈlʊkɪŋ æt θɪŋz. əˈgɛn, ðə ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən prəˈvaɪdɪd ɔn ðɪs saɪt ɪz nɑt ˈoʊnli kənˈsɪstənt wɪθ ˌɛmˈpɪrɪkəl ˈɛvədəns faʊnd ˈɔnˌlaɪn (frəm ˈmɛni prəˈfɛʃənəl ˈsɔrsəz ðɪs ɪz ˌɪmˈpɔrtənt tɪ ɪˈstæblɪʃ kənˈsɪstənsi) bət goʊz ə stɛp ˈfərðər tɪ ʃɛr aɪˈdiəz ənd fər mˈjuzɪk pərˈdəkʃən ənd ˈɑdiˌoʊ ˈɛnʤəˈnɪrz ðət ˈəðər saɪts du nɑt ˈɔfər. fækts ər ˌɪnˈdid wət ˈpipəl nid tɪ lərn, bət ɪt ɪz ɪkˈspɪriəns, wɪʧ ɪz ðə ˈəltəmət ˈtiʧər. ɪf wi kən pæs ˈɛniˌθɪŋ ɔn tɪ ju ɪn ðɪs ˈɑrtɪkəl, ə rɛd ənd ju groʊ ˈɪntu ə mɔr ˈsizənd prəˈdusər ənd ˈɑdiˌoʊ ˈɛnʤəˈnɪr wɪθ ˈjuˈɛs ɪt ɪz ðɪs: ˈæskɪŋ ðə raɪt kˈwɛsʧənz ɪn laɪf wɪl ˈɔlˌweɪz bi mɔr ˈvæljəbəl ðən ðə ˈænsərz. bət, wət dɪz ðət ˈrɪli min? haʊ dɪz ðət ˈsteɪtmənt əˈplaɪ tɪ riˈvərb?! gʊd! naʊ ju ər ˈæskɪŋ kˈwɛsʧənz! ðət ɪz ðə pɔɪnt! hir ɪz ə greɪt ɪgˈzæmpəl: kˈwɛʃən: haʊ ʃʊd ə pleɪt riˈvərb bi əˈplaɪd tɪ ə træk əv 140? ˈænsər: fər ən noʊt fil əv ðə ““delay”*” ˈsɪmjəˌleɪtɪd baɪ ðə riˈvərb juz ə taɪm ˈkɑnstənt əv 428ms*. ðɛr ɪz ““definite”*” ənd ˈtɛknɪkəl ˈænsər tɪ ðət kˈwɛʃən. ɪz ðət ˈhɛlpfəl? ðə ˈænsər ʃʊd bi jɛs ənd noʊ. ðə ˈænsər əv jɛs ɪz ˈhɛlpfəl bɪˈkəz ɪt ˈɔfərz ə ˌkælkjəˈleɪʃən fər ðə taɪm ˈkɑnstənt əv ðə riˈvərb ðət wɪl moʊst ˈlaɪkli saʊnd gʊd (wɪθ smɔl ˈmaɪˌkroʊ əˈʤəstmənts). ɔn ðə ˈəðər hænd, ɪt ɪz nɑt ˈhɛlpfəl bɪˈkəz ˌɪmˈpɔrtɪŋ ə ˈkælkjəˌleɪtɪd ˈnəmbər ˈɪntu ə riˈvərb wɪl ˈrɛndər ɪgˈzæktli ðət effect.”*.” raɪt naʊ ɪt ɪz ˈvaɪtəl tɪ ˌəndərˈstænd ənd ɪgˈzæmɪn tu ˈkiˌwərdz ɪn ðə əˈbəv freɪz: ˈlɛvəl 1 tərm ˈkælkjəˌleɪtɪd ˈlɛvəl 2 tərm ˈifɛkt ˌkælkjəˈleɪʃənz ər ˈhaɪli ˈjusfəl wɪn ɪt kəmz tɪ mˈjuzɪk pərˈdəkʃən ɪf ðə ˈmɪʃən ɪz tɪ hæv ðə mˈjuzɪk ˈsaʊndɪŋ ˈvɛri, well…*… ˈkælkjəˌleɪtɪd. riˈvərb ənd dɪˈleɪ ˌkælkjəˈleɪʃənz (ðoʊ ɪt meɪ sim ˈkɑmpləˌkeɪtəd) ər kwaɪt ˈsɪmpəl. ʤɪst teɪk ðə ˈprɑʤɛkt ənd dɪˈvaɪd baɪ ənd puf taɪm ˈkɑnstənts kən bi daɪəld ɪn ðə fɪt ˈpərfəktli! bət, ɪz ““perfection”*” ðə æmˈbɪʃən əv ðə sɔŋ? ər ə ˈbɛtər kˈwɛʃən, sɪns wi naʊ noʊ ðət kˈwɛsʧənz ər mɔr ˌɪmˈpɔrtənt ðən ˈænsərz: ər ðə kraɪˈtɪriə əv pərˈfɛkʃən ənd ˌkælkjəˈleɪʃən ðə weɪ tɪ ˈkæpʧər ənd ɛnˈhæns ðə ˈiˌmoʊʃən əv ðə sɔŋ? ˈiˌmoʊʃən ɪz ˈkæpʧərd θru ˈkɛrɪktər ˈprɑsɛsɪŋ wɪl hɛlp ˈrɛndər ˈdipər ˈiˌmoʊʃənəl vaɪbz. ˈkɛrɪktər ˈdrɪvən ˈsɛtɪŋz, plugins*, ənd ˈhɑrdˌwɛr kən daɪəl ɪn riˈvərb ɛz ən ““effect”*” wɪθ iz. ˈjuzɪŋ riˈvərb ɛz ən ““effect”*” ˈvərsəz. ɛz ə ““space”*” wɪl æd mɔr ˈkɛrɪktər ənd fil tɪ ə mɪks. ˈifɛkt beɪst riˈvərb mɛnˈtælɪti ɪz ˈɔfən ə ˈprɔˌsɛs wɪn ˈsəmθɪŋ ənˈnæʧərəl ɪz ðə goʊl. fər ɪgˈzæmpəl: pərˈhæps ðə goʊl wɪθ riˈvərb ɪz tɪ kriˈeɪt ən ˈiˌmoʊʃənəl ˈifɛkt wɪʧ ɛnˈhænsɪz ə lɛd laɪn ɪn ðə pərˈdəkʃən. ɪf ˈiˌmoʊʃən ɪz ðə æmˈbɪʃən ðɛn ˈjuzɪŋ ðə wərd ˌkælkjəˈleɪʃən ɪz ðə seɪm ˈsɛntəns, ɛz ˈiˌmoʊʃən, ˈɔfən wɪl ˈrɛndər ə ˌkɑntrəˈdɪkʃən. ən ˈɛksələnt ɪgˈzæmpəl əv ˈiˌmoʊʃənəl riˈvərb juz ˈvərsəz. ˈkælkjəˌleɪtɪd riˈvərb juz ɪz tɪ əˈplaɪ ˈʧeɪmbər riˈvərb tɪ ə sɛnd ɔn ə song”*” tɪ ɛnˈhæns ðə ɔn ˈɑmənəs vaɪb ənd daɪəl ɪn ðə riˈvərb ˈsɛtɪŋ baɪ ɪr. baɪ ˈkloʊzɪŋ jʊr aɪz ənd ˈsɛtɪŋ ðə pərˈæmətərz tɪ teɪst wɪˈθɪn ðə ˈkɑntɛkst əv fil əv ðə mix”*” ju kən kriˈeɪt ə juˈnik ˈsaʊndɪŋ dɪˈkeɪ ðət dɪz nɑt fil laɪk ɪt ɪz tɪ ə grid.”*.” ɪn ə sɔŋ wɪʧ ɛz ə ““non-quantized”*” fil ðɪs ən aɪˈdil əˈproʊʧ ˈvərsəz. ˈdaɪəlɪŋ ɪn ə riˈvərb teɪl. bət wət əˈbaʊt kriˈeɪtɪŋ ə ˈnæʧərəl ˈsaʊndɪŋ speɪs? ˈɑrtɪkəlz wən ənd tu tɔks əˈbaʊt ðə ˈdɪfərəns bɪtˈwin ““spaces”*” ənd ““effects,”*,” ənd wɪn tɪ juz. tɪ ˈbrifli ˈriˌkæp ˈspeɪsɪz ər mɔr əv ə ˈneɪʧər ˈæmbiəns wɛr ən ˈifɛkt ɪz mɔr əv ə ˌsɪmjəˈleɪʃən, wɪʧ ædz ˈkɛrɪktər. soʊ, əˈgɛn wɪθ mɔr kˈwɛsʧənz: dɪz ðə ˈprɑʤɛkt kɔl fər, ən ““effect,”*,” ər space?”*?” dɪz ðə ˈprɑʤɛkt ˌrikˈwaɪər ə ˌkælkjəˈleɪʃən beɪst əˈproʊʧ ər ən ““imperfect”*” ˈiˌmoʊʃənəl ɛnˈhænsmənt? wɪn əˈplaɪɪŋ riˈvərb tɪ mˈjuzɪk pərˈdəkʃən æsk ˈjɔrsɛlf haʊ ju ““feel”*” ðə sɔŋ ɪz ˈspikɪŋ tɪ ju ɔn ə ˈdipər ˈlɛvəl ənd haʊ ˈʧɔɪsɪz ɪn riˈvərb taɪps ənd staɪlz kən ɛnˈhæns ðət ˈfilɪŋ. ˈɑrbɪˌtrɛrəli ˈædɪŋ riˈvərb sɛndz wɪθ ə rum, pleɪt, ənd hɔl ʤɪst bɪˈkəz ə ˈɑrtɪst ʃoʊd ðɪs ɔn ðɛr ˈjuˌtub tuˈtɔriəl ɪz nɑt ə ˈvælɪd ˈrizən tɪ əˈplaɪ. iʧ sɔŋ həz ə juˈnik ənd ˌɛkstrəˈɔrdəˌnɛri ˈiˌmoʊʃənəl vaɪb. riˈvərb ʃʊd bi juzd tɪ ““deepen”*” ðət vaɪb ənd kriˈeɪt ə juˈnik ˈiˌmoʊʃənəl ˈbækˌdrɑp fər ðə mˈjuzɪk. ðɛr ɪz məʧ mɔr tɪ ˈkəvər ɔn ðə ˈtɑpɪk əv riˈvərb, bət ðət wɪl hæv tɪ du ɪt fər naʊ. ðɪs ˈɑrtɪkəl ʃʊd ˈɔfər ə lɔt tɪ θɪŋk əˈbaʊt ənd nu pərˈspɛktɪvz tɪ ˈpɑndər. ðə faɪv bɛst riˈvərb tɛkˈniks, ɛz ju ər ˈstɑrtɪŋ tɪ si, ˈrɪli ɔl dɪˈpɛnd ɔn jʊr ˈpərsɪnəl weɪ əv ˈwərkɪŋ ənd wət ˈɛsəns ju ər goʊɪŋ fər wɪθ ðə mˈjuzɪk. səm prɪˈfər ˌkælkjəˈleɪʃənz fər prɪˈsaɪs ˈifɛkts, wɪʧ kən ˈfəŋkʃən wɛl ɪn ruˈtin based”*” ˈwərkˌfloʊz wɪʧ ər mɔr gɪrd təˈwɔrdz sɪŋkrəˈnɪsɪti. ˈəðərz prɪˈfər ə fɔrm kriˈeɪtɪv ənd əˈproʊʧ tɪ ˈifɛkts ənd ɑgˈzɪljəri sɛndz. ˈpərsənəli, ðoʊ wi si ðə əˈtrɪˌbjuts əv ənd ˈjuzɪŋ ðə seɪm ɑgˈzɪljəri sɛndz ɔn ˈɛvəri mɪks, wi fil ðɪs kən ˈlɪmət ðə kriˈeɪtɪv ˈæˌspɛkt əv ju tɪ rən waɪld ənd fri. noʊ ˈmætər wət jʊr ˈwərkˌfloʊ, ˈrulɪŋ aʊt, nu ˈɔpʃənz ʃʊd ˈnɛvər bi ə kənˌsɪdərˈeɪʃən. traɪ ˈɛvriˌθɪŋ! steɪ ˈoʊpən tɪ nu aɪˈdiəz. θɪŋk ˈaʊtˈsaɪd ðə bɑks (pən ˌɪnˈtɛndɪd ˈlæftər). ˈdaʊnˌloʊd ə dɪˈleɪ ˌkælkjəˈleɪʃən ʧɑrt. kriˈeɪt. wərk fri fɔrm. ˈvərsəz. riˈvərb plugins*. du ˌwəˈtɛvər ju kən tɪ ɪkˈspænd jʊr pərˈspɛktɪvz ənd kriˈeɪʃənz. ðɪs blɔg meɪ nɑt bi fər ˈɛvriˌwən, bət wi wɪl ˈɔlˌweɪz ɪnˈdɛvər tɪ ˈɔfər wən θɪŋ tɪ ju: tɪ prəˈvaɪd ju wɪθ ən ˌɑpərˈtunəti tɪ lʊk ““deeper”*” ˈɪntu mˈjuzɪk pərˈdəkʃən ənd ˈɑdiˌoʊ ˈɛnʤəˈnɪrɪŋ. wi bɪˈliv ju wɪl kˈwɪkli si wi ər duɪŋ ɑr bɛst tɪ ʃɛr pərˈspɛktɪvz wɪθ ðoʊz hu ər ˈwɪlɪŋ tɪ θɪŋk ˈaʊtˈsaɪd ðə bɑks əv tɛkˈnik waɪl ˈdaɪvɪŋ ˈɪntu ðə ˈdipər abstract”*” ənd kriˈeɪtɪv saɪd əv ˈɑdiˌoʊ ˈɛnʤəˈnɪrɪŋ. ɛz ˈɔlˌweɪz θæŋks fər ˈrɛdɪŋ ənd rɪˈmɛmbər: ˈnɑlɪʤ ɪz greɪt maɪ frɛndz, bət ““experience”*” ɪz ðə ˈəltəmət ˈtiʧər.
|
room, plate, hall, spring and convolution verbs should occupy 1-3 sends in the daw. the selection and use of these reverbs should vary from project to project based on the needs of the song.
many audio engineers and music producers use template-based workflows while others prefer a more “free form” and creative approach to routing with sends for time-based effects such as reverb. no workflow is better than another, and all workflows with sends and time-based effect use should be tailored to render the desired results needed to bring a song to its full sonic potential.
articles 1 and 2 cover the foundation for reverb types, the benefits, and the drawbacks when overused. it is encouraged you take a moment to read these articles even if you are a seasoned music producer. it never hurts to refresh your creative palette of ideas with some reading and knowledge gathering.
part 1: room and plate reverbs
https://www.continuummusicstudio.com/5-best-reverb-techniques-part-1/
part 2: hall, spring, and convolution reverbs
https://www.continuummusicstudio.com/5-best-reverb-techniques-part-2/
assuming you are now up to spend on the general guides for each of the most used reverb types, it is time to dive into more detailed techniques for how, why, and when to use the five types of reverb in mixes of all genres.
the mission of continuum resources the mission of continuum resources
before venturing any further in this article, it is important to understand one aspect of what we at the continuum music studio offer in the blog, videos, and within the social media groups with the continuum name attached.
all continuum music studio resources are not aimed to provide, “extensive empirically saturated content” but rather are intended to provide “experientially charged material backed with foundational knowledge.” these are big words, yes, but the meaning is simple.
something, which can be backed up by empirical evidence in the world, does not allow for more than one answer. we believe that locking yourself into “specific and defined” approached to music production and audio engineering is rather detrimental for because empirically charged “one-way thinking” does not allow for “creative paradoxes” to exist. music production and audio engineering should always follow the golden rule:
“learn all the rules so you can break all the rules in unique and creative ways.”
this phrase is the mantra of the continuum music studio. it is the mission of continuum to provide music producers and audio engineers with certain general themes and valid experientially charged perspectives. everything shared on any continuum channel or website is from years of study fused with personal experiences.
we, just like you, have learned music production and audio engineering through youtube, reddit forums, online courses, trade school courses, magazines, and working with engineers both in person and through the internet. we are proud to be sharing more “abstract” perspectives that we have directly experienced vs. simple information which is said very well on dozens of music production and audio engineering websites.
after reading article one and two on reverb, you might be saying, “the definitions provided could have been found on other sites, but worded differently.” that would be correct, as there are only sooooo many ways with written language one can explain a universal concept such as the “texture or spatial feel” of a room reverb. (we mention this because a few facebook viewers left comments saying, “articles one and two of the five best reverb techniques offering nothing new nor shared any detailed techniques.” we understand this perspective but would like to share this is a multi-article series. furthermore, this blog is aiming to offer foundational perspectives fused with abstract dialog regarding the art that is audio engineering.
i can personally assure you all that what we offer will always be based on “truth” and in addition to small amounts of empirical truth, continuum materials will always go several steps further to contain experiential information which we feel will be valuable to others.
if anything, continuum content should offer comfort and a fresh way of looking at things. again, the information provided on this site is not only consistent with empirical evidence found online (from many professional sources this is important to establish consistency) but goes a step further to share ideas and theory’s for music production and audio engineers that other sites do not offer. facts are indeed what people need to learn, but it is experience, which is the ultimate teacher.
if we can pass anything on to you in this article, a read and you grow into a more seasoned producer and audio engineer with us it is this:
asking the right questions in life will always be more valuable than the answers.
but, what does that really mean? how does that statement apply to reverb?!
good! now you are asking questions! that is the point!
here is a great example:
question: how should a plate reverb be applied to a dubstep track of 140 bpm?
answer: for an 8th note feel of the “delay” simulated by the reverb use a time constant of 428ms.
there is “definite” and technical answer to that question. is that helpful? the answer should be yes and no.
the answer of yes is helpful because it offers a calculation for the time constant of the reverb that will most likely sound good (with small micro adjustments). on the other hand, it is not helpful because importing a calculated number into a reverb plugin will render exactly that “a calculated-sounding effect.”
right now it is vital to understand and examine two keywords in the above phrase:
level 1: term – calculated
level 2: term – effect
calculations are highly useful when it comes to music production if the mission is to have the music sounding very, well… calculated. reverb and delay calculations (though it may seem complicated) are quite simple. just take the project bpm and divide by 60,000 and poof time constants can be dialed in the fit perfectly! but, is “perfection” the ambition of the song? or a better question, since we now know that questions are more important than answers:
are the criteria of perfection and calculation the way to capture and enhance the emotion of the song?
emotion is captured through character .
character-based processing will help render deeper emotional vibes. character driven settings, plugins, and hardware can dial in reverb as an “effect” with ease. using reverb as an “effect” vs. as a “space” will add more character and feel to a mix. effect based reverb mentality is often a sought-after process when something unnatural is the goal.
for example: perhaps the goal with reverb is to create an emotional effect which enhances a lead line in the production. if emotion is the ambition then using the word calculation is the same sentence, as emotion, often will render a contradiction.
an excellent example of emotional reverb use vs. calculated reverb use is to apply chamber reverb to a send on a “dark song” to enhance the on ominous vibe and dial in the reverb setting by ear. by closing your eyes and setting the parameters to taste within the context of “the feel of the mix” you can create a unique sounding decay that does not feel like it is “locked to a grid.” in a song which as a “non-quantized” feel this an ideal approach vs. dialing in a tempo-synced reverb tail.
but what about creating a natural sounding space?
articles one and two talks about the difference between “spaces” and “effects,” and when to use. to briefly recap spaces are more of a nature ambiance where an effect is more of a simulation, which adds character. so, again with more questions:
does the project call for, an “effect,” or ” space?”
does the project require a calculation based approach or an “imperfect” emotional enhancement?
when applying reverb to music production ask yourself how you “feel” the song is speaking to you on a deeper level and how choices in reverb types and styles can enhance that feeling. arbitrarily adding reverb sends with a room, plate, and hall just because a semi-famous artist showed this on their youtube tutorial is not a valid reason to apply.
each song has a unique and extraordinary emotional vibe. reverb should be used to “deepen” that vibe and create a unique emotional backdrop for the music.
there is much more to cover on the topic of reverb, but that will have to do it for now. this article should offer a lot to think about and new perspectives to ponder. the five best reverb techniques, as you are starting to see, really all depend on your personal way of working and what essence you are going for with the music. some prefer calculations for precise effects, which can function well in routine “template based” workflows which are more geared towards synchronicity. others prefer a form creative and free-form approach to time-based effects and auxiliary sends. personally, though we see the time-saving attributes of templates and using the same auxiliary sends on every mix, we feel this can limit the creative aspect of you to run wild and free.
no matter what your workflow, ruling out, new options should never be a consideration. try everything! stay open to new ideas. think outside the box (pun intended – laughter). download a delay calculation chart. create templates. work free form. shoot-out convolutions vs. algorithmic reverb plugins. do whatever you can to expand your perspectives and creations.
this blog may not be for everyone, but we will always endeavor to offer one thing to you: to provide you with an opportunity to look “deeper” into music production and audio engineering. we believe you will quickly see we are doing our best to share perspectives with those who are willing to think outside the box of technique while diving into the deeper “more abstract” and creative side of audio engineering. as always thanks for reading and remember:
knowledge is great my friends, but “experience” is the ultimate teacher.
|
anti-gay* ˌæləˈbæmə əˈtərni ˈʤɛnərəl kɔt biɪŋ geɪ ˈpoʊstɪd baɪ paɪl 80822 vjuz) [ˈiˌmeɪl lɪŋk] laɪərz meɪ kəm ɛz ə ʃɑk, bət ə ˈprɑmənənt rɪˈpəblɪkən əˈtərni ˈʤɛnərəl həz əˈpɛrəntli bɪn kɔt ˈhævɪŋ ˌhoʊmoʊˈsɛkʃuəl ˈɪnərˌkɔrs wɪθ hɪz ˌhoʊmoʊˈsɛkʃuəl geɪ meɪl əˈsɪstənt. ˈboʊnəs: ðə waɪf kɔt ɪm, ɪn ðɛr bɛd. ðɪs ɪz ðə ˈrumər ðət ðə ˈɔfəs həz əˈfɪʃəli dɪˈnaɪd, soʊ naʊ əv kɔrs ˈɛvriˌbɑdi ɪz ˈspɪlɪŋ ðə ˈsɔrdəd ˈditeɪlz." ðə əˈtərni ˈʤɛnərəl ɪn kˈwɛʃən ɪz trɔɪ kɪŋ, hu, əv kɔrs, ɪz ˈoʊnli ˈɪntəˌrɛstɪd ɪn ˈaʊˌtlɔɪŋ ˌhoʊmoʊˌsɛkʃuˈæləˌti ənd sɛks tɔɪz. hɪz geɪ ˈləvər ɪz ˈiðər ə ˈkɑlɪʤ ““buddy,”*,” ər ə ˈvɛri jəŋ ˈjəŋstər ənd king”*” frəm trɔɪ ˌjunəˈvərsəti. wət ər ðə ɑdz əv ə dud neɪmd trɔɪ kɪŋ ˈgɪtɪŋ kɔt ɪn bɛd wɪθ ə ˈhoʊmˌkəmɪŋ kɪŋ frəm trɔɪ ˌjunəˈvərsəti? ˈrumərz swərl ɔn ˈpɑsəbəl ˌæləˈbæmə ˈeɪˈgi trɔɪ kɪŋ geɪ sɛks ˈskændəl, ˈpɑsəbəl ˌrɛzɪgˈneɪʃən ðə ˈrumər mɪl ɪn mɑntˈgəmri ɪz sˈwərlɪŋ əv nuz əv ə pəˈtɛnʃəl ˌrɛzɪgˈneɪʃən baɪ rɪˈpəblɪkən əˈtərni ˈʤɛnərəl trɔɪ kɪŋ, əˈmɪd ˈrumərz ðət hi wɑz kɔt baɪ hɪz waɪf ˈhævɪŋ sɛks wɪθ ə meɪl eɪd ənd ˈsəbsəkwəntli ˈbænɪʃt frəm hɪz hoʊm baɪ hɪz waɪf. kɪŋ, ə pəˈtɛnʃəl ˈfrənˌtrənər fər ˈgəvərnər ɪn 2010 səkˈsidɪd bɪl praɪər, wən əv ʤɔrʤ ˈdəbəlju. moʊst ˌkɑntrəˈvərʃəl ʤuˈdɪʃəl ˌnɑməˈniz. ɪn əˈdɪʃən, kɪŋ wɑz ˈɔlsoʊ ən ˈərli ɪnˈdɔrsər əv ʤɑn məˈkeɪn. ə ˈspoʊkspərsən fər ˌæləˈbæmə ˈgəvərnər bɑb ˈraɪli dɪˈnaɪd ðət əˈtərni ˈʤɛnərəl trɔɪ kɪŋ ɪz pərˈpɛrɪŋ tɪ rɪˈzaɪn ɪn ðə weɪk əv ə ˈmæsɪv ˈrumər kæmˈpeɪn ðət həz jɛt tɪ bi ˈfʊli kənˈfərmd. ðə wərd ɪz, əˈkɔrdɪŋ tɪ ˈməltəpəl ˈsɔrsəz ɪn mɑntˈgəmri ənd ˈɛlsˌwɛr, ðət kɪŋ wɑz ˈrisəntli kɔt baɪ hɪz waɪf ɪn ə geɪ əˈfɛr wɪθ ə meɪl eɪd ənd ˈbænɪʃt frəm hɪz hoʊm. əˈkɔrdɪŋ tɪ ˈtɛrə ˈhəʧɪsən ɪn ðə ɪgˈzɛkjətɪv ˈɔfəs əv ðə ˈgəvərnər ðeɪ hæv hərd əv noʊ plænz ɪn ðə wərks fər ˌrɛzɪgˈneɪʃən. ʃi sɛd ʃi hæd nɑt hərd ðət hi hæd bɪn kɪkt aʊt əv hɪz hoʊm bɪˈkəz əv ə geɪ əˈfɛr. ˈgəvərnər bɑb prɛs ˈɔfəs rɪfˈjuzd tɪ rɪˈtərn ˈməltəpəl foʊn kɔlz frəm ðɪs ˌɪndɪˈpɛndənt prɛs ˈaʊˌtlɛt ˈivɪn ðoʊ səm ˈsɔrsəz əˈkjuz ˈraɪli əv ˈpərpəˌtreɪtɪŋ ðə lik. ðə əˈtərni prɛs ˈɔfəs ˈɔlsoʊ dɪˈklaɪnd tɪ rɪˈtərn foʊn kɔlz ˈsikɪŋ ˈkɑmɛnt. ðə ˈloʊkəst fɔrk nuz ənd ˈʤərnəl hərd əˈbaʊt ðɪs ə ˈkəpəl əv wiks əˈgoʊ frəm ə mɑntˈgəmri ˈlɔjər, ənd hæv hæd ˈnumərəs ˈkɑnˌtækts wɪθ ˈpipəl traɪɪŋ tɪ kənˈfərm ðə truθ əv ðə ˈrumər. aɪ ʤɪst hərd frəm ə ˈvɛri rɪˈlaɪəbəl sɔrs ðət trɔɪ bɔɪ ɪz rɪˈzaɪnɪŋ ɛz əˈtərni ˈʤɛnərəl. noʊ rɪˈpɔrt əv əˈfɪʃəl ˈrizən, bət ðə ˌənəˈfɪʃəl ˈrizən ˈɔlˌmoʊst ˈsərtənli ˌɪnˈvɑlvz ðə ˈrumərz sˈwərlɪŋ əraʊnd mɑntˈgəmri ðət hi wɑz ˈrisəntli kɔt ɪn mɪˈskɑndəkt. ðə ˌrɛzɪgˈneɪʃən meɪ bi ɪˈnəf tɪ kip ˈpərsɪnəl laɪf aʊt əv ðə ˈpeɪpərz, bət aɪ lʊk fər ɪm tɪ rən fər ˈgəvərnər ɪn 2010 ˈditeɪlz ˈpoʊstɪd baɪ ɔn "ðɪs meɪ kəm ɛz ə ʃɑk, tɪ hum? æsk tell...eh*? ˈpoʊstɪd baɪ ɔn wət əˈbaʊt ðə rɪˈpəblɪkən ˈpɑrti ənd ˌivænˈʤɛlɪkəl ˌkrɪsʧiˈænɪti ðət soʊ ˈmɛni geɪ ˈpipəl? ɪts ðɛr ˌriˈtaɪər plæn? ˈpoʊstɪd baɪ ˈhəntsvɪl ˈbændət ɔn ðɪs ɪz waɪ ɪm praʊd tɪ bi ɪn ˌæləˈbæmə /ˈsɑrˌkæzəm ˈpoʊstɪd baɪ ʤeɪmz ɔn aɪ ˈsɪriəsli pɪkt ðə bɛst wik tɪ muv tɪ mɑntˈgəmri, æl. rɪˈpəblɪkən ˈpoʊstɪd baɪ bɑb ˈdɛni ɔn ˌhoʊmoʊˌsɛkʃuˈæləˌti həz gɑt tɪ bi ɪn bæd teɪst ənd ɪz ˌɪˈmɔrəl. ənd ðæts ðə truθ. ˈpoʊstɪd baɪ rɑg ɔn ɪt wɑz ʤɪst fər ˈrisərʧ ˈpərpəsɪz. ˈpoʊstɪd baɪ ɔn ɪt simz ðət moʊst ˈpipəl wɪθ ə ˈpəblɪk strɔŋ ˈænˌti geɪ pəˈzɪʃən ər geɪ ðɛmˈsɛlvz. aɪ gɛs ðeɪ θɪŋk ðət baɪ kruˈseɪdɪŋ əˈgɛnst ˌhoʊmoʊˌsɛkʃuˈæləˌti ɪz ə gʊd weɪ tɪ dɪˈflɛkt səˈspɪʃənz əv ðɛr oʊn ˌsɛkʃuˈæləti (i.e*. gʊd ˈkəvər). sæd ənd pəˈθɛtɪk bət tru. ˌhoʊməˈfoʊbiə ˈstədi ˈpoʊstɪd baɪ kreɪg ɔn nɑt səˈpraɪzɪŋ. ə ˈstədi ˈsɛvərəl jɪrz əˈgoʊ æt ə ˌjunəˈvərsəti ɪn ˈʤɔrʤə pruvd ðət 70 əv ˌhoʊməˈfoʊbɪk mɛn ər ˈfɪzɪkəli əraʊzd baɪ geɪ pɔrn, ˈvərsəz 20 fər ðə ˌpɑpjəˈleɪʃən. ˈjuzɪŋ ðɪs ˈtɪdˌbɪt, aɪv kənˈfrəntɪd tu gaɪz ðət ləvd θroʊɪŋ əraʊnd geɪ slərz əraʊnd; boʊθ ədˈmɪtəd tɪ krɔs ˈdrɛsɪŋ ənd "ɛkˈspɛrəˌmɛntɪŋ wɪθ gaɪz." ɪts əˈmeɪzɪŋ tɪ wɔʧ. traɪ ɪt səm taɪm wɪθ jʊr ˈfeɪvərɪt homophobe*. ˈpoʊstɪd baɪ paɪl ɔn >aɪ ˈsɪriəsli pɪkt ðə bɛst wik tɪ muv tɪ mɑntˈgəmri, æl ɪf jʊr ən əˈspaɪrɪŋ əˈtərni ˈʤɛnərəl, ju ˈsərtənli dɪd! waʊ ˈpoʊstɪd baɪ ʤɑn ʤoʊnz ɔn dud aɪ gɪt ɪt. haʊ kən ˈsəmˌwən bi ɪn ðə ˈlaɪmˌlaɪt bət bi "geɪ" ɪn ðə ˈklɑzət? aɪ dɪnt gɪt ɪt. ʃiʃ! ˈpoʊstɪd baɪ ɛks ɔn ðɪs gaɪ ʃiʃ. ˈfəni ðət ˈpipəl hu ər soʊ ˈaʊtˈspoʊkən əˈgɛnst ˈsəmθɪŋ ər ˈjuʒəwəli ðə wənz ˈgɪlti əv duɪŋ ɪt. aɪ æm soʊ glæd aɪ doʊnt lɪv ɪn ˌæləˈbæmə ˌɛniˈmɔr! bət aɪ dɪd steɪ æt ə ˈhɑlɪˌdeɪ ɪkˈsprɛs læst naɪt. ˈpoʊstɪd baɪ ɔn soʊ lɛt mi gɪt ðɪs streɪt.. ðə ˈeɪˈgi, hu ɪz ə rɪˈpəblɪkən, hu həz pʊʃt tɪ bæn sɛks tɔɪz ɪn ðə steɪt, wɑz kɔt wɪθ ə meɪl ɪn bɛd. waɪ dɪz ðə rɪˈpəblɪkən ˈpɑrti hæv ðə moʊst ˈhɪpəˌkrɪts??? aɪ min, ðə rɪˈpəblɪkənz kən kip ðɛm ənd ɔl, bət geesh*... ðɛr ˈkəmɪŋ aʊt əv ðə wʊd wərk (ər ˈklɑzət.) ˈpoʊstɪd baɪ maʊs ɔn ðɪs ɪz ðə ˈgreɪtəst nuz aɪ hæv hərd jɛt! ðɛr ɪz ə gɑd ənd hi ɪz sɪk əv hɪz ˈpipəl ...hi hi hi ˌoʊˈkeɪ hi ɪz sɪk ðə ˈhərdərz ðət ər laɪərz. ˈɛniˌweɪ, aɪ hoʊp ðɪs gɪts ˈpruvən, drəg aʊt ɪn ˈpəblɪk, θru ə lɔŋ ənd ˈpeɪnfəli ɪmˈbɛrəsɪŋ ˈnæʃənəl nuz ˈstɔri, kəmˈplit wɪθ ɪz waɪf kraɪɪŋ, ˈsɛkʃuəl əˈsɔlt ˈʧɑrʤɪz, ənd ˈsɑdəmi ˈʧɑrʤɪz. aɪ doʊnt heɪt geɪ gaɪz, aɪ heɪt ðət kænt ʤɪst əkˈsɛpt ðɛr geɪ! ˈpoʊstɪd baɪ ɔn ju ər wət ju faɪt. waʊ doʊnt bi soʊ səˈpraɪzd ˈpoʊstɪd baɪ kreɪg ɔn waʊ, ɪts ˈprɪti ˈizi. ənˈtɪl 1972 ðə əˈmɛrɪkən ˌsaɪkəˈlɑʤɪkəl əˌsoʊʃiˈeɪʃən ənd ðə əˈmɛrɪkən ˌsaɪkiˈætrɪk əˌsoʊʃiˈeɪʃən boʊθ kənˈsɪdərd ˌhoʊmoʊˌsɛkʃuˈæləˌti ɛz ə ˈmɛntəl ˈɪlnəs. ənˈtɪl ðə ˈstoʊnˌwɔl raɪəts əv 1969 ɪt wɑz ˌɪˈligəl tɪ sərv ˈælkəˌhɑl tɪ ə geɪ ˈpərsən. ˈmɛni ˈpipəl frəm ðət ˈɪrə hæv ə ˈvɛri ˈdɪfəkəlt taɪm ˈkəmɪŋ aʊt əv ðə ˈklɑzət. ðɛr rɪˈlɪʤən, ˈpɑləˌtɪks, ənd prɪˈvɛnt ðɛm frəm ˌɛnˈʤɔɪɪŋ ðə laɪf ðeɪ dɪˈzərv ɛz ən ˈoʊpənli geɪ mæn. soʊ, ðeɪ bɪˈkəm ˈhaɪpər, ˈθɪŋkɪŋ ɪts ðə ˈpərˌfɪkt weɪ tɪ haɪd ðɛr oʊn ˌhoʊmoʊˌsɛkʃuˈæləˌti. ɪts ˈvɛri sæd. ˈfɔrʧənətli, ɛz mɔr ˈpipəl kəm aʊt ɛz geɪ ənd ˈlɛzbiən, ˈpəblɪk pərˈsɛpʃən həz ʧeɪnʤd ɪˈnɔrməsli, ˈivɪn frəm ə fju jɪrz əˈgoʊ. ˈpipəl hu ər ɪn ðɛr ənd hæv ə ˈvɛri ˈdɪfəkəlt taɪm ˌəndərˈstændɪŋ wət ɔl ðə fəs ɪz əˈbaʊt biɪŋ geɪ. ðæts ə ˈwəndərfəl θɪŋ. ɪts sæd ðoʊz ɪn ðə rɪˈlɪʤəs ənd pəˈlɪtɪkəl raɪt kænt gɪt ˈoʊvər ðɛr oʊn ˈprɛʤədɪs. ɪt wɪl bi ə greɪt deɪ wɪn ðeɪ du, fər ˈɛvriˌwənz seɪk, əˈspɛʃəli ðɛr oʊn. ʤɪst əˈnəðər rɪˈpəblɪkən ˈhɪpəˌkrɪt ˈpoʊstɪd baɪ ˈpitər ɔn ðɪs ɪz jɛt əˈnəðər ɪgˈzæmpəl əv rɪˈpəblɪkən hɪˈpɑkrəsi ðət dɪˈfaɪnz ðə ˈpɑrti ˌɪtˈsɛlf. ðɪs fɔt soʊ ˈvoʊkəli əˈgɛnst geɪz, fɔt ˈvɪgərəsli əˈgɛnst ˈsɛlɪŋ sɛks tɔɪz ɪn ˌæləˈbæmə (kəˈmɑn naʊ, ɪn ɑr oʊn ˈbɛˌdrumz, fər ˈgʊdnɪs seɪk wət ˈpɑsəbəl hɑrm kʊd ðət du ɪkˈsɛpt frəm seɪlz tæks ˈrɛvəˌnu!) jɛt ɪz kɔt ɪn hɪz oʊn ˈmɛrɪʤ bɛd ˈhævɪŋ sɛks wɪθ əˈnəðər mæn ɪt ˈkʊdənt hæv bɪn ˈbɛtər ˈrɪtən ənd mɔr aɪˈrɑnɪk ðən hæd ə soʊp ˈɑprə ˈraɪtər pɛnd ɪt! jɛt ðə ˈmaɪndləs rɪˈlɪʤəs əˈdɔrd ðə graʊnd hi wɔkt ɔn ənd moʊst ˈsərtənli wʊd hæv peɪd ˈmɪljənz tɪ səˈpɔrt hɪz reɪs fər ˈgəvərnər ɪn 2010 wət həz ɑr wərld kəm tɪ ˈpipəl??!! bi ˈkɛrfəl wət ju bɪˈliv... ˈpoʊstɪd baɪ ʤɛf ɔn ðɪs kaɪnd əv θɪŋ ˈɔlˌweɪz kəmz əp əraʊnd ɪˈlɛkʃənz. aɪ noʊ hi ˈɪzənt əp fər ˈɛniˌθɪŋ ðɪs jɪr, bət hi ɪz ə rɪˈpəblɪkən hu ɛnˈdɔrsɪz məˈkeɪn. aɪ lɪv ɪn trɔɪ, æm stɪl ˌɪnˈvɑlvd wɪθ ðə ˌjunəˈvərsəti, ənd hæv hərd ˈnəθɪŋ əˈbaʊt ðɪs. ðə ˈoʊnli weɪ ju kən bi ʃʊr əv ˈsəmθɪŋ laɪk ðɪs ðiz deɪz ɪz ɪf ju hæv ˈfoʊˌtoʊz əv ɪm wɪθ hɪz ˈwaɪnər wɛr ðə sən doʊnt ˈivɪn ðɛn ɪt meɪ hæv bɪn ˈfoʊˌtoʊ ʃɑpt. ɪts əˈbaʊt taɪm ˈpoʊstɪd baɪ ɔn əˈnəðər sɛlf sɑb həz bɪn neɪld. hi pʊt ˌæləˈbæmə ɔn ðə "mæp" wɪθ ðə sɛks tɔɪ bæn, ənd naʊ ðɪs. biɪŋ geɪ ˌmaɪˈsɛlf, ɪt dɪz nɑt mi tɪ si ˈsəmˌwən ɛz ˈvoʊkəl ɛz kɪŋ əˈgɛnst geɪz, tərn aʊt tɪ bi ə ˈklɑzət keɪs. ɪts ʤɪst sæd ðət ˈsəmˌwən wɪθ ðət ˈɪnfluəns, kʊd nɑt pʊt hɪz ˈɛfərts tɪ ˈbɛtər juz. oʊ, ənd baɪ ðə weɪ, tɪ ðə ˈpoʊstər ðət ˈmɛnʃənd "ˈsɑdəmi" ˈʧɑrʤɪz.. weɪk əp, ˈsɑdəmi ɪz nɑt bɪtˈwin kənˈsɛnɪŋ ˈædəlts.. ˈhæzənt bɪn ɪn ˈsɛvərəl jɪrz naʊ.! aɪ əˈgri wɪθ ʤɛf ˈpoʊstɪd baɪ ˈsɪndi ɔn ju kænt ˈɔlˌweɪz bɪˈliv wət ju hir! aɪ æm nɑt seɪɪŋ hi ˈdɪdənt du ɪt, ənd aɪ æm nɑt seɪɪŋ hi dɪd. gɪt ðə fækts fərst. wɛr ju ðɛr. ðɪs ʤɪst gɪvz ˈɛvriˌwən mɔr kræp tɪ tɔk əˈbaʊt! aɪ æm sɪk əv ɪt! ˈsərvənt ˈpoʊstɪd baɪ ˈmɪrər ɔn oʊ ðə sinsationalism*! bət doʊnt fərˈgɛt ðət bɪˈkəz əv sɛlf ˈsərvɪŋ ləst ənd ˌənkənˈtroʊld ˌɪmərˈælɪti, ˈmɛrɪʤ vaʊz hæv ˈfɑlən, ənd əˈnəðər ˈfæməli həz bɪn dɪˈstrɔɪd, jɛt ˈnɪroʊ kənˈtɪnjuz tɪ pleɪ hɪz vaɪəˈlɪn. ɪt ɪz tru! ˈpoʊstɪd baɪ ɔn wət həz bɪn seɪɪŋ ɪz tru. ɪt ɪz ɔl ˈoʊvər mɑntˈgəmri, æl ðət ðɪs ɪz nɑt ðə fərst taɪm hi həz bɪn kɔt. ðə fərst taɪm wɑz ɪn hɪz ˌɛsˌjuˈvi ənd wɑz ˈkəvərd əp baɪ ðə pəˈlis. ðə ˈsɛkənd taɪm ɪz wət ˈɛvriˌwən ɪz ˈtɔkɪŋ əˈbaʊt. hi wɑz kɔt baɪ hɪz waɪf ɪn hɪz oʊn bɛd ˈmeɪkɪŋ aʊt wɪθ ðə ˈhoʊmˌkəmɪŋ kɪŋ frəm trɔɪ ˌjunəˈvərsəti. hɪz neɪm ɪz ʤɑn ˈgɑdwɪn. ðɪs ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən kəmz frəm ən ɪgˈzɛkjətɪv əˈsɪstənt tɪ ə ˈvɛri haɪ ˈræŋkɪŋ əˈfɪʃəl ɪn ðə ˌæləˈbæmə ˈgəvərnmənt. jeɪ, hi ɪz ˈpoʊstɪd baɪ ɔn maɪ kloʊz frɛnd ɪn mɑntˈgəmri toʊld mi təˈnaɪt, ðət ðɪs ˌpɑˈtɪkjələr ˈstɔri ɔn trɔɪ kɪŋ ɪz nɑt tru. ˌhaʊˈɛvər, hi sɛd ðət trɔɪ hæd ˈsɛvərəl ˈɪnsədənts əv geɪ ækˈtɪvɪtiz sɪns wɛnt ɔn tɪ seɪ ðət ðɪs ˈleɪtəst ˈstɔri ɔn ɪm wɑz ə pəˈlɪtɪkəl əˈtæk ənd æt ðə seɪm taɪm seɪɪŋ ðeɪ wər ˈmoʊtəˌveɪtəd ˈsteɪtmənts beɪst ɔn hɪz pæst ˌhoʊmoʊˈsɛkʃuəl ækˈtɪvɪtiz. soʊ, ɪt lʊks laɪk wi hæv əˈnəðər rɪˈpəblɪkən ɪn ðə ˈklɑzət, bət hɪz ækˈtɪvɪtiz ər sˈnikɪŋ aʊt??? ˌʤuˈlaɪ 27 2008 rɪˈleɪtɪd ˈɑrtɪkəl ˈpoʊstɪd baɪ ʤɪst mi ɔn ðɛr wɑz ən ˈɑrtɪkəl ɪn ðə ˈbərmɪŋˌhæm nuz təˈdeɪ dɪˈskəsɪŋ haʊ məʧ trɔɪ kɪŋ ɪz peɪɪŋ hɪz "bɔɪ". naɪn mənθs əˈgoʊ, bɔɪ ˈgɑdwɪn ˈstɑrtɪd ɛz ən ˈɪntərn ˈmeɪkɪŋ 10 ən aʊər, wɪˈθaʊt ə dɪˈgri ər ɪkˈspɪriəns ɪn lɔ. naʊ hɪz ˈtaɪtəl ɪz ʧif eɪd ənd hi meɪks ə jɪr. ðə ˈɑrtɪkəl ˈɔlsoʊ sɪz ðət ʤɑb "rikˈwaɪərz" ɪm tɪ ˈtrævəl wɪθ trɔɪ kɪŋ. ˈizi fər ðoʊz ˈleɪtˌnaɪt gɪt təˈgɛðərz? stɑp ˈrumər ˈmɪlɪŋ ˈpoʊstɪd baɪ ɔn aɪ hæv nɑt sin ðɪs kənˈfərmd ɪn ˈɛni ˈmeɪʤər ˈmidiə ˈaʊˌtlɛts, nɔr ˈɛni sˈmɔlər ˈloʊkəl nuz ˈmidiə ɪn ˌæləˈbæmə. ɪt həz nɑt jɛt əˈpɪrd ɔn hɪz ˈwɪkiˌpiˌdiə peɪʤ, ənd ðə tɔk peɪʤ dɪˈskəsɪz ˈfeɪljər tɪ faɪnd ˈɛni ˈfækʧuəl ˈɛvədəns. ɪts ə ˈrumər. siɪŋ ɛz θɪŋz laɪk ðɪs kip ˈhæpənɪŋ tɪ rɪˈpəblɪkənz, ɪts ə ˈprɪti bəˈlivəbəl ˈrumər. bət ə ˈrumər ˌnənðəˈlɛs. ˈpoʊstɪd baɪ ðə ɔn ˈtɪpɪkəl ˈhɪpəˌkrɪt. waɪ soʊ ˈgələbəl? ˈpoʊstɪd baɪ ˌɪnkˈwaɪrər ɔn waɪ ər soʊ ˈmɛni ˈpipəl soʊ kwɪk tɪ bɪˈliv ðɪs? nɑt seɪɪŋ ɪts nɑt tru. ʤɪst ˈkjʊriəs waɪ ðɪs ˈstɔri, ənd moʊst ˈəðər nuz ˈstɔriz, ər ˈɔlˌweɪz ˈrɛdəli ˈgɑbəld əp baɪ ðə ˈpəblɪk ɛz truθ. kʊd ju æt list traɪ tɪ θɪŋk? du tɪ ðɪs wi gɪt ˈtritɪd tɪ ˈkɑmɛnts laɪk, "ˈtɪpɪkəl ˈhɪpəˌkrɪt." aɪ luz ə ˈlɪtəl feɪθ ɪn juˈmænɪti wɪn aɪ si ˈkɑmɛnts laɪk ðət. ðiz ˈdrɑpɪŋz ər ɔn ˈɛvəri ˈmɛsɪʤ bɔrd ənd ˈkɑmɛnt ˈsɛkʃən əv ˈɛni wɛb peɪʤ ˈhævɪŋ tɪ du wɪθ ə "ˈkrɪsʧɪn" ˌpɑləˈtɪʃən skruɪŋ əp; ɛz ɪf ə ˌpɑləˈtɪʃən hu kleɪmz tɪ bi ə ˈkrɪsʧɪn ˈæˌkʧuəli həz tɪ bi. ɪts ˈfəni (nɑt ˈrɪli) haʊ ˈpipəl noʊ ðiz ˌpɑləˈtɪʃənz ər fʊl əv sh*t*, bət wɪl stɪl pɪk ənd ʧoʊz wət ðeɪ wɔnt tɪ bɪˈliv frəm ðɛm. ˈɛniˌweɪ, ˈeɪθiəsts ənd ˈhɑrdˈkɔr ˈlɪˌbərəlz hæv bɪn ˈitɪŋ ðɪs əp fər ˈhənərdz əv jɪrz ənd stɪl ˈhævənt ˈriəˌlaɪzd haʊ leɪm əv ən ˈɑrgjəmənt ɪt ɪz. ˈsædli, moʊst ˈkrɪsʧɪnz ˈhævənt ˈiðər. ɪf ju kip bɪˈlivɪŋ laɪz ʤɪst bɪˈkəz ðeɪ sut jʊr wɔnts ənd dɪˈzaɪərz, jʊr hoʊl laɪf bɪˈkəmz ɪgˈzæktli ʤaɪənt laɪ. ənd ju ʃoʊ ðə wərld jʊr stuˈpɪdɪˌti ˈɛvəri taɪm ju ˌrɪˈgərʤəˌteɪt ɪt. ˈblækˌmeɪl ənd kənˈtroʊl ˈpoʊstɪd baɪ ˈrɑbərt ɔn ðə ˈrizən ðə rɪˈpəblɪkən ˈpɑrti həz soʊ ˈmɛni ˈhɪpəˌkrɪts. ɪt ɪz bɪˈkəz ðə rɪʧ ənd ˈgridi hu kənˈtroʊl ðɛm woʊnt pʊt ðɛm ɪn ə pəˈzɪʃən wɛr ðeɪ kən bɪˈtreɪ ðɛm ənˈlɛs ðeɪ hæv ˈsəmθɪŋ tɪ ˈblækˌmeɪl ðɛm wɪθ ənd hɛns bi ˈeɪbəl tɪ kənˈtroʊl ðɛm. ðə rɪʧ ənd ˈgridi ˈpərpəsfəli sik ðɛm aʊt, prəˈfɛʃənəl kərəpt ˌpɑləˈtɪʃənz hu bɪˈliv ɪn ˈnəθɪŋ, hu ˈʃeɪmləs pʊl ðə ˈmæntəl əv ˌkrɪsʧiˈænɪti əˈbaʊt tɪ kloʊk ðɛr ˈvinəl, ˈgridi, sɛlf ˈsərvɪŋ ˈneɪʧər. ri: rɪˈpəblɪkən ˈpoʊstɪd baɪ ˈændru ˈlæmbərt ɔn "rɪˈpəblɪkən ˈpoʊstɪd baɪ bɑb ˈdɛni ɔn ˌhoʊmoʊˌsɛkʃuˈæləˌti həz gɑt tɪ bi ɪn bæd teɪst..." ˈæˌkʧuəli, ɪts kwaɪt ˈteɪsti! neɪm: (ʧeɪnʤ neɪm fər əˈnɑnəməs ˈpoʊstɪŋ) ˈtaɪtəl: ˈkɑmɛnts: 1 ˈɑrtɪkəl dɪˈspleɪd.
|
anti-gay alabama attorney general caught being gay posted by pile (80822 views) [e-mail link]
[ liars ] wonkette says,"this may come as a shock, but a prominent anti-homosexual republican attorney general has apparently been caught having homosexual intercourse with his homosexual gay male assistant. bonus: the dude’s wife caught him, in their bed. this is the rumor that the ag’s office has officially denied, so now of course everybody is spilling the sordid details."
the attorney general in question is troy king, who, of course, is only interested in outlawing homosexuality and sex toys. his gay lover is either a college “buddy,” or a very young youngster and “homecoming king” from troy university. what are the odds of a dude named troy king getting caught in bed with a homecoming king from troy university?
rumors swirl on possible alabama ag troy king gay sex scandal, possible resignation
the rumor mill in montgomery is swirling of news of a potential resignation by republican attorney general troy king, amid rumors that he was caught by his wife having sex with a male aide and subsequently banished from his home by his wife. king, a potential frontrunner for governor in 2010, succeeded bill pryor, one of george w. bush’s most controversial judicial nominees. in addition, king was also an early endorser of john mccain.
a spokesperson for alabama governor bob riley denied that attorney general troy king is preparing to resign in the wake of a massive rumor campaign that has yet to be fully confirmed. the word is, according to multiple sources in montgomery and elsewhere, that king was recently caught by his wife in a gay affair with a male aide and banished from his home.
according to tara hutchison in the executive office of the governor they have heard of no plans in the works for king’s resignation. she said she had not heard that he had been kicked out of his home because of a gay affair.
governor bob riley’s press office refused to return multiple phone calls from this independent press outlet even though some sources accuse riley of perpetrating the leak. the attorney general’s press office also declined to return phone calls seeking comment.
the locust fork news and journal heard about this a couple of weeks ago from a montgomery lawyer, and have had numerous contacts with people trying to confirm the truth of the rumor.
i just heard from a very reliable source that troy boy is resigning as attorney general. no report of king’s official reason, but the unofficial reason almost certainly involves the rumors swirling around montgomery that he was recently caught in embarassing misconduct. the resignation may be enough to keep king’s personal life out of the papers, but i don’t look for him to run for governor in 2010.
details
posted by subnormal on 2008-07-11 22:37:12 "this may come as a shock, [...]"
to whom? dont ask dont tell...eh?
posted by kainsword on 2008-07-11 22:59:33 what isit about the republican party and evangelical christianity that atracts so many gay people? its their retire plan? posted by huntsville bandit on 2008-07-12 14:52:14 this is why im proud to be in alabama /sarcasm posted by james on 2008-07-12 15:26:23 i seriously picked the best week to move to montgomery, al. republican
posted by bob denney on 2008-07-12 16:25:56 homosexuality has got to be in bad taste and is
immoral. and that's the truth.
posted by rog on 2008-07-12 16:33:21 it was just for research purposes. posted by ehutch on 2008-07-12 16:52:40 it seems that most people with a public strong anti gay position are gay themselves. i guess they think that by crusading against homosexuality is a good way to deflect suspicions of their own sexuality (i.e. good cover). sad and pathetic but true. homophobia study
posted by craig on 2008-07-12 18:03:31 not surprising. a study several years ago at a university in georgia proved that 70% of homophobic men are physically aroused by gay porn, versus 20% for the non-homophobic population.
using this tidbit, i've confronted two guys that loved throwing around gay slurs around; both admitted to cross dressing and "experimenting with guys." it's amazing to watch. try it some time with your favorite homophobe. posted by pile on 2008-07-12 18:44:11 >i seriously picked the best week to move to montgomery, al
if you're an aspiring attorney general, you certainly did! wow
posted by john jones on 2008-07-12 21:49:16 dude i dont get it. how can someone be anti-gay in the limelight but be "gay" in the closet? i dint get it.
www.fireme.to/udi sheesh!
posted by x alabamian on 2008-07-12 22:54:39 this guy ..... sheesh.
funny that people who are so outspoken against something are usually the ones guilty of doing it. i am so glad i don't live in alabama anymore! but i did stay at a holiday express last night.
posted by raginbull on 2008-07-13 01:25:29 so let me get this straight.. the ag, who is a republican, who has pushed to ban sex toys in the state, was caught with a male in bed.
why does the republican party have the most hypocrites??? i mean, the republicans can keep them and all, but geesh... there coming out of the wood work (or closet.) posted by anony mouse on 2008-07-13 04:28:54 this is the greatest news i have heard yet! there is a god and he is sick of his people ...he he he okay he is sick the sheeple herders that are liars. anyway, i hope this gets proven, drug out in public, through a long and painfully embarrassing national news story, complete with is wife crying, sexual assault charges, and sodomy charges. i don't hate gay guys, i hate homophobes that can't just accept their friggin gay! posted by skizmo on 2008-07-13 09:22:45 you are what you fight. wow - don't be so surprised
posted by craig on 2008-07-13 18:37:41 wow, it's pretty easy. until 1972, the american psychological association and the american psychiatric association both considered homosexuality as a mental illness. until the stonewall riots of 1969, it was illegal to serve alcohol to a gay person. many people from that era have a very difficult time coming out of the closet. their religion, politics, and self-loathing prevent them from enjoying the god-given life they deserve as an openly gay man. so, they become hyper anti-gay, thinking its the perfect way to hide their own homosexuality.
it's very sad. fortunately, as more people come out as gay and lesbian, public perception has changed enormously, even from a few years ago. people who are in their 20's and 30's have a very difficult time understanding what all the fuss is about being gay. that's a wonderful thing. it's sad those in the religious and political right can't get over their own prejudice. it will be a great day when they do, for everyone's sake, especially their own. just another republican hypocrite
posted by peter goezinya on 2008-07-15 13:19:16 this is yet another example of republican hypocrisy that defines the party itself. this self-richeous a-hole fought so vocally against gays, fought vigorously against selling sex toys in alabama (c'mon now, in our own bedrooms, for goodness sake - what possible harm could that do except subract from sales tax revenue!) yet is caught in his own marriage bed having sex with another man - it couldn't have been better written and more ironic than had a soap opera writer penned it! yet the mindless religious rightests adored the ground he walked on and most certainly would have paid millions to support his race for governor in 2010. what has our world come to people??!! be careful what you believe...
posted by jeff on 2008-07-15 15:21:31 this kind of thing always comes up around elections. i know he isn't up for anything this year, but he is a republican who endorses mccain. i live in troy, am still involved with the university, and have heard nothing about this. the only way you can be sure of something like this these days is if you have photos of him with his weiner where the sun don't shine....and even then it may have been photo shopped. its about time
posted by bama on 2008-07-16 10:27:19 another self rightous sob has been nailed. he put alabama on the "map" with the sex toy ban, and now this. being gay myself, it does not supprise me to see someone as vocal as king against gays, turn out to be a closet case. it's just sad that someone with that sorta influence, could not put his efforts to better use. oh, and by the way, to the poster that mentioned "sodomy" charges.. wake up, sodomy is not illegel between consenting adults.. hasn't been in several years now.! i agree with jeff
posted by cindy on 2008-07-16 11:06:30 you can't always believe what you hear! i am not saying he didn't do it, and i am not saying he did. get the facts first. where you there. this just gives everyone more crap to talk about! i am sick of it! servant
posted by mirror on 2008-07-16 13:33:39 oh the sinsationalism! but don't forget that because of self serving lust and uncontrolled immorality, marriage vows have fallen, and another family has been destroyed, yet nero continues to play his violin. it is true!
posted by bamabear on 2008-07-16 16:00:38 what wonkette has been saying is true. it is all over montgomery, al that this is not the first time he has been caught. the first time was in his suv and was covered up by the police. the second time is what everyone is talking about. he was caught by his wife in his own bed making out with the homecoming king from troy university. his name is john godwin.
this information comes from an executive assistant to a very high ranking official in the alabama government. yea, he is bi/gay
posted by jasonh on 2008-07-25 22:29:40 my close friend in montgomery told me tonight, that this particular story on troy king is not true. however, he said that troy had several incidents of gay activities since college....he went on to say that this latest story on him was a political attack and at the same time saying they were motivated statements based on his past homosexual activities.
so, it looks like we have another republican in the closet, but his activities are sneaking out??? july 27, 2008 related article
posted by just me on 2008-07-27 18:01:36 there was an article in the birmingham news today discussing how much troy king is paying his "boy". nine months ago, boy godwin started as an intern making $10 an hour, without a degree or experience in law. now his title is chief aide and he makes $54,000 a year. the article also says that godwin's job "requires" him to travel with troy king. easy for those late-night get togethers? stop rumor milling
posted by anon on 2008-08-04 16:00:37 i have not seen this confirmed in any major media outlets, nor any smaller local news media in alabama. it has not yet appeared on his wikipedia page, and the talk page discusses failure to find any factual evidence.
it's a rumor. seeing as things like this keep happening to republicans, it's a pretty believable rumor. but a rumor nonetheless. posted by the antichrist on 2009-01-09 11:44:07 typical f*cking christian/republican hypocrite. why so gullible?
posted by inquirer on 2009-01-11 14:25:51 why are so many people so quick to believe this? not saying it's not true. just curious why this story, and most other news stories, are always readily gobbled up by the public as truth. could you at least try to think?
due to this we get treated to comments like, "typical f*cking christian/republican hypocrite."
i lose a little faith in humanity when i see comments like that. these droppings are on every message board and comment section of any web page having to do with a "christian" politician screwing up; as if a politician who claims to be a christian actually has to be. it's funny (not really) how people know these politicians are full of sh*t, but will still pick and chose what they want to believe from them. anyway, atheists and hardcore liberals have been eating this bs up for hundreds of years and still haven't realized how lame of an argument it is. sadly, most christians haven't either.
if you keep believing lies just because they suit your wants and desires, your whole life becomes exactly that...a giant lie. and you show the world your stupidity every time you regurgitate it. blackmail and control
posted by robert on 2009-03-26 06:59:05 the reason the republican party has so many hypocrites. it is because the rich and greedy who control them won't put them in a position where they can betray them unless they have something to blackmail them with and hence be able to control them. the rich and greedy purposefully seek them out, professional corrupt politicians who believe in nothing, who shameless pull the mantle of christianity about to cloak their venal, greedy, self serving nature. re: republican
posted by andrew lambert on 2009-07-08 02:01:13 "republican
posted by bob denney on 2008-07-12 16:25:56
homosexuality has got to be in bad taste..."
actually, it's quite tasty! name: (change name for anonymous posting) title: comments: 1 article displayed.
|
sɛn. pæt ˈtumi (r-pa*.) æt ðə kənˈsərvətɪv pəˈlɪtɪkəl ˈækʃən ˈkɑnfərəns ɪn ˈwɔʃɪŋtən. (ˈæləks prɛs) ðə dɪˈgri tɪ wɪʧ rɪˈpəblɪkənz hæv kənˈtɪnjud tɪ ˌɪgˈnɔr ər ɪkˈskjuz ˈprɛzɪdənt ˈrɛkləs bɪˈheɪvjər, wɪʧ naʊ kən bi sin ɛz ɛnˈdeɪnʤərɪŋ ˈnæʃənəl sɪˈkjʊrəti, həz nɑt səˈpraɪzd politics-watchers*. ɪf rɪˈpəblɪkənz wər ˈwɪlɪŋ tɪ ˈtɑlərˌeɪt hɪz kɔl fər ˈrəʃən ˈhækɪŋ, hɪz dɪˈfɛns əv vaɪl ˈdɪkteɪtərz, hɪz əˈbjuz əv ʤəʤ gɑnˈzɑloʊ ˈkjuril, ðə hollywood”*” teɪp, hɪz əˈsɔlts ɔn ðə ˌɪnˈtɛləʤəns kəmˈjunɪti, hɪz (ˈθæŋkfəli) ˌɪˈnɛpt əˈtɛmpts tɪ ræm θru ə ˈməzlɪm bæn, hɪz əˈtæks ɔn ˈʤəʤɪz, hɪz ˈhaɪrɪŋ ɛz ˈnæʃənəl sɪˈkjʊrəti ædˈvaɪzər əv ˈmaɪkəl flɪn wɪˈθaʊt ˈvɛtɪŋ ɪm, ənd hɪz ˈfaɪərrɪŋ əv ðə ˈɛfˈbiˈaɪ dɪˈrɛktər, waɪ ʃʊd aʊt ˈsikrɪts rɪˈpɔrtədli ɛnˈtrəstɪd tɪ ˈjuˈɛs baɪ ˈɪzriəl tɪ ˈrəʃən əˈfɪʃəlz muv ðɛm ˈoʊvər ðə ɛʤ? ðɛn keɪm ðə nuz ðət ˈfɔrmər ˈɛfˈbiˈaɪ dɪˈrɛktər ʤeɪmz bi. hæd ˌdɑkjəmɛnˈteɪʃən əv hɪz ˈmitɪŋ wɪθ trəmp ɪn wɪʧ trəmp æst ɪm tɪ stɛp bæk frəm ðə ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃən əv flɪn. hoʊp ju kən lɛt ðɪs go,’’*,’’ trəmp sɛd.) ðət ʃʊk lus sɛn. ˈlɪndzi oʊ. græm (r-s.c*.), hu toʊld ðə prɛs: æst tɪ kəm ˌbiˈfɔr ðə ʤuˈdɪʃiˌɛri kəˈmɪti tɪ tɛl hɪz saɪd əv ðə ˈstɔri. aɪ θɪŋk ɪt wʊd bi gʊd fər ɪm ɪf hi dɪd. ɪt wʊd bi gʊd fər ðə country.”*.” ˈivɪn haʊs ˈoʊvərˌsaɪt ənd ˈgəvərnmənt rɪˈfɔrm kəˈmɪti ˈʧɛrmən ˈʤeɪsən (r-utah*), hu həz bɪn lɛs ðən ɪnˌθuziˈæstɪk ɪn pərˈsuɪŋ pəˈtɛnʃəl ˈrɔŋduɪŋ ɪn ðɪs ædˌmɪnɪˈstreɪʃən, ʃɑt ɔf ə ˈlɛtər tɪ ðə ˈɛfˈbiˈaɪ dɪˈmændɪŋ ɔl ˈmɛmoʊz ˈdɑkjəmənɪŋ ˌkɑnvərˈseɪʃənz wɪθ ðə ˈprɛzɪdənt. maɪt ðə ˌprɛzənˈteɪʃən əv ə ˈkrɛdəbəl ˈwɪtnəs wɪθ kənˌtɛmpərˈeɪniəs noʊts breɪk ðə ˈlɑˌgʤæm? wi kən ˈoʊnli hoʊp. ənˈtɪl naʊ, ðɛr hæv bɪn fju ɪkˈsɛpʃənz tɪ ðə rul əv ˈpɑrtəzən ˈlɔɪəlti. wi dɪd si ˈfrɛʃmən rɛpriˈzɛtətɪv. maɪk ˈgæləgər (r-wis*.), hu həz bɪn əp ə stɔrm, ˈkɔlɪŋ fər ə fʊl ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃən əv ˈfaɪərrɪŋ ənd naʊ ðə ˈskændəl rɪˈpɔrtədli ˌɪnˈvɑlvɪŋ ˌɪzˈreɪli ˌɪnˈtɛləʤəns wi geɪv tɪ ˈrəʃə. ˈælaɪz ənd ˈpɑrtnərz məst hæv ðə ˈətˌmoʊst ˈkɑnfədɛns ðət ˈsɛnsɪtɪv ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ðeɪ ʃɛr wɪθ ˈjuˈɛs wɪl nɑt bi disclosed,”*,” hi tweeted*. hi kənˈtɪnjud, əv wət wɑz ʃɛrd ɪn ðə ˈmitɪŋ, ˈdeɪnʤərəs tɪ bɪˈliv ðət ˈrəʃə kən bi ə rɪˈlaɪəbəl ˈkaʊntərˌtɛrərˌɪzəm partner.”*.” læst wik hi toʊld ə ˈloʊkəl ˌtɛləˈvɪʒən ˈɪntərvˌjuər: θɪŋk ðə ˈtaɪmɪŋ əv ðə ˈfaɪərrɪŋ ɪz ˌɪnˈdid səˈspɪʃəs. ɪt dɪz reɪz ə lɔt əv kˈwɛsʧənz ənd aɪ θɪŋk, laɪk moʊst əˈmɛrɪkən ənd moʊst wisconsinites*, aɪ ʤɪst wɔnt ðə truth.”*.” ˈrɪli, ɪf ə ˈfrɛʃmən kən ˈrɛfˌjuz tɪ spɪn fər ðə waɪt haʊs, waɪ ˈlɔˌmeɪkərz wɪθ jɪrz əv sinˈjɔrɪti ɪn noʊ ˈdeɪnʤər əv ˈluzɪŋ ðɛr sits? ðɛr wɑz ˈɔlsoʊ rɛpriˈzɛtətɪv. ˈbɑrbərə ˈkɑmˌstɑk (r-va*.), hu ˈvoʊtɪd əˈgɛnst ðə bɪl, hu pʊt aʊt ə ˈsteɪtmənt wɪn wɑz faɪərd, wɪʧ rɛd ɪn pɑrt: dɪˈfɛnd ər ɪkˈspleɪn ˈækʃənz ər ˈtaɪmɪŋ əv ðə ˈfaɪərrɪŋ əv ˈɛfˈbiˈaɪ dɪˈrɛktər ʤeɪmz. ðə ˈɛfˈbiˈaɪ ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃən ˈɪntu ðə ˈrəʃən ˌɪmˈpækt ɔn ðə 2016 ɪˈlɛkʃən məst kənˈtɪnju. ðɛr məst bi ən ˌɪndɪˈpɛndənt ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃən ðət ðə əˈmɛrɪkən ˈpipəl kən trust.”*.” ɔn ðə ˈrəʃə dəˈbɑkəl ʃi sɛd, əˈgɛn wi ər feɪst wɪθ ˌɪnəkˈsplɪkəbəl ˈstɔriz ˈkəmɪŋ frəm ðə waɪt haʊs ðət ər ˈhaɪli ˈtrəbəlɪŋ. wi nid tɪ hæv ˌɪˈmiˌdiət ˈklæsəˌfaɪd ˈbrifɪŋz ɔn wət əˈkərd æt ðɪs ˈmitɪŋ soʊ ðət ˈkɑŋgrəs kən æt list noʊ ɛz məʧ ɛz ˈrəʃən ˈlidərz ənd noʊ ðə ˌɪmˈpækt ɔn ɑr ˈnæʃənəl sɪˈkjʊrəti, ɑr ˈælaɪz, ənd ɑr mɛn ənd ˈwɪmən prəˈtɛktɪŋ ɑr country.”*.” oʊ, ʤɪst traɪɪŋ tɪ seɪv hər swɪŋ sit, ju seɪ? wət ɪz ðə ɪkˈskjuz, ðɛn, fər ˈsaɪləns frəm seɪf ˈmɛmbərz? leɪt ˈmənˌdeɪ, ˌbiˈfɔr nuz əv ðə ˈmɛˌmoʊ ˈsərfɪst, sɛn. ʤɑn məˈkeɪn (r-ariz*.) weɪd ɪn ɛz wɛl. rɪˈpɔrts ðət ðə ˈprɛzɪdənt ʃɛrd ˈsɛnsɪtɪv ˌɪnˈtɛləʤəns wɪθ ˈrəʃən əˈfɪʃəlz ər ˈdipli dɪˈstərbɪŋ. rɪˈpɔrts ðət ðɪs ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən wɑz prəˈvaɪdɪd baɪ ə juz. ˈælaɪ ənd ʃɛrd wɪˈθaʊt ɪts ˈnɑlɪʤ sɛndz ə ˈtrəbəlɪŋ ˈsɪgnəl tɪ ˈælaɪz ənd ˈpɑrtnərz əraʊnd ðə wərld ənd meɪ ˌɪmˈpɛr ðɛr ˈwɪlɪŋnəs tɪ ʃɛr ˌɪnˈtɛləʤəns wɪθ ˈjuˈɛs ɪn ðə fˈjuʧər. aɪ kənˈtɪnju tɪ bɪˈliv ðət wi nid ə səˈlɛkt kənˈgrɛʃənəl kəˈmɪti tɪ ˈfʊli ˌɪnˈvɛstəˌgeɪt ˌɪnərˈfɪrəns ɪn ðə 2016 ɪˈlɛkʃən. ˈsæŋkʃənz nɑt ʃʊd bi ɑr kɔrs əv action.”*.” ðɛn, ɪn ə ˈtɛlɪŋ saɪn ðə ˈtɛmpərəʧər wɑz goʊɪŋ əp, hi sɛd æt ə ˈdɪnər ˈtuzˌdeɪ naɪt ðət ðə trəmp ˌsɪʧuˈeɪʃən həz riʧt saɪz ənd scale.”*.” ˈwɛðər ˌdɑkjəmɛnˈteɪʃən pruvz tɪ bi ðə ˈtɪpɪŋ pɔɪnt fər rɪˈpəblɪkənz ɪz ənˈklɪr. ðə poʊst rɪˈpɔrts ðət ˈmɛˌmoʊ ənd dɪˈskloʊʒər əv ˈklæsəˌfaɪd ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən tɪ ðə ˈrəʃənz ər ə ʧeɪnʤ ɪn calculations.”*.” rɪˈpəblɪkənz wɪl bɪˈgɪn tɪ ˈriəˌlaɪz ðət ðɛr əˈʤɛndə ɪz goʊɪŋ ˈnoʊˌwɛr ənd ðət ðɛr pəˈlɪtɪkəl sərˈvaɪvəl dɪˈpɛndz ɔn pəˈlɪtɪkəl dɪˈmaɪz. naʊ, sin ðə rɪˈpəblɪkənz fɔl ˈɪntu laɪn bɪˈhaɪnd trəmp tu ˈmɛni taɪmz tɪ ɪkˈspɛkt swɪft, dɪˈfɪnɪtɪv ˈækʃən. bət mɔr rɪˈpəblɪkənz, aɪ ˈsəˌspɛkt, wɪl ˈfɪgjər aʊt ðət ðeɪ hæv ə ˈbɛtər ʧæns əv pəˈlɪtɪkəl sərˈvaɪvəl ɪf ðeɪ ˈfɑloʊ græm, ˈgæləgər, ˈkɑmˌstɑk ənd məˈkeɪn (ənd bɪˈleɪtədli,). ðeɪ maɪt kənˈsɪdər ðət ɪt wɑz ðə ˈlidərz hu wɛnt tɪ tɛl ˈrɪʧərd ˈnɪksən ɪn 1974 ðət ðə ʤɪg wɑz əp, nɑt ðə dead-enders*, hu wɛnt daʊn ɪn ˈhɪstəri ɛz ˈpeɪtriəts.
|
sen. pat toomey (r-pa.) at the conservative political action conference in washington. (alex brandon/associated press)
the degree to which republicans have continued to ignore or excuse president trump’s reckless behavior, which now can be seen as endangering national security, has not surprised politics-watchers. if republicans were willing to tolerate his call for russian hacking, his defense of vile dictators, his abuse of judge gonzalo curiel, the “access hollywood” tape, his assaults on the intelligence community, his (thankfully) inept attempts to ram through a muslim ban, his attacks on judges, his hiring as national security adviser of michael flynn without vetting him, and his firing of the fbi director, why should blurting out secrets reportedly entrusted to us by israel to russian officials move them over the edge?
then came the news that former fbi director james b. comey had documentation of his meeting with trump in which trump asked him to step back from the investigation of flynn. (“i hope you can let this go,’’ trump said.) that shook loose sen. lindsey o. graham (r-s.c.), who told the press: “i’ve asked comey to come before the judiciary committee to tell his side of the story. i think it would be good for him if he did. it would be good for the country.” even house oversight and government reform committee chairman jason chaffetz (r-utah), who has been less than enthusiastic in pursuing potential wrongdoing in this administration, shot off a letter to the fbi demanding all comey memos documenting conversations with the president.
might the presentation of a credible witness with contemporaneous notes break the logjam? we can only hope. until now, there have been few exceptions to the rule of partisan loyalty.
we did see freshman rep. mike gallagher (r-wis.), who has been tweeting up a storm, calling for a full investigation of comey’s firing and now the scandal reportedly involving israeli intelligence we gave to russia. “our allies and partners must have the utmost confidence that sensitive information they share with us will not be disclosed,” he tweeted. he continued, “regardless of what was shared in the meeting, dangerous to believe that russia can be a reliable counterterrorism partner.” last week he told a local tv interviewer: “i think the timing of the firing is indeed suspicious. it does raise a lot of questions and i think, like most american and most wisconsinites, i just want the truth.” really, if a freshman can refuse to spin for the white house, why lawmakers with years of seniority in no danger of losing their seats?
there was also rep. barbara comstock (r-va.), who voted against the dog’s-breakfast health-care bill, who put out a statement when comey was fired, which read in part: “i defend or explain tonight’s actions or timing of the firing of fbi director james comey. the fbi investigation into the russian impact on the 2016 election must continue. there must be an independent investigation that the american people can trust.” on the russia debacle she said, “once again we are faced with inexplicable stories coming from the white house that are highly troubling. we need to have immediate classified briefings on what occurred at this meeting so that congress can at least know as much as russian leaders and know the impact on our national security, our allies, and our men and women protecting our country.” oh, she’s just trying to save her swing seat, you say? what is the excuse, then, for silence from safe members?
late monday, before news of the comey memo surfaced, sen. john mccain (r-ariz.) weighed in as well. “the reports that the president shared sensitive intelligence with russian officials are deeply disturbing. reports that this information was provided by a u.s. ally and shared without its knowledge sends a troubling signal to america’s allies and partners around the world and may impair their willingness to share intelligence with us in the future. … i continue to believe that we need a select congressional committee to fully investigate russia’s interference in the 2016 election. sanctions — not intelligence-sharing — should be our course of action.” then, in a telling sign the temperature was going up, he said at a dinner tuesday night that the trump situation has reached “watergate size and scale.”
whether comey’s documentation proves to be the tipping point for republicans is unclear. the post reports that comey’s memo and trump’s disclosure of classified information to the russians are “forcing a change in everyone’s calculations.” republicans will begin to realize that their agenda is going nowhere and that their political survival depends on trump’s political demise. now, we’ve seen the republicans fall into line behind trump too many times to expect swift, definitive action. but more republicans, i suspect, will figure out that they have a better chance of political survival if they follow graham, gallagher, comstock and mccain (and belatedly, chaffetz). they might consider that it was the leaders who went to tell richard nixon in 1974 that the jig was up, not the dead-enders, who went down in history as patriots.
|
ˈlʊkɪŋ fər nuz ju kən trəst? səbˈskraɪb tɪ ɑr fri ˈnuzˌlɛtərz. sɪns wɑz ɛˈnæktəd ɪn mɑrʧ 2010 haʊs rɪˈpəblɪkənz hæv ˈvoʊtɪd ˈdəzənz əv taɪmz tɪ rɪˈpil ɪt. ənd noʊ, ðə səˈprim kɔrt dɪˈsɪʒən əˈphoʊldɪŋ ðə sˈwipɪŋ hɛlθ kɛr ækt stɑpt ðoʊz ˈɛfərts. waɪl ðiz kaɪnz əv muvz ər ˈprɪti məʧ sɪmˈbɑlɪk æt ðɪs pɔɪnt, ðə kənˈsərvətɪvz foʊz ər ˈmeɪkɪŋ wən mɔr pʊʃ ðət ðeɪ ər ˈprɪti ʃʊr wɪl ˈfaɪnəli du ðə trɪk. tu bæd ɪt wərk. ðə socialism-killer*, ðə ˈheɪtərz seɪ, ɪz ðə states’*’ paʊər tɪ ˈrɛfˌjuz tɪ sɛt əp hɛlθ ˌɪnˈʃʊrəns ɪksˈʧeɪnʤɪz, ðə ˈɔnˌlaɪn ˈmɑrkətˌpleɪsɪz wɛr ˈpipəl hu gɪt ˌɪnˈʃʊrəns θru ðɛr ɪmˈplɔɪər wɪl bi ˈeɪbəl tɪ ʃɑp fər ˈkəvərɪʤ ənd pɪk əp ˈfɛdərəl ˈsəbsɪdiz tɪ hɛlp peɪ ðɛr ˈprimiəmz. ɪf steɪts sɛt əp ðɛr oʊn moʊst rɪˈpəblɪkən ˈgəvərnərz hæv ɔˈrɛdi rɪfˈjuzd ˈfɛdərəl ˈgəvərnmənt wɪl du ɪt fər ðɛm. stɪl, kənˈsərvətɪv nuz saɪts ənd ˈædvəkəsi grups ər ˈsprɛdɪŋ ðə wərd ðət ðɪs spɛlz ðə ɛnd əv ðə əˈfɔrdəbəl kɛr ækt. ““states’*’ rɪfˈjuzəl tɪ ɪˈstæblɪʃ ɪksˈʧeɪnʤɪz kʊd ənˈdu obamacare,”*,” sɪz ðə ˈdeɪli ˈkɔlər. ɪn ˈpɛrəl ɛz ˈgəvərnərz ˈrɛfˌjuz tɪ rən steɪt exchanges,”*,” sɪz policymic*. ðə ti ˈpɑrti grup həz lɔnʧt ə sˈnæzi kæmˈpeɪn wɪθ ə ˈwɛbˌsaɪt kɔld wɛr ju kən kənˈsəlt ən map”*” tɪ faɪnd aʊt jʊr steɪt stændz ɔn rɪˈzɪstɪŋ ðə exchanges”*” ənd ʤɔɪn ðə stænd ɪn ðə faɪt əˈgɛnst ðə hɛlθ kɛr takeover.”*.” ə rɪˈpəblɪkən fantasy,”*,” sɪz ˈiθən roʊm, ɪgˈzɛkjətɪv dɪˈrɛktər əv ˈhɛlθˌkɛr fər əˈmɛrɪkə naʊ, wɪʧ bækt. ðə ˈɑrgjəmənts ɔl ˈgraʊndɪd ɪn seɪm læk əv fact.”*.” ˌnənðəˈlɛs, ðɛr prəˈpoʊnənts hæv ə ˈmədəld bənʧ əv ˈrizənz fər waɪ ðeɪ wɪl prɪˈveɪl, ˈsɛntərɪŋ əraʊnd kɔst, ədˈmɪnɪˌstreɪtɪv ˈbərdən, ənd ə fən ˈligəl ˈθɪri. ðə dɪˈpɑrtmənt əv hɛlθ ənd ˈjumən ˈsərvɪsɪz həz sɛd ðət bɪˈkəz mɔr ðən hæf əv ðə steɪts wɪl nɑt kriˈeɪt ðɛr oʊn ɪksˈʧeɪnʤɪz, ðə ˈfɛdərəl ˈgəvərnmənt wɪl hæv tɪ sɛt əp mɔr ðən ɪt ɪkˈspɛktɪd. səm ɔn ðə raɪt ər ˈkleɪmɪŋ ðət ðə ˈædɪd ɪkˈspɛns frəm ðɪs wɪl dum ðə lɔ. ˌoʊˈbɑmə ædˌmɪnɪˈstreɪʃən ˈkænɑt əˈfɔrd tɪ əbˈzɔrb ðiz costs,”*,” əˈsərts ˈtoʊni li æt breitbart*. əˈfɪʃəlz məst bi sweating,”*,” din ˈklænsi, ˈlɛʤəsˌleɪtɪv ˈkaʊnsəl æt, oʊˈpaɪnd læst mənθ æt ðə ˈdeɪli ˈkɔlər. ɪkˈsɛpt ðət ðɛr ɪz noʊ ˈædɪd ɪkˈspɛns. həz ˈbəʤɪtɪd fər 23 ˈmɪljən ˈpipəl tɪ gɪt hɛlθ ˌɪnˈʃʊrəns θru ðə ɪksˈʧeɪnʤɪz rəˈgɑrdləs əv ˈwɛðər ðeɪ ər ˈfɛdərəl- ər state-run*. ðə ˈfɛdərəl ˈmɑrkətˌpleɪsɪz ər tɪ əˈkɑməˌdeɪt ɛz ˈmɛni steɪts ɛz nid be,”*,” əˈkɔrdɪŋ tɪ ən ˈspoʊkspərsən. wɑz lɔ ˌdɛməˈkrætɪkli ɛˈnæktəd, ˈʧælənʤd ɪn ðə səˈprim kɔrt, ənd pæst ðə tɛst, ənd naʊ [rɪˈpəblɪkənz] ər traɪɪŋ əˈgɛn. desperate.”*.” ˈəðər foʊz ədˈmɪt ˈrəðər hæv ðə bleɪm fər ðə exchanges’*’ ˌɪˈnɛvətəbəl ˈfeɪljər lænd ɔn ðə fɛdz ˈrəðər ðən ðə steɪts. kənˈsərvətɪv ˈpəndət dɪk ˈmɔrɪs həz sɛnt aʊt mɔr ðən pəˈtɪʃənz ˈərʤɪŋ foʊks tɪ ˈproʊˌtɛst ðə ˈmɑrkətˌpleɪsɪz bɪˈkəz ðeɪ ər tɪ bi ən ədˈmɪnɪˌstreɪtɪv əv ɑr fɪrz əv ˈfɛdərəl ˌɪnˈkɑmpətəns wɪl ˈprɑbəˌbli bi ˈriəˌlaɪzd wɪn ðiz nu ɪksˈʧeɪnʤɪz ər ɪˈstæblɪʃt, [ənd] ɪf ðə ɪksˈʧeɪnʤɪz ər ˈfɛdərəl, ˌoʊˈbɑmə wɪl gɪt ðə bleɪm wɪʧ hi wɪl ˈrɪʧli dɪˈzərv. ðə ˌɪnˈkɑmpətəns əv ˈfɛdərəl ˌrɛgjəˈleɪʃən wɪl bi ˈmænəˌfɛst ənd ðə frəˈstreɪʃən wɪl kɔz ˈmɛni tɪ tərn əˈgɛnst ðə law.”*.” sɪz ðə ɪksˈʧeɪnʤɪz wɪl bi əp ənd ˈrənɪŋ ɪn taɪm tɪ mit ðə ˈdɛˌdlaɪn wɪn ɔl əˈmɛrɪkənz məst hæv hɛlθ ˈkəvərɪʤ. ðə dɪˈpɑrtmənt ˈkɑnfədənt ðət ˈɛvəri steɪt wɪl hæv ən ɪksˈʧeɪnʤ ɪn pleɪs baɪ ˈʤænjuˌɛri 1 2014 rən ˈiðər baɪ ðə steɪt,, ər ɛz ə partnership,”*,” sɪz ən ˈspoʊkspərsən. ˈtɪməθi ʤɑst, ə hɛlθ kɛr lɔ ˈskɑlər æt ðə ˈwɔʃɪŋtən ənd li ˌjunəˈvərsəti skul əv lɔ hu ˈrɛgjələrli mits wɪθ əˈfɪʃəlz ɔn ˌɪmpləmɛnˈteɪʃən əv ðə ˌlɛʤəsˈleɪʃən, sɪz ðə dɪˈpɑrtmənt həz noʊn fər səm taɪm ðət ɪt wɑz ˈlaɪkli ðət ˈmɛni steɪts wʊd nɑt sɛt əp ɪksˈʧeɪnʤɪz, ənd ðət ɔn træk ənd ˈrɛdi tɪ go.”*.” bət ˈprɑbəˌbli ðə moʊst ˈwaɪdli ˈtaʊtɪd ˈrizən ˈgɪvɪn fər waɪ ˈɑbstənət rɪˈpəblɪkən ˈgəvərnərz wɪl bi ˈeɪbəl tɪ teɪk daʊn ɪz ə ˈligəl ˈθɪri pʊʃt baɪ kənˈsərvətɪv ˈskɑlərz laɪk ˈmaɪkəl ˈkænən, ðə hɛlθ ˈpɑləsi dɪˈrɛktər æt ðə ˌlɪˌbərˈtɛˌriən ˈkeɪtoʊ ˈɪnstɪˌtut. ɪt goʊz laɪk ðɪs: ˈkɑŋgrəs ˈoʊnli ˌɪnˈtɛndɪd ðə ˈsəbsɪdiz ənd tæks ˈkrɛdɪts ðət hɛlp kənˈsumərz baɪ hɛlθ ˌɪnˈʃʊrəns tɪ bi əˈveɪləbəl θru state-created*, nɑt ˈfɛdərəli kriˈeɪtɪd, ɪksˈʧeɪnʤɪz. ɪf ðiz ˈbɛnəfɪts əˈveɪləbəl ɪn steɪts wɪθ ˈfɛdərəli rən ɪksˈʧeɪnʤɪz, ðə ˈɑrgjəmənt goʊz, ðɛn ˈəðər ki kəmˈpoʊnənts əv ðə lɔ, laɪk ðə rɪkˈwaɪrmənt ðət ɪmˈplɔɪərz ˈɔfər hɛlθ ˌɪnˈʃʊrəns, ənd ðət moʊst ˈpipəl məst baɪ ˌɪnˈʃʊrəns, ˈɔlsoʊ fɔl əˈpɑrt ɪn ðoʊz steɪts. ˈʤɑnəθən ˈgrubər, hu hɛlpt raɪt ˈfɔrmər ˌprɛzɪˈdɛnʃəl ˈkænədɪt mɪt ˌmæsəˈʧusəts hɛlθ kɛr lɔ ɛz wɛl ɛz ðə əˈfɔrdəbəl kɛr ækt, kɔlz ðɪs ˈθɪri ə interpretation”*” əv ðə lɔ. ˈnəti. stupid,”*,” hi sɪz. ənd bɪɔnd ðət, ɛˈsɛnʃəli ənˈprɛsɪˌdɛntɪd ɪn ɑr dɪˈmɑkrəsi. ðɪs wɑz lɔ ˌdɛməˈkrætɪkli ɛˈnæktəd, ˈʧælənʤd ɪn ðə səˈprim kɔrt, ənd pæst ðə tɛst, ənd naʊ [rɪˈpəblɪkənz] ər traɪɪŋ əˈgɛn. desperate.”*.” ˈgrubər ənd ʤɑst boʊθ seɪ ðə ˌɪnˌtərprɪˈteɪʃən kənˈsərvətɪvz ər ˈpɛdəlɪŋ həz ˈnəθɪŋ tɪ du wɪθ kənˈgrɛʃənəl ˌɪnˈtɛnt. ðɛr ɪz ˈlæŋgwɪʤ ˈskætərd θruaʊt ðə bɪl, ʤɑst sɪz, ðət rɪˈfərz tɪ ɪksˈʧeɪnʤɪz, bət ɛz ə hoʊl, ˈɑbviəs ðət ðə lɔ trits steɪt ənd ˈfɛdərəl ɪksˈʧeɪnʤɪz ˈikwəli. ju noʊ ˈɛniˌθɪŋ əˈbaʊt ˈrɛdɪŋ ˈstæʧuts, ju əˈsum ðət ðə weɪ kɔrts du ɪt ɪz baɪ ˈteɪkɪŋ ə ˈsɛntəns hir ənd ə ˈsɛntəns there,”*,” hi sɪz. ɪf ju lʊk æt ɪt ɪn ˈkɑntɛkst, ðə hoʊl ˈstæʧut hæŋz together.”*.” ɪf ˌɪnˌtərprɪˈteɪʃən ɪz raɪt, ʤɑst sɪz, ɪt wʊd min ðət ˈkɑŋgrəs roʊt lɔ tɪ sɛt əp ˈfɛdərəl ɪksˈʧeɪnʤɪz ənd ðɛn sɛd ðeɪ du anything.”*.” ˌnənðəˈlɛs, aɪˈdiə həz ril ˈtrækʃən. hi həz bɪn ˈtrɑtɪŋ əraʊnd ðə ˈkəntri ˈərʤɪŋ ˈgəvərnərz tɪ rɪˈzɪst ˌɪmpləmɛnˈteɪʃən əv ðə ˈmɑrkətˌpleɪsɪz. ɔn ˈtuzˌdeɪ hi ˈtɛstɪˌfaɪd æt ðə ˈflɔrɪdə ˈsteɪˌthaʊs (ɛz dɪd ˈgrubər, hu pərˈzɛnəd ðə əˈpoʊzɪŋ pəˈzɪʃən). ˌoʊkləˈhoʊmə əˈtərni ˈʤɛnərəl i. skɑt pruɪt həz faɪld ə ˈlɔˌsut ˈʧælənʤɪŋ ˈwɛðər ˈfɛdərəl ɪksˈʧeɪnʤɪz hæv ðə paʊər tɪ dɪˈstrɪbjut tæks ˈkrɛdɪts ənd ˈsəbsɪdiz. hi wɔnts ðə kɔrt tɪ ˌɪnˈvælɪˌdeɪt ən ˈaɪˌɑˈrɛs rul ðət ˈpleɪnli steɪts ðət ˈfɛdərəl ɪksˈʧeɪnʤɪz hæv ðə seɪm paʊərz ɛz steɪt ɪksˈʧeɪnʤɪz. mɔr ˈlɔˌsuts kʊd bi ɔn ðə weɪ, bət ʤɑst pɔɪnts aʊt ðət ə nu səˈprim kɔrt ˈrulɪŋ meɪd ðɪs ˈmənˌdeɪ wɪl meɪk ðiz kaɪnz əv ˈkeɪsɪz fˈjutəl. ənˈklɪr ˈwɛðər ðoʊz ˈpʊʃɪŋ ðɪs kaɪnd əv ˈligəl ˈrizənɪŋ noʊ ðət ˈfeɪtəli flɔd ənd ər ˈjuzɪŋ ɪt ʤɪst tɪ spaɪt, ðiz pur steɪts noʊ ˈɛni better,”*,” ˈgrubər sɪz. ə ˈvɛri ənˈfɔrʧənət θɪŋ ðət steɪts ðət ˈprɑbəˌbli wʊd du ˈbɛtər wɪθ ə steɪt ɪksˈʧeɪnʤ wɪl gɪt ə ˈfɛdərəl ɪksˈʧeɪnʤ bɪˈkəz ˈkeɪtoʊ ɪz ˈeɪbəl tɪ kənˈvɪns them,”*,” ʤɑst sɪz. ðɛn əˈgɛn, ðə kæmˈpeɪn tɪ kɪl meɪ bi duɪŋ mɔr ˈdæmɪʤ tɪ ðə kɔz ðən tɪ ðə steɪts. rɪfˈjuzɪŋ tɪ pɑrˈtɪsəˌpeɪt ɪn ˈrənɪŋ ðɛr oʊn ɪksˈʧeɪnʤ, ðə kənˈsərvətɪv rɪfˈjuznɪks ər ˈmeɪkɪŋ ðə ˈfɛdərəl ˈsɪstəm bigger,”*,” roʊm sɪz. ən ˈɑbviəs ˈaɪrəni əv ðɛr oʊn making.”*.”
|
looking for news you can trust?
subscribe to our free newsletters.
since obamacare was enacted in march 2010, house republicans have voted dozens of times to repeal it. and no, the supreme court decision upholding the sweeping health care act hasn’t stopped those efforts. while these kinds of moves are pretty much symbolic at this point, the law’s conservatives foes are making one more push that they are pretty sure will finally do the trick. too bad it won’t work.
the socialism-killer, the obamacare haters say, is the states’ power to refuse to set up health insurance exchanges, the online marketplaces where people who don’t get insurance through their employer will be able to shop for coverage and pick up federal subsidies to help pay their premiums. if states don’t set up their own exchanges—and most republican governors have already refused to—the federal government will do it for them. still, conservative news sites and advocacy groups are spreading the word that this spells the end of the affordable care act. “states’ refusal to establish exchanges could undo obamacare,” says the daily caller. “obamacare in peril as gop governors refuse to run state exchanges,” says policymic. the tea party group freedomworks has launched a snazzy campaign with a website called blockexchanges where you can consult an “action map” to find out “where your state stands on resisting the obamacare exchanges” and join the “last stand in the fight against the left’s health care takeover.”
“it’s a republican fantasy,” says ethan rome, executive director of healthcare for america now, which backed obamacare. the block-the-exchanges arguments “are all grounded in same lack of fact.” nonetheless, their proponents have a muddled bunch of reasons for why they will prevail, centering around cost, administrative burden, and a fun legal theory.
the department of health and human services has said that because more than half of the states will not create their own exchanges, the federal government will have to set up more than it expected. some on the right are claiming that the added expense from this will doom the law. “the obama administration cannot afford to absorb these costs,” asserts tony lee at breitbart. “hhs officials must be sweating,” dean clancy, legislative counsel at freedomworks, opined last month at the daily caller.
except that there is no added expense. hhs has budgeted for 23 million people to get health insurance through the exchanges regardless of whether they are federal- or state-run. the federal marketplaces are “scalable to accommodate as many states as need be,” according to an hhs spokesperson.
“this was law democratically enacted, challenged in the supreme court, and passed the test, and now [republicans] are trying again. they’re desperate.”
other obamacare foes admit they’d rather have the blame for the exchanges’ inevitable failure land on the feds rather than the states. conservative pundit dick morris has sent out more than 40,000 petitions urging folks to protest the marketplaces because they are “likely to be an administrative nightmare…all of our fears of federal incompetence will probably be realized when these new exchanges are established, [and] if the exchanges are federal, obama will get the blame which he will richly deserve. the incompetence of federal regulation will be manifest and the frustration will cause many to turn against the obamacare law.”
hhs says the exchanges will be up and running in time to meet the deadline when all americans must have health coverage. the department “is confident that every state will have an exchange in place by january 1, 2014, run either by the state, hhs, or as a partnership,” says an hhs spokesperson. timothy jost, a health care law scholar at the washington and lee university school of law who regularly meets with hhs officials on implementation of the legislation, says the department has known for some time that it was likely that many states would not set up exchanges, and that “they’re on track and ready to go.”
but probably the most widely touted reason given for why obstinate republican governors will be able to take obamacare down is a legal theory pushed by conservative scholars like michael cannon, the health policy director at the libertarian cato institute. it goes like this: congress only intended the subsidies and tax credits that help consumers buy health insurance to be available through state-created, not federally created, exchanges. if these benefits aren’t available in states with federally run exchanges, the argument goes, then other key components of the law, like the requirement that employers offer health insurance, and that most people must buy insurance, also fall apart in those states.
jonathan gruber, who helped write former presidential candidate mitt romney’s massachusetts health care law as well as the affordable care act, calls this theory a “screwy interpretation” of the law. “it’s nutty. it’s stupid,” he says. and beyond that, “it’s essentially unprecedented in our democracy. this was law democratically enacted, challenged in the supreme court, and passed the test, and now [republicans] are trying again. they’re desperate.”
gruber and jost both say the interpretation conservatives are peddling has nothing to do with congressional intent. there is language scattered throughout the bill, jost says, that refers to state-established exchanges, but as a whole, it’s obvious that the law treats state and federal exchanges equally. “if you don’t know anything about reading statutes, you assume that the way courts do it is by taking a sentence here and a sentence there,” he says. “but if you look at it in context, the whole statute hangs together.” if cannon’s interpretation is right, jost says, it would mean that congress wrote “the law to set up federal exchanges and then said they can’t do anything.”
nonetheless, cannon’s idea has real traction. he has been trotting around the country urging governors to resist implementation of the marketplaces. on tuesday he testified at the florida statehouse (as did gruber, who presented the opposing position). oklahoma attorney general e. scott pruitt has filed a lawsuit challenging whether federal exchanges have the power to distribute tax credits and subsidies. he wants the court to invalidate an irs rule that plainly states that federal exchanges have the same powers as state exchanges. more lawsuits could be on the way, but jost points out that a new supreme court ruling made this monday will make these kinds of cases futile.
it’s unclear whether those pushing this kind of legal reasoning know that it’s fatally flawed and are using it just to spite obamacare, “but these poor states don’t know any better,” gruber says. “it’s a very unfortunate thing that states that probably would do better with a state exchange will get a federal exchange because cato is able to convince them,” jost says.
then again, the last-ditch campaign to kill obamacare may be doing more damage to the small-government cause than to the states. “by refusing to participate in running their own exchange, the conservative refuseniks are making the federal system bigger,” rome says. “it’s an obvious irony of their own making.”
|
ˈkɑpiˌraɪt baɪ ˈweɪvi ɔl raɪts rɪˈzərvd ˈnɔrfək, va*. (ˈweɪvi) nu ˈnəmbərz ʃoʊ ʤɪst haʊ ˈmɛni dɔgz ənd kæts ˈpitə pʊt daʊn æt ɪts ˈnɔrfək ˈʃɛltər læst jɪr. ðɪs kəmz ɛz ðə ˈænəməl ˈwɛlˌfɛr grup həz kəm ˈəndər faɪər fər ˈteɪkɪŋ ə ˌʧiˈwɑwə wɪˈθaʊt pərˈmɪʃən ənd ɪt. baɪ lɔ, ˈpitə ənd ˈəðər ˈænəməl ˈʃɛltərz ər rikˈwaɪərd tɪ səbˈmɪt ðɛr ˈrɛkərdz ˈænjuəli tɪ ðə vərˈʤɪnjə dɪˈpɑrtmənt əv ˈægrɪˌkəlʧər ənd kənˈsumər ˈsərvɪsɪz. ðə ˈrɛkərdz ʃoʊ ðət ɪn 2014 ˈpitə tʊk ɪn kæts ənd dɔgz. ðə feɪt əv ðoʊz ˈænəməlz breɪks daʊn ɛz ˈfɑloʊz: 16 əv ðoʊz kæts wər əˈdɑptəd, 43 wər ˈgɪvɪn tɪ ˈəðər vərˈʤɪnjə riˈlisɪŋ ˈeɪʤənsiz, ənd pərˈsɛnt) wər. 23 əv ˈpitəz dɔgz wər əˈdɑptəd, 209 wər ˈtrænsfərd tɪ ˈəðər vərˈʤɪnjə riˈlisɪŋ ˈeɪʤənsiz, ənd 788 (ˈnɪrli 77 pərˈsɛnt) wər. ðoʊz ˈnəmbərz ər haɪər ðən ðə ˈpriviəs jɪr. ɪn 2013 ˈpitə pərˈsɛnt əv ðə kæts ənd 70 pərˈsɛnt əv dɔgz ɪt tʊk ɪn. dɪd kɔl ˈpitə fər ə rɪˈspɑns. ðeɪ rɪˈspɑndɪd frəm ə ˈʤɛnərəl ˈmidiə iˈmeɪl ˈæˌdrɛs, wɪθ ə prɛs riˈlis ˈdeɪtɪd ˈʤænjuˌɛri 30 ɪn pɑrt, ðə prɛs riˈlis steɪts, "ˈpitəz ˈʃɛltər tʊk ɪn ənd ˈɛldərli, ˈfɛrəl, sɪk, daɪɪŋ, əˈgrɛsɪv, ənd ˈəðərˌwaɪz ˈænəməlz. mɔr ðən 500 əv hum wər brɔt tɪ ˈpitə baɪ ˈdɛstəˌtut ˈgɑrdiənz." 10 ɔn jʊr saɪd dɪd æsk ˈpitə ɪf ɔl 788 dɔgz wər kənˈsɪdərd ˈɛldərli, ˈfɛrəl, ər sɪk, bət ðeɪ dɪd nɑt rɪˈspɑnd. ˈpitəz prɛs riˈlis ˈɔlsoʊ taʊts ˈpitəz ˌɪˈnɪʃətɪvz, laɪk ˈteɪkɪŋ strɔ tɪ pɛts lɛft ˈaʊtˈsaɪd tɪ kip ðɛm wɔrm ənd ˈbɪldɪŋ ənd dɪˈlɪvərɪŋ 285 dɔg ˈhaʊsɪz. ðə nu ˌjuθəˈneɪʒə stəˈtɪstɪks kəm ɛz ə bɪl ɪz ˈmuvɪŋ θru ðə ˈʤɛnərəl əˈsɛmbli ðət, ɪf əˈpruvd, wʊd fɔrs ˈpraɪvət ˈænəməl ˈʃɛltərz laɪk ˈpitə tɪ meɪk wən əv ɪts ˈpərpəsɪz ˈfaɪndɪŋ ˈpərmɑˌnɛnt əˈdɑptɪv hoʊmz fər ˈænəməlz. tɪ rɛd ɔl əv ˈpitəz ˌriˈpɔrtəd ˈnəmbərz tɪ vdacs*, klɪk hir. ðə ˈfɑloʊɪŋ ɪz ˈpitəz fʊl prɛs riˈlis: fər ˌɪˈmiˌdiət 30 2015 dɔg ənd kæt nɪˈglɛkt æt ˈkraɪsəs prəˈpɔrʃənz, sɪz ˈpitə: grup spɛnt ˈmɪljən ɔn priˈvɛnʃən ənd əˈsɪstəns ɪn 2014 əˈloʊn nu ˈfɪgjərz ʃoʊ ˈnɛglɪʤəns, ˈpɑvərti ər ˈfæktərz ɪn ˈhoʊmləs- ənd ˈkraɪsəs ˈnɔrfək, va*. ˈpitə pʊts ɪts ˈməni wɛr ɪts maʊθ ɪz, ˈspɛndɪŋ mɔr ðən ˈmɪljən ɪn 2014 tɪ əˈsɪst ðə ˈpəblɪk wɪθ fri ˈvɛtrəˌnɛri kɛr, ˈsərvɪsɪz, ˈdɔˌghaʊsɪz, strɔ ˈbɛdɪŋ, "pɛt" fud, ˈkaʊnsəlɪŋ tɪ hɛlp ˈpipəl kip ənd kɛr fər ˈænəməlz ðeɪ wər kənˈsɪdərɪŋ ˈgɪvɪŋ əp, ənd fri ˌjuθəˈneɪʒə ˈsərvɪsɪz fər dɔgz, kæts, ənd ˈəðər ˈænəməlz ɪn ʤɪst wən ˈɛriə əv ðə juˈnaɪtɪd ˈpipəl ɔn ə fɪkst ˈɪnˌkəm (ər noʊ ˈɪnˌkəm æt ɔl) kænt əˈfɔrd. ˈpitə ɪz əˈpilɪŋ tɪ ðə ˈpəblɪk tɪ hɛlp sɑlv ðɪs "ˈkraɪsəs əv kɛr" ɪn ə nu ˈvɪdioʊ ðæts naʊ əˈveɪləbəl æt peta.org<http://investigations.peta.org/petas-rescue-team*/>. ˈpitə pɔɪnts aʊt ðət ənˈlɛs ɪˈnəf ˈpipəl əˈdɑpt dɔgz ənd ˈnɛvər ənd ˈnutər, hɛlp ˈəðərz du ðə seɪm, lʊk aʊt fər ˈænəməlz hu ər nɪˈglɛktɪd ənd dɪˈnaɪd ˈmɛdɪkəl kɛr, ənd ˌɪntrəˈdus ˌlɛʤəsˈleɪʃən ðət ˈrɛkəgˌnaɪzɪz ðə nid fər ˈʃɛltərɪŋ fər ˈænəməlz, ðə ˈaʊˌtlʊk ɪz grɪm. səm 6 tɪ 8 ˈmɪljən dɔgz ənd kæts ɛnd əp ɪn juz. ˈænəməl ˈʃɛltərz ˈænjuəli, ənd ˈɔlˌmoʊst hæf məst bi bɪˈkəz əv ðɛr ˈrɛʧɪd ˈfɪzɪkəl ər ˌsaɪkəˈlɑʤɪkəl kənˈdɪʃən ər bɪˈkəz ðɛr ˈɑrənt ɪˈnəf gʊd hoʊmz fər ðɛm. ˈpitəz wərk ɪn ˌɪmˈpɑvrɪʃt ˈɛriəz əv vərˈʤɪnjə ənd nɔrθ ˌkɛrəˈlaɪnə ˈɪləˌstreɪts ˈprɑbləmz fər dɔgz ənd kæts ˈneɪʃənˈwaɪd. ɪn 2014 ˈpitə əˈtækt ðə rut əv ðə ˈprɑbləmz baɪ ˈstɛrəˌlaɪzɪŋ dɔgz ənd cats<http://www.peta.org/spayneuter*> ɔn ɪts flit əv noʊ- ər ˌloʊˈkɔst ˈmoʊbəl ˈklɪnɪks, prɪˈvɛnɪŋ ˈmɪljənz əv ˈænəməlz frəm biɪŋ bɔrn ˈɪntu kəmˈjunɪtiz ˈbərstɪŋ æt ðə simz wɪθ ənˈwɔntɪd dɔgz ənd kæts. ˈpitə ˈɔlsoʊ əv ðən 600 ˈænəməlz tɪ ənd frəm ɪts ˈklɪnɪks fər ˈpipəl wɪθ noʊ ˌtrænspərˈteɪʃən, bɪlt 285 ˈstərdi ˈdɔˌghaʊsɪz ənd dɪˈlɪvərd ðɛm tɪ "ˈbæˌkjɑrd dɔgz," ənd prəˈvaɪdɪd mɔr ðən ˈfæməliz wɪθ fri ˈvɛtrəˌnɛri ənd ˈkaʊnsəlɪŋ ˈsərvɪsɪz, ˈhɛlpɪŋ ðɛm kip ˈænəməlz ðeɪ wər kənˈsɪdərɪŋ ˈgɪvɪŋ əp. ˈpitəz ˈʃɛltər tʊk ɪn ənd ˈɛldərli, ˈfɛrəl, sɪk, daɪɪŋ, əˈgrɛsɪv, ənd ˈəðərˌwaɪz ðən 500 əv hum wər brɔt tɪ ˈpitə baɪ ˈdɛstəˌtut ˈgɑrdiənz ˈdɛspərɪt tɪ əˈliviˌeɪt ðɛr ˈænəməlz' ˈsəfərɪŋ ənd ˈəðərz hu hæd bɪn tərnd əˈweɪ baɪ "no-kill*" fəˈsɪlɪtiz ðət ˈriʤɛkt ˈænəməlz ɪn ˈɔrdər tɪ kip "seɪv reɪts" haɪ. ˈpitə pleɪst mɔr ðən 470 əˈdɑptəbəl ˈænəməlz ɪn ˈpərmɑˌnɛnt hoʊmz ər dɪˈlɪvərd ðɛm tɪ ˈʃɛltərz fər əˈdɑpʃən. ˈpitə ˈɔlsoʊ rɪˈfərd ˈəðər əˈdɑptəbəl ˈænəməlz dɪˈrɛkli tɪ səʧ fəˈsɪlɪtiz. "ˈpitə sərvz ˈvəlnərəbəl ˈænəməlz ɪn ðiz ˈpɑkəts əv ˈpɑvərti æt ə haɪ kɔst ˈiˌmoʊʃnəli ənd ˌfaɪˈnænʃəli ˈɛvəri deɪ, ənd ðə ˈlɛvəl əv ˈænəməl ˈsəfərɪŋ ɪz ˈdipli əpˈsɛtɪŋ," sɪz ˈpitə ˈsinjər vaɪs ˈprɛzɪdənt nachminovitch*. "ðiz ˈænəməlz nid ən ˈərʤənt ˈsɪtɪzən nid lɔz ˈbænɪŋ seɪlz əv ˈænəməlz ɪn pɛt stɔrz, proʊˈhɪbətɪŋ kənˈtɪnjuəs ˈʧeɪnɪŋ əv dɔgz, ənd ˈgɪvɪŋ ˌloʊˈɪnkəm ˈpipəl ˈækˌsɛs tɪ ˈvɛtrəˌnɛri kɛr. ɛz lɔŋ ɛz ˈpipəl ər ˈbridɪŋ, baɪɪŋ, ənd əˈbændənɪŋ dɔgz ənd kæts ənd ˈmɛdɪkəl kɛr fər ˈænəməlz, ɛz wɪθ ˈjumənz, ɪz aʊt əv ˈmɛni ˈpipəlz riʧ, ˈmɪljənz əv ˈænəməlz wɪl kənˈtɪnju tɪ ˈsəfər." fər mɔr ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən, pliz ˈvɪzɪt peta.org*.
|
copyright by wavy - all rights reserved
norfolk, va. (wavy) - new numbers show just how many dogs and cats peta put down at it's norfolk shelter last year.
this comes as the locally-based animal welfare group has come under fire for taking a chihuahua without permission and euthanizing it.
by law, peta and other animal shelters are required to submit their records annually to the virginia department of agriculture and consumer services. the records show that in 2014, peta took in 1,606 cats and 1,025 dogs.
the fate of those animals breaks down as follows:
16 of those cats were adopted, 43 were given to other virginia releasing agencies, and 1,536 (95.64 percent) were euthanized.
23 of peta's 1,025 dogs were adopted, 209 were transferred to other virginia releasing agencies, and 788 (nearly 77 percent) were euthanized.
those numbers are higher than the previous year. in 2013, peta euthanized 90.7 percent of the cats and 70 percent of dogs it took in.
wavy.com did call peta for a response. they responded from a general media email address, with a press release dated january 30. in part, the press release states, "peta's shelter took in and euthanized elderly, feral, sick, dying, aggressive, and otherwise unadoptable animals. more than 500 of whom were brought to peta by destitute guardians."
10 on your side did ask peta if all 788 dogs euthanized were considered elderly, feral, or sick, but they did not respond. peta's press release also touts peta's initiatives, like taking straw to pets left outside to keep them warm and building and delivering 285 dog houses.
the new euthanasia statistics come as a bill is moving through the general assembly that, if approved, would force private animal shelters -- like peta -- to make one of its purposes finding permanent adoptive homes for animals. to read all of peta's reported numbers to vdacs, click here.
the following is peta's full press release:
for immediate release:january 30, 2015
dog and cat neglect at crisis proportions, says peta: group spent $2.5 million on prevention and assistance in 2014 alone new figures show negligence, poverty are factors in homeless- and vulnerable-animal crisis
norfolk, va. - peta puts its money where its mouth is, spending more than $2.5 million in 2014 to assist the public with free veterinary care, spay/neuter services, doghouses, straw bedding, "pet" food, counseling to help people keep and care for animals they were considering giving up, and free euthanasia services for 2,454 dogs, cats, and other animals in just one area of the united states-services people on a fixed income (or no income at all) can't afford.
peta is appealing to the public to help solve this "crisis of care" in a new video that's now available at peta.org<http://investigations.peta.org/petas-rescue-team/>. peta points out that unless enough people adopt dogs and cats-and never buy-spay and neuter, help others do the same, look out for animals who are neglected and denied medical care, and introduce animal-friendly legislation that recognizes the need for sheltering for unadoptable animals, the outlook is grim. some 6 to 8 million dogs and cats end up in u.s. animal shelters annually, and almost half must be euthanized because of their wretched physical or psychological condition or because there aren't enough good homes for them.
peta's work in impoverished areas of virginia and north carolina illustrates problems for dogs and cats nationwide. in 2014, peta attacked the root of the problems by sterilizing 10,950 dogs and cats<http://www.peta.org/spayneuter> on its fleet of no- or low-cost mobile clinics, preventing millions of animals from being born into communities bursting at the seams with unwanted dogs and cats. peta also transported-free of charge-more than 600 animals to and from its clinics for people with no transportation, built 285 sturdy doghouses and delivered them to "backyard dogs," and provided more than 4,000 families with free veterinary and counseling services, helping them keep animals they were considering giving up. peta's shelter took in and euthanized elderly, feral, sick, dying, aggressive, and otherwise unadoptable animals-more than 500 of whom were brought to peta by destitute guardians desperate to alleviate their animals' suffering and others who had been turned away by "no-kill" facilities that reject unadoptable animals in order to keep "save rates" high. peta placed more than 470 adoptable animals in permanent homes or delivered them to open-admission shelters for adoption. peta also referred other adoptable animals directly to such facilities.
"peta serves vulnerable animals in these pockets of poverty at a high cost emotionally and financially every day, and the level of animal suffering is deeply upsetting," says peta senior vice president daphna nachminovitch. "these animals need an urgent citizen uprising-we need laws banning sales of animals in pet stores, prohibiting continuous chaining of dogs, and giving low-income people access to reduced-cost veterinary care. as long as people are breeding, buying, and abandoning dogs and cats and medical care for animals, as with humans, is out of many people's reach, millions of animals will continue to suffer."
for more information, please visit peta.org.
|
ˈæftər tu deɪz əv r&r*, ˈhɪləri ˈklɪntən ɪz bæk ɔn ðə stəmp ənd stɪl ˈtɔkɪŋ əˈbaʊt ˈraɪvəl ˈdɑnəld ““deplorable”*” səˈpɔrtərz, wɪʧ livz wən tɪ ˈwəndər ɪf ðə ˌdɛməˈkrætɪk ˌnɑməˈni meɪ hæv hɪt hər wɪn ʃi fɛl ˈhɛdˈfərst ˈɪntu ə væn ɔn ˈsənˌdi. ˈæftər biɪŋ ˈraʊndli ˈkrɪtəˌsaɪzd fər seɪɪŋ kʊd pʊt hæf əv səˈpɔrtərz ˈɪntu wət aɪ kɔl ðə əv deplorables,”*,” ˈklɪntən wɛnt bæk tɪ ðə ˈnɛrətɪv ɪn ən ˈɪntərvˌju ɔn ðə ˈʤɔɪnər ˈmɔrnɪŋ show”*” ˈɛrɪŋ ɔn ˈθərzˌdeɪ, ðə hɪl ˌriˈpɔrtəd. ʃi ˈɔlsoʊ əp hər əˈtæks ɔn trəmp, əˈkjuzɪŋ ðə ˌnɑməˈni əv violence.”*.” ˌɪnˈsɪstɪŋ ðə ˈkəntri nidz tɪ ˈpipəl together”*” tɪ hil ðə dɪˈvaɪdz ɪn əˈmɛrɪkə dɪˈvaɪdz ˈlɑrʤli ˌmænjəˈfækʧərd baɪ ðə ˌdɛməˈkrætɪk ˈpɑrti ˈklɪntən fɛl bæk ɔn ˈpriviəs kleɪmz ðət trəmp ɪz ˈreɪsɪst ənd ə ˈbɪgət. ɪt stɑrts baɪ ˈstændɪŋ əp ənd ˈkɔlɪŋ aʊt ðə ˈbɪgətri ənd ðə ˈheɪtrəd ðət wi si ˈkəmɪŋ frəm trump,”*,” ʃi sɛd. həz ˌɪnˈsaɪtɪd ˈvaɪələns ənd hi həz bɪn mɔr ðən ˈwɪlɪŋ tɪ əˈlaɪn hɪmˈsɛlf wɪθ ðə ˈsoʊˈkɔld ɑlt raɪt ənd ˈɛvriˌθɪŋ dɪˈplɔrəbəl θɪŋ ðeɪ represent.”*.” goʊɪŋ tɪ kip ˈkɔlɪŋ aʊt ðə ˈbɪgətri ənd ˈheɪtfəl ˈrɛtərɪk ðət brɔt tɪ ðɪs kæmˈpeɪn, bɪˈkəz aɪ θɪŋk ju kən meɪk ɑr ˈkəntri greɪt baɪ ˈtɪrɪŋ ˈpipəl down,”*,” ˈklɪntən ˈædɪd. æt ðə seɪm taɪm, trəmp kənˈtɪnjuz hɪz ˈaʊˌtriʧ tɪ blæk ˈvoʊtərz, ˈspikɪŋ ˈwɛnzˌdeɪ æt ðə ˈbɛθəl juˈnaɪtɪd ˈmɛθədɪst ʧərʧ ɪn flɪnt, ˈmɪʃɪgən. əˈkɔrdɪŋ tɪ kˈwɪkli ʃˈrɪŋkɪŋ lɛd ɪn ˈnæʃənəl poʊlz, ɪt əˈpɪrz ðət trəmp ɪz ˈwɪnɪŋ aʊt hir, wɪʧ gɪvz ˈkridəns tɪ ðə vjuz əv səm ˈdɛməˌkræts θɪŋk ˈklɪntən nidz tɪ ˈpɪvət tɪ ˈəðər ˈɪʃuz.
|
after two days of r&r, hillary clinton is back on the stump and still talking about rival donald trump’s “deplorable” supporters, which leaves one to wonder if the democratic nominee may have hit her noggin when she fell headfirst into a van on sunday.
after being roundly criticized for saying “you could put half of trump’s supporters into what i call the ‘basket of deplorables,” clinton went back to the narrative in an interview on the “tom joyner morning show” airing on thursday, the hill reported.
she also ramped up her attacks on trump, accusing the gop nominee of “inciting violence.”
insisting the country needs to “bring people together” to heal the divides in america — divides largely manufactured by the democratic party — clinton fell back on previous claims that trump is racist and a bigot.
“but it starts by standing up and calling out the bigotry and the hatred that we see coming from trump,” she said. “he has incited violence and he has been more than willing to align himself with the so-called alt right and everything deplorable thing they represent.”
“i’m going to keep calling out the bigotry and hateful rhetoric that he’s brought to this campaign, because i don’t think you can make our country great by tearing people down,” clinton added.
at the same time, trump continues his outreach to black voters, speaking wednesday at the bethel united methodist church in flint, michigan.
according to clinton’s quickly shrinking lead in national polls, it appears that trump is winning out here, which gives credence to the views of some democrats think clinton needs to pivot to other issues.
|
fər ˈbɛtər ər wərs, ˈæpəl ɪz ˈrɪtən əˈbaʊt mɔr ðən ˈɛni tɛkˈnɑləʤi ˈkəmpəˌni. ɛz ɪf ə bɪg rɛd ˈtərgət ɔn ˈloʊgoʊ. naʊ wi lərn ðət ˈæpəl ɪz ˈɔlsoʊ ðə 1 tɛkˈnɑləʤi ˈɪndəstri ˈtərgət fər ˈlɔˌsuts. ðə ˈkəmpəˌni həz dip ˈpɑkəts, ə waɪd reɪnʤ əv ˈprɑdəkts, ənd ðət meɪks ˈæpəl ən ˈizi ˈtərgət fər ˈɛniˌwən wɪθ ə ˈpætənt tɪ əˈbjuz. ˈɛroʊz ɪn ðə bæk nɑt tɪ bi ˈplɪtɪkli ˌɪnkərˈɛkt, bət bɪn sɛd ðət ðə ˌpaɪəˈnɪrz ər ðə wənz ðət gɪt ðə ˈɛroʊz ɪn ðə bæk, waɪl ðə ˈsɛtələrz gɪt tɪ rip ðə ˈbɛnəfɪts ənd oʊn ðə lænd. nɑt kwaɪt ðə keɪs wɪθ ˈæpəl, ðoʊ ðə ˈkəmpəˌni həz ˈprɑspərd ɛz ə nɪr fərst ˈmuvər pərˈhæps mɔr ðən ˈəðərz. ˈhɪstəri ɪz fʊl əv tɛkˈnɑləʤi ˌɪnəˈveɪʃən ənd ˈmɑrkɪt dɪsˈrəpʃən, jɛs, bət ðə ˈkəmpəˌni ˈrɪli ʤɪst təˈgɛðər tɛkˈnɑləʤi ɪn juˈnik weɪz. ðət, ənd ðə ɪmˈbɛrəsɪŋ ˈrɪʧɪz kəˈlɛktəd baɪ ˈæpəl ɪn ðə ˈsɛnʧəri, hæv meɪd ðə ˈkəmpəˌni ən ˌɪnˈkrɛdəbəl ˈtərgət fər ˈpætənt ˌɪnˈfrɪnʤmənt ˈlɔˌsuts. ˈblumbərg ˌriˈpɔrtəd ðət ˈæpəl lidz ɔl tɛkˈnɑləʤi companies–*– frəm ˈæməˌzɑn ənd tɪ ˈgugəl ənd dɛl, tɪ ˈsæmˌsəŋ ənd microsoft–*– ɪn ðə ˈnəmbər əv ˈpætənt ˌɪnˈfrɪnʤmənt ˈlɔˌsuts ˈoʊvər ðə pæst jɪr. wərs, ɪn ðə juz. ðə luz ɪn ə ˈpætənt keɪs ɪz nɑt rikˈwaɪərd tɪ peɪ ðə ˈligəl fiz, wɪʧ simz tɪ ˌɪnˈvaɪt mɔr ˈlɔˌsuts. ˈlɪtəl tɪ luz ənd məʧ tɪ geɪn baɪ suɪŋ ˈkəmpəˌniz ðət hæv tɛnz əv ˈbɪljənz əv ˈdɔlərz ɪn ðə bæŋk. ˈpəblɪk ˈkrɪtɪks wɛr ˈæpəl ˈɔlsoʊ simz tɪ bi ə ˈlidər ɪn ðə ˈægrəgət ɪz əˈməŋ ðə ˈnəmbər əv ˈmidiə ˈkrɪtɪks; frəm wɔl strit tɪ ðə ˈblɔgɔsˈfir ənd ˈɛvriˌwɛr ɪn bɪtˈwin, ˈpəblɪk keɪʤ gɪts ˈrætəld baɪ ə groʊɪŋ ˈnəmbər əv ˈmidiə ˈkrɪtɪks, hu ˈɔfən ˈpɑzət rəˈdɪkjələsli fɔrmd ˈɑrgjəmənts ˈnaɪsli ˈpækɪʤd ənd ræpt əp ɪn ən aɪ ˈkæʧɪŋ ˈhɛˌdlaɪn ʤɪst tɪ əˈtrækt ˈridərz. neɪm əˈnəðər tɛkˈnɑləʤi ˈkəmpəˌni wɪθ ə haɪər ˈpəblɪk profile–*– ˈnɛgətɪv ər positive–*– ðən ˈæpəl; ðə ˈkəmpəˌni ðət simz tɪ ˈpoʊlərˌaɪz ˈɛvəri ˈjumən ˈɪntu ən əˈpɪnjən əˈbaʊt ðə ˈkəmpəˌni ənd ɪts ˈprɑdəkts. ˈhɑrdli ə deɪ goʊz baɪ wɪˈθaʊt ən ˈɑrtɪkəl ər tu ɔn waɪ ˈæpəl ɪz dumd, waɪ ˈsiˌiˈoʊ tɪm kʊk ʃʊd bi faɪərd, ənd waɪ ðə nu ˈæpəl laɪk ðə oʊld ˈæpəl ˈəndər stiv ʤɑbz. bæk tɪ ðə ˈəðər ˈtərgət. ðə ˈlɑrʤəst əˈwɔrdz ɪn ˈpætənt ˌɪnˈfrɪnʤmənt ˈlɔˌsuts sim tɪ bi frəm kəmˈpɛtɪtər əˈgɛnst kəmˈpɛtɪtər. lʊk æt lɔŋ ənd ˈwaɪndɪŋ ˈligəl roʊd əˈgɛnst ˈsæmˌsəŋ, wɪʧ ðə ˈsɪmpəl ˈstrætəʤi əv ənd stall.’*.’ ˈæpəl ɪz ˈfaɪtɪŋ bæk ənd ˈwɪnɪŋ mɔr ˈɔfən ðən ˈluzɪŋ, wɪʧ ju wʊd θɪŋk wʊd bi ə dɪˈtərrənt tɪ fˈjuʧər ˈlɔˌsuts ənd meɪk ˈæpəl lɛs əv ə ˈtərgət. ˈæpəl ɪz ˈɔfən pʊt ɔn ə ˈpɛdəstəl baɪ ˈkəstəmərz ənd səˈpɔrtərz, bət ʤɪst ɛz ˈɔfən pʊt əp ɔn ə ˈpɛdəstəl soʊ ˈkrɪtɪks ənd kəmˈpɛtɪtərz kən teɪk ˈtərgət ˈpræktɪs.
|
for better or worse, apple is written about more than any technology company. it’s as if there’s a big red target on apple’s logo.
now we learn that apple is also the world’s #1 technology industry target for lawsuits. the company has deep pockets, a wide range of products, and that makes apple an easy target for anyone with a patent to abuse.
arrows in the back
not to be politically incorrect, but it’s been said that the pioneers are the ones that get the arrows in the back, while the settlers get to reap the benefits and own the land.
that’s not quite the case with apple, though the company has prospered as a near first mover perhaps more than others.
apple’s history is full of technology innovation and market disruption, yes, but the company really just cobbles together off-the-shelf technology in unique ways.
that, and the embarrassing riches collected by apple in the 21st century, have made the company an incredible target for patent infringement lawsuits.
bloomberg reported that apple leads all technology companies– from amazon and at&t to google and dell, to samsung and microsoft– in the number of patent infringement lawsuits over the past year.
worse, in the u.s. the lose in a patent case is not required to pay the winner’s legal fees, which seems to invite more lawsuits. there’s little to lose and much to gain by suing companies that have tens of billions of dollars in the bank.
public critics
where apple also seems to be a leader in the aggregate is among the number of media critics; from wall street to the blogosphere and everywhere in between, apple’s public cage gets rattled by a growing number of media critics, who often posit ridiculously formed arguments nicely packaged and wrapped up in an eye catching headline just to attract readers.
name another technology company with a higher public profile– negative or positive– than apple; the company that seems to polarize every human into an opinion about the company and its products. hardly a day goes by without an article or two on why apple is doomed, why ceo tim cook should be fired, and why the new apple isn’t like the old apple under co-founder steve jobs.
back to the other target. the largest awards in patent infringement lawsuits seem to be from competitor against competitor. look at apple’s long and winding legal road against samsung, which employes the simple strategy of ‘steal and stall.’ apple is fighting back and winning more often than losing, which you would think would be a deterrent to future lawsuits and make apple less of a target.
apple is often put on a pedestal by customers and supporters, but just as often put up on a pedestal so critics and competitors can take target practice.
|
ˌʧætəˈnugə (wdef*) ðə ˈnæʃənəl ˈkaʊnsəl fər hoʊm ˈseɪfti ənd sɪˈkjʊrəti ˈɪʃuz ðɛr ˈænjuəl ˈseɪfəst ˈsɪtiz ɪn ˌtɛnəˈsi rɪˈpɔrt fər 2017 ju faɪnd ðə ˈlɑrʤəst ˈsɪtiz ɔn ɪt ɪt, ˈsərtənli nɑt ˌʧætəˈnugə, wɪʧ ræŋkt ɛz wən əv ðə moʊst ˈdeɪnʤərəs ɪn əˈnəðər rɪˈpɔrt læst wik. ˌædvərˈtaɪzmənt ˌɪnˈstɛd, ðɪs ɪz ə lɪst fər ðə ˈsəbərbz ənd smɔl taʊnz. oʊk rɪʤ, ˈbrɛntˌwʊd, maʊnt ˈkɑrməl,, ənd ˈlaʊdən ər ðə tɔp 5 bət ɑr ˈkɔrnər əv ˌsaʊˈθist ˌtɛnəˈsi dɪd lænd səm taʊnz ɔn ðə tɔp 50 lɪst ɪz aʊt tɔp ræŋkt). hir ðeɪ ər. ðə tɔp 50 ˈseɪfəst ˈsɪtiz ɪn ˌtɛnəˈsi, 2017 1 oʊk rɪʤ 2 ˈbrɛntˌwʊd 3 maʊnt ˈkɑrməl 4 5 ˈlaʊdən 16 30 35 38 ˈdeɪtən 45 ˈwɪnˌʧɛstər 41 rɛd bæŋk 46 ˈdənlæp
|
chattanooga (wdef) – the national council for home safety and security issues their annual safest cities in tennessee report for 2017.
you won’t find the largest cities on it it, certainly not chattanooga, which ranked as one of the most dangerous in another report last week.
- advertisement -
instead, this is a list for the suburbs and small towns.
oak ridge, brentwood, mount carmel, nolensville, and loudon are the top 5.
but our corner of southeast tennessee did land some towns on the top 50 list (collegedale is out top ranked).
here they are.
the top 50 safest cities in tennessee, 2017
1. oak ridge
2. brentwood
3. mount carmel
4. nolensville
5. loudon
16. collegedale
30. soddy-daisy
35. tullahoma
38. dayton
45. winchester
41. red bank
46. dunlap
|
ʃi həz rɪˈpɔrtədli klæʃt æt taɪmz wɪθ ˈmɪstər. ənd ˈmɪstər. ˈkəʃnər. boʊθ mɛn wər ˈfrəˌstreɪtəd wɪn ʃi geɪv ə ˈsɪriz əv ˈɪntərvˌjuz ɪn wɪʧ ʃi ˈkrɪtəˌsaɪzd mɪt ˈrɑmni, ðə 2012 rɪˈpəblɪkən ˌnɑməˈni, hu wɑz biɪŋ kənˈsɪdərd fər ˈsɛkrəˌtɛri əv steɪt dɪˈspaɪt ˈhævɪŋ bɪn ə ki ˈfɪgjər əv ˌɑpəˈzɪʃən tɪ ˈmɪstər. trəmp ˈdʊrɪŋ ðə kæmˈpeɪn. wɪθ ə əˈproʊʧ ðət həz əˈpild tɪ ˈmɪstər. trəmp, mɪz. ˈkɑnˌweɪ wɑz ˈkrɛdɪtɪd ˈdʊrɪŋ ðə kæmˈpeɪn ˈivɪn baɪ ˈdɛməˌkræts hu əˈpoʊzd hər wɪθ sˈmuðɪŋ aʊt səm əv ˈmɪstər. moʊst ʤægd ˈɛʤɪz ˈdʊrɪŋ hər əˈpɪrənsəz ɔn ˈtɛləˌvɪʒən. ɪn ðə ˈkəmɪŋ deɪz, ˈmɪstər. trəmp ɪz ˈɔlsoʊ ɪkˈspɛktɪd tɪ neɪm θri ˈdɛpjəti ʧifs əv stæf tɪ hɛlp ˈmɪstər. ˈmænɪʤ ðə ˈsprɔlɪŋ ˌɑpərˈeɪʃənz æt ðə waɪt haʊs. əˈməŋ ðoʊz biɪŋ kənˈsɪdərd fər ðiz poʊsts ər ˈkeɪti wɔlʃ, hu wɑz ðə ʧif əv stæf æt ðə rɪˈpəblɪkən ˈnæʃənəl kəˈmɪti; ʤoʊ ˈhæˌgɪn, hu wɑz ðə ˈdɛpjəti ʧif əv stæf fər ˌɑpərˈeɪʃənz θru moʊst əv ʤɔrʤ ˈdəbəlju. ædˌmɪnɪˈstreɪʃən; ənd rɪk ə. ˈdɪrˌbɔrn, hu wɑz ðə ʧif əv stæf tɪ ˈsɛnətər ʤɛf ˈsɛʃənz əv ˌæləˈbæmə, hu həz bɪn səˈlɛktɪd baɪ ˈmɪstər. trəmp tɪ sərv ɛz əˈtərni ˈʤɛnərəl. ˈtɛndɪŋ tɪ ˈmɪstər. riˈleɪʃənˌʃɪps ɪn ˈwɔʃɪŋtən ɪz ˈlaɪkli tɪ fɔl, ɪn pɑrt, tɪ bɪl ˈstɛpiən, hu ɪz ɪn laɪn tɪ bi ðə nu pəˈlɪtɪkəl dɪˈrɛktər. ˈmɪstər. ˈstɛpiən wəns pleɪd ðət roʊl ɛz ðə ˈlɔŋˌtaɪm pəˈlɪtɪkəl ædˈvaɪzər tɪ gəv. krɪs ˈkrɪsti əv nu ˈʤərzi, bət wɑz faɪərd fər hɪz pɑrt ɪn ðə ˈskændəl ˌɪnˈvɑlvɪŋ ə plɑt tɪ ˈpənɪʃ ə ˌdɛməˈkrætɪk meɪər baɪ ˈkloʊzɪŋ ˈtræfɪk leɪnz ˈlidɪŋ tɪ ðə ʤɔrʤ ˈwɔʃɪŋtən brɪʤ. ˈmɪstər. ˈstɛpiən həz bɪn ˈkrɛdɪtɪd baɪ ˈmɪstər. ˈkəʃnər ənd ˈmɪstər. ˈbænən, hu brɔt ɪm ɔn bɔrd ɪn ˈɔgəst, wɪθ ˈhɛlpɪŋ ðɛm sɪˈkjʊr ˈmɪstər. ˈvɪktəri ɪn noʊˈvɛmbər. ɪt ɪz ənˈklɪr haʊ ˈmɪstər. trəmp ˌɪnˈtɛndz tɪ juz ˈdeɪvɪd ˈbɔsi, hu lɛft ðə kənˈsərvətɪv nɑnˈprɑfət grup ˈsɪtɪzənz juˈnaɪtɪd tɪ bi ðə ˈdɛpjəti kæmˈpeɪn ˈmænɪʤər, ənd wɑz əˈməŋ ˈmɪstər. ˈərliəst ˌɪnˈfɔrməl ædˈvaɪzərz əˈbaʊt ə ˌprɛzɪˈdɛnʃəl rən. ˈmɪstər. ˈbɔsi ˈfrikwɛntli klæʃt wɪθ ˈmɪstər., ənd ˈmɪstər. trəmp wɑz dɪˈsætəsˌfaɪd wɪθ ɪm baɪ ðə ɛnd əv ðə kæmˈpeɪn. hi həz sɔt tɪ bi ə ˈdɛpjəti ʧif əv stæf. wən lɔɪəl eɪd hu wɪl nɑt bi ˈʤɔɪnɪŋ ðə waɪt haʊs stæf ɪz ˈkɔri luənˈdɔfski, hu wɑz rɪˈkrutɪd tɪ bi ˈmɪstər. fərst kæmˈpeɪn ˈmænɪʤər æt ðə ˌrɛkəmənˈdeɪʃən əv ˈmɪstər. ˈbɔsi.
|
she has reportedly clashed at times with mr. priebus and mr. kushner. both men were frustrated when she gave a series of interviews in which she criticized mitt romney, the 2012 republican nominee, who was being considered for secretary of state despite having been a key figure of opposition to mr. trump during the campaign.
with a soft-spoken approach that has appealed to mr. trump, ms. conway was credited during the campaign even by democrats who opposed her with smoothing out some of mr. trump’s most jagged edges during her appearances on television.
in the coming days, mr. trump is also expected to name three deputy chiefs of staff to help mr. priebus manage the sprawling operations at the white house. among those being considered for these posts are katie walsh, who was the chief of staff at the republican national committee; joe hagin, who was the deputy chief of staff for operations through most of george w. bush’s administration; and rick a. dearborn, who was the chief of staff to senator jeff sessions of alabama, who has been selected by mr. trump to serve as attorney general.
tending to mr. trump’s relationships in washington is likely to fall, in part, to bill stepien, who is in line to be the new political director. mr. stepien once played that role as the longtime political adviser to gov. chris christie of new jersey, but was fired for his part in the scandal involving a plot to punish a democratic mayor by closing traffic lanes leading to the george washington bridge.
mr. stepien has been credited by mr. kushner and mr. bannon, who brought him on board in august, with helping them secure mr. trump’s victory in november.
it is unclear how mr. trump intends to use david bossie, who left the conservative nonprofit group citizens united to be the deputy campaign manager, and was among mr. trump’s earliest informal advisers about a presidential run. mr. bossie frequently clashed with mr. priebus, and mr. trump was dissatisfied with him by the end of the campaign. he has sought to be a deputy chief of staff.
one loyal aide who will not be joining the president’s white house staff is corey lewandowski, who was recruited to be mr. trump’s first campaign manager at the recommendation of mr. bossie.
|
sɪns 1972 meɪn həz hæd ðə ˈɔpʃən tɪ dɪˈvaɪd ɪts ɪˈlɛktərəl ˈkɑlɪʤ voʊts baɪ kənˈgrɛʃənəl ˈdɪstrɪkt. ðə ˈaʊˈtraɪt ˈwɪnər əv ðə steɪt gɪts tu ɪˈlɛktərəl voʊt, ənd ðə ˈwɪnər əv iʧ kənˈgrɛʃənəl ˈdɪstrɪkt gɪts wən. dɪˈspaɪt ðɪs, meɪn həz ˈnɛvər ˈæˌkʧuəli hæd tɪ dɪˈvaɪd ɪts ɪˈlɛktərəl voʊts ənd ðə seɪm ˈkænədɪt həz ˈɔlˌweɪz wən boʊθ naʊ. ˌɔlˈðoʊ ˈhɪləri ˈklɪntən wən meɪn ˈaʊˈtraɪt ənd wən ðə kənˈgrɛʃənəl ˈdɪstrɪkt, ˈdɑnəld trəmp wən ðə mɔr ˈrʊrəl ɪts ɪˈlɛktərəl voʊt. trəmps wɪn ɪn ɪz ə dɪˈrɛkt rɪˈzəlt əv ðə kæmˈpeɪnz ɪkˈstɛnsɪv kæmˈpeɪnɪŋ ˈoʊvər ðə pæst tu wiks ɪn ðə ˈdɪstrɪkt. #ˈbreɪkɪŋ meɪn həz splɪt ɪˈlɛktərəl voʊts fər taɪm ˈæftər rɪˈpəblɪkən ˈdɑnəld trəmp wɪnz ɪn kənˈgrɛʃənəl ˈdɪstrɪkt ˈviə @ˌeɪˈpi ˈsiˌbiˌɛs 13 nuz (@wgme*) noʊˈvɛmbər 9 2016 meɪn ˈkɑŋgrəsmən, rɛpriˈzɛtətɪv. brus poʊlikˈwin (r-me*), wɑz kənˈsɪdərd tɪ bi wən əv ðə mɔr ˈvəlnərəbəl ˈmɛmbərz əv ˈkɑŋgrəs. poʊlikˈwin wɑz riɪˈlɛktɪd wɪθ 55 pərˈsɛnt əv ðə voʊt.
|
since 1972, maine has had the option to divide its electoral college votes by congressional district. the outright winner of the state gets two electoral vote, and the winner of each congressional district gets one. despite this, maine has never actually had to divide its electoral votes and the same candidate has always won both districts--until now. although hillary clinton won maine outright and won the 1st congressional district, donald trump won the more rural 2nd district--and its electoral vote. trump's win in cd2 is a direct result of the campaign's extensive campaigning over the past two weeks in the district.
#breaking maine has split electoral votes for 1st time after republican donald trump wins in 2nd congressional district via @ap — cbs 13 news (@wgme) november 9, 2016
maine cd2's congressman, rep. bruce poliquin (r-me), was considered to be one of the more vulnerable members of congress. poliquin was reelected with 55 percent of the vote.
|
>>bæk tɪ ˈlɪstɪŋz ˈkæləndər bæk tɪ ˈpɪkʧər ˈkæləndər dɔrz mˈjuzɪk æt ɔl ˈeɪʤɪz 12 ˈhɔntɪd ˈhoʊˌdaʊn tɪn ˈtaɪgər www.rintintiger.com/*/ ɔlˈtərnətɪv foʊk rɑk ˌvænˈdɛlə foʊk ˈsəðərn rɑk bluz ˈɪndi rɑk ˈmɑksi kɪdz ˈɪndi rɑk tɪn ˈtaɪgər ˈkɛvɪn ˈsəlɪvən, ʃɔn i. ˈsəlɪvən, ˈændru haɪ ˈɛnərʤi, ˈlɪrɪk ˈhɛvi, əˈkustɪk gɪˈtɑr lɛd sɔŋz əˈbaʊt laɪf ɪn kənˈtɛmpərˌɛri soʊˈsaɪɪti. ðə saʊnd ɪz ˈɔfən dɪˈskraɪbd ɛz ə blɛnd bɪtˈwin ˈərli bɑb ˈdɪlən, ˈvaɪələnt femmes*, ənd ˈtupɔk. tɪn ˈtaɪgər ɪz ən ˈɪndi foʊk bænd frəm sæn frænˈsɪskoʊ, ˈsiˈeɪ, ˈfɔrmərli noʊn ɛz ˈwɛstˌwʊd ˈwɪˌloʊ. kəmˈpraɪzd əv ˈbrəðərz ˈkɛvɪn (ˈsɔŋˌraɪtɪŋ, ˈvoʊkəlz, gɪˈtɑr) ənd ʃɔn i. (bæs, ˈvoʊkəlz) ˈsəlɪvən, wɪθ ˈændru ɔn drəmz ənd əˈdɪʃənəl ˈvoʊkəlz. ðə mˈjuzɪk ˈkɛriz ən ˈɛmfəsɪs ɔn ˈlɪrɪks, ɔrˈgænɪk mjuˈzɪʃənʃɪp, ənd rɑ ˈɛnərʤi, ʃoʊɪŋ ˈtreɪsɪz əv bɑb ˈdɪlən, nɪk dreɪk, ˈtupɔk ənd ˈmɔrɪsi waɪl rɪˈteɪnɪŋ ə saʊnd ðət ɪz kənˈtɛmpərˌɛri ɪn ən wərld. ðeɪ hæv sprɛd ðɛr saʊnd əˈkrɔs ðə beɪ ˈɛriə ənd bɪɔnd frəm smɔl ˌkæˈfeɪz ənd ɑrt ˈspeɪsɪz tɪ rɪˈnaʊnd ˈvɛnuz laɪk ˈbɑtəm əv ðə hɪl (wɛr ðeɪ hæd ðɛr ˈælbəm riˈlis ənd ˈleɪtər ˈoʊpənd fər foʊk ˈlɛʤənd ˈmaɪkəl ˈhərli ənd fər mæks ˈbiməs ˈdʊrɪŋ nɔɪz pɑp 2011 ðɛr fʊl lɛŋθ ˈælbəm, riˈlist ˈəndər ðə neɪm ˈwɛstˌwʊd ˈwɪˌloʊ ɪn ˌʤuˈlaɪ 2010 wɑz rɪˈkɔrdɪd ɪnˈtaɪərli ɔn ðɛr oʊn ənd ˈoʊnli ˈmæstərd ənd ˈduplɪˌkeɪtɪd baɪ ˈəðər hænz. ɔl sɔŋz, ˈlɪrɪks, ˈɑrtˌwərk, ənd leɪaʊt wər dən baɪ ʃɔn ənd ˈkɛvɪn, ʃoʊɪŋ ˈtɛstəmənt tɪ ðə ˈspɪrɪt əv ðə ˈmɑdərn ˌɪndɪˈpɛndənt ˈɑrtɪst. ˈrɛmədiz baɪ tɪn tiger&amp;amp;amp;amp;lt;/a&amp;amp;amp;amp;gt*; ˌvænˈdɛlə ˈtreɪsi ˈhɑlənd: ˈvoʊkəlz, pərˈkəʃən krɪs taɪ: gɪˈtɑr, ˈvoʊkəlz frɪts mˈjulər: bæs dæn miller-schroeder*: drəmz frəm ɪn ðə bɛst kaɪnd əv weɪ, ˌvænˈdɛlə kən bi ə təf bænd tɪ pɪn daʊn. ˈheɪlɪŋ frəm sæn frænˈsɪskoʊ, ðɛr mˈjuzɪk teɪks ˈlɪsənərz frəm ðə əv sˈwɑmpi, rɑk ənd ðə ˈdəsti twɑŋ əv əˌmɛrɪˈkænə tɪ ðə ˈæmbər ˈhəni əv foʊk. ðə rɪˈzəlt ɪz ən ɪˈklɛktɪk ˈlaɪbrɛˌri ðæts frɛʃ jɛt ˈsəmˌhaʊ fəˈmɪljər. ɪn ðɛr θri jɪrz təˈgɛðər, ðə grup həz kəm ə lɔŋ weɪ wɪθ ˌoʊldˈfæʃənd hɑrd wərk ənd ˈhəsəl: 2009 sɔ ðə riˈlis əv ðə vi ep*, ˈərnɪŋ ðɛm bɪlz æt sæn frænˈsɪskoʊ ˈsteɪpəlz səʧ ɛz greɪt əˈmɛrɪkən mˈjuzɪk hɔl, ˈbɑtəm əv ðə hɪl, stɑp, ənd café*é də nɔrd, tɪ neɪm ə fju. tu wɛst koʊst tʊrz ənd spɑts ɔn ˈkəvətɪd bɪlz ənd ˈfɛstɪvəlz wɪθ ækts ˈfɑloʊd. ɪn meɪ 2012 ðeɪ ðɛr ˈdeɪbju ˈælbəm, faɪər ɪn ðə ˈdɛzərt. mɪkst ənd ˈmæstərd æt ˈstudiˌoʊz ɪn nu jɔrk baɪ ˈkɛvɪn məkˈmæn (huz pæst dɪˈskɔgrəfi ˌɪnˈkludz ðə walkmen*, hɑ hɑ ˈtɑŋkə, ðə fəˈlis ˈbrəðərz, ənd swɔnz), faɪər ɪn ðə ˈdɛzərt ɪz æt wəns ə ˈhændˌkræftɪd rɪˈvaɪvəl ənd ə juˈnik blɛnd əv staɪlz ðət ɪz ˈsoʊlfəl æt ɪts kɔr. drɔz ðɛr mˈjuzɪk frəm ˈmoʊˌtaʊn, ˈklæsɪk rɑk, ˈsəðərn rɑk, folk-rock*, bluz, ənd saʊnz əv ˈɪndi pop/rock*. ɪts laɪk ɪf raɪən ˈædəmz wɑz bækt baɪ ðə bænd, ər ˈʤɛni luɪs tʊk ˈoʊvər fər ʤeɪ ˈfɛrə ənd ʤɛf tˈwidi ɪn ˈəŋkəl ˈtupəˌloʊ. ɪts ˈviə ju əp baɪ vandella&amp;lt;/a&amp;gt*; ˈmɑksi kɪdz ðə ˈmɑksi kɪdz ər ən ˈɪndi rɑk ˈduoʊ beɪst ɪn sæn frænˈsɪskoʊ. ˈʧaɪlˌdhʊd frɛndz, krɪs ˈkɑrˌmaɪkəl ənd kaɪl mɛt ɪn ðə ˈsəmər əv 1987 ɪn ə smɔl taʊn ˈaʊtˈsaɪd əv ˈdiˌtrɔɪt ˈmɪʃɪgən, ˈsɪlvən leɪk. ðə tu bɪˈgæn ˈraɪtɪŋ mˈjuzɪk təˈgɛðər ɔn æt ðə eɪʤ əv 11 ənd hæv bɪn kriˈeɪtɪŋ ənd pərˈfɔrmɪŋ ˈɛvər sɪns. ˈdʊrɪŋ haɪ skul ənd ˈkɑlɪʤ krɪs ənd kaɪl pleɪd ɪn rɑk bændz ɪn ənd əraʊnd ˈdiˌtrɔɪt ɛz wɛl ɛz ˌkæləməˈzu, ðɛr hoʊm θruaʊt ˈkɑlɪʤ. ˈæftər ˈmuvɪŋ tɪ ˌkæləˈfɔrnjə ɪn 2009 ðə tu kʊd bi sin ɛz ðə ˈrɪðəm ˈsɛkʃən ɪn sæn frænˈsɪskoʊ beɪst ˈɪndi rɑk bænd, pliz du nɑt faɪt. ˈsɛʃənz baɪ ˈmɑksi kids</a>*;
|
>>back to listings calendar
>> back to picture calendar
8:30pm doors -- music at 9:30pm ••• all ages
$ 12
haunted hoedown iv
rin tin tiger
www.rintintiger.com/
alternative folk rock
vandella
www.vandellasound.com
folk southern rock alt-country blues indie rock
moxie kids
themoxiekids.com
indie rock
rin tin tiger
kevin sullivan, sean e. sullivan, andrew skewes-cox
high energy, lyric heavy, acoustic guitar lead songs about life in contemporary society. the sound is often described as a blend between early bob dylan, violent femmes, and tupac.
rin tin tiger is an indie folk band from san francisco, ca, formerly known as westwood & willow. comprised of brothers kevin (songwriting, vocals, guitar) and sean e. (bass, vocals) sullivan, with andrew skewes-cox on drums and additional vocals. the music carries an emphasis on lyrics, organic musicianship, and raw energy, showing traces of bob dylan, nick drake, tupac and morrissey while retaining a sound that is contemporary in an electronic-drenched world. they have spread their sound across the bay area and beyond from small cafes and art spaces to renowned venues like bottom of the hill (where they had their album release and later opened for folk legend michael hurley and for max bemis during noise pop 2011). their full length album, released under the name westwood & willow in july 2010 was recorded entirely on their own and only mastered and duplicated by other hands. all songs, lyrics, artwork, and layout were done by sean and kevin, showing testament to the spirit of the modern independent artist.
&amp;amp;amp;amp;lt;a&amp;amp;amp;amp;gt;splinter remedies by rin tin tiger&amp;amp;amp;amp;lt;/a&amp;amp;amp;amp;gt;
vandella
tracey holland: vocals, percussion
chris tye: guitar, vocals
fritz mueller: bass
dan miller-schroeder: drums
---- from sf
in the best kind of way, vandella can be a tough band to pin down. hailing from san francisco, their music takes listeners from the gulches of swampy, guitar-driven rock and the dusty twang of americana to the amber honey of country-tinged folk. the result is an eclectic library that's fresh yet somehow familiar. in their three years together, the tight-knit group has come a long way with old-fashioned hard work and hustle: 2009 saw the release of the v ep, earning them bills at san francisco staples such as great american music hall, bottom of the hill, rickshaw stop, and café du nord, to name a few. two west coast tours and spots on coveted bills and festivals with nationally-touring acts followed. in may 2012, they self-released their debut full-length album, fire in the desert. mixed and mastered at marcata studios in new york by kevin mcmahon (whose past discography includes the walkmen, ha ha tonka, the felice brothers, and swans), fire in the desert is at once a handcrafted revival and a unique blend of styles that is soulful roots-rock at its core.
“vandella draws their music from motown, classic rock, southern rock, folk-rock, blues, and modern-day sounds of indie pop/rock. it's like if ryan adams was backed by the band, or jenny lewis took over for jay farrah and jeff tweedy in uncle tupelo. it's 1970s country-rock via 1990.” &amp;lt;a&amp;gt;shine you up by vandella&amp;lt;/a&amp;gt;
moxie kids
the moxie kids are an indie rock duo based in san francisco. childhood friends, chris carmichael and kyle albery met in the summer of 1987 in a small town outside of detroit michigan, sylvan lake. the two began writing music together on at the age of 11 and have been creating and performing ever since.
during high school and college chris and kyle played in rock bands in and around detroit as well as kalamazoo, their home throughout college. after moving to california in 2009, the two could be seen as the rhythm section in san francisco based indie rock band, please do not fight.
-
<a>acoustic sessions by moxie kids</a>
|
andrés* tɪ hɪz tˈwɪtər ənd blɔg ˈfɑloʊərz ɛz hi wɑz ˈprɑbəˌbli tu məʧ əˈbaʊt ðə geɪ ˈmɛrɪʤ voʊt ɪn ˌɑrʤənˈtinə wɪn tˈwɪtər kət ɪm ˈæftər ˈoʊnli əˈbaʊt θri aʊərz əv ˈtrænsˌleɪtɪŋ ðə dəˈbeɪt ɪn ðə ˌɑrʤənˈtinə ˈsɛnɪt. bət hɪz tˈwɪtər fidz, ɪn ˈspænɪʃ ənd ˈɪŋlɪʃ, bɪˈkeɪm ðə ˈsɔrsəz fər ˈpipəl ɪn boʊθ ðə juˈnaɪtɪd steɪts ənd ˈlætən əˈmɛrɪkə ˈfɑloʊɪŋ ðə hɪˈstɔrɪk dəˈbeɪt ənd ˈərli ˈmɔrnɪŋ voʊt ɪn bˈweɪnəs ˈɛriz wɪθ ðə lɔs ˈænʤəlɪs taɪmz ənd ˈpaʊərˌhaʊs geɪ blɔgz ənd ˈteɪkɪŋ ˈnoʊtɪs. æt fər hɪz ˈfɑloʊərz ənd ɪn trænzˈleɪʃənz əv ðə dəˈbeɪt ˈæftər ʤoʊ ˈʤərvɪs æt ˈpoʊstɪd ə lɪŋk tɪ ðə lɪv dəˈbeɪt. wɑz ˈsɪtɪŋ ənd ˈwɑʧɪŋ ənd ˈfɪgjərd, waɪ not?”*?” duk toʊld mediaite*. bɪn ˈraɪtɪŋ ənd ˈθɪŋkɪŋ ə lɔt əˈbaʊt geɪ ˈmɛrɪʤ ɪn ˌɑrʤənˈtinə ənd aɪ sɔ ðət ə lɔt əv ˈpipəl wər ˈhævɪŋ ˈtrəbəl ˈfɑloʊɪŋ ðə dəˈbeɪt, soʊ aɪ ˌdɪˈsaɪdɪd tɪ ʤəmp in.”*.” steɪɪŋ əp ɔl naɪt ənd prəˈvaɪdɪŋ play-by-play*, duk sɛd hi ˈstɑrtɪd ˈgɪtɪŋ ˈmɛni ˈfɑloʊərz ənd ənd hi nu ðət hi wɑz wən əv ðə fju ˈpipəl duɪŋ sɪgˈnɪfɪkənt ˈkəvərɪʤ əv ðə voʊt ɪn ðə juz. ənd ɪn ˌɑrʤənˈtinə. hi kˈwɪkli ʤəmpt ɔn ðə ˈhæʃˌtæg ənd hɪz twit ˈæftər ðə ˈmɛrɪʤ ɪkˈwɑləti ɪz lɔ ɪn ˌɑrʤənˈtinə bɪn ˈɔlˌmoʊst 100 taɪmz. duk həz faʊnd ə ˈsɪtɪzən ˈʤərnəˌlɪzəm nɪʧ ɪn ˈkəvərɪŋ ˈɪʃuz ɪn ðə ləˈtinoʊ kəmˈjunɪti ənd ɪn ˈlætən əˈmɛrɪkə. hi sɪz ðət hɪz goʊl tɪ bi proʊˈvɑkətɪv, ˈivɪn ɪf ɪt draɪvz hɪts, bət ˌɪnˈstɛd ʤɪst tɪ prəˈvaɪd ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən. ðə ˈfɔrmər ˈæktɪvɪst ɪn nu jɔrk ˈsɪti ˈkəvərz ˈpipəl laɪk ˈrɪˌki ˈmɑrtɪn, bət ˈɔlsoʊ ðə ˌɪməˈgreɪʃən dəˈbeɪt ɪn ðə juz., mɪˈdɛlɪn, əˈtɛndɪŋ hɪz fərst geɪ praɪd pəreɪd ɪn kəˈləmbiə, ənd ðə wərld kəp. ənˈlaɪk ə lɔt əv ˈsɪtɪzən ˈʤərnəlɪsts, ˈfoʊkɪs ɔn ˈblɔgɪŋ. ˌɪnˈstɛd, hi ˈjuzɪz tˈwɪtər, ˈfeɪsˌbʊk, ənd ˈjuˌtub tɪ sprɛd ðə nuz. hi həz ˈrisəntli hæd səkˈsɛs ɪn ˈtrænsˌleɪtɪŋ ˈvɪdioʊz ənd frəm ˈspænɪʃ tɪ ˈɪŋlɪʃ. tu ˈvɪdioʊz frəm ˌɑrʤənˈtinə ɔn geɪ ˈmɛrɪʤ bɪˈkeɪm ˈvaɪrəl sɛnˈseɪʃənz, ɔl wɪθ trænzˈleɪʃənz ənd ˈsəbˌtaɪtəlz baɪ duk, ˈlændɪŋ ɔn ˈændru ˈsəlɪvən ənd dæn blɔgz. hi həz ə nu ˈvɪdioʊ aʊt ˈtrænsˌleɪtɪŋ ən əˈnaʊnsmɛnt baɪ ˈprɛzɪdənt krɪˈstinə də ˈkərknər dɪˈfɛndɪŋ hər səˈpɔrt əv ðə geɪ ˈmɛrɪʤ bɪl. ɪn ðə ɛnd, duk sɪz hɪz goʊl ɪz tɪ ə pɑrt əv ˈdraɪvɪŋ ðə story”*” ənd ˈgeɪnɪŋ mɔr ɪkˈspoʊʒər fər lɑˈtinoʊs ɪn ðə geɪ kəmˈjunɪti ənd ˈtɛlɪŋ ðə ˈstɔriz əv ˈpipəl θruaʊt ˈlætən əˈmɛrɪkə. hæv ə tɪp wi ʃʊd noʊ?
|
andrés duque–known to his twitter and blog followers as blabbeando–knew he was probably tweeting too much about the gay marriage vote in argentina when twitter cut him after only about three hours of translating the debate in the argentina senate.
but his twitter feeds, in spanish and english, became the go-to sources for people in both the united states and latin america following the historic 14-hour debate and early morning vote in buenos aires with the los angeles times and powerhouse gay blogs joemygod and towleroad taking notice.
duque–who tweets at @blabbeando for his english-language followers and @noticiaslgbt in spanish–began tweeting translations of the debate after joe jervis at joemygod posted a link to the live debate.
“i was sitting and watching and figured, why not?” duque told mediaite. “i’d been writing and thinking a lot about gay marriage in argentina and i saw that a lot of people were having trouble following the debate, so i decided to jump in.”
staying up all night and providing play-by-play, duque said he started getting many followers and retweets and he knew that he was one of the few people doing significant coverage of the vote in the u.s. and in argentina.
he quickly jumped on the #matrimoniogay hashtag and his tweet after the vote–#arg marriage equality is law in argentina 33-27 #matrimoniogay http://bit.ly/atau1–has been retweeted almost 100 times.
duque has found a citizen journalism niche in covering lgbt issues in the latino community and in latin america. he says that his goal isn’t to be provocative, even if it drives hits, but instead just to provide information. the former hiv/aids activist in new york city covers people like ricky martin, but also the immigration debate in the u.s., medellin, attending his first gay pride parade in colombia, and the world cup.
unlike a lot of citizen journalists, duque’s focus isn’t on blogging. instead, he uses twitter, facebook, and youtube to spread the news.
he has recently had success in translating videos and newsclips from spanish to english. two videos from argentina on gay marriage became viral sensations, all with translations and subtitles by duque, landing on andrew sullivan and dan savage’s blogs. he has a new video out translating an announcement by argentina’s president cristina fernández de kirchner defending her support of the gay marriage bill.
in the end, duque says his goal is to “be a part of driving the story” and gaining more exposure for latinos in the gay community and telling the stories of lgbt people throughout latin america.
have a tip we should know? tips@mediaite.com
|
ˈmaɪˌkroʊˈsɔfts lɪv ˈnɛtˌwərk ɪkˈspɪriənst ˈdaʊnˌtaɪm ənd ˈsərvɪs ˌɪntərˈəpʃən ˈɪʃuz ɔn ˈməltəpəl ɔˈkeɪʒənz ðɪs wik. naʊ, ʧif fɪl ˈspɛnsər həz ˈspoʊkən aʊt tɪ əˈpɑləˌʤaɪz fər ðə ˈprɑbləmz, wɪʧ hi sɪz kən hərt ˈjuzər ˈkɑnfədɛns ɪn ðə ˈsɪstəm. "wi hæv tɪ ərn ðə trəst, iʧ deɪ," hi sɛd ɔn tˈwɪtər. "ənd aɪ noʊ ˈsərvɪs dɪsˈrəpʃənz hərts ðət trəst." ɪn əˈnəðər twit, dɪˈrɛktɪd æt ðə vərʤ ˌriˈpɔrtəd tɑm ˈwɔrən, ˈspɛnsər sɛd ˈmaɪˌkroʊˈsɔft nidz tɪ "ˈmɪnəˌmaɪz" ðə dɪˈpɛndənsiz ðət ɪgˈzɪst bɪtˈwin lɪv ˌfəŋkʃəˈnælɪti. ʧɛk aʊt ðə ɪksˈʧeɪnʤ bɪˈloʊ. ˈɛni ˈɔnˌlaɪn ˈnɛtˌwərk ɪz ˈlaɪəbəl tɪ goʊ daʊn frəm taɪm tɪ taɪm, ɛz ˈsoʊniz ˈpleɪˌsteɪʃən ˈnɛtˌwərk ˈɔlsoʊ həz bɪn ˌɪmˈpæktɪd baɪ ˈaʊtɪʤɪz ənd ˈsərvɪs dɪsˈrəpʃənz ɪn ðə pæst. ɪn əˈdɪʃən, ðə wənz ˈkɛrid aʊt ɔn ˈkrɪsməs deɪ spɛl ˈfərðər ˈtrəbəl fər ˈɔnˌlaɪn ˈnɛtˌwərks. ˈərliər ðɪs jɪr, ˈsoʊni rɪˈvild ðət ðə ˈpleɪˌsteɪʃən ˈnɛtˌwərk ɪz əˈtækt ɔn ə ˈdeɪli ˈbeɪsɪs ˈspɛnsər, ˈminˌwaɪl, həz kənˈfərmd ðət ˈmaɪˌkroʊˈsɔft ɪz ˈwərkɪŋ təˈgɛðər wɪθ ˈsoʊni ənd nɪnˈtɛndoʊ tɪ dɪˈskəs ðə weɪz ɪn wɪʧ ðeɪ kən goʊ əˈbaʊt ˈstɑpɪŋ səʧ əˈtæks ɪn ðə fˈjuʧər.
|
microsoft's xbox live network experienced downtime and service interruption issues on multiple occasions this week. now, xbox chief phil spencer has spoken out to apologize for the problems, which he says can hurt user confidence in the system.
"we have to earn the trust, each day," he said on twitter. "and i know service disruptions hurts that trust."
in another tweet, directed at the verge reported tom warren, spencer said microsoft needs to "minimize" the dependencies that exist between xbox live functionality. check out the exchange below.
any online network is liable to go down from time to time, as sony's playstation network also has been impacted by outages and service disruptions in the past.
in addition, attacks--like the ones carried out on christmas day 2014--can spell further trouble for online networks. earlier this year, sony revealed that the playstation network is attacked on a daily basis
spencer, meanwhile, has confirmed that microsoft is working together with sony and nintendo to discuss the ways in which they can go about stopping such attacks in the future.
|
ðə ˈmaɪˌkroʊˈsɔft bænd rɪˈsivd ən ˈəpˌdeɪt ˈərliər təˈdeɪ ənd wən əv ðə kul nu ˈfiʧərz ɪz ðə ˈvərʧuəl ˈkiˌbɔrd. ju kən taɪp jʊr rɪˈplaɪz frəm jʊr bænd. waɪl ɪt saʊnz ˈsɪli, ɪt wərks ˈrɪli wɛl. ðə ˈkiˌbɔrd ˈjuzɪz ˈmaɪˌkroʊˈsɔfts wərld floʊ tɛkˈnɑləʤi, wɪʧ prɪˈdɪkts ˈkɑmənli juzd wərdz ənd ˈfreɪzɪz. wɔnt tɪ si ɪt ɪn ˈækʃən? goʊ wɔʧ ɑr ˌhænˈzɔn ˈvɪdioʊ. ðə ˈoʊnli weɪ tɪ brɪŋ əp ðə ˈkiˌbɔrd ɔn ðə ˈmaɪˌkroʊˈsɔft bænd raɪt naʊ ɪz baɪ rɪˈplaɪɪŋ tɪ tɛkst ˈmɛsɪʤɪz. ˈæftər ˈtæpɪŋ ðə rɪˈplaɪ ˈbətən, ju hæv ðə ˈɔpʃənz tɪ juz ðə ˈkiˌbɔrd, vɔɪs dɪkˈteɪʃən, ər kwɪk rɪˈplaɪ ˈʃɔrtˌkəts. ðə meɪn ˈkiˌbɔrd ˌɪnˈkludz ðə ˈstændərd ˈlɛtərz wɪθ ə ˈpɪriəd ɔn ðə tɔp lɛft ˈkɔrnər ənd ə speɪs ˈbətən tɪ ðə loʊər ˈkɔrnər. ju kænt si wət jʊr ˈtaɪpɪŋ ənˈtɪl ju swaɪp təˈwɔrdz ðə raɪt. doʊnt ˈwəri ɪf ju θɪŋk ju ər ˈtæpɪŋ ðə rɔŋ ˈlɛtərz. ɛz lɔŋ ɛz jʊr ˈtæpɪŋ wɪˈθɪn ðə vɪˈsɪnɪti əv ðə kərˈɛkt ˈlɛtərz, wərd floʊ ˌɔtəˈmætɪkli prɪˈdɪkts wət juv taɪpt. sˈwaɪpɪŋ təˈwɔrdz ðə lɛft lɛts ju ʧeɪnʤ wəts biɪŋ ʃoʊn ɔn ðə ˈkiˌbɔrd. ju kən ʧeɪnʤ ɪt ˈnəmbərz ər ˈsɪmbəlz. ɪf ju si ə ˈtaɪpoʊ, ˈtæpɪŋ ðə wərd dɪˈspleɪz θri səˈʤɛsʧənz əˈbəv ɪt. ju kən tæp wən əv ðə səˈʤɛstɪd wərdz ər tæp ðə ˈaɪkɑn tɪ ɪˈreɪs ɪt. ðɛrz ˈɔlsoʊ ə pləs saɪn tɪ ðə lɛft əv ðə wərd ju tæp ɔn. ðɪs lɛts ju ˌɪnˈsərt mɔr wərdz tɪ ðə lɛft.
|
the microsoft band received an update earlier today and one of the cool new features is the virtual keyboard. you can type your replies from your band. while it sounds silly, it works really well. the keyboard uses microsoft's world flow technology, which predicts commonly used words and phrases. want to see it in action? go watch our hands-on video.
the only way to bring up the keyboard on the microsoft band right now is by replying to text messages. after tapping the reply button, you have the options to use the keyboard, voice dictation, or quick reply shortcuts. the main keyboard includes the standard letters with a period on the top left corner and a space button to the lower corner. you can't see what you're typing until you swipe towards the right. don't worry if you think you are tapping the wrong letters. as long as you're tapping within the vicinity of the correct letters, word flow automatically predicts what you've typed.
swiping towards the left lets you change what's being shown on the keyboard. you can change it numbers or symbols. if you see a typo, tapping the word displays three suggestions above it. you can tap one of the suggested words or tap the backspace icon to erase it. there's also a plus sign to the left of the word you tap on. this lets you insert more words to the left.
|
wən θɪŋ ˈləvɪŋ əˈbaʊt ðɪs ˈsizən əv ril ˈhaʊsˌwaɪvz əv nu jɔrk ɪz ðət dɪˈspaɪt ðɛr ˈɛpɪk ˈɑrgjəmənts ðə ˈleɪdiz kən stɪl ˈræli ənd hæv fən. ɔn ˈtuzˌdeɪ ðeɪ fɪlmd ðə riˈunjən, wɪʧ wɑz əˈpɛrəntli soʊ ˈɛpɪk ənd soʊ lɔŋ, ˈændi koʊən ˈɔlˌmoʊst mɪst hɪz ˈteɪpɪŋ! ˈændi ʃɛrz ə snik pik əv ɔl ðə ˈdrɑmə ənd rɪˈvilz səm səˈpraɪzɪŋ θɪŋz ðət ˈhæpənd ɔn riˈunjən deɪ. ənd əv kɔrs səm nɑt soʊ səˈpraɪzɪŋ θɪŋz, laɪk ðət də gɑt ˈɪntu ɪt bɪg taɪm wɪθ ˈkɛrəl ənd ˈhɛðər ˈtɑmsən! wɑz gənz ˈbleɪzɪŋ ənd aɪ hæv ˈnɛvər sin hər soʊ faɪərd up,”*,” rɪˈvilz ˈændi. klɪk ðə kənˈtɪnju ˈrɛdɪŋ ˈbətən fər mɔr! ðə ˈleɪdiz ˈsimɪŋli wɛnt dip ˈɪntu ɔl ðə ˈbæˌklɔgz əv ðɛr ˌdɪsəˈgrimənts weɪ bæk tɪ əˈfɛr wɪθ toʊˈmɑs ðə ˈpaɪrət. ˈʤɑni dɛp ˈpaɪrət riˈsərfəst, ɛz dɪd ˈbɔɪˌfrɛnd, ʤɑn, ənd ˈbɔɪˌfrɛnd, adam,”*,” sɪz ˈændi. ˌhaʊˈɛvər ðə moʊst ˈʃɑkɪŋli bɪˈheɪvd ˈpərsən æt ðə riˈunjən wɑz rəˈmoʊnə ˈsɪŋər. bət nɑt ɪn ðə weɪ wi maɪt ˌɪˈmæʤən. ɪz noʊn fər biɪŋ hi fərst ˈhaʊsˌwaɪf tɪ wɔk ɔf ə riˈunjən, ʃi wɑz ðə fərst tɪ ˈdɪkˌteɪt ðə rum ˈtɛmpərəʧər æt ə riˈunjən. ʃi həz ʃət mi daʊn ənd ʃət mi əp bət ʃi dɪd ˈsəmθɪŋ ˈdʊrɪŋ ðɪs wən ðət aɪ hæv ˈnɛvər sin before,”*,” ˈændi dɪʃt tɪ ˈbrɑvoʊ. ˈændi ædz ðət dɪˈspaɪt ɔl ðə faɪts ənd ðɛr wər ˈmɛni səm ril ˌrɛzəˈluʃən wɑz meɪd. ˈɛvriˌwən gɑt θru tɪ hum ðeɪ wər speaking,”*,” hi ʃɛrd. hi ædz ðət ˈfræŋkəl, ˈnæʧərəli, hæd ðə bɛst one-liners*, ˈkɛrəl wɑz ðə bɛst drɛst, ənd ðət dɔˈrində ˈmɛdli wɑz ðə moʊst ˈnərvəs bɪˈkəz ɪt wɑz hər fərst riˈunjən. [ˈfoʊˌtoʊ ˈkrɛdɪt: instagram*] ˈhɛðər ˈɔlsoʊ ʃɛrd hər riˈunjən lʊk ənd dæm aɪ ˈgɑtə seɪ, aɪ ləv ɪt! holla*. deɪ #lɔl aɪ sərˈvaɪvd!! #wealwayshavethegreatesttime”*” wɛl ɪt simz ðə ˈleɪdiz ˈmænɪʤd tɪ boʊθ faɪt hɑrd ənd ləv hɑrd ˈæftərwərdz. ˈpoʊstɪd ə ˈfoʊˌtoʊ əv ðə ɪnˈtaɪər kæst duɪŋ ˈdɪnər ənd drɪŋks, wɪʧ ɪz nis. [ˈfoʊˌtoʊ ˈkrɛdɪt: instagram*] poʊst riˈunjən pɪk. @bravotv,”*,” ˈkæpʃənd. ˈkɛrəl ʤoʊkt ðət ðə ˈfoʊˌtoʊ ʃʊd bi ˈtaɪtəld, flu ˈoʊvər ðə nest.”*.” ˌhaʊˈɛvər ðə ˌɪnˈtɛnsɪti ˈivɪn tʊk ɪts toʊl ɔn, hu ədˈmɪtəd ɔn tˈwɪtər, aɪ fil ˈbitən ˈæftər 9 aʊərz əv ðət riˈunjən yesterday.”*.” ðɛn ʃi kərˈɛktɪd hərˈsɛlf ðət ɪt wɑz aʊərz. lɑts tɪ cover.”*.” ðət riˈunjən wɑz intense…*… ɪt geɪv ə hoʊl nu ˈminɪŋ. @ˈændi #rhony,”*,” ˈædɪd dɔˈrində. ðə ˈleɪdiz æt hənt fɪʃ kləb ɪn ˈmɪdˌtaʊn mænˈhætən, ðɛn sˈloʊli ˈstægərd hoʊm wɪθ ˈivɪn ˈkɛrəl ənd ˈsimɪŋ tɪ riʧ səm ˌrɛzəˈluʃən., ˈkrɪstən ənd dɔˈrində ˈɛndɪd əp steɪɪŋ leɪt tɪ peɪnt ðə taʊn rɛd. wɛl, aɪ weɪt! tɛl ˈjuˈɛs ər ju ɪkˈsaɪtɪd fər ðə riˈunjən? wət du ju θɪŋk wɪl bi ðə ˈbɪgəst ˈdrɑmə? [ˈfoʊˌtoʊ ˈkrɛdɪt: ˈændru ˈɪmɪʤɪz]
|
one thing i’m loving about this season of real housewives of new york is that despite their epic arguments the ladies can still rally and have fun. on tuesday they filmed the reunion, which was apparently so epic and so long, andy cohen almost missed his wwhl taping!
andy shares a sneak peak of all the drama and reveals some surprising things that happened on reunion day. and of course some not so surprising things, like that luann de lesseps got into it big time with carole radziwill and heather thomson! “luann was guns blazing and i have never seen her so fired up,” reveals andy.
click the continue reading button for more!
the ladies seemingly went deep into all the backlogs of their disagreements way back to luann’s affair with tomas the pirate. “the johnny depp pirate resurfaced, as did dorinda’s boyfriend, john, and carole’s boyfriend, adam,” says andy.
however the most shockingly behaved person at the reunion was ramona singer. but not in the way we might imagine. “ramona is known for being he first housewife to walk off a reunion, she was the first to dictate the room temperature at a reunion. she has shut me down and shut me up but she did something during this one that i have never seen before,” andy dished to bravo.
andy adds that despite all the fights and there were many some real resolution was made. “almost everyone got through to whom they were speaking,” he shared. he adds that bethenny frankel, naturally, had the best one-liners, carole was the best dressed, and that dorinda medley was the most nervous because it was her first reunion.
[photo credit: instagram]
heather also shared her reunion look and damn i gotta say, i love it! holla. “reunion day #gameface #lol i survived!! @valentina_kova @ellewerlin @sharpjewelsny #wealwayshavethegreatesttime”
well it seems the ladies managed to both fight hard and love hard afterwards. bethenny posted a photo of the entire cast doing post-reunion dinner and drinks, which is nice.
[photo credit: instagram]
“#rhony post reunion pic. #psychowardbybravo @bravotv,” captioned bethenny. carole joked that the photo should be titled, “8 flew over the cuckoo’s nest.”
however the intensity even took its toll on bethenny, who admitted on twitter, “lordy i feel beaten after 9 hours of that reunion yesterday.” then she corrected herself that it was “11 hours. lots to cover.”
“@bethenny that reunion was intense… it gave #shadypines a whole new meaning. @andy #goldengirls #silverygirls #sparklygirls #rhony,” added dorinda.
the ladies noshed at hunt & fish club in midtown manhattan, then slowly staggered home with even carole and luann seeming to reach some resolution. luann, kristen taekman and dorinda ended up staying late to paint the town red.
well, i can’t wait!
tell us are you excited for the reunion? what do you think will be the biggest drama?
[photo credit: andrew toth/getty images]
|
weston-super-mare*, ˈɪŋglənd ðɛr hæv bɪn streɪnʤ goʊɪŋz ɔn ɪn ðɪs wik. ə ʤaɪənt ˈstæljən meɪd əv ˈskæfəldɪŋ poʊlz rɪrd ɪts hɛd, ə grɪm, greɪ ˈfænəsi ˈkæsəl pɑpt əp ənd ə tˈwɪstɪd trək ˈskəlpʧər roʊld ɪn tɪ taʊn. həz bɪn ˈsikrɪtli əˈsɛmbəlɪŋ hɪz oʊn kriˈeɪʃən ɪn ðɪs wɛst ˈkəntri ˈsiˌsaɪd taʊn, ənd ɪts nɑt ɪgˈzæktli ðə ˈhæpiəst pleɪs ɔn ərθ., wɪʧ ˈoʊpənz tɪ ðə ˈpəblɪk ˈsæˌtɪˌdeɪ ənd sɪts ɔn ðə ˈeɪkər saɪt əv ðə ˌtrɑpɪˈkænə ˈlidoʊ, ɪz ðə ˈʃædoʊi ˈɑrtɪsts fərst "ˈbɛmjusmənt pɑrk," ənd ɪts pækt fʊl əv səbˈvərsɪv ˈɑrtˌwərks. ðɪs ɪz fərst ˈmeɪʤər ʃoʊ ɪn ðə sɪns hɪz ˈvərsəz ˈbrɪstəl mˈjuziəm ˌɛksəˈbɪʃən ɪn 2009 wɪʧ sɔ ˈdəzənz əv wərks əv ɑrt pʊt ɔn dɪˈspleɪ ənd ˈhənərdz əv ˈθaʊzənz əv ˈvɪzɪtərz ɪn əˈtɛndəns. ðə ˈɑrtɪst dɪˈskraɪbd ðə wərk ɛz "ə ˈfɛstɪvəl əv ɑrt, əmˈjuzmənts, ənd ˈɛntri ˈlɛvəl anarchism*," ɪn ə prɛs ˈsteɪtmənt ˈhændɪd aʊt tɪ ˈʤərnəlɪsts. "ðɪs ɪz ən ɑrt ʃoʊ fər ðə 99 hud ˈrəðər bi æt ˈɔltən taʊərz." hi sɪz hi wɑz ˈmoʊtəˌveɪtəd tɪ ˈkɑnstrəkt ðə ʃoʊ ɔn ðə saɪt, wɪʧ həz bɪn əˈbændənd sɪns ðə tərn əv ðə ˈsɛnʧəri, ˈæftər ˈpirɪŋ θru ə gæp ɪn ðə fɛns ɪn ˈʤænjuˌɛri. rɪˈʤɛktɪŋ ðət ðɪs ɪz ə strit ɑrt ʃoʊ, ðə ˈɑrtɪst sɪz ɪts "post-modem*" ər ɑrt wɪθ haɪ klɪk pəˈtɛnʃəl. ðə ˈwɛbˌsaɪt, wɪʧ wɛnt lɪv ˈθərzˌdeɪ ˈmɔrnɪŋ ˌbiˈfɔr ˈbrifli ˈkræʃɪŋ, sɪz ðə pɑrk ˌɪnˈkludz ə ˈkæsəl, ə ˈmɑdəl ˈvɪlɪʤ ənd ə ˈsɪnəmə, wɪʧ sɪt əˈməŋ ə faɪər pɪt ðət bərnz ˈnɑvəlz baɪ "feɪmd ˈloʊkəl ˈpərʤərər" ˈʤɛfri ˈɑrʧər, ə ˈʤɪmi pənʧ ˈʤudi pərˈfɔrməns, ənd ə ˈpəpɪt rɪvˈju ʃoʊ kənˈstrəktɪd frəm ðə ˈkɑntɛnts əv ˈhækni skɪps. ðə pleɪs ɪz fʊl əv trəˈdɪʃənəl əˈtrækʃənz, wɪʧ hæv bɪn ˈgɪvɪn ə səˈtɪrɪkəl twɪst. ə ˈpɔrtrət ˈɑrtɪst wɪl ˈrɛndər ðə ɪgˈzækt ˈlaɪknəs əv ðə bæk əv jʊr hɛd. ðə "ˈkreɪzi gəlf" əˈtrækʃən ɪz ən "ɔɪl ˈkreɪzi gɔlf kɔrs." ˈwɔtər ˈkænən krik ˈprɑməsəz "ən ˈɑrmər ˈpleɪtɪd raɪət kənˈtroʊl ˈviɪkəl bɪlt tɪ sərv ɔn ðə strits əv ˈnɔrðərn ˈaɪərlənd. ɪkˈwɪpt wɪθ sˈnaɪpər poʊsts, grəˈneɪd ˈlɔnʧərz ənd naʊ ə slaɪd." ðə mæp frəm ðə ˈwɛbˌsaɪt. ˈɪmɪʤ: ðɛrz ˈɔlsoʊ ə hoʊst əv ˈəðər ˈɑrtɪsts' wərk ɔn dɪˈspleɪ, ˌɪnˈkludɪŋ ˈdeɪmiən hərst, ˈʤɛni ˈhoʊlzər ənd ˈʤɪmi cauty*, ənd θri lɑrʤ ˈgæləriz wɪl ˈʃoʊˌkeɪs "ðə ˈfaɪnəst kəˈlɛkʃən əv kənˈtɛmpərˌɛri ɑrt ˈɛvər əˈsɛmbəld ɪn ə nɔrθ ˈsəmərˌsɛt ˈsiˌsaɪd taʊn." ə ˈdɪfərənt ˈproʊˌgræm əv ɪˈvɛnts həz bɪn sˈleɪtɪd fər iʧ ˈfraɪˌdeɪ naɪt ðət ðə pɑrk ɪz ˈoʊpən wɪθ ækts laɪk ˈjoʊdə, rən ðə ʤuəlz ənd laɪnd əp tɪ əˈpɪr. əˈkɔrdɪŋ tɪ ðə ˈwɛbˌsaɪt,: "kənˈteɪnz əˈnivən flɔr ˈsərfəsɪz, ɪkˈstɛnsɪv juz əv stroʊb ˈlaɪtɪŋ, ˈɪmɪʤri ənˈsutəbəl fər smɔl ˈʧɪldrən ənd sˈwɛrɪŋ. ðə ˈfɑloʊɪŋ ər ˈstrɪktli proʊˈhɪbətəd ɪn ðə pɑrk: spreɪ peɪnt, ˈmɑrkər pɛnz, naɪvz ənd ˈligəl ˌrɛprɪˈzɛnətɪvz əv ðə wɔlt ˈdɪzni ˌkɔrpərˈeɪʃən." ˈkoʊvərt kənˈstrəkʃən ðə əˈsɛmbli əv wɑz ʃˈraʊdɪd ɪn ˈsikrəsi, wɪθ ən ɪˈlæbərˌeɪt ˈkəvər ˈstɔri kənˈkɑktəd əˈhɛd əv ðə ˈoʊpənɪŋ. 'ˈætləs pərˈdəkʃənz' wər pərˈpɔrtɪd tɪ bi ˈfɪlmɪŋ ə kraɪm θˈrɪlər kɔld greɪ fɑks ðɛr, əˈkɔrdɪŋ tɪ saɪnz ˈpoʊstɪd ɔn ðə saɪt. greɪ fɑks ˈivɪn hæd ən peɪʤ, wɪʧ dɪˈskraɪbd ðə plɑt. əˈmɛrɪkən ɛks kɑn ˈdɛrɪk glæs muvz tɪ ə ˈsiˌsaɪd taʊn ɪn ðə wɛst əv ˈɪŋglənd tɪ ˌriɪnˈvɛnt hɪmˈsɛlf, ənˈtɪl hi ɪz pərˈsud baɪ ˈrʊki ˈfiˌmeɪl kɑn ˈɑrtɪst ˈlʊkɪŋ fər ə ˈmɛnˌtɔr. ɪt saʊnz laɪk ˈsəmθɪŋ jʊr ˈjəŋgər ˈbrəðər wʊd kəm əp wɪθ ˈdʊrɪŋ ə geɪm əv ˈæbsəˌlut ˈbɔldərˌdæʃ, bət ɪt kɛpt moʊst ˈpipəl ɔf ðə sɛnt əˈhɛd əv ˈθərzˌdeɪz bɪg rɪˈvil. bɪg rɪg ʤɪg, baɪ maɪk rɔs, həz bɪn ˈspɑtɪd ɔn ðə saɪt. ˈɪmɪʤ: roʊd ˈsəmərˌsɛt ˈkaʊnsəl wər ˈɔlsoʊ ɪn ɔn ðə ækt, ˈtɛlɪŋ ɔn ˈtuzˌdeɪ hərd ə fɪlm wɑz biɪŋ ʃɑt æt ðə saɪt, ənd ˈpæsɪŋ ɔn ðə pərˈdəkʃən ˈvɛri əˈfɪʃəl ˈsaʊndɪŋ ˈæˌdrɛs fər mɔr ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən. ˌhaʊˈɛvər, ˌɪnˈvɑlvmənt həz bɪn sɪns hɪz ˌriˈpɔrtəd ˈmænɪʤər ˈhɑli ˈkʊʃɪŋ wɑz ˈspɑtɪd æt ðə saɪt ˈərliər ðɪs ˈsəmər, ənd ˈloʊkəlz ˈspɑtɪd ˈmɛni əv ðə əˈtrækʃənz ˈərliər ɪn ðə wik. ˈoʊpənz ˈsæˌtɪˌdeɪ, ˈɔgəst. 22 ənd rənz ənˈtɪl sɛpt. 27 frəm 11 a.m*. tɪ 11 p.m*. ədˈmɪʃən ɪz (fri fər ˈəndər faɪvz) ənd ju kən bʊk ə taɪm slɑt fər ˌgɛrənˈtid ˈɛntri.
|
weston-super-mare, england — there have been strange goings on in weston-super-mare this week. a giant stallion made of scaffolding poles reared its head, a grim, gray fantasy castle popped up and a twisted truck sculpture rolled in to town.
banksy has been secretly assembling his own disneyland-inspired creation in this west country seaside town, and it's not exactly the happiest place on earth.
dismaland, which opens to the public saturday and sits on the 2.5 acre site of the tropicana lido, is the shadowy artist's first "bemusement park," and it's packed full of subversive artworks.
this is banksy's first major show in the uk since his banksy vs bristol museum exhibition in 2009, which saw dozens of works of art put on display and hundreds of thousands of visitors in attendance.
the artist described the work as "a festival of art, amusements, and entry level anarchism," in a press statement handed out to journalists.
"this is an art show for the 99% who'd rather be at alton towers."
he says he was motivated to construct the show on the site, which has been abandoned since the turn of the century, after peering through a gap in the fence in january. rejecting that this is a street art show, the artist says it's "post-modem" or art with high click potential.
the website, which went live thursday morning before briefly crashing, says the park includes a cinderella's castle, a model village and a cinema, which sit among a fire pit that burns novels by "famed local perjurer" jeffrey archer, a jimmy saville-inspired punch & judy performance, and a puppet revue show constructed from the contents of hackney skips.
the place is full of traditional funfair attractions, which have been given a satirical twist. a portrait artist will render the exact likeness - of the back of your head. the "crazy gulf" attraction is an "oil caliphate-themed crazy golf course."
water cannon creek promises "an armour plated riot control vehicle built to serve on the streets of northern ireland. equipped with sniper posts, grenade launchers and now – a children’s slide."
the map from the dismaland website. image: dismaland
there's also a host of other artists' work on display, including damien hirst, jenny holzer and jimmy cauty, and three large galleries will showcase "the finest collection of contemporary art ever assembled in a north somerset seaside town."
a different programme of events has been slated for each friday night that the park is open with acts like dj yoda, run the jewels and sleaford mods lined up to appear.
according to the website, dismaland: "contains uneven floor surfaces, extensive use of strobe lighting, imagery unsuitable for small children and swearing. the following are strictly prohibited in the park: spray paint, marker pens, knives and legal representatives of the walt disney corporation."
covert construction
the assembly of dismaland was shrouded in secrecy, with an elaborate cover story concocted ahead of the opening. 'atlas productions' were purported to be filming a crime thriller called grey fox there, according to signs posted on the site. grey fox even had an imdb page, which described the movie’s plot.
american ex con derek glass moves to a seaside town in the west of england to reinvent himself, until he is pursued by rookie female con artist looking for a mentor.
it sounds like something your younger brother would come up with during a game of absolute balderdash, but it kept most people off the scent ahead of thursday's big reveal.
big rig jig, by mike ross, has been spotted on the site. image: road warrior/flickr
somerset council were also in on the act, telling mashable on tuesday they’d heard a film was being shot at the site, and passing on the production company’s very official sounding gmail address for more information.
however, banksy’s involvement has been rumoured since his reported manager holly cushing was spotted at the site earlier this summer, and locals spotted many of the attractions earlier in the week.
dismaland opens saturday, aug. 22 and runs until sept. 27, from 11 a.m. to 11 p.m. admission is £3 (free for under fives) and you can book a time slot for guaranteed entry.
|
nu jɔrk (ˈsiˈɛˈnɛn) ˈhɪləri ˈklɪntən toʊld ən ˈɔdiəns əv tɔp ˈæfrɪkənəˈmɛrɪkən ˈθɪŋkərz ənd ˈlɛʤəsˌleɪtərz ɔn ˈtuzˌdeɪ ɪn ˈhɑrləm ðət ˈɛndɪŋ ˈreɪʃəl ˌɪˈnɛkwətiz ɪn ðə juˈnaɪtɪd steɪts wʊd bi "ðə ˈmɪʃən" əv hər ˈprɛzɪdənsi. ɪn ə spiʧ ɛz pəˈlɪtɪkəl ɛz ɪt wɑz ˈpɑləsi ˈfoʊkɪst, ˈklɪntən leɪd aʊt plænz tɪ juz ðə ˈfɛdərəl ˈgəvərnmənt tɪ ɪnˈʃʊr ɛnd ˌɪnɪkˈwɑləti. reɪs, ˈklɪntən sɛd, "stɪl pleɪz ə sɪgˈnɪfɪkənt roʊl ɪn dɪˈtərmənɪŋ hu gɪts əˈhɛd ɪn əˈmɛrɪkə ənd hu gɪts lɛft bɪˈhaɪnd." ˈklɪntən kɔld fər "end-to-end*" ˈkrɪmənəl ˈʤəstɪs rɪˈfɔrm, mɔr səˈpɔrt fər ˈæfrɪkənəˈmɛrɪkən ˈhoʊˌmoʊnərz ənd ə 20 ˈbɪljən ˈspɛndɪŋ plæn eɪmd "spəˈsɪfɪkli æt kriˈeɪtɪŋ ʤɑbz fər jəŋ ˈpipəl" ɪn məˈnɔrəti kəmˈjunɪtiz. ˈklɪntənz rɪˈmɑrks ˈɔlsoʊ tʊk eɪm skwɛr æt ˈbərni ˈsændərz, hər əˈpoʊnənt ɪn ðə ˌdɛməˈkrætɪk ˌnɑməˈneɪʃən. wɪˈθaʊt ˈneɪmɪŋ ðə vərˈmɑnt ˈsɛnətər, ˈklɪntən kæst ɪm ɛz ə "single-issue*" ˈkænədɪt ɪl fɪt tɪ ˈæˌdrɛs ɔl ðə ˈɪʃuz ˈfeɪsɪŋ əˈmɛrɪkə. "ðə truθ ɪz wi ˈɑrənt ə ˈkəntri," ˈklɪntən sɛd. "wi feɪs ə ˈkɑmplɛks sɛt əv ˌɛkəˈnɑmɪk, ˈsoʊʃəl ənd pəˈlɪtɪkəl ˈʧælənʤɪz. ðeɪ ər intersectional*, ðeɪ ər ˌriɪnˈfɔrsɪŋ ənd wi hæv tɪ teɪk ðə ɔl ɔn." "ɪt ɪz nɑt ɪˈnəf fər jʊr ˌɛkəˈnɑmɪk plæn tɪ baɪ breɪk əp ðə bæŋks. ju ˈɔlsoʊ nid ə ˈsɪriəs plæn tɪ kriˈeɪt ʤɑbz əˈspɛʃəli ɪn ˈpleɪsɪz wɛr ˌənɪmˈplɔɪmənt rɪˈmeɪnz ˈstəbərnli haɪ," ʃi sɛd. ənd ɪn səm əv hər ˈstrɔŋgəst ˈrɛtərɪk əv ðə spiʧ, ˈklɪntən ˌɪmˈplaɪd ðət ˈsændərz wɑz ə tɪ ðə ˈæfrɪkənəˈmɛrɪkən kəmˈjunɪti, ə nɑk ðət ˈmɪmɪks wət səm kloʊz tɪ ðə ˈklɪntən kæmˈpeɪn hæv sɛd əˈbaʊt ˈsændərz. "ɪf wi kənˈtɪnju tɪ æsk blæk ˈpipəl tɪ voʊt fər ˈjuˈɛs, wi ˈkænɑt ˈmɪnəˌmaɪz ðə ˌriˈæləˌti əv ðə lɪvz ðeɪ lɛd," ˈklɪntən sɛd. "ju kænt ʤɪst ʃoʊ əp æt ɪˈlɛkʃən taɪm ənd seɪ ðə raɪt θɪŋz. ju kænt stɑrt ˈbɪldɪŋ riˈleɪʃənˌʃɪps ə fju wiks ˌbiˈfɔr ə voʊt." ˈklɪntən sɛd kəmˈbætɪŋ ˌɪnɪkˈwɑləti həz bɪn hər "nɔrθ stɑr" sɪns hər deɪz ɛz ən eɪd æt ðə ˈʧɪldrənz dɪˈfɛns fənd ənd rɪfˈjutɪd ðət aɪˈdiə ðət ʃi wɑz ˈtɔkɪŋ əˈbaʊt reɪs ɪn əˈmɛrɪkə tu wiks ˌbiˈfɔr ðə saʊθ ˌkɛrəˈlaɪnə ˈpraɪˌmɛri bɪˈkəz əv ˈpɑləˌtɪks. "wi hæv tɪ ˈdɛmənˌstreɪt ə səˈsteɪnd kəˈmɪtmənt tɪ ˈbɪldɪŋ ˌɑpərˈtunəti, kriˈeɪtɪŋ prɑˈspɛrəti ənd ˈraɪtɪŋ rɔŋz, nɑt ʤɪst ˈɛvəri tu ər fɔr jɪrz, nɑt ʤɪst wɪn ðə ˈkæmərəz ər ɔn ənd ˈpipəl ər ˈwɑʧɪŋ bət ˈɛvəri ˈsɪŋgəl deɪ," ˈklɪntən sɛd. ənd tɪ kæp ɔf hər kɔl fər ə ˈfoʊkɪs ɔn ˈreɪʃəl ˌɪnɪkˈwɑləti, ˈklɪntən sɛd ðət "ˈɛniˌwən" ˈæskɪŋ fər ˈæfrɪkənəˈmɛrɪkənz voʊts "həz ə riˌspɑnsəˈbɪləti tɪ ˈgræpəl wɪθ ðɪs ˌriˈæləˌti." ˈklɪntən wɑz ʤɔɪnd æt ðə ɪˈvɛnt baɪ ə grup əv nu jɔrk ˌdɛməˈkrætɪk ˈhɛviˌweɪts, ˌɪnˈkludɪŋ nu jɔrk gəv. ˈændru kˈwoʊmoʊ, nu jɔrk meɪər bɪl də blasio*, ˈfɔrmər əˈtərni ˈʤɛnərəl ˈɛrɪk ˈhoʊldər, rɛpriˈzɛtətɪv. ˈʧɑrli ˈrænˈʤɛl ənd æl ˈʃɑrptən. waɪl ˈklɪntənz prəˈpoʊzəl wɑz ˈpɑləsi ˈhɛvi, ðə ˈtaɪmɪŋ əv ðə rɪˈmɑrks wər ˈklɪrli pəˈlɪtɪkəl. ˈæftər ˈnɛroʊli ˈwɪnɪŋ ɪn ˈaɪəwə ənd ˈluzɪŋ ˈhændəli ɪn nu ˈhæmʃər, ˈklɪntənz reɪs fər ðə ˌdɛməˈkrætɪk ˌnɑməˈneɪʃən naʊ tərnz mɔr dɪˈvərs ˈkɑntɛsts ɪn nəˈvɑdə ənd saʊθ ˌkɛrəˈlaɪnə, wɛr blæk ˈvoʊtərz meɪk əp ə ˈlɑrʤər ˈpɔrʃən əv ðə ɪˈlɛktərət. ˈæfrɪkənəˈmɛrɪkən ˈvoʊtərz meɪd əp 15 əv ðə ɪˈlɛktərət ɪn nəˈvɑdəz ˈkɔkəsɪz ɪn 2008 ənd wɪθ ðə reɪs bɪtˈwin ˈklɪntən ənd ˈsændərz ˈgɪtɪŋ ˈkloʊzər, ðə ˌdɛməˈgræfɪk kʊd tɪp ðə ˈbæləns. ˈərliər ɔn ˈtuzˌdeɪ, ˈklɪntən mɛt wɪθ ˈməltəpəl ˈlidərz əv ˈprɑmənənt ˈsɪvəl raɪts ˌɔrgənəˈzeɪʃənz ɪn ˈhɑrləm ɪn ən ˈɛfərt tɪ ˈgæðər ənd ʃɔr əp səˈpɔrt frəm blæk ˈvoʊtərz. "ðə wərk ðət iʧ ənd ˈɛvəri wən əv jʊr ˌɔrgənəˈzeɪʃənz du ɪz ɪn ˈfərθərəns əv ˈsɪvəl raɪts ənd ˌɛkəˈnɑmɪk ˈʤəstɪs ənd ˈsoʊʃəl ˈʤəstɪs ənd pəˈlɪtɪkəl pɑrˌtɪsəˈpeɪʃən," ʃi toʊld ðə ˈlidərz. "aɪ æm ˈgreɪtfəl fər wət ju ɔl hæv dən fər soʊ ˈmɛni jɪrz," ˈklɪntən ˈædɪd. waɪl ðə ˈfɔrmər ˈsɛkrəˌtɛri əv steɪt həz bɪn ˈlidɪŋ əˈpoʊnənt ˈbərni ˈsændərz wɪθ blæk ˈvoʊtərz, ðə vərˈmɑnt ˈsɛnətər həz əˈtræktəd ə ˈnəmbər əv ɛnˈdɔrsmənts frəm ˌhaɪˈproʊfaɪl ˈæfrɪkənəˈmɛrɪkənz. əˈtɛnˈdiz æt ˈklɪntənz ˈmitɪŋ ˌɪnˈkludɪd ˈnæʃənəl ˈərbən lig ˈprɛzɪdənt ənd ˈsiˌiˈoʊ mɑrk eɪʧ. ˈmɔriəl; ˈnæʃənəl ˌkoʊəˈlɪʃən ɔn blæk ˈsɪvɪk pɑrˌtɪsəˈpeɪʃən ˈprɛzɪdənt ənd ˈsiˌiˈoʊ ˈmɛləni ˈkæmbəl; ˈnæʃənəl əˌsoʊʃiˈeɪʃən fər ðə ədˈvænsmənt əv ˈkələrd ˈpipəl ˈprɛzɪdənt ənd ˈsiˌiˈoʊ kɔrˈnɛl ˈdəbəlju. brʊks; ˈnæʃənəl ˈækʃən ˈnɛtˌwərk ˈfaʊndər ənd ˈprɛzɪdənt rɛv. æl ˈʃɑrptən; ˈlɔjərz' kəˈmɪti fər ˈsɪvəl raɪts ˈəndər lɔ ˈprɛzɪdənt ənd ɪgˈzɛkjətɪv dɪˈrɛktər ˈkrɪstən klɑrk; ˈlidərˌʃɪp ˈkɑnfərəns ɔn ˈsɪvəl ənd ˈjumən raɪts ˈprɛzɪdənt ənd ˈsiˌiˈoʊ weɪd ˈhɛndərsən; ˈnæʃənəl bɑr əˌsoʊʃiˈeɪʃən ˈprɛzɪdənt ˈbɛnʤəmən ɛl. krəmp; ˈprɛzɪdənt ənd dɪˈrɛktər ˈkaʊnsəl ˈligəl dɪˈfɛns ənd ˌɛʤəˈkeɪʃən fənd ˌaɪˈfil ənd ˈnæʃənəl ˈkaʊnsəl əv ˈnigroʊ ˈwɪmən ʧɛr ˈɪŋgrɪd ˈsɔndərz ʤoʊnz. ˈsændərz mɛt wɪθ ˈʃɑrptən læst wik, ðoʊ ðə ˈrɛvərənd həz nɑt ɛnˈdɔrst ə ˈkænədɪt. ˈklɪntən həz meɪd reɪs ə ˈsɛntərˌpis əv hər kæmˈpeɪn sɪns ʃi lɔnʧt læst jɪr. hər fərst spiʧ wɑz ɔn ˈkrɪmənəl ˈʤəstɪs rɪˈfɔrm ənd ˈklɪntən həz meɪd rɪˈpitɪd ˈoʊvərˌʧʊrz tɪ ðə ˈæfrɪkɑn əˈmɛrɪkən kəmˈjunɪti fər mənθs. ˈərliər ðɪs mənθ, ˈklɪntən ˈvɪzɪtɪd flɪnt, ˈmɪʃɪgən, tɪ ˈæˌdrɛs ðə ˈsɪtiz ˈwɔtər ˈkraɪsəs wɛr mɛn, ˈwʊmən ənd ˈʧɪldrən hæv bɪn ˈpɔɪzənd baɪ ənˈtritɪd, ˈwɔtər. "ɪt ɪz ə ˈhɔrəˌfaɪɪŋ ˈstɔri bət wət meɪks ɪt ˈivɪn wərs ɪz ðət ɪt ɪz nɑt ə koʊˈɪnsɪdəns ðət ðɪs wɑz əˈlaʊd tɪ ˈhæpən ɪn ˈlɑrʤli bæk, ˈlɑrʤli pur kəmˈjunɪti," ˈklɪntən sɛd. "ʤɪst æsk ˈjɔrsɛlf, kʊd ðɪs hæv ˈɛvər əˈkərd ɪn ə ˈwɛlθi waɪt ˈsəbərb əv ˈdiˌtrɔɪt? ˌæbsəˈlutli nɑt." "flɪnt ɪz nɑt əˈloʊn. ðɛr ər ˈmɛni flɪnts əˈkrɔs ɑr ˈkəntri. ˈpleɪsɪz wɛr ˈpipəl əv ˈkələr ənd ðə pur hæv bɪn lɛft aʊt ənd lɛft bɪˈhaɪnd," ʃi sɛd.
|
new york (cnn) hillary clinton told an audience of top african-american thinkers and legislators on tuesday in harlem that ending racial inequities in the united states would be "the mission" of her presidency.
in a speech as political as it was policy focused, clinton laid out plans to use the federal government to ensure end inequality.
race, clinton said, "still plays a significant role in determining who gets ahead in america and who gets left behind."
clinton called for "end-to-end" criminal justice reform, more support for african-american homeowners and a $20 billion spending plan aimed "specifically at creating jobs for young people" in minority communities.
clinton's remarks also took aim square at bernie sanders, her opponent in the democratic nomination. without naming the vermont senator, clinton cast him as a "single-issue" candidate ill fit to address all the issues facing america.
"the truth is we aren't a single-issue country," clinton said. "we face a complex set of economic, social and political challenges. they are intersectional, they are reinforcing and we have to take the all on."
"it is not enough for your economic plan to by break up the banks. you also need a serious plan to create jobs especially in places where unemployment remains stubbornly high," she said.
and in some of her strongest rhetoric of the speech, clinton implied that sanders was a late-comer to the african-american community, a knock that mimics what some close to the clinton campaign have said about sanders.
"if we continue to ask black people to vote for us, we cannot minimize the reality of the lives they lead," clinton said. "you can't just show up at election time and say the right things. you can't start building relationships a few weeks before a vote."
clinton said combating inequality has been her "north star" since her days as an aide at the children's defense fund and refuted that idea that she was talking about race in america two weeks before the south carolina primary because of politics.
"we have to demonstrate a sustained commitment to building opportunity, creating prosperity and writing wrongs, not just every two or four years, not just when the cameras are on and people are watching but every single day," clinton said.
and to cap off her call for a focus on racial inequality, clinton said that "anyone" asking for african-americans votes "has a responsibility to grapple with this reality."
clinton was joined at the event by a group of new york democratic heavyweights, including new york gov. andrew cuomo, new york mayor bill de blasio, former attorney general eric holder, rep. charlie rangel and al sharpton.
while clinton's proposal was policy heavy, the timing of the remarks were clearly political. after narrowly winning in iowa and losing handily in new hampshire, clinton's race for the democratic nomination now turns more diverse contests in nevada and south carolina, where black voters make up a larger portion of the electorate.
african-american voters made up 15% of the electorate in nevada's caucuses in 2008 and with the race between clinton and sanders getting closer, the demographic could tip the balance.
earlier on tuesday, clinton met with multiple leaders of prominent civil rights organizations in harlem in an effort to gather and shore up support from black voters.
"the work that each and every one of your organizations do is in furtherance of civil rights and economic justice and social justice and political participation," she told the leaders.
"i am grateful for what you all have done for so many years," clinton added.
while the former secretary of state has been leading opponent bernie sanders with black voters, the vermont senator has attracted a number of endorsements from high-profile african-americans.
attendees at clinton's meeting included national urban league president and ceo marc h. morial; national coalition on black civic participation president and ceo melanie campbell; national association for the advancement of colored people president and ceo cornell w. brooks; national action network founder and president rev. al sharpton; lawyers' committee for civil rights under law president and executive director kristen clarke; leadership conference on civil and human rights president and ceo wade henderson; national bar association president benjamin l. crump; president and director council naacp legal defense and education fund sherrilyn ifill and national council of negro women chair ingrid saunders jones.
sanders met with sharpton last week, though the reverend has not endorsed a candidate.
clinton has made race a centerpiece of her campaign since she launched last year. her first speech was on criminal justice reform and clinton has made repeated overtures to the african american community for months.
earlier this month, clinton visited flint, michigan, to address the city's water crisis where men, woman and children have been poisoned by untreated, lead-filled water.
"it is a horrifying story but what makes it even worse is that it is not a coincidence that this was allowed to happen in largely back, largely poor community," clinton said. "just ask yourself, could this have ever occurred in a wealthy white suburb of detroit? absolutely not."
"flint is not alone. there are many flints across our country. places where people of color and the poor have been left out and left behind," she said.
|
msnbc's* "ˈmɔrnɪŋ ʤoʊ" ˈərli ˈwɛnzˌdeɪ ˈblæstɪd "trɪks mɛnt tɪ dɪˈskrɛdət" ðə ˈwɔʃɪŋtən poʊst ˈæftər ə ˈpərsən ˈkleɪmɪŋ tɪ bi ə poʊst rɪˈpɔrtər neɪmd "ˈbərni ˈbərnstin" sɛd ɪn hi wɑz ˈsikɪŋ ˈwɪmən "ˈwɪlɪŋ tɪ meɪk ˈdæmɪʤɪŋ rɪˈmɑrks" əˈbaʊt rɪˈpəblɪkən ˌæləˈbæmə ˈsɛnɪt ˈkænədɪt rɔɪ mʊr ɪn ɪksˈʧeɪnʤ fər ˈmɑnəˌtɛri ˌkɑmpənˈseɪʃən. æt ðɪs, ðə kʊk pəˈlɪtɪkəl rɪˈpɔrt naʊ kənˈsɪdərz ðə reɪs ə tossup*. ə nu poʊl ˈteɪkən ˈmənˌdeɪ ʃoʊz mʊr əˈhɛd baɪ 6 pɔɪnts wɪθ ə ˈmɑrʤən əv ˈɛrər," ˌriˈpɔrtəd "ˈmɔrnɪŋ ʤoʊ" ˈmikə brɪˈzɪnski. "ənd ðɛr simz tɪ bi səm ˈdərti trɪks ˈhæpənɪŋ ɪn ˌæləˈbæmə mɛnt tɪ dɪˈskrɛdət ðə ˈwɔʃɪŋtən rɪˈpɔrtɪŋ ɔn ˌæləˈgeɪʃənz ˌɪnˈvɑlvɪŋ rɔɪ mʊr ənd ˈtiˌneɪʤ gərlz," ʃi kənˈtɪnjud. "ˈlɪsən tɪ ðɪs ˈvɔɪsˌmeɪl ə ˈpæstər sɪz hi rɪˈsivd yesterday.”*.” ðə ˈproʊˌgræm ðɛn pleɪd ə ˈvɔɪsˌmeɪl frəm ðə ˈpərsən ˈfɔlsli ˈkleɪmɪŋ tɪ bi ə poʊst rɪˈpɔrtər. "haɪ, ðɪs ɪz ˈbərni ˈbərnstin. ə rɪˈpɔrtər fər ðə ˈwɔʃɪŋtən poʊst ˈkɔlɪŋ tɪ faɪnd aʊt ɪf ˈɛniˌwən æt ðɪs ˈæˌdrɛs ɪz ə ˈfiˌmeɪl bɪtˈwin ðə ˈeɪʤɪz əv 54 tɪ 57 jɪrz oʊld ˈwɪlɪŋ tɪ meɪk ˈdæmɪʤɪŋ rɪˈmɑrks əˈbaʊt ˈkænədɪt rɔɪ mʊr fər ə rɪˈwɔrd əv bɪtˈwin ənd ˈdɔlərz," sɪz ðə ˈkɔlər. "wi wɪl nɑt bi ˈfʊli ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtɪŋ ðiz kleɪmz. ˌhaʊˈɛvər, wi wɪl meɪk ə ˈrɪtən rɪˈpɔrt." "ˈmɔrnɪŋ ʤoʊ" ʤoʊ ˈskɑrˌbəroʊ kɔld ðə stənt "ˌɪnˈsəltɪŋ." "ðɪs ɪz ˌɪnˈkrɛdəbəl. c’mon*, mæn. ðɪs ɪz ˌɪnˈsəltɪŋ," ðə ˈfɔrmər ˈkɑŋgrəsmən sɛd. ˈpænələst sæm staɪn əv ðə ˈhəfɪŋtən poʊst mɑkt ðə ˈkɔlərz ˈækˌsɛnt ənd ˈɑbviəs ʤuɪʃ neɪm. "aɪ gɑt ə ˈlɪtəl steɪn frəm maɪ bɔl sup," ən əmˈjuzd staɪn sɛd. soʊ anti-semitic*. ɪt ɪz soʊ anti-semitic*," hi ˈædɪd. ðə poʊst læst wik ˌriˈpɔrtəd ɔn ˌækjəˈzeɪʃənz əv ˈsɛkʃuəl mɪˈskɑndəkt ənd əˈsɔlt əˈgɛnst mʊr baɪ ˈsɛvərəl ˈwɪmən, hu sɛd hi meɪd ədˈvænsɪz təˈwɔrd ðɛm wɪn hi wɑz ɪn hɪz ˈərli ənd ðeɪ wər ˈtiˌneɪʤərz ɛz jəŋ ɛz 14 ˈwɔʃɪŋtən poʊst ɪgˈzɛkjətɪv ˈɛdɪtər ˈmɑrti ˈbɛrən sɛd ðə həz "noʊ riˈleɪʃənˌʃɪp tɪ ˌriˈæləˌti." "ðə poʊst həz ʤɪst ˈlərnɪd ðət æt list wən ˈpərsən ɪn ˌæləˈbæmə həz rɪˈsivd ə kɔl frəm ˈsəmˌwən ˈfɔlsli ˈkleɪmɪŋ tɪ bi frəm ðə ˈwɔʃɪŋtən poʊst," ˈbɛrən sɛd ɪn ə ˈsteɪtmənt tɪ ˈmoʊbəl, ˈælə., ˈsiˌbiˌɛs əˈfɪliˌeɪt wkrg*. "ðə kɔlz dɪˈskrɪpʃən əv ɑr rɪˈpɔrtɪŋ ˈmɛθədz bɛrz noʊ riˈleɪʃənˌʃɪp tɪ ˌriˈæləˌti. wi ər ʃɑkt ənd əˈpɔld ðət ˈɛniˌwən wʊd stup tɪ ðɪs ˈlɛvəl tɪ dɪˈskrɛdət ril ˈʤərnəˌlɪzəm."
|
msnbc's "morning joe" early wednesday blasted "tricks meant to discredit" the washington post after a person claiming to be a post reporter named "bernie bernstein" said in robocalls he was seeking women "willing to make damaging remarks" about republican alabama senate candidate roy moore in exchange for monetary compensation.
“look at this, the cook political report now considers the race a tossup. a new poll taken monday shows moore ahead by 6 points with a 2-point margin of error," reported "morning joe" co-host mika brzezinski.
"and there seems to be some dirty tricks happening in alabama meant to discredit the washington post’s reporting on allegations involving roy moore and teenage girls," she continued. "listen to this voicemail a pastor says he received yesterday.”
the program then played a voicemail from the person falsely claiming to be a post reporter.
"hi, this is bernie bernstein. i’m a reporter for the washington post calling to find out if anyone at this address is a female between the ages of 54 to 57 years old willing to make damaging remarks about candidate roy moore for a reward of between $5,000 and $7,000 dollars," says the caller. "we will not be fully investigating these claims. however, we will make a written report."
"morning joe" co-host joe scarborough called the stunt "insulting."
"this is incredible. c’mon, man. this is insulting," the former gop congressman said.
panelist sam stein of the huffington post mocked the caller's accent and obvious jewish name.
"i got a little stain from my matzo ball soup," an amused stein said.
"it’s so anti-semitic. it is so anti-semitic," he added.
the post last week reported on accusations of sexual misconduct and assault against moore by several women, who said he made advances toward them when he was in his early 30s and they were teenagers as young as 14.
washington post executive editor marty baron said the robocall has "no relationship to reality."
"the post has just learned that at least one person in alabama has received a call from someone falsely claiming to be from the washington post," baron said in a statement to mobile, ala., cbs affiliate wkrg. "the call's description of our reporting methods bears no relationship to reality. we are shocked and appalled that anyone would stoop to this level to discredit real journalism."
|
ɔn məˈmɔriəl deɪ ˈwiˌkɪnd, jɛt əˈnəðər əˈmɛrɪkən ˈfæməli ɪz ˈmɔrnɪŋ ðə dɛθ əv sən hu sərˈvaɪvd ðə wɔr ɪn ˌɪˈrɑk ˈoʊnli tɪ fɔl ˈvɪktɪm æt hoʊm frəm poʊst trɔˈmætɪk ʃɑk dɪˈsɔrdər. ðə ˈfæməli lɪvz ɪn ˈkɔrpəs ˈkrɪsti, ˈtɛksəs, ənd ðə mərˈin wɑz ʧæd oligschlaeger*, eɪʤ 21 hu daɪd ðɪs wik æt ðə tˈwɛnti naɪn pɑmz beɪs ɪn ˌkæləˈfɔrnjə. waɪl ðə kɔz əv hɪz dɛθ ɪz stɪl biɪŋ ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtɪd, ˈfæməli ˈmɛmbərz seɪ hi wɑz ˈteɪkɪŋ eɪt ˈdɪfərənt taɪps əv ˌmɛdəˈkeɪʃənz tɪ dil wɪθ ˌpoʊstrɔˈmætɪk strɛs dɪˈsɔrdər ˈæftər ˈsərvɪŋ tu tʊrz ɪn ˌɪˈrɑk. aɪv bɪn ˈkrɑnɪklɪŋ ðiz ˈstɔriz fər ˈnɪrli faɪv jɪrz, ənd ðə sərʤ ɪn səʧ rɪˈpɔrts ɪn ˈrisənt wiks ɪz ˈtruli ˈtrəbəlɪŋ. ˈbaɪrən smɪθ, ˈəŋkəl, toʊld ə ˈloʊkəl ˌtɛləˈvɪʒən ˈaʊˌtlɛt, "ðə fərst tʊr hi keɪm bæk ənd hi æst fər hɛlp, ənd ðeɪ sɛnt ɪm bæk ˈoʊvər ðɛr. aɪ gɛs ðət wɑz ðɛr aɪˈdiə əv hɛlp. hi dɪd wət ə mərˈin dɪz hi wɛnt ˈoʊvər ðɛr." hɪz ˈfɑðər, ˈɛrɪk, sɛd, "ðə ˈsɛkənd tʊr aɪ doʊnt θɪŋk hi wɑz ˈrɛdi tɪ goʊ bæk. aɪ θɪŋk hi wɑz ˈfaɪtɪŋ ɪt. aɪ θɪŋk hi wɑz əˈfreɪd tɪ goʊ bæk." "wi sɛnt ðiz kɪdz ˈoʊvər ðɛr, wɪr ˈpʊtɪŋ ðɛm θru θɪŋz ðət wɪl ˈnɛvər si ɪn ɑr ˈlaɪfˌtaɪmz. θɪŋz wi si ɪn ðə ˈmuviz ðət ər nɑt ril, ɪts ril tɪ ðɛm," sɛd krɪˈstin judan*, ə ˈfæməli frɛnd əv ðə oligschlaegers*.
|
on memorial day weekend, yet another american family is mourning the death of son who survived the war in iraq -- only to fall victim at home from post traumatic shock disorder.
the family lives in corpus christi, texas, and the marine was chad oligschlaeger, age 21, who died this week at the twenty nine palms base in california.
while the cause of his death is still being investigated, family members say he was taking eight different types of medications to deal with post-traumatic stress disorder after serving two tours in iraq.
i've been chronicling these stories for nearly five years, and the surge in such reports in recent weeks is truly troubling.
byron smith, oligschlaeger's uncle, told a local tv outlet, "the first tour he came back and he asked for help, and they sent him back over there. i guess that was their idea of help. he did what a marine does -- he went over there."
his father, eric, said, "the second tour ... i don't think he was ready to go back. i think he was fighting it. i think he was afraid to go back."
"we sent these kids over there, we're putting them through things that we'll never see in our lifetimes. things we see in the movies that are not real, it's real to them," said christine judan, a family friend of the oligschlaegers.
|
ˈɛˈleɪˈɛs ˈveɪgəs, nəˈvɑdə ril ɛˈsteɪt ˈmægˌneɪt ənd 2016 ˌprɛzɪˈdɛnʃəl ˈkænədɪt ˈdɑnəld trəmp həz ˈskaɪˌrɑkətɪd tɪ rɪˈpəblɪkən ˈfrənˌtrənər ˈstætəs, ɛz ə nu poʊl frəm həz trəmp taɪd fər fərst pleɪs wɪθ ˈfɔrmər ˈflɔrɪdə gəv. ʤɛb bʊʃ. ðə rɛst əv ðə pæk ɪz fɑr bɪˈhaɪnd ðɛm. trəmp pʊld ɪn pərˈsɛnt, kəmˈpɛrd tɪ pərˈsɛnt ɪn ðə poʊl əv 404 rɪˈpəblɪkənz ˈteɪkən frəm ˌʤuˈlaɪ 6 tɪ ˌʤuˈlaɪ 10 sɪns ðə ˌkrɛdəˈbɪlɪti ˈɪntərvəl ɪz pərˈsɛnt, ðət pʊts boʊθ bʊʃ ənd trəmp ɪn ə lig əv ðɛr oʊn əˈtɑp ðə fild, ɛz ðə nɛkst bɛst ˈkænədɪt, nu ˈʤərzi gəv. krɪs ˈkrɪsti, ˈivɪn breɪk 10 pərˈsɛnt. wət ɪz pərˈhæps moʊst ˈɪntəˌrɛstɪŋ ɪz ðət ˈflɔrɪdə sɛn. ˈmɑrkoʊ ˈrubioʊ həz ˈbeɪgən ˈsɪŋkɪŋ ˈhɛvəli ɪn ðə poʊlz, ɛz hi ɪz bɪˈhaɪnd moʊst əv ðə rɪˈpəblɪkən ɪn tɛnθ pleɪs, wɛl aʊt əv ɪn æt ʤɪst pərˈsɛnt ɪn ðɪs poʊl. ðɪs ɪz ə sɪgˈnɪfɪkənt kræʃ ɪn ðə poʊlz fər ˈrubioʊ, tu, sɪns bæk ɪn leɪt ˈeɪprəl, ʤɪst ˈæftər hi əˈnaʊnst hɪz ˌprɛzɪˈdɛnʃəl kæmˈpeɪn, hi wɑz ɪn ˈsɛkənd pleɪs bɪˈhaɪnd bʊʃ. ɪn ə wɔl strit ˈʤərnəl ənd ˈɛnˌbiˈsi nuz poʊl frəm ˈeɪprəl, ˈrubioʊ wɑz æt ðət taɪm æt 18 pərˈsɛnt, raɪt bɪˈhaɪnd 23 pərˈsɛnt. noʊ ˈəðər ˈkænədɪt ˈivɪn gɑt kloʊz tɪ ðɛm, ɛz ˈwɔkər wɑz fɔr mɔr pɔɪnts bæk æt 14 pərˈsɛnt ɪn ðət poʊl əv 251 rɪˈpəblɪkən ˈpraɪˌmɛri ˈvoʊtərz kənˈdəktəd ˈeɪprəl 26 tɪ ˈeɪprəl 30 wɪθ ə ˈmɑrʤən əv ˈɛrər pərˈsɛnt. ɪn ðɪs ˈleɪtəst ˈrɔɪtərz poʊl, ˈrubioʊ ɪz wɛl bɪˈhaɪnd moʊst əv ðə rɛst əv ðə fild. ˈkrɪsti, hu ɪz ðə ˈleɪtəst ˈɛntrənt ˈɪntu ðə fild, kəmz ɪn ə ˈdɪstənt θərd wɪθ pərˈsɛnt, waɪl kənˈtəki sɛn. rænd pɔl ˈpleɪsɪz fɔrθ wɪθ pərˈsɛnt. ˈdɑktər. bɛn ˈkɑrzən ɪz nɛkst wɪθ pərˈsɛnt, ənd wɪˈskɑnsən gəv. skɑt ˈwɔkər kəmz ˈæftər ðət wɪθ pərˈsɛnt. ˈfɔrmər ˈɑrkənˌsɑ gəv. maɪk ˈhəkəbi gɪts pərˈsɛnt, ˈfɔrmər ˈtɛksəs gəv. rɪk ˈpɛri gɪts pərˈsɛnt, ˈtɛksəs sɛn. tɛd kruz gɪts faɪv pərˈsɛnt, luˌiziˈænə gəv. ˈbɑbi teɪks pərˈsɛnt, ˈfɔrmər nu jɔrk gəv. ʤɔrʤ pəˈtɑki gɪts tu pərˈsɛnt, ˈfɔrmər ˌpɛnsəlˈveɪnjə sɛn. rɪk sænˈtɔrəm ənd ˈfɔrmər ˈsiˌiˈoʊ ˈkɑrli fiɔˈrinə boʊθ poʊl æt pərˈsɛnt. oʊˈhaɪoʊ gəv. ʤɑn ˈkɑsɪʧ ənd saʊθ ˌkɛrəˈlaɪnə sɛn. ˈlɪndzi græm raʊnd aʊt ðə fild wɪθ ənd pərˈsɛnt, rɪˈspɛktɪvli. ɪn ðə hoʊl fild, əˈkɔrdɪŋ tɪ ðə poʊl, ðət minz ˈrubioʊ ɪz ɪn tɛnθ pleɪs bɪˈhaɪnd ðə ˈfɑloʊɪŋ ˈkænədɪts: trəmp, bʊʃ, ˈkrɪsti, pɔl, ˈkɑrzən, ˈwɔkər, ˈhəkəbi, ˈpɛri, ənd kruz. ɪf hi kips ˈsɪŋkɪŋ laɪk ðɪs, ˈrubioʊ kʊd bi ɪn ˈdeɪnʤər daʊn ðə roʊd əv ˈluzɪŋ ə pleɪs ɔn ðə dəˈbeɪt steɪʤ fər ˈvɛriəs ˈnɛtˌwərks hu hæv ˈlɪmɪtɪd ðə speɪs tɪ 10 ˈkænədɪts pər ər ˈbeɪsɪŋ ðɛr dɪˈsɪʒənz ɔn ˈpoʊlɪŋ ˈdætə. ðɪs ɪz nɑt ðə ˈoʊnli poʊl ðət ʃoʊz ˈrubioʊ ɪn ə fri fɔl. ðə ˈleɪtəst poʊl aʊt læst wik ʃoʊd ˈrubioʊ sˈlɪpɪŋ ɛz wɛl. ðət poʊl, laɪk ðɪs wən, həz trəmp ɪn ðə lɛd, ˈivɪn aʊt əˈhɛd əv ʤɛb bʊʃ. wɪn ˈlʊkɪŋ æt ðə krɔs tæb ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ˈpəblɪʃt baɪ ðə ˈpoʊlɪŋ fərm, 18 pərˈsɛnt sɛd ðeɪ ˈwɔntɪd trəmp ɛz ðə ˌnɑməˈni. tɛn pərˈsɛnt ˈwɔntɪd pɔl, naɪn pərˈsɛnt fər bʊʃ, eɪt pərˈsɛnt fər ˈkɑrzən, ˈhəkəbi, ənd ˈwɔkər; waɪl ˈoʊnli sɪks pərˈsɛnt ʧoʊz ˈrubioʊ. ðət minz ɪn ðət wɑz kənˈdəktəd ə fju deɪz ˌbiˈfɔr ðə ˈrɔɪtərz pleɪst ˈsɛvənθ. ˈnoʊzˌdaɪv kəmz ˈæftər ə ˈlæˌkləstər pərˈfɔrməns ɪn ə spiʧ tɪ ˈfridəm ˈgæðərɪŋ əv ˌlɪbərˈtɛˌriənz hir ɪn ˈɛˈleɪˈɛs hi meɪd noʊ spɪˈsɪfɪk ˈpɑləsi ˌrɛkəmənˈdeɪʃənz ənd dəkt ɔf ðə steɪʤ, ˈskɪpɪŋ ə plænd ˈsɛʃən wɪθ ðə ˈɔdiəns.
|
las vegas, nevada — real estate magnate and 2016 gop presidential candidate donald trump has skyrocketed to republican frontrunner status, as a new poll from reuters/ipsos has trump tied for first place with former florida gov. jeb bush. the rest of the pack is far behind them.
trump pulled in 15.8 percent, compared to bush’s 16.1 percent in the poll of 404 self-identified republicans taken from july 6 to july 10. since the poll’s credibility interval is 5.7 percent, that puts both bush and trump in a league of their own atop the field, as the next best candidate, new jersey gov. chris christie, doesn’t even break 10 percent.
what is perhaps most interesting is that florida sen. marco rubio has begun sinking heavily in the polls, as he is behind most of the republican candidates—now in tenth place, well out of contention—clocking in at just 3.9 percent in this poll.
this is a significant crash in the polls for rubio, too, since back in late april, just after he announced his presidential campaign, he was in second place behind bush. in a wall street journal and nbc news poll from april, rubio was at that time at 18 percent, right behind bush’s 23 percent. no other candidate even got close to them, as walker was four more points back at 14 percent in that poll of 251 republican primary voters conducted april 26 to april 30 with a margin of error 6.19 percent.
in this latest reuters poll, rubio is well behind most of the rest of the field.
christie, who is the latest entrant into the field, comes in a distant third with 9.5 percent, while kentucky sen. rand paul places fourth with 8.1 percent. dr. ben carson is next with 7.2 percent, and wisconsin gov. scott walker comes after that with 5.8 percent.
former arkansas gov. mike huckabee gets 5.5 percent, former texas gov. rick perry gets 5.3 percent, texas sen. ted cruz gets five percent, louisiana gov. bobby jindal takes 2.1 percent, former new york gov. george pataki gets two percent, former pennsylvania sen. rick santorum and former hewlett-packard ceo carly fiorina both poll at 1.6 percent. ohio gov. john kasich and south carolina sen. lindsey graham round out the field with 1.4 and 1.3 percent, respectively.
in the whole field, according to the reuters/ipsos poll, that means rubio is in tenth place behind the following candidates: trump, bush, christie, paul, carson, walker, huckabee, perry, and cruz. if he keeps sinking like this, rubio could be in danger down the road of losing a place on the debate stage for various networks who have limited the space to 10 gop candidates per debate—and are basing their decisions on polling data.
this is not the only poll that shows rubio in a free fall. the latest economist/yougov poll out last week showed rubio slipping as well. that poll, like this one, has trump in the lead, even out ahead of jeb bush.
when looking at the cross tab information published by the polling firm, 18 percent said they wanted trump as the gop nominee. ten percent wanted paul, nine percent for bush, eight percent for carson, huckabee, and walker; while only six percent chose rubio. that means in that poll—which was conducted a few days before the reuters poll—rubio placed seventh.
rubio’s nosedive comes after a lackluster performance in a speech to freedom fest—a gathering of libertarians here in las vegas—where he made no specific policy recommendations and ducked off the stage, skipping a planned question-and-answer session with the audience.
|
ˈlʊkɪŋ fər nuz ju kən trəst? səbˈskraɪb tɪ ɑr fri ˈnuzˌlɛtərz. mæn əv stil (ˈwɔrnər bros*., 143 ˈmɪnəts) ɪz ə kəˈmɛndəbəl, ɪf ˈpætəntli flɔd, ˈsəmər ˈblɑkˌbəstər. ðə ˈhaɪli ænˈtɪsəˌpeɪtɪd ˈsupərˌmæn riˈbut, ˈstɑrɪŋ ˈhɛnri ənd ˈeɪmi ˈædəmz, ˈmərʤɪz ðə strɛŋθs ənd staɪlz əv ɪts dɪˈrɛktər zæk sˈnaɪdər ənd ɪts prəˈdusər ˈkrɪstəfər ˈnoʊlən wɪθ mɪkst rɪˈzəlts. bət ðə pɑrts əv ðə fɪlm ðət ər ɪgˈzɪlərˌeɪtɪŋ ˈraʊndli ˈkɑmpənˌseɪt fər ðə ˈmɛni pɑrts əv ðə fɪlm ðət ər ˈbɔrɪŋ ɛz ɔl hɛl (dəld ˈpæʃən, blænd ˈdaɪəˌlɔg, ˈblændər ˌɪnərˈækʃənz). ˈpʊtɪŋ ɔl ðət əˈsaɪd, wən əv ðə moʊst ˈfæsəˌneɪtɪŋ θɪŋz əˈbaʊt ðɪs ˈmuvi ɪz haʊ ˈbleɪtəntli ˈlɪtərd wɪθ ˈprɑdəkt ˈpleɪsmənt ɪt 160 ˈmɪljən ɪn ˈprɑdəkt ˈpleɪsmənt ənd pərˈmoʊʃənz wɛnt ˈɪntu ɪts makers’*’ ˈkɔfərz. mæn əv stil həz ˈoʊvər 100 ˈgloʊbəl ˈmɑrkətɪŋ ˈpɑrtnərz, sərˈpæsɪŋ 2012 ˈænəˌmeɪtɪd flɪk ðə lorax*, wɪʧ rɪˈpɔrtədli hæd 70 ˈpɑrtnərz. soʊ ɪf ju hæv fərˈgɑtən ˈrisəntli tɪ it æt ər ʃɑp æt sɪrz, ðɪs fɪlm wɪl riˈmaɪnd ju tɪ du soʊ ɪn bɪg ˈlɛtərz. bət ðə fɪlm ˈɔlsoʊ ˈdəbəlz ɛz ˌædvərˈtaɪzmənt fər ən ɪmˈplɔɪər ˈɑrgjuəbli mɔr ˈnoʊbəl ðən: ðə ˈnæʃənəl gɑrd əv ðə juˈnaɪtɪd steɪts. ˈfʊtɪʤ riˈlist ɪn meɪ baɪ ðə ˈnæʃənəl gɑrd rɪˈgɑrdɪŋ ðɛr wərk wɪθ sˈnaɪdər ənd ˈwɔrnər bros*. ɛz pɑrt əv ðɛr əv steel”*” æd kæmˈpeɪn, ðə ˈnæʃənəl gɑrd wɛnt ˈɔˈlaʊt ɪn taɪɪŋ ɪn ðɛr neɪm ənd brænd tɪ ðə ˌpɑpjəˈlɛrəti ənd məˈθɑləˌʤi əv ðə ˈsupərˌmæn ˈfrænˌʧaɪz. ðɪs ˌɪnˈkludɪd səm kəˈmərʃəlz ənd ˈθieɪtər spɑts ðət sˈnaɪdər hɪmˈsɛlf fɪlmd wɪθ gɑrd ˈmɛmbərz, ɛˈsɛnʃəli ˈpeɪnɪŋ ðɛm ɛz ˈriˌllaɪf ˌsupərˈhiroʊz. ðə ædz wər ʃɑt ɪn ˌkæləˈfɔrnjə ˈæftər mæn əv ˈprɪnsəpəl ˈfɪlmɪŋ wɑz kəmˈplitɪd, ənd ˌɪnˈkludɪd ˈsoʊlʤərz frəm əˈkrɔs ðə ˈkəntri. ju wɔk pæst klɑrk kɛnt, ðɛn hi ˈʧeɪnʤɪz ˈɪntu hɪz tɪ wət wi du hir ɪn ðə military,”*,” sɪz ˈspɛʃəlɪst ˈʤɛrət ˈsigəl, hu wərks æt ðə fɔrt gæp ˈɑrmi poʊst ɪn ˌpɛnsəlˈveɪnjə, ənd wɑz kæst frəm əv ə pul əv əˈbaʊt ˈsoʊlʤərz. əˈkɔrdɪŋ tɪ mæʤ. grɛg ˈgælɪgən ɪn ðə ˈɑrmi ˈnæʃənəl ˈædvərˌtaɪzɪŋ brænʧ, ðə gɑrd hæd əˈproʊʧt ˈwɔrnər bros*. wɪθ ðɛr əv steel”*” pɪʧ, ˈfreɪmɪŋ ɪt ɛz əˈnəðər minz əv ˈifɛktɪv rɪˈkrutmənt ənd ˈmɑrkətɪŋ. ˈæftər ˈwɔrnər bros*. geɪv ðɛm ən ɪnˌθuziˈæstɪk grin laɪt, ðə ˈædvərˌtaɪzɪŋ brænʧ spɛnt əˈbaʊt ə jɪr koʊˈɔrdəˌneɪtɪŋ wɪθ ðə ˈstudiˌoʊ ənd ðə dɪˈrɛktər ɛz ðə prɛˈmɪr deɪt əˈproʊʧt. wɑz ˈdɛfənətli ðə ˈbɪgəst kæmˈpeɪn [əv ɪts kaɪnd] ˈɛvər done,”*,” ˈgælɪgən tɛlz ˈməðər ʤoʊnz. wi ər prɑˈʤɛktɪŋ ən ˈɛstəˌmeɪtɪd 366 ˈmɪljən ˌɪmˈprɛʃənz dɪˈlɪvərd θru ðə əv steel’*’ ˈvæljuz əˈlaɪn wɪθ krid [soʊ] ðɪs ʤɪst meɪd sense.”*.” ðə gɑrd həz ˈbustɪd ɪts ˈproʊˌfaɪl wɪθ ðə hɛlp əv ðə ˌɛnərˈteɪnmənt ˈɪndəstri ˌbiˈfɔr; hæd wɪθ fɪlmz səʧ ɛz bɪg ˈmɪrəkəl ənd ðə trænsˈfɔrmərz ˈsɪriz, ənd hæd ðɛr ˈsoʊlʤərz stɑr ɪn mˈjuzɪk ˈvɪdioʊz wɪθ 3 dɔrz daʊn ənd kɪd rɑk. bət ðə ˈmægnəˌtud əv ðɛr kæmˈpeɪn ɪz juˈnik. deɪl ˈərnˌhɑrt jr*. droʊv hɪz kɑr wɪθ ə əv steel”*” peɪnt skim. ðə gɑrd ˈhoʊstɪd ədˈvæns ˈskrinɪŋz əv mæn əv stil ɪn multiplexes*, ənd sɛnt aʊt mæn əv dɪˈrɛkt ˈmeɪlərz tɪ pəˈtɛnʃəl rɪˈkruts prəˈvaɪdɪŋ ˈditeɪlz ɔn ðə rɪˈzərv ˈmɪlɪˌtɛri fɔrs. ðə əv steel”*” rɪˈkrutɪŋ kæmˈpeɪn ˈɔlsoʊ ˌɪnˈkludz lɑrʤ ˈpoʊstərz: ˈvɛriəs ˈævəˌnuz əv ˈsoʊʃəl ˈmidiə: ə ˈkəstəm ˈfɪtnəs ˈproʊˌgræm: ənd ə geɪm, fər jʊr smartphone*: ðɪs ðə fərst ˈækʃən ˈmuvi riˈlist ðɪs ˈsəmər tɪ ˈpɑrtnər wɪθ mɛn ənd ˈwɪmən sərvd ɪn ðə əˈmɛrɪkən ɑrmd ˈfɔrsɪz. j.j*. abrams’*’ stɑr trɛk ˈɪntu ˈdɑrknəs ˌɪnˈkludɪd ˈkæmiˌoʊ əˈpɪrənsəz baɪ fɔr wɔr ˈvɛtərənz, ənd ðə əˈfɪʃəl ˈwɛbˌsaɪt prəˈmoʊtəd ðə wərk əv ðə ˈmɪʃən kənˈtɪnjuz, ə nɑnˈprɑfət ðət əˈwɔrdz kəmˈjunɪti ˈsərvɪs ˈfɛloʊˌʃɪps tɪ vɛts. ðə ˈnæʃənəl ˈmɪʃən ɪz tɪ ˈʤɛnərˌeɪt ˈɪntəˌrɛst ənd, aɪˈdili, wu mɔr ˈsɪtɪzən ˈsoʊlʤərz wɪθ ðɪs kæmˈpeɪn. ðə ˈædvərˌtaɪzɪŋ brænʧ kips ən aɪ aʊt fər ˈprɑʤɛkts ɪn ˈhɑliˌwʊd ðət kʊd pəˈtɛnʃəli ʃoʊ gɑrd ˈmɛmbərz ɪn ə ˈpɑzətɪv laɪt, ənd dɪz wət ɪt kən tɪ straɪk əp ə ˈpɑrtnərˌʃɪp. ɛz ˈgælɪgən tɛlz mi, ˈrisərʧ ˈdɛmənˌstreɪts ðət ˈmuvi ˈθiətərz ər ə greɪt ˈvɛnju fər ˈriʧɪŋ ɑr ki rɪˈkrutɪŋ ˌdɛməˈgræfɪk əv jɪr olds.”*.” klɪk hir fər mɔr ˈmuvi ənd ˌtɛləˈvɪʒən ˈkəvərɪʤ frəm ˈməðər ʤoʊnz. tɪ rɛd mɔr əv rəvˈjuz, klɪk hir. tɪ ˈlɪsən tɪ ðə ˈmuvi ənd ˈpɔdˌkæst ðət ˈkoʊˌhoʊsts wɪθ ˈkrɪtɪk əˈlɪsə ˈroʊzənbərg, klɪk hir.
|
looking for news you can trust?
subscribe to our free newsletters.
man of steel (warner bros., 143 minutes) is a commendable, if patently flawed, summer blockbuster. the highly anticipated superman reboot, starring henry cavill and amy adams, merges the strengths and styles of its director zack snyder and its producer christopher nolan with mixed results. but the parts of the film that are exhilarating roundly compensate for the many parts of the film that are boring as all hell (dulled passion, bland dialogue, blander interactions).
putting all that aside, one of the most fascinating things about this movie is how blatantly littered with product placement it is—roughly $160 million in product placement and promotions went into its makers’ coffers. man of steel has over 100 global marketing partners, surpassing universal’s 2012 animated flick the lorax, which reportedly had 70 partners. so if you have forgotten recently to eat at ihop or shop at sears, this film will remind you to do so in big letters.
but the film also doubles as advertisement for an employer arguably more noble than ihop: the national guard of the united states.
here’s behind-the-scenes footage released in may by the national guard regarding their work with snyder and warner bros.
as part of their “soldier of steel” ad campaign, the national guard went all-out in tying in their name and brand to the popularity and mythology of the superman franchise. this included some commercials and theater spots that snyder himself filmed with guard members, essentially painting them as real-life superheroes. the ads were shot in california after man of steel‘s principal filming was completed, and included soldiers from across the country. “everyday you walk past clark kent, then he changes into his uniform—similar to what we do here in the military,” says specialist jarrett seigle, who works at the fort indiantown gap army post in pennsylvania, and was cast from of a pool of about 6,000 soldiers.
according to maj. greg galligan in the army national guard’s advertising branch, the guard had approached warner bros. with their “soldier of steel” pitch, framing it as another means of effective recruitment and marketing. after warner bros. gave them an enthusiastic green light, the advertising branch spent about a year coordinating with the studio and the director as the film’s premiere date approached. “this was definitely the biggest campaign [of its kind] we’ve ever done,” galligan tells mother jones. “and we are projecting an estimated 366 million impressions delivered through the ‘soldier of steel’ campaign…the military’s values align with superman’s creed [so] this just made sense.”
the guard has boosted its profile with the help of the entertainment industry before; they’ve had tie-ins with films such as big miracle and the transformers series, and had their soldiers star in music videos with 3 doors down and kid rock. but the magnitude of their superman-reboot-related campaign is unique. nascar’s dale earnhardt jr. drove his car with a “soldier of steel” paint scheme. the guard hosted advance screenings of man of steel in multiplexes, and sent out man of steel-themed direct mailers to potential recruits providing details on the reserve military force.
the “soldier of steel” recruiting campaign also includes large posters:
various avenues of social media:
a custom fitness program:
and a game, downloadable for your smartphone:
this isn’t the first big-budget action movie released this summer to partner with men and women who’ve served in the american armed forces. j.j. abrams’ star trek into darkness included cameo appearances by four war veterans, and the film’s official website promoted the work of the mission continues, a nonprofit that awards community service fellowships to vets.
the national guard’s mission is to generate interest and, ideally, woo more citizen soldiers with this campaign. the guard’s advertising branch keeps an eye out for projects in hollywood that could potentially show guard members in a positive light, and does what it can to strike up a partnership. as galligan tells me, “our research demonstrates that movie theaters are a great venue for reaching our key recruiting demographic of 17-24 year olds.”
click here for more movie and tv coverage from mother jones.
to read more of asawin’s reviews, click here.
to listen to the movie and pop-culture podcast that asawin cohosts with thinkprogress critic alyssa rosenberg, click here.
|
ˈfɔrmər taɪ piɛm ˌɪmˈpiʧt, bænd frəm ˈpɑləˌtɪks fər 5 jɪrz ˈoʊvər raɪs ˈsəbsɪdi ˈskændəl ˈəpˌdeɪtɪd ˈtaɪˌlændz ˈfɔrmər praɪm ˈmɪnɪstər həz bɪn ˌɪmˈpiʧt, bænd frəm ˈpɑləˌtɪks ənd wɪl bi ˈkrɪmənəli ʧɑrʤd ˈoʊvər ə feɪld raɪs ˈsəbsɪdi skim. ðə ˈmɪlɪˌtɛri əˈpɔɪntɪd ˈlɛʤəsˌleɪtɪv əˈsɛmbli həz ˈvoʊtɪd ˌoʊvərˈwɛlmɪŋli tɪ ˌɪmˈpiʧ mɪz, ˈivɪn ðoʊ ʃi wɑz riˈmuvd frəm paʊər ˌbiˈfɔr læst jɪrz ku. ʃi həz ˈɔlsoʊ bɪn bænd frəm ˈpɑləˌtɪks fər faɪv jɪrz, ˈɛndɪŋ ˈɛni ˈʧænsɪz əv ə rɪˈtərn wəns ən ɪˈlɛkʃən ɪz hɛld. mɪz kənˈdɛmd ðə dɪˈsɪʒən, dɪˈskraɪbɪŋ ɪt ɛz ðə ɛnd əv dɪˈmɑkrəsi ɪn ðə ˈkɪŋdəm. "dɪˈmɑkrəsi həz daɪd ɪn ˈtaɪˌlænd təˈdeɪ, əˈlɔŋ wɪθ ðə rul əv lɔ," ʃi sɛd ɪn ə ˈsteɪtmənt ˈpoʊstɪd ɔn hər ˈfeɪsˌbʊk peɪʤ. "ðət muv tɪ dɪˈstrɔɪ mi ɪz stɪl ˈɔnˌgoʊɪŋ ənd aɪ feɪs ɪt naʊ." ðə dɪˈsɪʒən ɪnˈreɪʤd ðə "rɛd ʃərt" səˈpɔrtərz əv ðə ˈfæməli, bət ˈlidərz wɔrnd əˈgɛnst ˈwaɪdˈsprɛd strit ˈproʊˌtɛsts ɪn ə ˈkəntri wɛr pəˈlɪtɪkəl ˈgæðərɪŋz ər bænd ˈəndər ˈmɑrʃəl lɔ. "ˈtudeɪz ˌɪmˈpiʧmənt ɪz ðə haɪəst ˌprɑvəˈkeɪʃən, eɪmd æt ɪnˈkərəʤɪŋ ðə rɛd ʃərts tɪ kəm aʊt soʊ ðeɪ [ðə ˈgəvərnmənt] kən ʃɪft ðə bleɪm fər ɔl ðɛr ˈfeɪljərz ˈɔntu ðə rɛd ʃərts," rɛd ʃərt ˈlidər toʊld vjuərz ɔn hɪz pis ˌtɛləˈvɪʒən ˈproʊˌgræm. "aɪ æst ðə rɛd ʃərt ˈpipəl tɪ ˈɛksərˌsaɪz ˈmæksəməm rɪˈstreɪnt ðiz wɪl bi ˌdɪsəˈpɔɪnɪd. wi stɪl hæv ə lɔŋ weɪ tɪ goʊ ənd ˈæftər wət ˈhæpənd tɪ, ɑr hɑrts ər əˈweɪkənd." ˈfɔrmər ˈlidərz feɪld bɪd tɪ dɪˈfɛnd hərˈsɛlf əˈgɛnst ˌɪmˈpiʧmənt mɪz hæd ˈərliər əˈpɪrd ˌbiˈfɔr ðə ˈkəntriz ˈpɑrləmɛnt tɪ dɪˈfɛnd hərˈsɛlf əˈgɛnst ðə ˌɪmˈpiʧmənt prəˈsidɪŋz. ðə ˈkɪŋdəmz fərst ˈfiˌmeɪl prɛˈmɪr ənd ˈsɪstər əv ˈfɔrmər ˈlidər wɑz ˈaʊstɪd frəm ˈɔfəs baɪ ə ˌkɑntrəˈvərʃəl kɔrt ˈrulɪŋ ˈʃɔrtli ˌbiˈfɔr ðə ˈɑrmi steɪʤd ə ku ɪn meɪ. ɪn ə rɛr ˈpəblɪk əˈpɪrəns, mɪz ˈɑrgjud hər keɪs, seɪɪŋ ðɛr wɑz noʊ ˌkɑnstəˈtuʃənəl ˈbeɪsɪs fər hər ˌɪmˈpiʧmənt. "ðə ˌkɑnstəˈtuʃənəl kɔrt həz ɔˈrɛdi riˈmuvd mi ɛz praɪm ˈmɪnɪstər," ʃi toʊld əˈsɛmbli ˈmɛmbərz, seɪɪŋ ʃi ʃʊd nɑt bi ˌɪmˈpiʧt fər ˈvaɪəleɪtɪŋ ə ˌkɑnstəˈtuʃən ðət noʊ ˈlɔŋgər ɪgˈzɪsts ˈəndər ˈhʊntə rul. mɪz dɪˈfɛndɪd ðə raɪs skim ɛz ən əˈtɛmpt tɪ səˈpɔrt ˈtaɪˌlændz ˈrʊrəl pur, hu hɪˈstɔrɪkəli rɪˈsivd ə ˌdɪsprəˈpɔrʃənətli smɔl slaɪs əv ˈgəvərnmənt kæʃ. "aɪ æm nɑt kərəpt, aɪ wɑz ˈnɛvər ˈkɛrlɛs," ʃi sɛd. ðə dɪˈsɪʒən tɪ ˌɪmˈpiʧ mɪz rikˈwaɪərd əv ðə voʊt, ər 132 əv ðə 220 ˈmɛmbərz əv ðə ˈlɛʤəsˌleɪtɪv əˈsɛmbli. ə ˈtæli əv voʊts pleɪst ɔn ə ɪn ðə ˈlɛʤəsˌleɪtɪv əˈsɛmbli ənd ˈbrɔdˌkæst lɪv ʃoʊd 190 ˈmɛmbərz ˈvoʊtɪd ɪn ˈfeɪvər əv ˌɪmˈpiʧmənt. ˈərliər, ðə ˈkəntriz sɛd mɪz wʊd ˈɔlsoʊ feɪs ˈkrɪmənəl ˈʧɑrʤɪz ˈoʊvər hər roʊl ɪn ðə feɪld raɪs ˈsəbsɪdi skim. "ðə ˈɔfəs həz kənˈsɪdərd ˈwɪtnəsɪz ənd ˈɛvədəns səbˈmɪtəd baɪ ðə ˈwərkɪŋ tim əˈlɔŋ wɪθ ɔl ˈwɪtnəsɪz ənd ˈɛvədəns frəm ðə ˈnæʃənəl kəˈmɪti ənd wi əˈgri ðət ðə keɪs səbˈstænʧiˌeɪts ə ˈkrɪmənəl ˌɪnˈdaɪtmənt ʧɑrʤ əˈgɛnst," ˈmɪstər sɛd. ɪf faʊnd ˈgɪlti, mɪz wʊd feɪs ə ˈmæksəməm əv 10 jɪrz ɪn ʤeɪl. ðə dɪˈsɪʒən wɪl ˈæŋgər hər səˈpɔrtərz, noʊn ɛz ðə "rɛd ʃərts", bət wɪθ ˈmɑrʃəl lɔ stɪl ɪn pleɪs ðə ˈmɪlɪˌtɛri həz wɔrnd əˈgɛnst ˈproʊˌtɛsts ər ˈvaɪələns. ˈtɑpɪks: world-politics*, kərˈəpʃən, ˈtaɪˌlænd, ˈeɪʒə fərst ˈpoʊstɪd
|
former thai pm yingluck shinawatra impeached, banned from politics for 5 years over rice subsidy scandal
updated
thailand's former prime minister yingluck shinawatra has been impeached, banned from politics and will be criminally charged over a failed rice subsidy scheme.
the military appointed legislative assembly has voted overwhelmingly to impeach ms yingluck, even though she was removed from power before last year's coup.
she has also been banned from politics for five years, ending any chances of a return once an election is held.
ms yingluck condemned the decision, describing it as the end of democracy in the kingdom.
"democracy has died in thailand today, along with the rule of law," she said in a statement posted on her facebook page.
"that move to destroy me is still ongoing and i face it now."
the decision enraged the "red shirt" supporters of the shinawatra family, but leaders warned against widespread street protests in a country where political gatherings are banned under martial law.
"today's impeachment is the highest provocation, aimed at encouraging the red shirts to come out so they [the government] can shift the blame for all their failures onto the red shirts," red shirt leader jatuporn prompan told viewers on his peace tv program.
"i asked the red shirt people to exercise maximum restraint ... these provocateurs will be disappointed. we still have a long way to go and after what happened to yingluck, our hearts are awakened."
former leader's failed bid to defend herself against impeachment
ms yingluck had earlier appeared before the country's parliament to defend herself against the impeachment proceedings.
the kingdom's first female premier and sister of former leader thaksin shinawatra was ousted from office by a controversial court ruling shortly before the army staged a coup in may.
in a rare public appearance, ms yingluck argued her case, saying there was no constitutional basis for her impeachment.
"the constitutional court has already removed me as prime minister," she told assembly members, saying she should not be impeached for violating a constitution that no longer exists under junta rule.
ms yingluck defended the rice scheme as an attempt to support thailand's rural poor, who historically received a disproportionately small slice of government cash.
"i am not corrupt, i was never careless," she said.
the decision to impeach ms yingluck required three-fifths of the vote, or 132 of the 220 members of the legislative assembly.
a tally of votes placed on a whiteboard in the legislative assembly and broadcast live showed 190 members voted in favour of impeachment.
earlier, the country's attorney-general surasak theerattrakul said ms yingluck would also face criminal charges over her role in the failed rice subsidy scheme.
"the attorney-general's office has considered witnesses and evidence submitted by the working team along with all witnesses and evidence from the national anti-corruption committee and we agree that the case substantiates a criminal indictment charge against yingluck," mr surasak said.
if found guilty, ms yingluck would face a maximum of 10 years in jail.
the decision will anger her supporters, known as the "red shirts", but with martial law still in place the military has warned against protests or violence.
topics: world-politics, corruption, thailand, asia
first posted
|
ˈwɔrnɪŋ: ðə ˈfɑloʊɪŋ kənˈteɪnz ˈnumərəs ˈmɑnstərz ənd ˌɪmˈplaɪd meɪl ˈnudɪti. ˈɔlsoʊ meɪ kənˈteɪn ˌɪmˈplaɪd gɔr ənd ˌɪmˈplaɪd ənd ˌɪmˈplaɪd ˈtrævəl ənd ðə ˈivəl ˈprɪzən gɑrd frəm ðə ˈʃɔˌʃænk rɪˈdɛmʃən ənd ˈæktər pɔl ˌʤiəˈmɑˌti. beɪst ɔn ðə ˈnɑvəl baɪ krækt ˈɛdɪtər ˈdeɪvɪd wɔŋ, hir ɪz ðə kwaɪt ˈfræŋkli ˌɪnˈseɪn fərst ˈtreɪlər fər "jɛs, ðɪs ɪz ə ril ˈmuvi" ʤɑn daɪz æt ðə ɛnd. wɔʧ ɪt, ðɛn skroʊl daʊn fər ˈkɑmənˌtɛri frəm ˈmɪstər. wɔŋ: ɪf ju ər ˈɛni kaɪnd əv ə ˈnɔrməl ˈjumən biɪŋ, ðə əˈbəv ˈvɪdioʊ həz reɪzd ˈsɛvərəl ˈhənərd kˈwɛsʧənz ɪn jʊr maɪnd. lɛt mi kˈwɪkli ˈænsər ə fju əv ðɛm. 1 "weɪt, hu ər ju əˈgɛn?" əm ˈsinjər ˈɛdɪtər ˈdeɪvɪd wɔŋ ənd ðə ˈɔθər əv ʤɑn daɪz æt ðə ɛnd, ðə ˈnɑvəl ðət həz naʊ bɪn meɪd ˈɪntu ðə əˈbəv ˈmuvi. noʊt, ðət wɑz ʤɪst ðə ˈtizər ˈtreɪlər, nɑt ðə ɪnˈtaɪər ˈmuvi. ðə ˈmuvi wɪl bi ˈlɔŋgər. kənˈtɪnju ˈrɛdɪŋ bɪˈloʊ ˌædvərˈtaɪzmənt 2 "əm kənfˈjuzd, ˈdɪdənt ðət klɪp bɪˈgɪn wɪθ ˈɔskər ˈnɑməˌneɪtəd ˈæktər pɔl ˌʤiəˈmɑˌti ˈkɔlɪŋ ə ˈkɛrɪktər 'ˈdeɪvɪd wɔŋ'? wɑz ðət ju?" ɪts ˈæˌkʧuəli ˈvɛri ˈsɪmpəl. ðɛr ər ˈnumərəs θɪŋz rɔŋ wɪθ maɪ breɪn ðət ɪn ðə fˈjuʧər wɪl ˈɔlˌmoʊst ˈsərtənli bi ˈklæsəˌfaɪd ɛz dɪˈzizɪz. ə fju jɪrz əˈgoʊ, waɪl aɪ wɑz ˈwərkɪŋ ɪn ə ˈkjubɪkəl æt ən ˌɪnˈʃʊrəns ˈkəmpəˌni, aɪ ˌdɪˈsaɪdɪd ðət ˈpʊtɪŋ ɔl əv wət aɪ wɑz siɪŋ ɪn maɪ hɛd ˈɪntu wərdz wʊd əˈliviˌeɪt ðə dɪˈziz baɪ ˈsprɛdɪŋ ɪt tɪ ˈəðər ˈpipəl (ɪt wɑz ˈoʊnli məʧ ˈleɪtər ðət ˈsəmˌwən sæt mi daʊn ənd toʊld mi ðæts nɑt haʊ dɪˈzizɪz wərk). ðə rɪˈzəlt wɑz ə səˈpoʊzd ˌɔtəˌbaɪəˈgræfɪkəl ˈstɔri əˈbaʊt ðə taɪm mi ənd maɪ frɛnd ʤɑn tʊk drəgz ənd wər ʧeɪst baɪ ˈmɑnstərz. ɪt wɑz ə teɪl ðət rikˈwaɪərd wərdz tɪ tɛl ənd 36 əv ðɛm wər "ˈboʊnər." aɪ kɔld ɪt ʤɑn daɪz æt ðə ɛnd bɪˈkəz aɪ ˈriəˌlaɪzd moʊst ˈpipəl wər ˈbɪzi ənd wʊd wɔnt tɪ noʊ ðə moʊst ˈrɛləvənt fækts raɪt əˈweɪ. kənˈtɪnju ˈrɛdɪŋ bɪˈloʊ ˌædvərˈtaɪzmənt naʊ, θru ə ˈsɪriz əv ˈgroʊsli ˌɪmˈprɑbəbəl ˈæksədənts, ɪt həz bɪn tərnd ˈɪntu ə ˈfiʧər fɪlm dɪˈrɛktɪd baɪ kəlt ˈhɔrər ˈlɛʤənd dɑn coscarelli*. hɪz ˈpriviəs ˈmuvi, ˈbəbə ho-tep*, stɑrd brus ˈkæmbəl ɛz ə ˈɛlvɪs.
|
warning: the following contains numerous monsters and implied male nudity. also may contain implied gore and implied flamethrower and implied interdimensional travel and the evil prison guard from the shawshank redemption and award-winning actor paul giamatti.
based on the novel by cracked editor david wong, here is the quite frankly insane first trailer for "yes, this is a real movie" john dies at the end. watch it, then scroll down for commentary from mr. wong:
if you are any kind of a normal human being, the above video has raised several hundred questions in your mind. let me quickly answer a few of them.
1. "wait, who are you again?"
i'm cracked.com senior editor david wong and the author of john dies at the end, the novel that has now been made into the above movie. note, that was just the teaser trailer, not the entire movie. the movie will be longer.
continue reading below advertisement
2. "i'm confused, didn't that clip begin with oscar nominated actor paul giamatti calling a character 'david wong'? was that you?"
it's actually very simple.
there are numerous things wrong with my brain that in the future will almost certainly be classified as diseases. a few years ago, while i was working in a cubicle at an insurance company, i decided that putting all of what i was seeing in my head into words would alleviate the disease by spreading it to other people (it was only much later that someone sat me down and told me that's not how diseases work). the result was a supposed autobiographical story about the time me and my friend john took drugs and were chased by monsters. it was a tale that required 150,000 words to tell and 36 of them were "boner." i called it john dies at the end because i realized most people were busy and would want to know the most relevant facts right away.
continue reading below advertisement
now, through a series of grossly improbable accidents, it has been turned into a feature film directed by cult horror legend don coscarelli. his previous movie, bubba ho-tep, starred bruce campbell as a mummy-fighting elvis.
|
ɪn ˈrisənt mənθs ðɛr hæv bɪn ə ˈsɪriz əv ˈkeɪsɪz ˌriˈpɔrtəd ɪn ðə ˈmidiə, wɛr səm ˈtiˌneɪʤ θəg waɪt, blæk ər hɪˈspænɪk ɪn ˈdɪfərənt ˈkeɪsɪz həz bɪn stɑpt baɪ ə pəˈlismən fər səm ruˈtin vaɪəˈleɪʃən əv ðə lɔ ənd, ˌɪnˈstɛd əv kəmˈplaɪɪŋ wɪθ ˈlɔfəl ˌɪnˈstrəkʃənz, səʧ ɛz "ʃoʊ mi jʊr ˈdraɪvərz ˈlaɪsəns," ˈʧuzɪz ˌɪnˈstɛd tɪ dɪˈfaɪ ðə pəˈlismən, rɪˈzɪst ərˈɛst ənd ˈfaɪnəli ɛndz əp ˈfɪzɪkəli əˈsɔltɪŋ ðə kɑp. ɪn ðə moʊst ˈrisənt keɪs, ðə ˈtiˌneɪʤər ˈhæpənd tɪ bi waɪt, bət ðə ˈstɔri ˈdəzənt sim tɪ ʧeɪnʤ məʧ, ˌwəˈtɛvər ðə kəmˈplɛkʃən əv ðə gaɪ hu ˈvaɪəleɪtɪd ðə lɔ. nɔr dɪz ðə sæd ˈɛndɪŋ ʧeɪnʤ, wɪθ ðə jəŋ waɪz gaɪ ʃɑt dɛd. nɔr du ðə riˈækʃənz əv ðə ˈmidiə ənd ðə ˈpɛrənts ˈvɛri məʧ. "hi wɑz ˈoʊnli ə kɪd" ɪz ən ˈɔlˌmoʊst ˌɔtəˈmætɪk riˈækʃən əv ðə ˈpɛrənts ənd ðə ˈmidiə. "hi ˈdɪdənt dɪˈzərv tɪ bi kɪld" ˈoʊvər ə ˈtræfɪk vaɪəˈleɪʃən, ər bɪˈkəz hi ˈdɪdənt drɔp ə tɔɪ gən wɪn ˈɔrdərd tɪ, ər səm ˈəðər ˈmaɪnər ˌɪnˈfrækʃən. ər wi soʊ əˈdɪktɪd tɪ ˈtɔkɪŋ pɔɪnts ənd saʊnd baɪts ðət wi kænt bi ˈbɑðərd tɪ juz ˈkɑmən sɛns? ɪf ju ər kɪld baɪ ə ˈtiˌneɪʤər, ju ər ʤɪst ɛz dɛd ɛz ɪf ju hæd bɪn kɪld baɪ ðə ˈoʊldəst mæn ɪn ðə wərld. ɪt ˈdəzənt ˈmætər haʊ ˈmaɪnər ðə lɔ vaɪəˈleɪʃən wɑz ðət kɔzd ðə jəŋ gaɪ tɪ bi stɑpt. hi ˈwəzənt ʃɑt fər ðə vaɪəˈleɪʃən wɪʧ kʊd hæv bɪn jay-walking*, fər ɔl ðə ˈdɪfərəns ɪt meɪks. hi wɑz ʃɑt fər əˈtækɪŋ ðə pəˈlis, ˈæftər ˈhævɪŋ ˈfulɪʃli ˈɛskəˌleɪtɪd ə ruˈtin ɪnˈkaʊnər ˈɪntu ə ˈpərsɪnəl ˌkɑnfrənˈteɪʃən. ˌɪˈræʃənəl ˈsteɪtmənts baɪ ðə jəŋ mænz ˈpɛrənts meɪ bi ˌəndərˈstændəbəl wɪn ðeɪ dɪˈskəvər ðət ðɛr sən ɪz dɛd. bət fər ˈmidiə ˈpipəl tɪ meɪk səʧ ˈmaɪndləs ˈsteɪtmənts tɪ ə ˈneɪʃənˈwaɪd ˈɔdiəns ɪz ʤɪst ˈgroʊsli ˌɪrəˈspɑnsəbəl. ɪn ən ˈætməsˌfɪr wɛr pəˈlismɪn həz bɪˈkəm ə ˈpɑpjələr spɔrt ɪn ðə ˈmidiə, ɛz wɛl ɛz əˈməŋ ˌpɑləˈtɪʃənz, ðɛr ɪz ˈɔlˌweɪz ˈsəmˌwən tɪ seɪ ðət ðɛr məst hæv bɪn "səm ˈəðər weɪ" fər ðə pəˈlismən tɪ ˈhændəl ðə ˌsɪʧuˈeɪʃən. ˈətər ˈɪgnərəns əv wət ɪt ɪz laɪk tɪ bi ɪn səʧ ˌsɪʧuˈeɪʃənz dɪz nɑt sim tɪ meɪk ðə ˈhɛzəˌteɪt. ɔn ðə ˈkɑntrɛri, ˈɪgnərəns simz tɪ bi ˈlɪˌbərˌeɪtɪŋ, soʊ ðət "ɪkˈsɛsɪv fɔrs" həz bɪˈkəm ən ˈɔlˌmoʊst ˌɔtəˈmætɪk ˈkɑmɛnt frəm ˈpipəl hu hæv noʊ ˈbeɪsɪs ˌwəˈtɛvər fər dɪˈtərmənɪŋ haʊ məʧ fɔrs ɪz ˈnɛsəˌsɛri ɪn səʧ ˌsɪʧuˈeɪʃənz. ju kænt ˈmɛʒər aʊt fɔrs wɪθ ə ˈtiˌspun. ðə ˈtruli ˈtræʤɪk ˈkeɪsɪz ˌɪnˈvɑlv səm ˈrɪli jəŋ kɪd ˈmeɪbi tɛn jɪrz oʊld ər soʊ hu həz ə ˈvɛri tɔɪ gən, ənd həz riˈmuvd ðə rɛd ˈplæstɪk əˈtæʧmənt ðət ɪz səˈpoʊzd tɪ ʃoʊ ðət ɪt ɪz nɑt ə ril gən. wɪn hi tərnz hɪz tɔɪ gən ɔn ə pəˈlismən, ənd rɪfˈjuzɪz tɪ drɔp ɪt, ðət kən tərn aʊt tɪ bi ðə læst mɪˈsteɪk əv hɪz jəŋ laɪf. ˈsəmˌwən ɪn ðə ˈmidiə ˈrisəntli kəmˈpleɪnd ðət ə pəˈlismən ʃɑt ə bɔɪ hu hæd ə tɔɪ gən "wɪˈθɪn ˈsɛkəndz" əv ərˈaɪvɪŋ ɔn ðə sin. wɪn ˈsəmˌwən həz ə gən, ənd rɪfˈjuzɪz tɪ drɔp ɪt, ə pəˈlismən kən bi kɪld wɪˈθɪn ˈsɛkəndz. ə ˈdaɪəˌlɔg ˈəndər ðiz kənˈdɪʃənz kən bi ə ˈfeɪtəl ˈləgʒəri hi ˈkænɑt əˈfɔrd. ðɛr ɪz ˈsəmθɪŋ groʊˈtɛsk əˈbaʊt ˈpipəl ˈsɪtɪŋ ɪn ˈseɪfti ənd ˈkəmfərt, ˈblaɪθli æt ðɛr ˈlɛʒər wət ə pəˈlismən dɪd wɪn hi hæd ə splɪt ˈsɛkənd tɪ meɪk ə dɪˈsɪʒən ðət kʊd kɔst ɪm hɪz laɪf, ˈlivɪŋ bɪˈhaɪnd ə ˈwɪdoʊ ənd ˈɔrfənz. ju ˈkænɑt hæv lɔ wɪˈθaʊt lɔ ɛnˈfɔrsmənt. ɪf kɑps ər səˈpoʊzd tɪ bæk daʊn wɛˈnɛvər ðeɪ ər kənˈfrəntɪd baɪ səm ˈbræsi jəŋ θəg, ðət meɪ ˌɪnˈdid seɪv ə fju lɪvz əˈməŋ ðə θəgz. bət ðət ʤɪst minz ðət ə lɔt əv ˈəðər lɪvz wɪl bi lɔst ˈəndər "ˈkaɪndər, ˈʤɛntlər" pəˈlisɪŋ. ˈæftər ðɪs jɪrz ˈwaɪdˈsprɛd ˌɪnˈdəlʤənsɪz ɪn ˈrɛtərɪk baɪ ˌpɑləˈtɪʃənz, ðə ˈmidiə ənd reɪs ˈhəsələrz, haʊ səˈpraɪzd ʃʊd wi bi baɪ ðə drəˈmætɪk ˈəpˌsərʤ ɪn ˈmərdərz ˈæftər lɔ ɛnˈfɔrsmənt hæd bɪn ˌəndərˈmaɪnd? lɔz wɪˈθaʊt lɔ ɛnˈfɔrsmənt ər ʤɪst səˈʤɛsʧənz. ˌɪˈmæʤən ɪf ˈhaɪˌweɪ spid saɪnz ər ˌriˈpleɪst baɪ saɪnz ðət seɪ, "wi səˈʤɛst ju nɑt draɪv ˈfæstər ðən 65 m.p.h*., pliz." du ju daʊt ðət ˈmɛni mɔr lɪvz wɪl bi lɔst ɔn ðə ˈhaɪˌweɪz? ˈmeɪbi ðə ˈpɛrənts hu ər soʊ ˈbɪtər ˈoʊvər ðə lɔs əv ə sən ɪn ə ˈhoʊli ənˈnɛsəˌsɛri ˌkɑnfrənˈteɪʃən wɪθ ə pəˈlismən duɪŋ hɪz ʤɑb maɪt æsk ðɛmˈsɛlvz ɪf ðeɪ dɪd ðɛr ʤɑb, wɪn ðeɪ reɪzd ə ʧaɪld wɪˈθaʊt ˈtiʧɪŋ ɪm ˈiðər ˈkɑmən sɛns ər ˈkɑmən ˈdisənsi.
|
in recent months there have been a series of cases reported in the media, where some teenage thug -- white, black or hispanic in different cases -- has been stopped by a policeman for some routine violation of the law and, instead of complying with lawful instructions, such as "show me your driver's license," chooses instead to defy the policeman, resist arrest and finally ends up physically assaulting the cop.
in the most recent case, the teenager happened to be white, but the story doesn't seem to change much, whatever the complexion of the guy who violated the law. nor does the sad ending change, with the young wise guy shot dead. nor do the reactions of the media and the parents vary much.
"he was only a kid" is an almost automatic reaction of the parents and the media. "he didn't deserve to be killed" over a traffic violation, or because he didn't drop a toy gun when ordered to, or some other minor infraction.
are we so addicted to talking points and sound bites that we can't be bothered to use common sense? if you are killed by a teenager, you are just as dead as if you had been killed by the oldest man in the world.
it doesn't matter how minor the law violation was that caused the young guy to be stopped. he wasn't shot for the violation -- which could have been jay-walking, for all the difference it makes. he was shot for attacking the police, after having foolishly escalated a routine encounter into a personal confrontation.
irrational statements by the young man's parents may be understandable when they discover that their son is dead. but for media people to make such mindless statements to a nationwide audience is just grossly irresponsible.
in an atmosphere where second-guessing policemen has become a popular sport in the media, as well as among politicians, there is always someone to say that there must have been "some other way" for the policeman to handle the situation.
utter ignorance of what it is like to be in such situations does not seem to make the second-guessers hesitate. on the contrary, ignorance seems to be liberating, so that "excessive force" has become an almost automatic comment from people who have no basis whatever for determining how much force is necessary in such situations. you can't measure out force with a teaspoon.
the truly tragic cases involve some really young kid -- maybe ten years old or so -- who has a very realistic-looking toy gun, and has removed the red plastic attachment that is supposed to show that it is not a real gun. when he turns his realistic-looking toy gun on a policeman, and refuses to drop it, that can turn out to be the last mistake of his young life.
someone in the media recently complained that a policeman shot a boy who had a toy gun "within seconds" of arriving on the scene. when someone has a gun, and refuses to drop it, a policeman can be killed within seconds. a dialogue under these conditions can be a fatal luxury he cannot afford.
there is something grotesque about people sitting in safety and comfort, blithely second-guessing at their leisure what a policeman did when he had a split second to make a decision that could cost him his life, leaving behind a widow and orphans.
you cannot have law without law enforcement. if cops are supposed to back down whenever they are confronted by some brassy young thug, that may indeed save a few lives among the thugs. but that just means that a lot of other lives will be lost under "kinder, gentler" policing.
after this year's widespread indulgences in anti-police rhetoric by politicians, the media and race hustlers, how surprised should we be by the dramatic upsurge in murders after law enforcement had been undermined?
laws without law enforcement are just suggestions. imagine if highway speed signs are replaced by signs that say, "we suggest you not drive faster than 65 m.p.h., please." do you doubt that many more lives will be lost on the highways?
maybe the parents who are so bitter over the loss of a son in a wholly unnecessary confrontation with a policeman doing his job might ask themselves if they did their job, when they raised a child without teaching him either common sense or common decency.
|
baɪ ʃi ənd stæf rɪˈpɔrtərz ˈmaʊntɪŋ frəˈstreɪʃən ˈoʊvər wət ðeɪ si ɛz ðə læk əv sɪnˈsɛrəti ɪn æˈdrɛsɪŋ protesters’*’ dɪˈmændz ˈoʊvər ðə ˈsərvɪsɪz treɪd pækt lɛd ˈstudənts tɪ fɔrs ðɛr weɪ θru sɪˈkjʊrəti ˈbɛrəˌkeɪdz ənd ˈreɪzər waɪər ˈɪntu ðə ɪgˈzɛkjətɪv juɑn ˈkɑmplɛks ɪn ˈtaɪˌpeɪ læst naɪt tɪ steɪʤ ə sit-in*. æt əˈbaʊt 7:30pm*, ˈhənərdz əv ˈstudənts ˈvɔltɪd ðə ˈbɛriərz æt ðə θri meɪn ˈɛntrənsəz əv ðə ɪgˈzɛkjətɪv juɑn ˈkɑmpaʊnd, ˈklæʃɪŋ wɪθ pəˈlis ˈkɛriɪŋ ʃildz ənd ˈtrənʧɪnz. ɛz mɔr ˈstudənts pɔrd ɪn, ðə pəˈlis wər ˌaʊtˈnəmbərd ənd ɪn ʤɪst hæf ən aʊər, ðə ˈkɑmplɛks wɑz ˈɔlˌmoʊst ɪnˈtaɪərli ˈɑkjəˌpaɪd. əˈbaʊt wən aʊər ˈleɪtər, ðə ˈstudənts meɪd ɪt tɪ ðə ˈsɛkənd flɔr əv ðə ɪgˈzɛkjətɪv meɪn ˈbɪldɪŋ ənd, ˈjuzɪŋ ə ˈlædər, bərst ˈɪntu prɛˈmɪr ʤɑŋ ˈɔfəs. ˈsɛvərəl pəˈlis ˈɔfɪsərz ənd ˈstudənts wər hərt ɪn ðə ˈɛnsuɪŋ ˈmeɪˌleɪ ɛz mɔr pəˈlis wər dɪˈplɔɪd tɪ kənˈteɪn ðə ˌsɪʧuˈeɪʃən ənd ˈæmbjələnsɪz kɔld ɪn tɪ tɛnd tɪ ðə ˈɪnʤərd, wɪʧ ˌɪnˈkludɪd səm ˈproʊˌtɛstərz hu ˈfeɪntɪd ənd ˈəðərz ˈɪnʤərd baɪ ˈbroʊkən glæs. ˈminˌwaɪl, mɔr ˈproʊˌtɛstərz ˈgæðərd ˈaʊtˈsaɪd ðə ˈbɪldɪŋ, ˈʃaʊtɪŋ sˈloʊgənz səʧ ɛz: ðə ˈsərvɪs treɪd əˈgrimənt, dɪˈfɛndɪŋ democracy.”*.” ðeɪ sɛd ðeɪ ˌdɪˈsaɪdɪd tɪ ˈɑkjəˌpaɪ ðə ɪgˈzɛkjətɪv juɑn bɪˈkəz ˈprɛzɪdənt mɑ hæd əˈpɛrəntli feɪld tɪ ˌəndərˈstænd ðə kənˈsərnz ðeɪ hæv rɪˈpitɪdli ɪkˈsprɛst ˈoʊvər ðə pæst deɪz. æt ə prɛs ˈkɑnfərəns ˈjɛstərˌdeɪ ˈmɔrnɪŋ, mɑ ʃoʊd ðət hi wɑz kəmˈplitli ˌɪgˈnɔrɪŋ ðə ˈvɔɪsɪz, ðə ˈæktɪvɪsts sɛd. ər hir tɪ tɛl mɑ ðət hi ʃʊd ˈlɪsən tɪ ðə ˈæŋgri ʃaʊts ənd ˈlɪsən tɪ ðɛr voices,”*,” ðə ˈstudənts sɛd, ˈædɪŋ: wɪl ˈdɛmənˌstreɪt citizens’*’ strɛŋθ əˈgɛn ənd again.”*.” wi ər ɪn ðə ɪgˈzɛkjətɪv juɑn. təˈmɑˌroʊ wi wɪl goʊ tɪ ˈəðər ˈgəvərnmənt ˈeɪʤənsiz tɪ vɔɪs ɑr concerns,”*,” ðeɪ ˈʃaʊtɪd. ˈtaɪwɑˈniz ʃʊd nɑt bi əˈfreɪd əv ðə ˈgəvərnmənt, ðə ˈgəvərnmənt ʃʊd bi əˈfreɪd əv ðɛm, ðə ˈproʊˌtɛstərz ˈædɪd. ˈproʊˌtɛst ˈlidər ʧɛn ə ˈnæʃənəl hwɑ ˌjunəˈvərsəti ˈstudənt, sɛd læst naɪt ðət ðə muv tɪ breɪk ˈɪntu ðə ɪgˈzɛkjətɪv juɑn wɑz nɑt ˌɪˈnɪʃiˌeɪtɪd baɪ ˈmɛmbərz əv ðə blæk ˈaɪlənd ˈneɪʃən juθ frənt ðə grup bɪˈhaɪnd ðə ˈlɛʤəsˌleɪtɪv juɑn ˌɑkjəˈpeɪʃən. ˌhaʊˈɛvər, hi sɛd hi ˈfʊli rɪˈspɛktɪd ˈsɪvɪk groups’*’ dɪˈsɪʒən tɪ ˈɑkjəˌpaɪ ðə ɪgˈzɛkjətɪv juɑn ˈkɑmpaʊnd, waɪl ˈfɛloʊ ˈproʊˌtɛst ˈlidər lɪn ə ˈnæʃənəl ˈtaɪˈwɑn ˌjunəˈvərsəti ˈstudənt ənd əˈnəðər ki ˈfɪgjər ɪn ðə ˈlɛʤəsˌleɪtɪv ˌɑkjəˈpeɪʃən, strɛst ðə ˈprɪnsəpəlz əv pis ənd nɑnˈvaɪələns. æt 11pm*, prɛˈmɪr ʤɑŋ ˈɔrdərd ðə ˈnæʃənəl pəˈlis ˈeɪʤənsi tɪ dɪˈplɔɪ mɔr ˈɔfɪsərz tɪ ðə ɪgˈzɛkjətɪv juɑn tɪ ˈfɔrsəbli riˈmuv ðə ˈproʊˌtɛstərz. ɪgˈzɛkjətɪv juɑn ˈspoʊkspərsən sən sɛd ðət ʤɑŋ wɑz dɪˈstrɛst baɪ ðə protesters’*’ muvz, ənd hæd vaʊd tɪ hoʊld ðɛm riˈspɑnsəbəl fər wət hi kɔld ðɛr ˌɪˈligəl ənd ˈvaɪələnt ˈækʃənz. əˈkɔrdɪŋ tɪ ðə ɪgˈzɛkjətɪv juɑn, ˈproʊˌtɛstərz bərst ˈɪntu səm ˈɔfəsɪz ɔn ðə ˈsɛkənd flɔr əv ðə meɪn ˈbɪldɪŋ ənd ˈdæmɪʤd ðɛm. ˈproʊˌtɛstərz ˈɔlsoʊ geɪnd ˈɛntri tɪ ˈɔfəs, bət wər sun fɔrst aʊt baɪ pəˈlis, ðə ɪgˈzɛkjətɪv juɑn sɛd. noʊ ˈdæmɪʤ tɪ ˈɔfəs həz bɪn ˌriˈpɔrtəd. ˌprɛzɪˈdɛnʃəl ˈɔfəs ˈspoʊkspərsən li sɛd ðət mɑ dɪˈskəst ðə ˌsɪʧuˈeɪʃən wɪθ ʤɑŋ baɪ ˈtɛləˌfoʊn læst naɪt, ənd səˈpɔrtɪd ðə dɪˈsɪʒən tɪ ɪˈvɪkt ðə ˈproʊˌtɛstərz. sɪˈkjʊrəti həz bɪn bift əp əraʊnd ðə ˌprɛzɪˈdɛnʃəl ˈɔfəs ˈbɪldɪŋ ənd ðə ˈrɛzɪdəns, ðə ˌprɛzɪˈdɛnʃəl ˈɔfəs sɛd.
|
by shih hsiu-chuan and loa iok-sin / staff reporters
mounting frustration over what they see as the government’s lack of sincerity in addressing protesters’ demands over the cross-strait services trade pact led students to force their way through security barricades and razor wire into the executive yuan complex in taipei last night to stage a sit-in.
at about 7:30pm, hundreds of students vaulted the barriers at the three main entrances of the executive yuan compound, clashing with police carrying shields and truncheons. as more students poured in, the police were outnumbered and in just half an hour, the complex was almost entirely occupied.
about one hour later, the students made it to the second floor of the executive yuan’s main building and, using a ladder, burst into premier jiang yi-huah’s (江宜樺) office.
several police officers and students were hurt in the ensuing melee as more police were deployed to contain the situation and ambulances called in to tend to the injured, which included some protesters who fainted and others injured by broken glass.
meanwhile, more protesters gathered outside the building, shouting slogans such as: “rejecting the cross-strait service trade agreement, defending democracy.”
they said they decided to occupy the executive yuan because president ma ying-jeou (馬英九) had apparently failed to understand the concerns they have repeatedly expressed over the past days.
at a press conference yesterday morning, ma showed that he was completely ignoring the public’s voices, the activists said.
“we are here to tell ma that he should listen to the public’s angry shouts and listen to their voices,” the students said, adding: “we will demonstrate citizens’ strength again and again.”
“tonight we are in the executive yuan. tomorrow we will go to other government agencies to voice our concerns,” they shouted.
taiwanese should not be afraid of the government, the government should be afraid of them, the protesters added.
protest leader chen wei-ting (陳為廷), a national tsing hua university student, said last night that the move to break into the executive yuan was not initiated by members of the black island nation youth front — the group behind the legislative yuan occupation.
however, he said he fully respected civic groups’ decision to occupy the executive yuan compound, while fellow protest leader lin fei-fan (林飛帆), a national taiwan university student and another key figure in the legislative occupation, stressed the principles of peace and non-violence.
at 11pm, premier jiang yi-huah (江宜樺) ordered the national police agency to deploy more officers to the executive yuan to forcibly remove the protestors.
executive yuan spokesperson sun lih-chyun (孫立群) said that jiang was distressed by the protesters’ moves, and had vowed to hold them responsible for what he called their illegal and violent actions.
according to the executive yuan, protestors burst into some offices on the second floor of the main building and damaged them.
protesters also gained entry to jiang’s office, but were soon forced out by police, the executive yuan said.
no damage to jiang’s office has been reported.
presidential office spokesperson lee chia-fei (李佳霏) said that ma discussed the situation with jiang by telephone last night, and supported the premier’s decision to evict the protestors.
security has been beefed up around the presidential office building and the president’s residence, the presidential office said.
|
ˈʧæptər 1 i. ˈkoʊli fud ˈpɔɪzənɪŋ wət ɪz i. ˈkoʊli ənd haʊ dɪz ɪt kɔz fud ˈpɔɪzənɪŋ? ˈkoʊli (ər i. ˈkoʊli) ɪz ðə moʊst ˈprɛvələnt ˌɪnˈfɛktɪŋ ˈɔrgəˌnɪzəm ɪn ðə ˈfæməli əv bækˈtɪriə noʊn ɛz enterobacteriaceae*. 1]e*. ˈkoʊli bækˈtɪriə wər dɪˈskəvərd ɪn ðə ˈjumən ˈkoʊlən ɪn 1885 baɪ ˈʤərmən ˈθiədər. 2 ˈdɑktər. ˈɔlsoʊ ʃoʊd ðət ˈsərtən streɪnz əv ðə bækˈtɪriəm wər riˈspɑnsəbəl fər ˈɪnfənt ˌdaɪərˈiə ənd gastroenteritis*, ən ˌɪmˈpɔrtənt ˈpəblɪk hɛlθ ˌdɪˈskəvri. ˌɔlˈðoʊ i. ˈkoʊli bækˈtɪriə wər ˌɪˈnɪʃəli kɔld bækˈtɪriəm ˈkoʊli, ðə neɪm wɑz ˈleɪtər ʧeɪnʤd tɪ ˈkoʊli tɪ ˈɑnər ɪts dɪˈskəvərər. 2 i. ˈkoʊli ɪz ˈɔfən rɪˈfərd tɪ ɛz ðə bɛst ər ˈɔrgəˌnɪzəm. 1 3 mɔr ðən 700 əv i. ˈkoʊli hæv bɪn aɪˈdɛntəˌfaɪd. ðə ““o”*” ənd ““h”*” ˈæntɪʤənz ɔn ðə bækˈtɪriə ənd ðɛr fləˈʤɛlə dɪˈstɪŋgwɪʃ ðə ˈdɪfərənt. 4 ɪt ɪz ˌɪmˈpɔrtənt tɪ rɪˈmɛmbər ðət moʊst kaɪnz əv i. ˈkoʊli bækˈtɪriə du nɑt kɔz dɪˈziz ɪn ˈjumənz. 1 2 ˌɪnˈdid, səm i. ˈkoʊli ər ˌbɛnəˈfɪʃəl, waɪl səm kɔz ˌɪnˈfɛkʃənz ˈəðər ðən ˌgæstroʊɪnˈtɛstənəl ˌɪnˈfɛkʃənz, səʧ ɛz ˈjərəˌnɛri trækt ˌɪnˈfɛkʃənz. 1 ðə i. ˈkoʊli ðət ər riˈspɑnsəbəl fər ðə ˈnumərəs rɪˈpɔrts əv kənˈtæməˌneɪtɪd fudz ənd ˈbɛvrɪʤɪz ər ðoʊz ðət ˈproʊdus ˈtɑksən, soʊ kɔld bɪˈkəz ðə ˈtɑksən ɪz ˈvərʧuəli aɪˈdɛntɪkəl tɪ ðət prəˈdust baɪ taɪp 1 4 ðə ənd ˈɔlsoʊ moʊst noʊˈtɔriəs i. ˈkoʊli bækˈtɪriə ðət ˈproʊdus ˈtɑksən ɪz i. ˈkoʊli 1 4 i. ˈkoʊli (stɛk) kɔz əˈprɑksəmətli ˈɪlnəsɪz, ˌhɑspɪtələˈzeɪʃənz, ənd 90 dɛθs ˈænjuəli ɪn ðə juˈnaɪtɪd steɪts. 39 54 moʊst ˌriˈpɔrtəd stɛk ˌɪnˈfɛkʃənz ɪn ðə juˈnaɪtɪd steɪts ər kɔzd baɪ i. ˈkoʊli wɪθ ən ˈɛstəˌmeɪtɪd ˈkeɪsɪz əˈkərɪŋ iʧ jɪr. 39 ə ˈstədi ˈpəblɪʃt ɪn 2005 ˈɛstəˌmeɪtɪd ðə ˈænjuəl kɔst əv i. ˈkoʊli ˈɪlnəsɪz tɪ bi 405 ˈmɪljən (ɪn 2003 ˈdɔlərz), wɪʧ ˌɪnˈkludɪd 370 ˈmɪljən fər ˌpriməˈʧʊr dɛθs, 30 ˈmɪljən fər ˈmɛdɪkəl kɛr, ənd 5 ˈmɪljən fər lɔst ˌproʊdəkˈtɪvɪti. 5
|
chapter 1
e. coli food poisoning
what is e. coli and how does it cause food poisoning?
escherichia coli (or e. coli) is the most prevalent infecting organism in the family of gram-negative bacteria known as enterobacteriaceae. [1]e. coli bacteria were discovered in the human colon in 1885 by german bacteriologist theodor escherich. [2] dr. escherich also showed that certain strains of the bacterium were responsible for infant diarrhea and gastroenteritis, an important public health discovery. although e. coli bacteria were initially called bacterium coli, the name was later changed to escherichia coli to honor its discoverer. [2]
e. coli is often referred to as the best or most-studied free-living organism. [1, 3] more than 700 serotypes of e. coli have been identified. [1,4] the “o” and “h” antigens on the bacteria and their flagella distinguish the different serotypes. [4] it is important to remember that most kinds of e. coli bacteria do not cause disease in humans. [1, 2] indeed, some e. coli are beneficial, while some cause infections other than gastrointestinal infections, such as urinary tract infections. [1]
the e. coli that are responsible for the numerous reports of contaminated foods and beverages are those that produce shiga toxin, so called because the toxin is virtually identical to that produced by shigella dysenteria type 1. [4] the best-known and also most notorious e. coli bacteria that produce shiga toxin is e. coli o157:h7. [1, 4] shiga toxin–producing e. coli (stec) cause approximately 100,000 illnesses, 3,000 hospitalizations, and 90 deaths annually in the united states. [39, 54] most reported stec infections in the united states are caused by e. coli o157:h7, with an estimated 73,000 cases occurring each year. [39] a study published in 2005 estimated the annual cost of e. coli o157:h7 illnesses to be $405 million (in 2003 dollars), which included $370 million for premature deaths, $30 million for medical care, and $5 million for lost productivity. [5]
|
ɪn ən ˈɪntərvˌju wɪθ mi læst ˈivnɪŋ ɔn fɑks nuz ˈreɪdiˌoʊ, haʊs ˈspikər pɔl raɪən əˈdrɛst ˈsɛvərəl ˈprɛsɪŋ ˈɪʃuz ˈfeɪsɪŋ kənˈgrɛʃənəl rɪˈpəblɪkənz. fərst, hi meɪd ðə ˌɛkəˈnɑmɪk keɪs fər tæks rɪˈfɔrm, əˈsərtɪŋ ðət dɪˈspaɪt ə ˈlɑˌgʤæm əv ˈlɛʤəsˌleɪtɪv ˈaɪtəmz ˈpaɪlɪŋ əp ðɪs fɔl, hi rɪˈmeɪnz ˈkɑnfədənt ðət ˈlidərz hæv "ˈdeɪˌlaɪt" ɔn ðə ˈkæləndər tɪ gɪt tæks rɪˈfɔrm əˈkɑmplɪʃt ˌbiˈfɔr ˈkrɪsməs ˈrisɛs. nɛkst, hi kərˈɛktli prɪˈdɪktɪd ðət ðə haʊs wʊd əˈpruv ðə ˈhɑrvi rɪˈlif ˈpækɪʤ təˈdeɪ; ðə bɪl kənˈteɪnd ʃɔrt dɛt ˈsilɪŋ ənd kənˈtɪnjuɪŋ ˌrɛzəˈluʃən ɪkˈstɛnʃənz, θæŋks tɪ ˈprɛzɪdənt trəmps əˈgrimənt wɪθ ˌdɛməˈkrætɪk ˈlidərz' rɪkˈwɛst. trəmps "ˈərli ˈkrɪsməs gɪft" tɪ ˈʃumər ənd pɛˈloʊsi pæst ˈizəli, ˈoʊvərˌkəmɪŋ səm (ˈtoʊtəli ˈʤəstəˌfaɪəbəl) kənˈsərvətɪv ˌɑpəˈzɪʃən. raɪən ðɛn pɔrd aɪs ˈwɔtər ɔn rɪˈpɔrts əv əˈnəðər pəˈtɛnʃəl kəˌlæbərˈeɪʃən, ðɪs taɪm ɔn ɪˈlɪməˌneɪtɪŋ ðə dɛt ˈsilɪŋ ˌɔltəˈgɛðər: gb*: ðɛr ər rɪˈpɔrts təˈdeɪ ðət ðə ˈprɛzɪdənt ɪz ɪn tɔks wɪθ ʧək ˈʃumər tɪ ɪˈlɪməˌneɪt ðə dɛt ˈsilɪŋ ˌɔltəˈgɛðər. ɪz ðət ˈsəmθɪŋ ðət ju ˌkætəˈgɔrɪkli əˈpoʊz? pr*: jɛs, ðæts nɑt ˈsəmθɪŋ ðət wɪr ˈɪntəˌrɛstɪd ɪn duɪŋ. ənd ðə ˈrizən ɪz, lʊk, əm ə constitutionalist*. aɪ ˈvɛri məʧ ˈpæʃənətli bɪˈliv ɪn ˈɑrtɪkəl wən əv "ðə ˌkɑnstəˈtuʃən," ðə ˈlɛʤəsˌleɪtɪv brænʧ raɪts ðiz lɔz. ðə ˈlɛʤəsˌleɪtɪv brænʧ həz ðə paʊər əv ðə pərs. ənd ɛz ˈəgli ənd ənˈkəmfərtəbəl ɛz ðə dɛt ˈlɪmət ɪz kən bɪˈkəm, aɪv faʊnd ɪt tɪ bi ə ˈjusfəl tul ɛz ə ʧɛk ɔn ˈfɪskəl ˈpɑləsi tɪ hɛlp ˈjuˈɛs gɪt sˈmɔlər ˈgəvərnmənt, tɪ hɛlp ˈjuˈɛs gɪt səm gʊd ˈfɪskəl kənˈsərvətɪv ˈpɑləsi dən. soʊ ɪts ˈsəmθɪŋ ðət wi hæv faʊnd ɪz ə gʊd spid bəmp ɪn ðə roʊd tɪ bɪg ˈgəvərnmənt ðət wi wɔnt tɪ juz tɪ ˈæˌkʧuəli, ju noʊ, gɪt gʊd ˈpɑləsi dən, soʊ ðət wi kən ˈæˌkʧuəli... gb*: kʊd wi... pr*: gɪt ə ˈhændəl ɔn ɑr dɛt ənd ɑr ˈdɛfɪsɪts. soʊ ɪts ə θɪŋ ðət ˈkɑŋgrəs həz juzd frəm taɪm ənd taɪm əˈgɛn tɪ du ðət ənd ɪts ʤɪst wən əv ðoʊz riˌspɑnsəˈbɪlətiz ðət ˈrɪli skˈwɛrli lændz ɪn ðə læp əv kənˈgræʧəˌleɪt, ɪts ˈɑrtɪkəl wən paʊərz ɪn "ðə ˌkɑnstəˈtuʃən," wɪʧ ɪz ˈɔlsoʊ ðə paʊər əv ðə pərs. gb*: du ju ˈrɪli θɪŋk, ðoʊ, ðət ɪts ə strɔŋ ˈlɛvərɪʤ pɔɪnt? aɪ gɛs ju kʊd pɔɪnt tɪ 2011 ənd ðə ˈbəʤɪt kənˈtroʊl ækt. pr*: ju noʊ, ɪt dɪˈpɛndz. ˈsəmˌtaɪmz ɪt ɪz ənd ˈsəmˌtaɪmz ɪts nɑt. ðə pɔɪnt, aɪ wʊd ˈsɪmpli seɪ, ɪz ɪt ɪz ə paʊər əv ðə pərs paʊər ðət bɪˈlɔŋz tɪ ðə ˈlɛʤəsˌleɪʧər. ɔn ðə ˈkɑntrəˌvərsi, raɪən simd ˈigər tɪ pərˈsu ðə ˈprɛzɪdənts rɪkˈwɛst tɪ ˈæˌdrɛs ðə ˈdrimər ˈʧælənʤ ˈpərmɑˌnɛnˌtli θru ˌlɛʤəsˈleɪʃən. ʧək ˈʃumər dɪˈmændɪd ə "klin" bɪl, wɪθ noʊ ˈɛkstrə ˈɛləmənts əˈtæʧt, ˈərliər ɪn ðə wik. wʊd haʊs rɪˈpəblɪkənz əˈgri tɪ ə ˈmɛʒər ðət dɪd nɑt ˌɪnˈklud ən ˈædɪd ˈbɔrdər sɪˈkjʊrəti kəmˈpoʊnənt? raɪənz rɪˈspɑns wɑz ɛmˈfætɪk ənd klɪr: gb*: wət wiv hərd frəm ðə ˈdɛməˌkræts, ʧək ˈʃumər ənd ˈnænsi pɛˈloʊsi, ɪz ðət ðeɪ wɔnt ə klin bɪl... pr*: noʊ. gb*: ʤɪst ðə drim ækt, ˈnəθɪŋ əˈtæʧt. ʤɑn cornyn*, jʊr rɪˈpəblɪkən ˈkɑlig ˈoʊvər ɔn ðə ˈsɛnɪt saɪd, sɛd noʊ, noʊ, ðɛr həz tɪ bi ˌɪməˈgreɪʃən ɛnˈfɔrsmənt ənd səm sɔrt əv ˈkɑmprəˌmaɪz... pr*: ðæts ɪgˈzæktli raɪt. gb*: ðæts jʊr pəˈzɪʃən? pr*: ðæts ɪgˈzæktli maɪ pəˈzɪʃən. lʊk, hɪrz ðə pɔɪnt aɪ kip ˈmeɪkɪŋ ɔn ðɪs, ɪz ðɪs dɪˈlɛmə ðət wi ər ɪkˈspɪriənsɪŋ hir, waɪ du wi hæv ɪt? ɪt ɪz ə ˈsɪmptəm əv ə ˈbɪgər ˈprɑbləm. ənd ðə ˈbɪgər ˈprɑbləm ɪz wi du nɑt hæv kənˈtroʊl əv ɑr ˈbɔrdərz. ənd bɪˈkəz wi du nɑt hæv kənˈtroʊl əv ɑr ˈbɔrdərz, wi hæv ðɪs ˈprɑbləm. soʊ ɪts ʤɪst ˈrizənəbəl ənd ˈnæʧərəl ðət wi ʃʊd ˈæˌdrɛs ðə rut kɔz əv ðɪs ˈprɑbləm, læk əv kənˈtroʊl əv ɑr ˈbɔrdərz, ənd gɪt ˈbɔrdər sɪˈkjʊrəti, ˌɪnˈtɪriər ɛnˈfɔrsmənt, ðə θɪŋz ðət ju nid tɪ du tɪ sɪˈkjʊr jʊr ˈbɔrdərz soʊ ðət ju doʊnt hæv ə ˈprɑbləm 10 jɪrz frəm naʊ. soʊ wi wɔnt tɪ ˈæˌdrɛs ðə kɔz ənd ðə ˈifɛkt, ðə ˈsɪmptəm ənd ðə rut kɔz əv ðə ˈprɑbləm. ənd ðət ɪz ˈoʊnli ˈrizənəbəl. ənd ðət ɪz wət ɑr pɔɪnt ɪz. ənd soʊ ðɛr ɪz ə ˈkɑmprəˌmaɪz tɪ bi hæd hir, ənd ðæts wət ðɪs ˈkɑmprəˌmaɪz lʊks laɪk, ɪn maɪ maɪnd. gb*: ənd soʊ ðɛr wɪl nɑt bi ə drim ækt ˈkəmɪŋ aʊt əv ðə haʊs? pr*: ðæts ˈkænɑt bɪˈkəz wi bɪˈkəz wi woʊnt fɪks ðə ˈprɑbləm. ɪf wi ʤɪst ə drim ækt, ðɛn wɪr goʊɪŋ tɪ hæv əˈnəðər drim ækt ðət wɪr goʊɪŋ tɪ nid ɪn 10 jɪrz frəm naʊ. ɪt simz ɛz ðoʊ ðɛrz bɪn ə bɪt əv ˈsɔfənɪŋ ɪn ðə læst fju deɪz, wɪθ səm ˈdɛməˌkræts ˈɪndəˌkeɪtɪŋ ðət ðeɪd bi ˈwɪlɪŋ tɪ ˈbəndəl ɛnˈfɔrsmənt (bət nɑt trəmps wɔl) wɪθ ə drim ækt ənd ˈnænsi pɛˈloʊsi kleɪmz trəmp toʊld hər hid saɪn ɪt. ðeɪv bɪn ˈrəðər ˈʧəmi ˈleɪtli, soʊ pərˈhæps ʃiz ɪn ən juˈnik pəˈzɪʃən tɪ noʊ. wi ræpt əp baɪ dɪˈskəsɪŋ ˈwɛðər raɪən fɪrz ðət ˈlidərˌʃɪp ɔn ðə hɪl həz bɪn ˈmɑrʤənəˌlaɪzd baɪ ðə trəmps ˈwilɪŋ ənd ˈdilɪŋ wɪθ ˈdɛməˌkræts (wɪθ trəmp ˈbæskɪŋ ɪn ðə gloʊ əv ˈpɑzətɪv ˈmidiə ˈkəvərɪʤ), ənd haʊ ðə ˈspikər ˈkɛrɪktərˌaɪzəz hɪz riˈleɪʃənˌʃɪp wɪθ ðə ˈprɛzɪdənt. hir ɪz ðə ɪnˈtaɪərti əv ðə ˌsɛgˈmɛnt:
|
in an interview with me last evening on fox news radio, house speaker paul ryan addressed several pressing issues facing congressional republicans. first, he made the economic case for tax reform, asserting that despite a logjam of legislative items piling up this fall, he remains confident that gop leaders have "daylight" on the calendar to get tax reform accomplished before christmas recess. next, he correctly predicted that the house would approve the senate-passed harvey relief package today; the bill contained short debt ceiling and continuing resolution extensions, thanks to president trump's agreement with democratic leaders' request. trump's "early christmas gift" to schumer and pelosi passed easily, overcoming some (totally justifiable) conservative opposition. ryan then poured ice water on reports of another potential trump/schumer collaboration, this time on eliminating the debt ceiling altogether:
gb: there are reports today that the president is in talks with chuck schumer to eliminate the debt ceiling altogether. is that something that you categorically oppose?
pr: yes, that's not something that we're interested in doing. and the reason is, look, i'm a constitutionalist. i very much passionately believe in article one of "the constitution," the legislative branch writes these laws. the legislative branch has the power of the purse. and as ugly and uncomfortable as the debt limit is -- can become, i've found it to be a useful tool as a check on fiscal policy to help us get smaller government, to help us get some good fiscal conservative policy done. so it's something that we have found is a good speed bump in the road to big government that we want to use to actually, you know, get good policy done, so that we can actually...
gb: could we...
pr: -- get a handle on our debt and our deficits. so it's a thing that congress has used from time and time again to do that and it's just one of those responsibilities that really squarely lands in the lap of congratulate, its article one powers in "the constitution," which is also the power of the purse.
gb: do you really think, though, that it's a strong leverage point? i guess you could point to 2011 and the budget control act.
pr: you know, it depends. sometimes it is and sometimes it's not. the point, i would simply say, is it is a power of the purse power that belongs to the legislature.
on the daca controversy, ryan seemed eager to pursue the president's request to address the dreamer challenge permanently through legislation. chuck schumer demanded a "clean" bill, with no extra elements attached, earlier in the week. would house republicans agree to a measure that did not include an added border security component? ryan's response was emphatic and clear:
gb: what we've heard from the democrats, chuck schumer and nancy pelosi, is that they want a clean bill... pr: no. gb: -- just the dream act, nothing attached. jon cornyn, your republican colleague over on the senate side, said no, no, there has to be immigration enforcement and some sort of compromise... pr: that's exactly right. gb: that's your position?
pr: that's exactly my position. look, here's the point i keep making on this, is this daca dilemma that we are experiencing here, why do we have it? it is a symptom of a bigger problem. and the bigger problem is we do not have control of our borders. and because we do not have control of our borders, we have this problem. so it's just reasonable and natural that we should address the root cause of this problem, lack of control of our borders, and get border security, interior enforcement, the things that you need to do to secure your borders so that you don't have a daca problem 10 years from now. so we want to address the cause and the effect, the symptom and the root cause of the problem. and that is only reasonable. and that is what our point is. and so there is a compromise to be had here, and that's what this compromise looks like, in my mind.
gb: and so there will not be a stand-alone dream act coming out of the house?
pr: that's right...we cannot -- because we -- because we won't fix the problem. if we just rubber-stamp a standalone dream act, then we're going to have another dream act that we're going to need in 10 years from now.
it seems as though there's been a bit of softening in the last few days, with some democrats indicating that they'd be willing to bundle enforcement (but not trump's wall) with a dream act -- and nancy pelosi claims trump told her he'd sign it. they've been rather chummy lately, so perhaps she's in an unique position to know. we wrapped up by discussing whether ryan fears that gop leadership on the hill has been marginalized by the trump's wheeling and dealing with democrats (with trump basking in the glow of positive media coverage), and how the speaker characterizes his relationship with the president. here is the entirety of the segment:
|
ðə ˌɪnərˈnæʃənɑl əˌsoʊʃiˈeɪʃən ˈrɛkəgˌnaɪzɪz ˈkɑpər breɪks steɪt pɑrk ənd ɛnˈʧænɪd rɑk steɪt ˈnæʧərəl ˈɛriə fər ðɛr kəˈmɪtmənt tɪ dɑrk skaɪz. ˈtuˌsɑn, (releasewire*) ˈtɛksəs steɪt pɑrks rɪˈmeɪn əˈməŋ ðə fju ˈpəblɪk ˈpleɪsɪz ɪn wən əv ðə moʊst ˈpɑpjələs ənd ˌɪnˈkrisɪŋgli ˈərbəˌnaɪzd steɪts wɛr ðə ˈstɑˌri ˈhɛvənz kən bi vjud ɪn ɔl ðɛr səˈlɛsʧəl ˈglɔri wɪθ ˈoʊnli ˈmɪnəməl ˌɪnˈtruʒən əv ˌɑrtəˈfɪʃəl laɪt. ˈkɑpər breɪks steɪt pɑrk ɪn ðə ˈpænˌhændəl pleɪnz ənd ɛnˈʧænɪd rɑk steɪt ˈnæʧərəl ˈɛriə ɪn ðə hɪl ˈkəntri ər ðə fərst ˈtɛksəs steɪt pɑrks tɪ bi ˈdɛzɪgˌneɪtɪd ˌɪnərˈnæʃənɑl dɑrk skaɪ pɑrks baɪ ðə ˌɪnərˈnæʃənɑl əˌsoʊʃiˈeɪʃən. ˈkɑpər breɪks ənd ɛnˈʧænɪd rɑk, wɪʧ wər əˈwɔrdɪd ðə haɪəst ““gold-tier”*” naɪt skaɪz ˈstætəs baɪ ˈaɪdə, ʤɔɪn bɪg bɛnd ˈnæʃənəl pɑrk ənd ðə ˈsɪti əv ˈdrɪpɪŋ spərɪŋz ɛz ðə ˈoʊnli loʊˈkeɪʃənz ɪn ˈtɛksəs tɪ hæv ərnd ðə ˈkəvətɪd dɑrk skaɪ ˈpleɪsɪz ˌrɛkɪgˈnɪʃən. sɪns 1988 ðə ˌnɑnˈprɔfɪt, ˌɔrgənəˈzeɪʃən həz bɪn prəˈmoʊtɪŋ naɪt skaɪ ˌkɑnsərˈveɪʃən ənd ɪnˌvaɪrənˈmɛnəli riˈspɑnsəbəl ˈaʊtˌdɔr ˈlaɪtɪŋ θruaʊt ðə wərld. ɪz ˈræpədli bɪˈkəmɪŋ ə ˈnæʃənəl ˈlidər ɪn ðə dɑrk skaɪ movement,”*,” sɪz ʤɑn ˈbɛrənˈtin, ˈmænɪʤər əv dɑrk skaɪ ˈpleɪsɪz ˈproʊˌgræm. ər səm ˈrɪli ˈdɛdəkeɪtəd foʊks ɪn texas’*’ pɑrks ənd kəmˈjunɪtiz ˈteɪkɪŋ sɪgˈnɪfɪkənt stɛps tɪ prəˈtɛkt ðə naɪt skaɪz ənd ˈɛʤəˌkeɪt ˈpɑləsiˌmeɪkərz ənd ðə ˈpəblɪk əˈbaʊt ðə ˌɪmˈpɔrtəns əv prɪˈzərvɪŋ wən əv ðə moʊst ˈprɛʃəs ˈnæʧərəl resources.”*.” sɪns ˈaɪdə ɪˈstæblɪʃt ðə dɑrk skaɪ ˈpleɪsɪz ˈproʊˌgræm ɪn 2001 tɪ ˈrɛkəgˌnaɪz ˈɛksələnt ˈstuərdˌʃɪp əv ðə naɪt skaɪ, eɪt kəmˈjunɪtiz, 19 pɑrks ənd eɪt rɪˈzərvz hæv rɪˈsivd ˈaɪdə ˌrɛkɪgˈnɪʃən. fər ˈmɛni jɪrz, ˈtɛksəs steɪt pɑrks ɪn ˈrʊrəl ˈɛriəz, səʧ ɛz ˈkɑpər breɪks ənd ɛnˈʧænɪd rɑk, hæv kənˈdəktəd ˈrɛgjələr ˈproʊˌgræmz ənd ɪˈvɛnts tɪ ɪnˈgeɪʤ ənd ˈɛʤəˌkeɪt ðə ˈpəblɪk əˈbaʊt ðə ˌɪmˈpɔrtəns əv prɪˈzərvɪŋ ˈprɪstin naɪt skaɪz ðət meɪk ðə vjuɪŋ əv ˌkɑnstəˈleɪʃənz, ˈplænəts, stɑrz, ˈsætəˌlaɪts ənd ˈəðər ˈɑbʤɛkts ˈpɑsəbəl. ɪn ˈrisənt jɪrz, ðə ˈtɛksəs pɑrks ənd ˈwaɪlˌdlaɪf dɪˈpɑrtmənt ˈstɑrtɪd ˈrɛkəgˌnaɪzɪŋ ðə ˌɪmˈpækt əv ˈərbən sprɔl ənd rɪˈzəltɪŋ laɪt pəˈluʃən ɔn ˈmɛni əv ɪts 95 steɪt pɑrks ənd ɪz dɪˈvɛləpɪŋ ˈpɑləsiz ənd ˈlaɪtɪŋ ˈmænɪʤmənt plænz tɪ ˈæˌdrɛs ðə ˈɪʃu. ˈtɛksəs steɪt pɑrks ˈlidərˌʃɪp ɪz ˈpɑrtnərɪŋ wɪθ ðə məkˈdɑnəld əbˈzərvəˌtɔri ənd ðə ˈtɛksəs ˈʧæptər əv ðə ˈaɪdə tɪ ˈɔdɪt ðə naɪt skaɪz əˈbəv ðə pɑrks ənd ˈɪmpləmənt ðɛr ˌrɛkəmənˈdeɪʃənz. əv ɑr moʊst ˈvæljud əˈtrɪˌbjuts ɪn ˈtɛksəs ɪz ɪts ˈnæʧərəl beauty,”*,” sɪz ˈtɛksəs steɪt pɑrks dɪˈrɛktər brɛnt ˈlɛʒər. ˈbjuti ɪz nɑt ˈlɪmɪtɪd tɪ ðə laɪt əv deɪ, bət ɪkˈstɛndz ˈɪntu ðə naɪt skaɪ wɛr ˈtɛksənz kən ˌɛnˈʤɔɪ ə sit tɪ ðə ˈsplɛndər əv ðə ˈjunəˌvərs. steɪt pɑrks ənd ˈnæʧərəl ˈɛriəz ˈɔfər səm əv ɑr ˈvɛri bɛst ˈpəblɪk ˈvɛnuz tɪ ɪkˈspɪriəns ðɪs ˈhɛvənli show.”*.” ˈmænɪʤmənt æt boʊθ ˈkɑpər breɪks ənd ɛnˈʧænɪd rɑk ˌəndərˈwɛnt ə ˈlɛŋθi ˈaɪdə ˌæpləˈkeɪʃən ˈprɔˌsɛs tɪ ˈdɑkjəmɛnt ðə sites’*’ dɑrk skaɪ əˈtrɪˌbjuts ənd ˈaʊˌtlaɪn stɛps ɔˈrɛdi ˈteɪkən tɪ kəmˈplaɪ wɪθ bɛst ˈpræktɪsɪz, ɛz wɛl ɛz tɪ ʃoʊ waɪd səˈpɔrt frəm ˈlidərˌʃɪp, ˈloʊkəl ˈgəvərnmənts, pɑrk frɛndz grups ənd kəmˈjunɪti ˌkɑnsərˈveɪʃən ənd ˌæstrəˈnɑmɪkəl ˌɔrgənəˈzeɪʃənz. ðə ˌæpləˈkeɪʃənz hæd tɪ bi ˈfeɪvərəbli rivˈjud baɪ ðə dɑrk skaɪ ˈpleɪsɪz kəˈmɪti ənd ˈsəbsəkwəntli əˈpruvd baɪ ðə bɔrd əv dɪˈrɛktərz fər ðə pɑrks tɪ əˈteɪn ðə ˈkəvətɪd dɑrk skaɪ pɑrk ˌdɛzɪgˈneɪʃən. ˈəðər ˈtɛksəs steɪt pɑrks, ˌɪnˈkludɪŋ bɪg bɛnd rænʧ steɪt pɑrk ɪn fɑr wɛst ˈtɛksəs, hæv əˈplaɪd ər ər ɪn ðə ˈprɔˌsɛs əv əˈplaɪɪŋ fər dɑrk skaɪ ˈstætəs. ˈkɑpər breɪks steɪt pɑrk, ˈloʊˌkeɪtəd 13 maɪəlz saʊθ əv ənd 22 maɪəlz saʊθ əv ðə ˌoʊkləˈhoʊmə ˈbɔrdər, həz fər 19 jɪrz ˈkæpɪtəˌlaɪzd ɔn ɪts sʊˈpərb səˈlɛsʧəl ˈæˌsɛts baɪ ˈhoʊstɪŋ stɑr wɔks ənd ˈəðər əˈstrɑnəmi ˈproʊˌgræmz, əˈkɔrdɪŋ tɪ pɑrk ˌsupərɪnˈtɛndənt ˈdeɪvɪd ˈtərnər. ˈtərnər sɪz ðə pɑrk ˌriˈpleɪst ˈmɛni əv ɪts ˈaʊtˌdɔr laɪts wɪθ mɔr ɪˈfɪʃənt, ˈfɪksʧərz ənd ˈrɛˌtroʊˌfɪtɪd ˈəðərz tɪ kip laɪt frəm ˈɛməˌneɪtɪŋ ˈəpwərd, ˈhɛlpɪŋ kip naɪt skaɪz ˈdɑrkər ənd loʊərɪŋ ˈɛnərʤi bɪlz. ˈsɪmələrli, ɛnˈʧænɪd rɑk, neɪmd fər ɪts ʤaɪənt pɪŋk ˈgrænɪt doʊm ˈraɪzɪŋ frəm ðə ˈlɑnoʊ ˈəplɪft 15 maɪəlz nɔrθ əv ˈfrɛdərɪksbərg, rɪˈdust ˈmænˈmeɪd glɛr, ˈbɛnəfɪtɪŋ stɑr ˈpɑrtiz ˌɪntrəˈdust tɪ pɑrk ˈvɪzɪtərz ɪn 2011 ˌsupərɪnˈtɛndənt dəg ˈkɑkrən sɪz 90 pərˈsɛnt əv ɛnˈʧænɪd ˈlaɪtɪŋ naʊ kəmˈplaɪz wɪθ ˈaɪdə ˈlaɪtɪŋ rɪkˈwaɪrmənts, ˈoʊnli ˈseɪvɪŋ ˈɛnərʤi, bət ˈɔlsoʊ əˈʃʊrɪŋ ðət ˈvɪzɪtərz frəm ðə ˈsɪti ɪkˈspɪriəns ə naɪt skaɪ ˌənɪnərˈəptɪd baɪ braɪt laɪts ənd skyscrapers.”*.” tɪ lərn mɔr əˈbaʊt ˌɑpərˈtunətiz ɪn ˈtɛksəs steɪt pɑrks ənd naɪt skaɪ ˈdɑrknəs ˈreɪtɪŋz ɛz ˈmɛʒərd baɪ ðə ˈbɔrtəl skeɪl, ˈvɪzɪt: http://www.tpwd.state.tx.us/spdest/programs/dark_skies*/. fər mɔr ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən əˈbaʊt ðə ˌɪnərˈnæʃənɑl dɑrk skaɪ ˈpleɪsɪz ˈproʊˌgræm, ˈvɪzɪt http://www.darksky.org/international-dark-sky-places/about-ids-places*. mɔr ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən əˈbaʊt laɪt pəˈluʃən ənd ðə ˈnɛgətɪv ˈifɛkts əv laɪt ɔn ˌvɪzəˈbɪlɪti, ˈwaɪlˌdlaɪf, ˈjumən hɛlθ ənd ˈɛnərʤi juz ɪz əˈveɪləbəl ɔn ðə ˈaɪdə ˈwɛbˌsaɪt æt http://www.darksky.org*. ˈmidiə ˈkɑnˌtækts: rɑb məˈkɔrkəl,, 830 ər ʤɑn ˈbɛrənˈtin, ˌɪnərˈnæʃənɑl assn*. 520 ər fər mɔr ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ɔn ðɪs prɛs riˈlis ˈvɪzɪt:
|
the international dark-sky association recognizes copper breaks state park and enchanted rock state natural area for their commitment to dark skies.
tucson, az -- (releasewire) -- 08/06/2014 -- texas state parks remain among the few public places in one of the nation’s most populous and increasingly urbanized states where the starry heavens can be viewed in all their celestial glory with only minimal intrusion of artificial light. copper breaks state park in the panhandle plains and enchanted rock state natural area in the hill country are the first texas state parks to be designated international dark sky parks by the international dark-sky association.
copper breaks and enchanted rock, which were awarded the highest “gold-tier” night skies status by ida, join big bend national park and the city of dripping springs as the only locations in texas to have earned the coveted dark sky places recognition. since 1988, the non-profit, tucson-based organization has been promoting night sky conservation and environmentally responsible outdoor lighting throughout the world.
“texas is rapidly becoming a national leader in the dark sky movement,” says john barentine, manager of ida’s dark sky places program. “there are some really dedicated folks in texas’ parks and communities taking significant steps to protect the night skies and educate policymakers and the public about the importance of preserving one of the state’s most precious natural resources.”
since ida established the dark sky places program in 2001 to recognize excellent stewardship of the night sky, eight communities, 19 parks and eight reserves have received ida recognition.
for many years, texas state parks in rural areas, such as copper breaks and enchanted rock, have conducted regular star-gazing programs and events to engage and educate the public about the importance of preserving pristine night skies that make the viewing of constellations, planets, stars, satellites and other objects possible. in recent years, the texas parks and wildlife department started recognizing the impact of urban sprawl and resulting light pollution on many of its 95 state parks and is developing policies and lighting management plans to address the issue. texas state parks leadership is partnering with the mcdonald observatory and the texas chapter of the ida to audit the night skies above the parks and implement their recommendations.
“one of our most valued attributes in texas is its natural beauty,” says texas state parks director brent leisure. “this beauty is not limited to the light of day, but extends into the night sky where texans can enjoy a front-row seat to the splendor of the universe. state parks and natural areas offer some of our very best public venues to experience this heavenly show.”
management at both copper breaks and enchanted rock underwent a lengthy ida application process to document the sites’ dark sky attributes and outline steps already taken to comply with dark-sky best practices, as well as to show wide support from tpwd leadership, local governments, park friends groups and community conservation and astronomical organizations. the applications had to be favorably reviewed by the ida’s dark sky places committee and subsequently approved by the association’s board of directors for the parks to attain the coveted dark sky park designation. other texas state parks, including big bend ranch state park in far west texas, have applied or are in the process of applying for dark sky status.
copper breaks state park, located 13 miles south of quanah and 22 miles south of the oklahoma border, has for 19 years capitalized on its superb celestial assets by hosting star walks and other astronomy programs, according to park superintendent david turner. turner says the park replaced many of its outdoor lights with more efficient, low-light fixtures and retrofitted others to keep light from emanating upward, helping keep night skies darker and lowering energy bills.
similarly, enchanted rock, named for its giant pink granite dome rising from the llano uplift 15 miles north of fredericksburg, reduced manmade glare, benefiting star parties introduced to park visitors in 2011. superintendent doug cochran says 90 percent of enchanted rock’s lighting now complies with ida lighting requirements, “not only saving energy, but also assuring that visitors from the city experience a night sky uninterrupted by bright lights and skyscrapers.”
to learn more about stargazing opportunities in texas state parks and night sky darkness ratings as measured by the bortle scale, visit: http://www.tpwd.state.tx.us/spdest/programs/dark_skies/.
for more information about the international dark sky places program, visit http://www.darksky.org/international-dark-sky-places/about-ids-places. more information about light pollution and the negative effects of light on visibility, wildlife, human health and energy use is available on the ida website at http://www.darksky.org.
media contacts: rob mccorkle, tpwd, (830) 866-3533 or robert.mccorkle@tpwd.texas.gov
john barentine, international dark-sky assn. (520) 293-3198 or john@darksky.org
for more information on this press release visit: http://www.releasewire.com/press-releases/two-texas-parks-wildlife-properties-achieve-international-dark-sky-status-535553.htm
|
sɔlt leɪk ˈsɪti ˈeɪʤɪŋ ʧərʧ ˈprɛzɪdənt ˈtɑməs ɛs. ˈmɑnsən həz ˈdiˌkrist hɪz ˈrɛgjələr, ˈdeɪtuˌdeɪ ˌɪnˈvɑlvmənt ɪn ˈlidərˌʃɪp ˈmitɪŋz, ə ʧərʧ ˈspoʊksmən sɛd ˈtuzˌdeɪ əv ðə ˈmɔrmən ˈprɑfət. əv ˌlɪmɪˈteɪʃənz ˈɪnsədənt tɪ hɪz eɪʤ, ˈprɛzɪdənt ˈmɑnsən ɪz noʊ ˈlɔŋgər əˈtɛndɪŋ ˈmitɪŋz æt ðə ʧərʧ ˈɔfəsɪz ɔn ə ˈrɛgjələr basis,”*,” sɛd ˈɛrɪk ˈhɔkɪnz, ˈspoʊksmən fər ðə ʧərʧ əv ˈʤizəs kraɪst əv seɪnts. kəmˈjunɪˌkeɪts ənd kənˈfərz wɪθ hɪz ˈkaʊnsələrz ɔn ˈmætərz ɛz ˈnidɪd. ˈmɑnsən ɪz ˈgreɪtfəl ðət ðə wərk əv ðə fərst ˈprɛzɪdənsi ənd kˈwɔrəm əv ðə twɛlv əˈpɔsəlz kənˈtɪnjuz wɪˈθaʊt ˌɪntərˈəpʃən. hi əˈpriʃiˌeɪts ðə prɛrz ənd səˈpɔrt əv ʧərʧ members.”*.” ˈhɔkɪnz ˈædɪd ðɛr həz bɪn noʊ spɪˈsɪfɪk ˈɪnsədənt ər ɪˈvɛnt ðət ˈprɑmptɪd ðə ˈəpˌdeɪt. ˈprɛzɪdənt ˈmɑnsən wɑz ˈhɑspɪtəˌlaɪzd ˈbrifli ˈæftər læst mənθs ˈʤɛnərəl ˈkɑnfərəns, ənd hɪz ˈwərˌkloʊd hæd ˈlɛsənd ˌɪnˈkrisɪŋgli ˈoʊvər ðə pæst year-plus*. ˈtuzˌdeɪz ˈsteɪtmənt ˈəpˌdeɪts ən ɑkˈtoʊbər 2016 ˈsteɪtmənt ɔn ˈprɛzɪdənt roʊl ənd ˌɪnˈvɑlvmənt ɪn ˈdeɪtuˌdeɪ ˌɑpərˈeɪʃənz əv ʧərʧ ˈlidərz, wɪʧ ˌɪnˈkludɪd ðət ənd ˈəðərz ɪn ʧərʧ ˈlidərˌʃɪp ər ˈfilɪŋ ðə ˈifɛkts əv ədˈvænsɪŋ age”*” ənd kəmz tɪ ðə ˈɔfəs ˈɛvəri deɪ, əˈtɛndz fərst ˈprɛzɪdənsi ənd kəˈmɪti ˈmitɪŋz, lidz ðə dɪˈskəʃən, ənd meɪks decisions.”*.” ðə ˈʧərʧəz ˈlidərˌʃɪp ˈsɪstəm ɪnˈʃʊrz ˌkɑntəˈnuəti wɪn ðə ʧərʧ ˈprɛzɪdənt ɪz ɪl, ˌɪnkəˈpæsɪˌteɪtɪd ər daɪz. ɪts beɪst ɔn ðə "ˈprɪnsəpəl əv sinˈjɔrɪti" əˈməŋ ðə ˈmɛmbərz əv ðə fərst ˈprɛzɪdənsi ənd ðə kˈwɔrəm əv ðə twɛlv əˈpɔsəlz, iʧ ˈhævɪŋ bɪn kɔld ɛz ə ˈprɑfət, sir ənd ənd ˈhoʊldɪŋ ðə kiz tɪ lɛd ðə ʧərʧ. ˈsɛvərəl ˈlidərz ɪn ðə pæst hæv əˈdrɛst ʧərʧ ˈlidərˌʃɪp, sinˈjɔrɪti, ðə roʊlz əv ðə fərst ˈprɛzɪdənsi ənd ðə kˈwɔrəm əv ðə twɛlv ənd ðə ˈsərkəmˌstænsɪz əv ˈeɪʤɪŋ, ˈeɪlɪŋ ˈlidərz. wən səʧ wɑz ˈprɛzɪdənt ˈmɑnsən hɪmˈsɛlf, wɪn ɪn 2013 hi rɪˈflɛktɪd ɔn ðə fɪθ ˌænəˈvərsəri əv hɪz ˈtɛnjər ɛz ʧərʧ ˈprɛzɪdənt ənd lɛd prophet-apostle*. ɪˈvɛnʧəwəli teɪks ɪts toʊl ɔn ɔl əv ˈjuˈɛs. dɪˈspaɪt ˈɛni hɛlθ ˈʧælənʤɪz ðət meɪ kəm tɪ ˈjuˈɛs, dɪˈspaɪt ˈɛni ˈwiknəs ɪn ˈbɑdi ər maɪnd, wi sərv tɪ ðə bɛst əv ɑr əˈbɪləˌti. aɪ əˈʃʊr ju ðət ðə ʧərʧ ɪz ɪn gʊd hænz. ðə ˈsɪstəm sɛt əp fər ðə ˈkaʊnsəl əv ðə fərst ˈprɛzɪdənsi ənd kˈwɔrəm əv ðə twɛlv (əˈpɔsəlz) əˈʃʊrz ðət ɪt wɪl ˈɔlˌweɪz bi ɪn gʊd hænz ənd ðət, kəm wət meɪ, ðɛr ɪz noʊ nid tɪ ˈwəri ər tɪ fɪr. ɑr ˈseɪvjər, ˈʤizəs kraɪst, hum wi ˈfɑloʊ, hum wi ˈwərʃɪp, ənd hum wi sərv, ɪz ˈɛvər æt ðə helm.”*.” ˈprɛzɪdənt ˈgɔrdən bi. ˈhɪŋkli, hu prɪˈsidɪd ˈprɛzɪdənt ˈmɑnsən ɛz ʧərʧ ˈprɛzɪdənt, sərvd ɛz ə ˈkaʊnsələr tɪ θri ʧərʧ ˈprɛzɪˌdɛnts hu wər ˈeɪlɪŋ ənd ˈæbsənt æt taɪmz ˈdʊrɪŋ ðɛr ˈtɛnjər ˈprɛzɪˌdɛnts ˈspɛnsər ˈdəbəlju. ˈkɪmbəl, haʊərd ˈdəbəlju. ˈhəntər ənd ˈɛzrə tæft ˈbɛnsən. ɪn ðə ˈeɪprəl 1994 ˈʤɛnərəl ˈkɑnfərəns, ˈprɛzɪdənt ˈhɪŋkli ˈnoʊtɪd ðə ˈeɪlɪŋ hɛlθ əv ˈprɛzɪdənt ˈbɛnsən, hu pæst əˈweɪ ðə ˈfɑloʊɪŋ mənθ. ɪz nɑt ə ˌsɪʧuˈeɪʃən wɪˈθaʊt ˈprɛsɪdənt. ˈəðər ˈprɛzɪˌdɛnts əv ðə ʧərʧ hæv ˈɔlsoʊ bɪn ɪl ər əˈneɪbəl tɪ ˈfəŋkʃən ˈfʊli ɪn ðə ˈkloʊzɪŋ mənθs ər jɪrz əv ðɛr lɪvz. ɪt ɪz ˈpɑsəbəl ðət ðɪs wɪl ˈhæpən əˈgɛn ɪn ðə fˈjuʧər," ˈprɛzɪdənt ˈhɪŋkli sɛd, ˈædɪŋ ðə lɔrd hæd əˈlaʊd prəˈvɪʒənz ɪn ʧərʧ ˈgəvərnəns fər ˈɛni səʧ ˈsərkəmˌstæns. ɪz ˌɪmˈpɔrtənt ðət ðɛr bi noʊ daʊts ər kənˈsərnz əˈbaʊt ðə ˈgəvərnəns əv ðə ʧərʧ ənd ðə ˈɛksərˌsaɪz əv ðə prəˈfɛtɪk gɪfts, ˌɪnˈkludɪŋ ðə raɪt tɪ ˌɪnspərˈeɪʃən ənd ˌrɛvəˈleɪʃən ɪn ædˈmɪnɪˌstərɪŋ ðə əˈfɛrz ənd ˈproʊˌgræmz əv ðə ʧərʧ, wɪn ðə ˈprɛzɪdənt meɪ bi ɪl ər ɪz nɑt ˈeɪbəl tɪ ˈfəŋkʃən ˈfʊli. ðə ˈprɛzɪdənt ɪz ɪl ər nɑt ˈeɪbəl tɪ ˈfəŋkʃən ˈfʊli ɪn ɔl əv ðə ˈdutiz əv hɪz ˈɔfəs, hɪz tu ˈkaʊnsələrz təˈgɛðər kəmˈpraɪz ə kˈwɔrəm əv ðə fərst ˈprɛzɪdənsi. ðeɪ ˈkɛri ɔn wɪθ ðə ˈdeɪtuˌdeɪ wərk əv ðə ˈprɛzɪdənsi. bət ˈɛni ˈmeɪʤər kˈwɛsʧənz əv ˈpɑləsi, prəˈsiʤərz, ˈproʊˌgræmz, ər ˈdɔktərɪn ər kənˈsɪdərd dɪˈlɪbərətli ənd baɪ ðə fərst ˈprɛzɪdənsi ənd ðə twɛlv together.”*.” ðə əˈpɔsəl wɪθ ðə moʊst sinˈjɔrɪti ɪn ˈɔfəs ˈɔlˌweɪz həz bɪn ˈʧoʊzən tɪ səkˈsid ðə ʧərʧ ˈprɛzɪdənt ˈfɑloʊɪŋ ə dɛθ. wɪθ ðə ˈprɛzɪdənts dɛθ, ðə fərst ˈprɛzɪdənsi ɪz dɪˈzɑlvd, ənd ðə pæst ˈkaʊnsələrz rɪˈtərn tɪ ðɛr pleɪs ɪn sinˈjɔrɪti əˈməŋ ɔl əˈpɔsəlz ənˈtɪl ə nu fərst ˈprɛzɪdənsi ɪz kriˈeɪtɪd baɪ ðə səkˈsidɪŋ ˈsinjər əˈpɔsəl aɪˈdɛntəˌfaɪɪŋ ənd ˈkɔlɪŋ hɪz ˈkaʊnsələrz. "ðət ˈsɪstəm əv sinˈjɔrɪti wɪl ˈjuʒəwəli brɪŋ ˈoʊldər mɛn tɪ ðə ˈɔfəs əv ˈprɛzɪdənt əv ðə ʧərʧ," ˈprɛzɪdənt ˈrəsəl ɛm. ˈnɛlsən, naʊ ˈprɛzɪdənt əv ðə kˈwɔrəm əv ðə twɛlv, sɛd ˈdʊrɪŋ ðə ɑkˈtoʊbər 2014 ˈʤɛnərəl ˈkɑnfərəns. "ɪt prəˈvaɪdz ˌkɑntəˈnuəti, ˈsizənd məˈʧʊrəti, ɪkˈspɪriəns ənd ɪkˈstɛnsɪv ˌprɛpərˈeɪʃən, ɛz ˈgaɪdɪd baɪ ðə lɔrd." hi ˈɔlsoʊ sɛd ðə ˈsɪstəm prəˈvaɪdz fər "prəˈfɛtɪk ˈlidərˌʃɪp ˈivɪn wɪn ðə ˌɪˈnɛvətəbəl ˈɪlnəsɪz ənd meɪ kəm wɪθ ədˈvænsɪŋ eɪʤ." ˈprɛzɪdənt ˈmɑnsən wɑz kɔld ɛz ən əˈpɔsəl ɪn 1963 ˈprɛzɪdənt ˈnɛlsən, 92 ɪz ðə nɛkst moʊst ˈsinjər əˈpɔsəl. hi wɑz kɔld ɪn 1984 ðɪs ˈsɪstəm ɪkˈstɛndz ˈɪntu ˈəðər ˈɛriəz əv ʧərʧ ˈlidərˌʃɪp ɛz wɛl. ˈdʊrɪŋ ðə ɪkˈstɛndɪd, ˈæbsənsɪz əv ˈprɛzɪdənt ˈhəntər waɪl hi wɑz ˈprɛzɪdənt əv ðə kˈwɔrəm əv ðə twɛlv əˈpɔsəlz ɪn ðə ˈərli 1990s*, bɔɪd keɪ. ˈpækər ˈæktɪd ɛz ðə hɛd əv ðə kˈwɔrəm ɪn hɪz stɛd. ɪn ðə ˈeɪprəl 1983 ˈʤɛnərəl ˈkɑnfərəns, ˈprɛzɪdənt ˈhɪŋkli spoʊk əv ən ˈeɪlɪŋ ˈprɛzɪdənt ˈkɪmbəl ðə ˈifɛkts əv hɪz ədˈvænst eɪʤ ənd ðə ˈkjumjələtɪv ˈifɛkts əv ðə ˈsərʤɪkəl prəˈsiʤərz hi həz ˌəndərˈgɔn ɪn ðə past.”*.” hi ˈnoʊtɪd ðət waɪl əˈneɪbəl tɪ bi ˈprɛzənt ɪn ˈpərsən, ˈprɛzɪdənt ˈkɪmbəl ɪn hɪz hoʊˈtɛl əˈpɑrtmənt əˈkrɔs ðə strit wɛr hi ʤɔɪnz wɪθ ˈjuˈɛs ɛz ðə prəˈsidɪŋz ər ˈkɛrid tɪ ɪm baɪ ˈtɛləˌvɪʒən." hi ˈnoʊtɪd ðət iʧ əˈpɔsəl ðə kiz əv ðɪs ˌdɪspənˈseɪʃən ɪn ˈleɪtənt rɪˈzərv. ˌɪnˈhɛrənt ɪn ðət dɪˈvaɪn rɪˈzɪʤuəl ɪz ðə əˈʃʊrd əv ˈɔnˌgoʊɪŋ ˈlidərˌʃɪp əv ðə church.”*.” ənd ˈprɛzɪdənt ˈhɪŋkli ˈædɪd: gɪv ju maɪ əˈʃʊrəns ðət ðə wərk ɪn ðə ˈɔfəs əv ðə fərst ˈprɛzɪdənsi ɪz ˈkɑrənt ənd up-to-date*. ˈnəθɪŋ ɪz biɪŋ nɪˈglɛktɪd, ənd ˈækʃən ɪz nɑt poʊstˈpoʊnd. wi ər ˈɔpərˌeɪtɪŋ ˈəndər dɪˈrɛkt əˈsaɪnmənt ənd ˌɔθərəˈzeɪʃən frəm ðə ˈprɛzɪdənt əv ðə ʧərʧ, wɪθ hum wi ˈfrikwɛntli mit. ɪt ɪz soʊ ˈɔlsoʊ wɪθ ðə wərk əv ðə twɛlv, ðə ˈsɛvənti, ðə ənd ðə ɑgˈzɪljəri organizations.”*.” ˈprɛzɪdənt ˈmɑnsən wɑz ˈhɑspɪtəˌlaɪzd ˈbrifli ˈfɑloʊɪŋ ðə ˈeɪprəl 2017 ˈʤɛnərəl ˈkɑnfərəns, wɪn hi əˈtɛndəd θri əv ðə faɪv ˈsɛʃənz. ˈprɛzənt fər ðə ˈsæˌtɪˌdeɪ ˈmɔrnɪŋ ənd ˈivnɪŋ ˈsɛʃənz ənd ðə ˈsənˌdi ˈmɔrnɪŋ ˈsɛʃən, hi spoʊk ɪn ðə ˈlætər tu ənd əˈnaʊnst faɪv nu ˈtɛmpəlz ɪn hɪz ˈsənˌdi ˈmɛsɪʤ. hi wɑz ədˈmɪtəd tɪ ðə ˈhɑˌspɪtəl ˈmənˌdeɪ ˈivnɪŋ, ˈeɪprəl 3 dɪˈskraɪbd ɛz ˈfilɪŋ well”*” ənd ˈnidɪŋ ˈtritmənt ənd fluɪdz. hi wɑz riˈlist tu ˈivnɪŋz ˈleɪtər tɪ rɪˈtərn hoʊm.
|
salt lake city — aging lds church president thomas s. monson has decreased his regular, day-to-day involvement in leadership meetings, a church spokesman said tuesday of the 89-year-old mormon prophet.
“because of limitations incident to his age, president monson is no longer attending meetings at the church offices on a regular basis,” said eric hawkins, spokesman for the church of jesus christ of latter-day saints. “he communicates and confers with his counselors on matters as needed.
“president monson is grateful that the work of the first presidency and quorum of the twelve apostles continues without interruption. he appreciates the prayers and support of church members.”
hawkins added there has been no specific incident or health-related event that prompted the update. president monson was hospitalized briefly after last month's general conference, and his workload had lessened increasingly over the past year-plus.
tuesday's statement updates an october 2016 statement on president monson’s role and involvement in day-to-day operations of lds church leaders, which included that “he and others in church leadership are feeling the effects of advancing age” and “he comes to the office every day, attends first presidency and committee meetings, leads the discussion, and makes decisions.”
the lds church's leadership system ensures continuity when the church president is ill, incapacitated or dies. it's based on the "principle of seniority" among the members of the first presidency and the 12-member quorum of the twelve apostles, each having been called as a prophet, seer and revelator and holding the keys to lead the church.
several lds leaders in the past have addressed church leadership, seniority, the roles of the first presidency and the quorum of the twelve and the circumstances of aging, ailing leaders.
one such was president monson himself, when in 2013 he reflected on the fifth anniversary of his tenure as lds church president and lead prophet-apostle.
“age eventually takes its toll on all of us. despite any health challenges that may come to us, despite any weakness in body or mind, we serve to the best of our ability. i assure you that the church is in good hands. the system set up for the council of the first presidency and quorum of the twelve (apostles) assures that it will always be in good hands and that, come what may, there is no need to worry or to fear. our savior, jesus christ, whom we follow, whom we worship, and whom we serve, is ever at the helm.”
president gordon b. hinckley, who preceded president monson as lds church president, served as a counselor to three church presidents who were ailing and absent at times during their tenure — presidents spencer w. kimball, howard w. hunter and ezra taft benson.
in the april 1994 general conference, president hinckley noted the ailing health of president benson, who passed away the following month.
“this is not a situation without precedent. other presidents of the church have also been ill or unable to function fully in the closing months or years of their lives. it is possible that this will happen again in the future," president hinckley said, adding the lord had allowed provisions in church governance for any such circumstance.
“it is important that there be no doubts or concerns about the governance of the church and the exercise of the prophetic gifts, including the right to inspiration and revelation in administering the affairs and programs of the church, when the president may be ill or is not able to function fully.
“when the president is ill or not able to function fully in all of the duties of his office, his two counselors together comprise a quorum of the first presidency. they carry on with the day-to-day work of the presidency. but any major questions of policy, procedures, programs, or doctrine are considered deliberately and prayerfully by the first presidency and the twelve together.”
the apostle with the most seniority in office always has been chosen to succeed the church president following a president’s death. with the president's death, the first presidency is dissolved, and the past counselors return to their place in seniority among all apostles until a new first presidency is created by the succeeding senior apostle identifying and calling his counselors.
"that system of seniority will usually bring older men to the office of president of the church," president russell m. nelson, now president of the quorum of the twelve, said during the faith's october 2014 general conference. "it provides continuity, seasoned maturity, experience and extensive preparation, as guided by the lord."
he also said the system provides for "prophetic leadership even when the inevitable illnesses and incapacities may come with advancing age."
president monson was called as an apostle in 1963. president nelson, 92, is the next most senior lds apostle. he was called in 1984.
this system extends into other areas of church leadership as well. during the extended, health-related absences of president hunter while he was president of the quorum of the twelve apostles in the early 1990s, then-elder boyd k. packer acted as the head of the quorum in his stead.
in the april 1983 general conference, president hinckley spoke of an ailing 88-year-old president kimball “feeling the effects of his advanced age and the cumulative effects of the surgical procedures he has undergone in the past.”
he noted that while unable to be present in person, president kimball “presides in his hotel apartment across the street where he joins with us as the proceedings are carried to him by closed-circuit television."
he noted that each lds apostle “holds the keys of this dispensation in latent reserve. inherent in that divine residual is the assured of ongoing leadership of the church.”
and president hinckley added: “i give you my assurance that the work in the office of the first presidency is current and up-to-date. nothing is being neglected, and action is not postponed. we are operating under direct assignment and authorization from the president of the church, with whom we frequently meet. it is so also with the work of the twelve, the seventy, the bishopric and the auxiliary organizations.”
president monson was hospitalized briefly following the church’s april 2017 general conference, when he attended three of the five sessions. present for the saturday morning and evening sessions and the sunday morning session, he spoke in the latter two and announced five new temples in his sunday message.
he was admitted to the hospital monday evening, april 3, described as “not feeling well” and needing treatment and fluids. he was released two evenings later to return home.
|
ɛz wi hæv ˈrɪtən, wɪn wən əˈtɛmpts tɪ dəˈbeɪt ˈlɪˌbərəlz, wən məst meɪnˈteɪn ə ˈhoʊli ˌənəˈmoʊʃənəl kəmˈpoʊʒər. ðɪs ɪz ˈvaɪtəl, ɪn weɪz ə seɪn kənˈsərvətɪv ˈkænɑt ˌɪˈmæʤən. ɪf ju ʃoʊ ˈɛni ˈiˌmoʊʃənəl rɪˈspɑns ər ɛnˈgeɪʤmənt, ðɪs wɪl ˈɛnərˌʤaɪz ðə ˈlɪˌbərəl, ənd meɪk ɪt ðət məʧ mɔr ˈdɪfəkəlt tɪ krəʃ ðɛm ɪn dəˈbeɪt. ɪn ˈmɛni weɪz, ju ər traɪɪŋ tɪ juz ə tɛkˈnik ˈsɪmələr tɪ hɪpˈnoʊsəs. hɪpˈnoʊsəs ɪz ə ˈpaʊərfəl tul, riˈvɑlvɪŋ ˈɔlˌmoʊst ˈtoʊtəli əraʊnd ˌæmɪgˈdɑlə məˌnɪpjəˈleɪʃən. səˈkaɪətrəst ˈmɪltən ˈɛrɪksən, ðə ˈfɑðər əv ˈmɑdərn hɪpˈnoʊsəs hæd bɪn rækt baɪ ˈpoʊliˌoʊ ɛz ə ʧaɪld, ˈlidɪŋ tɪ ˈhɔrəbəl, dəˈbɪləˌteɪtɪŋ ˈfɪzɪkəl peɪn ˈleɪtər ɪn laɪf. ˌhaʊˈɛvər, hi faʊnd ðət hi kʊd kɔz ðə peɪn tɪ ˌdɪsəˈpɪr, ɪf hi ˈmɪrli ˈɔltərd hɪz ˈfoʊkɪs, ənd lɛd hɪmˈsɛlf tɪ ˈkɑnsənˌtreɪt ˌɪnˈtɛnsli ɔn ˈsəmθɪŋ ɛls. ˈsədənli hɪz ˌæmɪgˈdɑlə ˈfoʊkɪst ɔn ˈsəmθɪŋ ɛls, ənd ˈrɛʤɪstər ðə peɪn ˈsɪgnəlz ðət hɪz ˈbɑdi ˈɪʃud. ˈleɪtər ɪn laɪf, ɛz ðə peɪn bɪˈkeɪm ənˈbɛrəbəl, hi wʊd lin hɪz ˈæpəl əˈgɛnst ðə bæk əv ə ʧɛr, ənd pʊʃ ɪt ˈɪntu ðə ʧɛr, tɪ hɛlp hɪmˈsɛlf ˈfoʊkɪs ɔn ðət peɪn, ənd tərn ɔf hɪz ˈfoʊkɪs ɔn hɪz peɪn. ˈmɪrli baɪ ˈtreɪnɪŋ hɪz ˌæmɪgˈdɑlə tɪ flæg ˈsəmθɪŋ ɛls ɛz sɪgˈnɪfɪkənt, ˈfɪzɪkəl peɪn wɪʧ wʊd hæv ˈəðərˌwaɪz kəmˈplitli dɪˈseɪbəld ɪm ˌdɪsəˈpɪrd frəm hɪz maɪnd, ənd hi muvd əˈbaʊt fər ðə rɛst əv ðə deɪ, ɛz ɪf ˈtoʊtəli ˈnɔrməl. wən əv ðə kiz tɪ ˌəndərˈstændɪŋ haʊ ðɪs ˈɑpərˌeɪts ɪn dəˈbeɪt, ɪz tɪ ˌəndərˈstænd ðə ˈfəŋkʃənɪŋ əv ðə ˌæmɪgˈdɑlə ðə ˈsɛntrəl breɪn ˈstrəkʧər wɪʧ skænz ɔl ˈɪnˌkəmɪŋ ˈdætə, ənd ðɛn flægz ðət wɪʧ ɪz sɪgˈnɪfɪkənt, ˈfoʊkɪsɪŋ ə ˈkɑgnɪtɪv paʊərz əˈpɑn ɪt. ðə əv ˈlɪˌbərəlz ɪz ˈmɛʒərəbli ˈdɪfərənt frəm ðət əv kənˈsərvətɪvz ɔn breɪn skænz. ɛz wi ˈditeɪl ɪn ðə bʊk, ðɪs ˈdɪfərəns həz bɪn əˈsoʊʃiˌeɪtəd wɪθ ɔl əv ðə bɪˈheɪvjərəl treɪts əv ˈlɪˌbərəlz, frəm dɪˈmɪnɪʃt ˈkɛrɪŋ fər ðə kənˈdɪʃənz jəŋ ər reɪzd ˈəndər, tɪ hyper-sexuality*, tɪ dɑˈsɪləti ənd ˌɪnəˈbɪlɪti tɪ ʤəʤ θrɛt. ɪf ju hæv ˈɛvər ˈwəndərd waɪ ˈlɪˌbərəlz ər faɪn wɪθ gay/single-parenting*, ˈsɛkʃuəl ˌprɑmɪˈskjuəti, ənd waɪ ðeɪ fil ə ˈtɛrərɪst ʤɪst nidz ə həg, ɪt ɪz bɪˈkəz ðɛr ˌæmɪgˈdɑlə ɪz ˈpurli dɪˈvɛləpt. ɪt ɪz ɑr keɪs ðət ðə ˈlɪˌbərəl ɪz ˈæˌkʧuəli ˈdrɪvən tɪ ˈlɪˌbərəˌlɪzəm baɪ ðə ˌɪnəˈbɪlɪti əv ðɛr ˌæmɪgˈdɑlə tɪ ˈfəŋkʃən ˈprɑpərli wɪn kənˈfrəntɪd wɪθ kəmˈpɛtɪtɪv ˈnɛgətɪv ˈstɪmjəˌlaɪ. kwaɪt ˈsɪmpli, ɪt ɪz ˈizəli ˈoʊvərˌloʊdɪd baɪ səʧ ˈstrɛsɪz, ənd ðɪs lidz ðə ˈlɪˌbərəl tɪ bi dɪˈzaɪrəs əv ən ˈoʊvərˈbɛrɪŋ əˈθɔrəti wɪʧ wɪl ˈaʊˌtlɔ ənd ɪˈlɪməˌneɪt ɔl səʧ ˈstɪmjəˌlaɪ, ˈðɛrˈbaɪ ˈʃildɪŋ ðɛr ˌæmɪgˈdɑlə baɪ fɔrs. pəˈlɪtɪkəl kərˈɛktnəs ɪz ˈæˌkʧuəli dɪˈzaɪərd baɪ ðə ˈlɪˌbərəl bɪˈkəz ɪt ʃildz ðɛr ˌæmɪgˈdɑlə frəm ˈɛni hɪnt əv ðə ˌkɑnfrənˈteɪʃənəl, əˈgrɛsɪv, kəmˈpɛtɪtɪv ɪnˈvaɪrənmənt. ðɪs ˌæmɪgˈdɑlə ˈdɪfərəns kən ˈizəli bi juzd tɪ məˈnɪpjəˌleɪt ˈlɪˌbərəlz, bət tɪ du ðət, ju nid tɪ lʊk ˈkloʊzər æt haʊ ðɛr ˌæmɪgˈdɑlə ɪz ˈflægɪŋ ˈdætə fər ˈfərðər æˈnælɪsɪs baɪ ðə rɛst əv ðə breɪn. tɪ du ðət ɪn ðɪs poʊst, wi wɪl lʊk æt wən ˈnɛroʊ ˈfæsət əv hɪpˈnoʊsəs. səˈpoʊz ðə mərˈin drɪl ˌɪnˈstrəktər pɔrˈtreɪd baɪ ˈjuˈɛs mərˈin, ˈmuvi stɑr, bɔrd ˈmɛmbər, ənd glɑk ˈspoʊkspərsən ɑr. li traɪd tɪ pərˈfɔrm hɪpˈnoʊsəs. ɪt wʊd ˈprɑbəˌbli saʊnd ˈsəmθɪŋ laɪk ðɪs, ɛz hi skrimd æt ðə tɔp əv hɪz ləŋz, ˈhoʊldɪŋ hɪz feɪs mɪr ˈɪnʧɪz frəm jʊrz: sɪt ðə fək bæk ju dəm ʃɪt, ənd kloʊz jʊr aɪz! aɪ wɔnt ju tɪ rɪˈlæks ˈɛvəri ˈməsəl ɪn jʊr ˈbɑdi, ənd gɑd hɛlp mi, ɪf aɪ si ˈivɪn ə ˈsɪŋgəl ˈfəkɪŋ ˈməsəl twɪʧ, goʊɪŋ tɪ pʊl jʊr ˈæshoʊl əp əraʊnd ðə tɔp əv jʊr hɛd, ənd soʊ ɪt ðɛr laɪk ə bɪg ˈhɛri hæt ju bi ˈeɪbəl tɪ teɪk ɔf! naʊ si ɪf ju kən ˈfoʊkɪs ðət ˈlɪtəl pi breɪn əv jʊrz, ənd θɪŋk əˈbaʊt ə rɪˈlæksɪŋ sin baɪ ðə saɪd əv ə strim! θɪŋk əˈbaʊt ˈɛniˌθɪŋ ɛls! aɪ wɔnt ju tɪ fil ˈɛvəri aʊns əv strɛs ɪn jʊr ˈpjuni ˈfəkɪŋ ˈbɑdi gɔn du ju hir mi? gɔn, ju ˈwərθləs ˈfəkɪŋ pissant*! ðɪs wʊd bi pur hɪpˈnoʊsəs. moʊst ɔl əv ðə ˈstɪmjəˌlaɪ ju ər ɪkˈspoʊzd tɪ ɪz ˈkɑnstəntli biɪŋ skænd baɪ jʊr ˌæmɪgˈdɑlə. ðə ˌæmɪgˈdɑlə ɪz ɪgˈzæmɪnɪŋ ˈɛvriˌθɪŋ, ˈrənɪŋ ɪt baɪ ˈəðər ˈɛriəz əv jʊr breɪn ənd traɪɪŋ tɪ ˈfɪgjər aʊt wət tɪ ˈfoʊkɪs jʊr əˈtɛnʃən ɔn. hir, ɑr. li ɪz ˈgɪvɪŋ jʊr ˌæmɪgˈdɑlə ə hoʊl hoʊst əv ˈstɪmjəˌlaɪ ˈɪndəˌkeɪtɪŋ ˈvaɪələns ɪz ˈɪmənənt. sɪns səʧ ˈstɪmjəˌlaɪ teɪk ˈprɛsədəns ɪn ðə ˌæmɪgˈdɑlə, səʧ ən ɪnˈvaɪrənmənt wɪl liv jʊr ˌæmɪgˈdɑlə ˈfʊli ɪnˈgeɪʤd ˈsɔrtɪŋ ðə ˈiˌmoʊʃənəl ˈstɪmjəˌlaɪ, ənd traɪɪŋ tɪ ˈænəˌlaɪz wət ɪz goʊɪŋ ɔn ɪn jʊr hɛd, ˈrəðər, ðən ˈfoʊkɪsɪŋ ɔn ðə θɔts hi ɪz seɪɪŋ. ðə ʧeɪnʤ ɪn kɑgˈnɪʃən wɪl bi kəmˈplitli ˌənˈkɑnʃəsli ˈmidiˌeɪtɪd, bət ˈvɛri proʊˈfaʊnd. ə gʊd ˈhɪpnətɪst wɪl meɪk ˈɛvəri ˈɛfərt tɪ nɑt flæg jʊr ˌæmɪgˈdɑlə æt ɔl wɪθ ˈiˌmoʊʃənəl ˈstɪmjəˌlaɪ, ənd ˈivɪn tərn ɔf ˈflægɪŋ ˈfəŋkʃən, soʊ wɪn ðə ˈhɪpnətɪst spiks, ɔl ju wɪl ˈfoʊkɪs ɔn ər ðə θɔts ənd ˈɪmɪʤɪz ðeɪ ˈprɛzənt. ɪt ɪz ðɪs ˌkɑnsənˈtreɪʃən ɔn ðə θɔts ðeɪ ˈprɛzənt wɪʧ gɪv ðɛr hɪpˈnoʊsəs ðə paʊər tɪ ʧeɪnʤ haʊ jʊr breɪn wərks. ðeɪ ɪˈvoʊk səʧ ˌkɑnsənˈtreɪʃən ɪn ə ˈnəmbər əv weɪz. ˈfɔrˌmoʊst, ðeɪ wɪl riˈmuv ˈɛniˌθɪŋ wɪʧ maɪt drɔ jʊr əˈtɛnʃən əˈweɪ frəm ðə θɔts ənd səˈʤɛsʧənz ðeɪ ˈprɛzənt. ənˈlaɪk ˈmɪstər. ˌɪˈmæʤəˌnɛri ɪgˈzæmpəl, ðeɪ wɪl nɑt jɛl, ər ˈɔfər ˈɛni sɔrt əv əˈtɛnʃən ˈgræbɪŋ (ənd əˈspɛʃəli θˈrɛtənɪŋ) ˈbɑdi ˈlæŋgwɪʤ. ˈɛni səʧ əˈtɛnʃən ˈgræbɪŋ ˈstɪmjələs wɪl drɔ jʊr əˈtɛnʃən əˈweɪ frəm ðə səˈʤɛsʧən ðeɪ ər traɪɪŋ tɪ ˈfoʊkɪs ju ɔn. ðeɪ wɪl spik ˈsɔftli ənd ˈkɑmli, ˈoʊnli ˈpleɪsɪŋ ə sɔft ˈɛmfəsɪs ɔn ˈæŋkər wərdz ðeɪ wɔnt ju tɪ ˈfoʊkɪs ɔn. ðə strɛs əˈweɪ. jʊr hoʊl ˈbɑdi ɪz ˈvɛri **rɪˈlækst**. jʊr aɪz ər **ˈhɛvi**, ju ər ˈfɑlɪŋ ənd ˈɪntu ə steɪt əv fʊl **ˌrilækˈseɪʃən**. ɪf ɑr. li ɪz ˈskrimɪŋ ˈɪnʧɪz frəm jʊr feɪs, jʊr ˌæmɪgˈdɑlə wɪl ˈfoʊkɪs ɔn ðət, ənd ju wɪl ˈnɛvər ˈɛnər ə steɪt, ər ˈfoʊkɪs ɔn ˈɛniˌθɪŋ ɛls. naʊ ˈhɪpnətɪsts du ˈəðər θɪŋz, (səʧ ɛz ˈfoʊkɪsɪŋ ju ɔn ən ˈizəli ˈstɪmjələs səʧ ɛz jʊr ˈbriðɪŋ, ˌbiˈfɔr ˈsədənli riˈfoʊkəsɪŋ ju ɔn ðɛr səˈʤɛsʧənz), bət ðɛr kɑm ˌprɛzənˈteɪʃən ɪz ðə moʊst ˌɪmˈpɔrtənt ˈfæsət əv ðɛr tɛkˈnik fər ðɪs blɔg ˈpərpəsɪz. ɛz wi hæv ˈɛmfəˌsaɪzd, ˈlɪˌbərəlz hæv dɪˈfɛktɪv ɪn ðɛr breɪnz. ðɛr dɪˈfɛktɪv ər nɑt gʊd æt ˈflægɪŋ ðə ˈrɛləvənt ənd ˌɪgˈnɔrɪŋ ðə ˌɪˈrɛləvənt. ɛz wi ˈnoʊtɪd ɪn ðə bʊk, ɪn ˈstədiz, ðoʊz wɪθ dɪˈfɪʃənt ˌæmɪgˈdɑlə ˈfəŋkʃən ˈivɪn ˈnoʊtɪs θˈrɛtənɪŋ ˈfeɪʃəl ɪkˈsprɛʃənz, ənd ɛz ə rɪˈzəlt, ðeɪ ˈækjərətli ʤəʤ θrɛts frəm ˈəðər ˈpipəl. ju si ðɪs dɪˈfɛktɪv ˈsɔrtɪŋ ˈfəŋkʃən ɪn ril laɪf wɪn mɪt ˈrɑmni dɪˈskraɪbz ðə sənz hi reɪzd ɛz ˈhævɪŋ bɪn hɪz ““boys”*” waɪl dəˈbeɪtɪŋ ˌoʊˈbɑmə. ˈlɪˌbərəlz ˌɪˈmiˌdiətli teɪk tɪ ðə ˈɪntərˌnɛt tɪ kleɪm hi dɪd ðɪs ɛz ə ˈreɪsɪst dogwhistle*. ðeɪ ˌɪˈmiˌdiətli si ə ˈsɪgnəl ðət ˌæmɪgˈdɑlə wʊd flæg ɛz ən əˈbʤɛkʃənəbəl ˈrɛfərəns tɪ ˌoʊˈbɑmə ɛz ə blæk əˈmɛrɪkən, ənd ðə ˈreɪsɪst dɪˈmɪnjətɪv ““boy.”*.” wi noʊ ðət ɪz ˈsɪli, bət ðə breɪn ɪz ˈnæʧərəli ˈskænɪŋ ˈɛvəri ˈɪnˌkəmɪŋ ˈstɪmjələs fər ˈɛni sɔrt əv ˈsoʊʃəl dɪˈmɪnjətɪv, ər ˈɛni əˈsɔlt ɔn ðɛr ˈsoʊʃəl pəˈzɪʃən ər ˈstæʧər. ɛz ə rɪˈzəlt, ðeɪ əˈkjuz kənˈsərvətɪvz əv seɪɪŋ θɪŋz wɪʧ ˈnoʊˌbɑˌdi wɪl ˈnoʊtɪs, bət wɪʧ ər ˌɪnˈtɛndɪd tɪ dɪˈmin ðɛm. ðeɪ ˈivɪn hæv ə neɪm fər səʧ ə tərm ə ““dogwhistle.”*.” ðə ˈlɪˌbərəl hirz ɪt, bət ˈnoʊˌbɑˌdi ɛls kən ə ˈvɛri ˈtɛlɪŋ ʧɔɪs əv wərdz. waɪ wʊd aɪ ˌɪnˈsəlt ə ˈlɪˌbərəl wɪθ ən ˌɪnˈsəlt ˈnoʊˌbɑˌdi ɛls wʊd ˈnoʊtɪs? ðeɪ θɔt ðət fɑr əˈhɛd. ɔl ðeɪ noʊ ɪz ðət ðeɪ hərd ə dərˈɑgəˌtɔri freɪz, ɪt wɑz ɛkˌstrɔrdəˈnɛrəli ənˈplɛzənt tɪ ðɛm, ˈnoʊˌbɑˌdi ɛls ˈnoʊtɪst ɪt, ənd ðət wɑz ɔl ə ˈpərpəsfəl əˈtæk baɪ ˈjuˈɛs, dɪˈzaɪnd tɪ nɑt bi ˈnoʊtɪst. ˈivɪn ðət ɪt ˈnoʊtɪst baɪ ˈɛvriˌwən ɛls wɑz pɑrt əv ɑr ˈsikrɪt ˈivəl plæn. naʊ ɛz wi hæv ˈrɪtən, wɪn ju ər dəˈbeɪtɪŋ ə ˈlɪˌbərəl, ðə ki ɪz tɪ ˈprɛzənt ˈsɛvərəl ˈstɪmjəˌlaɪ tɪ ðɛm, wɪʧ wɪl bi flægd baɪ ðɛr ˌæmɪgˈdɑlə, ənd ˈproʊdus ðə ənˈkəmfərtəbəl əˈvərsəv ˈstɪmjələs ðeɪ ər soʊ ˈtɛrəˌfaɪd əv. lɑk aɪ ˈkɑnˌtækt tɪ loʊd əp ðɛr ˌæmɪgˈdɑlə, ðɛm wɪθ ðə kraʊd, dɪˈmɪnɪʃ ðɛr ˈstætəs ɪn ðə aɪz əv əbˈzərvərz, ˈprɛzənt tɪ ðɛm ən ˈɪmɪʤ əv ˌɪˈnɛvətəbəl dɪˈfit, ˈhaɪˌlaɪt haʊ məʧ ˈbɛtər ənd ˈiziər ˈsəmˌwən ɛls həz ɪt, ˈhaɪˌlaɪt haʊ ˈfrəˌstreɪtəd ðeɪ məst bi æt səm ˈfeɪljər, ʃoʊ haʊ ˈlɑʤɪk ˈbɑksɪz ðɛm ɪn ənd meɪks ðɛm lʊk ˈstupɪd, ˌɛtˈsɛtərə. ɛz ju ər duɪŋ ðɪs, ju wɔnt tɪ bi ðə ɪgˈzækt ˈɑpəzɪt əv ɑr. li. ju du nɑt wɔnt tɪ drɔ ðɛr əˈtɛnʃən əˈweɪ frəm ðiz ˈstɪmjəˌlaɪ wɪθ bɪg ʃoʊi dɪˈspleɪz əv ˈiˌmoʊʃən, ˈæŋgər, ər ɪˈlæbərˌeɪt ˈfɪzɪkəl ˈʤɛsʧərz. ju wɔnt ðɛr fʊl ˌkɑnsənˈtreɪʃən ɔn wət ju ˈprɛzənt tɪ ðɛm. ju wɔnt tɪ bi ðə ˈhɪpnətɪst, ˈkɑmli ˈgɪvɪŋ ðɛr ˌæmɪgˈdɑlə ˈnəθɪŋ tɪ ˈfoʊkɪs əˈpɑn, ɪkˈsɛpt ðɛr ˌæmɪgˈdɑlə ˈhaɪˌʤæk, ɛz ju ˈprɛzənt ˈhaɪˌʤæk ˈæftər ˈhaɪˌʤæk. ðeɪ wɪl ˈkaʊntər ðɪs baɪ traɪɪŋ tɪ meɪk ju groʊ ˈiˌmoʊʃənəl. ðeɪ wɪl jɛl, ənd reɪʤ. ðeɪ wɪl seɪ ˌɪnˈsəltɪŋ θɪŋz. ðeɪ wɪl traɪ tɪ dɪˈmin ju. ðeɪ wɪl groʊ ˈɛvər mɔr ˈæʤəˌteɪtəd. ðeɪ wɔnt ju tɪ ɪnˈgeɪʤ ðɛm ənd gɪt ˈiˌmoʊʃənəl. ðɪs meɪ ˈivɪn bi ə kənˈdɪʃənd bɪˈheɪvjər ðeɪ dɪˈvɛləpt θru ɪkˈspɪriəns. bɪˈgɪn ðə ˈjɛlɪŋ, tɪ prɪˈsɪpɪˌteɪt ən ˈiˌmoʊʃənəl ˈaʊtˌbərst ɪn ðɛr əˈpoʊnənt ənd ðət wɪl ʃɪft ðɛr oʊn ˈfoʊkɪs, ˈɔfərɪŋ ðɛm səm rɪˈlif. aɪ seɪ fər ˈsərtən, aɪ ʤɪst noʊ ðeɪ ɔl wɪl du ɪt, ənd ɪf ju gɪt ˈiˌmoʊʃənəl ɪn rɪˈspɑns, ðeɪ wɪl ˌɪˈmiˌdiətli lʊk ˈfɪzɪkəli rɪˈlivd. ɪf ju teɪk ðə beɪt, ənd jɛl laɪk ə mərˈin di, ðɛr ˌæmɪgˈdɑlə wɪl bi dɪˈstræktɪd frəm ðə ˈhaɪˌʤækɪŋ ˈstɪmjəˌlaɪ, ənd ðeɪ wɪl geɪn ə ˈrɛspɪt frəm ðə əˈvərsəv ˈstɪmjələs ju ər traɪɪŋ tɪ kriˈeɪt. teɪk ðə beɪt. rɪˈmeɪn kɑm, ənˈkɛrɪŋ, ˈpæsɪvli əmˈjuzd, ənd ˈnɛvər sim ˈiˌmoʊʃnəli ˌɪnˈvɛstɪd ɪn ˈɛniˌθɪŋ ðə ˈlɪˌbərəl sɪz. ðɛr əˈpɪnjənz ər ˈwərθləs tɪ ju, ənd ju noʊ ðə truθ. ju meɪ bi səˈpraɪzd æt ðə ˈifɛkt ðət ˈmɪrli ˈfoʊkɪsɪŋ ə dɪˈfɛktɪv breɪn ɔn ˌnɛgəˈtɪvəti kən hæv. ðə kɑm, ˌprɛzənˈteɪʃən ˈɔfərz əˈnəðər ædˈvæntɪʤ ɛz wɛl, ɛz wi wɪl dɪˈskəs ˈʃɔrtli, ɪn ɑr nɛkst poʊst.
|
as we have written, when one attempts to debate liberals, one must maintain a wholly unemotional composure. this is vital, in ways a sane conservative cannot imagine. if you show any emotional response or engagement, this will energize the liberal, and make it that much more difficult to crush them in debate. in many ways, you are trying to use a technique similar to hypnosis.
hypnosis is a powerful tool, revolving almost totally around amygdala manipulation. psychiatrist milton erikson, the father of modern hypnosis had been wracked by polio as a child, leading to horrible, debilitating physical pain later in life. however, he found that he could cause the pain to disappear, if he merely altered his brain’s focus, and led himself to concentrate intensely on something else. suddenly his amygdala focused on something else, and didn’t register the pain signals that his body issued. later in life, as the pain became unbearable, he would lean his adam’s apple against the back of a chair, and push it into the chair, to help himself focus on that pain, and turn off his focus on his polio-related pain. merely by training his amygdala to flag something else as significant, physical pain which would have otherwise completely disabled him disappeared from his mind, and he moved about for the rest of the day, as if totally normal.
one of the keys to understanding how this operates in debate, is to understand the functioning of the liberal’s amygdala the central brain structure which scans all incoming data, and then flags that which is significant, focusing a brain’s cognitive powers upon it. the amygdalae of liberals is measurably different from that of conservatives on brain scans. as we detail in the book, this difference has been associated with all of the behavioral traits of liberals, from diminished caring for the conditions young are raised under, to hyper-sexuality, to docility and inability to judge threat. if you have ever wondered why liberals are fine with gay/single-parenting, sexual promiscuity, and why they feel a terrorist just needs a hug, it is because their amygdala is poorly developed.
it is our case that the liberal is actually driven to liberalism by the inability of their amygdala to function properly when confronted with competitive and/or negative stimuli. quite simply, it is easily overloaded by such stresses, and this leads the liberal to be desirous of an overbearing authority which will outlaw and eliminate all such stimuli, thereby shielding their amygdala by force. political correctness is actually desired by the liberal because it shields their amygdala from any hint of the confrontational, aggressive, competitive environment.
this amygdala difference can easily be used to manipulate liberals, but to do that, you need to look closer at how their amygdala is flagging data for further analysis by the rest of the brain. to do that in this post, we will look at one narrow facet of hypnosis.
suppose the marine drill instructor portrayed by us marine, movie star, nra board member, and glock spokesperson r. lee ermey tried to perform hypnosis. it would probably sound something like this, as he screamed at the top of his lungs, holding his face mere inches from yours:
sit the fuck back you dumb shit, and close your eyes!
i want you to relax every muscle in your body, and god help me, if i see even a single fucking muscle twitch, i’m going to pull your asshole up around the top of your head, and sew it there like a big hairy hat you won’t be able to take off!
now see if you can focus that little pea brain of yours, and think about a relaxing scene by the side of a stream! don’t think about anything else! i want you to feel every ounce of stress in your puny fucking body gone do you hear me? gone, you worthless fucking pissant!
this would be poor hypnosis. most all of the stimuli you are exposed to is constantly being scanned by your amygdala. the amygdala is examining everything, running it by other areas of your brain and trying to figure out what to focus your attention on.
here, r. lee ermey is giving your amygdala a whole host of stimuli indicating violence is imminent. since such stimuli take precedence in the amygdala, such an emotion-rich environment will leave your amygdala fully engaged sorting the emotional stimuli, and trying to analyze what is going on in your hypnotist’s head, rather, than focusing on the thoughts he is saying. the change in cognition will be completely unconsciously mediated, but very profound.
a good hypnotist will make every effort to not flag your amygdala at all with emotional stimuli, and even turn off it’s flagging function, so when the hypnotist speaks, all you will focus on are the thoughts and images they present. it is this concentration on the thoughts they present which give their hypnosis the power to change how your brain works. they evoke such concentration in a number of ways.
foremost, they will remove anything which might draw your amygdala’s attention away from the thoughts and suggestions they present. unlike mr. ermey’s imaginary example, they will not yell, or offer any sort of attention grabbing (and especially threatening) body language. any such attention grabbing stimulus will draw your amygdala’s attention away from the suggestion they are trying to focus you on. they will speak softly and calmly, only placing a soft emphasis on anchor words they want you to focus on. the stress **melts** away. your whole body is very **relaxed**. your eyes are **heavy**, you are falling **deeper** and **deeper** into a state of full **relaxation**.
if r. lee ermey is screaming inches from your face, your amygdala will focus on that, and you will never enter a trance-like state, or focus on anything else.
now hypnotists do other things, (such as focusing you on an easily ignorable stimulus such as your breathing, before suddenly refocusing you on their suggestions), but their calm presentation is the most important facet of their technique for this blog post’s purposes.
as we have emphasized, liberals have defective amygdalae in their brains. their defective amygdalae are not good at flagging the relevant and ignoring the irrelevant. as we noted in the book, in studies, those with deficient amygdala function can’t even notice threatening facial expressions, and as a result, they can’t accurately judge threats from other people.
you see this defective sorting function in real life when mitt romney describes the sons he raised as having been his “boys” while debating obama. liberals immediately take to the internet to claim he did this as a racist dogwhistle. they immediately see a signal that obama’s amygdala would flag as an objectionable reference to obama as a black american, and the racist diminutive “boy.”
we know that is silly, but the liberal’s brain is naturally scanning every incoming stimulus for any sort of social diminutive, or any assault on their social position or stature. as a result, they accuse conservatives of saying things which nobody will notice, but which are intended to demean them. they even have a name for such a term a “dogwhistle.” the liberal hears it, but nobody else can a very telling choice of words.
why would i insult a liberal with an insult nobody else would notice? they haven’t thought that far ahead. all they know is that they heard a derogatory phrase, it was extraordinarily unpleasant to them, nobody else noticed it, and that was all a purposeful attack by us, designed to not be noticed. even that it wasn’t noticed by everyone else was part of our secret evil plan.
now as we have written, when you are debating a liberal, the key is to present several stimuli to them, which will be flagged by their amygdala, and produce the uncomfortable aversive stimulus they are so terrified of. lock eye contact to load up their amygdala, out-group them with the crowd, diminish their status in the eyes of observers, present to them an image of inevitable defeat, highlight how much better and easier someone else has it, highlight how frustrated they must be at some failure, show how logic boxes them in and makes them look stupid, etc. as you are doing this, you want to be the exact opposite of r. lee ermey. you do not want to draw their amygdala’s attention away from these stimuli with big showy displays of emotion, anger, or elaborate physical gestures. you want their full concentration on what you present to them.
you want to be the hypnotist, calmly giving their amygdala nothing to focus upon, except their amygdala hijack, as you present hijack after hijack. they will instinctually counter this by trying to make you grow emotional. they will yell, and rage. they will say insanely insulting things. they will try to demean you. they will grow ever more agitated. they want you to engage them and get emotional. this may even be a conditioned behavior they developed through experience. begin the yelling, to precipitate an emotional outburst in their opponent and that will shift their own amygdala’s focus, offering them some relief. i can’t say for certain, i just know they all will do it, and if you get emotional in response, they will immediately look physically relieved.
if you take the bait, and yell like a marine di, their amygdala will be distracted from the hijacking stimuli, and they will gain a respite from the aversive stimulus you are trying to create. don’t take the bait. remain calm, uncaring, passively amused, and never seem emotionally invested in anything the liberal says. their opinions are worthless to you, and you know the truth. you may be surprised at the effect that merely focusing a defective brain on negativity can have.
the calm, emotionless presentation offers another advantage as well, as we will discuss shortly, in our next post.
|
ɔn ðə iv əv ˈhaʊzɪŋ tɔks bɪtˈwin ˈfɛdərəl, prəˈvɪnʃəl ənd ˌtɛrɪˈtɔriəl əˈfɪʃəlz ðət bɪˈgɪn ˈmənˌdeɪ ɪn vɪkˈtɔriə, ˈfɛdərəl ˈkæbənət ˈmɪnɪstər dəˈkloʊz sɛd ə ˈnæʃənəl ˈhaʊzɪŋ ˈstrætəʤi kʊd bi ɪn pleɪs ˌbiˈfɔr ðə ɛnd əv ðə jɪr. "ɑr əˈbʤɛktɪv ɪz tɪ hæv wən dɪˈzaɪnd baɪ ðə ɛnd əv ðə fɔl soʊ ɪt kən bi ə ˈvɛri ˌɪmˈpɔrtənt ˈɪnˌpʊt ˈɪntu [ˈplænɪŋ fər] ˈbəʤɪt 2017 wɪʧ ɪz goʊɪŋ tɪ sɛt ðə əˈʤɛndə fər ɑr kəˌlæbərˈeɪʃən ˈoʊvər ðə nɛkst ˈmɛni jɪrz," ˈmɪstər. dəˈkloʊz toʊld rɪˈpɔrtərz ˈfɑloʊɪŋ ə ʤɔɪnt ˈhaʊzɪŋ əˈnaʊnsmɛnt, hɛld ɪn ə bæk ˈæli əv vænˈkuvərz ˈdaʊnˈtaʊn. ˈmɪstər. dəˈkloʊz, ðə ˈmɪnɪstər əv ˈfæməliz, ˈʧɪldrən ənd ˈsoʊʃəl dɪˈvɛləpmənt, ɪz ˈɔlsoʊ riˈspɑnsəbəl fər ðə ˈkænədə ˈmɔrgɪʤ ənd ˈhaʊzɪŋ ˈkɔrpərˈeɪʃən. ˈstɔri kənˈtɪnjuz bɪˈloʊ ˌædvərˈtaɪzmənt ˈhaʊzɪŋ ˈædvəˌkeɪts hæv fər jɪrz kɔld fər ə ˈnæʃənəl ˈhaʊzɪŋ ˈstrætəʤi tɪ hɛlp ˈæˌdrɛs ˈɪʃuz əv səˈplaɪ ənd əˌfɔrdəˈbɪləti, wɪʧ hæv bɪˈkəm ə ˌpɑˈtɪkjələr kənˈsərn ɪn vænˈkuvər ənd tərˈɑntoʊ wɛr ˈskaɪˌrɑkətɪŋ ˈpraɪsɪz hæv skwizd ˈmɛni baɪərz aʊt əv ðə ˈmɑrkɪt ənd rɪˈzəltɪd ɪn ə ˈrisənt ˈwɔrnɪŋ frəm ðə bæŋk əv ˈkænədə əv ə ˈpɑsəbəl ʃɑrp kərˈɛkʃən. ə ˈnæʃənəl ˈstrætəʤi ɪz ɪkˈspɛktɪd tɪ bi ɔn ðə əˈʤɛndə ɛz ˈhaʊzɪŋ ˈmɪnɪstərz mit ɪn ˈbrɪtɪʃ kəˈləmbiəz ˈkæpɪtəl, wɛr ə tɛnt ˈsɪti həz prəˈvaɪdɪd ə ˈsɪmbəl əv ˈhaʊzɪŋ ˈprɑbləmz sɪns læst fɔl. pərˈhæps tɪ ˈsɪgnəl ˌɪnˈkrist co-operation*, ˈmɪstər. dəˈkloʊz ɔn ˈsənˌdi ʤɔɪnd b.c*. ˈhaʊzɪŋ ˈmɪnɪstər rɪʧ ˈkoʊlmən tɪ əˈnaʊns ɪn ˈfɛdərəl ˈfəndɪŋ ˈoʊvər ðə nɛkst tu jɪrz fər ˈhaʊzɪŋ ɪn ˈbrɪtɪʃ kəˈləmbiə. ðə ˈfəndɪŋ pɑrt əv kəˈmɪtmənts ˈaʊˌtlaɪnd ɪn ðə ˈfɛdərəl ˈbəʤɪt ɪn mɑrʧ ˌɪnˈkludz fər rɪˈpɛrz ənd ˈəpˌgreɪdz tɪ ˈsoʊʃəl ˈhaʊzɪŋ ˈjunɪts. ðə əˈnaʊnsmɛnt wɑz meɪd æt ə ˈsoʊʃəl ˈhaʊzɪŋ ˈprɑʤɛkt, ˈkərəntli ˈəndər kənˈstrəkʃən, ðət həz bɪn ˈpɑrtli ˈfəndɪd baɪ ðə ˈfɛdərəl ˈgəvərnmənt. ðə ˈhaʊzɪŋ ˈmitɪŋz kəm əˈmɪd groʊɪŋ ˈpəblɪk ənd pəˈlɪtɪkəl kənˈsərn əˈbaʊt ðə ˈhaʊzɪŋ ˈmɑrkɪt ɪn ðə loʊər ˈmeɪnˌlænd. vænˈkuvər meɪər ˈgrɛgər ˈrɑbərtsən sɛd læst wik ðət ðə ˈsɪti wɪl ˌɪntrəˈdus ə ˈveɪkənsi tæks tɪ ˈpɛnəˌlaɪz ðoʊz hu ˈprɑfɪt frəm ˈsɪtɪŋ ɔn ˈhaʊzɪŋ stɑk əˈmɪd ə ˈrɛntəl ˈkraɪsəs, ənˈlɛs ðə ˈprɑvɪns stɛps ɪn wɪθ ə tæks əv ɪts oʊn. hi sɛd ðə ˈsɪti wʊd gɪv ðə prəˈvɪnʃəl ˈgəvərnmənt ənˈtɪl ˈɔgəst. 1 tɪ bɪˈgɪn kəˈlæbərˌeɪtɪŋ ɔn ə nu ˈveɪkənsi tæks. ˈstɔri kənˈtɪnjuz bɪˈloʊ ˌædvərˈtaɪzmənt ˈstɔri kənˈtɪnjuz bɪˈloʊ ˌædvərˈtaɪzmənt ɔn ˈfraɪˌdeɪ, ɪn ə ˈvɪdioʊ ˈpoʊstɪd ɔn ˈjuˌtub, prɛˈmɪr ˈkrɪsti klɑrk sɛd hər ˈlɪˌbərəl ˈgəvərnmənt wʊd teɪk "boʊld ˈækʃən" ɔn ˈhaʊzɪŋ ɪn "ˈkəmɪŋ deɪz ənd wiks" beɪst ɔn sɪks ˈprɪnsəpəlz: ˌɪnˈkrisɪŋ ˈhaʊzɪŋ səˈplaɪ, ɪkˈspændɪŋ smɑrt ˈtrænzɪt, səˈpɔrtɪŋ hoʊm baɪərz, prəˈtɛktɪŋ kənˈsumərz, ˌɪnˈkrisɪŋ ˈrɛntəl səˈplaɪ ənd prəˈtɛktɪŋ ðə drim əv hoʊm ˈoʊnərˌʃɪp. ˈmɪstər. ˈkoʊlmən sɛd ðə ˈgəvərnmənt ɪz ˈwərkɪŋ ɔn ˈditeɪlz əv ˈmɛʒərz ɪn laɪn wɪθ mɪz. klɑrks ˈrisənt əˈnaʊnsmɛnt ənd ðət nu ˈpɑləsiz kʊd bi ɪkˈspɛktɪd sun. hi ˈɔlsoʊ preɪzd ðə ˈfɛdərəl ˈgəvərnmənt, seɪɪŋ ɪt ɪz ˈoʊpən tɪ ˈpɑrtnərˌʃɪps ənd ˌɪnəˈveɪʃən, wɪʧ boʊdz wɛl fər pəˈtɛnʃəl nu ˈhaʊzɪŋ ˈprɑʤɛkts ɪn b.c*. ənd ˈɛlsˌwɛr. ˈhaʊzɪŋ kənˈsərnz ˌɪnˈklud ə taɪt ˈrɛntəl ˈmɑrkɪt, wɪθ ə ˈveɪkənsi reɪt ˈhəvərɪŋ æt əraʊnd ˈziroʊ ɪn vænˈkuvər, ənd ðə lɔs əv əˈfɔrdəbəl ˈrɛntəlz tɪ ˌridɪˈvɛləpmənt. ə 2015 ˈsɪti rɪˈpɔrt ɔn ˈɑkjəpənsi hoʊˈtɛlz ɪn vænˈkuvərz ˈdaʊnˈtaʊn ˈɔfən ðə ˈhaʊzɪŋ əv læst rɪˈzɔrt fər ˌloʊˈɪnkəm ˈpipəl ɪn ðə ˈneɪbərˌhʊd faʊnd ðət ðə ˈnəmbər əv rumz ˈrɛntɪŋ æt ər bɪˈloʊ 375 ə mənθ (ðə prəˈvɪnʃəl ˈʃɛltər reɪt fər ə ˈsɪŋgəl ˈpərsən ɔn ˈsoʊʃəl əˈsɪstəns) hæd drɑpt frəm 36 pər sɛnt tɪ 17 pər sɛnt bɪtˈwin 2009 ənd 2015 ˈoʊvər ðə seɪm ˈpɪriəd, ðə ˈnəmbər əv rumz ˈrɛntɪŋ fər 451 ər mɔr pər mənθ hæd klaɪmd frəm 14 pər sɛnt tɪ 41 pər sɛnt. ðə ˈprɑvɪns həz bɔt ənd ˈrɛnəˌveɪtɪd mɔr ðən ə ˈdəzən hoʊˈtɛlz fər ˌloʊˈɪnkəm ˈhaʊzɪŋ.
|
on the eve of housing talks between federal, provincial and territorial officials that begin monday in victoria, federal cabinet minister jean-yves duclos said a national housing strategy could be in place before the end of the year.
"our objective is to have one designed by the end of the fall so it can be a very important input into [planning for] budget 2017, which is going to set the agenda for our collaboration over the next many years," mr. duclos told reporters following a joint federal-provincial housing announcement, held in a back alley of vancouver's downtown eastside.
mr. duclos, the minister of families, children and social development, is also responsible for the canada mortgage and housing corp.
story continues below advertisement
housing advocates have for years called for a national housing strategy to help address issues of supply and affordability, which have become a particular concern in vancouver and toronto where skyrocketing prices have squeezed many buyers out of the market and resulted in a recent warning from the bank of canada of a possible sharp correction.
a national strategy is expected to be on the agenda as housing ministers meet in british columbia's capital, where a tent city has provided a symbol of housing problems since last fall.
perhaps to signal increased federal-provincial co-operation, mr. duclos on sunday joined b.c. housing minister rich coleman to announce $150-million in federal funding over the next two years for housing in british columbia.
the funding part of commitments outlined in the federal budget in march includes $50.9-million for repairs and upgrades to social housing units. the announcement was made at a social housing project, currently under construction, that has been partly funded by the federal government.
the housing meetings come amid growing public and political concern about the housing market in the lower mainland.
vancouver mayor gregor robertson said last week that the city will introduce a vacancy tax to penalize those who profit from sitting on housing stock amid a rental crisis, unless the province steps in with a tax of its own.
he said the city would give the provincial government until aug. 1 to begin collaborating on a new vacancy tax.
story continues below advertisement
story continues below advertisement
on friday, in a video posted on youtube, premier christy clark said her liberal government would take "bold action" on housing in "coming days and weeks" based on six principles: increasing housing supply, expanding smart transit, supporting first-time home buyers, protecting consumers, increasing rental supply and protecting the dream of home ownership.
mr. coleman said the government is working on details of housing-related measures in line with ms. clark's recent announcement and that new policies could be expected soon. he also praised the federal government, saying it is open to partnerships and innovation, which bodes well for potential new housing projects in b.c. and elsewhere.
housing concerns include a tight rental market, with a vacancy rate hovering at around zero in vancouver, and the loss of affordable rentals to redevelopment.
a 2015 city report on single-room occupancy hotels in vancouver's downtown eastside often the housing of last resort for low-income people in the neighbourhood found that the number of sro rooms renting at or below $375 a month (the provincial shelter rate for a single person on social assistance) had dropped from 36 per cent to 17 per cent between 2009 and 2015.
over the same period, the number of rooms renting for $451 or more per month had climbed from 14 per cent to 41 per cent.
the province has bought and renovated more than a dozen hotels for low-income housing.
|
wən əv ˈkrɪkɪt ɔˈstreɪljəz nuəst ˈspɑnsərz həz dɪˈlɪvərd ən ˌənɪkˈspɛktɪd ˈbɛnəfɪt ɔn ðə fild, pleɪɪŋ ə roʊl ɪn ʃɔn ˈmɑrʃɪz ˈsɛnʧəri ɪn ˈædəˌleɪd læst wik. wɑz ənˈveɪld ɛz əˈfɪʃəl ˈaɪˌwɛr ənd aɪ kɛr ˈpɑrtnər ɪn ˈərli noʊˈvɛmbər ənd əv ðə nu dil, ðə ɔˈstreɪljən tɛst pleɪərz wər ˈɔfərd fri aɪ ʧɛks ˈlidɪŋ ˈɪntu ðə ˈsɛkənd məˈʤɛlən ˈæʃɪz tɛst. ˈædəˌleɪd: ˈɔsi pleɪərz gɪt ðɛr aɪz ˈtɛstɪd baɪ ðə tɛst rɪˈvild mɑrʃ hæd ə ˈmaɪnər ˈaɪˌsaɪt ˈprɑbləm ənd hi wɑz ɪnˈkərəʤd tɪ wɛr ˈkɑnˌtækt ˈlɛnzɪz fər ðə klæʃ æt ˈædəˌleɪd ˈoʊvəl. wɪʧ hi dɪd fər ˈɔlˌmoʊst sɪks aʊərz æt ðə kris ɛz hi pild ɔf ən ənˈbitən 126 tɪ hɛlp ɔˈstreɪljə sɪˈkjʊr ə ˈsɪriz lɛd. ˈmɑrʃɪz ˈfɔrmər ˈtiˌmeɪt ˈmɪʧəl ˈʤɑnsən ˈriˌleɪd ðə ˈstɔri ˈdʊrɪŋ ˈtrɪpəl ɛmz ˈkɑmənˌtɛri əv ðə θərd tɛst ɔn ˈsæˌtɪˌdeɪ. "ðeɪ sɛd hɪz aɪz wər kwaɪt bæd," ˈʤɑnsən sɛd. "hi ˈkʊdənt ˈrɪli si ðə bɔl, aɪ θɪŋk hi wɑz ʤɪst ˈgɛsɪŋ. mɑrʃ ˈsaɪlənsɪz ˈkrɪtɪks wɪθ ˈsupər "hiz ˈnɛvər wɔrn ˈkɑnˌtækt ˈlɛnzɪz ɪn hɪz laɪf, ənd hi ˌdɪˈsaɪdɪd tɪ wɛr ðɛm ðə deɪ hi gɑt hɪz ˈhənərd. "aɪ ʤɪst faɪnd ðət ˌæbsəˈlutli fəˈnɑmənəl, bɪˈkəz aɪ wɔr ˈkɑnˌtækt ˈlɛnzɪz wɪn aɪ pleɪd ɪn ðə bæk hæf əv maɪ kərɪr ənd ðə dɛpθ pərˈsɛpʃən ˈʧeɪnʤɪz. aɪ doʊnt noʊ haʊ hiz dən ɪt. ɪt wʊd bi ˌənbəˈlivəbli hɑrd tɪ du ɪt. "aɪ ʤɪst doʊnt gɪt ɪt. bət ðæts ʃɔn mɑrʃ fər ju. hi ʤɪst goʊz aʊt ðɛr, hi ˈdəzənt ˈrɪli kɛr, hi ʤɪst pleɪz hɪz geɪm. ˈkɑnˌtækts ər noʊ ˈkɑnˌtækts." ˌɪnərˈnæʃənɑl ˈfɪksʧərz məˈʤɛlən ˈæʃɪz ˈsɪriz ɔˈstreɪljə tɛst skwɑd: stiv smɪθ (si), ˈdeɪvɪd ˈwɔrnər (vc*), ˈkæmərən ˈbæŋkrɔft, khawaja*, ˈpitər handscomb*, ʃɔn mɑrʃ, ˈmɪʧəl mɑrʃ, tɪm peɪn (wk*), ˈmɪʧəl starc*, pæt ˈkəmɪnz, ˈneɪθən laɪən, ʤɑʃ ˈheɪzəlˌwʊd, ˈʤæksən bərd. ˈɪŋglənd tɛst skwɑd: ʤoʊ rut (si), ʤeɪmz ˈændərsən (vc*), ˈɑli, bairstow*, ʤeɪk bɔl, ˈgɛri ˈbɑləns, stɔrt brɔd, ˈæləˌstɛr kʊk, ˈmeɪsən kreɪn, tɑm kərən, bɛn foakes*, ˈmeɪlən, kreɪg ˈoʊvərtən, bɛn stoʊks, mɑrk ˈstoʊnmən, ʤeɪmz vɪns, krɪs woakes*. fərst tɛst ɔˈstreɪljə wən baɪ 10 ˈwɪkəts. ˈskɔrˌkɑrd ˈsɛkənd tɛst ɔˈstreɪljə wən baɪ 120 rənz (day-night*). ˈskɔrˌkɑrd θərd tɛst graʊnd, dɪˈsɛmbər ˈtɪkɪts fɔrθ tɛst mcg*, dɪˈsɛmbər ˈtɪkɪts fɪθ tɛst scg*, ˈʤænjuˌɛri (pɪŋk tɛst). ˈtɪkɪts ʤɪˈlɛt ˈsɪriz vi ˈɪŋglənd fərst mcg*, ˈʤænjuˌɛri 14 ˈtɪkɪts ˈsɛkənd gabba*, ˈʤænjuˌɛri 19 ˈtɪkɪts θərd scg*, ˈʤænjuˌɛri 21 ˈtɪkɪts fɔrθ ˈædəˌleɪd ˈoʊvəl, ˈʤænjuˌɛri 26 ˈtɪkɪts fɪθ pərθ ˈsteɪdiəm, ˈʤænjuˌɛri 28 ˈtɪkɪts praɪm ˈmɪnɪstərz ʃi ʃi vi ˈɪŋglənd ˈoʊvəl, ˈfɛbruˌɛri 2 ˈtɪkɪts ʤɪˈlɛt fərst ɔˈstreɪljə vi, scg*, ˈfɛbruˌɛri 3 ˈtɪkɪts ˈsɛkənd ɔˈstreɪljə vi ˈɪŋglənd, ərˈinə, ˈfɛbruˌɛri 7 ˈtɪkɪts θərd ɔˈstreɪljə vi ˈɪŋglənd, mcg*, ˈfɛbruˌɛri 10 ˈtɪkɪts fɔrθ vi ˈɪŋglənd, ˈwɛlɪŋtən, ˈfɛbruˌɛri 14 fɪθ vi ɔˈstreɪljə, ˈidən pɑrk, ˈfɛbruˌɛri 16 sɪksθ vi ˈɪŋglənd, ˈsɛdən pɑrk, ˈfɛbruˌɛri 18 ˈfaɪnəl tbc*, ˈidən pɑrk, ˈfɛbruˌɛri 21
|
one of cricket australia's newest sponsors has delivered an unexpected benefit on the field, playing a role in shaun marsh's match-winning century in adelaide last week.
specsavers was unveiled as ca's official eyewear and eye care partner in early november and aspart of the new deal, the australian test players were offered free eye checks leading into the second magellan ashes test.
adelaide: aussie players get their eyes tested by specsavers
the test revealed marsh had a minor eyesight problem and he was encouraged to wear contact lenses for the clash at adelaide oval.
which he did for almost six hours at the crease as he peeled off an unbeaten 126 to help australia secure a 2-0 series lead.
marsh's former teammate mitchell johnson relayed the story during triple m's commentary of the third test on saturday.
"they said his eyes were quite bad," johnson said. "he couldn't really see the ball, i think he was just guessing.
marsh silences critics with super 126no
"he's never worn contact lenses in his life, and he decided to wear them the day he got his hundred.
"i just find that absolutely phenomenal, because i wore contact lenses when i played in the back half of my career and the depth perception changes. i don't know how he's done it. it would be unbelievably hard to do it.
"i just don't get it. but that's shaun marsh for you. he just goes out there, he doesn't really care, he just plays his game. contacts or no contacts."
2017-18 international fixtures
magellan ashes series
australia test squad: steve smith (c), david warner (vc), cameron bancroft, usman khawaja, peter handscomb, shaun marsh, mitchell marsh, tim paine (wk), mitchell starc, pat cummins, nathan lyon, josh hazlewood, jackson bird.
england test squad: joe root (c), james anderson (vc), moeen ali, jonny bairstow, jake ball, gary ballance, stuart broad, alastair cook, mason crane, tom curran, ben foakes, dawid malan, craig overton, ben stokes, mark stoneman, james vince, chris woakes.
first test australia won by 10 wickets. scorecard
second test australia won by 120 runs (day-night). scorecard
third test waca ground, december 14-18. tickets
fourth test mcg, december 26-30. tickets
fifth test scg, january 4-8 (pink test). tickets
gillette odi series v england
first odi mcg, january 14. tickets
second odi gabba, january 19. tickets
third odi scg, january 21. tickets
fourth odi adelaide oval, january 26. tickets
fifth odi perth stadium, january 28. tickets
prime minister's xi
pm's xi v england manuka oval, february 2. tickets
gillette t20 trans-tasman tri-series
first t20i australia v nz, scg, february 3. tickets
second t20i – australia v england, blundstone arena, february 7. tickets
third t20i – australia v england, mcg, february 10. tickets
fourth t20i – nz v england, wellington, february 14
fifth t20i – nz v australia, eden park, february 16
sixth t20i – nz v england, seddon park, february 18
final – tbc, eden park, february 21
|
scp-1983* ˈaɪtəm ˈɑbʤɛkt klæs: (prɪˈzumd ˈnutrəˌlaɪzd) ˈspɛʃəl kənˈteɪnmənt prəˈsiʤərz: ˈaʊtˌpoʊst 54 həz bɪn bɪlt ɔn ðə lænd sərˈaʊndɪŋ ənd dɪsˈgaɪzd ɛz ə ˈkɛmɪkəl plænt. ðə "plænt" ˈbɪldɪŋ sərvz ɛz ˈbɛrəks fər ("kwaɪər bɔɪz"). ɔl ˈɛntri pɔɪnts ˈɪntu ˈaʊtˌpoʊst 54 ər tɪ bi ˈgɑrdɪd æt ɔl taɪmz. ˌpərsəˈnɛl wɪl ˌrivˈju ˈdɑkjəmɛnt wɪʧ ˈditeɪlz ðə ˈkəvər ˈstɔri tɪ bi ˈgɪvɪn tɪ ˈɛni səˈvɪljənz ɪkˈsprɛsɪŋ ˌkjʊriˈɑsəti. ɔl ˌpərsəˈnɛl məst prəˈfɛs strɔŋ rɪˈlɪʤəs bɪˈlifs, pər ˈproʊtəˌkɔlz. ɔl ˌæmjəˈnɪʃən stɑkt məst hæv ə ˈsɪlvər ər prɑˈʤɛktəl. ə wɔʧ ɪz tɪ bi meɪnˈteɪnd ɔn ðə frənt dɔr əv gɑrdz ər tɪ ɪnˈgeɪʤ ˈɛni ˈɪnstənsɪz əv ɔn saɪt. noʊ ˌpərsəˈnɛl ɪz tɪ əˈproʊʧ wɪˈθɪn faɪv ˈmitərz əv ˈaʊtˈsaɪd əv ˈskɛʤʊld ˈtɛstɪŋ ˈproʊtəˌkɔl. ˈəpˌdeɪt: ˈfɑloʊɪŋ ðə ɪˈvɛnt ə əv ˈaʊtˌpoʊst 54 həz bɪn ˈɔθərˌaɪzd. ə ˈskɛlətən kru wɪl rɪˈmeɪn tɪ ˈmɑnətər fər ˈɛni ˈfərðər ækˈtɪvɪti. ɑrmz ˌɪnˈtɛndɪd fər juz əˈgɛnst ˈɪnstənsɪz əv ər tɪ bi meɪnˈteɪnd æt ˈaʊtˌpoʊst 54 ˈɑrməri. dɪˈskrɪpʃən: ɪz ə ˈfɑrmˌhaʊs ɪn ˈkaʊnti, ˌwaɪˈoʊmɪŋ. ɪt wɑz əˈbændənd ɪn 1968 ˈæftər ə ˈsɪriz əv ˈrɪʧuəl ˈmərdərz, əˈlɛʤədli pərˈfɔrmd baɪ ə "səˈtænɪk" kəlt. pliz si ˈkæpʧər lɔgz fər scp-████*-████ fər ˈfərðər ˈditeɪlz. ðə frənt dɔr əv wɪn ˈoʊpənd, əˈpɪrz tɪ kənˈteɪn ə ˈspeɪʃəl əˈnɑməli. ˈniðər ˈmætər nɔr laɪt həz bɪn əbˈzərvd tɪ ˈɛksət ðə ˈdɔrˌweɪ, seɪv fər ˈɪnstənsɪz əv (ðoʊ ðə əˈnɑməli ɪz ˌɛksoʊˈθərmɪk). ɪz ækˈsɛsəbəl θru ˈəðər ˈɛntrənsəz, ˌɪnˈkludɪŋ ˈwɪndoʊz, ðə bæk dɔr, ənd ˈɛntrənsəz kət ˈɪntu ðə bæk əv ˌhaʊˈɛvər, ðə frənt rum dɪz nɑt əˈpɪr tɪ ɪgˈzɪst ˌɪnˈsaɪd əv dɔrz ðət ʃʊd lɛd tɪ ðə frənt rum ˌɪnˈstɛd lɛd tɪ ˈəðər dɔrz ˌɪnˈsaɪd ðə ˈbɪldɪŋ. ˈmɛʒərmənts əv ðə ˌɪnˈsaɪd ənd ˈaʊtˈsaɪd əv ər ˌɪnkənˈsɪstənt. hoʊlz kət θru ðə ˌɪnˈtɪriər wɔlz əv ðət ʃʊd lɛd tɪ ðə frənt rum lɛd ˌɪnˈstɛd tɪ ðə ˈaʊtˈsaɪd wɔlz əraʊnd ðə frənt əv bət stɑp θri ˈmitərz ɔn ˈiðər saɪd əv ðə ˈdɔrˌweɪ. əˈtɛmpts tɪ drɪl ˈɪntu ðə frənt rum əv frəm ðə ˈaʊtˈsaɪd hæv lɛd tɪ ðə ɪkˈspoʊʒər əv sˈmɔlər ˈpɔrʃənz əv ðə əˈnɑməli, ðoʊ ˈɪnstənsɪz əv hæv nɑt bɪn əbˈzərvd tɪ ˈɛksət ðɛm. ˈfərðər əˈtɛmpts tɪ briʧ ðə wɔl hæv bɪn ˈfɔrbɪdən baɪ du tɪ ðə ˌpɑsəˈbɪləˌti əv əˈlaʊɪŋ ˌɪnˈkrist pəˈtɛnʃəl fər ˈɪnstənsɪz əv tɪ əˈpɪr. ər ˈkriʧərz əˈprɑksəmətli ˈmitərz tɔl. ðeɪ ər ˈveɪgli ˈhjuməˌnɔɪd, ənd ɪnˈtaɪərli blæk ɪn ˈkələr. ðeɪ ər ˈhaɪli əˈgrɛsɪv ənd wɪl ɪnˈgeɪʤ ˈɛni ˈjumən ɔn saɪt. wɪn ən ˈɪnstəns əv kəmz ˈɪntu ˈkɑnˌtækt wɪθ ə ˈjumən, ðeɪ ɪkˈstɛnd ən ˈəpər lɪm ˈɪntu ðə ˈhjumənz ʧɛst ˈkævəti, wɪˈθaʊt ˈɛni əˈpɛrənt ˈdæmɪʤ tɪ skɪn ər ˈtɪʃuz. θru ənˈnoʊn minz, ðeɪ ðɛn ˈɛkˌstrækt ðə hɑrt, ˈkɪlɪŋ ðə ˈjumən. wəns ɪt həz əkˈwaɪərd ə ˈjumən hɑrt, ðə ˈɪnstəns əv wɪl rɪˈtərn tɪ ˈsɪlvər mjuˈnɪʃənz faɪərd waɪl ˈɔfərɪŋ prɛr ɪz ðə ˈoʊnli noʊn ˈmɛθəd əv ˈkɪlɪŋ ðə prɪˈsaɪs fɔrm əv ðə prɛr ər rɪˈlɪʤən əv ðə ˈsəpləkənt dɪz nɑt əˈpɪr tɪ ˈmætər, soʊ lɔŋ ɛz ðə prɛr ɪz sɪnˈsɪr. wəns kɪld, ðə ˈbɑdiz əv əˈpɪr tɪ "ɪˈvæpərˌeɪt," ˈlivɪŋ ə smɔl leɪər əv ˈsəlfər. wɑz dɪˈskəvərd ˈæftər ə ˈsɪriz əv mɪˈstɪriəs dɛθs ɪn ðə vɪˈsɪnɪti əv ˈkaʊnti. faʊnˈdeɪʃən ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtərz ɪnˈkaʊnərd ˈɪnstənsɪz əv ənd wər ˈeɪbəl tɪ treɪs ðɛm bæk tɪ əˈdɛndəm 1 ə tim frəm wɑz sɛnt θru ðə frənt ˈdɔrˌweɪ tɪ əˈtɛmpt tɪ ˌɪnˈvɛstəˌgeɪt ðə əˈnɑməli. ðeɪ dɪd nɑt rɪˈtərn. ˌhaʊˈɛvər, ˈʃɔrtli ˈæftər ðeɪ ˈɛnərd, ðə frənt dɔr əˈpɪrd, ˈkloʊzɪŋ ɪn ðə freɪm. noʊ ˈfərðər ˌmænəfɛˈsteɪʃənz əv əˈpɪrd. əˈdɛndəm 2 ə ˈsɛkənd əˈsɔlt tim ˈɛnərd tɪ dɪˈtərmən ðə feɪt əv ðə fərst əˈsɔlt tim. ðeɪ dɪd nɑt rɪˈtərn. ðə dɔr dɪd nɑt kloʊz. ˈʃɔrtli ˈæftər nu ˌmænəfɛˈsteɪʃənz əv əˈpɪrd, ˈeɪʤənt ˈmɔrɪs ˈɛnərd ðə ˈdɔrˌweɪ, wɪʧ kloʊzd ˈʃɔrtli ˈæftər. əˈdɛndəm 3 ɔn meɪ 23 1989 wɑz ˈgɪvɪn ə kloʊzd ˈsərkət ˈkæmərə ˈtɛðərd tɪ ə ˈmɑnətər baɪ ə kɔrd. hi wɑz ˌɪnˈstrəktɪd tɪ ɪgˈzæmɪn ɛz məʧ əv ðə ˈɛriə ɛz hi kʊd, ənd ðɛn əˈtɛmpt tɪ rɪˈtərn. wəns θru ðə ˈdɔrˌweɪ, fid frəm ðə ˈkæmərə wɑz ˌɪntərˈəptɪd. ðə kɔrd wɑz pʊld tɔt, ənd ðɛn snæpt. ˈsɛvərəl aʊərz ˈæftərwərd, ðə əˈnɑməli ɪn ˌdɪsəˈpɪrd. ˌɪnˈsaɪd, ðə ˈdɛsəkeɪtəd rɪˈmeɪnz əv ˈsɛvərəl ˈeɪʤənts wər dɪˈskəvərd, ɛz wɛl ɛz ˈdɑkjəmɛnt ən ˌɪnˈfɔrməl rɪˈpɔrt ˈrɪtən baɪ ən ˈeɪʤənt wɪˈθɪn ðə əˈnɑməli. ɪt əˈpɪrz ɛz ˈfɑloʊz: ˈaɪtəm ˈpɛndɪŋ ˈɑbʤɛkt klæs:. gɑd hɛlp ju. ˈspɛʃəl kənˈteɪnmənt prəˈsiʤərz: jʊr goʊɪŋ tɪ daɪ, ju pur dəm fək. ðɪs ˈɪzənt ə θrɛt. əm ˈeɪʤənt ˈbɑrˌkli. əm ɪn ðə ˈmɪdəl əv ðɪs ˌgɑˈdæmd θɪŋ, ənd əm ˈtɛlɪŋ ju, ɪf jʊr hir? jʊr goʊɪŋ tɪ daɪ. əm ˈprɑbəˌbli ɔˈrɛdi dɛd. soʊ ðæts aʊt əv ðə weɪ. lɛts gɪt tɪ ðə kənˈteɪnmənt prəˈsiʤərz. ðɛrz ˈrɪli ˈoʊnli wən. kloʊz ðə ˌgɑˈdæmd dɔr. ju ˈɑrənt goʊɪŋ tɪ gɪt bæk θru ðɛr. juv ˈprɑbəˌbli ɔˈrɛdi traɪd. bət wi noʊ ðeɪ kən gɪt aʊt, ɪf ðeɪ traɪ hɑrd ɪˈnəf. ðæts haʊ wi faʊnd ðɪs ˈfəkɪŋ pleɪs. ˈhoʊpfəli, juv ɔˈrɛdi dən ðət. aɪ noʊ wi dɪd, wəns wi geɪv əp ɔn ˈgɪtɪŋ aʊt θru ðɛr. ɪf ju ˈdɪdənt, ðɛn ju goʊ streɪt bæk ənd gɪt ðət dɔr kloʊzd. ðət ɪz jʊr ˈoʊnli praɪˈɔrəti raɪt naʊ. jʊr goʊɪŋ tɪ daɪ ˈɛniˌweɪ. maɪt ɛz wɛl du səm gʊd ˌbiˈfɔr jʊr gɔn. dɪˈskrɪpʃən: soʊ, hɪrz ə ˈstɔri, tɛl mi ɪf juv hərd ɪt ˌbiˈfɔr. ðə faʊnˈdeɪʃən gɪts rɪˈpɔrts əv ˈtrəbəl ɪn bumfuck*, ˈjuˈɛˈseɪ. ˈkætəl ənd ˈwaɪlˌdlaɪf ər daɪɪŋ ˌmɪˈstɪrjəsli. səm ˈpipəl tərn əp ˈmɪsɪŋ. wɪn ə ˈbɑdi ʃoʊz əp, ˈɔˌtɑpsi faɪndz ðə hɑrt ˈmɪsɪŋ. nɑt kət aʊt, nɑt tɔrn aʊt, ʤɪst gɔn. ˈɛmti speɪs ɪn ðə ˈmɪdəl əv ðə ʧɛst. ðeɪ faɪnd səm sɔrt əv θɪŋz ˈfloʊtɪŋ əraʊnd. səm breɪn æt ðə faʊnˈdeɪʃən həz sin ˈsəmθɪŋ laɪk ðɛm ˌbiˈfɔr, ˈfɪgjərz aʊt haʊ tɪ kɪl ðɛm. ˈsɪlvər ˈbʊləts, ənd preɪ tɪ gɑd ɛz ju faɪər. ˈlɪtərəli. fər səm ˈrizən, ðət meɪks ɪt wərk. ˈdəzənt ˈmætər wɪʧ gɑd, bət ju dæm wɛl ˈbɛtər min ɪt. aɪ kænt, ˌɛniˈmɔr. nɑt ˈæftər siɪŋ ðə nɛst. ˈɛniˌweɪ, faʊnˈdeɪʃən ˈfɪgjərz aʊt wɛr ɪts ɔl ˈkəmɪŋ frəm. səm haʊs ɪn ðə ˈmɪdəl əv bumfuck*. noʊ wənz lɪvd ðɛr ɪn jɪrz, nɑt sɪns ˈjɑdə ˈjɑdə, ˈmərdər, kəlt, ˈrɪʧuəlz, ˈbʊlˌʃɪt. ðə meɪn θɪŋ ɪz, ðiz θɪŋz kip əˈpɪrɪŋ aʊt əv ðə frənt dɔr. ə tim goʊz ɪn, ənd ðeɪ ˈnɛvər kəm bæk aʊt. bət ðɛn əˈgɛn, ˈniðər du ðə ˈmɑnstərz. ə seɪn ˈpərsən wʊd seɪ, gʊd ɪˈnəf, kip ən aɪ ɔn ɪt, kɪl ˈɛniˌθɪŋ ðət muvz. bət ðɪs ɪz ðə faʊnˈdeɪʃən. jʊr ə təf ˈeɪʤənt frəm mtf-whatever-the-fuck*. ˈmeɪbi nos*, ˈmeɪbi kwaɪər bɔɪz, laɪk mi. ju goʊ bəst daʊn ðə dɔr ənd rən ˌɪnˈsaɪd, ənd ðæts ɪt. jʊr fəkt. ðə ˈlɪvɪŋ rum wɑz bæd ɪˈnəf. ðæts wɛr ðeɪ gɑt oʊˈbraɪɪn. ðeɪ riʧt ɪn, ənd ˈsədənli hi ˈoʊvər, ənd wən əv ðɛm tʊk ɔf wɪθ hɪz hɑrt ɪn its…*… klɔz, aɪ gɛs? ðɛr lɛs dɪˈstɪŋkt hir. ju ˈprɑbəˌbli ˈnoʊtɪst ðət. ðɛr laɪk ˈʃæˌdoʊz. steɪ əˈweɪ frəm ðə laɪt. aɪ noʊ ðət saʊnz ˈstupɪd, bət θɪŋk əˈbaʊt ɪt. ɪn ðə laɪt, ˈʃæˌdoʊz ər ˈstrɔŋgər. ðeɪ hæv ˈɛʤɪz. wɪn ɪts dɑrk, ðɛr ˌɪndɪˈstɪŋkt. ðeɪ kən ˈhɑrdli təʧ ju, ənd ðeɪ doʊnt si ˈvɛri wɛl. aɪ θɪŋk ðeɪ si baɪ jʊr ˈʃæˌdoʊ. aɪ doʊnt noʊ. əm ʤɪst ˈpʊlɪŋ æt strɔz hir, aɪl bi ˈɑnəst. juv ˈprɑbəˌbli traɪd goʊɪŋ bæk aʊt ðə dɔr, bət ɪf ju ˈhævənt, doʊnt. ɪt lidz tɪ səm pleɪs ˈivɪn wərs. ðɛr ˈɑrənt ˈɛni ˈmɑnstərz, but…*… ʤoʊnz wɛnt tu fɑr frəm ðə haʊs, ənd aɪ swɛr tɪ gɑd, hi ˈstɑrtɪd tɪ mɛlt. θɪŋz ˈstɑrtɪd ˈpɑpɪŋ aʊt əv ɪm, and…*… ɔl ju nid tɪ noʊ ɪz hi ˈdɪdənt meɪk ɪt bæk. ðæts wɪn wi kloʊzd ðə dɔr. soʊ, wi ˈstɑrtɪd ˈmuvɪŋ θru ðə haʊs. wi kɛpt tɪ ðə laɪt æt fərst, ˌbiˈfɔr wi waɪzd əp. θri əv ˈjuˈɛs gɔn ðət weɪ. bət wi gɑt ə ˈprɪti gʊd ˈpɪkʧər əv ɑr sərˈaʊndɪŋz. ðɪs pleɪs? ɪts bɪg. ɪts nɑt ʤɪst ðə ˈfɑrmˌhaʊs. ɪts like…*… ɪts laɪk ðeɪ stoʊl bɪts ənd ˈpisɪz əv ə lɔt əv ˈpleɪsɪz, ənd stək ðɛm ɔl təˈgɛðər. ðɛrz səm bɪts ðət lʊk laɪk ən əˈpɑrtmənt, səm ðət lʊk laɪk ə ˈʃɑpɪŋ mɔl, ənd ˈivɪn wət aɪ swɛr ɪz ə ˈklɑzət frəm maɪ oʊld haɪ skul. seɪm ˈpætərnz ɔn ðə taɪlz ənd ˈɛvriˌθɪŋ. ðɛrz ˈɔlsoʊ bɪts ðət ər meɪd aʊt of…*… stəf. ɪts blæk, laɪk ðə shadow-things*, ənd ɪts ˈmoʊstli ɪn ðə ˈpleɪsɪz. ɪf ðə laɪts goʊ aʊt, ju kən stɪk jʊr hænd θru. aɪ doʊnt ˌrɛkəˈmɛnd ɪt. ðæts haʊ wi lɔst ˈtɔˌrɛz. ˈsəmθɪŋ græbd ɪm, pʊld ɪm θru. ðə hoʊl ˈwəzənt bɪg ɪˈnəf fər hɪz hɛd, bət hi stɪl wɛnt θru, ɪˈvɛnʧəwəli. soʊ, steɪ əˈweɪ frəm ðə laɪt ˈpleɪsɪz, bət wɔʧ jʊr stɛp wɪn ɪts dɑrk. əv kɔrs, ðɛrz noʊ weɪ aʊt. wi ˈfɪgjərd ðət aʊt tu. ˈɛni dɔr ju faɪnd, ɪt ˈiðər ʤɪst lidz tɪ əˈnəðər rum ɪn ðɪs nuthouse*, ər ɪt lidz aʊt ðɛr, ənd ɪts ˈprɪti ˈɑbviəs wi kænt lɪv ðɛr. soʊ ɪts weɪt ənˈtɪl ju stɑrv tɪ dɛθ ər wən əv ðoʊz θɪŋz gɪts ju. greɪt bənʧ əv ˈʧɔɪsɪz, hə? ðɛrz wən θɪŋ ju kən du. aɪ ˈkʊdənt goʊ θru wɪθ ɪt, bət ˈmeɪbi ju kən. ɪt woʊnt hɛlp ju lɪv, aɪ doʊnt θɪŋk, bət it's…*… aɪ θɪŋk ɪts ˌɪmˈpɔrtənt. əm ˈprɪti ʃʊr ˈsəmˌwənz goʊɪŋ tɪ hæv tɪ, ər ðiz θɪŋz ər goʊɪŋ tɪ gɪt aʊt ɪˈvɛnʧəwəli. ðɪs pleɪs ɪz ˈstoʊlən frəm lɑts əv ˈpleɪsɪz. soʊ əm ˈθɪŋkɪŋ ðɛr hæv tɪ bi ˈəðər dɔrz. wiv kloʊzd ɔl ðə wənz wiv faʊnd, bət wət ɪf ðeɪ gɪt ˈoʊpənd əˈgɛn? ənd ðə faʊnˈdeɪʃən ˈdəzənt faɪnd ðɛm ɪn taɪm? hɛl, ðeɪ doʊnt ˈivɪn noʊ əˈbaʊt ˈkloʊzɪŋ ðə dɔrz. əm ʤɪst ˈhoʊpɪŋ ðeɪ ˈfɪgjər aʊt ðət ɪf ˈsəmˌwən goʊz ɪn, ðə θɪŋz maɪt stɑp ˈgɪtɪŋ aʊt. ənd ðæts əˈsumɪŋ ˈɛvriˌwənz smɑrt ɪˈnəf tɪ kloʊz ðə dɔr ˈæftər ðeɪ kəm ɪn. soʊ, aɪ θɪŋk aɪ ˈfɪgjərd aʊt ə weɪ tɪ stɑp ðiz θɪŋz. ɪts ðə nɛst. aɪ ˈoʊnli sɔ ɪt wəns, fər ə fju ˈmɪnəts. wi ˈfɑloʊd wən əv ðə ˈbæstərdz ˈæftər ðeɪ gɑt hɑrt. ɪt tʊk ɪt ˈɪntu ə rum ðət aɪ gɛs ɪz ɪn ðə ˈmɪdəl əv ðɪs hoʊl pleɪs. ɪts ɔl blæk stəf, ənd ðeɪv drægd ɪn ˈɛvəri kaɪnd əv laɪt ðeɪ kʊd faɪnd, aɪ gɛs. læmps, ˈflæʃˌlaɪts, ˈkændəlz, ju neɪm ɪt. səm əv ðɛm wər ˈkɛriɪŋ mɔr ɪn ɛz wi wɔʧt. ˈɛniˌweɪ, æt ðə ˈmɪdəl, ðɛrz ə bɪg paɪl əv hɑrts. ʤɪst tɔst ɪn ə hip, ənd tɔrn ˈoʊpən, ˈɛvəri wən. ðeɪ θru hɑrt ɔn ðə paɪl, ənd ɪt ˈstɑrtɪd tɪ bit, ənd ðɛn pəls, ənd ðɛn θræʃ əraʊnd. ðɛn ɪt tɔr ˈoʊpən, ənd wən əv ðoʊz θɪŋz pʊld ˌɪtˈsɛlf aʊt. ɪt ʃʊk ˌɪtˈsɛlf, ˈstɑrtɪd tɪ groʊ ənd ðɛn wɛnt raɪt tɪ wərk. ðə groʊs θɪŋ ɪz ðət, tɔrn əˈpɑrt ɛz ðeɪ wər, ðə hɑrts kɛpt ˈbitɪŋ. aɪ swɛr aɪ fɛlt ə twɪnʤ ɪn maɪ oʊn ʧɛst. ðɛr wər ˈʃæˌdoʊz ɪn ðə pleɪs. aɪ doʊnt min ðə ˈmɑnstərz, aɪ min ril ˈʃæˌdoʊz, əv ˈpipəl. ˈoʊnli ðɛr wɑz noʊ wən ðɛr tɪ kæst ðɛm. ðeɪ wər ˈkəmɪŋ frəm ðə hɑrts. ə nu wən əˈpɪrd æt ðə seɪm taɪm ɛz ðə ˈhæʧɪŋ ˈmɑnstər, ənd ˈstɑrtɪd traɪɪŋ tɪ pʊl əˈweɪ, bət ɪt ˈkʊdənt. ðət wɑz wɪn aɪ ræn. aɪ ˈkʊdənt teɪk ɪt, ju ˌəndərˈstænd? aɪ ˈwəzənt treɪnd fər ðɪs kaɪnd əv ʃɪt. aɪ hərd ðə ˈəðərz bɪˈhaɪnd mi. aɪ doʊnt noʊ ɪf ðeɪ wər traɪɪŋ tɪ stɑp mi, ər ɪf ðə ˈbæstərdz hæd ˈspɑtɪd ˈjuˈɛs, bət wi gɑt ˈsɛpərˌeɪtɪd. aɪ faʊnd ə nis, dɑrk ˈklɑzət, ənd aɪv bɪn ˈhaɪdɪŋ ɪn hir sɪns. aɪv bɪn ˈraɪtɪŋ baɪ penlight*. aɪ tərn ɪt ɔf wɛˈnɛvər aɪ hir wən əv ðɛm ˈgɪtɪŋ kloʊz. ɪts wərkt, soʊ fɑr. aɪ kænt goʊ ˈɛni ˈfərðər. aɪv gɑt ə fju ʃɑts lɛft ɪn maɪ gən, bət aɪ kænt preɪ ˌɛniˈmɔr, nɑt ənd min ɪt. nɑt ˈæftər aɪ sɔ ðə nɛst. bət ju, ɪf juv faʊnd ðɪs, juv gɑt tɪ bi ən ˈeɪʤənt tu. ˈmeɪbi jʊr ˈstrɔŋgər ðən aɪ wɑz. ɪf ju kən, goʊ ɪn ənd dɪˈstrɔɪ ðə nɛst. dɪˈstrɔɪ ˈɛvəri læst hɑrt. ɪf ju du, ˈmeɪbi ˈɪtəl kɪl ðɛm. ɪts ðə ˈoʊnli θɪŋ aɪ kən θɪŋk əv. jul ˈprɑbəˌbli daɪ duɪŋ ɪt, bət jʊr dɛd ˈɛniˌweɪ. soʊ wəts ɪt ˈmætər tɪ ju haʊ ɪt ˈhæpənz? mi, əm goʊɪŋ tɪ traɪ ənd gɪt ðɪs rɪˈpɔrt bæk tɪ ðə ˈlɪvɪŋ rum, wɪʧ aɪ hoʊp ɪz wɛr ju faʊnd ɪt. ðɛn əm goʊɪŋ tɪ meɪk ʃʊr ðeɪ kænt juz maɪ hɑrt tɪ meɪk əˈnəðər wən əv ðoʊz θɪŋz. gʊd lək. ti salutant*. ɪz prɪˈzumd tɪ hæv bɪn ˈnutrəˌlaɪzd baɪ hu wɑz ˈpɑsʧʊməsli əˈwɔrdɪd ðə faʊnˈdeɪʃən stɑr (wən əv ˈoʊnli tu əˈwɔrdɪd tɪ ˌpərsəˈnɛl). du tɪ ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən kənˈteɪnd ɪn ˈdɑkjəmɛnt ɪt ɪz bɪˈlivd ðət ðə əˈnɑməli wɑz nɑt ˈloʊkəˌlaɪzd, ɛz ˈpriviəsli bɪˈlivd, ənd rɪˈnud ˈrisɔrsɪz hæv gɔn ˈɪntu əˈtɛmptɪŋ tɪ ˈloʊˌkeɪt ˈsɪmələr ˈɪnsədənts.
|
scp-1983
item #: scp-1983
object class: keter (presumed neutralized)
special containment procedures: outpost 54 has been built on the land surrounding scp-1983 and disguised as a chemical plant. the "plant" building serves as barracks for mtf chi-13 ("choir boys"). all entry points into outpost 54 are to be guarded at all times. personnel will review document 1983-12, which details the cover story to be given to any civilians expressing curiosity.
all mtf personnel must profess strong religious beliefs, per chi-13 protocols. all ammunition stocked must have a silver or silver-tipped projectile. a 24-hour watch is to be maintained on the front door of scp-1983-1. guards are to engage any instances of scp-1983-2 on sight. no personnel is to approach within five meters of scp-1983-1 outside of scheduled testing protocol.
update: following the event 1983-23, a stand-down of outpost 54 has been authorized. a skeleton crew will remain to monitor scp-1983 for any further activity. arms intended for use against instances of scp-1983-2 are to be maintained at outpost 54 armory.
description: scp-1983-1 is a one-story farmhouse in ███████ county, wyoming. it was abandoned in 1968 after a series of ritual murders, allegedly performed by a "satanic" cult. please see capture logs for scp-████ for further details.
the front door of scp-1983-1, when opened, appears to contain a spatial anomaly. neither matter nor light has been observed to exit the doorway, save for instances of scp-1983-2 (though the anomaly is exothermic).
scp-1983-1 is accessible through other entrances, including windows, the back door, and entrances cut into the back of scp-1983-1. however, the front room does not appear to exist inside of scp-1983-1. doors that should lead to the front room instead lead to other doors inside the building. measurements of the inside and outside of scp-1983-1 are inconsistent. holes cut through the interior walls of scp-1983-1 that should lead to the front room lead instead to the outside walls around the front of scp-1983-1, but stop three meters on either side of the doorway. attempts to drill into the front room of scp-1983-1 from the outside have led to the exposure of smaller portions of the anomaly, though instances of scp-1983-2 have not been observed to exit them. further attempts to breach the wall have been forbidden by o5-03, due to the possibility of allowing increased potential for instances of scp-1983-2 to appear.
scp-1983-2 are bipedal creatures approximately 1.8 meters tall. they are vaguely humanoid, and entirely black in color. they are highly aggressive and will engage any human on sight. when an instance of scp-1983-2 comes into contact with a human, they extend an upper limb into the human's chest cavity, without any apparent damage to skin or tissues. through unknown means, they then extract the heart, killing the human. once it has acquired a human heart, the instance of scp-1983-2 will return to scp-1983-1.
silver munitions fired while offering prayer is the only known method of killing scp-1983-2. the precise form of the prayer or religion of the supplicant does not appear to matter, so long as the prayer is sincere. once killed, the bodies of scp-1983-2 appear to "evaporate," leaving a small layer of sulfur.
scp-1983 was discovered after a series of mysterious deaths in the vicinity of ███████ county. foundation investigators encountered instances of scp-1983-2 and were able to trace them back to scp-1983-1.
addendum 1: a team from mtf chi-13 was sent through the front doorway to attempt to investigate the anomaly. they did not return. however, shortly after they entered, the front door appeared, closing in the frame. no further manifestations of scp-1983-2 appeared.
addendum 2: a second assault team entered scp-1983-1 to determine the fate of the first assault team. they did not return. the door did not close. shortly after new manifestations of scp-1983-2 appeared, agent morris entered the doorway, which closed shortly after.
addendum 3: on may 23, 1989, d-14134 was given a closed circuit camera tethered to a monitor by a 25-meter cord. he was instructed to examine as much of the area as he could, and then attempt to return. once through the doorway, feed from the camera was interrupted. the cord was pulled taut, and then snapped.
several hours afterward, the anomaly in scp-1983-1 disappeared. inside, the desiccated remains of several agents were discovered, as well as document 1983-15, an informal scp report written by an agent within the anomaly. it appears as follows:
item #: pending object class: keter. god help you. special containment procedures: you're going to die, you poor dumb fuck. this isn't a threat. i'm agent barclay. i'm in the middle of this goddamned thing, and i'm telling you, if you're here? you're going to die. i'm probably already dead. so that's out of the way. let's get to the containment procedures. there's really only one. close the goddamned door. you aren't going to get back through there. you've probably already tried. but we know they can get out, if they try hard enough. that's how we found this fucking place. hopefully, you've already done that. i know we did, once we gave up on getting out through there. if you didn't, then you go straight back and get that door closed. that is your only priority right now. you're going to die anyway. might as well do some good before you're gone. description: so, here's a story, tell me if you've heard it before. the foundation gets reports of trouble in bumfuck, usa. cattle and wildlife are dying mysteriously. some people turn up missing. when a body shows up, autopsy finds the heart missing. not cut out, not torn out, just gone. empty space in the middle of the chest. they find some sort of pitch-black things floating around. some brain at the foundation has seen something like them before, figures out how to kill them. silver bullets, and pray to god as you fire. literally. for some reason, that makes it work. doesn't matter which god, but you damn well better mean it. i can't, anymore. not after seeing the nest. anyway, foundation figures out where it's all coming from. some house in the middle of bumfuck. no one's lived there in years, not since yadda yadda, murder, cult, rituals, bullshit. the main thing is, these things keep appearing out of the front door. a team goes in, and they never come back out. but then again, neither do the monsters. a sane person would say, good enough, keep an eye on it, kill anything that moves. but this is the foundation. you're a tough agent from mtf-whatever-the-fuck. maybe sequere nos, maybe choir boys, like me. you go bust down the door and run inside, and that's it. you're fucked. the living room was bad enough. that's where they got o'brien. they reached in, and suddenly he keeled over, and one of them took off with his heart in its… claws, i guess? they're less distinct here. you probably noticed that. they're like shadows. stay away from the light. i know that sounds stupid, but think about it. in the light, shadows are stronger. they have edges. when it's dark, they're indistinct. they can hardly touch you, and they don't see very well. i think they see by your shadow. i don't know. i'm just pulling at straws here, i'll be honest. you've probably tried going back out the door, but if you haven't, don't. it leads to some place even worse. there aren't any monsters, but… jones went too far from the house, and i swear to god, he started to melt. things started popping out of him, and… all you need to know is he didn't make it back. that's when we closed the door. so, we started moving through the house. we kept to the light at first, before we wised up. three of us gone that way. but we got a pretty good picture of our surroundings. this place? it's big. it's not just the farmhouse. it's like… it's like they stole bits and pieces of a lot of places, and stuck them all together. there's some bits that look like an apartment, some that look like a shopping mall, and even what i swear is a closet from my old high school. same patterns on the tiles and everything. there's also bits that are made out of… stuff. it's black, like the shadow-things, and it's mostly in the well-lit places. if the lights go out, you can stick your hand through. i don't recommend it. that's how we lost torres. something grabbed him, pulled him through. the hole wasn't big enough for his head, but he still went through, eventually. so, stay away from the light places, but watch your step when it's dark. of course, there's no way out. we figured that out too. any door you find, it either just leads to another room in this nuthouse, or it leads out there, and it's pretty obvious we can't live there. so it's wait until you starve to death or one of those things gets you. great bunch of choices, huh? there's one thing you can do. i couldn't go through with it, but maybe you can. it won't help you live, i don't think, but it's… i think it's important. i'm pretty sure someone's going to have to, or these things are going to get out eventually. this place is stolen from lots of places. so i'm thinking there have to be other doors. we've closed all the ones we've found, but what if they get opened again? and the foundation doesn't find them in time? hell, they don't even know about closing the doors. i'm just hoping they figure out that if someone goes in, the things might stop getting out. and that's assuming everyone's smart enough to close the door after they come in. so, i think i figured out a way to stop these things. it's the nest. i only saw it once, for a few minutes. we followed one of the bastards after they got denning's heart. it took it into a room that i guess is in the middle of this whole place. it's all black stuff, and they've dragged in every kind of light they could find, i guess. lamps, flashlights, candles, you name it. some of them were carrying more in as we watched. anyway, at the middle, there's a big pile of hearts. just tossed in a heap, and torn open, every one. they threw denning's heart on the pile, and it started to beat, and then pulse, and then thrash around. then it tore open, and one of those things pulled itself out. it shook itself, started to grow and then went right to work. the gross thing is that, torn apart as they were, the hearts kept beating. i swear i felt a twinge in my own chest. there were shadows in the place. i don't mean the monsters, i mean real shadows, of people. only there was no one there to cast them. they were coming from the hearts. a new one appeared at the same time as the hatching monster, and started trying to pull away, but it couldn't. that was when i ran. i couldn't take it, you understand? i wasn't trained for this kind of shit. i heard the others behind me. i don't know if they were trying to stop me, or if the bastards had spotted us, but we got separated. i found a nice, dark closet, and i've been hiding in here since. i've been writing by penlight. i turn it off whenever i hear one of them getting close. it's worked, so far. i can't go any further. i've got a few shots left in my gun, but i can't pray anymore, not and mean it. not after i saw the nest. but you, if you've found this, you've got to be an agent too. maybe you're stronger than i was. if you can, go in and destroy the nest. destroy every last heart. if you do, maybe it'll kill them. it's the only thing i can think of. you'll probably die doing it, but you're dead anyway. so what's it matter to you how it happens? me, i'm going to try and get this report back to the living room, which i hope is where you found it. then i'm going to make sure they can't use my heart to make another one of those things. good luck. morituri te salutant.
scp-1983 is presumed to have been neutralized by d-14134, who was posthumously awarded the foundation star (one of only two awarded to class-d personnel). due to information contained in document 1983-15, it is believed that the anomaly was not localized, as previously believed, and renewed resources have gone into attempting to locate similar incidents.
|
bubu* ɪz ə ˈvɛri ˈspɛʃəl kæt hu wɑz wən əv ðə tu sərˈvaɪvərz ɪn hɪz ˈlɪtər əv faɪv. hi ənd hɪz ˈsɪstər wər əˈdɑptəd tɪ ə ˈfæməli ðət ɪˈvɛnʧəwəli kip ɪm bɪˈkəz əv ðə ˈlænˌdlɔrdz əˈbʤɛkʃən. hi wɑz ðɛn əˈbændənd, bət ˈləkəli ə kaɪnd ˈpərsən neɪmd ˈvɛrə faʊnd ɪm ənd brɔt ɪm hoʊm. ˌɪˈnɪʃəli ˈvɛrə ənd hər frɛnd wər traɪɪŋ tɪ ˈfɑstər ɪm ənd faɪnd ɪm ə hoʊm ˈleɪtər, bət wɪn ðeɪ dɪd faɪnd ɪm ə hoʊm, ɪt wɑz sun ˈpruvən tɪ bi ənˈfɪt. ðə nu ˈfæməli ˈwəzənt ˈeɪbəl tɪ kip ɪm seɪf, soʊ ˈvɛrə tʊk ɪm bæk tɪ hər pleɪs ənd hi wɑz ðɛr tɪ steɪ fər gʊd. ˈivɪn ˈæftər soʊ ˈmɛni ˈdɪfəkəlt taɪmz, həz ˈnɛvər lɔst trəst ɪn ˈjumənz ənd ˈɔlˌweɪz ləvz tɪ bi wɪθ ˈpipəl əˈkɔrdɪŋ tɪ. ˈfoʊˌtoʊz ˈkərtəsi əv (ˈflɪkər: veraecho*) ənd ˈstɔri ˈkərtəsi əv.
|
bubu is a very special cat who was one of the two survivors in his litter of five. he and his sister were adopted to a family that eventually coudln't keep him because of the landlord's objection. he was then abandoned, but luckily a kind person named vera found him and brought him home.
initially vera and her friend jojo were trying to foster him and find him a home later, but when they did find him a home, it was soon proven to be unfit. the new family wasn't able to keep him safe, so vera took him back to her place and he was there to stay for good.
even after so many difficult times, bubu has never lost trust in humans and always loves to be with people according to jojo.
photos courtesy of ©vera (flickr: veraecho) and story courtesy of jojo.
|
ðə ˌmæʃəˈneɪʃənz əv hɪz dɪˈpɑrʧər ənˈfoʊldəd əraʊnd ɪm, bət wɪθ wən aʊt ɪn ðə θərd ˈɪnɪŋ əv ə lɔs tɪ ˈklivlənd, rɔɪəlz ˈstɑrtər ˈdæni ˈdəfi əˈpɪrd ˌənəˈwɛr əv hɪz ˌɪmˈpɛndɪŋ ˈɛksət. ˈæftər ˈgɪvɪŋ əp ə ˈsɪŋgəl tɪ ˈdɛzɪgˌneɪtɪd ˈhɪtər krɪs ˈʤɑnsən, ˈdəfi hɛld əp hɪz gləv tɪ rɪˈsiv ə fid frəm ˈʃɔrtˌstɑp ˈɛskəˌbɑr. hɪz bæk wɑz tɪ ðə ˈdəˌgaʊt. wɪn hi tərnd əraʊnd, hi sɔ ˈmænɪʤər nɛd joʊst əˈproʊʧɪŋ. ˈdəfi tərnd təˈwɔrd ðə prəˈgrɛsɪv fild ˈbʊlˌpɛn, wɛr ðə dɔr ˈoʊpənd fər ˈʤɛrəˌmi ˈgəθri. ˈdəfi ˈhændɪd ˈoʊvər ðə ˈbeɪsˈbɔl ənd lɛft ðə geɪm. hi hæd rɪˈkɔrdɪd ˈoʊnli ˈsɛvən aʊts. ðə əˈmaʊnt əˈkaʊntɪd fər hɪz stɑrt əv ðə ˈsizən. ˈoʊnli ə rɛk əˈgɛnst ðiz ˈɪndiənz ɔn meɪ 6 wɛnt ˈʃɔrtər. ˈdɛfənətli fil laɪk aɪ du ˈɛniˌθɪŋ kloʊz tɪ maɪ ʤɑb today,”*,” ˈdəfi sɛd. wɑz ˈvɛri frustrating.”*.” saɪn əp ənd seɪv gɪt sɪks mənθs əv fri ˈdɪʤɪtəl ˈækˌsɛs tɪ ðə ˈkænzəs ˈsɪti stɑr hi ˈædɪd, kaɪnd əv ˈɛfərt ðət aɪ pʊt aʊt wɑz ʤɪst nɑt ˈjusfəl æt ɔl today.”*.” wɪθ ˈoʊnli 17 geɪmz lɛft ɪn 2015 ˈdəfi meɪ hæv ʤɪst tu mɔr ˈʧænsɪz tɪ ʃoʊ hi bɪˈlɔŋz ɪn ˈkænzəs pleɪɔf roʊˈteɪʃən. hi həz nɑt pərˈzɛnəd ə kəmˈpɛlɪŋ keɪs ɪn ðə pæst mənθ wɪn ˈpɪtɪd əˈgɛnst krɪs ˈmɛdlən. ʤɪst wən naɪt ˈərliər, ˈmɛdlən graʊnd θru 6 ˈɪnɪŋz əv ˈskɔrləs ˈbeɪsˈbɔl dɪˈspaɪt ˈlækɪŋ fil fər hɪz ər curveball*. ɛz ðə rɔɪəlz fɛl fər ðə taɪm ɪn ðɛr læst 15 geɪmz, ˈdəfi geɪv əp fɔr rənz ənd kʊd nɑt ˈfɪnɪʃ ðə θərd. əˈlɔŋ ðə weɪ, ˈdəfi ˈɪrə) dɪˈspleɪd ɔl ðə ˈtɛndənsiz ðət ɪgˈzɔst tim əˈfɪʃəlz əˈbaʊt hɪz pərˈfɔrməns. hi əˈlaʊd ˈætˈbæts tɪ bɪˈkəm ˈmɛrəˌθɑnz. hi geɪv əp straɪk hɪts. hi geɪv əp hɪts. hi ˈnɛvər ɪˈstæblɪʃt ə ˈtɛmˌpoʊ, ənd hi pʊt hɪz tim ɪn ə hoʊl. ˈdupləˌkeɪt jʊr məˈkænɪks, ju θroʊ strikes,”*,” joʊst sɛd. wɑz kaɪnd əv ɔl ˈoʊvər ðə place.”*.” joʊst dɪˈklaɪnd tɪ seɪ ˈwɛðər hi ˈfeɪvərd ˈdəfi ər ˈmɛdlən fər ðə fɔrθ spɑt ɪn ðə ɑkˈtoʊbər roʊˈteɪʃən. bət ðə ˈrisənt trɛnz ˈfeɪvər ˈmɛdlən. ə sprɪnt tɪ ðə əˈmɛrɪkən lig ˈsɛntrəl kraʊn həz dɪˈʤɛnərˌeɪtɪd ˈɪntu ə lɪmp. ˈkænzəs ˈsɪti trɪmd ɪts ˈmæʤɪk ˈnəmbər tɪ naɪn ˈtuzˌdeɪ. ðə ˈtæli stɔld ðɛr ə deɪ ˈleɪtər, ˈpɛndɪŋ ðə rɪˈzəlt əv geɪm əˈgɛnst ˈdiˌtrɔɪt. ˈminˌwaɪl, tərˈɑntoʊ rɪˈzaɪdz ˈoʊnli tu geɪmz bæk ɪn ðə reɪs fər ædˈvæntɪʤ. kɔst ɑr tim ə ʧæns tɪ ədˈvæns ɪn ðə standings,”*,” ˈdəfi sɛd. ðə əˈfɛns lʊkt ˈlɪstləs əˈgɛnst ˈklivlənd ˈstɑrtər ˈdæni ˈsæləzɑr, seɪv fər ə ˈsoʊˌloʊ ˈhoʊmər baɪ maɪk ɪn ðə ˈsɛvənθ. ˈlɪtəl rɪˈlif əraɪvz ɪn ˈsɪriz fəˈnæli: ðə rɔɪəlz wɪl feɪs ˈreɪnɪŋ əˈmɛrɪkən lig saɪ jəŋ əˈwɔrd ˈwɪnər ˈkɔri kluber*. nɑt sˈwɪŋɪŋ ðə bæts wɛl, ˈstɑrtɪŋ ˈpɪʧɪŋ həz gɑt tɪ goʊ aʊt ənd kip ju ɪn ðə game,”*,” joʊst sɛd. ju ər sˈwɪŋɪŋ ðə bæts wɛl, ðɛn ðət pɪks əp ðə ˈpɪʧərz ɪf ðeɪ hæv ə gʊd stɑrt. raɪt naʊ, nɑt duɪŋ either.”*.” ɪn ðə fərst ˈɪnɪŋ, ˈdəfi kənˈtɪnjud ə ˈfrəˌstreɪtɪŋ trɛnd fər boʊθ hɪmˈsɛlf ənd hɪz tim. hi bɪˈkeɪm ðə sɪksθ rɔɪəlz ˈstɑrtər ɪn ə roʊ tɪ ˌrikˈwaɪər mɔr ðən 20 ˈpɪʧɪz tɪ ˈfɪnɪʃ ðə fərst ˈɪnɪŋ. ɪn ðɪs keɪs, ˈdəfi θru 24 hɪz naɪnθ wɑz ə ˈfæstˌbɔl ðət əraɪvd æt ðə weɪst əv frænˈsɪskoʊ, ə ˈkænədɪt fər əˈmɛrɪkən lig ˈrʊki əv ðə jɪr. ˈkæˌʧər ˈsælvəˌdɔr ˈpɛrɛz hæd kɔld fər ə sˈlaɪdər, bət ˈdəfi ˈwɔntɪd ə ˈfæstˌbɔl. paʊərd ə ˈsoʊˌloʊ ʃɑt ˈoʊvər ðə ˈɛləˌveɪtɪd wɔl ɪn lɛft fild. fil laɪk maɪ ˈfæstˌbɔl ɪz gʊd ɪˈnəf tɪ gɪt ˈɛnibədi aʊt, wɪʧ ɪz ˈprɑbəˌbli ə gʊd kˈwɑləti tɪ have,”*,” ˈdəfi sɛd. ju θroʊ ɪt raɪt daʊn ðə middle.”*.” ðə nɛkst ˈɪnɪŋ wɑz wərs, boʊθ ɪn tərmz əv pɪʧ kaʊnt ənd ðə ˈækʧəwəl skɔr. ðə freɪm ˈnɛtɪd ˈklivlənd tu rənz, boʊθ əv ðɛm skɔrd wɪθ tu aʊts. ˈgəθri wɑz ˈwɔrmɪŋ əp wɪn ˈdəfi ˈfɪnɪʃt ðə freɪm, bət ðə ˈraɪtɪŋ wɑz ɔn ðə wɔl. ˈdəfi θru ə ˈfæstˌbɔl ˈoʊvər ðə ˈmɪdəl tɪ ˈaʊtˌfildər ˈeɪbrəˌhæm ɑlˈmoʊnteɪ. hi ˈsɪŋgəld. nɛkst ˈdəfi wɔkt ˈfɔrmər rɔɪəl maɪk ɑˈvilɛs. hi kʊd nɑt ˈkæpətəˌlaɪz ɔn ə kaʊnt. ˌɪnˈstɛd, ɑˈvilɛs tʊk fərst beɪs ˈæftər eɪt ˈpɪʧɪz. ˈʤeɪsən ˈkɪpnɪs pʊt ə ˈsɛkənd ˈɪndiənz rən ɔn ðə bɔrd wɪθ ə ˈsɪŋgəl əp ðə ˈmɪdəl. ˈrənərz stʊd æt ðə ˈkɔrnərz ɛz keɪm bæk tɪ hɪt. ɔn ən curveball*, bət ðə bɔl ˈskɪdɪd pæst ˈpɛrɛz fər ə waɪld pɪʧ. ˈkɪpnɪs muvd əp 90 fit tɪ ˈsɛkənd. ðɛn hi keɪm əraʊnd tɪ skɔr ɔn ˈsɪŋgəl, wɪn ˈdəfi ə ˈfæstˌbɔl ənd ˈsɛkənd ˈbeɪsmən bɛn ˈzɑbrɪst kʊd nɑt sˈməðər ˈgraʊndər. ɔˈrɛdi fɔr rənz hæd skɔrd. ðə ˈpætərnz lʊkt ˈrɛdi tɪ rɪˈpit ɪn ðə θərd ˈæftər ə ˈliˌdɔf wɔk baɪ fərst ˈbeɪsmən ˈkɑrloʊs sænˈtænə ənd ə hɪt baɪ ˈdɛzɪgˌneɪtɪd ˈhɪtər ˈʤɑnsən. joʊst riˈmuvd ˈdəfi frəm ðə geɪm ˌɪnˈstɛd. hi meɪ sun riˈmuv ɪm frəm kənˈtɛnʃən fər ðə pleɪɔf roʊˈteɪʃən. wən stɪŋz ə ˈlɪtəl bɪt worse,”*,” ˈdəfi sɛd. aɪ noʊ aɪ hæv mɔr ɪn ðə tæŋk ðən aɪ ˈɔfərd tonight.”*.” ˈɪndiənz 5 rɔɪəlz 1 tablestyle*: ˈtɛmplət: ˈkænzəs ˈsɪti æb ɑr eɪʧ baɪ ˈdəbəlju keɪ avg*. ˈgɔrdən 3 0 0 0 1 3 285 ˈzɑbrɪst 3 0 1 0 1 1 288 keɪn 4 0 0 0 0 2 308 3 0 0 0 1 1 300 4 0 1 0 0 2 289 4 1 1 1 0 1 281 ˈpɛrɛz si 4 0 1 0 0 0 255 ˈrioʊs 4 0 1 0 0 1 259 ˈɛskəˌbɑr 3 0 0 0 0 0 252 ˈtoʊtəlz 32 1 5 1 3 11 tablestyle*: ˈtɛmplət: ˈklivlənd æb ɑr eɪʧ baɪ ˈdəbəlju keɪ avg*. ˈkɪpnɪs 4 1 1 1 0 1 299 4 1 3 4 0 1 317 ˈbræntli 4 0 0 0 0 1 315 sænˈtænə 2 0 1 0 2 0 234 si 4 0 0 0 0 3 220 ˈʤɑnsən 3 0 1 0 1 0 365 sændz 1 0 0 0 0 1 229 3 0 1 0 0 1 253 4 1 1 0 0 0 267 ɑˈvilɛs 2 2 1 0 2 1 236 ˈtoʊtəlz 31 5 9 5 5 9 tablestyle*: ˈtɛmplət: ˈkænzəs ˈsɪti 000 000 100 1 5 1 ˈklivlənd 130 100 5 9 0 aʊt fər sændz ɪn ðə 3rd*. i: 3 lɑb: ˈkænzəs ˈsɪti 7 ˈklivlənd 8: ˈzɑbrɪst 31 22 ɑˈvilɛs 10 hr*: 19 ɔf ˈsæləzɑr; 9 ɔf d.duffy*. rbis*: 72 ˈkɪpnɪs 48 4 41 sb*: 11 6 ɛs: ˈkɪpnɪs. ˈrənərz lɛft ɪn ˈskɔrɪŋ pəˈzɪʃən: ˈkænzəs ˈsɪti 3 2 ˈrioʊs); ˈklivlənd 4 (a.almonte*,, c.johnson*, ˈkɪpnɪs). risp*: ˈkænzəs ˈsɪti 0 fər 2 ˈklivlənd 3 fər 11 ˈrənərz muvd əp: ˈkɪpnɪs. gidp*: ˈbræntli. dp*: ˈkænzəs ˈsɪti 1 (ˈzɑbrɪst, a.escobar*,). tablestyle*: ˈtɛmplət: ˈkænzəs ˈsɪti ˌaɪˌpi eɪʧ ɑr ər ˈdəbəlju keɪ ˈɪrə ˈdəfi ɛl, 6 4 4 2 3 69 ˈgəθri 2 1 1 3 4 72 ˈʧeɪmbərlɪn 1 1 0 0 0 2 17 tablestyle*: ˈtɛmplət: ˈklivlənd ˌaɪˌpi eɪʧ ɑr ər ˈdəbəlju keɪ ˈɪrə ˈsæləzɑr ˈdəbəlju, 7 4 1 1 2 6 102 ʃɔ 1 0 0 0 1 3 19 ˈælən 1 1 0 0 0 2 11 ˌɪnˈhɛrətɪd runners-scored*: ˈgəθri wp*: d.duffy*. ˈəmˌpaɪərz: hoʊm, bɛn meɪ; fərst, krɪs guˈkʧoʊni; ˈsɛkənd, ʤɛf ˈnɛlsən; θərd, ˈkɔˌri ˈbleɪzər. taɪm: att*:
|
the machinations of his departure unfolded around him, but with one out in the third inning of a 5-1 loss to cleveland, royals starter danny duffy appeared unaware of his impending exit.
after giving up a single to designated hitter chris johnson, duffy held up his glove to receive a feed from shortstop alcides escobar. his back was to the dugout. when he turned around, he saw manager ned yost approaching. duffy turned toward the progressive field bullpen, where the door opened for jeremy guthrie.
duffy handed over the baseball and left the game. he had recorded only seven outs. the amount accounted for his second-briefest start of the season. only a one-inning wreck against these indians on may 6 went shorter.
“i definitely feel like i didn’t do anything close to my job today,” duffy said. “this was very frustrating.”
sign up and save get six months of free digital access to the kansas city star
he added, “the kind of effort that i put out was just not useful at all today.”
with only 17 games left in 2015, duffy may have just two more chances to show he belongs in kansas city’s playoff rotation. he has not presented a compelling case in the past month when pitted against kris medlen.
just one night earlier, medlen ground through 6 1/3 innings of scoreless baseball despite lacking feel for his changeup or curveball. as the royals fell for the 12th time in their last 15 games, duffy gave up four runs and could not finish the third.
along the way, duffy (7-8, 4.35 era) displayed all the tendencies that exhaust team officials about his performance. he allowed at-bats to become marathons. he gave up two-out strike hits. he gave up two-out hits. he never established a tempo, and he put his team in a first-inning hole.
“you can’t duplicate your mechanics, you can’t throw strikes,” yost said. “he was kind of all over the place.”
yost declined to say whether he favored duffy or medlen for the fourth spot in the october rotation. but the recent trends favor medlen.
a once-joyous sprint to the american league central crown has degenerated into a foot-dragging limp. kansas city (85-60) trimmed its magic number to nine tuesday. the tally stalled there a day later, pending the result of minnesota’s game against detroit. meanwhile, toronto resides only two games back in the race for home-field advantage.
“i cost our team a chance to advance in the standings,” duffy said.
the offense looked listless against cleveland starter danny salazar, save for a solo homer by mike moustakas in the seventh. little relief arrives in thursday’s series finale: the royals will face reigning american league cy young award winner corey kluber.
“if you’re not swinging the bats well, starting pitching has got to go out and keep you in the game,” yost said. “if you are swinging the bats well, then that picks up the pitchers if they don’t have a good start. right now, we’re not doing either.”
in the first inning, duffy continued a frustrating trend for both himself and his team. he became the sixth royals starter in a row to require more than 20 pitches to finish the first inning.
in this case, duffy threw 24. his ninth was a 93-mph fastball that arrived at the waist of francisco lindor, a candidate for american league rookie of the year. catcher salvador perez had called for a slider, but duffy wanted a fastball. lindor powered a solo shot over the elevated wall in left field.
“i feel like my fastball is good enough to get anybody out, which is probably a good quality to have,” duffy said. “but you can’t throw it right down the middle.”
the next inning was worse, both in terms of duffy’s pitch count and the actual score. the 30-pitch frame netted cleveland two runs, both of them scored with two outs. guthrie was warming up when duffy finished the frame, but the writing was on the wall.
duffy threw a 3-2 fastball over the middle to outfielder abraham almonte. he singled. next duffy walked former royal mike aviles. he could not capitalize on a 2-2 count. instead, aviles took first base after eight pitches. jason kipnis put a second indians run on the board with a single up the middle.
runners stood at the corners as lindor came back to hit. lindor whiffed on an 0-1 curveball, but the ball skidded past perez for a wild pitch. kipnis moved up 90 feet to second. then he came around to score on lindor’s two-run single, when duffy grooved a belt-high fastball and second baseman ben zobrist could not smother lindor’s grounder.
already four runs had scored. the patterns looked ready to repeat in the third after a leadoff walk by first baseman carlos santana and a one-out hit by designated hitter johnson. yost removed duffy from the game instead. he may soon remove him from contention for the playoff rotation.
“this one stings a little bit worse,” duffy said. “because i know i have more in the tank than i offered tonight.”
indians 5, royals 1
tablestyle: sp-basebatterscci template: sp-basebatters
kansas city ab r h bi w k avg. gordon lf 3 0 0 0 1 3 .285 zobrist 2b 3 0 1 0 1 1 .288 cain cf 4 0 0 0 0 2 .308 hosmer 1b 3 0 0 0 1 1 .300 k.morales dh 4 0 1 0 0 2 .289 moustakas 3b 4 1 1 1 0 1 .281 perez c 4 0 1 0 0 0 .255 rios rf 4 0 1 0 0 1 .259 escobar ss 3 0 0 0 0 0 .252 totals 32 1 5 1 3 11
tablestyle: sp-basebatterscci template: sp-basebatters
cleveland ab r h bi w k avg. kipnis 2b 4 1 1 1 0 1 .299 lindor ss 4 1 3 4 0 1 .317 brantley lf 4 0 0 0 0 1 .315 santana 1b 2 0 1 0 2 0 .234 y.gomes c 4 0 0 0 0 3 .220 johnson dh 3 0 1 0 1 0 .365 sands rf 1 0 0 0 0 1 .229 a-chisenhall ph-rf 3 0 1 0 0 1 .253 a.almonte cf 4 1 1 0 0 0 .267 aviles 3b 2 2 1 0 2 1 .236 totals 31 5 9 5 5 9
tablestyle: sp-basebyinningscci template: sp-basebyinnings
kansas city 000 000 100 — 1 5 1 cleveland 130 100 00x — 5 9 0
a-flied out for sands in the 3rd.
e: s.perez (3). lob: kansas city 7, cleveland 8. 2b: zobrist (31), s.perez (22), aviles (10). hr: moustakas (19), off salazar; lindor (9), off d.duffy. rbis: moustakas (72), kipnis (48), lindor 4 (41). sb: c.santana (11), a.almonte (6). s: kipnis.
runners left in scoring position: kansas city 3 (l.cain 2, rios); cleveland 4 (a.almonte, lindor, c.johnson, kipnis). risp: kansas city 0 for 2; cleveland 3 for 11.
runners moved up: kipnis. gidp: brantley.
dp: kansas city 1 (zobrist, a.escobar, hosmer).
tablestyle: sp-basepitcherscci template: sp-basepitchers
kansas city ip h r er w k np era duffy l, 7-8 2.1 6 4 4 2 3 69 4.35 guthrie 4.2 2 1 1 3 4 72 5.55 chamberlain 1 1 0 0 0 2 17 5.11
tablestyle: sp-basepitcherscci template: sp-basepitchers
cleveland ip h r er w k np era salazar w, 13-8 7 4 1 1 2 6 102 3.48 shaw 1 0 0 0 1 3 19 2.68 allen 1 1 0 0 0 2 11 3.30
inherited runners-scored: guthrie 2-0. wp: d.duffy.
umpires: home, ben may; first, chris guccione; second, jeff nelson; third, cory blaser. time: 2:47. att: 11,103
|
pakistan* ræŋkt faɪv ɪn ˈɪndɛks baɪ əv nɔrθ carolina*, waɪl ˈɪndiə ræŋkt æt 92 ˈpækɪˌstæn həz sərˈpæst ˈɪndiə ɪn ˌɪmˈpruvɪŋ ˈwɔtər ənd ˌsænɪˈteɪʃən ˈækˌsɛs fər ɪts ˈsɪtɪzənz, əˈkɔrdɪŋ tɪ ə pərˈfɔrməns ˈɪndɛks riˈlist ɔn ˈfraɪˌdeɪ. ˈpækɪˌstæn ræŋkt faɪv ɪn ðə nu ˈɪndɛks dɪˈvɛləpt baɪ ðə ˈwɔtər ˈɪnstɪˌtut æt ðə ˌjunəˈvərsəti əv nɔrθ ˌkɛrəˈlaɪnə æt ˈʧæpəl ˈgɪlɪŋz skul əv ˈgloʊbəl ˈpəblɪk hɛlθ ɪn ðə ˈjuˈɛs, waɪl ˈɪndiə ˈɑkjəˌpaɪd ən əˈnɛnˌviəbəl pəˈzɪʃən. rɛd: ˈwɔtər ənd ˌsænɪˈteɪʃən ɪkˈstɛnʃən ˈproʊˌgræm: ˈθaʊzənz ˈbɛnəfɪt ɪn chitral*, fər 2015 haɪ pərˈfɔrməns ˈkəntriz ˌɪnˈklud ðoʊz ðət hæv meɪd sɪgˈnɪfɪkənt ˌɪmˈpruvmənt ɪn ˈrisənt jɪrz kəmˈpɛrd tɪ ðɛr pɪrz. loʊ pərˈfɔrmɪŋ ˈkəntriz ˌɪnˈklud ðoʊz ðət ʃoʊd ə ˈstændˌstɪl ər dɪˈklaɪn ɪn ˈwɔtər ənd ˌsænɪˈteɪʃən ˈækˌsɛs ɪn ˈrisənt jɪrz, kəmˈpɛrd tɪ ðɛr pɪrz. ˈræŋkɪŋ əv pleɪs ˈpriˈdeɪts ðə ˈrisənt lɔnʧ əv ðə ˈɪndiə mission”*” baɪ ˈɪndiən praɪm ˈmɪnɪstər ˈmoʊdi. ˈæfrɪkɑ ˈkəntriz ˌɪnˈkludɪŋ ˈmɑli, saʊθ ˈæfrɪkɑ, ənd ˌiθiˈoʊpiə ər ˈɔlsoʊ əˈməŋ ðə tɔp pərˈfɔrmərz ɪn spaɪt əv ˈmɑdəst ˈrisɔrsɪz, əˈkɔrdɪŋ tɪ ðə wɑʃ pərˈfɔrməns ˈɪndɛks ðət ɪˈvæljuˌeɪts ˈkəntri pərˈfɔrməns ɪn ˌɪmˈpruvɪŋ ˈækˌsɛs tɪ ˈwɔtər ənd ˌsænɪˈteɪʃən ənd ɪn ɪˈroʊdɪŋ ˌɪnɪkˈwɑlɪtiz ɪn ˈækˌsɛs. haɪ pərˈfɔrmərz ˈɔlsoʊ ˌɪnˈkludɪd ˈʧaɪnə, ɛl ˈsælvəˌdɔr, ˈnaɪʤər, ˈiʤɪpt, ənd ˈmɔlˌdaɪvz. ˈrəʃə, ðə ˈfɪləˌpinz ənd brəˈzɪl ɔn ðə ˈəðər hænd, wər loʊ pərˈfɔrmərz. rɛd: ˈwɔtər, ˌsænɪˈteɪʃən ˈɪʃuz: ˈmɛkəˌnɪzəm nidz overhaul’*’ ðə ˈɪndɛks kəmˈpɛrz ˈkəntriz rəˈgɑrdləs əv saɪz ənd ˈɪnˌkəm ˈlɛvəl. baɪ juz ðɪs ˈmɛθəd ðə rɪˈpɔrt dɪˈdust ðət ə groʊs dəˈmɛstɪk ˈprɑdəkt dɪz nɑt dɪˈtərmən pərˈfɔrməns ɪn ˌɪmˈpruvɪŋ ˈwɔtər ənd ˌsænɪˈteɪʃən ˈækˌsɛs fər ɪts ˈsɪtɪzənz. minz ðət ˈivɪn ˈkəntriz wɪθ ˈlɪmɪtɪd ˈrisɔrsɪz kən meɪk greɪt straɪdz ɪf ðeɪ hæv ðə raɪt ɪn place,”*,” sɛd əv ðə rɪˈpɔrt ˈʤeɪmi ˈbɑrˌtræm, dɪˈrɛktər əv ðə ˈwɔtər ˈɪnstɪˌtut æt unc*. ˈgəvərnmənts, ɛŋˈgoʊz, ənd eɪd ˈeɪʤənsiz kən dɪˈrɛkt ðɛr ˈrisɔrsɪz təˈwɔrd ˈbɪldɪŋ ˈsɪstəmz ənd kəˈpæsɪti fər ˈækʃən ɪn ˈkəntriz ðət ər ˈlægɪŋ, ənd təˈwɔrd ˌɪmpləmɛnˈteɪʃən wɛr ðoʊz kəˈpæsɪtiz ər ɪn pleɪs ənd performing,”*,” ˈbɑrˌtræm ˈnoʊtɪd. ðə ˈɑrtɪkəl ərˈɪʤənəli əˈpɪrd ɔn ðə ˌɛkəˈnɑmɪk taɪmz rɛd fʊl ˈstɔri
|
pakistan ranked five in index developed by university of north carolina, while india ranked at 92
pakistan has surpassed india in improving water and sanitation access for its citizens, according to a performance index released on friday.
pakistan ranked five in the new index developed by the water institute at the university of north carolina at chapel hill’s gillings school of global public health in the us, while india occupied an unenviable 92nd position.
read: water and sanitation extension programme: thousands benefit in chitral, g-b
for 2015, high performance countries include those that have made significant improvement in recent years compared to their peers. low performing countries include those that showed a standstill or decline in water and sanitation access in recent years, compared to their peers.
india’s ranking of 92nd place predates the recent launch of the “clean india mission” by indian prime minister narendra modi.
sub-saharan africa countries including mali, south africa, and ethiopia are also among the top performers world-wide in spite of modest resources, according to the wash performance index that evaluates country performance in improving access to water and sanitation and in eroding inequalities in access.
high performers also included china, el salvador, niger, egypt, and maldives. russia, the philippines and brazil on the other hand, were low performers.
read: water, sanitation issues: ‘existing mechanism needs overhaul’
the index compares countries regardless of size and income level. by use this method the report deduced that a country’s gross domestic product does not determine performance in improving water and sanitation access for its citizens.
“this means that even countries with limited resources can make great strides if they have the right programmes in place,” said co-author of the report jamie bartram, director of the water institute at unc.
“national governments, ngos, and aid agencies can direct their resources toward building systems and capacity for action in countries that are lagging, and toward implementation where those capacities are in place and performing,” bartram noted.
the article originally appeared on the economic times
read full story
|
ˈdɔktər hu ˈæktrəs ˈæləks ˈkɪŋstən, hu pleɪz ðə taɪm waɪf ɪn ðə hɪt ˌbibiˈsi ʃoʊ, həz ˈspoʊkən əˈbaʊt ə ˈrɪvər sɔŋ ˌtɛləˈvɪʒən ˈsɪriz ənd hu ʃʊd stɑr əˈlɔŋˈsaɪd hər. prəˈmoʊtɪŋ ðə ˈəpˌkəmɪŋ ˈkrɪsməs ˈspɛʃəl, wɛr wi dɪˈskəvər ʃi ɪz ˈɔlsoʊ ˈmɛrid tɪ ə ʤaɪənt ˈroʊˌbət kɔld kɪŋ (pleɪd baɪ ðə inbetweeners’*’ grɛg ˈdeɪviz), ˈkɪŋstən toʊld ˈdɪʤɪtəl spaɪ ðət ʃi wʊd laɪk ə əv hər oʊn. ʃi sɛd: ðə 9 ˈwɔtərˌʃɛd? wɪθ ˈkæptən ʤæk? maɪt bi naughty!’*!’ mɔr: ˈdɔktər hu: tˈwɛnti ˈkɪŋstən ənd ˈbɛroʊmən təˈgɛðər ɔn ðə seɪm skrin ɪz ə θɔt ðət maɪt gɪt ˈɛvriˌwən hɑt ˈəndər ðə ˈkɑlər. ˌædvərˈtaɪzmənt ˌædvərˈtaɪzmənt ʤɑn ˈbɛroʊmən həz pleɪd ðə ˈkæptən ʤæk ˈhɑrknəs sɪns 2005 ənd həz əˈpɪrd əˈlɔŋˈsaɪd boʊθ ˈkrɪstəfər ˈɛkəlstɑn ənd ˈdeɪvɪd ˈtɛnənt, ðoʊ nɑt wɪθ mæt smɪθ ənd həz jɛt tɪ əˈpɪr wɪθ ˈpitər twɛlfθ ˈdɔktər. ˈæləks ˈɔlsoʊ spoʊk tɪ ˈdɪʤɪtəl spaɪ əˈbaʊt hu ðə nɛkst ˈdɔktər hu kəmˈpænjən ʃʊd bi, ənd nɑt hər! ʃi ˈkɑmɛntəd: θɪŋk ðə ˈbjuti əv ə ˈkɛrɪktər laɪk ˈrɪvər sɔŋ ɪz ðət kəm ɪn fər ən ədˈvɛnʧər ənd ðɛn ʃi goʊz ɔf əˈgɛn, ənd aɪ θɪŋk wət ðə fænz love*. ʃi wər ə ˈkɑnstənt kəmˈpænjən, nɑt ʃʊr ðə fænz wʊd ˌɛnˈʤɔɪ ðət soʊ much.’*.’ ˌædvərˈtaɪzmənt ˌædvərˈtaɪzmənt ɪn ðə ˈhəzbəndz əv ˈrɪvər sɔŋ, ðə ˈdɔktər hu ˈkrɪsməs ˈspɛʃəl, ˈrɪvər dɪz nɑt ˈrɛkəgˌnaɪz ˈpitər ˈdɔktər, ənd ɪm ɪn ə ˈdɛrɪŋ ˈdaɪmənd haɪst əˈkrɔs speɪs ənd taɪm. ˈdɔktər hu, ðə ˈhəzbəndz əv ˈrɪvər sɔŋ ɛrz æt 5.15pm*, ˈfraɪˌdeɪ, dɪˈsɛmbər 25 ɔn ˌbibiˈsi wən.
|
doctor who actress alex kingston, who plays the time lord’s wife in the hit bbc show, has spoken about a river song spin-off tv series and who should star alongside her.
promoting the upcoming christmas special, where we discover she is also married to a giant robot called king hydroflax (played by the inbetweeners’ greg davies), kingston told digital spy that she would like a spin-off of her own. she said:
‘after the 9 o’clock watershed? with captain jack? might be naughty!’
more: doctor who: twenty tantalising tardis titbits
kingston and barrowman together on the same screen is a thought that might get everyone hot under the collar.
advertisement
advertisement
tv’s john barrowman has played the pansexual captain jack harkness since 2005 and has appeared alongside both christopher eccleston and david tennant, though not with matt smith and has yet to appear with peter capaldi’s twelfth doctor.
alex also spoke to digital spy about who the next doctor who companion should be, and it’s not her! she commented:
‘i think the beauty of a character like river song is that she’ll come in for an adventure and then she goes off again, and i think that’s what the fans love.
‘if she were a constant companion, i’m not sure the fans would enjoy that so much.’
advertisement
advertisement
in the husbands of river song, the doctor who christmas special, river does not recognise peter capaldi’s doctor, and enrols him in a daring diamond heist across space and time.
doctor who, the husbands of river song airs at 5.15pm, friday, december 25, on bbc one.
|
ðə ˌənəˈfɪʃəl ˈvərʧuəl ˌriˈæləˌti (vr*) ˌrɛkriˈeɪʃən əv saʊθ pɑrk əraɪvd ˈərliər ðɪs wik, əˈveɪləbəl ɪkˈsklusɪvli fər mæk. θæŋks tɪ dɪˈmænd frəm ðə kəmˈjunɪti ˌhaʊˈɛvər, dɪˈvɛləpərz tul hæv sin fɪt tɪ kriˈeɪt ə ˈwɪndoʊz ˈpiˈsi kəmˈpætəbəl ˈvərʒən əv ðɛr ˈsɔfˌwɛr wɪʧ ɪz naʊ əˈveɪləbəl tɪ ˈdaʊnˌloʊd fər fri. ˈrɛkriˌeɪtɪŋ ˈpɑpjələr ənd ˈsɪtˌkɑm loʊˈkeɪʃənz ɪn ɪz bɪˈkəmɪŋ ˈsəmθɪŋ əv ə trɛnd. grɛg ˈmɪlər ərnd səm ˈhɛˌdlaɪn əˈtɛnʃən wɪθ hɪz ˌædəpˈteɪʃən əv ˈʤɛri əˈpɑrtmənt noʊn ɛz pleɪs, ənd ˈɪndi ˈstudiˌoʊ faɪər ˈpændə həz bɪlt ə ˈsɑləd ˌrɛpjəˈteɪʃən ɔf ðə bæk əv tu kriˈeɪʃənz: ðə ˈbɔɪlər rum ˌɪnˈspaɪərd baɪ ˈspɪrɪtəd əˈweɪ ənd. ˌhaʊˈɛvər, saʊθ pɑrk teɪks θɪŋz wən steɪʤ ˈfərðər baɪ ˈrɛkriˌeɪtɪŋ ðə ɪnˈtaɪər taʊn frəm ðə ˈtɛləˌvɪʒən ˈsɪriz. kɔr pis ðət wi ˈwɔntɪd tɪ kriˈeɪt wʊd meɪk juz əv ðə rɪft ɪn ɔl əv ɪts ˈglɔri. wi ˈnidɪd ə fri wərld ɪkˈspɪriəns wɪθ ə bɪt əv ən ɛʤ ənd ə ˈbjutəfəl sɪmˈplɪsɪti. soʊ ˈnæʧərəli wi ˈlændɪd ɔn ðə wərld əv saʊθ pɑrk, wɪʧ wɑz ə ˈpərˌfɪkt blɛnd əv ˈɛvriˌθɪŋ, ɪn əˈdɪʃən, wi wər juʤ fænz əv ðə ˌaɪˈkɑnɪk show.”*.” ridz ðə ˌɪntrəˈdəkʃən ɔn ðə əˈfɪʃəl ˈwɛbˌsaɪt fər saʊθ pɑrk. saʊθ pɑrk kən bi ˈdaʊnˌloʊdɪd fər boʊθ mæk ənd ˈwɪndoʊz ˈpiˈsi ˈfɔrˌmæts frəm ðə əˈfɪʃəl ˈwɛbˌsaɪt fər ðə ɪkˈspɪriəns, kəmˈpætəbəl wɪθ ðə rɪft dɪˈspleɪ (hmd*). saʊθ pɑrk kən ˈɔlsoʊ bi vjud ɪn jʊr ˈbraʊzər ˈviə ðə ˈjunɪti plugin*, ˌhaʊˈɛvər ðɪs ˈvərʒən ɪz nɑt kəmˈpætəbəl. wɪl kip ju ˈəpˌdeɪtɪd wɪθ ɔl ðə ˈleɪtəst ˈditeɪlz ɔn saʊθ pɑrk ənd ˈəðər ɪkˈspɪriənsɪz ˈkəmɪŋ frəm tul ɪn ðə fˈjuʧər.
|
the unofficial virtual reality (vr) recreation of south park arrived earlier this week, available exclusively for mac. thanks to demand from the vr community however, developers tool have seen fit to create a windows pc compatible version of their software which is now available to download for free.
recreating popular anime and sitcom locations in vr is becoming something of a trend. greg miller earned some headline attention with his adaptation of jerry seinfeld’s apartment known as jerry’s place vr, and uk indie studio fire panda has built a solid reputation off the back of two anime creations: the boiler room inspired by spirited away and totoro vr. however, south park vr takes things one stage further by recreating the entire town from the television series.
“the core piece that we wanted to create would make use of the oculus rift in all of its glory. we needed a free world experience with a bit of an edge and a beautiful simplicity. so naturally we landed on the world of south park, which was a perfect blend of everything, in addition, we were huge fans of the iconic show.” reads the introduction on the official website for south park vr.
south park vr can be downloaded for both mac and windows pc formats from the official website for the experience, compatible with the oculus rift head-mounted display (hmd). south park vr can also be viewed in your browser via the unity plugin, however this version is not vr compatible. vrfocus will keep you updated with all the latest details on south park vr and other vr experiences coming from tool in the future.
|
frɛnʧ ənd trups riˈgeɪnd kənˈtroʊl əv ðə ˈɛrˌpɔrt ənd brɪʤ əv ðə ˈkruʃəl, ˈnɔrðərn ˈsɪti əv ɔn ˈsæˌtɪˌdeɪ, ˈmɑrkɪŋ ðɛr ˈbɪgəst ədˈvæns jɛt ɪn ðɛr bɪd tɪ aʊst ɪkˈstriməsts hu hæv kənˈtroʊld ˈnɔrðərn ˈmɑli fər mənθs, ˈmɪlɪˌtɛri əˈfɪʃəlz sɛd. ðə muv kəmz ʤɪst tu wiks ˈæftər fræns lɔnʧt ɪts ˈmɪlɪˌtɛri əˈfɛnsɪv ɪn səˈpɔrt əv ðə ˈʃeɪki, ˈsɛntrəl ˈgəvərnmənt əv ðɪs ˈfɔrmər frɛnʧ ˈkɑləni. ɪt ɪz ənˈklɪr wət kaɪnd əv rɪˈzɪstəns frɛnʧ ənd trups wɪl feɪs ɪn ðə ˈkəmɪŋ deɪz. ðə frɛnʧ ˈmɪlɪˌtɛri sɛd ɪn ə ˈsteɪtmənt ɔn ɪts ˈwɛbˌsaɪt ðət ðɛr ˈspɛʃəl ˈfɔrsɪz, wɪʧ hæd stɔrmd ɪn baɪ lænd ənd baɪ ɛr, hæd kəm ˈəndər faɪər frəm "ˈsɛvərəl ˈtɛrərɪst ˈɛləmənts" ðət wər ˈleɪtər "dɪˈstrɔɪd." ɪn ə ˈleɪtər prɛs riˈlis ɛnˈtaɪtəld "frɛnʧ ənd trups ˈlɪˌbərˌeɪt" ðə frɛnʧ ˈmɪnɪstri əv dɪˈfɛns sɛd ðeɪ wər ˈbrɪŋɪŋ bæk ðə taʊnz meɪər, diallo*, hu hæd flɛd tɪ ðə ˈkæpɪtəl əv ˈbæməkoʊ fɑr tɪ ðə wɛst. ˌhaʊˈɛvər, ə ˈsɪti əˈfɪʃəl ˈɪntərvˌjud baɪ ˈtɛləˌfoʊn baɪ ðə əˈsoʊʃiˌeɪtəd prɛs sɛd ˌkoʊəˈlɪʃən ˈfɔrsɪz soʊ fɑr ˈoʊnli kənˈtroʊld ðə ˈɛrˌpɔrt, ðə brɪʤ ənd sərˈaʊndɪŋ ˈneɪbərˌhʊdz. ənd ɪn ˈpɛrɪs, ə dɪˈfɛns ˈmɪnɪstri əˈfɪʃəl ˈklɛrəˌfaɪd ðət ðə ˈsɪti hæd nɑt bɪn ˈfʊli ˈlɪˌbərˌeɪtɪd, ənd ðət ðə ˈprɔˌsɛs əv friɪŋ wɑz kənˈtɪnjuɪŋ. boʊθ əˈfɪʃəlz spoʊk ˈoʊnli ɔn ðə kənˈdɪʃən əv ˌænəˈnɪmɪti bɪˈkəz ðeɪ wər nɑt ˈɔθərˌaɪzd tɪ spik ˈpəblɪkli ɔn ðə ˈmætər. 'ækts əv hərˈæsmənt' sˈwupɪŋ ɪn ˈəndər ðə ˈkəvər əv ˈdɑrknəs, ðə frɛnʧ ənd ˈfɔrsɪz feɪst spərˈædɪk "ækts əv hərˈæsmənt" ˈdʊrɪŋ ðə deɪ, sɛd col*. θɪˈri ˈbərkhərd, ə frɛnʧ ˈmɪlɪˌtɛri ˈspoʊksmən ɪn ˈpɛrɪs. hi hæd noʊ ˌɪˈmiˌdiət ˈɛstəˌmeɪt ɔn ˈkæʒəwəltiz., ðə ˈlɑrʤəst ˈsɪti ɪn ˈnɔrðərn ˈmɑli, wɑz sizd baɪ ə ˈmɪksʧər əv ˈfaɪtərz mɔr ðən naɪn mənθs əˈgoʊ, ənd ðə ˈbætəl tɪ ˈriˈteɪk ðə ˈsɪti ɪz ɪkˈspɛktɪd tɪ bi təf. ðə ˈrɛbəl grup ðət tərnd ˈɪntu ə ˈrɛplɪkə əv æfˈgænəˌstæn ˈəndər ðə ˈtælɪˌbæn həz kloʊz taɪz tɪ belmoktar*, ðə æˈlʤɪriən ˈnæʃənəl hu həz lɔŋ ˈɑpərˌeɪtəd ɪn ˈmɑli ənd hu læst wik kleɪmd riˌspɑnsəˈbɪləti fər ðə ˈtɛrər əˈtæk ɔn ə ˈnæʧərəl gæs plænt ɪn æˈlʤɪriə. hɪz ˈfaɪtərz ər bɪˈlivd tɪ ˌɪnˈklud æˈlʤiriənz, ɪˈʤɪpʃənz, mauritanians*, ˈlɪˌbiənz, tunisians*, ˌpækɪˈstæniz ənd ˈivɪn ˈæfˌgænz. ðə frɛnʧ əˈsɔlt bɪˈgæn wɪθ ðə ˈkæpʧər əv ðə ˈɛrˌpɔrt, ə strəˈtiʤɪk ˈlændɪŋ strɪp ðət ˈoʊpənz ðə weɪ fər ˈiziər ˈsɔrtiz ɔl ˈoʊvər ˈnɔrðərn ˈmɑli. ðə ˈfərðər ˈkæpʧər əv ə ˈmeɪʤər brɪʤ ˈlidɪŋ ˈɪntu ðə taʊn minz ðət ðə ʤiˈhɑˌdɪsts "sɔ ðɛr minz əv ˈtrænspɔrt ənd ðɛr ləˈʤɪstɪks saɪts dɪˈstrɔɪd," frɛnʧ dɪˈfɛns ˈmɪnɪstər lə sɛd ɪn ə ˈsteɪtmənt. ˈɛrˌstraɪks ɪn ˌtɪmbəkˈtu ənd ðə ˌɑpərˈeɪʃən ɪn kəmz æt ðə seɪm taɪm ɛz ˈɛrˌstraɪks ɪn ðə tu ˈəðər prəˈvɪnʃəl ˈkæpɪtəlz hɛld baɪ ðə ɪkˈstriməsts ðə ˈsɪtiz əv ˌtɪmbəkˈtu ənd, wɪʧ laɪk fɛl tɪ ðə ˈrɛbəlz læst ˈeɪprəl, ˈdʊrɪŋ ðə keɪˈɑtɪk ˈæftərˌmæθ əv ə ku ɪn ðə ˈdɪstənt ˈkæpɪtəl. ˈnɪrli 30 bɑmz hæv bɪn faɪərd frəm ˈfaɪtər ʤɛts ˈoʊvər ðə pæst tu deɪz, sɛd ˈfrænsɪz ˈmɪlɪˌtɛri ɪn ə kəmˌjunəˈkeɪ. ðə ˌsaɪməlˈteɪniəs ˈɛriəl əˈtæks ˈɔlsoʊ kəm æt ðə seɪm taɪm ðət graʊnd trups ər ˈkɛriɪŋ aʊt ə ˈmuvmənt, wɪθ frɛnʧ ənd ˈæfrɪkɑn lænd ˈfɔrsɪz ˈhɛdɪŋ tɪ frəm ˈnaɪʤər, wɛr ʧæd həz sɛnt ə bəˈtæljən. frɛnʧ ənd ˈfɔrsɪz ər ˈɔlsoʊ ˈhɛdɪŋ tɪ ˌtɪmbəkˈtu, ˈviə ðə ˈsɛntrəl ˈkɔrɪdər ðət lidz streɪt nɔrθ frəm ðə ˈsɛntrəl ˈsɪti əv segou*, ˈviə ðə ˈrisəntli riˈkæpʧərd taʊn əv diabaly*. ɪn ən ˈɪntərvˌju ˈsæˌtɪˌdeɪ, col*. toʊld ðə əˈsoʊʃiˌeɪtəd prɛs ðət ðə ˈæfrɪkɑn fɔrs wɪl bi ɪkˈspændɪd frəm ən ænˈtɪsəˌpeɪtɪd trups tɪ səm wɪʧ dɪz nɑt ˌɪnˈklud ðə ˈsoʊlʤərz ˈprɑməst baɪ ʧæd. moʊst ˈænəlɪsts hæd sɛd ðə ˈərliər ˈfɪgjər wɑz fɑr tu smɔl tɪ kənˈfrənt ðə ˈɪsləmɪsts ˈgɪvɪn ðə væst ˈtɛrɪˌtɔri ðeɪ hoʊld ən ˈɛriə ˈlɑrʤər ðən æfˈgænəˌstæn. "bɪˈkəz ðeɪv sin ðət ðə ˈɛriə ˌɪtˈsɛlf, ˈnɔrðərn ˈmɑli ɪz tu lɑrʤ fər ðət ˈnəmbər əv trups soʊ ðɛr wɑz ə nid tɪ ˌɪnˈkris ðə ˈnəmbər ənd ðæts waɪ wi əraɪvd æt 5700 sɛd, ðə fɔrs kəˈmændər. "aɪ bɪˈliv ðət ɛz taɪm goʊz ɔn ɪt meɪ bi ˈnɛsəˌsɛri tɪ ˌɪnˈkris ðə strɛŋθ əˈgɛn. bɪˈkəz fræns pʊlz aʊt wi ˈdɛfənətli məst hæv tɪ ˌɪnˈkris ðə strɛŋθ." sɪns fræns bɪˈgæn ɪts ˈmɪlɪˌtɛri ˌɑpərˈeɪʃən, ðə ˈɪsləmɪsts hæv riˈtritɪd frəm θri smɔl taʊnz ɪn ˈsɛntrəl ˈmɑli: diabaly*, ənd douentza*. taʊn əv ˈoʊpən tɪ rɪˈpɔrtərz fər ðə fərst taɪm ɔn ˈsæˌtɪˌdeɪ, əˈθɔrətiz ˈoʊpənd ðə taʊn əv tɪ rɪˈpɔrtərz. ˌɔlˈðoʊ ɪn moʊst ˈpleɪsɪz hæv əˈplɔdɪd ðə ərˈaɪvəl əv ðə frɛnʧ, ðə taʊn əv, bɪlt əraʊnd ə ˈsɪŋgəl, roʊd, prəˈvaɪdz ə ˈkaʊntərˌweɪt ənd rɪˈvilz ðə ˈjumən toʊl əv ðə ˌɑpərˈeɪʃən. meɪər hæd ˈərliər sɛd ðət 11 səˈvɪljənz wər kɪld ˈdʊrɪŋ ðə ˈɛrˌstraɪks. əˈməŋ ðɛm wər fɔr ˈrɛlətɪvz əv maiga*, ə jəŋ, mæn hu ræn fər ˈkəvər ɔn ʤæn. 11 ðə fərst deɪ əv ðə ˈɛrˌstraɪks. hi hɪd bɪtˈwin tu məd wɔlz ˈsɛpərˌeɪtɪŋ hɪz ˈkɑmpaʊnd frəm ðət əv hɪz ˈneɪbər. hɪz ɔnt, ənd ðə fɔr ˈʧɪldrən, ˌɪnˈkludɪŋ ˈsɛvərəl jəŋ gərlz ðət wər wɪθ hər, əˈbændənd ðə pɑt ɔn ən ˈoʊpən fleɪm wɛr ðeɪ wər pərˈpɛrɪŋ ðə ˈmɪdˌdeɪ mil ənd ræn ˌɪnˈsaɪd ðə haʊs. frɛnʧ ˈkɑmbæt ˈhɛlɪˌkɑptərz, ˈlʊkɪŋ fər ˈrɛbəlz, ðə ˈbɪldɪŋz meɪd əv ˈnəθɪŋ mɔr ðən məd mɪkst wɪθ strɔ. "ðə ˈwɪmən wər pərˈpɛrɪŋ fud raɪt hir ɪn ðə ʃeɪd əv ðɪs tri, wɪn wi hərd ðə nɔɪz meɪd baɪ ðə ˈɛrˌkræft. aɪ ræn ənd θru ˌmaɪˈsɛlf bɪtˈwin ðə tu wɔlz ˈoʊvər ðɛr," sɛd maiga*. "ˈæftər ɪt wɑz ˈoʊvər, aɪ wɛnt tɪ ðə haʊs, ənd wɪn aɪ ˈoʊpənd ðə dɔr, aɪ sɔ ðət ðeɪ wər dɛd. əv ðə faɪv ˈpipəl ˌɪnˈsaɪd, ˈoʊnli wən sərˈvaɪvd. ə ˈtɑdlər. ðə ˈbɑdiz wər wən ɔn tɔp əv ðə ˈəðər. ðə ˈtɑdlər wɑz kraɪɪŋ. ðə ˈbʊləts hæd pɪrst ðə dɔr. aɪ traɪd tɪ faɪnd ðɛr ˈpəlsɪz, bət ðeɪ wər gɔn. aɪ ˈriəˌlaɪzd ɪt wɑz ˈoʊvər. aɪ pɪkt əp ðə ʧaɪld ənd tʊk ɪm tɪ ə ˈrɛlətɪvz haʊs ɪn taʊn."
|
french and malian troops regained control of the airport and bridge of the crucial, northern city of gao on saturday, marking their biggest advance yet in their bid to oust al-qaeda-linked extremists who have controlled northern mali for months, military officials said.
the move comes just two weeks after france launched its military offensive in support of the shaky, central government of this former french colony. it is unclear what kind of resistance french and malian troops will face in the coming days.
the french military said in a statement on its website that their special forces, which had stormed in by land and by air, had come under fire from "several terrorist elements" that were later "destroyed."
in a later press release entitled "french and malian troops liberate gao" the french ministry of defense said they were bringing back the town's mayor, sadou diallo, who had fled to the malian capital of bamako far to the west.
however, a city official interviewed by telephone by the associated press said coalition forces so far only controlled the airport, the bridge and surrounding neighborhoods.
and in paris, a defense ministry official clarified that the city had not been fully liberated, and that the process of freeing gao was continuing.
both officials spoke only on the condition of anonymity because they were not authorized to speak publicly on the matter.
'acts of harassment'
swooping in under the cover of darkness, the french and malian forces faced sporadic "acts of harassment" during the day, said col. thierry burkhard, a french military spokesman in paris. he had no immediate estimate on casualties.
gao, the largest city in northern mali, was seized by a mixture of al-qaeda-linked fighters more than nine months ago, and the battle to retake the city is expected to be tough.
the rebel group that turned gao into a replica of afghanistan under the taliban has close ties to moktar belmoktar, the algerian national who has long operated in mali and who last week claimed responsibility for the terror attack on a bp-operated natural gas plant in algeria.
his fighters are believed to include algerians, egyptians, mauritanians, libyans, tunisians, pakistanis and even afghans. the french assault began with the capture of the airport, a strategic landing strip that opens the way for easier sorties all over northern mali.
the further capture of a major bridge leading into the town means that the jihadists "saw their means of transport and their logistics sites destroyed," french defense minister jean-yves le drian said in a statement.
airstrikes in timbuktu and kidal
the operation in gao comes at the same time as airstrikes in the two other provincial capitals held by the extremists the cities of timbuktu and kidal, which like gao fell to the rebels last april, during the chaotic aftermath of a coup in the distant capital. nearly 30 bombs have been fired from fighter jets over the past two days, said france's military in a communique.
the simultaneous aerial attacks also come at the same time that ground troops are carrying out a pincer movement, with french and african land forces heading to gao from niger, where chad has sent a battalion.
french and malian forces are also heading to timbuktu, via the central corridor that leads straight north from the central malian city of segou, via the recently recaptured town of diabaly.
in an interview saturday, col. shehu usman abdulkadir told the associated press that the african force will be expanded from an anticipated 3,200 troops to some 5,700 which does not include the 2,200 soldiers promised by chad.
most analysts had said the earlier figure was far too small to confront the islamists given the vast territory they hold an area larger than afghanistan.
"because they've seen that the area itself, northern mali is too large for that number of troops so there was a need to increase the number and that's why we arrived at 5700," said abdulkadir, the force commander. "i believe that as time goes on it may be necessary to increase the strength again. because france pulls out we definitely must have to increase the strength."
since france began its military operation, the islamists have retreated from three small towns in central mali: diabaly, konna and douentza.
town of konna open to reporters
for the first time on saturday, malian authorities opened the town of konna to reporters. although in most places malians have applauded the arrival of the french, the town of konna, built around a single, hard-top road, provides a counterweight and reveals the human toll of the operation.
konna's mayor had earlier said that 11 civilians were killed during the airstrikes. among them were four relatives of souleymane maiga, a young, 20-something man who ran for cover on jan. 11, the first day of the airstrikes.
he hid between two mud walls separating his compound from that of his neighbor. his aunt, and the four children, including several young girls that were with her, abandoned the pot on an open flame where they were preparing the midday meal and ran inside the house.
french combat helicopters, looking for rebels, strafed the buildings made of nothing more than mud mixed with straw.
"the women were preparing food right here in the shade of this tree, when we heard the noise made by the aircraft. i ran and threw myself between the two walls over there," said maiga. "after it was over, i went to the house, and when i opened the door, i saw that they were dead. of the five people inside, only one survived. a toddler. the bodies were one on top of the other. the toddler was crying. the bullets had pierced the door. i tried to find their pulses, but they were gone. i realized it was over. i picked up the child and took him to a relative's house in town."
|
ˈəpər st*. ˈænθɔˌni lɑk ənd dæm həz ˈlɪtəl juz tɪ ðə juz. ˈɑrmi kɔrz əv ˈɛnʤəˈnɪrz, wɪʧ ˈkərəntli ˈɑpərˌeɪts ɪt. eɪt jɪrz əˈweɪ. æt bɛst. ənd ðɛr rɪˈmeɪn səm ˈsaɪzəbəl ˈhərdəlz tɪ klɪr bɪtˈwin naʊ ənd ðɛn. bət ðət dɪˈskərɪʤd səm ɪn ðə twɪn ˈsɪtiz frəm ˌɪˈmæʤənɪŋ ˈsəmθɪŋ ˈpriviəsli θɔt ˌɪmˈprɑbəbəl fər ˈdaʊnˈtaʊn ˌmɪniˈæpəlɪs: ə ˈsɛntrəl roʊl ɪn ə ˈnæʃənəl pɑrk. ðə drim ˈsɛnərz ɔn wən əv ðə ˈpisɪz əv lænd ɪn ðə ˈriʤən, əraʊnd ðə lɑk ənd dæm æt ðə ˈəpər st*. ˈænθɔˌni fɔlz ðət sɪts bɪˈloʊ ðə stoʊn ɑrʧ brɪʤ. ənd ðə aɪˈdiə ɪz tɪ kriˈeɪt ə pɑrk ɪkˈspɪriəns tɪ tɛl ðə ˈstɔri əv ðə ˈneɪtɪv əˈmɛrɪkənz hu prɪˈsidɪd ðə waɪt ˈsɛtələrz ɛz wɛl ɛz ðə ˈɪndəstriz ðət tæpt ðə paʊər əv ðə ˈrɪvər tɪ bɪld ðə ˈsɪti. naʊ hæv ə greɪt, sɔrt əv ˌənænˈtɪsəˌpeɪtɪd, ˌɑpərˈtunəti tɪ θɪŋk əˈbaʊt plænz fər nɛkst æt ðət lock,”*,” sɛd krɪˈstin ˈgoʊpfərt, ˈsinjər ˈproʊˌgræm ˈmænɪʤər fər ðə ˈnæʃənəl pɑrks ˌkɑnsərˈveɪʃən əˌsoʊʃiˈeɪʃən, ə nɑnˈprɑfət ˈædvəkəsi ˌɔrgənəˈzeɪʃən ðət ˈspɑnsərd ən ˈoʊpən haʊs læst mənθ tɪ tɔk əˈbaʊt ˈmeɪkɪŋ ɪt ə ki pis əv ðə ˌmɪsɪˈsɪpi ˈnæʃənəl ˈrɪvər ˌrɛkriˈeɪʃən ˈɛriə. ənd international’*’ sɪgˈnɪfɪkəns ˈəðər ðən biɪŋ əˈveɪləbəl tɪ riˈlis ˈprɛʃər ˈdʊrɪŋ ˈflədɪŋ ˈsəmθɪŋ dən ʤɪst sɪks taɪmz sɪns ɪt wɑz kəmˈplitɪd ɪn 1963 ðə lɑk həz ˈlɪtəl juz tɪ ðə juz. ˈɑrmi kɔrz əv ˈɛnʤəˈnɪrz, wɪʧ ˈkərəntli ˈɑpərˌeɪts ɪt. ðə lɑk wɑz kloʊzd tɪ ˌnævəˈgeɪʃən ɪn ʤun əv 2015 ðə rɪˈzəlt əv ə 2014 dɪˈsɪʒən baɪ ˈkɑŋgrəs ɛz ə weɪ tɪ hɔlt ðə ˈprɑˌgrɛs əv ˌɪnˈveɪsɪv kɑrp, ðoʊ ðə fəˈsɪlɪti stɪl ˈhaʊsɪz ə smɔl ˈvɪzɪtər ˈsɛnər ðət ˈɔfərz tʊrz ˈdʊrɪŋ ðə ˈsəmər rən baɪ ˈnæʃənəl pɑrk ˈsərvɪs stæf. ɪn ˈəðər wərdz, ɪf ðə ˈkɑnsɛpt ɪz ˈɛvər ˈriəˌlaɪzd, ju kən θæŋk ə ˈrɪli ˈəgli fɪʃ. ənd wɪθ ðə lɑk ˌɪtˈsɛlf ɪn ˈkɛrˌteɪkər ˈstætəs, ðə ˈeɪʤənsi hoʊps tɪ rɪˈsiv ˈfəndɪŋ tɪ bɪˈgɪn wət ɪt tərmz ə study”*” tɪ ˈænsər ˈwɛðər ɪt ɪz stɪl wərθ ˈhævɪŋ ðə ˈfɛdərəl ˈgəvərnmənt oʊn ənd ˈɔpərˌeɪt ɪt. næn ˈbɪskhɔf, ə ˈprɑʤɛkt ˈmænɪʤər fər ðə kɔrz ɪn st*. pɔl, sɛd ðə ˈstədi wʊd lʊk æt fɔr ˈɔpʃənz fər ðə ˈstrəkʧər: meɪnˈteɪnɪŋ ɪt; ənd dɪˈspoʊzɪŋ əv ɪt; trænsˈfərɪŋ ɪt tɪ əˈnəðər ˌgəvərnˈmɛntəl ˈɛntɪti; ər kriˈeɪtɪŋ əˈnəðər juz fər ɪt, laɪk ˌrɛkriˈeɪʃən. ðə læst ˈɔpʃən wʊd ˌrikˈwaɪər kənˈgrɛʃənəl pərˈmɪʃən ənd ə ˈspɑnsər tɪ teɪk ɪt ˈoʊvər. ɪf ðə kɔrz aɪˈdɛntəˌfaɪd ðə ˈnæʃənəl pɑrk ˈsərvɪs ɛz ðə bɛst ˈspɑnsər, ðə ˈeɪʤənsi ɪz ˈlaɪkli tɪ gɪt ən ɪnˌθuziˈæstɪk rɪˈspɑns. ˈpleɪsɪz ɔn ðə ɪnˈtaɪər ˌmɪsɪˈsɪpi kən mæʧ ɪts ˈnæʃənəl ənd ˌɪnərˈnæʃənɑl significance,”*,” sɛd ʤɑn ˈænfɪnsən, ðə ˌsupərɪnˈtɛndənt əv ðə ˌmɪsɪˈsɪpi ˈnæʃənəl ˈrɪvər ˌrɛkriˈeɪʃən ˈɛriə. ˈfoʊˌtoʊ baɪ ˈpitər ˈkæləhæn ðə lɑk wɑz kloʊzd tɪ ˌnævəˈgeɪʃən ɪn ʤun əv 2015 ðə rɪˈzəlt əv ə 2014 dɪˈsɪʒən baɪ ˈkɑŋgrəs ɛz ə weɪ tɪ hɔlt ðə ˈprɑˌgrɛs əv ˌɪnˈveɪsɪv kɑrp. wət wʊd ɪt lʊk laɪk? soʊ wət wʊd ə st*. ˈænθɔˌni fɔlz ˈnæʃənəl pɑrk fəˈsɪlɪti lʊk laɪk? ˈtɑməs maɪər həz bɪn ˈθɪŋkɪŋ əˈbaʊt ðət kˈwɛʃən. ðət ɪz, haʊ wʊd ə fəˈsɪlɪti ˈwərði əv ðə pɑrk ˈsərvɪs ˈleɪbəl bi bɪlt əˈmɪd ðə lɑk ənd dæm ə ˈɪrə stil ənd ˈkɑnkrit məˈʃin mɛnt tɪ juz ðə floʊ əv ðə ˈrɪvər tɪ lɪft ənd loʊər boʊts 50 fit? maɪər, ən ˈɑrkəˌtɛkt ənd ˈfaʊndɪŋ ˈprɪnsəpəl əv ˈɑrkəˌtɛkʧər hu dɪˈzaɪnd ðə mɪl ˈsɪti mˈjuziəm, həz bɪn ɪkˈsplɔrɪŋ fˈjuʧər ˈjuzɪz əv ðə lɑk saɪt ɛz wɛl ɛz əˈʤɔɪnɪŋ ˈpɑrsəlz ɔn ðə ˈsɛntrəl ˈrɪvərˌfrənt. ˈkərtəsi əv ˈɑrkəˌtɛkts ˈkɑrənt ˈoʊnərˌʃɪp: 1 juz. ˈgəvərnmənt 2 ˌmɪniˈæpəlɪs pɑrk ənd ˌrɛkriˈeɪʃən bɔrd 3 ˌmɪnɪˈsoʊtə dɪˈpɑrtmənt əv ˌtrænspərˈteɪʃən 4 ˈsɪti əv ˌmɪniˈæpəlɪs 5 ˈnɔrðərn steɪt paʊər koʊ. 6 ˌjunəˈvərsəti əv ˌmɪnɪˈsoʊtə 7 ɪŋk. hi sɛd ðə ˈtaɪmlaɪn fər ə nu fəˈsɪlɪti æt ðə lɑks wɪl ˈlaɪkli ˈfɑloʊ ðə ˈprɔˌsɛs fər ðə mˈjuziəm, wɪʧ ˈoʊpənd 12 jɪrz ˈæftər ðə ˈbɪldɪŋ wɑz ˈdæmɪʤd baɪ faɪər. ˈstɑrtɪŋ naʊ ə ˈprɔˌsɛs ðət maɪt teɪk eɪt ər 10 jɪrz tɪ kəm tɪ fruˈɪʃən, bət ðɪs ɪz haʊ ðeɪ start,”*,” hi sɛd. nɑt hir tɪ dɪˈzaɪn ðə ˈprɑʤɛkt bət tɪ pʊl təˈgɛðər ə vision.”*.” ðət ˈvɪʒən dɪˈpɛndz əˈpɑn ðə lɑk ˈstrəkʧər ənd sərˈaʊndɪŋ kɔrz ˈprɑpərti biɪŋ tərnd ˈoʊvər tɪ ðə ˈnæʃənəl pɑrk ˈsərvɪs, ˈiðər ˈfɔrməli ər θru ən əˈgrimənt wɪθ ðə kɔrz. ən ɪkˈspændɪd ˈɔfəs ənd stæf ˈbɪldɪŋ ɔn tɔp əv ðə lɑk kʊd bɪˈkəm ə pleɪs fər ˈvɪzɪtər ˌɔriɛnˈteɪʃən, fud ˈsərvɪs, ˈrɛˌstrumz ənd ˈɪnˌdɔr ənd ˈaʊtˌdɔr vjuɪŋ əv ðə fɔlz. bət maɪər ˈɔlsoʊ ɛnˈvɪʒənz weɪz əv ˈgɪtɪŋ ˈvɪzɪtərz məʧ ˈkloʊzər tɪ ðə fɔlz ðən ðeɪ kən bi naʊ. ðɛr ɪz ə smɔl pis əv lænd ɔn ðə ˈrɪvər saɪd əv ðə lɑk ðə rɪˈmeɪnz əv ˈəptən ˈaɪlənd ðət hi θɪŋks kʊd bi riʧt baɪ ˈvɪzɪtərz. ənd hi həz skɛʧt aʊt ˈwɔkˌweɪz ˈoʊvər ðə ˈjɛloʊ ˈmʊrɪŋ ˈpaɪˌlɑnz ðət wəns ˈgaɪdɪd ˈvɛsəlz ˈɪntu ðə lɑk frəm ˈəpˈstrim, ə ˈpɔrtɪʤ fər kəˈnu ənd ˈkaɪækərz, ənd ˈivɪn θɪŋks ðɛr ər weɪz tɪ gɪt ˈpipəl ˌɪnˈsaɪd ðə lɑk. wʊd kɔl ðɛm ˈnæʧərəl ˈpleɪsɪz wɛr ˈpipəl wʊd wɔnt tɪ goʊ ənd explore,”*,” hi sɛd əv ðə ˈvɛriəs ˈlændɪŋz ənd ˈvɪstəz. ə ˈvɛri bɪg ˈɑbstəkəl ðə ˈnæʃənəl pɑrks ˌkɑnsərˈveɪʃən ˈgoʊpfərt həz strɛst ðət ðə ˌɛksplərˈeɪʃən əv ˈædɪŋ ðə lɑk tɪ ðə ɪgˈzɪstɪŋ ˌrɛkriˈeɪʃən ˈɛriə ɪz nɑt ə ˌgəvərnˈmɛntəl ˈəndərˌteɪkɪŋ bət ɪz ˌɪnˈtɛndɪd tɪ wərk wɪθ ðə kɔrz əv ˈɛnʤəˈnɪrz ənd ðə ˈnæʃənəl pɑrk ˈsərvɪs. ɪt wɪl rən kənˈkərəntli wɪθ ðə corps’*’ ˌdɪspəˈzɪʃən ˈstədi. ˈhoʊpɪŋ tɪ du ɪz sɛt ðə steɪʤ fər ðə ˈvɪʒən soʊ wɪn ðeɪ gɪt tɪ ðə ɛnd əv ðɛr ˈprɔˌsɛs seɪ, ‘‘well*, ðə kəmˈjunɪti həz ˈrɪli ɔˈrɛdi kəm təˈgɛðər ənd hæd ə dɪˈskəʃən əˈbaʊt ðə fˈjuʧər əv ðət lock,’”*,’” ʃi sɛd. bət ˈhərdəlz rɪˈmeɪn. ɪn hɪz ˌprɛzənˈteɪʃən æt ðə ˈoʊpən haʊs, maɪər ˈnoʊtɪd wət ˈmɛni kənˈsɪdər tɪ bi ðə ˈbɪgəst wən tɪ kriˈeɪtɪŋ ə ˈsɛntərˌpis tɪ ðə mnrra*: kraʊn ˈhaɪˌdroʊ. ðə ˌmɪniˈæpəlɪs ˈkəmpəˌni hoʊldz ə ˈlaɪsəns frəm ðə ˈfɛdərəl ˈɛnərʤi ˈrɛgjələˌtɔri kəˈmɪʃən tɪ bɪld ə smɔl ˌhaɪdroʊɪˈlɛktrɪk ˈprɑʤɛkt æt ðə saɪt. ðə ˈkəmpəˌni wʊd ˈkæpʧər ˈwɔtər frəm ðə ˈrɪvər, rən ɪt θru ˈtreɪsɪz tɪ ˈtərbaɪnz ɛmˈbɛdɪd bɪˈniθ kɔrz ˈprɑpərti nɛkst tɪ ðə lɑk ənd dæm, ənd ðɛn θru nu ˈtənəlz bæk tɪ ðə ˈrɪvər bɪˈloʊ ðə lɑk. ˈkərtəsi əv ˈɑrkəˌtɛkts ə ˈrɛndərɪŋ ʃoʊɪŋ ðə minz baɪ wɪʧ ˈvɪzɪtərz kʊd riʧ ðə fɔlz. ˌɪˈnɪʃəli bækt baɪ ˈɛnərʤi wɪʧ wʊd ˈpərʧəs ənd dɪˈstrɪbjut ðə paʊər ˈʤɛnərˌeɪtɪd baɪ ðə ˈtərbaɪnz kraʊn ˈhaɪˌdroʊ həz bɪn traɪɪŋ tɪ bɪld ðə ˈprɑʤɛkt fər 25 jɪrz. ðə ˌɪˈnɪʃəl plæn wɑz tɪ pleɪs ˈtərbaɪnz ɪn ðə ˈbeɪsmənt əv ðə ˈnɪrˈbaɪ kraʊn ˈroʊlər mɪl ˈbɪldɪŋ, bət noʊ dil kʊd bi riʧt wɪθ ðə ˈoʊnərz. nɛkst, ðeɪ wər tɪ bi pleɪst ɔn pɑrk bɔrd lænd nɪr ðə oʊld ˈfuʤi jɑ saɪt, bət ðət tu feɪld tɪ bi ˈfaɪnəˌlaɪzd. wɪn ruld ðət ðə pɑrk bɔrd bi kəmˈpɛld tɪ əˈlaʊ ðə ˈprɑʤɛkt, kraʊn ˈhaɪˌdroʊ tərnd ɪts əˈtɛnʃən tɪ ə ˈprɑʤɛkt kəmˈplitli wɪˈθɪn kɔrz ˈprɑpərti. əˈpoʊnənts, wɪʧ ˌɪnˈkludz ˈnɪrli ˈɛvriˌwən ənd ˈɛvəri ˌɔrgənəˈzeɪʃən wɪθ ən ˈɪntəˌrɛst ɪn ðə ˈrɪvər, ðə fɔlz ənd ðə pɑrk hæv ˈɑrgjud ðət ðə ˈprɑʤɛkt həz ʧeɪnʤd soʊ məʧ sɪns ɪt wɑz fərst ˈlaɪsənst ɪn 1999 ðət kraʊn ˈhaɪˌdroʊ ʃʊd bi rikˈwaɪərd tɪ stɑrt ðə ˈrɛgjələˌtɔri ˈprɔˌsɛs ˈoʊvər. əˈbʤɛkʃənz ˌɪnˈklud nɔɪz ənd dɪsˈrəpʃən tɪ ðə ˈsɛntrəl ˈrɪvərˌfrənt; ðə θrɛt tɪ ðə ɛsˈθɛtɪks əv ðə fɔlz ˈdʊrɪŋ floʊz; fɪr əˈbaʊt ðə faʊnˈdeɪʃənz əv ðə stoʊn ɑrʧ brɪʤ frəm ˈaʊtˌfloʊ ˈtənəl ˈbɔrɪŋ; ənd, ˈfaɪnəli, ðə ˈifɛkt kraʊn ˈhaɪˌdroʊ wʊd hæv ɔn ˈɛni pɑrk ˈsərvɪs ˈprɑʤɛkt æt ðə saɪt. ɪn hɪz ˈlɛtər əv ˌɑpəˈzɪʃən tɪ ðə ˈprɑʤɛkt, juz. rɛpriˈzɛtətɪv. kiθ ˈɛlɪsən roʊt ðət ðə ˈrɛlətɪvli loʊ ˈaʊtˌpʊt əv ðə ˈprɑʤɛkt əˈbaʊt ˈmɛgəˌwɑts meɪks ðə dɪsˈrəpʃən nɑt wərθ ðə paʊər. hi roʊt ðət ðə kraʊn ˈhaɪˌdroʊ ˈprɑʤɛkt ɪn ˈkɑnflɪkt wɪθ ˈnɪrli all”*” əv ðə ˈrɪvərˌfrənt ˌrɛkləˈmeɪʃən ˈprɑʤɛkts, ˌɪnˈkludɪŋ ðə ˈnæʃənəl pɑrk ˈkɑnsɛpt. ˈɔlsoʊ əˈpoʊzd ər ðə ˌmɪniˈæpəlɪs ˈsɪti ˈkaʊnsəl ənd ðə ˌmɪniˈæpəlɪs pɑrk ˌrɛkriˈeɪʃən bɔrd. ˈgoʊpfərt sɛd læst wik ðət kraʊn ˈhaɪˌdroʊ ɪz əv ðoʊz ənˈnoʊn ˈfæktərz ðət wi hæv tɪ əˈkaʊnt fər. wi noʊ ðɛr ər ˌɪmpləˈkeɪʃənz fər haʊ wi kʊd juz ðət speɪs ʃʊd ɪt goʊ in.”*.” teɪk əp soʊ ˈlɪtəl space’*’ tu ˈkəmpəˌni bɔrd ˈmɛmbərz wər æt ðə ˈrisənt ˈoʊpən haʊs tɪ dɪˈskəs ðə ˈnæʃənəl pɑrk ˈkɑnsɛpt, ənd ˈgoʊpfərt sɛd ðeɪ əˈproʊʧt hər wɪθ ən ˈɔfər tɪ wərk wɪθ pɑrk ˈplænərz. ʃɛrd ðət ðeɪ fɛlt ɔl ðiz ˈprɑʤɛkts kʊd bi ˈmuvɪŋ ˈfɔrwərd together,”*,” ʃi sɛd. kraʊn ˈsiˌiˈoʊ ˈwɪljəm hɔks sɛd hi θɪŋks hɪz ˈprɑʤɛkt ɪn ðə bɛst ʃeɪp bɪn ɪn. ril confident.”*.” bət hi ˈɔlsoʊ ʤoʊkt əˈbaʊt haʊ lɔŋ ɪt həz ˈteɪkən fər tɪ ˈprɔˌsɛs ðə əˈmɛndmənt tɪ ðə ˈlaɪsəns. ‘‘time,’*,’ ənd ðɛn time,’”*,’” hi sɛd. bət hɔks, hu həz bɪn ˈwərkɪŋ ɔn ðə ˈhaɪˌdroʊ ˈprɑʤɛkt sɪns 1992 sɛd hi wɑz ““very*, ˈvɛri excited”*” tɪ hir ðət ˈgoʊpfərt ənd ˈəðər ˈbækərz əv ðə pɑrk ˈkɑnsɛpt səʧ ɛz frɛndz əv ðə lɑk dæm ər ˈwɪlɪŋ tɪ mit wɪθ ɪm. ən ˈɛnʤəˈnɪrɪŋ ˈstændˌpɔɪnt, wi ˌɪnərˈfɪr wɪθ them,”*,” hɔks sɛd. ðɛr ɪz ˈɛni ˌɪnərˈfɪrəns, naʊ ɪz ðə taɪm tɪ tɔk əˈbaʊt ɪt ənd ˈmeɪbi səm ˈɛnʤəˈnɪrɪŋ səˈluʃənz. ɪf ˈoʊpən tɪ ɪt ənd riʧ aʊt tɪ ˈjuˈɛs, ˈgɑnə hɛlp ðɛm. teɪk əp soʊ ˈlɪtəl space,”*,” hɔks sɛd. ˈgɑnə bi əˈmeɪzd. ˈgɑnə fil bæd ðət ðeɪ θɔt wi wər ən obstacle.”*.” ˈkərtəsi əv ˈɑrkəˌtɛkts ə ˈrɛndərɪŋ ʃoʊɪŋ haʊ ðə ɪgˈzɪstɪŋ ˈmʊrɪŋ sɛlz ɔn ðə ˌəˈprɪvər ər juzd tɪ əˈproʊʧ tɪ ðə lɑk. dəg ˈvərdiər lɪvz ɪn ə ˈbɪldɪŋ ˈoʊvərˌlʊkɪŋ ðə saɪt ənd həz bɪn ˈmɑnətərɪŋ ðə kraʊn prəˈpoʊzəl ɛz ə ˌvɑlənˈtɪr fər ˌmɪniˈæpəlɪs pɑrk wɔʧ. laɪk ˈəðərz, hi sɛd hi θɪŋks ðə ˈprɑʤɛkt həz ʧeɪnʤd soʊ məʧ ɛz həz ðə ˈɛriə fər wɪʧ ɪt wɑz fərst ˈlaɪsənst ðət ə nu ˌæpləˈkeɪʃən ʃʊd bi rikˈwaɪərd. ˈbɪgəst ˈprɑbləm aɪ hæv sin wɪθ ðɪs ˈprɑʤɛkt ɪz kraʊn ˈhaɪˌdroʊ həz lækt transparency,”*,” ˈvərdiər sɛd. waɪ soʊ ˈmɛni ər əˈpoʊzd. ðeɪ θɪŋk kraʊn ˈhaɪˌdroʊ ɪz biɪŋ dishonest.”*.” stɪl, ˈvərdiər sɛd hi əˈpoʊz ˈhaɪdroʊˌpaʊr, ənd θɪŋks ðɛr maɪt bi ə ə dil ər ˈsəmθɪŋ kən bi wərkt aʊt wɛr ˈɛvriˌbɑdi gɪts ˈsəmθɪŋ, aɪ æm nɑt əˈpoʊzd tɪ that,”*,” hi sɛd. ˈvərdiər ˈpɔɪntɪd tɪ ðə smɔl ˈhaɪˌdroʊ ˈprɑʤɛkt ðət hɛlps paʊər ðə ˈrɛnəˌveɪtɪd ˈpɪlzˌbɛri ə mɪl ɔn ðə ˈəðər saɪd əv ðə ˈrɪvər ɪz ən ɪgˈzæmpəl əv haʊ tɪ wərk wɪθ ðə kəmˈjunɪti ənd du ə ˈprɑʤɛkt raɪt. kərˈɛkʃən: ðɪs ˈɑrtɪkəl həz bɪn ˈəpˌdeɪtɪd tɪ meɪk klɪr ðət ˈɛni nu ər ɪkˈspændɪd pɑrk fəˈsɪlɪti æt st*. ˈænθɔˌni fɔlz wʊd bɪˈkəm pɑrt əv ðə ɪgˈzɪstɪŋ ˌmɪsɪˈsɪpi ˈnæʃənəl ˈrɪvər ˌrɛkriˈeɪʃən ˈɛriə ənd nɑt ə nu ˈnæʃənəl pɑrk. ɪt ˈɔlsoʊ həz bɪn ˈɔltərd tɪ riˈmuv ə ˈsteɪtmənt ðət ðə kɔrz dɪz nɑt rən pɑrks. http://www.mvp.usace.army.mil/missions/recreation*/
|
upper st. anthony lock and dam has little use to the u.s. army corps of engineers, which currently operates it.
it’s eight years away. at best. and there remain some sizable hurdles to clear between now and then. but that hasn’t discouraged some in the twin cities from imagining something previously thought improbable for downtown minneapolis: a central role in a national park.
the dream centers on one of the most-visited pieces of land in the region, around the lock and dam at the upper st. anthony falls that sits below the stone arch bridge. and the idea is to create a park experience to tell the story of the native americans who preceded the region’s white settlers as well as the industries that tapped the power of the river to build the city.
“we now have a great, sort of unanticipated, opportunity to think about plans for what’s next at that lock,” said christine goepfert, senior program manager for the national parks conservation association, a nonprofit advocacy organization that sponsored an open house last month to talk about making it a key piece of the mississippi national river & recreation area.
‘national and international’ significance
other than being available to release pressure during flooding — something done just six times since it was completed in 1963 — the lock has little use to the u.s. army corps of engineers, which currently operates it.
the lock was closed to watercraft navigation in june of 2015, the result of a 2014 decision by congress as a way to halt the progress of invasive carp, though the facility still houses a small visitor center that offers tours during the summer run by national park service staff.
in other words, if the concept is ever realized, you can thank a really ugly fish.
and with the lock itself in caretaker status, the agency hopes to receive funding to begin what it terms a “disposition study” to answer whether it is still worth having the federal government own and operate it.
nan bischoff, a project manager for the corps in st. paul, said the study would look at four options for the structure: maintaining it; deauthorizing and disposing of it; transferring it to another governmental entity; or creating another use for it, like recreation. the last option would require congressional permission and a sponsor to take it over.
if the corps identified the national park service as the best sponsor, the agency is likely to get an enthusiastic response. “few places on the entire mississippi can match its national and international significance,” said john anfinson, the superintendent of the mississippi national river & recreation area.
minnpost photo by peter callaghan the lock was closed to watercraft navigation in june of 2015, the result of a 2014 decision by congress as a way to halt the progress of invasive carp.
what would it look like?
so what would a st. anthony falls national park facility look like? thomas meyer has been thinking about that question. that is, how would a facility worthy of the park service label be built amid the lock and dam — a 60s era steel and concrete machine meant to use the flow of the river to lift and lower boats 50 feet?
meyer, an architect and founding principal of msr architecture who designed the mill city museum, has been exploring future uses of the lock site as well as adjoining parcels on the central riverfront.
courtesy of msr architects current ownership: 1. u.s. government 2. minneapolis park and recreation board 3. minnesota department of transportation 4. city of minneapolis 5. northern state power co. 6. university of minnesota 7. minnegasco inc.
he said the timeline for a new facility at the locks will likely follow the process for the museum, which opened 12 years after the building was damaged by fire. “we’re starting now a process that might take eight or 10 years to come to fruition, but this is how they start,” he said. “we’re not here to design the project but to pull together a vision.”
that vision depends upon the lock structure and surrounding corps property being turned over to the national park service, either formally or through an agreement with the corps. an expanded office and staff building on top of the lock could become a place for visitor orientation, food service, restrooms and indoor and outdoor viewing of the falls.
but meyer also envisions ways of getting visitors much closer to the falls than they can be now. there is a small piece of land on the river side of the lock — the remains of upton island — that he thinks could be reached by visitors. and he has sketched out walkways over the yellow mooring pylons that once guided vessels into the lock from upstream, a portage for canoe and kayakers, and even thinks there are ways to get people inside the lock. “i would call them natural places where people would want to go and explore,” he said of the various landings and vistas.
a very big obstacle
the national parks conservation association’s goepfert has stressed that the exploration of adding the lock to the existing recreation area is not a governmental undertaking but is intended to work with the corps of engineers and the national park service. it will run concurrently with the corps’ disposition study.
“what we’re hoping to do is set the stage for the vision so when they get to the end of their process they’ll say, ‘well, the community has really already come together and had a discussion about the future of that lock,’” she said.
but hurdles remain. in his presentation at the open house, meyer noted what many consider to be the biggest one to creating a centerpiece to the mnrra: crown hydro.
the minneapolis company holds a license from the federal energy regulatory commission to build a small hydroelectric project at the site. the company would capture water from the river, run it through traces to turbines embedded beneath corps property next to the lock and dam, and then through new tunnels back to the river below the lock.
courtesy of msr architects a rendering showing the means by which visitors could reach the falls.
initially backed by xcel energy — which would purchase and distribute the power generated by the turbines — crown hydro has been trying to build the project for 25 years. the company’s initial plan was to place turbines in the basement of the nearby crown roller mill building, but no deal could be reached with the owners. next, they were to be placed on park board land near the old fuji ya site, but that too failed to be finalized. when ferc ruled that the park board couldn’t be compelled to allow the project, crown hydro turned its attention to a project completely within corps property.
opponents, which includes nearly everyone and every organization with an interest in the river, the falls and the park — have argued that the project has changed so much since it was first licensed in 1999 that crown hydro should be required to start the regulatory process over. objections include noise and disruption to the central riverfront; the threat to the aesthetics of the falls during low-water flows; fear about the foundations of the stone arch bridge from outflow tunnel boring; and, finally, the effect crown hydro would have on any park service project at the site.
in his letter of opposition to the project, u.s. rep. keith ellison wrote that the relatively low output of the project — about 3.4 megawatts — makes the disruption not worth the power. he wrote that the crown hydro project “is in conflict with nearly all” of the riverfront reclamation projects, including the national park concept. also opposed are the minneapolis city council and the minneapolis park & recreation board.
goepfert said last week that crown hydro is “one of those unknown factors that we have to account for. we know there are implications for how we could use that space should it go in.”
‘we take up so little space’
two company board members were at the recent open house to discuss the national park concept, and goepfert said they approached her with an offer to work with park planners. “they shared that they felt all these projects could be moving forward together,” she said.
crown hydro’s ceo william hawks said he thinks his project “is in the best shape we’ve been in. we’re real confident.” but he also joked about how long it has taken for ferc to process the amendment to the license. “there’s ‘time,’ and then there’s ‘ferc time,’” he said.
but hawks, who has been working on the hydro project since 1992, said he was “very, very excited” to hear that goepfert and other backers of the park concept such as friends of the lock & dam are willing to meet with him.
“from an engineering standpoint, we don’t interfere with them,” hawks said. “if there is any interference, now is the time to talk about it and maybe there’s some engineering solutions. if they’re open to it and reach out to us, we’re gonna help them.
“we take up so little space,” hawks said. “they’re gonna be amazed. they’re gonna feel bad that they thought we were an obstacle.”
courtesy of msr architects a rendering showing how the existing mooring cells on the upriver are used to approach to the lock.
doug verdier lives in a building overlooking the site and has been monitoring the crown proposal as a volunteer for minneapolis park watch. like others, he said he thinks the project has changed so much — as has the area for which it was first licensed — that a new application should be required.
“the biggest problem i have seen with this project is crown hydro has lacked transparency,” verdier said. “that’s why so many … are opposed. they think crown hydro is being dishonest.”
still, verdier said he doesn’t oppose hydropower, and thinks there might be a solution.“if a deal or something can be worked out where everybody gets something, i am not opposed to that,” he said. verdier pointed to the small hydro project that helps power the renovated pillsbury a mill on the other side of the river is an example of how to work with the community and do a project right.
correction: this article has been updated to make clear that any new or expanded park facility at st. anthony falls would become part of the existing mississippi national river & recreation area and not a new national park. it also has been altered to remove a statement that the corps does not run parks. http://www.mvp.usace.army.mil/missions/recreation/
|
eɪt ˈpipəl hæv bɪn ˈɪnʤərd ˈæftər ə kɑr plaʊd ˈɪntu pəˈdɛstriənz ɪn ˈæmstərˌdæm læst naɪt. pəˈlis rəʃt tɪ ərˈɛst ðə ˈdraɪvər ˈæftər ðə ˈviɪkəl rɪˈpɔrtədli smæʃt ˈɪntu ə wɔl ˈaʊtˈsaɪd ˈæmstərˌdæmz ˈsɛntrəl treɪn ˈsteɪʃən ɔn ˈsæˌtɪˌdeɪ naɪt. 6 eɪt ˈpipəl wər ˈɪnʤərd ɪn ðə ˈɪnsədənt ˈaʊtˈsaɪd ðə treɪn ˈsteɪʃən 6 ə kɑr wɪθ ə ˈbroʊkən wɑz ˈfoʊtəˌgræft baɪ ˈwɪtnəsɪz ˈæftər ə kræʃ ˈaʊtˈsaɪd ˈæmstərˌdæm treɪn ˈsteɪʃən 6 pəˈlis ˈɔfɪsərz ˌɪnˈvɛstəˌgeɪt æt ðə ˈæmstərˌdæm ˈsɛntrəl ˈsteɪʃən ɪn ˈæmstərˌdæm, ˈnɛðərləndz pəˈlis hæv sɛd ðət ðə ˈmoʊtərɪst hæd bɪn pɑrkt ɪn ə riˈstrɪktɪd zoʊn wɪn ðeɪ wər əˈproʊʧt baɪ əˈθɔrətiz, wɪθ ðə ˈdraɪvər kˈwɪkli fliɪŋ. ɛz ðə kɑr droʊv ɔf, ɪt slæmd ˈɪntu ˈɪnəsənt ˈbaɪˌstændərz. ðə ˈmoʊtərɪst wɑz ərˈɛstɪd, wɪθ pəˈlis rɪˈpɔrtɪŋ ɪt wɑz ˈoʊnli ˈæftər ðə ərˈɛst ðət ðə mæn əˈpɪrd tɪ bi ənˈwɛl. 6 ˈwɪtnəsɪz wɔʧt ɔn ɪn ˈhɔrər, wɪθ eɪt ˈpipəl ˈɪnʤərd ˈæmstərˌdæm pəˈlis sɛd ðɛr wɑz "noʊ ˌɪndəˈkeɪʃən ˌwətsoʊˈɛvər" ðət ðə ˈɪnsədənt ɪn ðə dəʧ ˈkæpɪtəl wɑz ən ɪkˈstrimɪst əˈtæk. pəˈlis ˈspoʊksˌwʊmən sɛd: "ðɛr ɪz noʊ ˌɪndəˈkeɪʃən ˌwətsoʊˈɛvər ðət ðɪs ɪz ə ˈtɛrərɪst əˈtæk." moʊst rɛd ɪn nuz nɛt ˈnæsti ˈsteɪsi ˈsɑləmən fɪrz fər kɪdz ˈæftər ˈʧælənʤ sprɛdz tɪ ˈjuˌtub ˈleɪtəst brɪŋk əv wɔr ˈɪndiə daʊn ˌpækɪˈstæni ʤɛt' ˈæftər tu əv ɪts oʊn pleɪnz ˈblæstɪd frəm skaɪ ɪkˈsklusɪv paɪ ˈroʊlər ˈwɪnər skɔfs 50 ˈkɔrnɪʃ ˈɛvəri wik tri əv ˈtɛrər məm ˈhɔrəˌfaɪd tɪ lərn wət ðə streɪnʤ 'pɑdz' wər ˈhæŋɪŋ frəm ˈbrænʧɪz rɑk stɑr dɛd ðə kjʊr ənd pɑp ˈdrəmər ˈændi ˈændərsən daɪz ˈeɪʤɪd 68 ˈæftər ˈkænsər ˈbætəl ɪkˈsklusɪv brut fɑrs ælˈbeɪniən ˈkɪlər ˈfaɪtɪŋ ˌdipɔrˈteɪʃən ˈoʊvər raɪt tɪ ˈhæpi ˈfæməli laɪf bits waɪf eɪt ˈpipəl wər ˈwundɪd, wɪθ tu ˈkrɪtɪkəli ˈɪnʤərd. wən ˈwɪtnəs sɛd pəˈlis wər ˌɪˈmiˌdiətli æt ðə sin, ˈpʊlɪŋ ðə mæn frəm ðə kɑr ˌbiˈfɔr mɔr ˈpipəl kʊd bi hərt. ðə kɑr wɑz sərʧt ɛz pɑrt əv pəˈlis ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃənz. 6 pəˈlis wər æt ðə sin ˌɪˈmiˌdiətli, ərˈɛstɪŋ ðə ˈdraɪvər 6 əˈθɔrətiz sɛd ðə mæn əˈpɪrd tɪ bɪˈkəm ənˈwɛl ˈæftər ðə kræʃ kɑps hæv sɛd ðə ˈɪnsədənt dɪz nɑt əˈpɪr tɪ bi dɪˈlɪbərˌeɪt bət sɛd ðeɪ wʊd kənˈtɪnju ðɛr ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃənz. ðə ˈɛriə həz bɪn klɪrd.
|
eight people have been injured after a car ploughed into pedestrians in amsterdam last night.
police rushed to arrest the driver after the vehicle reportedly smashed into a wall outside amsterdam's central train station on saturday night.
twitter/jwbergiii 6 eight people were injured in the incident outside the train station
twitter/martinvnoreirtl 6 a car with a broken windscreen was photographed by witnesses after a crash outside amsterdam train station
epa 6 police officers investigate at the amsterdam central station in amsterdam, netherlands
police have said that the motorist had been parked in a restricted zone when they were approached by authorities, with the driver quickly fleeing.
as the car drove off, it slammed into innocent bystanders.
the motorist was arrested, with police reporting it was only after the arrest that the man appeared to be unwell.
twitter/kjevandenhurk 6 witnesses watched on in horror, with eight people injured
amsterdam police said there was "no indication whatsoever" that the incident in the dutch capital was an extremist attack.
police spokeswoman marjolein koek said: "there is no indication whatsoever that this is a terrorist attack."
most read in news net nasty stacey solomon fears for kids after momo challenge spreads to youtube & fortnite latest brink of war india ‘shoots down pakistani jet' after two of its own planes blasted from sky exclusive pie roller £148m euromillions winner scoffs 50 home-delivered cornish pasties every week tree of terror mum horrified to learn what the strange 'pods' were hanging from branches rock star dead the cure and iggy pop drummer andy anderson dies aged 68 after cancer battle exclusive brute farce albanian killer fighting deportation over right to happy family life beats wife
eight people were wounded, with two critically injured.
one witness said police were immediately at the scene, pulling the man from the car before more people could be hurt.
the car was searched as part of police investigations.
twitter/manyapan 6 police were at the scene immediately, arresting the driver
epa 6 authorities said the man appeared to become unwell after the crash
cops have said the incident does not appear to be deliberate but said they would continue their investigations.
the area has been cleared.
|
ˌɪləˈstreɪʃən: ədˈvænst reɪl ˈɛnərʤi ˈstɔrɪʤ ˌædvərˈtaɪzmənt ɛz ðə ɪˈlɛktrɪk grɪd ɪz ˌɪnˈkrisɪŋgli paʊərd baɪ renewables*, ɪt wɪl nid ˈɛnərʤi ˈstɔrɪʤ fər wɪn ðə wɪnd bloʊɪŋ ənd ðə sən ˈʃaɪnɪŋ. bət ðə θri tɔp ˈɛnərʤi ˈstɔrɪʤ tɛkˈnɑləʤiz ˈhaɪdroʊˌpaʊr, ˈbætəriz ənd ““flow”*” batteries—arguably*, əp tɪ ðə ˈʧælənʤ. ðə juz. dɪˈpɑrtmənt əv tɛkˈnɑləʤi ˈɪŋkjəˌbeɪtər (ədˈvænst ˈrisərʧ ˈprɑʤɛkts agency-energy*) wɔnts tɪ ʧeɪnʤ ðət. goʊɪŋ lɔŋ ɔn ə ˈnəmbər əv high-risk*, ˈprɑʤɛkts ðət maɪt ʧeɪnʤ ðə ɪnˈtaɪər grɪd ˈstɔrɪʤ ɪkˈweɪʒən. juz. ˈɛnərʤi ˈsɛkrəˌtɛri ˈərnɪst ˈmɑnɪz həz sɛd hi θɪŋks ˈbætəri ˈstɔrɪʤ wɪl bi ðə ki ˌɪnəˈveɪʃən ðət ɪˈneɪbəlz ðə grɪd tɪ kəmˈplitli baɪ mɪdˈsɛnʧəri. ə lɔt əv dɪˈskəʃən əˈbaʊt wət ðə grɪd əv ðə fˈjuʧər wɪl lʊk like,”*,” sɪz ˈɛrɪk ˈroʊlfɪŋ, ˈdɛpjəti dɪˈrɛktər fər tɛkˈnɑləʤi. kɔrs wət wi wɔnt tɪ du ɪz ɪˈneɪbəl məʧ haɪər ˌpɛnəˈtreɪʃən əv renewables*. soʊ ˈstɔrɪʤ ɪz ən ˈɑbviəs weɪ tɪ du that…*… ðə tu ki pɔɪnts əv grɪd ˈstɔrɪʤ ər: ɪt həz tɪ bi ʧip, ənd ɪt həz tɪ bi goʊ θru ə lɔt əv cycles.”*.” ðə ˈstɔrɪʤ ˈlænˌskeɪp təˈdeɪ: pəmpt ˈhaɪdroʊˌpaʊr, ɪn wɪʧ ˈɛkˌsɛs ɪˈlɛktrɪk paʊər pəmps ˈwɔtər ˈəˈphɪl ənd ɪz rɪˈtərnd tɪ ðə grɪd ˈjuzɪŋ ˈwɔtər ˈtərbaɪnz wɪn ðət ˈwɔtər ɪz riˈlist bæk ˈdaʊnˈhɪl, meɪks əp 95 pərˈsɛnt əv ˈɛnərʤi ˈstɔrɪʤ, əˈkɔrdɪŋ tɪ. ɪn ˈtoʊtəl, ɪt kənˈtrɪbjuts əv ˈʤɛnərˌeɪtɪŋ kəˈpæsɪti tɪ ðə grɪd. ˌhaʊˈɛvər, pəmpt ˈhaɪˌdroʊ rikˈwaɪərz kəmˈplaɪəns wɪθ lænd juz ənd ɪnˌvaɪrənˈmɛnəl ˌrɛgjəˈleɪʃənz, juʤ səˈplaɪz əv ˈwɔtər, ənd bɪg hɪlz tɪ pəmp ðə ˈwɔtər əp. soʊ, waɪl rɪˈlaɪəbəl ənd ʧip, nɑt ˈbrɔdli ər ˌjunəˈvərsəli ˈskeɪləbəl. ˈbætəriz hæv paʊərd ðə kənˈsumər ˌɪˌlɛkˈtrɑnɪks ˌrɛvəˈluʃən əv ðə pæst 30 jɪrz, bət ˈɔlsoʊ ɪkˈspɛnsɪv, kəmˈpɛrd tɪ, seɪ, pəmpt ˈhaɪˌdroʊ. ənd ðɛr ˌflæməˈbɪlɪti, ɛz ˈsæmˌsəŋ ˈgæləksi noʊt 7 ˈkəstəmərz noʊ, kʊd bi mɔr ðən ʤɪst ən ˌɪnkənˈvinjəns ɪf ə ˈbætəri fɑrm wɛnt fʊl wɪθ ə fleɪm aʊt. soʊ, æt ðə grɪd skeɪl, ˈlɪθiəm aɪɑnz kʊd pərˈhæps ˈoʊnli bi skɔrd ˈpɑrtli rɪˈlaɪəbəl, əˈfɔrdəbəl, ər ˈskeɪləbəl. ðə floʊ ˈbætəri, əˈnəðər ˈprɑməsɪŋ tɛkˈnɑləʤi, stɔrz ɪts paʊər ɪn væts əv electrolyte*; skeɪld əp ˈsɪmpli baɪ ˈædɪŋ mɔr væts. ðoʊ floʊ ˈbætəriz ˌrɛprɪˈzɛnt ə nu frənˈtɪr əv riˌlaɪəˈbɪləti, æt ˈprɛzənt ˈɔlsoʊ ɪkˈspɛnsɪv. əˈkɔrdɪŋ tɪ ə ˈrisənt rɪˈpɔrt, həz ˌɪnˈvɛstɪd 85 ˈmɪljən ɪn ˈɛnərʤi ˈstɔrɪʤ ˈrisərʧ ˈprɑʤɛkts sɪns 2009 ðə ˈwɛbˌsaɪt fər ˈkrɑnɪkəlz səm 73 ˈprɑʤɛkts æt ˈkəmpəˌniz, læbz, ənd ðɛm, ˈɛˈmaɪˈti, ˈhɑrvərd, ˈstænfərd, ucla*, pɛn steɪt, oʊk rɪʤ ˈnæʃənəl ˈlæbrəˌtɔri, ˈlɔrəns lɪvərˈmɔr ˈnæʃənəl ˈlæbrəˌtɔri, fɔrd, boʊɪŋ ənd ˈʤɛnərəl ɪˈlɛktrɪk. təˈdeɪ ðɛr ər ɔˈrɛdi ˈɛnərʤi ˈstɔrɪʤ tɛkˈnɑləʤiz beɪst ɔn ˈsɪmpəl ˌsaɪənˈtɪfɪk ˈprɪnsəpəlz ðət ˈɛvriˌwən ˈlərnɪd ɪn haɪ skul ˈfɪzɪks. lɪft ə mæs ɛm tɪ ə haɪt eɪʧ, ənd ɪts ˌgrævɪˈteɪʃənəl pəˈtɛnʃəl ˈɛnərʤi ɪz ɛm taɪmz eɪʧ taɪmz ðə ˌækˌsɛlərˈeɪʃən du tɪ ˈgrævɪti ˈmitərz pər ˈsɛkənd skwɛrd). ɔl əv wɪʧ minz ənˈjuzd ˈɛnərʤi ɔn ðə grɪd kən bi ˈrɛdəli stɔrd ɪn ðə fɔrm əv mass—typically*, ˈwɔtər ər slæbz əv ˈmɛtəl ər bɪn ˈlɪftɪd ər pəmpt əp ə hɪl. ðɛn wɪn ðə grɪd nidz ðət ˈɛnərʤi, gɔn əp ɪz əˈlaʊd tɪ kəm daʊn, ənd ðə stɔrd ˈɛnərʤi ɪz ðɛn riˈkæpʧərd ˈviə ˈwɔtər ˈtərbaɪnz ər ˈbreɪkɪŋ dɪˈvaɪsɪz. ɪn ˈeɪprəl, ðə juz. ˈbjʊroʊ əv lænd ˈmænɪʤmənt ˈgrænɪd ðə ˈkəmpəˌni ədˈvænst reɪl ˈɛnərʤi ˈstɔrɪʤ, ər ɑrz, ə lis tɪ tɛst aʊt ə ˈɛnərʤi ˈstɔrɪʤ aɪˈdiə ɔn ə ˈpɑrsəl əv ˈpəblɪk lænd ɪn ˈsəðərn nəˈvɑdə. ðə ɑrz ˈprɑʤɛkt ɪz ɪkˈspɛktɪd tɪ stɔr əv ˈɛnərʤi wɪθ 50 ˈmɛgəˌwɑts əv paʊər kəˈpæsɪti. ənd əˈkɔrdɪŋ tɪ ðə ˈkəmpəˌni, ɪts ˈpætəntɪd tɛkˈnɑləʤi kən bi skeɪld əp. ɛz ˈsiˌiˈoʊ ʤeɪmz ˈkɛli toʊld ðə ɪˈlɛktrɪk juˈtɪləti ˈɪndəstri blɔg juˈtɪləti daɪv ɪn ˈeɪprəl: wi hæd ə ˈprɑʤɛkt, wi kʊd ˈdəbəl ðə kəˈpæsɪti, ənd ɪt wʊd ˈoʊnli ˌɪnˈkris ˈkæpɪtəl kɔsts baɪ 20 percent.”*.” ɔn ðə ˈəðər hænd, sɪz ˈroʊlfɪŋ, pəmpt ˈhaɪdroʊˌpaʊr ɪz ˈlɪmɪtɪd ɪn ə ˈkruʃəl weɪ: ɪt bi dɪˈplɔɪd ˈɛvriˌwɛr. seɪ ju wɔnt tɪ əˈliviˌeɪt ðə ˈprɑbləm əv ˈstɔrɪʤ ɪn ðə [juz.] ˈdɛzərt ˌsaʊθˈwɛst. wɛr ər ju goʊɪŋ tɪ gɪt ðə ˈhaɪˌdroʊ, ənd wɛr ər ju goʊɪŋ tɪ pəmp ɪt? ðɛr nid tɪ bi ə vərˈaɪəti əv səˈluʃənz tɪ ˈæˌdrɛs ðə ˈstɔrɪʤ ˈprɑbləm. pəmpt ˈhaɪˌdroʊ ɪz ˈdɛmənˌstreɪtɪd, səkˈsɛsfəl, ənd loʊ kɔst. ənd, ɪn fækt, ðət wɑz wən əv ðə ˈdraɪvərz fər ˌəˌlɛktroʊˈkɛmɪkəl ˈbætəriz. wi ˈwɔntɪd tɪ bi ɛz ʧip ɛz pəmpt ˈhaɪˌdroʊ. ˈʧælənʤɪŋ. ˈvɛri hɑrd. wɪθ ðət ɪn maɪnd, həz sɛt səm ˈlɔfti goʊlz fər ðə ˌəˌlɛktroʊˈkɛmɪkəl ˈbætəri ˈrisərʧ ɪt səˈpɔrts: ə praɪs əv 100 pər ˌɪnˈstɔld əv grɪd ˈstɔrɪʤ; 5000 ˈsaɪkəlz (i.e*. 10 jɪrz əv ˈsɪstəm laɪf); ənd ə ˌraʊndˈtrɪp ɪˈfɪʃənsi əv 80 pərˈsɛnt ər ˈgreɪtər pər ˈsaɪkəl. əv ðə 73 ˈɛnərʤi ˈstɔrɪʤ ˈprɑʤɛkts ˈlɪstɪd ɔn ˈwɛbˌsaɪt, ðə ˈeɪʤənsi ˈrɛkəgˌnaɪzɪz eɪt tɛkˈnɑləʤiz ðət ɪt sɪz ər ˈvɛri ˈprɑməsɪŋ wɛl əˈlɔŋ ðə pæθ tɪ dɪˈplɔɪmənt. ˈspɛktrəm wɪl ˈfiʧər ən ˈɪntərvˌju wɪθ ˌrɛprɪˈzɛnətɪvz frəm tu əv ðoʊz eɪt ˈstɔrɪʤ ˈprɑʤɛkts ɪn fˈjuʧər poʊsts.) ɪn ˈʤɛnərəl, sɪz ˈroʊlfɪŋ, ˌəˌlɛktroʊˈkɛmɪkəl ˈbætəriz stɪl ræŋk əˈməŋ ðə moʊst ˈprɑməsɪŋ ˈɛnərʤi ˈstɔrɪʤ nɑt ˌnɛsəˈsɛrəli ðə kaɪnd ðət məsk taʊts wɪθ hɪz ˈtɛzlə hoʊm ˈstɔrɪʤ ˈsɪstəm. ˈvɛri ˈlɑʤɪkəl wət ˈtɛzlə ənd ˈəðərz ər duɪŋ tɪ seɪ goʊɪŋ tɪ juz fər storage,’”*,’” ˈroʊlfɪŋ sɪz. aɪən həz ə lɔt əv əˈtrɪˌbjuts, ənd haɪ paʊər ɪz wən əv ðɛm. bət ɪt ˌnɛsəˈsɛrəli min ðə raɪt ʧɔɪs fər [ðə] grɪd. ɪt ɪz ðə moʊst məˈʧʊr ˈbætəri tɛkˈnɑləʤi, soʊ ɪt ɪz əv kɔrs wət ju kən baɪ təˈdeɪ, ənd wət ˈkəmpəˌniz wɪl gɪv ju ə fər. ðɛrz 30 jɪrz wərθ əv dɪˈvɛləpmənt. ɑr ˈprɑʤɛkts, ə prɑˈʤɛkʃən. ˈvɛri ˈərli steɪʤ stɪl. ʤɪst ˈstɑrtɪŋ tɪ gɪt ˈkəstəmərz. ðeɪ hæd ðə ædˈvæntɪʤ əv ə lɔŋ dɪˈvɛləpmənt ˈsaɪkəl ənd ə lɔt əv ækˈtɪvɪti. soʊ wɛr wɪnd əp goʊɪŋ ɪn praɪs ənd pərˈfɔrməns ɪz nɑt klɪr. bət wi θɪŋk ðət ðeɪ hæv greɪt promise.”*.” æt ðə ˈmoʊmənt, ˈroʊlfɪŋ sɪz, ðə floʊ ˈbætəri ɪz wən əv ðə ˈlidɪŋ ˈprɑspɛkts fər ˈstɔrɪʤ bɪˈkəz ðeɪ ər laɪk ə krɔs bɪtˈwin ə ˈstændərd ˈbætəri ənd ə fjuəl sɛl. əˈgɛn, ɪkˈspændɪŋ ðə kəˈpæsɪti əv ə floʊ ˈbætəri ɪz ɛz ˈsɪmpəl ɛz ˈædɪŋ əˈnəðər tæŋk əv electrolyte*. hæv tu lɑrʤ tæŋks [wən ɔn ðə ˈæˌnoʊd saɪd, ənd wən ɔn ðə ˈkæˌθoʊd saɪd əv ə ˈmɛmˌbreɪn]; ju kən stɔr ə lɔt əv ˈɛnərʤi ɪn ðoʊz, ənd ju kən ræmp əp ðət ˈɛnərʤi ˈskeɪlɪŋ kwaɪt easily,”*,” ˈroʊlfɪŋ sɪz. wi fərst ˈstɑrtɪd, ðə steɪt əv ðə ɑrt wɑz floʊ ˈbætəriz, wɪʧ ər ˈvɛri ɪkˈspɛnsɪv, bɪˈkəz vəˈneɪdiəm ɪz ɪkˈspɛnsɪv. ɔl ɑr ˈprɑʤɛkts ər ˈlʊkɪŋ tɪ loʊər ðət cost.”*.” ðə ˈɛləmənt vəˈneɪdiəm, ˈɔfən maɪnd frəm ˈmægnəˌtaɪt ɪn saʊθ ˈæfrɪkɑ, ˈrəʃə, ənd ˈʧaɪnə, kɔsts 3500 ər mɔr pər ˈkɪləˌgræm æt ˌkɑnsənˈtreɪʃənz əv pərˈsɛnt. floʊ ˈbætəri ˈrisərʧ ˈprɑʤɛkts hæv traɪd tɪ drɔp ðə kɔst baɪ ˈkətɪŋ aʊt ðə vəˈneɪdiəm ˌɔltəˈgɛðər. fər ˈɪnstəns, ə ˈvərʒən prəˈdust baɪ ˈɛnərʤi ˈstɔrɪʤ ˈsɪstəmz ˈjuzɪz aɪərn ˈklɔraɪd ˈkɛmɪstri instead—which*, ɛz ˈroʊlfɪŋ sɪz, ɪz cheap.”*.” əˈnəðər ˈvɛriənt, naʊ biɪŋ ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtɪd baɪ ə tim æt ˈhɑrvərd, rɪˈlaɪz ɔn ˈneɪʧər fər ɪts electrolyte*. ðə grup ɪz naʊ ˈziroʊɪŋ ɪn ɔn ən ɔrˈgænɪk ˈkɑmpaʊnd kɔld ə ˈvɛri ˈsɪmələr tɪ ə ˈkɛmɪkəl faʊnd ɪn ˈruˌbɑrb. ˈlʊkɪŋ æt ðə kˈwɛʃən əv haʊ kən wi teɪk ə ˈvɛri ʧip məˈtɪriəl, ɔrˈgænɪk ˈmɑləˌkjulz, ənd ˈɑptɪˌmaɪz ðoʊz fər juz ɪn ə floʊ battery,”*,” ˈroʊlfɪŋ sɪz. dɪd ə ˈfæsəˌneɪtɪŋ ʤɑb əv ˈskrinɪŋ ə juʤ ˈnəmbər əv ˈkɑmpaʊndz tɪ faɪnd ðə raɪt klæs əv kwɪˈnoʊnz ðət kʊd ˈfəŋkʃən wɛl ɪn ə floʊ ˈbætəri. meɪd ɪˈnɔrmɪs ˈprɑˌgrɛs. ðeɪ hæv ə ˈkəmpəˌni spən aʊt. nɑt prəˈdusɪŋ ə ˈprɑdəkt ɪt ˈhaɪˌlaɪts ðə ædˈvæntɪʤ əv floʊ ˈbætəriz. ju hæv ən ˌɪnɪkˈspɛnsɪv məˈtɪriəl ɪn ə tæŋk. ənd wɪn ju wɔnt tɪ riˈplɛnɪʃ ɪt, ju ʤɪst ˈrifɪl ðə tank.”*.”
|
illustration: advanced rail energy storage
advertisement
as the electric grid is increasingly powered by renewables, it will need energy storage for when the wind isn’t blowing and the sun isn’t shining. but the three top grid-scale energy storage technologies today—pumped hydropower, lithium-ion batteries and “flow” batteries—arguably, aren’t up to the challenge.
the u.s. department of energy’s technology incubator arpa-e (advanced research projects agency-energy) wants to change that. it’s going long on a number of high-risk, high-reward r&d projects that might change the entire grid storage equation. u.s. energy secretary ernest moniz has said he thinks grid-scale battery storage will be the key innovation that enables the grid to completely decarbonize by midcentury.
“there’s a lot of discussion about what the grid of the future will look like,” says eric rohlfing, arpa-e deputy director for technology. “of course what we want to do is enable much higher penetration of renewables. so storage is an obvious way to do that… the two key points of grid storage are: it has to be cheap, and it has to be durable—to go through a lot of cycles.”
here’s the grid-energy storage landscape today: pumped hydropower, in which excess electric power pumps water uphill and is returned to the grid using water turbines when that water is released back downhill, makes up 95 percent of today’s grid-scale energy storage, according to arpa-e. in total, it contributes 20.4 gigawatts of generating capacity to the grid. however, pumped hydro requires compliance with land use and environmental regulations, huge supplies of water, and big hills to pump the water up. so, while it’s reliable and cheap, it’s not broadly or universally scalable.
lithium-ion batteries have powered the consumer electronics revolution of the past 30 years, but they’re also expensive, compared to, say, pumped hydro. and their flammability, as samsung galaxy note 7 customers know, could be more than just an inconvenience if a grid-sized battery farm went full hindenburg with a flame out. so, at the grid scale, lithium ions could perhaps only be scored partly reliable, affordable, or scalable.
the flow battery, another promising technology, stores its power in vats of electrolyte; it’s scaled up simply by adding more vats. though flow batteries represent a new frontier of grid-scale reliability, at present they’re also expensive.
according to a recent report, arpa-e has invested $85 million in energy storage research projects since 2009. the website for arpa-e chronicles some 73 projects at companies, labs, and universities—among them, mit, harvard, stanford, ucla, penn state, oak ridge national laboratory, lawrence livermore national laboratory, ford, boeing and general electric.
today there are already grid-scale energy storage technologies based on simple scientific principles that everyone learned in high school physics. lift a mass m to a height h, and its gravitational potential energy is m times h times the acceleration due to gravity (9.8 meters per second squared).
all of which means unused energy on the grid can be readily stored in the form of mass—typically, water or slabs of metal or concrete—that’s been lifted or pumped up a hill. then when the grid needs that energy, what’s gone up is allowed to come down, and the stored energy is then recaptured via water turbines or regenerative braking devices.
in april, the u.s. bureau of land management granted the california-based company advanced rail energy storage, or ares, a right-of-way lease to test out a rocks-on-railcars energy storage idea on a 43-hectare parcel of public land in southern nevada. the ares project is expected to store 12.5 megawatt-hours of energy with 50 megawatts of power capacity. and according to the company, its patented technology can be scaled up. as ares’s ceo james kelly told the electric utility industry blog utility dive in april: “if we had a 500-mw project, we could double the capacity, and it would only increase capital costs by 20 percent.”
on the other hand, says rohlfing, pumped hydropower is limited in a crucial way:
it can’t be deployed everywhere. let’s say you want to alleviate the problem of storage in the [u.s.] desert southwest. where are you going to get the hydro, and where are you going to pump it? there need to be a variety of solutions to address the storage problem. pumped hydro is demonstrated, it’s successful, and it’s low cost. and, in fact, that was one of the drivers for electrochemical batteries. we wanted to be as cheap as pumped hydro. that’s challenging. that’s very hard.
with that in mind, arpa-e has set some lofty goals for the electrochemical battery research it supports: a price of $100 per installed kilowatt-hour of grid storage; 5000 charge-discharge cycles (i.e. 10 years of system life); and a roundtrip efficiency of 80 percent or greater per charge-discharge cycle.
of the 73 energy storage projects listed on arpa-e’s website, the agency recognizes eight grid-storage technologies that it says are very promising and/or well along the path to wide-scale deployment. (ieee spectrum will feature an interview with representatives from two of those eight arpa-e-highlighted storage projects in future posts.)
in general, says rohlfing, electrochemical batteries still rank among the most promising energy storage technologies—but not necessarily the lithium-ion kind that elon musk touts with his tesla powerwall home storage system.
“it’s very logical what tesla and others are doing to say ‘we’re going to use lithium-ion for grid-scale storage,’” rohlfing says. “lithium ion has a lot of attributes, and high power is one of them. but it doesn’t necessarily mean it’s the right choice for [the] grid. it is the most mature battery technology, so it is of course what you can buy today, and what companies will give you a warrantee for. there's 30 years worth of development.
“for our projects, it’s a projection. they’re very early stage still. they’re just starting to get customers. they haven’t had the advantage of a long development cycle and a lot of scale-up activity. so where they’ll wind up going in price and performance is not clear. but we think that they have great promise.”
at the moment, rohlfing says, the flow battery is one of the leading prospects for grid-scale storage because they are like a cross between a standard battery and a fuel cell. again, expanding the capacity of a flow battery is as simple as adding another tank of electrolyte.
“you have two large tanks [one on the anode side, and one on the cathode side of a membrane]; you can store a lot of energy in those, and you can ramp up that energy scaling quite easily,” rohlfing says. “when we first started, the state of the art was all-vanadium flow batteries, which are very expensive, because vanadium is expensive. all our projects are looking to lower that cost.”
the element vanadium, often mined from magnetite in south africa, russia, and china, costs $3500 or more per kilogram at high-purity concentrations of 99.9 percent.
arpa-e-funded flow battery research projects have tried to drop the cost by cutting out the vanadium altogether. for instance, a version produced by energy storage systems uses iron chloride chemistry instead—which, as rohlfing says, is “rust cheap.”
another variant, now being investigated by a team at harvard, relies on nature for its electrolyte. the group is now zeroing in on an organic compound called a quinone that’s very similar to a chemical found in rhubarb.
“it’s looking at the question of how can we take a very cheap material, organic molecules, and optimize those for use in a flow battery,” rohlfing says. “they did a fascinating job of screening a huge number of compounds to find the right class of quinones that could function well in a flow battery. they’ve made enormous progress. they have a company spun out. it’s not producing a product yet…but it highlights the advantage of flow batteries. you have an inexpensive material in a tank. and when you want to replenish it, you just refill the tank.”
|
pæʧ naʊ əˈveɪləbəl ˈkɑmɛnts hɛˈloʊ ˈhɪroʊz, ˈfɑloʊɪŋ ðə riˈlis əv ɑr fərst səˈpɔrt pæʧ læst ˈwɛnzˌdeɪ, wi ər plizd tɪ əˈnaʊns ə smɔl fər ðɪs nu ˈəpˌdeɪt wɪl bi ˈtaɪtəld ɔn ðə ˈmɛnju skrin, soʊ ɪnˈʃʊr ju hæv ðə ˈleɪtəst ˈəpˌdeɪt baɪ ˈʧɛkɪŋ ðɪs. ðə ɪz ˈfoʊkɪst ɔn pərˈfɔrməns ˈɪʃuz ənd rɪˈleɪtɪd tɪ ə seɪv kərˈəpʃən. ɪt hæd bɪn ˌriˈpɔrtəd ðət ˈæftər ˈsɛvərəl aʊərz əv ˈgeɪmˌpleɪ, ˈæftər ˈseɪvɪŋ ənd ˈloʊdɪŋ ˈməltəpəl taɪmz, pleɪərz wʊd ɪkˈspɪriəns ɪkˈstɛnsɪv loʊd taɪmz ənd ˈsɛvərəl ræm kənˈsəmʃən ˈprɑbləmz. ðɪs ˈɪʃu wɑz du tɪ ən ˌɛkspoʊˈnɛnʃəl ˈdætə ˈɪnkrəmənt ɪn ðə seɪv faɪlz frəm ðə ˈmæʤɪk gɪld ˈbɪldɪŋ. ðə tim ɪz ˈkərəntli ˈwərkɪŋ ɔn ə pæʧ fər ðə ˈəpˌkəmɪŋ wiks ənd wi wɪl kip ju ˈəpˌdeɪtɪd ɔn ˈprɑˌgrɛs ɛz sun ɛz ˈpɑsəbəl. bɛst, ðə tim. maɪt ˈmæʤɪk ˈhɪroʊz ˈəpˌdeɪt deɪt: ɑkˈtoʊbər 20th*, 2015 ˈvərʒən: (rɛv rɛv 32623 [fɪkst] ə ˈmɛməri ˈɪʃu rɪˈleɪtɪd tɪ ðə ˈmeɪʤɪz gɪld ɪn rɪˈgɑrdz tɪ ˈseɪvɪŋ ənd ˈloʊdɪŋ ˈməltəpəl taɪmz.
|
patch 1.2.1 now available 10/20/2015 | comments
hello heroes,
following the release of our first support patch last wednesday, we are pleased to announce a small hotfix for mmh7. this new update will be titled 1.2.1 on the menu screen, so ensure you have the latest update by checking this. the hotfix is focused on performance issues and related to a save corruption.
it had been reported that after several hours of gameplay, after saving and loading multiple times, players would experience extensive load times and several ram consumption problems. this issue was due to an exponential data increment in the save files from the magic guild building.
the team is currently working on a 1.3 patch for the upcoming weeks and we will keep you updated on progress as soon as possible.
best,
the m&m team.
--------------------------------
might & magic heroes vii - update 1.2.1
date: october 20th, 2015
version: 1.2.1 (rev rev 32623)
[fixed] a memory issue related to the mages guild in regards to saving and loading multiple times.
--------------------------------
|
kəˈlɑʒ: greɪ ˈhətən ˈmərkəl: "ɪʧ aɪn anliegen*, dɑs ɪʧ wollte*, formulieren*, ɪʧ dɑs verwende*", ˈʤɛnə ˈbɛrɛndz. si jʊŋ, 26 aʊz ənd ənd gleichstellungsthemen*. politikerin*, daɪ daɪ dɪ ənd daɪ dɪ bɪs ˈaɪˈɛˈnɛs ˈditeɪl kennt*. dɑs daɪ lippen*. də verwendest*, də forderungen*." dɑs üüberrascht*, soʊ ˈmeɪnˌstrim saɪn, ni zuvor*; ɔʧ ɪn dər. ˈbɑrək ˌoʊˈbɑmə ælz ən dɛn ənd ɪn truˈdoʊ ʧæns ungenutzt*, stoʊlz ælz ˈfɛmənɪst bezeichnen*. ɪn dər sɪnd prominente*, ənd dɑs ən dər stɑrk fraʊ. mɛr lesen*: ɪn dər? soʊ ɔʧ ˈænʤələ ˈmərkəl əm dɛn. dɑs ˈlibər entscheiden*, si ælz qualifiziere*, daɪ dər maɪ ɪn bərˈlɪn ˈwidər daɪ, si dɛn nən. ælz daɪ erklärte*, dæs ɪn ständen*, "dæs, daɪ si, ənd dæs si, ənd üüberall*", ˈmərkəl ənd gæb ən, ɪn fɔl "woʊl ɔʧ" saɪn. dər geschlechter*? nɑ klɑr.? nɑt soʊ ʃʊr. daɪ ˈvɪlə ənd ˈʤɛndər ˈstədiz ən dər ɪn ənd ˈɛˈmaɪˈti ənd trɛnz. ɪn dər zurückhaltung*, wɑz dɑs angeht*, si aɪn phänomen*, dɑs dərʧ zieht*. ˈɛˈmaɪˈti unterschieden*: ʤi spektrum*, daɪ ˈɛˈmaɪˈti ɛf, ˈvɪlə. ˈeɪbər dɑs? "ɪʧ stɛl mɪʧ ælz. lɪŋk ənd dɛn stɑrk instrumentalisiert*." "ɪn ɛs vil, daɪ ɪm sehen*. daɪ glauben*, ɛs jɑ ʃɑn eɪlz erreicht*", ˈʤɛnə ˈbɛrɛndz. klischees*, vɔn ənd ˈɛˈmaɪˈti dər ælz ɔʧ ɪn dər tief*." hæt ɪn ˈdɔɪʧlænd aɪn image-problem*. lɔt dɪ familie*, senioren*, ənd aʊz ʤɑr 2016 sɪnd rənd 34 dər ənd 15 dər empfänglich*. ˈɔlsoʊ rənd dɔɪʧ. dɑs lɔt dər ˈvɪlə vɔn dər ən dər dɪ wərts ɪm sprachraum*. mæn dɑs" ɪn, mæn definitionen*. ɪn dər brɪˈtænɪkə ɛs lediglich*: dər ən daɪ gesellschaftliche*, ənd dər geschlechter*." mɛr vɔn vaɪs: ɪm ˈɛˈmaɪˈti vɔn 'haʊs əv kɑrdz' dər dɔɪʧ ˈdudən ælz dər, daɪ, vɔn dɛn dər fraʊ ausgehend*, dər ənd dər anstrebt*." dɑs ʃɑn ælz dər light-feminismus*, dər ˈhɪpən ˈtiˌsərts ənd ɪn dər. ɪm dɑs dɪ aɪn breiterer*, ənd, ˈvɪlə. ɪn dɛn ˈjuˈɛˈseɪ 'ˈfɛmɪˌnɪzəm', ɔft, wɑz haɪər 'gleichstellung*' ˈoʊdər dər geschlechter*' ˈfɑlən." ɪn ˈdɔɪʧlænd dər ˈeɪbər pointierter*. haɪər" seɪʤ, min stɑrks. "ɪm ɪn ˈsɪstəm- ənd ˈɛˈmaɪˈti ənd bewegungen*, dər sechziger*", soʊ daɪ. "ɪʧ stɛl mɪʧ ælz. lɪŋk ənd dɛn stɑrk instrumentalisiert*", daɪ ˈbɛrɛndz. si ælz bezeichne*, dæn nʊr ˈɛˈmaɪˈti zusatz*, "dæs ɛs əm dɛn marxistischen*, dɪ, əm handelt*." erreicht*, ɛs əm vil ənd mæʧt." ɔʧ ˈbɛrət ruts, dər fdp*, ɛs wichtig*, vɔn" abzugrenzen*. hæt si ənd ˈɛˈmaɪˈti thesen*", aɪn ɪn ˈdɔɪʧlænd könnte*. vɔn. dɛn mæn dɪ læŋ ˈɛˈmaɪˈti anfangen*. mæn hæt, dæs ɛs, benachteiligen*, aɪn ergeben*", daɪ 31-jährige*. ɪn dɛn dɑs ˈklaɪmə ˈeɪbər dərʧ ʤəŋ ɪn dər ˈlæŋsəm verbessert*. mɛr lesen*: ənd aɪn ɪn bɑr dər ənd dɛn, daɪ stɑrk ˈɛˈmaɪˈti dər sɪnd mæn ˈwɛnɪgər ənd "jɑ, aber"-erklärungen*. daɪ ˌkæθɛˈrinə hæt ɔʧ ˈprɑbləm, dæs ælz gɪlt. "ɛs jɑ ɔʧ əm kæmpf: erreicht*, ɛs əm vil ənd mæʧt." ɔʧ dɛn dər aɪn ər ɪm dər, dər 2017 wurde*., ɪm ənd dər, dɑs ɪn fɔl woʊl aɪn gewesen*, daɪ ʃɑn ɪm genannt*, ənd dərʧ ɪm ˈwərdən seien*. sɪnd ɔʧ dɛn bewusst*, dæs ɪn dər gəˈsɛlʃæft ɔft ənd sɪnd", si. ælz daɪ dɪ. daɪ vɔn dər unterstützt*, si sɔrʤ, ənd ˈwərdən müsse*. dæs soʊ dɔɪʧ ˈprɑmənənt ælz positionieren*, lɔt dər ɔʧ daran*, dæs ɛs "ˈɛbən ɔʧ [gibt*], daɪ agieren*." si ɛs ælz positiv*, dæs ˈænʤələ ˈmərkəl dɑs zuschreibt*, dɛn stɑrk ˈmækən. mɛr vɔn ˈbrɔdli: ˈmɪʃən ælz verhaltensstarre*" ɛs ˌkæθɛˈrinə vɔn dər ənd dɛn ˈəlrɪʧ bɛk. "ɛs nʊr dər zaɪt, bɪs ɔʧ ˈmɑrtɪn ʃʊlts ælz ˈfɛmənɪst. dɑs ˈeɪbər daran*, dæs ər nʊr stellt*", si ˈɛˈmaɪˈti blɪk daɪ dər ˌkæθɛˈrinə ˈbɑrli ˈaɪˈɛˈnɛs familienministerium*, ˈdɪrən ˈɔltər ˈpoʊstən nən ən dɛn haɪl. "ɛs wichtig*, dæs min wissen*, dæs ˈveɪtər aɪn ˈfɛmənɪst, dɛn si dɑs vɔn ˈælən männern*." ənd natürlich*: dadurch*, dæs truˈdoʊ ɪn ˈoʊdər ˌoʊˈbɑmə ɪn dɛn ˈjuˈɛˈseɪ nennen*, dɑs læŋ, dæs si ɪm agieren*. ɔʧ, daɪ nennen*, ɪn dər ˈpræksɪs einsetzen*. ˈeɪbər ɔʧ realität*? gænz daɪ, daɪ ˈvɪlə vɔn dər. ˈeɪbər ɔʧ vil, si hinzu*. truˈdoʊ ˈfɛmənɪst, dæn daɪ wɛlt", si. "dɑs hæt nʊr vorbildfunktion*, handeln*." dɑs lɔt ˈvɪlə ɔʧ: daɪ dɛn meide*, daɪ ɪn dɛn köpfen*, dæs ɛs əm ˈhændəl, daɪ ɪn gəˈsɛlʃæft passt*. mɛr lesen*: vil ɪn ˈænʤələ ˈmərkəl ənd ˈmɑrtɪn ʃʊlts? "ɛs wichtig*, dæs min wissen*, dæs ˈveɪtər aɪn ˈfɛmənɪst, dɛn si dɑs vɔn ˈælən männern*", ˌoʊˈbɑmə 2016 dɑs ˈglæmər. ælz mæn dər wɛlt. ɪʧ durchbringe*, ɛs ˈmaɪnər egal*, ɪʧ dɑs nenne*", ˈʤɛnə ˈbɛrɛndz ənd ɪn dər ˈdiˈeɪ. ˈvɪlə ˈɔlsoʊ vermuten*, dæs dɑs ɔʧ aɪn bleibt*. aɪn, mæn nʊr ənd ˈɛˈmaɪˈti "jɑ, ˈeɪbər". ˈbrɔdli ˈfeɪsˌbʊk, tˈwɪtər ənd instagram*.
|
collage: grey hutton | merkel: imago | photothek
"ich würde niemals ein politisches anliegen, das ich durchbringen wollte, formulieren, indem ich das wort feministisch verwende", sagt jenna behrends. sie ist jung, 26, cdu-politikerin aus berlin-mitte und brennt eigentlich für familienpolitik und gleichstellungsthemen. eine aufstrebende politikerin, die die hintergründe des gender-pay-gap und die nachteile des ehegattensplittings bis ins kleinste detail kennt. das f-wort kommt ihr trotzdem nicht über die lippen. "sobald du diesen begriff verwendest, tötest du damit deine politischen forderungen."
das überrascht, schließlich scheint feminismus aktuell so mainstream zu sein, wie vielleicht noch nie zuvor; auch in der internationalen politik. barack obama schrieb als amtierender präsident einen liebesbrief an den feminismus und in kanada lässt premierminister trudeau aktuell keine chance ungenutzt, sich stolz als feminist zu bezeichnen. in der deutschen politik hingegen sind prominente, selbsternannte feminist_innen eine rarität – und das obwohl an der spitze deutschlands seit zwölf jahren eine unumstritten starke frau steht.
mehr lesen: frauensolidarität in der politik? geht so
auch angela merkel tänzelt seit jahren auffällig vorsichtig um den begriff. das sollten lieber andere entscheiden, ob sie sich als solche qualifiziere, antwortete die bundeskanzlerin auf der internationalen w20-frauenkonferenz anfang mai in berlin wieder einmal zögerlich auf die frage, ob sie denn nun eine feministin sei.
erst als die ebenfalls anwesende königin máxima erklärte, dass feminist_innen in ihren augen dafür ständen, "dass alle frauen chancen haben, die sie ergreifen können, und dass sie sich gleichberechtigt fühlen können, immer und überall", stimmte merkel zu und gab an, in dem fall "wohl auch eine" zu sein. gleichberechtigung der geschlechter? na klar. feminismus? not so sure.
die soziologin paula-irene villa lehrt soziologie und gender studies an der ludwig-maximilians-universität in münchen und beschäftigt sich seit zwanzig jahren mit gesellschaftlichen und politischen trends. in der zurückhaltung, was das wort angeht, sieht sie ein parteiübergreifendes phänomen, das sich durch alle relevanten deutschen parteien zieht. mit graduellen unterschieden: je weiter entfernt vom links-liberalen spektrum, desto stärker distanziere sich die politik vom bösen wort mit f, sagt villa. aber woran liegt das?
"ich stelle mich nicht ungefragt als feministin vor. dafür haben linke und grüne den begriff zu stark für sich instrumentalisiert."
"in meinem politischen umfeld gibt es viele menschen, die keine notwendigkeit im feminismus sehen. die glauben, es sei ja schon alles erreicht", erklärt cdu-politikerin jenna behrends. "zudem sitzen klischees, bilder von kampfemanzen und männerhasserinnen mit unrasierten beinen sowohl innerhalb der partei als auch in der wählerschaft noch tief."
feminismus hat in deutschland ein image-problem. laut einer studie des bundesministeriums für familie, senioren, frauen und jugend aus dem jahr 2016, sind rund 34 prozent der männer und 15 prozent der frauen zumindest für einen teil anti-feministischer ansichten empfänglich. insgesamt also rund jeder vierte deutsche.
das liegt laut der soziologin villa von der lmu vor allem an der färbung des worts im deutschen sprachraum. schlägt man das wort "feminismus" in lexika nach, findet man verschiedene definitionen. in der encyclopædia britannica heißt es dazu lediglich: "feminismus ist der glaube an die gesellschaftliche, politische und ökonomische gleichheit der geschlechter."
mehr von vice: im gespräch mit dem schöpfer von 'house of cards'
der deutsche duden hingegen definiert feminismus als eine "richtung der frauenbewegung, die, von den bedürfnissen der frau ausgehend, eine grundlegende veränderung der gesellschaftlichen normen und der patriarchalischen kultur anstrebt." das klingt schon etwas schärfer als der light-feminismus, der aktuell auf hippen t-shirts internationaler modeketten und in der amerikanischen popkultur gefeiert wird.
im englischsprachigen sei das konzept des feminismus ein wesentlich breiterer, schwammigerer und entspannterer begriff, bestätigt villa. "wer in den usa 'feminism' sagt, meint oft etwas, was hier eher unter begriffe wie 'gleichstellung' oder 'gleichberechtigung der geschlechter' fallen würde." in deutschland sei der begriff aber wesentlich pointierter. wer hier "feminismus" sage, meine tatsächlich etwas starkes. "im deutschen schwingt in dem begriff mindestens indirekt eine system- und herrschaftskritik mit und eine verbindung zu bestimmten sozialen bewegungen, wie etwa zur linken studentenbewegung der sechziger", so die soziologin.
"ich stelle mich nicht ungefragt als feministin vor. dafür haben linke und grüne den begriff zu stark für sich instrumentalisiert", bestätigt die konservative behrends. wenn sie sich als feministin bezeichne, dann nur mit dem zusatz, "dass es sich dabei nicht um den marxistischen, linken kampfbegriff des feminismus, sondern um einen konservativen feminismus handelt."
"gleichstellung wird nicht über einen kuschelkurs erreicht, dafür geht es um zu viel geld und macht."
auch beret roots, europadelegierte der fdp, ist es wichtig, sich von einem "linken kampfbegriff" abzugrenzen. deswegen hat sie sich direkt ihre eigene feminismusdefinition geschaffen und zusammen mit fünf weiteren initiatorinnen "9,5 thesen" dazu veröffentlicht, wie ein liberaler feminismus in deutschland aussehen könnte. allerdings unabhängig von ihrer partei.
bei den liberalen konnte man wegen des schlechten rufs lange nichts mit dem begriff anfangen. "erst wenn man erklärt hat, dass es nicht darum geht, männer zu benachteiligen, konnte sich ein diskurs ergeben", erklärt die 31-jährige. in den letzten jahren habe sich das klima gegenüber dem begriff aber vor allem durch junge menschen in der partei langsam verbessert.
mehr lesen: treffen sich zwei feministinnen und ein betrunkener typ in einer bar
bei der spd und den grünen – beides parteien, die historisch besonders stark mit der frauenbewegung verknüpft sind –, findet man weniger berührungsängste und "ja, aber"-erklärungen. die ehemalige juso-bundesvorsitzende katharina oerder hat auch kein problem damit, dass feminismus hierzulande als kampfbegriff gilt. "es geht ja auch um einen kampf: gleichstellung wird nicht über einen kuschelkurs erreicht, dafür geht es um zu viel geld und macht."
auch bei den grünen ist der feminismus eigentlich seit jeher ein zentraler begriff – trotzdem fehlt er im 10-punkte-plan der partei, der anfang juni 2017 veröffentlicht wurde. darauf angesprochen erklärt gesine agena, mitglied im bundesvorstand und frauenpolitische sprecherin der partei, das sei in diesem fall wohl ein versehen gewesen, zumal die frauenpolitischen positionen schon im entwurf genannt, und durch änderungsanträge im ergebnis nochmal verstärkt worden seien.
"wir sind uns allerdings auch bei den gründen bewusst, dass feministische maßnahmen in der gesellschaft oft unbequem und unbeliebt sind", sagt sie. als beispiel nennt agena die abschaffung des ehegattensplittings. die steuerbegünstigung für ehepaare würde von einem großteil der bevölkerung unterstützt, obwohl sie nachweislich für altersarmut unter frauen sorge, abhängigkeitsverhältnisse zu ehepartnern schaffe und deswegen dringend reformiert werden müsse.
dass sich so wenige deutsche politiker_innen prominent als feminist_innen positionieren, liegt laut der grünen auch daran, dass es "eben auch wenige [gibt], die tatsächlich feministisch agieren." deswegen bewertet sie es als positiv, dass sich etwa kanzlerin angela merkel das wort nicht selbst zuschreibt, ohne sich tatsächlich für den feminismus stark zu machen.
mehr von broadly: diese nasa-ingenieurin ist auf einer feministischen mission
als "verbale aufgeschlossenheit bei weitestgehender verhaltensstarre" bezeichnet es hingegen katharina oerder von der spd und zitiert damit den mittlerweile verstorbenen soziologen ulrich beck. "es ist nur eine frage der zeit, bis sich auch martin schulz als feminist bezeichnet. das ändert aber nichts daran, dass er neben sich nur männer stellt", erklärt sie mit blick auf die vielfach kritisierte verpflanzung der bisherigen spd-generalsekretärin katharina barley ins familienministerium, deren alter posten nun an den ehemaligen spd-wirtschaftsexperten hubertus heil geht.
"es ist wichtig, dass meine töchter wissen, dass ihr vater ein feminist ist, denn jetzt erwarten sie das gleiche von allen männern."
und natürlich: allein dadurch, dass sich trudeau in kanada oder obama in den usa selbst feministen nennen, heißt das noch lange nicht, dass sie im feministischen interesse agieren. andersrum können sich auch politiker_innen, die sich selbst nicht feminist_in nennen, in der praxis für feministische werte einsetzen. aber schaffen worte nicht auch realität? ganz unwichtig sei die eigenbezeichnung nicht, bestätigt die soziologin villa von der lmu. aber worte allein schaffen auch nicht viel, fügt sie hinzu.
"wenn sich trudeau feminist nennt, dann hört die welt zu", erklärt sie. "das hat nicht nur eine vorbildfunktion, sondern rahmt politisches handeln." das bedeutet laut villa andersherum auch: wenn die politik den begriff meide, bleibe die vorstellung in den köpfen, dass es sich dabei um eine radikale idee handle, die nicht in unsere gesellschaft passt.
mehr lesen: wie viel feminismus steckt in angela merkel und martin schulz?
"es ist wichtig, dass meine töchter wissen, dass ihr vater ein feminist ist, denn jetzt erwarten sie das gleiche von allen männern", schrieb obama 2016 für das amerikanische frauenmagazin glamour. damals als mächtigster mann der welt. "solange ich frauenfördernde maßnahmen durchbringe, ist es meiner meinung nach egal, wie ich das nenne", sagt wiederum jenna behrends und steht damit in der deutschen polit-landschaft nicht alleine da.
villa scheint also nicht zu unrecht zu vermuten, dass das f-wort hierzulande auch weiterhin erstmal ein unbequemer begriff bleibt. ein begriff, zu dem man sich nur nach mehrmaligem nachfragen bekennt – und mit einem "ja, aber".
folgt broadly auf facebook, twitter und instagram.
|
bɪˈgɪnɪŋ ɪn leɪt ˈɔgəst, ˈjuˈɛs ˈbroʊkərz wɪl hæv ə nu, ənd kwaɪt ˈdɪfərənt, ʧɔɪs fər ˈmeɪkɪŋ ðɛr treɪdz. ðə sɪˈkjʊrətiz ənd ɪksˈʧeɪnʤ kəˈmɪʃən (sɛk) təˈdeɪ ˈvoʊtɪd tɪ əˈlaʊ ɪksˈʧeɪnʤ (iex*) tɪ ˈɔpərˌeɪt ɛz ə ˈpəblɪk stɑk ɪksˈʧeɪnʤ. ɪt wɪl bi ðə fərst ˈpəblɪk ɪksˈʧeɪnʤ tɪ ɪmˈplɔɪ tɛkˈniks spəˈsɪfɪkli dɪˈzaɪnd tɪ θwɔrt məˈnɪpjəˌleɪtɪv ˈstrætəʤiz juzd baɪ ˈtreɪdərz. ˌæpləˈkeɪʃən tɪ ðə sɛk həz bɪn ðə sɔrs əv ənˈjuˌʒuəli ˈpæʃənət dəˈbeɪt ɔn wɔl strit, ɪn ðə fɔrm əv blɔg poʊsts, waɪt ˈpeɪpərz, ˈkɑmɛnt ˈlɛtərz, nu jɔrk taɪmz ˌɛdəˈtɔriəlz, ənd sɛk kəˈmɪti ˈmitɪŋz. ˈivɪn ˌɪndəˈvɪʤəwəl ˈpɛnʃənərz hæv weɪd ɪn, kənˈsərnd ðət ðɛr rɪˈtaɪərmənt əˈkaʊnts ər biɪŋ flist baɪ ˈtreɪdərz. ðə kæmˈpeɪn baɪ ˈfaʊndərz əˈgɛnst səʧ ˈjuzɪz spid tɪ geɪn ən ædˈvæntɪʤ ɪn ðə ˈkrɑnɪkəld baɪ ˈmaɪkəl luɪs ɪn hɪz bʊk flæʃ bɔɪz. moʊst ˈɑrgjəmənts hæv ˈsɛntərd ɔn bump,”*,” ə kɔɪl əv ˈkeɪbəl 38 maɪəlz lɔŋ ðət sloʊz kwoʊts ənd treɪdz baɪ 350 ˈmɪljəntθs əv ə ˈsɛkənd. ðɪs bɪt əv ˈhɑrdˌwɛr ɪz eɪmd æt ˈkipɪŋ ˈtreɪdərz frəm ˈreɪsɪŋ əˈhɛd əv ˈɔrdəˌnɛri ˌɪnˈvɛstərz ənd ˈteɪkɪŋ ædˈvæntɪʤ əv ðət spid tɪ ˈprɑfɪt ˌbiˈfɔr ˈəðərz kən riækt. ðoʊ nɑt ˈoʊnli dɪˈstɪŋgwɪʃɪŋ ˈfiʧər, ɪt ɪz ðə wən ðət wɑz moʊst ˈdɪfəkəlt tɪ skwɛr wɪθ ɪgˈzɪstɪŋ ˌrɛgjəˈleɪʃən. ɪn ə ˈrulɪŋ ˈɪʃud ɪn ˈpɛrəˌlɛl wɪθ əˈpruvəl, ðə sɛk ˈklɛrəˌfaɪd ðət spid bəmps ˈəndər wən ˈmɪlɪˌsɛkənd wɪl bi tɪ ˌrivˈju əv ðɛr ˌɪnˈtɛndɪd ˈpərpəs. ðɪs ˌklɛrəfəˈkeɪʃən ɛndz ə kənˈtɛnʃəs ˈrɛgjələˌtɔri dəˈbeɪt əˈbaʊt ˈwɛðər ər nɑt əˈpruvəl wʊd əˈlaʊ ˈəðər ˈmɑrkɪts əˈbɪləˌti tɪ ˈɪmpləmənt ˈsɪmələr ˈmɛʒərz. ɪn 2013 bɪˈgæn ˌɑpərˈeɪʃənz ɛz ə ˈpraɪvət ɪksˈʧeɪnʤ, mɔr ˈkɑmənli kɔld ə pool.”*.” ɪn ðɪs ɪnˈvaɪrənmənt, həz groʊn tɪ ˈhændəl bɪtˈwin ənd əv ɔl ˈjuˈɛs ˈtreɪdɪŋ ˈvɑljum. ˈspikɪŋ tɪ kwɔrts ɔn ʤun 16 ˌbiˈfɔr ðə sɛk əˈnaʊnsmɛnt, ˈsiˌiˈoʊ bræd sɛd ðət ɪt wʊd hæv prɪˈfərd tɪ lɔnʧ ɛz ə ˈpəblɪk ɪksˈʧeɪnʤ, bət nu ðət ɪt fərst ˈnidɪd tɪ pruv tɪ ðə sɛk ənd ˈəðərz ðət ɪts əˈproʊʧ kʊd wərk. naʊ ðət ðə sɛk həz əˈpruvd ˈɔpərˌeɪtɪŋ ɛz ə ˈpəblɪk stɑk ɪksˈʧeɪnʤ, ðə kˈwɛʃən ɪz haʊ ðət dɪˈsɪʒən wɪl əˈfɛkt ðə rɛst əv ðə ˈmɑrkɪt. ˈstrɛsɪz ðət ˌɪnəˈveɪʃənz wər kənˈsivd tɪ fɪt ˈɪntu ˈkɑrənt ˌrɛgjəˈleɪʃənz. ɛz ə rɪˈzəlt, ənˈlaɪkli ðɪs wɪl ˈoʊpən ðə fləd geɪts tɪ ə weɪv əv ˈɪnəˌveɪtɪv nu ɪksˈʧeɪnʤɪz. ju lʊk æt ðə ˈbætəl ðət həz ɪnˈsud ˈoʊvər 350 ˈmɪljəntθs əv ə gɪvz ju pɔz tɪ əˈpriʃiˌeɪt haʊ ˈpaʊərfəl ˈvɛstɪd ˈɪntərɪsts ər ɪn prɪˈvɛnɪŋ disruption,”*,” hi sɛd. ˌnɛvərðəˈlɛs, ðə dɪˈsɪʒən dɪz sɛt ə ˈprɛsɪdənt fər ˈhævɪŋ wən ɪksˈʧeɪnʤ wɪʧ ɪz ˈmɑrkɪdli ˈdɪfərənt frəm ðə ˈəðərz. ˈəðər əpˈstɑrts, səʧ ɛz ðə lɔŋ tərm stɑk ɪksˈʧeɪnʤ ˈprɑʤɛkt bækt baɪ ˈsɪləkən ˈvæli ˈluməˌnɛriz, hæv bɪn ˈkloʊsli ˈwɑʧɪŋ ɪkˈspɪriəns. ðə ˈəðər ˌaʊtˈstændɪŋ kˈwɛʃən ɪz haʊ ðə nyse*, ˈnæzdæk, ənd ðə ˈəðər ɪˈstæblɪʃt ɪksˈʧeɪnʤɪz wɪl riækt tɪ ˈrɛgjələˌtɔri ku. æt list fər ə ˈlɪtəl waɪl, ðə spid bəmp ɪz ˈlaɪkli tɪ ˈɔfər ən ædˈvæntɪʤ ˈoʊvər ɪts kəmˈpɛtɪtərz. ˌɪnstɪˈtuʃənəl ˌɪnˈvɛstərz, səʧ ɛz ˈpɛnʃən fəndz, maɪt sɛnd ðɛr treɪdz tɪ ðə nu ɪksˈʧeɪnʤ ɪn ən ˈɛfərt tɪ ˌsərkəmˈvɛnt ˈtreɪdərz. ðət meɪ nɑt læst lɔŋ, ˌhaʊˈɛvər, ɛz ðoʊz ˈəðər ɪksˈʧeɪnʤɪz hæv rɪˈpɔrtədli ˈflərtɪd wɪθ prəˈpoʊzəlz əv ðɛr oʊn. ðə ˈtrɪki ˈprɑbləm fər ðɛm wɪl bi tɪ ˈnutrəˌlaɪz ædˈvæntɪʤ wɪˈθaʊt ˈfɔrfətɪŋ ðə ˈlukrətɪv ˈbɪznɪs bɪlt ˈsɛlɪŋ ˈsərvɪsɪz tɪ ˈtreɪdərz, səʧ ɛz ˈrɛntɪŋ loʊˈkeɪʃənz tɪ ˈtreɪdərz ɪn ðə ɪksˈʧeɪnʤ ˈdætə ˈsɛnərz soʊ ðɛr treɪd ˌɪnˈstrəkʃənz əraɪv ˈfæstər. ɔlˈtərnətɪvli, ðeɪ maɪt ʤɪst su ðə sɛk tɪ traɪ tɪ gɪt əˈpruvəl θroʊn aʊt. ðoʊ voʊt ɪz ə klɪr wɪn fər ˈmɑrkɪt kəmˈpɛtɪtɪvnɪs, ˈɔrdəˌnɛri ˌɪnˈvɛstərz gɪt tu ɪkˈsaɪtɪd jɛt. ɛz aɪ roʊt ˈərliər ðɪs wik, ðə ˌɪˈnɛkwətiz əv ðə ˈmɑdərn stɑk ˈmɑrkɪt goʊ məʧ ˈdipər ðən kən hoʊp tɪ fɪks. ɪn ˈrisənt jɪrz sɛk həz ʃoʊn ˈlɪtəl ˈwɪlɪŋnəs tɪ ˈæˌdrɛs ðoʊz mɔr ˌfəndəˈmɛnəl ˈɪʃuz. ɪf wi ˈrɪli wɔnt ə stɑk ˈmɑrkɪt fɛr tɪ ɔl pɑrˈtɪsəpənts, ðɛr ɪz ə lɔt mɔr lɛft tɪ bi dən. ðə ˈɪmɪʤ æt ðə tɔp əv ðɪs poʊst wɑz ʃɛrd ˈəndər ə kriˈeɪtɪv ˈkɑmənz ˈlaɪsəns ɔn ˈflɪkər. ɪt həz bɪn krɑpt.
|
beginning in late august, us brokers will have a new, and quite different, choice for making their trades. the securities and exchange commission (sec) today voted to allow investor’s exchange (iex) to operate as a public stock exchange. it will be the first public exchange to employ techniques specifically designed to thwart manipulative strategies used by high-frequency traders.
iex’s application to the sec has been the source of unusually passionate debate on wall street, in the form of blog posts, white papers, comment letters, new york times editorials, and sec committee meetings. even individual pensioners have weighed in, concerned that their retirement accounts are being fleeced by high-frequency traders. the campaign by iex’s founders against such high-frequency trading—which uses speed to gain an advantage in the market—was chronicled by michael lewis in his best-selling book flash boys.
most arguments have centered on iex’s ”speed bump,” a coil of fiber-optic cable 38 miles long that slows quotes and trades by 350 millionths of a second. this bit of hardware is aimed at keeping high-frequency traders from racing ahead of ordinary investors and taking advantage of that speed to profit before others can react. though not iex’s only distinguishing feature, it is the one that was most difficult to square with existing regulation.
in a ruling issued in parallel with iex’s approval, the sec clarified that speed bumps under one millisecond will be allowed—subject to review of their intended purpose. this clarification ends a contentious regulatory debate about whether or not iex’s approval would allow other markets ability to implement similar measures.
in 2013 iex began operations as a private exchange, more commonly called a “dark pool.” in this less-regulated environment, iex has grown to handle between 1.5% and 2.0% of all us trading volume. speaking to quartz on june 16 before the sec announcement, iex ceo brad katsuyama said that it would have preferred to launch as a public exchange, but knew that it first needed to prove to the sec and others that its approach could work.
now that the sec has approved iex’s operating as a public stock exchange, the question is how that decision will affect the rest of the market. katsuyama stresses that iex’s innovations were conceived to fit into current regulations. as a result, it’s unlikely this will open the flood gates to a wave of innovative new exchanges.
“if you look at the battle that has ensued over 350 millionths of a second…it gives you pause to appreciate how powerful vested interests are in preventing disruption,” he said. nevertheless, the decision does set a precedent for having one exchange which is markedly different from the others. other upstarts, such as the long term stock exchange project backed by silicon valley luminaries, have been closely watching iex’s experience.
the other outstanding question is how the nyse, nasdaq, and the other established exchanges will react to iex’s regulatory coup. at least for a little while, the speed bump is likely to offer iex an advantage over its competitors. institutional investors, such as pension funds, might send their trades to the new exchange in an effort to circumvent high-frequency traders. that may not last long, however, as those other exchanges have reportedly flirted with speed-bump proposals of their own. the tricky problem for them will be to neutralize iex’s advantage without forfeiting the lucrative business they’ve built selling speed-related services to traders, such as renting locations to traders in the exchange data centers so their trade instructions arrive faster. alternatively, they might just sue the sec to try to get iex’s approval thrown out.
though today’s vote is a clear win for market competitiveness, ordinary investors shouldn’t get too excited yet. as i wrote earlier this week, the inequities of the modern stock market go much deeper than iex can hope to fix. in recent years sec has shown little willingness to address those more fundamental issues. if we really want a stock market that’s fair to all participants, there is a lot more left to be done.
the image at the top of this post was shared under a creative commons license on flickr. it has been cropped.
|
fraserburgh's* pɑrk həz ə kəˈpæsɪti əv ˈmænɪʤər mɑrk kaʊi sɪz "ðə rʊf keɪm ɔf" wɪn hɪz ˈgæðərd pleɪərz ˈsɛləˌbreɪtɪd drɔɪŋ ˈreɪnʤərz ɪn ðə ˈskɑtɪʃ kəp fɔrθ raʊnd. ðə ˈhaɪlənd lig ˈaʊtˌfɪt, hu bit ˈspɑrtənz ɪn raʊnd θri, wər ˈgɪvɪn ə hoʊm mæʧ əˈgɛnst prɛˈmɪrˌʃɪp ˈreɪnʤərz ɔn 20 ər 21 ˈʤænjuˌɛri. ðə taɪ wɑz ðə wən drɔn ɔn ˈmənˌdeɪ ˌæftərˈnun. "wɪn ɑr neɪm keɪm aʊt ðə hæt wi wər ɔl kəˈlɛktɪvli ˈskrimɪŋ æt ðə ˌtɛləˈvɪʒən fər bɔl ˈnəmbər 29 kaʊi sɛd. "wɪn ɪt wɑz pʊld aʊt ənd wi nu wi hæd ˈreɪnʤərz, ðə rʊf keɪm ɔf. "wi nu ðət ˈwɪnɪŋ ɔn ˈsæˌtɪˌdeɪ geɪv ˈjuˈɛs ðə ˌɑpərˈtunəti tɪ goʊ ɪn wɪθ ðə bɪg gənz; ju ʤɪst preɪ jul gɪt ə bɪg taɪ. "wɪr ɔl əˈbaʊt ˈhɪstəri æt ðɪs kləb. wiv hæd səm bɪg geɪmz ɪn ðə pæst bət ðɪs goʊz raɪt əp ðɛr ˈsəmθɪŋ fər ˈɛvriˌbɑdi ɪn ðə taʊn ənd kləb tɪ lʊk ˈfɔrwərd tɪ. ˈreɪnʤərz wɪl ˈtrævəl tɪ wɪn ðeɪ ˈɛnər ðə ˈskɑtɪʃ kəp ɪn ðə nu jɪr "ðə pleɪərz ər ɔl ˈpɑrtˈtaɪm səm əv ðə pleɪərz wɪl bi traɪɪŋ ˈdɛspərətli tɪ meɪk ʃʊr ðɛr nɑt ˈwərkɪŋ ɔn ðə ˈsæˌtɪˌdeɪ ˈmɔrnɪŋ əv ðə geɪm. "ðɛrz ˈɔlˌweɪz ən ˈəpˌsɛt, aɪv sɛd ðət frəm deɪ wən. ˈɛvəri raʊnd həz ən ˈəpˌsɛt. ɪt wɪl bi ˈvɛri ˈdɪfəkəlt əv kɔrs, bət ju ˈnɛvər, ˈnɛvər noʊ." pɑrk həz ə kəˈpæsɪti əv ənd kaʊi hoʊps ðə kən kip ðə taɪ æt ðɛr ˈjuʒəwəl hoʊm, bət ɪz əˈwɛr ɪt ɪz nɑt ˌgɛrənˈtid. "ðæts ˈsəmθɪŋ fər ðə ˈʧɛrmən ənd ðə bɔrd tɪ ˌdɪˈsaɪd ˈwɛðər wi kən ər nɑt," hi ˈædɪd ɔn ˌbibiˈsi ˈreɪdiˌoʊ ˈskɑtlənd. "wid ləv fər ðə taʊn tɪ pleɪ ðə geɪm hir bət aɪ ˈtoʊtəli ˌəndərˈstænd ɪf ɪts mɔr ˌbɛnəˈfɪʃəl fər ˈjuˈɛs ɪf ɪt wɑz muvd. "wɪl ʤɪst ˌɛnˈʤɔɪ ðə drɔ fər ə ˈkəpəl əv deɪz ənd lɛt ðə gaɪz əˈbəv mi ˌdɪˈsaɪd wət ˈhæpənz goʊɪŋ ˈfɔrwərd."
|
fraserburgh's bellslea park has a capacity of 3,000
fraserburgh manager mark cowie says "the roof came off" when his gathered players celebrated drawing rangers in the scottish cup fourth round.
the highland league outfit, who beat spartans in round three, were given a home match against premiership rangers on 20 or 21 january.
the tie was the third-to-last one drawn on monday afternoon.
"when our name came out the hat we were all collectively screaming at the tv for ball number 29," cowie said.
"when it was pulled out and we knew we had rangers, the roof came off.
"we knew that winning on saturday gave us the opportunity to go in with the big guns; you just pray you'll get a big tie.
"we're all about history at this club. we've had some big games in the past but this goes right up there - something for everybody in the town and club to look forward to.
rangers will travel to aberdeenshire when they enter the scottish cup in the new year
"the players are all part-time - some of the players will be trying desperately to make sure they're not working on the saturday morning of the game.
"there's always an upset, i've said that from day one. every round has an upset. it will be very difficult of course, but you never, never know."
fraserburgh's bellslea park has a capacity of 3,000 and cowie hopes the broch can keep the tie at their usual home, but is aware it is not guaranteed.
"that's something for the chairman and the board to decide whether we can or not," he added on bbc radio scotland.
"we'd love for the town to play the game here but i totally understand if it's more beneficial for us if it was moved.
"we'll just enjoy the draw for a couple of days and let the guys above me decide what happens going forward."
|
ðə wɪl ˈtrænsfɔrm ˈnɔrðərn ˈaɪərlənd ˈɪntu ən ɪkˈsaɪtɪŋ ˈfɛstɪvəl əv ˈækʃən wət æm aɪ goʊɪŋ tɪ gɪt aʊt əv ðə? aɪ æm ə ˈdeɪli ˈsaɪkəlɪst. moʊst əv maɪ taɪm ɔn tu wilz ɪz spɛnt əraʊnd ˈbɛlˌfæst tɪ ˈklæsɪz ənd ˈmitɪŋz. iˈmeɪl wət æm aɪ goʊɪŋ tɪ gɪt aʊt əv ðə? aɪ æm ə ˈdeɪli ˈsaɪkəlɪst. moʊst əv maɪ taɪm ɔn tu wilz ɪz spɛnt əraʊnd ˈbɛlˌfæst tɪ ˈklæsɪz ənd ˈmitɪŋz. ɔˈkeɪʒənəˌli, aɪ teɪk ˈlɔŋgər ʤɔnts aʊt ˈɪntu ðə ˈkəntriˌsaɪd. aɪ æm nɑt ə fæst ˈsaɪkəlɪst ənd aɪ æm nɑt kəmˈpitɪŋ wɪθ ˈɛniˌwən. soʊ, ðoʊz ˈwərldˌklæs hu wɪl bi ˈzɪpɪŋ pæst ˈjuˈɛs æt spidz ər nɑt goʊɪŋ tɪ tərn mi ˈɪntu ə ˈreɪsər. aɪ maɪt ˈɛnvi ðɛr ˌɪnˈkrɛdəbəl praʊəs. ˈmeɪbi ðeɪ ʃʊd ˈɛnvi mi ðə ˈsɪmpəl ˈplɛʒər əv ə mɔr sɪˈdeɪt weɪ əv ˈsaɪkəlɪŋ. wi ənd ðə ˌtɛləˈvɪʒən ˈkæmərəz wɪl si ðə ˈbækˌdrɑps əv ðə taɪˈtænɪk kˈwɔrtər ənd ðə ənd ðə koʊst. ðə ˈreɪsərz wɪl si ˈtɑrˌmæk ənd ðə ˈbækˌsaɪdz əv ðə ˈraɪdərz ɪn frənt əv ðɛm. ə reɪs ɪz ə gʊd tʊr spoilt*; ðæts wət aɪ θɪŋk. nən əv ðoʊz ˈraɪdərz wʊd bi sin dɛd ɔn ˈiðər əv maɪ baɪks. boʊθ hæv stil freɪmz; wən həz loʊ gɪrz ðət wʊd ˈnɪrli gɪt ju əp ðə saɪd əv ə haʊs ənd ðə ˈəðər həz noʊ gɪrz, ər wən, wɪʧ meɪks ɪt mɔr fən ˈoʊvər ʃɔrt ˈdɪstənsɪz. moʊst ˈsaɪkəlɪŋ ˈʤərniz ɪn ˈbɛlˌfæst ər ˈəndər faɪv maɪəlz. səm əv ðoʊz ˈmeɪkɪŋ ðɛm ˈstɑrtɪd aʊt traɪɪŋ tɪ gɪt fɪt, ər ʤɪst traɪɪŋ tɪ gɪt tɪ wərk ˈʧipli. ju si ˈrɪvərz əv baɪks goʊɪŋ daʊn ðə roʊd ɪn ðə ˈmɔrnɪŋz naʊ, ðoʊ fjuər ɪn ˈəðər pɑrts əv ˈbɛlˌfæst. ˌwəˈtɛvər ðə ˈmoʊtɪvz fər ˈstɑrtɪŋ aʊt ˈsaɪkəlɪŋ, ðɛr ər ə fju ˈbeɪsɪk dɪˈskəvəriz ðət kip ju æt ɪt. wən ɪz, əv kɔrs, ðət ju ər ˈfɪtər. əˈnəðər ɪz ðət ju kən gɪt əˈkrɔs ðə ˈsɪti ɪn rəʃ aʊər ˈfæstər ðən ˈɛni kɑr ɔn ðə roʊd. wi ˈsaɪkəlɪsts kəmˈpleɪn əˈbaʊt haʊ ˈbædli ðə ˈsɪti ɪz ˈstrəkʧərd raʊnd ɑr nidz, bət, æt ðə seɪm taɪm, wi ər ˈlæfɪŋ əp ɑr slivz. ɪt ɪz ˈɔlˌmoʊst laɪk wi hæv wərkt ə skæm ɔn ðə rɛst əv ju. fər ˈsaɪkəlɪŋ ɪz fən. aɪ maɪt liv ðə haʊs ɪn ə ˈgrəmpi, ˈərʤənt mud, bət wəns aɪ æm ˈæˌkʧuəli ˈroʊlɪŋ ənd swerving*, maɪ ˈspɪrɪts lɪft, ˈivɪn ɪn ðə reɪn, soʊ lɔŋ ɛz aɪ hæv maɪ ˈlɛgɪŋz ɔn. ənd ðoʊ aɪ kʊd ˈfʊlməˌneɪt əˈbaʊt ðə streɪnʤ ˈsɪstəm əv ˈsaɪkəl leɪnz wi hæv, aɪ ækˈnɑlɪʤ ðət maɪ ˈdeɪli rʊts ˈɔfən teɪk mi əˈlɔŋ ðə ˈrɪvər ənd θru tu pɑrks ənd ðət, soʊ lɔŋ ɛz aɪ æm nɑt leɪt wɪʧ ɪz ənˈlaɪkli ɔn ə baɪk aɪ æm ˈwɪnɪŋ. aɪ hæv frɛʃ ɛr, əm ˈhævɪŋ fən, ðə vju ɪz greɪt ənd əm ə bɪt sməg, bɪˈkəz aɪ si ju ɪn jʊr kɑr, ər ˈtrəʤɪŋ əˈlɔŋ. soʊ, ˌbiˈfɔr wi stɑrt kæmˈpeɪnɪŋ fər wət ˈsaɪkəlɪsts stɪl nid, lɛts pɔz tɪ ækˈnɑlɪʤ ðət ðeɪ ər ˈbɛtər ɔf ɔˈrɛdi fər ˈhævɪŋ meɪd ðə sˈmɑrtər ʧɔɪs əˈbaʊt haʊ tɪ gɪt əraʊnd. ənd aɪ θɪŋk ðə wɪl kənˈveɪ ˈsəmθɪŋ əv ðət. əˈsaɪd frəm ðə reɪs, ðɛr wɪl bi ˈsɛvərəl ɪˈvɛnts prəˈmoʊtɪŋ ðə ʤɔɪz əv ˈsaɪkəlɪŋ ənd dɪˈskəsɪŋ ðə ˈprɑbləmz. aɪ wɪl bi ˈtɔkɪŋ æt ðə mæk; aɪl bi ɔn ə ˈpænəl dɪˈskəʃən æt ðə ˈəlstər hɔl, ənd aɪl bi æt ðə ˈlɪnən hɔl ˈlaɪbrɛˌri ˌɪntrəˈdusɪŋ tɪm mʊr, hu həz ˈsaɪkəld ðə ˈkɔrsɪz əv ðə ənd ðə tʊr də fræns. soʊ, ðoʊ ðə ɪˈvɛnt ɪz ə reɪs əˈməŋ supercyclists*, ˈbɛlˌfæst həz əˈproʊpriˌeɪtɪd ðə hoʊl θɪŋ ɛz ə ʧæns tɪ dɪˈskəs ˈɔrdəˌnɛri ˈsaɪkəlɪŋ, kəmˈjutɪŋ ənd. ənd ðɛr wɪl bi məʧ tɪ ˈsɛləˌbreɪt ɪn haʊ θɪŋz ər ˈʧeɪnʤɪŋ; ðə nu rʊts ənd nu ˈbrɪʤɪz. ənd ðɛr wɪl bi məʧ tɪ ˈɑrgju fər; oʊld ˈreɪlˌweɪ laɪnz tɪ bi dɪˈvɛləpt ɛz ˈsaɪkəlɪŋ rʊts, riˈleɪʃənz bɪtˈwin ˈsaɪkəlɪsts ənd pəˈdɛstriənz, ənd bɪtˈwin ˈsaɪkəlɪsts ənd ˈəðər ˈsaɪkəlɪsts. fər ˈsaɪkəlɪŋ ɪz ə bɪt keɪˈɑtɪk. pəˈdɛstriənz wɔk ɔn ˈsaɪkəl leɪnz, ˈθɪŋkɪŋ ˈrizənəbli ɪˈnəf ðət ðə ər ðɛrz, bət ðeɪ ˈɑrənt ˌɛniˈmɔr. səm gɪt əˈnɔɪd ɪf ju rɪŋ jʊr bɛl æt ðɛm, səm ɪf ju doʊnt. səm ˈsaɪkəl leɪnz goʊ əˈgɛnst ðə floʊ əv ˈtræfɪk, wɪʧ draɪvz ˈmoʊtərɪsts ˈkreɪzi, əˈspɛʃəli æt naɪt. ˈsaɪkəlɪsts ðɛmˈsɛlvz ʤɪst ˈwɑndər wɛr ðeɪ wɪl; ˈmɛni doʊnt hæv ˈɛni sɛns ðət ðeɪ ʃʊd kip tɪ ðə lɛft ɪf ˈmitɪŋ əˈnəðər ˈsaɪkəlɪst ˈkəmɪŋ ðə ˈəðər weɪ ɔn ə ˈsaɪkəl leɪn. goʊ ˈɛni deɪ tɪ ðə brɪʤ ˈkrɔsˌroʊdz ənd si haʊ baɪks ˈtrævərs ðɛm daɪˈægənəli ənd wɔʧ ðə nɪr ˈmɪsɪz bɪtˈwin ðɛm. wət ðə wɪl du fər ˈsaɪkəlɪsts laɪk mi ɪz prəˈvaɪd ðə ˈkɑntɛkst fər ə ˈfʊlər dɪˈskəʃən əˈbaʊt ˈsaɪkəlɪŋ ɪn ˈnɔrðərn ˈaɪərlənd. ənd ðɪs ɪz wət wi nid. ðə rəˈpɪdəti əv ʧeɪnʤ həz bɪn səˈpraɪzɪŋ ənd ðə ˌɪmpləˈkeɪʃənz əv ɪt ər nɑt wərkt aʊt jɛt. ˈsaɪkəlɪŋ filz ˈrædɪkəl ənd ˈivɪn ə bɪt ˈmɪsʧəvəs, bət ðə ˈgəvərnmənt ɪz bɪˈhaɪnd ɪt, wɔnts tɪ dɪˈvɛləp ɪt ənd ˈtrænsfɔrm ɑr ˈsɪtiz. ɪt tɪks ˈbɑksɪz fər ðɛm ɪn riˈleɪʃən tɪ ˈkɑrbən fjuəl kəts ənd rɪˈdəkʃən əv əˈbisəti. bət ðɪs əˈnɔɪz ə lɔt əv ˈpipəl, tu. ˈmɛni ˈmoʊtərɪsts ˈtruli bɪˈliv ðeɪ hæv mɔr raɪt tɪ roʊd speɪs ðən ðə ˈbaɪkər ɪn frənt əv ðɛm həz. ðeɪ ər nɑt goʊɪŋ tɪ si ðɛr raɪts əˈfərmd, bət ˈfərðər ɪˈroʊdɪd. ˈɛvəri jɪr ðɛr ər mɔr baɪks ɔn ðə roʊd. ðə ɪgˈzɛkjətɪv ɪz kənˈsɪdərɪŋ mɔr ˈʧeɪnʤɪz tɪ ˈfeɪvər ðɛm. nɛkst wik wɪl bi ə ˌsɛləˈbreɪʃən əv ˈbaɪkɪŋ. ˈæftər ðət, ðə ˌkɑnvərˈseɪʃən bɪtˈwin ˈbaɪkərz ənd ˈəðər gɪts mɔr ˈsɪriəs. ˈbɛlˌfæst ˈtɛləˌgræf
|
the giro d'italia will transform northern ireland into an exciting festival of two-wheeled action belfasttelegraph.co.uk what am i going to get out of the giro d'italia? i am a daily cyclist. most of my time on two wheels is spent tootling around belfast to classes and meetings. https://www.belfasttelegraph.co.uk/sport/giro-d-italia/the-giro-ditalia-will-transform-northern-ireland-into-an-exciting-festival-of-twowheeled-action-30225038.html https://www.belfasttelegraph.co.uk/opinion/news-analysis/article30225033.ece/7326a/autocrop/h342/com_2014-04-29_opi_022_31494721_i3.jpg
email
what am i going to get out of the giro d'italia? i am a daily cyclist. most of my time on two wheels is spent tootling around belfast to classes and meetings.
occasionally, i take longer jaunts out into the countryside. i am not a fast cyclist and i am not competing with anyone.
so, those world-class sportspeople who will be zipping past us at near-impossible speeds are not going to turn me into a racer.
i might envy their incredible prowess. maybe they should envy me the simple pleasure of a more sedate way of cycling.
we and the tv cameras will see the backdrops of the titanic quarter and the drumlins and the coast. the racers will see tarmac and the backsides of the riders in front of them. a race is a good tour spoilt; that's what i think.
none of those riders would be seen dead on either of my bikes. both have steel frames; one has low gears that would nearly get you up the side of a house and the other has no gears, or one, which makes it more fun over short distances.
most cycling journeys in belfast are under five miles. some of those making them started out trying to get fit, or just trying to get to work cheaply. you see rivers of bikes going down the ormeau road in the mornings now, though fewer in other parts of belfast.
whatever the motives for starting out cycling, there are a few basic discoveries that keep you at it. one is, of course, that you are fitter. another is that you can get across the city in rush hour faster than any car on the road. we cyclists complain about how badly the city is structured round our needs, but, at the same time, we are laughing up our sleeves. it is almost like we have worked a scam on the rest of you.
for cycling is fun. i might leave the house in a grumpy, urgent mood, but once i am actually rolling and swerving, my spirits lift, even in the rain, so long as i have my leggings on.
and though i could fulminate about the strange system of cycle lanes we have, i acknowledge that my daily routes often take me along the river and through two parks and that, so long as i am not late – which is unlikely on a bike – i am winning.
i have fresh air, i'm having fun, the view is great and i'm a bit smug, because i see you smouldering in your car, or trudging along.
so, before we start campaigning for what cyclists still need, let's pause to acknowledge that they are better off already for having made the smarter choice about how to get around. and i think the giro will convey something of that.
aside from the race, there will be several events promoting the joys of cycling and discussing the problems. i will be talking at the mac; i'll be on a panel discussion at the ulster hall, and i'll be at the linen hall library introducing tim moore, who has cycled the courses of the giro and the tour de france.
so, though the event is a race among supercyclists, belfast has appropriated the whole thing as a chance to discuss ordinary cycling, commuting and tootling.
and there will be much to celebrate in how things are changing; the new routes and new bridges. and there will be much to argue for; old railway lines to be developed as cycling routes, relations between cyclists and pedestrians, and between cyclists and other cyclists.
for cycling is a bit chaotic. pedestrians walk on cycle lanes, thinking – reasonably enough – that the footpaths are theirs, but they aren't anymore. some get annoyed if you ring your bell at them, some if you don't.
some cycle lanes go against the flow of traffic, which drives motorists crazy, especially at night. cyclists themselves just wander where they will; many don't have any sense that they should keep to the left if meeting another cyclist coming the other way on a cycle lane.
go any day to the ormeau bridge crossroads and see how bikes traverse them diagonally and watch the near misses between them.
what the giro will do for cyclists like me is provide the context for a fuller discussion about cycling in northern ireland.
and this is what we need.
the rapidity of change has been surprising and the implications of it are not worked out yet. cycling feels radical and even a bit mischievous, but the government is behind it, wants to develop it and transform our cities. it ticks boxes for them in relation to carbon fuel cuts and reduction of obesity.
but this annoys a lot of people, too. many motorists truly believe they have more right to road space than the biker in front of them has. they are not going to see their rights affirmed, but further eroded.
every year there are more bikes on the road. the executive is considering more changes to favour them.
next week will be a celebration of biking. after that, the conversation between bikers and other road-users gets more serious.
belfast telegraph
|
tim ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ɪn ˈɪŋlɪʃ læst ˈəpˌdeɪtɪd 1 sɛpˈtɛmbər, 2015 ˌɪntrəˈdəkʃən ər ən əˈmɛrɪkən ˈfʊtˌbɔl kləb tim beɪst ɪn ðə ˈsɪti əv ɪn ðə ˈpriˌfɛkʧər əv ˈʧibə. ˈloʊˌkeɪtəd ʤɪst 15 maɪəlz dɪˈrɛkli ist əv ˈtoʊkiˌoʊ. wər ˈfaʊndɪd ɛz ə ˈkɔrpərət tim, bət fər ðə pæst 13 jɪrz wi hæv ˈɑpərˌeɪtəd ɛz ə kləb tim. ən ˈɛfərt tɪ dɪˈvɛləp ðə spɔrt əv əˈmɛrɪkən ˈfʊtˌbɔl ɪn ʤəˈpæn, wi ˌɪnˈvɑlv ɑrˈsɛlvz ɪn ˈvɛriəs ækˈtɪvɪtiz ɔn ənd ɔf ðə fild. ðə goʊl əv ðiz ækˈtɪvɪtiz ər tɪ groʊ ðə spɔrt ˈɪntu ə ˈmeɪʤər ənd səkˈsɛsfəl spɔrt ɪn ðə laɪks əv ˈbeɪsˈbɔl ənd ˈsɑkər. ˈhɪstəri tim ˈfaʊndɪd ənd ədˈmɪnɪstərd ɛz ə ˈkɔrpərət tim wɪˈθɪn ðə ˈkəmpəˌni rɪˈkrut koʊ., ˈɛlˈtiˈdi. ðə tim bɪˈkeɪm ə praɪˈɔrəti kləb wɪˈθɪn rɪˈkrut koʊ., ˈɛlˈtiˈdi. ˈfɔrməli bɪˈkeɪm ə ˈmɛmbər əv ðə ˈfʊtˌbɔl ˌfɛdərˈeɪʃən. wən fərst lig ənd ˈnæʃənəl ˈtaɪtəl. ˈnæʃənəl ˈʧæmpiən. ˈfɑloʊɪŋ ən ˌɛkəˈnɑmɪk ˈdaʊnˌtərn, ðə tim frəm ə ˈkɔrpərət tim ˈəndər rɪˈkrut koʊ., ˈɛlˈtiˈdi., tɪ ə kləb tim. bɪˈkeɪm ə kləb tim. koʊ., ˈɛlˈtiˈdi., bɪˈkeɪm ðə əˈfɪʃəl meɪn ˈspɑnsər ənd ðə tim əˈfɪʃəli bɪˈkeɪm ðə seagulls.”*.” 1998 2005 2010 2011 2012 2013 ˈnæʃənəl ˈʧæmpiənz. ðə moʊst ˈtaɪtəlz hɛld baɪ ə ˌʤæpəˈniz ˌɔrgənəˈzeɪʃən. wɛnt ɔn ˈrɛkərd ɛz biɪŋ ðə fərst kləb tim ɪn ʤəˈpæn (əˈməŋst ˈkərəntli ˈrɛʤɪstərd ɛks lig timz) tɪ pleɪ ɪn ən ˌɪnərˈnæʃənɑl ˌɛksəˈbɪʃən geɪm ˈmɑˌnɑrks). (ˈʤɛnərəl ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən əˈbaʊt ðə geɪm ənd ˈsəməri ˌɪnˈkludɪd ɪn ðɪs ˌprɛzənˈteɪʃən). pleɪd ɪn ən ˌɪnərˈnæʃənɑl ˌɛksəˈbɪʃən geɪm ɪn ˈdusəlˌdɔrf, ˈʤərməni ˈvərsəz. ðə ˈdusəlˌdɔrf ˈpænθərz. bɪˈkeɪm ðə fərst ˌʤæpəˈniz tim tɪ wɪn fɔr kənˈsɛkjətɪv ˈnæʃənəl ˈʧæmpiənˌʃɪps. pleɪd ɪn ən ˈsɪstər ˈsɪtiz ˌɪnərˈnæʃənɑl ˌɛksəˈbɪʃən geɪm ɪn ˌtəskəˈlusə, u.s.a*. ˈvərsəz. ðə tɪ prəˈfɛʃənəl dɪˌvɛləpˈmɛnəl ˈfʊtˌbɔl lig) ˈbleɪzərz. ˌɔlˈtaɪm rɪˈzəlts 27 ˈsizənz 188 ˈtoʊtəl lig, pleɪɔf ənd boʊl geɪmz): 150 wɪnz 35 ˈluzɪz 3 drɔz lig ˈʧæmpiənˌʃɪps (ʤəˈpæn ɛks boʊl): 8 ˈtaɪtəlz *(ðə moʊst ˈtaɪtəlz baɪ ˈɛni wən tim) ˈnæʃənəl ˈʧæmpiənˌʃɪps (raɪs boʊl): 7 ˈtaɪtəlz *(ðə moʊst ˈtaɪtəlz baɪ ˈɛni wən tim) ˌɔrgənəˈzeɪʃənəl ˈmeɪˌkəp kləb tim seagulls”*” ɪz ədˈmɪnɪstərd baɪ ˈoʊˈɛfˈsi koʊ., ˈɛlˈtiˈdi. ˈfʊtˌbɔl kləb) ˌɔrgənəˈzeɪʃən kənˈsɪsts əv 63 pleɪərz, 10 ˈkoʊʧɪz, 10 ˈstæfərz, ənd 9 ˈʧɪˌrlidərz. ənd əˈmɛrɪkən ˈdʊrɪŋ ðə wik ənd kəm təˈgɛðər ɔn ˈwiˌkɛndz æt ɑr fəˈsɪlɪti ɪn, ˈʧibə tɪ ˈpræktɪs. meɪn ˈspɑnsər ɪz koʊ., ˈɛlˈtiˈdi. əˈlɔŋ wɪθ koʊ., ˈɛlˈtiˈdi., ðɛr ər ə ˈnəmbər əv ənd kənˈtrɪbjətərz ðət səˈpɔrt ðə ˌɔrgənəˈzeɪʃən., ˈʧibə wi bɪˈgæn ə ˈhoʊmˌtaʊn ˈaʊˌtriʧ ˈproʊˌgræm. (ðə goʊl əv ðə ˈproʊˌgræm wɑz tɪ sprɛd əˈwɛrnəs əv ɑr tim ənd ækˈtɪvɪtiz θruaʊt ðə kəmˈjunɪti) geɪmz æt ˈʧibə mərˈin ˈsteɪdiəm mərˈin fild) 2009 2010 2011 2012 geɪmz æt 2013 ˈfʊtˌbɔl ˈklæsɪz ənd ɪˈvɛnts dɪˈrɛktɪd təˈwɔrdz ðə juθ. ɪn ˈsɪti ˈfɛstɪvəlz ənd ɪˈvɛnts. əv ðə 2013 ˈsɪti 'ˈɑnərəbəl ˈsɪtɪzənz əˈwɔrd'.
|
team information in english
last updated 1 september, 2015
introduction
●we are an american football club team based in the city of narashino in the prefecture of chiba. located just 15 miles directly east of tokyo.
●we were founded as a corporate team, but for the past 13 years we have operated as a club team.
●in an effort to develop the sport of american football in japan, we involve ourselves in various activities on and off the field. the goal of these activities are to grow the sport into a major and successful sport in the likes of baseball and soccer.
history
●1983, team founded and administered as a corporate team within the company recruit co., ltd.
●1988, the team became a priority club within recruit co., ltd. formally became a member of the football federation.
●1996, won first league and national title.
●1998, national champion.
●1999, following an economic downturn, the team transitioned from a corporate team under recruit co., ltd., to a club team.
●2002, became a self-supporting club team.
●2003, obic co., ltd., became the official main sponsor and the team officially became the “obic seagulls.”
●1996, 1998, 2005, 2010, 2011, 2012, 2013 national champions. the most titles held by a japanese organization.
●2012, went on record as being the first club team in japan (amongst currently registered x league teams) to play in an international exhibition game (germany/dresden monarchs). (general information about the game and summary included in this presentation).
●2013, played in an international exhibition game in dusseldorf, germany vs. the dusseldorf panthers. became the first japanese team to win four consecutive national championships.
●2014, played in an sister cities international exhibition game in tuscaloosa, u.s.a. vs. the apdfl(amateur to professional developmental football league) blazers.
all-time results
●in 27 seasons / 188 total games(including league, playoff and bowl games): 150 wins / 35 loses / 3 draws
●x league championships (japan x bowl): 8 titles *(the most titles by any one team)
●japan national championships (rice bowl): 7 titles *(the most titles by any one team)
organizational make-up
●the club team “obic seagulls” is administered by ofc co., ltd. (obic football club)
●the organization consists of 63 players, 10 coaches, 10 staffers, and 9 cheerleaders.
●the players(japanese and american alike)work during the week and come together on weekends at our facility in narashino, chiba to practice.
●the team’s main sponsor is obic co., ltd. along with obic co., ltd., there are a number of sub-sponsors and contributors that support the organization.
narashino, chiba
●2008, we began a hometown outreach program. (the goal of the program was to spread awareness of our team and activities throughout the community)
●held games at chiba marine stadium (qvc marine field) 2009, 2010, 2011, 2012.
●held games at akitsu stadium,narashino 2013, 2014,2015.
●flag football classes and events directed towards the city’s youth.
●participation in city festivals and events.
●recipients of the 2013 narashino city 'honorable citizens award'.
|
hɪˈspænɪk ˈbɑrbɪˌkju ˈrɛˌstrɑnt əˈnaʊnsɪz əˌpriʃiˈeɪʃən day”*” gɪts bɔm θrɛts (ˈvɪdioʊ) ə ˈloʊkəl ˈdɛnvər ˈbɑrbɪˌkju ˈrɛˌstrɑnt əˈnaʊnst ðɪs wik ɪt plænd tɪ hoʊld ə əˌpriʃiˈeɪʃən day.”*.” əv kɔrs, ðə lɛft bɪˈkeɪm ənˈglud wɪθ ðə θɔt əv səʧ ə ˈreɪsɪst deɪ əv əˌpriʃiˈeɪʃən. ðə ˈrɛˌstrɑnt ɪn ˈmɪlɪkən rɪˈsivd ə bɔm θrɛt ɔn ˈfraɪˌdeɪ. ˈbɑrbɪˌkju wər fɔrst tɪ ʃət daʊn fər ˈsɛvərəl aʊərz ˈdʊrɪŋ ðə ˈdɪnər rəʃ ˈæftər ðə θrɛt wɑz ˈpoʊstɪd ɔn ˈsoʊʃəl ˈmidiə. ðə lɛft θɔt ɪt wɑz ˈfəni. ə ˈbɑrbɪˌkju ʤɔɪnt ɪn koʊ ˈɔfərd ə waɪt əˌpriʃiˈeɪʃən deɪ ənd rɪˈsivd bɔm θrɛts. ˈkɑlɪn ˈweɪlən (@whalenhadto*) meɪ 9 2015 ˌriˈpɔrtəd: ðə hɪˈspænɪk ˈoʊnərz əv ə ˈbɑrbɪˌkju ˈrɛˌstrɑnt ɪn ˈmɪlɪkən seɪ ðeɪ plæn tɪ hoʊst ə əˌpriʃiˈeɪʃən day”*” ɪn ʤun. wət ˈstɑrtɪd ɛz ə ʤoʊk ɪz naʊ ɔn ðə ˈkæləndər. ˈɛdgər ənd mɪˈgɛl ˌhɪˈmɛˌnɛz ˈrisəntli ˈpərʧəst ˈbɑrbɪˌkju ɔn brɔd strit. ɔn ʤun 11 ðeɪ plæn tɪ ˈɔfər ə ˈdɪskaʊnt tɪ ɔl waɪt ˈkəstəmərz, ənd noʊ wən ɛls. hæv ə hoʊl mənθ fər blæk ˈhɪstəri month,”*,” sɛd. hæv ə hoʊl mənθ fər hɪˈspænɪk ˈhɛrɪtɪʤ mənθ, soʊ wi θɔt ðə list wi kʊd du wɑz ˈɔfər wən deɪ tɪ əˈpriʃiˌeɪt waɪt americans.”*.” ðə mɛn ɪkˈspɛkt ðeɪ maɪt rɪˈsiv ˈbæˌklæʃ ənd seɪ ðeɪ ˈriəˌlaɪz ə ˈhɪstəri əv ˈreɪˌsɪzəm ɪn ðə əˈmɛrɪkə. ə pərˌpɛʧəˈweɪʃən əv racism,”*,” wɛld ˈkaʊnti ˈsɪvəl raɪts ˈæktɪvɪst ənd kəmˈjunɪti ˈɔrgəˌnaɪzər rɪˈkɑrdoʊ roʊˈmɛroʊ sɛd. rɔŋ. ɪf goʊɪŋ tɪ gɪv ə ˈdɪskaʊnt, gɪv ɪt tɪ ðə hoʊl community.”*.” ðɛr kʊd bi ˈligəl ˌripərˈkəʃənz ɛz wɛl, əˈkɔrdɪŋ tɪ ˈʤɛnəfər məkˈfərsən əv ðə ˌkɑlərˈɑdoʊ dɪˈpɑrtmənt əv ˈrɛgjələˌtɔri ˈeɪʤənsiz. ðə lɛft θˈrɛtənd tɪ bɔm ðə pleɪs.
|
hispanic bbq restaurant announces ‘white appreciation day” – gets bomb threats (video)
a local hispanic-owned denver bbq restaurant announced this week it planned to hold a “white appreciation day.”
of course, the left became unglued with the thought of such a racist day of appreciation.
the restaurant in milliken received a bomb threat on friday.
rubbin’buttz bbq were forced to shut down for several hours during the dinner rush after the threat was posted on social media.
the left thought it was funny.
a bbq joint in co offered a white appreciation day and received bomb threats. hahahaha collin whalen (@whalenhadto) may 9, 2015
9news reported:
the hispanic owners of a barbecue restaurant in milliken say they plan to host a “white appreciation day” in june. what started as a joke is now on the calendar. edgar antillon and miguel jimenez recently purchased rubbin buttz bbq on broad street. on june 11, they plan to offer a 10-percent discount to all white customers, and no one else. “we have a whole month for black history month,” antillon said. “we have a whole month for hispanic heritage month, so we thought the least we could do was offer one day to appreciate white americans.” the men expect they might receive backlash and say they realize there’s a history of racism in the america. “it’s a perpetuation of racism,” weld county civil rights activist and community organizer ricardo romero said. “it’s wrong. if you’re going to give a discount, give it to the whole community.” there could be legal repercussions as well, according to jennifer mcpherson of the colorado department of regulatory agencies.
the left threatened to bomb the place.
|
ˈprɑvədəns, r.i*. ðə ˈkəmbərlənd pəˈlis dɪˈpɑrtmənt həz riʧt ə ˈsɛtəlmənt wɪθ ə ˈwʊmən huz lɛg wɑz səˈvɪrli ˈɪnʤərd wɪn ˈɔfɪsərz tʊk hər tɪ ðə graʊnd ˈdʊrɪŋ ə dəˈmɛstɪk ˈvændəlɪzəm ərˈɛst. ˈprɑvədəns, r.i*. ðə ˈkəmbərlənd pəˈlis dɪˈpɑrtmənt həz riʧt ə ˈsɛtəlmənt wɪθ ə ˈwʊmən huz lɛg wɑz səˈvɪrli ˈɪnʤərd wɪn ˈɔfɪsərz tʊk hər tɪ ðə graʊnd ˈdʊrɪŋ ə dəˈmɛstɪk ˈvændəlɪzəm ərˈɛst. ˈɔfɪsərz di. ˈləvləs ənd ˈʤeɪsən ə. rɪˈspɑndɪd ɔn ˈeɪprəl 13 2010 tɪ ðə əˈpɑrtmənt ruθ ˈəˌpʧərʧ ʃɛrd wɪθ hər then-boyfriend*, ˈkərtɪs wɔrd, ˈæftər rɪˈsivɪŋ ə kɔl əˈbaʊt ə dəˈmɛstɪk dɪˈspjut, kɔrt ˈrɛkərdz ʃoʊ. wɔrd toʊld ðə pəˈlis ðɛr hæd bɪn noʊ ˈfɪzɪkəl ˈkɑnˌtækt bɪtˈwin ɪm ənd ˈəˌpʧərʧ, bət ˈɔfɪsərz ˈlərnɪd ðət ˈəˌpʧərʧ hæd pɔrd bliʧ ɔn səm əv hɪz kloʊðz. ˈəˌpʧərʧ bɪˈkeɪm ˈəpˌsɛt wɪn ðə ˈɔfɪsərz toʊld hər ʃi wʊd bi ərˈɛstɪd ɔn ə dəˈmɛstɪk ˈvændəlɪzəm ʧɑrʤ, ənd æst ðət ʃi nɑt bi pleɪst ɪn ˈhændˌkəfs ɪn frənt əv hər tu ˈʧɪldrən. ʃi ɪkˈsprɛst kənˈsərnz əˈbaʊt bæk ənd rɪst ˈɪʃuz ðət lɛft hər dɪˈseɪbəld, kɔrt ˈrɛkərdz ʃoʊ. ʃi hæd ə ˈhɪstəri əv bæk ˈsərʤəriz ənd wɔr ˈbreɪsɪz ɔn hər rɪsts. ˈləvləs əˈgrid nɑt tɪ pʊt hər ɪn ˈhændˌkəfs ənˈtɪl ʃi wɑz ɪn ðə bæk əv ðə ˈkruzər, bət ðɛn muvd tɪ əˈplaɪ ðə ˈhændˌkəfs ˈaʊtˈsaɪd ðə kɑr ənd ɪn pleɪn vju əv ðə ˈʧɪldrən, kɔrt ˈrɛkərdz ʃoʊ. ənd ˈləvləs ˈtækəld ˈəˌpʧərʧ wɪn ʃi muvd əˈweɪ frəm ðɛm ənd ˈrɛsəld hər tɪ ðə graʊnd, ˈsɪriəsli ˈɪnʤərɪŋ hər lɛg. ʃi ˌəndərˈwɛnt ˈsərʤəri ənd kənˈtɪnjuz tɪ ɪnˈdʊr ˈprɑbləmz rɪˈleɪtɪd tɪ ðə ˈɪnʤəri. ˈəˌpʧərʧ faɪld sut ɪn ˈprɑvədəns ˈkaʊnti suˈpɪriər kɔrt, əˈkjuzɪŋ ðə ˈɔfɪsərz əv ˈjuzɪŋ ɪkˈsɛsɪv fɔrs, əˈsɔlt ənd ˈbætəri, ənd fɔls ərˈɛst. ˈəˌpʧərʧ wɑz ˌrɛprɪˈzɛnɪd baɪ ˈrɑnəld ʤeɪ. ənd hɪz sənz. sɛd ðət ˈəˌpʧərʧ juzd ðə ˈməni tɪ baɪ ə haʊs, bət ðət hər lɛg nidz ˈkɑnstənt ˈmɛdɪkəl əˈtɛnʃən. "ʃiz goʊɪŋ tɪ bi faɪn," hi sɛd. ˈəˌpʧərʧ ˈəltəmətli ˈplidɪd noʊ ˈkɑntɛst tɪ ə ˈvændəlɪzəm ʧɑrʤ ənd rɪˈsivd ə jɪr əv proʊˈbeɪʃən. ˈkəmbərlənd pəˈlis ʧif ʤɑn ˈdɛzməreɪ sɛd ðə ˈsɛtəlmənt keɪm ɛz ə rɪˈzəlt əv nɪˌgoʊʃiˈeɪʃənz bɪtˈwin ðə ˈlɔjər fər ðə dɪˈpɑrtmənt, mɑrk dɪˈsistoʊ, ənd ðə resminis*. "wət ˈhæpənd tɪ ˈmɪsɪz. ˈəˌpʧərʧ ɪz ə ˈtræʤədi," ˈdɛzməreɪ sɛd. "ˈsərtənli noʊ wən ɪn lɔ ɛnˈfɔrsmənt wɔnts tɪ si ðɪs ˈhæpən." ðə ˈsɛtəlmənt wɪl bi peɪd baɪ ðə taʊnz ˌɪnˈʃʊrər, huz kæp fər peɪaʊts ɪz 3 ˈmɪljən, dɪˈsistoʊ sɛd. "wi ˈjuʒəwəli goʊ tɪ traɪəl ɪn ˈkeɪsɪz laɪk ðɪs ənd lɛt ðə ˈʤʊri ˌdɪˈsaɪd ˈwɛðər ðə wɑz ˈrizənəbəl bət ðə ˈɪnʤəriz ðət ðə ˈpleɪnəf dɪˈvɛləpt wər soʊ sɪgˈnɪfɪkənt ðət wi ˌdɪˈsaɪdɪd tɪ rɪˈdus ðə rɪsk əv ˌfaɪˈnænʃəl ɪkˈspoʊʒər ənd ˈsɛtəl," dɪˈsistoʊ sɛd. 401 ɔn tˈwɪtər: (ən ˈərliər ˈvərʒən əv ðɪs ˈstɔri wɑz ˈpoʊstɪd æt a.m*., ˈwɛnzˌdeɪ)
|
providence, r.i. -- the cumberland police department has reached a $2.5-million settlement with a woman whose leg was severely injured when officers took her to the ground during a domestic vandalism arrest.
providence, r.i. — the cumberland police department has reached a $2.5-million settlement with a woman whose leg was severely injured when officers took her to the ground during a domestic vandalism arrest.
officers shanna d. loveless and jason a. stacki responded on april 13, 2010, to the apartment ruth upchurch shared with her then-boyfriend, curtis ward, after receiving a call about a domestic dispute, court records show.
ward told the police there had been no physical contact between him and upchurch, but officers learned that upchurch had poured bleach on some of his clothes.
upchurch became upset when the officers told her she would be arrested on a domestic vandalism charge, and asked that she not be placed in handcuffs in front of her two children. she expressed concerns about back and wrist issues that left her disabled, court records show. she had a history of back surgeries and wore braces on her wrists.
loveless agreed not to put her in handcuffs until she was in the back of the cruiser, but then moved to apply the handcuffs outside the car and in plain view of the children, court records show. stacki and loveless tackled upchurch when she moved away from them and wrestled her to the ground, seriously injuring her leg. she underwent surgery and continues to endure problems related to the injury.
upchurch filed suit in providence county superior court, accusing the officers of using excessive force, assault and battery, and false arrest.
upchurch was represented by ronald j. resmini and his sons. resmini said that upchurch used the money to buy a house, but that her leg needs constant medical attention.
"she's going to be fine," he said. upchurch ultimately pleaded no contest to a vandalism charge and received a year of probation.
cumberland police chief john desmarais said the settlement came as a result of negotiations between the lawyer for the department, marc desisto, and the resminis.
"what happened to mrs. upchurch is a tragedy," desmarais said. "certainly no one in law enforcement wants to see this happen."
the settlement will be paid by the town's insurer, whose cap for payouts is $3 million, desisto said.
"we usually go to trial in cases like this and let the jury decide whether the takedown was reasonable but the injuries that the plaintiff developed were so significant that we decided to reduce the risk of financial exposure and settle," desisto said.
kmulvane@providencejournal.com
(401) 277-7021
on twitter: @kmulvane
(an earlier version of this story was posted at 11:56 a.m., wednesday)
|
ðɪs poʊst wɑz ˈəpˌdeɪtɪd æt p.m*. ɛt. rɪˈfərɪŋ tɪ ɪts ˈkɑndəkt ɛz "əˈbɪzməl," "ˌənækˈsɛptəbəl," "ɪˈgriʤəs," ənd "dɪˈstərbɪŋ," ðə ˈfɛdərəl ˈpænəl kriˈeɪtɪd tɪ proʊb ðə ˈkɔzɪz əv ðə ˌfaɪˈnænʃəl ˈkraɪsəs slæpt ˈgoʊldmən sɑks wɪθ ə səˈpinə ɔn ˈfraɪˌdeɪ fər ɪts "ˈvɛri dɪˈlɪbərˌeɪt ˈɛfərt tɪ rən aʊt ðə klɑk" ɪn ˈfeɪlɪŋ tɪ tərn ˈoʊvər ki ˈdɑkjəmənts ənd meɪk ˈkəmpəˌni ɪgˈzɛkjətɪvz əˈveɪləbəl fər ˈɪntərvˌjuz wɪθ ˈfɛdərəl ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtərz. ðə ˌfaɪˈnænʃəl ˈkraɪsəs ˌɪnkˈwaɪˌri kəˈmɪʃən tərnd tɪ ðə səˈpinə ˈæftər "ˈməltəpəl rɪkˈwɛsts" ənd "mənθs" əv ˈstɔlɪŋ baɪ wɔl strits moʊst ˈprɑfətəbəl fərm tɪ tərn ˈoʊvər rɪkˈwɛstɪd ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən. ˈgoʊldmən sɑks mɪst æt list ˈsɛvən ˈdɛˌdlaɪnz, rɪkˈwɛstɪd ɪkˈstɛnʃənz ðət wər ˈsəbsəkwəntli mɪst æt list θri taɪmz, ənd wɑz θˈrɛtənd wɪθ ə səˈpinə ɔn æt list θri ˈdɪfərənt ɔˈkeɪʒənz, əˈkɔrdɪŋ tɪ ə ˈsəməri əv ðə prəˈvaɪdɪd baɪ ðə ˌfaɪˈnænʃəl ˈkraɪsəs ˈpænəl. ðə rɪkˈwɛsts fər ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən strɛʧ bæk tɪ ˈʤænjuˌɛri. ðə ˈpænəlz vaɪs ˈʧɛrmən, ˈfɔrmər rɛpriˈzɛtətɪv. bɪl ˈtɑməs, sɛd ˈdʊrɪŋ ə ˈkɑnfərəns kɔl wɪθ rɪˈpɔrtərz ɔn ˈmənˌdeɪ ðət ðə dɪˈleɪ əˈpɪrd tɪ rɪˈzɛmbəl "ən əˈgrid əˈpɑn ˈstrætəʤi." ˈsəlɪvən ˈkrɑmwəl sərvz ɛz ˈgoʊldmənz lɛd ˈaʊtˈsaɪd ˈkaʊnsəl ɪn ˌrɛprɪˈzɛnɪŋ ðə fərm ˌbiˈfɔr ðə ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtɪv ˈpænəl. moʊst əv ˈgoʊldmənz kəmˌjunəˈkeɪʃənz wɪθ ðə wɛnt θru ðə lɔ fərm, əˈkɔrdɪŋ tɪ tu ˈsɔrsəz. ðə ˈpænəlz ˈʧɛrmən, ˈfɔrmər ˌkæləˈfɔrnjə steɪt ˈtrɛʒərər fɪl, riˈmaɪndɪd rɪˈpɔrtərz ðət ðə ˈpænəl həz bɪn tæskt baɪ ˈkɑŋgrəs tɪ ˌɪnˈvɛstəˌgeɪt ðə ruts əv ðə wərst ˌfaɪˈnænʃəl ˈkraɪsəs sɪns ðə greɪt dɪˈprɛʃən, ˈædɪŋ ðət ðə ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtɪv ˈpænəl ˈwʊdənt əˈlaʊ ˈgoʊldmən tɪ kənˈtɪnju ɪts "əˈspɛʃəli ɪˈgriʤəs" ˈtæktɪk əv dɪˈleɪɪŋ ðə riˈlis əv ki ˈdɑkjəmənts. "wɪr nɑt goʊɪŋ tɪ əˈlaʊ ðə əˈmɛrɪkən ˈpipəl tɪ bi pleɪd fər hir," sɛd. ˈtɑməs sɛd ðət hi ˈwəzənt siɪŋ ˈgoʊldmənz əˈpɛrənt "kəˈmɪtmənt tɪ trəst ənd ˌɪnˈtɛgrəti." "simz tɪ mi ðeɪ hæv mɔr tɪ ˈkəvər əp ðən wi θɔt," hi ˈædɪd ˈɑmənəsli. ˈgoʊldmən sɑks, ðə ˈneɪʃənz bæŋk baɪ ˈæˌsɛts, ɪz əˈloʊn ɪn ɪts əˈpɛrənt rɪfˈjuzəl tɪ wərk wɪθ ðə ˈpænəl, ˈtɑməs ənd sɛd. "wi wɪl ˈɪʃu əˈdɪʃənəl səˈpinəz," ˈtɑməs θˈrɛtənd. ðəs fɑr, moʊst əv ðə fərmz æt ðə hɑrt əv ðə wərst ˌfaɪˈnænʃəl ˈkraɪsəs sɪns ðə greɪt dɪˈprɛʃən hæv ˌvɑlənˈtɛrəli tərnd ˈoʊvər ˈdɑkjəmənts ənd əˈlaʊd ˈkraɪsəs ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtərz tɪ ˈɪntərvˌju ðɛr ɪmˈplɔɪiz. ˈtɑməs sɛd æt list "hæf ə ˈdəzən" ˈəðər ˌɪnˈvɛstmənt bæŋks ˌvɑlənˈtɛrəli səˈplaɪd ðə rɪkˈwɛstɪd ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ənd meɪd ɪmˈplɔɪiz əˈveɪləbəl fər ˈɪntərvˌjuz "ɛz kˈwɪkli ɛz wi æst fər ɪt." ðə ˈpænəlz rɪkˈwɛsts əv ˈgoʊldmən wər nɑt "ˌɪˈnɔrdənɪt" kəmˈpɛrd tɪ ɪts rɪkˈwɛsts əv ˈəðər wɔl strit fərmz, ˈtɑməs sɛd. wɛˈræz ˈəðər fərmz tərnd ˈoʊvər ˈdɑkjəmənts ənd ˈænsərd kˈwɛsʧənz ɪn ðə ˈmænər ɪn wɪʧ ðeɪ wər rɪkˈwɛstɪd, ˈgoʊldmən ˌɪnˈstɛd tərnd ˈoʊvər ˈbɪljən ˈpeɪʤɪz əv ˈdɑkjəmənts, ər faɪv ˌtɛrəˈbaɪts əv ˈdætə, ˈtɑməs sɛd. ðə ˈdɑkjəmɛnt dəmp bɪˈgæn ɔn meɪ 18 mɔr ðən fɔr mənθs ˈæftər ðə fərmz ˈʧɛrmən ənd ʧif ɪgˈzɛkjətɪv lɔɪd si. fərst ˈtɛstɪˌfaɪd ˌbiˈfɔr ðə ˈpænəl ɔn ʤæn. 13 "ðɛr ˈkɑndəkt həz bɪn ˌɛkstrəˈɔrdəˌnɛri," sɛd əv ˈgoʊldmənz rɪfˈjuzəl tɪ kˈwɑpərˌeɪt. "ðeɪ ər ðə ˈaʊtlaɪərz." baɪ kəmˈpɛrəsən, ðə kəˈmɪʃən hæd rɪˈsivd ˈmɪljən ˈdɑkjəmənts tɪ deɪt, ˈspoʊksmən ˈtəkər ˈwɔrən sɛd. "wi dɪd nɑt æsk ðɛm tɪ pʊl əp ə dəmp trək tɪ ɑr ˈɔfəs ənd dəmp ə bənʧ əv ˈrəbɪʃ," sɛd. ˈtɑməs sɛd ɪt əˈmaʊnɪd tɪ "dɪˈlɪbərˌeɪt ˌɑbfəˈskeɪʃən." boʊθ mɛn sɛd ðət ðə ˈdɑkjəmənts tərnd ˈoʊvər ənd ðə ˈmænər ɪn wɪʧ ðeɪ wər pərˈzɛnəd tɪ ðə kəˈmɪʃən əˈmaʊnɪd tɪ ðə fərm dɪˈlɪbərətli traɪɪŋ tɪ ɪˈveɪd ðə kəˈmɪʃənz ˈmɛni rɪkˈwɛsts. "ðɛr əˈwɛr əv wət ɑr ˈbəʤɪt ɪz ənd ˈrisɔrsɪz ər," sɛd. ðə ˈpænəl həz ən 8 ˈmɪljən ˈbəʤɪt. "aɪ ˈsəˌspɛkt ðɛr ˈspɛndɪŋ mɔr ɔn ðɛr ˈlɔjərz ðən wi hæv ɪn ɑr ˈbəʤɪt," sɛd əv ˈgoʊldmən. ðə ɪgˈzæmənər hu ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtɪd ðə kəˈlæps əv wɔl strit ˌɪnˈvɛstmənt haʊs ˈlimən ˈbrəðərz, ðə moʊst ɪkˈspɛnsɪv ˈbæŋkrəptsi ɪn juz. ˈhɪstəri, spɛnt 38 ˈmɪljən ɪn pərˈpɛrɪŋ hɪz ɪgˈzɔstɪv rɪˈpɔrt. ðæts fər ʤɪst wən ˈkəmpəˌni. kəˈmɪʃən ɪz ˈlʊkɪŋ æt ðə ɪnˈtaɪər ˌfaɪˈnænʃəl ˈkraɪsəs. ˈkɑŋgrəs keɪm əp wɪθ ðə 8 ˈmɪljən ˈfɪgjər. ðə səˈpinə wɪʧ "wɑz nɑt ˈɪʃud ˈlaɪtli," əˈkɔrdɪŋ tɪ ˈtɑməs rɪkˈwɛsts ˈdɑkjəmənts pərˈteɪnɪŋ tɪ ˈgoʊldmənz ækˈtɪvɪtiz ɪn dərˈɪvətɪvz, sɪˌkjʊrətəˈzeɪʃən, ənd ɪn ˈmeɪkɪŋ ˈmɑrkɪts fər ɪts klaɪənts. ɪt ˈɔlsoʊ rɪkˈwɛsts ˈɪntərvˌjuz wɪθ ðə fərmz tɔp ˈɔfɪsərz, ˌɪnˈkludɪŋ, ˈprɛzɪdənt ənd ʧif ˈɔpərˌeɪtɪŋ ˈɔfɪsər ˈgɛri di. koʊn, ʧif ˌfaɪˈnænʃəl ˈɔfɪsər ˈdeɪvɪd ənd ʧif rɪsk ˈɔfɪsər kreɪg ˈbrɑdərɪk. spəˈsɪfɪkli, ðə səˈpinə rɪkˈwɛsts ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ɔn ˈgoʊldmənz sɪˌkjʊrətəˈzeɪʃən ækˈtɪvɪtiz lɪŋkt tɪ hoʊm ˈmɔrgɪʤɪz, ˈkrɛdɪt dərˈɪvətɪvz, ɪts trænˈzækʃənz wɪθ ˌɪnˈʃʊrəns ʤaɪənt, ənd ðə fərmz ˈæbəkəs dil. ðə sɪˈkjʊrətiz ənd ɪksˈʧeɪnʤ kəˈmɪʃən əˈlɛʤɪz ˈgoʊldmən dɪˈfrɔdɪd ˌɪnˈvɛstərz ɔn ðə ˈæbəkəs dil. ˈgoʊldmən dɪˈnaɪz ˈɛniˌθɪŋ ˌɪmˈprɑpər tʊk pleɪs. ˈgoʊldmənz ˈaʊtˈsaɪd ˈkaʊnsəl, ˈsəlɪvən ˈkrɑmwəl, ɪz ˈhɛdɪd baɪ eɪʧ. ˈrɑʤɪn koʊən, ə proʊˈlɪfɪk əˈtərni hu ˈdʊrɪŋ ðə haɪt əv ðə ˌfaɪˈnænʃəl ˈkraɪsəs ɪn ðə fɔl əv 2008 ədˈvaɪzd boʊθ ˈgoʊldmən sɑks ənd ɔn ə vərˈaɪəti əv ˈɪʃuz, əˈkɔrdɪŋ tɪ ə ˈproʊˌfaɪl ɔn hɪz fərmz wɛb saɪt. boʊθ ənd ˈtɑməs ˌɪmˈplɔrd ˈgoʊldmən tɪ wərk wɪθ ðə ˈpænəl "fər ðə gʊd əv ðə ˈkəntri." ðə ˌfaɪˈnænʃəl ˈkraɪsəs lɛd tɪ ðə wərst ˌɛkəˈnɑmɪk ˈdaʊnˌtərn sɪns ðə greɪt dɪˈprɛʃən. mɔr ðən eɪt ˈmɪljən ʤɑbz wər lɔst. "ɪf ˈgoʊldmən sɑks wɔnts tɪ stænd ˈvɪzəbli ɪn frənt əv ðə ˈpipəl," sɛd, "ðæts ðɛr ʧɔɪs." ˈtɑməs ˈædɪd ðət ðə fərmz bɪˈheɪvjər ˈdɪdənt "rɪˈflɛkt ðɛr kəˈmɪtmənt tɪ wərk wɪθ ˈjuˈɛs," ˈædɪŋ ðət ðə fərm wɑz pleɪɪŋ ə "geɪm" əv dɪˈleɪɪŋ wɪˈθaʊt əˈpɪrɪŋ tɪ əˈpoʊz ðə kəˈmɪʃən. ðə fərm ɪz "seɪɪŋ wən θɪŋ ənd duɪŋ əˈnəðər," hi ˈædɪd. ðɪs ɪz æt list ðə ˈpænəlz θərd ˈfɔrsfəl səˈpinə kəmˈpɛlɪŋ fərmz ənd ɪgˈzɛkjətɪvz tɪ kəmˈplaɪ wɪθ ɪts rɪkˈwɛsts. ðə fərst səʧ səˈpinə wɑz ˈɪʃud tɪ ˈmudiz ˌkɔrpərˈeɪʃən ɪn ˈeɪprəl fər ðə fərmz dɪˈleɪ ɪn prəˈdusɪŋ ˈdɑkjəmənts ənd əˈlaʊɪŋ ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtərz tɪ ˈɪntərvˌju ˈmudiz ˌɪnˈvɛstərz ˈsərvɪs ˌpərsəˈnɛl. ɪts ˈsɛkənd səˈpinə wɑz ˈɪʃud læst mənθ tɪ feɪmd ˌɪnˈvɛstər ˈwɔrən ˈbəfɪt, kəmˈpɛlɪŋ hɪz ʤun 2 ˈtɛstɪˌmoʊni ˌbiˈfɔr ðə. boʊθ ˈpɑrtiz kəmˈplaɪd. ðə həz ˈɪʃud ə ˈdəzən səˈpinəz, bət moʊst wər ˈɪʃud ɪn ˈɔrdər tɪ əˈlaʊ ðə rɪkˈwɛstɪd ˈpɑrtiz tɪ ˌkɑnfəˌdɛnʃiˈæləti əˈgrimənts ðət wʊd hæv ˈəðərˌwaɪz bɑrd ðɛm frəm ˈʃɛrɪŋ ˈsɛnsɪtɪv ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən, ðə ˈpænəl sɛd. ɪn ə ˈsteɪtmənt, ðə sɛd ɪt ˈɪʃud ɪts səˈpinə tɪ ˈgoʊldmən fər "ˈfeɪlɪŋ tɪ kəmˈplaɪ wɪθ ə rɪkˈwɛst fər ˈdɑkjəmənts ənd ˈɪntərvˌjuz ɪn ə ˈtaɪmli ˈmænər." "ɪn ˈsikɪŋ ˈdɑkjəmənts ənd ˈtɛstɪˌmoʊni frəm ˈpəblɪk ˈeɪʤənsiz ənd ˈkəmpəˌniz, ðə kəˈmɪʃən həz meɪd ɪt klɪr ðət ɪt ɪz kəˈmɪtɪd tɪ ˈjuzɪŋ ɪts səˈpinə paʊər ɪf ðɛr ɪz ə læk əv, ər dɪˈleɪ ɪn, kəmˈplaɪəns," ðə ˈsteɪtmənt ˈnoʊtɪd. "ˈfeɪljər tɪ kəmˈplaɪ wɪθ ə kəˈmɪʃən rɪkˈwɛst ɪz vjud wɪθ ðə ˈətˌmoʊst ˈsɪriəsnəs, ɛz ðə kəˈmɪʃən wɪl nɑt bi dɪˈtərd frəm ˈgɪtɪŋ dɪˈzaɪərd ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən." ə ˈgoʊldmən ˈspoʊksmən sɛd ðə fərm ɪz kəmˈplaɪɪŋ wɪθ ðə ˌɪnˈvɛstəgəˌtɔri ˈpænəlz rɪkˈwɛsts. "wi hæv bɪn ənd kənˈtɪnju tɪ bi kəˈmɪtɪd tɪ prəˈvaɪdɪŋ ðə wɪθ ðə ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ðeɪ hæv rɪkˈwɛstɪd," ə ˈgoʊldmən ˈspoʊksmən sɛd ɪn ən ˈiˌmeɪl. ˈgoʊldmən sɑks ˈfeɪsɪz ə ˈlɪtəni əv ˈfɛdərəl ənd steɪt ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃənz. ɔn ˈeɪprəl 16 ðə sɪˈkjʊrətiz ənd ɪksˈʧeɪnʤ kəˈmɪʃən ʧɑrʤd ˈgoʊldmən ənd wən əv ɪts ɪmˈplɔɪiz wɪθ dɪˈfrɔdɪŋ ˌɪnˈvɛstərz baɪ kriˈeɪtɪŋ ənd ˈsɛlɪŋ ɪgˈzɑtɪk sɪˈkjʊrətiz taɪd tɪ hoʊm ˈmɔrgɪʤɪz ɪn 2007 wɪˈθaʊt dɪˈskloʊzɪŋ ðət ðeɪ wər ˈhændˈpɪkt baɪ ə hɛʤ fənd ðət wɑz ˈbɛtɪŋ ɔn ðɛm tɪ feɪl. sɪns ðɛn, ˈmɛmbərz əv ˈkɑŋgrəs hæv kɔld fər ˈfərðər ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃən. ˈgəvərnmənts əˈkrɔs ˈjʊrəp hæv dən ðə seɪm; ðə u.k*. ˌfaɪˈnænʃəl ˈsərvɪsɪz əˈθɔrəti ˈoʊpənd ə proʊb ˈɪntu ðə fərm. ðə ˈsɛnɪt ˈpərmɑˌnɛnt ˈsəbkəˈmɪti ɔn ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃənz hɛld ən ˈeɪprəl ˈhirɪŋ ˈproʊbɪŋ ðə fərmz ˈpræktɪsɪz ɪn ðə ˈrəˌnəp tɪ ðə ˌfaɪˈnænʃəl ˈkraɪsəs. ˈsɛvərəl ˈsɛnətərz əˈkjuzd ðə fərm əv frɔd ənd əv ˈpʊtɪŋ ɪts oʊn ˈɪntərɪsts əˈhɛd əv ɪts klaɪənts. "ɑr klaɪənts' ˈɪntərɪsts ˈɔlˌweɪz kəm fərst," ˈgoʊldmən sɪz ɔn ɪts ˈwɛbˌsaɪt. "wi ænˈtɪsəˌpeɪt ðət əˈdɪʃənəl ˈpjutətɪv ˈʃɛˌrhoʊldər dərˈɪvɪtɪv ˈækʃənz ənd ˈəðər ˌlɪtəˈgeɪʃən meɪ bi faɪld, ənd ˈrɛgjələˌtɔri ənd ˈəðər ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃənz ənd ˈækʃənz kəˈmɛnst, əˈgɛnst ˈjuˈɛs wɪθ rɪˈspɛkt tɪ ˈɔfərɪŋz əv cdos*," ðə fərm wɔrnd ˌɪnˈvɛstərz ɪn ɪts ˈleɪtəst kˈwɔrtərli ˈfaɪlɪŋ. "wi bɪˈliv, beɪst ɔn ˈkərəntli əˈveɪləbəl ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən, ðət ðə rɪˈzəlts əv səʧ prəˈsidɪŋz, ɪn ðə ˈægrəgət, wɪl nɑt hæv ə məˈtɪriəl ˌædˈvərs ˈifɛkt ɔn ɑr ˌfaɪˈnænʃəl kənˈdɪʃən," ˈgoʊldmən sɛd ɪn ɪts ˈfaɪlɪŋ. bət ðoʊz prəˈsidɪŋz "maɪt bi məˈtɪriəl tɪ ɑr ˈɔpərˌeɪtɪŋ rɪˈzəlts fər ˈɛni ˌpɑˈtɪkjələr ˈpɪriəd, dɪˈpɛndɪŋ, ɪn pɑrt, əˈpɑn ðə ˈɔpərˌeɪtɪŋ rɪˈzəlts fər səʧ ˈpɪriəd. "ˈgɪvɪn ðə reɪnʤ əv ˌlɪtəˈgeɪʃən ənd ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃənz ˈprɛzəntli ˈəndər weɪ, ɑr ˌlɪtəˈgeɪʃən ɪkˈspɛnsɪz kən bi ɪkˈspɛktɪd tɪ rɪˈmeɪn haɪ." ðə fərm tərnd ə ˈbɪljən ˈprɑfɪt ɪn ðə fərst kˈwɔrtər ɔf ˈbɪljən ɪn ˈrɛvəˌnu, əˈkɔrdɪŋ tɪ ˈkəmpəˌni ˈfaɪlɪŋz wɪθ ˈfɛdərəl ˈrɛgjəˌleɪtərz. ɪts ˈtreɪdərz ˈdɪdənt luz ˈməni ɔn ə ˈsɪŋgəl deɪ læst kˈwɔrtər. əv ðə 63 ˈtreɪdɪŋ deɪz ɪn ðə ˈpɪriəd ˈɛndɪŋ ɪn mɑrʧ, ˈgoʊldmən sɑks ˈʤɛnərˌeɪtɪd ˈrɛvəˌnu əv æt list 25 ˈmɪljən ɔn ˈɛvəri ˈsɪŋgəl deɪ, əˈkɔrdɪŋ tɪ ɪts kˈwɔrtərli ˈfaɪlɪŋ wɪθ ðə sɛk. ɔn ˈnɪrli θri aʊt əv ˈɛvəri faɪv deɪz, wɔl strits moʊst ˈprɑfətəbəl fərm ˈʤɛnərˌeɪtɪd ˈrɛvəˌnu ɪkˈsidɪŋ 100 ˈmɪljən ˈtreɪdɪŋ stɑks ənd bɑndz, ənd kriˈeɪtɪŋ ənd ˈɛnərɪŋ ˈɪntu dərˈɪvətɪvz ˈkɑnˌtrækts.
|
this post was updated at 7:30 p.m. et.
referring to its conduct as "abysmal," "unacceptable," "egregious," and "disturbing," the federal panel created to probe the causes of the financial crisis slapped goldman sachs with a subpoena on friday for its "very deliberate effort to run out the clock" in failing to turn over key documents and make company executives available for interviews with federal investigators.
the financial crisis inquiry commission turned to the subpoena after "multiple requests" and "months" of stalling by wall street's most profitable firm to turn over requested information.
goldman sachs missed at least seven deadlines, requested extensions that were subsequently missed at least three times, and was threatened with a subpoena on at least three different occasions, according to a summary of the back-and-forth provided by the financial crisis panel. the requests for information stretch back to january.
the panel's vice chairman, former rep. bill thomas, said during a conference call with reporters on monday that the months-long delay appeared to resemble "an agreed upon strategy."
sullivan & cromwell llp serves as goldman's lead outside counsel in representing the firm before the investigative panel. most of goldman's communications with the fcic went through the law firm, according to two sources.
the panel's chairman, former california state treasurer phil angelides, reminded reporters that the panel has been tasked by congress to investigate the roots of the worst financial crisis since the great depression, adding that the investigative panel wouldn't allow goldman to continue its "especially egregious" tactic of delaying the release of key documents.
"we're not going to allow the american people to be played for chumps here," angelides said.
thomas said that he wasn't seeing goldman's apparent "commitment to trust and integrity."
"seems to me they have more to cover up than we thought," he added ominously.
goldman sachs, the nation's fifth-largest bank by assets, is alone in its apparent refusal to work with the panel, thomas and angelides said.
"we will issue additional subpoenas," thomas threatened.
thus far, most of the firms at the heart of the worst financial crisis since the great depression have voluntarily turned over documents and allowed crisis investigators to interview their employees. thomas said at least "half a dozen" other investment banks voluntarily supplied the requested information and made employees available for interviews "as quickly as we asked for it."
the panel's requests of goldman were not "inordinate" compared to its requests of other wall street firms, thomas said.
whereas other firms turned over documents and answered questions in the manner in which they were requested, goldman instead turned over 2.5 billion pages of documents, or five terabytes of data, thomas said.
the document dump began on may 18, more than four months after the firm's chairman and chief executive lloyd c. blankfein first testified before the panel on jan. 13.
"their conduct has been extraordinary," angelides said of goldman's refusal to cooperate. "they are the outliers."
by comparison, the commission had received 4.5 million documents to date, fcic spokesman tucker warren said.
"we did not ask them to pull up a dump truck to our office and dump a bunch of rubbish," angelides said. thomas said it amounted to "deliberate obfuscation."
both men said that the documents turned over -- and the manner in which they were presented to the commission -- amounted to the firm deliberately trying to evade the commission's many requests.
"they're aware of what our budget is and resources are," angelides said. the panel has an $8 million budget.
"i suspect they're spending more on their lawyers than we have in our budget," angelides said of goldman.
the examiner who investigated the collapse of wall street investment house lehman brothers, the most expensive bankruptcy in u.s. history, spent $38 million in preparing his exhaustive report. that's for just one company. angelides's commission is looking at the entire financial crisis.
congress came up with the $8 million figure.
the subpoena -- which "was not issued lightly," according to thomas -- requests documents pertaining to goldman's activities in derivatives, securitization, and in making markets for its clients. it also requests interviews with the firm's top officers, including blankfein, president and chief operating officer gary d. cohn, chief financial officer david viniar and chief risk officer craig broderick.
specifically, the subpoena requests information on goldman's securitization activities linked to home mortgages, credit derivatives, its transactions with bailed-out insurance giant aig, and the firm's abacus deal.
the securities and exchange commission alleges goldman defrauded investors on the abacus deal. goldman denies anything improper took place.
goldman's outside counsel, sullivan & cromwell, is headed by h. rodgin cohen, a prolific attorney who during the height of the financial crisis in the fall of 2008 advised both goldman sachs and aig on a variety of issues, according to a profile on his firm's web site.
both angelides and thomas implored goldman to work with the panel "for the good of the country." the financial crisis led to the worst economic downturn since the great depression. more than eight million jobs were lost.
"if goldman sachs wants to stand visibly in front of the people," angelides said, "that's their choice."
thomas added that the firm's behavior didn't "reflect their commitment to work with us," adding that the firm was playing a "game" of delaying without appearing to oppose the commission.
the firm is "saying one thing and doing another," he added.
this is at least the panel's third forceful subpoena compelling firms and executives to comply with its requests. the fcic's first such subpoena was issued to moody's corporation in april for the firm's delay in producing documents and allowing investigators to interview moody's investors service personnel. its second subpoena was issued last month to famed investor warren buffett, compelling his june 2 testimony before the fcic. both parties complied.
the fcic has issued a dozen subpoenas, but most were issued in order to allow the requested parties to side-step confidentiality agreements that would have otherwise barred them from sharing sensitive information, the panel said.
in a statement, the fcic said it issued its subpoena to goldman for "failing to comply with a request for documents and interviews in a timely manner."
"in seeking documents and testimony from public agencies and companies, the commission has made it clear that it is committed to using its subpoena power if there is a lack of, or delay in, compliance," the statement noted. "failure to comply with a commission request is viewed with the utmost seriousness, as the commission will not be deterred from getting desired information."
a goldman spokesman said the firm is complying with the investigatory panel's requests.
"we have been and continue to be committed to providing the fcic with the information they have requested," a goldman spokesman said in an e-mail.
goldman sachs faces a litany of federal and state investigations.
on april 16, the securities and exchange commission charged goldman and one of its employees with defrauding investors by creating and selling exotic securities tied to subprime home mortgages in 2007 without disclosing that they were handpicked by a hedge fund that was betting on them to fail.
since then, members of congress have called for further investigation. governments across europe have done the same; the u.k. financial services authority opened a probe into the firm.
the senate permanent subcommittee on investigations held an april hearing probing the firm's practices in the runup to the financial crisis. several senators accused the firm of fraud and of putting its own interests ahead of its clients.
"our clients' interests always come first," goldman says on its website.
"we anticipate that additional putative shareholder derivative actions and other litigation may be filed, and regulatory and other investigations and actions commenced, against us with respect to offerings of cdos," the firm warned investors in its latest quarterly filing.
"we believe, based on currently available information, that the results of such proceedings, in the aggregate, will not have a material adverse effect on our financial condition," goldman said in its filing. but those proceedings "might be material to our operating results for any particular period, depending, in part, upon the operating results for such period.
"given the range of litigation and investigations presently under way, our litigation expenses can be expected to remain high."
the firm turned a $3.5 billion profit in the first quarter off $12.8 billion in revenue, according to company filings with federal regulators. its traders didn't lose money on a single day last quarter.
of the 63 trading days in the three-month period ending in march, goldman sachs generated revenue of at least $25 million on every single day, according to its quarterly filing with the sec.
on nearly three out of every five days, wall street's most profitable firm generated revenue exceeding $100 million trading stocks and bonds, and creating and entering into derivatives contracts.
|
ˌɪˌlɛkˈtrɑnɪks ðət ər kəˈnɛktɪd tɪ ðə ˈɪntərˌnɛt, ənd tɪ iʧ ˈəðər, meɪ bi ˈeɪbəl tɪ ænˈtɪsəˌpeɪt ɑr nidz. ˈdʊrɪŋ hɪz ˈkiˌnoʊt spiʧ ˈmənˌdeɪ ˈivnɪŋ æt ðə ˌɪnərˈnæʃənɑl kənˈsumər ˌɪˌlɛkˈtrɑnɪks ʃoʊ ɪn ˈɛˈleɪˈɛs ˈveɪgəs, ˈsæmˌsəŋ ˈsiˌiˈoʊ ənd ˈprɛzɪdənt jun səˈʤɛstɪd ə nu kaɪnd əv dɪˈvaɪs: ə ““smart”*” ˈɔfəs ʧɛr ðət ˌɔtəˈmætɪkli wɔrmz əp wɪn ɪt ˈsɛnsɪz ðət ðə ˈjuzər həz ʤɪst wɔkt ˈɪntu ðə rum ənd ɪz ˈfilɪŋ koʊld. ˈsæmˌsəŋ həz nɑt əˈnaʊnst ˈɛni ˌɪnˈtɛləʤənt ˈɔfəs ˈfərnɪʧər, jɛt, bət ðə ɪgˈzæmpəl ʃoʊz ʤɪst haʊ kəˈmɪtɪd ðə ˈlɑrʤəst kənˈsumər ˌɪˌlɛkˈtrɑnɪks ˈkəmpəˌni ɪz tɪ ðə ˈsoʊˈkɔld ˈɪntərˌnɛt əv θɪŋz. ɔˈrɛdi ˈsæmˌsəŋ meɪks ˈəvənz, ˈtiˈviz, ənd ˈmɛni ˈəðər dɪˈvaɪsɪz, bət jun prɪˈdɪktɪd ðət baɪ 2017 90 pərˈsɛnt əv ɔl ˈsæmˌsəŋ ˈhɑrdˌwɛr wɪl bi. faɪv jɪrz frəm naʊ, hi sɛd, ˈɛvəri ˈsæmˌsəŋ ˈprɑdəkt wɪl bi pɑrt əv ðə ˈɪntərˌnɛt əv θɪŋz, noʊ ˈmætər ˈwɛðər ən ɛr ˈpjʊrəˌfaɪər ər ə ˈvækjum ˈklinər. hi sɛd ðə ˈkəmpəˌni ɪz ˈɔlsoʊ ˈwərkɪŋ tɪ meɪk ɪts ““smart”*” dɪˈvaɪsɪz ækt ɛz həbz ðət ɪˈneɪbəl ˈəðər ˈgæʤəts tɪ kəˈnɛkt tɪ ðə ˈɪntərˌnɛt. ˈmɛni nu ˈprɑdəkts ɔn ʃoʊ æt wər ˌɪnˈspaɪərd baɪ ðə ˈprɛmɪs ðət ˈɪntərˌnɛt kənɛkˈtɪvɪti ɪz sɛt tɪ ʧeɪnʤ ˈmɛni əv ðə dɪˈvaɪsɪz əraʊnd ˈjuˈɛs, ˈmeɪkɪŋ ðɛm mɔr ˈkeɪpəbəl ənd pərˈhæps mɔr ˈjusfəl. ðə ˈmɑrkɪt ˈrisərʧ ˈkəmpəˌni ˈɛstəˌmeɪts ðət ðə ˈjunəˌvərs əv kəˈnɛktɪd dɪˈvaɪsɪz wɪl ˈtoʊtəl 30 ˈbɪljən baɪ 2020 ənd æt ðɪs, kənɛkˈtɪvɪti həz bɪn ˈædɪd tɪ mɔr dɪˈvaɪsɪz ðən ˈɛvər ˌbiˈfɔr ɪn ˈprɑdəkts frəm ˈkəmpəˌniz lɑrʤ ənd smɔl. ˈmɛni əv ðə kəˈnɛktɪd dɪˈvaɪsɪz ˈsɛnər ɔn ðə smɑrt hoʊm, ˌɪnˈkludɪŋ smɑrt laɪt bəlbz ənd smɑrt ˈtiˈviz. ˈkæmərəz ənd ˈsɛnsərz sim əˈspɛʃəli ˈpɑpjələr ðɪs jɪr, pərˈhæps bɪˈkəz ðɛr juˈtɪləti ɪz ˈɑbviəs ənd ðeɪ meɪ əˈpil tɪ ə brɔd reɪnʤ əv ˈpipəl. ˈsɛvərəl nu sɪˈkjʊrəti ˈkæmərəz ˈfiʧər tɛkˈnɑləʤi. wən ɪz ðə ˈwɛlkəm smɑrt ˈkæmərə, frəm frɛnʧ ˈkəmpəˌni, wɪʧ lʊks laɪk ə smɔl ˈsɪlɪndər ənd ɪz mɛnt tɪ sɪt ˈsəmˌwɛr ˌɪnˈsaɪd jʊr hoʊm. ɪt həz ə ˈkæmərə ənd ˌɪnfrərˈɛd ˈsɛnsər, soʊ ˈivɪn ɪf dɑrk ɪt kən sɛns wɪn ˈsəmˌwən ˈpæsɪz baɪ ənd sɛnd ju ən əˈlərt ˈviə tɪ lɛt ju noʊ ðɛr (ɪf ən ˌənfəˈmɪljər feɪs, ɪt wɪl lɛt ju noʊ ðət, tu). ðə ˈwɛlkəm ˈkæmərə kən stɔr əp tɪ 20 ˈfeɪsɪz ənd ɪz ɪkˈspɛktɪd tɪ bɪˈkəm əˈveɪləbəl bɪtˈwin ˈeɪprəl ənd ʤun, ðoʊ jɛt əˈnaʊnst ə praɪs. ˈəðər smɑrt dɪˈvaɪsɪz kən sɛns ˈdɪfərənt kaɪnz əv ˈtrəbəl ɪn ðə hoʊm. ɪz ə smɑrt ðət pləgz ˈɪntu ə ˈstændərd ˈaʊˌtlɛt ənd ˈlɪsənz fər ə ˈkɑrbən məˈnɑksaɪd ər smoʊk əˈlɑrm, əˈlərtɪŋ ju ˈviə jʊr (ˈaɪˌfoʊn ˈoʊnli, æt ðə ˈmoʊmənt) ɪf ɪt hirz ˈiðər. ðə kən ˈɔlsoʊ kɔl frɛndz ər ˈfæməli ɪf ɪt riʧ ju. ɪt sɛlz fər 99 ˈplɛnti əv kəˈnɛktɪd dɪˈvaɪsɪz ər biɪŋ ʃoʊn ɔf æt, tu. wən ˈgæʤət, ðə frəm lɔs petnet*, ˈkəstəˌmaɪzɪz ə ˈfidɪŋ ˈskɛʤʊl fər jʊr kæt ər dɔg baɪ kənˈsɪdərɪŋ ðə eɪʤ, weɪt, ənd ækˈtɪvɪti ˈlɛvəl. ɪt wɪl ðɛn doʊl aʊt fud ɔn ðət ˈskɛʤʊl, bət ɪt ˈɔlsoʊ kəˈnɛkts tɪ jʊr soʊ ju kən meɪk ˈʧeɪnʤɪz riˈmoʊtli ənd rɪˈsiv əˈlərts əˈbaʊt haʊ jʊr pɛt ɪz ˈitɪŋ. ɪn əˈdɪʃən, ɪt wɪl bi ˈeɪbəl tɪ ˌɔtəˈmætɪkli riˈɔrdər pɛt fud wɪn ɪt rənz loʊ. plænd fər riˈlis ðɪs spərɪŋ, ɪt wɪl sɛl fər 249 bət ˈwɛðər ˈkəmpəˌniz ər ˈædɪŋ kənɛkˈtɪvɪti tɪ ˈdɔgi boʊlz ər sɪˈkjʊrəti ˈsɪstəmz, ðeɪ wɪl hæv tɪ ˈtækəl ˈsɛvərəl ˈɪʃuz. fər ˈɪnstəns, ˈmɛni ˈərli dɪˈvaɪsɪz hæv ˌɪnˈkludɪd ˈlɪtəl ɪn ðə weɪ əv ˈbɪlˌtɪn sɪˈkjʊrəti, ˈmeɪkɪŋ ðɛm ˈpɑsəbəl ˈtɑrgəts fər ˈhækərz. ɪn səm ˈkeɪsɪz, sɪˈkjʊrəti kən bi ˌɪmˈpruvd baɪ ˈstɔrɪŋ ˈdætə ɔn səʧ dɪˈvaɪsɪz ðɛmˈsɛlvz, ˈrəðər ðən ɔn ə rɪˈmoʊt sɪz duɪŋ wɪθ ˈvɪdioʊz ðət ˈjuzərz ˈrɛkərd ˈviə ˈwɛlkəm stɔrd ɔn ən ˌɪnˈkludɪd ˈmɛməri kɑrd ju slɪp ˈɪntu ɪts rɪr). bɪɔnd ðət, ɪt kən bi ˈtrɪki tɪ gɪt ðɪs ˈikoʊˌsɪstəm əv ˈgæʤəts tɪ wərk təˈgɛðər, əˈspɛʃəli ɪf dɪˈvaɪsɪz juz ˈdɪfərənt ˈproʊtəˌkɔlz fər trænsˈmɪtɪŋ ɪz ˈɔfən ðə keɪs wɪn ðeɪ ər meɪd baɪ ˈdɪfərənt ˈkəmpəˌniz. ə ˈkəpəl əv ˈɪndəstri grups hæv sprəŋ əp ɪn hoʊps əv ˌɪmˈpruvɪŋ sɪˈkjʊrəti ənd interoperability*. ðə əˈlaɪəns wɑz fɔrmd ɪn leɪt 2013 baɪ ə grup əv tɛk ˈkəmpəˌniz ˌɪnˈkludɪŋ kˈwɑlˌkɑm ənd lg*, əˈlɔŋ wɪθ ðə ˈlɪnəks faʊnˈdeɪʃən, ənd naʊ həz 100 ˈmɛmbərz, ˌɪnˈkludɪŋ ˈsoʊni ənd ˈmaɪˌkroʊˈsɔft. ðɪs pæst ˈsəmər ˈsæmˌsəŋ, ʧɪp ˈmeɪkər ˌɪnˈtɛl, ənd ˈəðərz əˈnaʊnst ðə ˈoʊpən ˌɪntərkəˈnɛkt kənˈsɔrʃjəm, wɪʧ hæd 45 ˈmɛmbərz baɪ leɪt 2014 ˌɪnˈkludɪŋ ənd lenovo*. jun strɛst ðə ˌɪmˈpɔrtəns əv ˈkɑmən ˌrɛgjəˈleɪʃənz ənd ˈstændərdz tɪ ˈvɪʒən. tɪ kloʊz ər ˈsaɪləns pɑrts əv ðə ˈɪntərˌnɛt əv θɪŋz ər ˈkɑntrɛri tɪ wət meɪks ðɪs tɛkˈnɑləʤi ə pəˈtɛnʃəl fər society,”*,” hi sɛd.
|
electronics that are connected to the internet, and to each other, may be able to anticipate our needs.
during his keynote speech monday evening at the international consumer electronics show in las vegas, samsung ceo and president bk yoon suggested a new kind of internet-connected device: a “smart” office chair that automatically warms up when it senses that the user has just walked into the room and is feeling cold.
samsung has not announced any intelligent office furniture, yet, but the example shows just how committed the world’s largest consumer electronics company is to the so-called internet of things.
already samsung makes internet-connected ovens, tvs, and many other devices, but yoon predicted that by 2017, 90 percent of all samsung hardware will be internet-connected. five years from now, he said, every samsung product will be part of the internet of things, no matter whether it’s an air purifier or a vacuum cleaner. he said the company is also working to make its “smart” devices act as hubs that enable other gadgets to connect to the internet.
many new products on show at ces were inspired by the premise that internet connectivity is set to change many of the devices around us, making them more capable and perhaps more useful. the market research company idc estimates that the universe of connected devices will total 30 billion by 2020. and at this year’s ces, connectivity has been added to more devices than ever before in products from companies large and small.
many of the connected devices center on the smart home, including smart light bulbs and smart tvs. internet-connected home-security cameras and sensors seem especially popular this year, perhaps because their utility is obvious and they may appeal to a broad range of people.
several new security cameras feature facial-recognition technology. one is the welcome smart camera, from french company netatmo, which looks like a small cylinder and is meant to sit somewhere inside your home. it has a wide-angle camera and infrared sensor, so even if it’s dark it can sense when someone passes by and send you an alert via smartphone to let you know who’s there (if it’s an unfamiliar face, it will let you know that, too). the welcome camera can store up to 20 faces and is expected to become available between april and june, though netatmo hasn’t yet announced a price.
other smart devices can sense different kinds of trouble in the home. leeo is a smart nightlight that plugs into a standard outlet and listens for a carbon monoxide or smoke alarm, alerting you via your smartphone (iphone only, at the moment) if it hears either. the nightlight can also call friends or family if it can’t reach you. it sells for $99.
plenty of quirkier connected devices are being shown off at ces, too. one gadget, the smartfeeder from los angeles-based petnet, customizes a feeding schedule for your cat or dog by considering the animal’s age, weight, and activity level. it will then dole out food on that schedule, but it also connects to your smartphone so you can make changes remotely and receive alerts about how your pet is eating. in addition, it will be able to automatically reorder pet food when it runs low. planned for release this spring, it will sell for $249.
but whether companies are adding connectivity to doggie bowls or security systems, they will have to tackle several issues. for instance, many early connected-home devices have included little in the way of built-in security, making them possible targets for hackers. in some cases, security can be improved by storing data on such devices themselves, rather than on a remote server—something netatmo says it’s doing with videos that users record via welcome (they’re stored on an included memory card you slip into its rear).
beyond that, it can be tricky to get this fast-growing ecosystem of gadgets to work together, especially if devices use different protocols for transmitting data—as is often the case when they are made by different companies.
a couple of industry groups have sprung up in hopes of improving security and interoperability. the allseen alliance was formed in late 2013 by a group of tech companies including qualcomm and lg, along with the linux foundation, and now has 100 members, including sony and microsoft.
this past summer samsung, chip maker intel, and others announced the open interconnect consortium, which had 45 members by late 2014, including hewlett-packard and lenovo.
yoon stressed the importance of common regulations and standards to samsung’s vision. “attempts to close or silence parts of the internet of things are contrary to what makes this technology a potential game-changer for society,” he said.
|
ˌbeɪˈʒɪŋ tu ʧaɪˈniz ˈæstrəˌnɔts bɪˈgæn ðə ˈkəntriz ˈlɔŋgɪst speɪs ˈmɪʃən jɛt ɔn ˈmənˌdeɪ, ˈblæstɪŋ ɔf ɔn ə ˈspeɪˌskræft fər ə steɪ ɔn ən ɪkˌspɛrɪˈmɛntəl speɪs ˈsteɪʃən ɛz ˈʧaɪnə ˈstɛdˌfæstli ˈnævəˌgeɪts ɪts weɪ tɪ bɪˈkəmɪŋ ə speɪs ˌsupərˈpaʊər. əˈhɛd əv ðə lɔnʧ, wən ˈæstrəˌnɑt ˈʃaʊtɪd: "wi ər ˈrɛdi! pliz gɪv ˌɪnˈstrəkʃənz!" ɪn frənt əv ˈdəzənz əv ˈpipəl drɛst ɪn ˈkələrfəl drɛs ˌrɛprɪˈzɛnɪŋ ˈʧaɪnəz ˈɛθnɪk məˈnɔrətiz, ɪn ˈfʊtɪʤ ʃoʊn ˈprɑmənəntli ɔn ʧaɪˈniz ˌtɛləˈvɪʒən. ðə əv ðə mænd speɪs ˈproʊˌgræm, ʤɛn. ʒɑŋ youxia*, rɪˈplaɪd: "pərˈsid!" ˈfɑloʊd baɪ ˈblɛrɪŋ ˈmɑrʧɪŋ mˈjuzɪk ɛz ðə ˈæstrəˌnɔts ˈbɔrdɪd ə bəs tɪ teɪk ðɛm tɪ ðə lɔnʧ pæd. ˈʧaɪnə, ˈrəʃə ənd ðə juˈnaɪtɪd steɪts ər ðə ˈoʊnli ˈkəntriz ðət hæv ˌɪndɪˈpɛndəntli lɔnʧt ˈjumənz intospace*, ənd waɪl ðə ˈəðərz hæv mɔr ɪkˈspɪriəns ɪn mænd speɪs ˈtrævəl, ˈʧaɪnəz ˈproʊˌgræm həz meɪd məˈθɑdɪkəl ˈprɑˌgrɛs ɪn kəmˈpærətɪvˌli ʃɔrt taɪm. ðə lɔnʧ ɪz ˈʧaɪnəz sɪksθ mænd ˈmɪʃən, ðə ˈpriviəs ˈlɔŋgɪst biɪŋ əˈbaʊt tu wiks. fər ðɪs ˈmɪʃən, ðə ˈæstrəˌnɔts wɪl dɑk ðɛr ˈspeɪˌskræft wɪθ ðə 2 ˈsteɪʃən wɪˈθɪn tu deɪz, ˈkɑndəkt ɪkˈspɛrəmənts ɪn ˈmɛdəsən ənd tɛkˈnɑləʤiz, ənd tɛst ˈsɪstəmz ənd ˈprɑsɛsəz ɪn ˌprɛpərˈeɪʃən fər ðə ˈlɔnʧɪŋ əv ðə ˈsteɪʃənz kɔr ˈmɑʤul ɪn 2018 ə ˈfʊli ˈfəŋkʃənɪŋ speɪs ˈsteɪʃən ɪz ɔn kɔrs tɪ bɪˈgɪn ˈɔpərˌeɪtɪŋ sɪks jɪrz frəm naʊ ənd sˈleɪtɪd tɪ rən fər æt list ə ˈdɛkeɪd. ðə 11 speɪs ˈkæpsəl ˈblæstɪd ɔf frəm ðə ˈsætəˌlaɪt lɔnʧ ˈsɛnər ɔn ðə ɛʤ əv ðə ˈgoʊbi ˈdɛzərt ɪn ˈnɔrðərn ˈʧaɪnə æt a.m*. 2330 gmt*) əˈbɔrd ə lɔŋ ˈkɛriər ˈrɑkət. ʒɑŋ dɪˈklɛrd ðə lɔnʧ ə səkˈsɛs 16 ˈmɪnəts ˈleɪtər. dɪˈfɛns ˈmɪnɪstər fæn ðɛn rɛd ə kənˈgræʧələˌtɔri ˈmɛsɪʤ frəm ˈprɛzɪdənt ʃi ˈkɔlɪŋ fər ˈʧaɪnəz ˈæstrəˌnɔts tɪ ɪkˈsplɔr speɪs "mɔr ˈdipli ənd mɔr ˈbrɔdli." sɪns ˈʧaɪnə kənˈdəktəd ɪts fərst speɪs ˈmɪʃən ɪn 2003 ɪt həz steɪʤd ə ˈspeɪsˌwɑk ənd ˈlændɪd ɪts ˈroʊvər ɔn ðə mun. ðə, ər "ˈhɛvənli ˈpæləs," speɪs ˈsteɪʃənz ər kənˈsɪdərd ˈstɛpɪŋ stoʊnz tɪ ə ˈmɪʃən tɪ sɛnd ə ˈroʊvər tɪ mɑrz baɪ ðə ɛnd əv ðə ˈdɛkeɪd. ædˈmɪnɪˌstreɪtərz səˈʤɛst ə ˈlændɪŋ ɔn ðə mun meɪ ˈɔlsoʊ bi ɪn ðə ˈproʊˌgræmz fˈjuʧər. ðə 11 ˈæstrəˌnɔts ər ʤɪŋ haipeng*, hu ɪz flaɪɪŋ hɪz θərd ˈmɪʃən, ənd ʧɛn dɔŋg. "ɪt ɪz ˈɛni ˈæstrəˌnɑts drim ənd pərˈsut tɪ bi ˈeɪbəl tɪ pərˈfɔrm ˈmɛni speɪs ˈmɪʃənz," ʤɪŋ, hu tərnz 50 ˈdʊrɪŋ hɪz taɪm ɪn speɪs, toʊld ə ˈbrifɪŋ ˈsənˌdi. ˈʧaɪnə wɑz ɪkˈskludɪd frəm ðə ˌɪnərˈnæʃənɑl speɪs ˈsteɪʃən ˈmeɪnli du tɪ juz. kənˈsərnz ˈoʊvər ðə ʧaɪˈniz ˈstrɔŋli ˈmɪlɪˌtɛri ˈkɛrɪktər. ʧaɪˈniz əˈfɪʃəlz ər naʊ ˈlʊkɪŋ tɪ ˌɪnərˈnæʃəˈnɑˌlaɪz ðɛr oʊn ˈproʊˌgræm baɪ ˈɔfərɪŋ tɪ hɛlp ˈfaɪˌnæns ˈəðər ˈkəntriz' ˈmɪʃənz tɪ 2 wɪʧ, æt 60 tənz wɪn kəmˈplitɪd, wʊd stɪl bi kənˈsɪdərəbli sˈmɔlər ðən ðə iss*. ˈʧaɪnəz speɪs ˈproʊˌgræm ˈɔlsoʊ ˈoʊpənd ə fɔrθ ˈspeɪˌskræft lɔnʧ saɪt æt ɔn ðə ˈaɪlənd ˈprɑvɪns əv ˈheɪnən ɪn ʤun. ɪt wɑz ˌɪˈnɔgərˌeɪtɪd wɪθ ðə lɔnʧ əv ðə ˈnuli dɪˈvɛləpt lɔŋ mɑrʧ 7 ˈrɑkət ðət wɑz heɪld ɛz ə ˈbreɪkθˌru ɪn ðə juz əv ˈseɪfər, mɔr ɪnˌvaɪrənˈmɛnəli ˈfrɛndli fjuəlz. ˈʧaɪnə ɪz dɪˈvɛləpɪŋ ðə lɔŋ mɑrʧ 5 ˈrɑkət ˈnidɪd tɪ lɔnʧ ðə əˈdɪʃənəl kəmˈpoʊnənts ənd ˈəðər ˈmæsɪv ˈpeɪˌloʊdz. ə sɔrs əv ɪˈnɔrmɪs ˈnæʃənəl praɪd, ˈʧaɪnəz speɪs ˈproʊˌgræm plænz ə ˈtoʊtəl əv 20 ˈmɪʃənz ðɪs jɪr æt ə taɪm wɪn ðə juz. ənd ˈəðər ˈkəntriz' ˈproʊˌgræmz ər ˈsikɪŋ nu roʊlz.
|
beijing - two chinese astronauts began the country's longest crewed space mission yet on monday, blasting off on a spacecraft for a 30-day stay on an experimental space station as china steadfastly navigates its way to becoming a space superpower.
ahead of the launch, one astronaut shouted: "we are ready! please give instructions!" in front of dozens of people dressed in colorful dress representing china's ethnic minorities, in footage shown prominently on chinese tv. the commander-in-chief of the manned space program, gen. zhang youxia, replied: "proceed!" followed by blaring marching music as the astronauts boarded a bus to take them to the launch pad.
china, russia and the united states are the only countries that have independently launched humans intospace, and while the others have more experience in manned space travel, china's military-backed program has made methodical progress in comparatively short time.
the launch is china's sixth manned mission, the previous longest being about two weeks.
for this mission, the astronauts will dock their spacecraft with the tiangong 2 station within two days, conduct experiments in medicine and space-related technologies, and test systems and processes in preparation for the launching of the station's core module in 2018. a fully functioning space station is on course to begin operating six years from now and slated to run for at least a decade.
the shenzhou 11 space capsule blasted off from the jiuquan satellite launch center on the edge of the gobi desert in northern china at 7:30 a.m. (2330 gmt) aboard a long march-2f carrier rocket.
zhang declared the launch a success 16 minutes later. defense minister fan changlong then read a congratulatory message from president xi jinping calling for china's astronauts to explore space "more deeply and more broadly."
since china conducted its first crewed space mission in 2003, it has staged a spacewalk and landed its yutu rover on the moon. the tiangong, or "heavenly palace," space stations are considered stepping stones to a mission to send a rover to mars by the end of the decade. administrators suggest a crewed landing on the moon may also be in the program's future.
the shenzhou 11 astronauts are jing haipeng, who is flying his third mission, and 37-year-old chen dong.
"it is any astronaut's dream and pursuit to be able to perform many space missions," jing, who turns 50 during his time in space, told a briefing sunday.
china was excluded from the international space station mainly due to u.s. concerns over the chinese spaceprogram's strongly military character. chinese officials are now looking to internationalize their own program by offering to help finance other countries' missions to tiangong 2, which, at 60 tons when completed, would still be considerably smaller than the 420-ton iss.
china's space program also opened a fourth spacecraft launch site at wenchang on the island province of hainan in june. it was inaugurated with the launch of the newly developed long march 7 rocket that was hailed as a breakthrough in the use of safer, more environmentally friendly fuels.
china is developing the long march 5 heavy-lift rocket needed to launch the tiangong 2's additional components and other massive payloads.
a source of enormous national pride, china's space program plans a total of 20 missions this year at a time when the u.s. and other countries' programs are seeking new roles.
|
ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ɪn əˈmɛrɪkə baɪ ˈrɑbərt ɛn. ˈbɛlə ækˈnɑlɪʤmənt: riˈprɪntɪd baɪ pərˈmɪʃən əv, ˈʤərnəl əv ðə əˈmɛrɪkən əˈkædəmi əv ɑrts ənd ˈsaɪənsɪz, frəm ðə ˈɪʃu ɛnˈtaɪtəld, "rɪˈlɪʤən ɪn əˈmɛrɪkə," ˈwɪntər 1967 vol*. 96 noʊ. 1 pp*. æt ðə bɪˈgɪnɪŋ əv ə riˈprɪnt əv ðɪs ˈɛˌseɪ (ˈrɑbərt ɛn. ˈbɛlə, bɪɔnd bɪˈlif: ˈɛˌseɪz ɔn rɪˈlɪʤən ɪn ə wərld. ˈbərkli: ˌjunəˈvərsəti əv ˌkæləˈfɔrnjə prɛs, 1991 pi. 168 ðə ˈɔθər roʊt: ðɪs ˈʧæptər wɑz ˈrɪtən fər ə ˈkɑnfərəns ɔn əˈmɛrɪkən rɪˈlɪʤən ɪn meɪ 1966 ɪt wɑz riˈprɪntɪd wɪθ ˈkɑmɛnts ənd ə rɪˈʤɔɪndər ɪn ðə rɪˈlɪʤəs ˌsɪʧuˈeɪʃən: 1968 wɛr aɪ dɪˈfɛnd ˌmaɪˈsɛlf əˈgɛnst ðə ˌækjəˈzeɪʃən əv səˈpɔrtɪŋ ən aɪˈdɑlətrəs ˈwərʃɪp əv ðə əˈmɛrɪkən ˈneɪʃən. aɪ θɪŋk ɪt ʃʊd bi klɪr frəm ðə tɛkst ðət aɪ kənˈsiv əv ðə ˈsɛntrəl trəˈdɪʃən əv ðə əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən nɑt ɛz ə fɔrm əv ˈnæʃənəl bət ɛz ðə səˌbɔrdəˈneɪʃən əv ðə ˈneɪʃən tɪ ˈɛθɪkəl ˈprɪnsəpəlz ðət trænˈsɛnd ɪt ɪn tərmz əv wɪʧ ɪt ʃʊd bi ʤəʤd. aɪ æm kənˈvɪnst ðət ˈɛvəri ˈneɪʃən ənd ˈɛvəri ˈpipəl kəm tɪ səm fɔrm ər rɪˈlɪʤəs ˈwɛðər ðə ˈkrɪtɪks laɪk ɪt ər nɑt. ˈrəðər ðən ˈsɪmpli dɪˈnaʊns wət simz ɪn ˈɛni keɪs ˌɪˈnɛvətəbəl, ɪt simz mɔr riˈspɑnsəbəl tɪ sik wɪˈθɪn ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤəs trəˈdɪʃən fər ðoʊz ˈkrɪtɪkəl ˈprɪnsəpəlz wɪʧ ˈəndərˌkət ðə ˈdeɪnʤər əv ˈnæʃənəl self-idolization*. waɪl səm hæv ˈɑrgjud ðət ˌkrɪsʧiˈænɪti ɪz ðə ˈnæʃənəl feɪθ, ənd ˈəðərz ðət ʧərʧ ənd ˈsɪnəˌgɔg ˈsɛləˌbreɪt ˈoʊnli ðə ˈʤɛnərəˌlaɪzd rɪˈlɪʤən əv əˈmɛrɪkən weɪ əv life,”*,” fju hæv ˈriəˌlaɪzd ðət ðɛr ˈæˌkʧuəli ɪgˈzɪsts əˈlɔŋˈsaɪd əv ənd ˈrəðər ˈklɪrli ˌdɪfərˈɛnʧiˌeɪtəd frəm ðə ˈʧərʧɪz ən ɪˈlæbərˌeɪt ənd ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ɪn əˈmɛrɪkə. ðɪs ˈɑrtɪkəl ˈɑrgjuz nɑt ˈoʊnli ðət ðɛr ɪz səʧ ə θɪŋ, bət ˈɔlsoʊ ðət ðɪs pərˈhæps ˈbɛtər, ðɪs rɪˈlɪʤəs ɪts oʊn ˈsɪriəsnəs ənd ˌɪnˈtɛgrəti ənd rikˈwaɪərz ðə seɪm kɛr ɪn ˌəndərˈstændɪŋ ðət ˈɛni ˈəðər rɪˈlɪʤən does.[i*] ðə ˈkɛnədi ˌɪˈnɔgərəl ʤɑn ɛf. ˌɪˈnɔgərəl ˈæˌdrɛs əv ˈʤænjuˌɛri 20 1961 sərvz ɛz ən ɪgˈzæmpəl ənd ə klu wɪθ wɪʧ tɪ ˌɪntrəˈdus ðɪs ˈkɑmplɛks ˈsəbʤɪkt. ðət ˈæˌdrɛs bɪˈgæn: wi əbˈzərv təˈdeɪ nɑt ə ˈvɪktəri əv ˈpɑrti bət ə ˌsɛləˈbreɪʃən əv ən ɛnd ɛz wɛl ɛz ə rɪˈnuəl ɛz wɛl ɛz ʧeɪnʤ. fər aɪ hæv swɔrn ˌbiˈfɔr ju ənd ɔlˈmaɪti gɑd ðə seɪm ˈsɑləm oʊθ ɑr ˈfɔrˌbɛrz priˈskraɪbd ˈnɪrli ə ˈsɛnʧəri ənd θri kˈwɔrtərz əˈgoʊ. ðə wərld ɪz ˈvɛri ˈdɪfərənt naʊ. fər mæn hoʊldz ɪn hɪz ˈmɔrtəl hænz ðə paʊər tɪ əˈbɑlɪʃ ɔl fɔrmz əv ˈjumən ˈpɑvərti ənd tɪ əˈbɑlɪʃ ɔl fɔrmz əv ˈjumən laɪf. ənd jɛt ðə seɪm ˌrɛvəˈluʃəˌnɛri bɪˈlifs fər wɪʧ ɑr fɔt ər stɪl æt ˈɪʃu əraʊnd ðə bɪˈlif ðət ðə raɪts əv mæn kəm nɑt frəm ðə ˌʤɛnərˈɑsəti əv ðə steɪt bət frəm ðə hænd əv gɑd. ənd ɪt kənˈkludɪd: ˈfaɪnəli, ˈwɛðər ju ər ˈsɪtɪzənz əv əˈmɛrɪkə ər əv ðə wərld, æsk əv ˈjuˈɛs ðə seɪm haɪ ˈstændərdz əv strɛŋθ ənd ˈsækrəˌfaɪs ðət wi ʃæl æsk əv ju. wɪθ ə gʊd ˈkɑnʃəns ɑr ˈoʊnli ʃʊr rɪˈwɔrd, wɪθ ˈhɪstəri ðə ˈfaɪnəl ʤəʤ əv ɑr didz, lɛt ˈjuˈɛs goʊ fɔrθ tɪ lɛd ðə lænd wi ləv, ˈæskɪŋ hɪz ˈblɛsɪŋ ənd hɪz hɛlp, bət noʊɪŋ ðət hir ɔn ərθ wərk məst ˈtruli bi ɑr oʊn. ðiz ər ðə θri ˈpleɪsɪz ɪn ðɪs brif ˈæˌdrɛs ɪn wɪʧ ˈkɛnədi ˈmɛnʃənd ðə neɪm əv gɑd. ɪf wi kʊd ˌəndərˈstænd waɪ hi ˈmɛnʃənd gɑd, ðə weɪ ɪn wɪʧ hi dɪd, ənd wət hi mɛnt tɪ seɪ ɪn ðoʊz θri ˈrɛfərənsɪz, wi wʊd ˌəndərˈstænd məʧ əˈbaʊt əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. bət ðɪs ɪz nɑt ə ˈsɪmpəl ər ˈɑbviəs tæsk, ənd əˈmɛrɪkən ˈstudənts əv rɪˈlɪʤən wʊd ˈprɑbəˌbli ˈdɪfər ˈwaɪdli ɪn ðɛr ˌɪnˌtərprɪˈteɪʃən əv ðiz ˈpæsɪʤɪz. lɛt ˈjuˈɛs kənˈsɪdər fərst ðə ˈpleɪsɪŋ əv ðə θri ˈrɛfərənsɪz. ðeɪ əˈkər ɪn ðə tu ˈoʊpənɪŋ ˈpɛrəˌgræfs ənd ɪn ðə ˈkloʊzɪŋ ˈpɛrəˌgræf, ðəs prəˈvaɪdɪŋ ə sɔrt əv freɪm fər mɔr ˈkɑnkrit rɪˈmɑrks ðət fɔrm ðə ˈmɪdəl pɑrt əv ðə spiʧ. ˈlʊkɪŋ bɪɔnd ðɪs ˌpɑˈtɪkjələr spiʧ, wi wʊd faɪnd ðət ˈsɪmələr ˈrɛfərənsɪz tɪ gɑd ər ˈɔlˌmoʊst ˌɪnˈvɛriəbli tɪ bi faʊnd ɪn ðə prəˈnaʊnsmənts əv əˈmɛrɪkən ˈprɛzɪˌdɛnts ɔn ˈsɑləm ɔˈkeɪʒənz, ðoʊ ˈjuʒəwəli nɑt ɪn ðə ˈwərkɪŋ ˈmɛsɪʤɪz ðət ðə ˈprɛzɪdənt sɛndz tɪ ˈkɑŋgrəs ɔn ˈvɛriəs ˈkɑnkrit ˈɪʃuz. haʊ, ðɛn, ər wi tɪ ˌɪnˈtərprət ðɪs ˈpleɪsɪŋ əv ˈrɛfərənsɪz tɪ gɑd? ɪt maɪt bi ˈɑrgjud ðət ðə ˈpæsɪʤɪz kˈwoʊtɪd rɪˈvil ðə ɛˈsɛnʃəli ˌɪˈrɛləvənt roʊl əv rɪˈlɪʤən ɪn ðə ˈvɛri ˈsɛkjələr soʊˈsaɪɪti ðət ɪz əˈmɛrɪkə. ðə ˈpleɪsɪŋ əv ðə ˈrɛfərənsɪz ɪn ðɪs spiʧ ɛz wɛl ɛz ɪn ˈpəblɪk laɪf ˈʤɛnərəli ˈɪndɪˌkeɪts ðət rɪˈlɪʤən ˈoʊnli ə ˌsɛrəˈmoʊniəl significance”*”; ɪt gɪts ˈoʊnli ə ˌsɛnəˈmɛnəl nɑd ðət sərvz ˈlɑrʤli tɪ ˈpleɪkeɪt ðə mɔr ˌənɛnˈlaɪtənd ˈmɛmbərz əv ðə kəmˈjunɪti ˌbiˈfɔr ə dɪˈskəʃən əv ðə ˈrɪli ˈsɪriəs ˈbɪznɪs wɪθ wɪʧ rɪˈlɪʤən həz ˈnəθɪŋ ˌwəˈtɛvər tɪ du. ə ˈsɪnɪkəl əbˈzərvər maɪt ˈivɪn seɪ ðət ən əˈmɛrɪkən ˈprɛzɪdənt həz tɪ ˈmɛnʃən gɑd ər rɪsk ˈluzɪŋ voʊts. ə ˈsɛmbləns əv ˈpaɪəti ɪz ˈmɪrli wən əv ðə ənˈrɪtən kˌwɑləfəˈkeɪʃənz fər ðə ˈɔfəs, ə bɪt mɔr trəˈdɪʃənəl ðən bət nɑt ɛˈsɛnʃəli ˈdɪfərənt frəm ðə rɪkˈwaɪrmənt əv ə ˈplizɪŋ ˈtɛləˌvɪʒən ˌpərsəˈnælɪti. bət wi noʊ ɪˈnəf əˈbaʊt ðə ˈfəŋkʃən əv ˌsɛrəˈmoʊniəl ənd ˈrɪʧuəl ɪn ˈvɛriəs səˈsaɪɪtiz tɪ meɪk ˈjuˈɛs səˈspɪʃəs əv dɪsˈmɪsɪŋ ˈsəmθɪŋ ɛz ənɪmˈpɔrtənt bɪˈkəz ɪt ɪz ə ritual.”*.” wət ˈpipəl seɪ ɔn ˈsɑləm ɔˈkeɪʒənz nid nɑt bi ˈteɪkən æt feɪs ˈvælju, bət ɪt ɪz ˈɔfən ˌɪnˈdɪkətɪv əv ˈvæljuz ənd kəˈmɪtmənts ðət ər nɑt meɪd ɪkˈsplɪsət ɪn ðə kɔrs əv ˈɛvriˈdeɪ laɪf. ˈfɑloʊɪŋ ðɪs laɪn əv ˈɑrgjəmənt, ɪt ɪz wərθ kənˈsɪdərɪŋ ˈwɛðər ðə ˈvɛri ˈspɛʃəl ˈpleɪsɪŋ əv ðə ˈrɛfərənsɪz tɪ gɑd ɪn ˈæˌdrɛs meɪ nɑt rɪˈvil ˈsəmθɪŋ ˈrəðər ˌɪmˈpɔrtənt ənd ˈsɪriəs əˈbaʊt rɪˈlɪʤən ɪn əˈmɛrɪkən laɪf. ɪt maɪt bi ˈkaʊnərd ðət ðə ˈvɛri weɪ ɪn wɪʧ ˈkɛnədi meɪd hɪz ˈrɛfərənsɪz rɪˈvilz ðə ɛˈsɛnʃəli vəˈstɪʤiəl pleɪs əv rɪˈlɪʤən təˈdeɪ. hi dɪd nɑt rɪˈfər tɪ ˈɛni rɪˈlɪʤən ɪn ˌpɑˈtɪkjələr. hi dɪd nɑt rɪˈfər tɪ ˈʤizəs kraɪst, ər tɪ ˈmoʊzɪs, ər tɪ ðə ˈkrɪsʧɪn ʧərʧ; ˈsərtənli hi dɪd nɑt rɪˈfər tɪ ðə ˈkæθlɪk ʧərʧ. ɪn fækt, hɪz ˈoʊnli ˈrɛfərəns wɑz tɪ ðə ˈkɑnsɛpt əv gɑd, ə wərd ðət ˈɔlˌmoʊst ɔl əˈmɛrɪkənz kən əkˈsɛpt bət ðət minz soʊ ˈmɛni ˈdɪfərənt θɪŋz tɪ soʊ ˈmɛni ˈdɪfərənt ˈpipəl ðət ɪt ɪz ˈɔlˌmoʊst ən ˈɛmti saɪn. ɪz ðɪs nɑt ʤɪst əˈnəðər ˌɪndəˈkeɪʃən ðət ɪn əˈmɛrɪkə rɪˈlɪʤən ɪz kənˈsɪdərd ˈveɪgli tɪ bi ə gʊd θɪŋ, bət ðət ˈpipəl kɛr soʊ ˈlɪtəl əˈbaʊt ɪt ðət ɪt həz lɔst ˈɛni ˈkɑntɛnt ˌwəˈtɛvər? dwaɪt ˈaɪzənˌhaʊər ˌriˈpɔrtəd tɪ hæv sɛd ˈgəvərnmənt meɪks noʊ sɛns ənˈlɛs ɪt ɪz ˈfaʊndɪd ɪn ə ˈdipli fɛlt rɪˈlɪʤəs aɪ kɛr wət ɪt is,”[ii*] ənd ðət ə kəmˈplit nəˈgeɪʃən əv ˈɛni ril rɪˈlɪʤən? ðiz kˈwɛsʧənz ər wərθ pərˈsuɪŋ bɪˈkəz ðeɪ reɪz ðə ˈɪʃu əv haʊ ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən rɪˈleɪts tɪ ðə pəˈlɪtɪkəl soʊˈsaɪɪti ɔn ðə wən hænd ənd tɪ ˈpraɪvət rɪˈlɪʤəs ˌɔrgənəˈzeɪʃən ɔn ðə ˈəðər. ˈprɛzɪdənt ˈkɛnədi wɑz ə ˈkrɪsʧɪn, mɔr spəˈsɪfɪkli ə ˈkæθlɪk ˈkrɪsʧɪn. ðəs hɪz ˈʤɛnərəl ˈrɛfərənsɪz tɪ gɑd du nɑt min ðət hi lækt ə spɪˈsɪfɪk rɪˈlɪʤəs kəˈmɪtmənt. bət waɪ, ðɛn, dɪd hi nɑt ˌɪnˈklud səm rɪˈmɑrk tɪ ðə ˈifɛkt ðət kraɪst ɪz ðə lɔrd əv ðə wərld ər səm ˌɪndəˈkeɪʃən əv rɪˈspɛkt fər ðə ˈkæθlɪk ʧərʧ? hi dɪd nɑt bɪˈkəz ðiz ər ˈmætərz əv hɪz oʊn ˈpraɪvət rɪˈlɪʤəs bɪˈlif ənd əv hɪz oʊn ˌpɑˈtɪkjələr ʧərʧ; ðeɪ ər nɑt ˈmætərz ˈrɛləvənt ɪn ˈɛni dɪˈrɛkt weɪ tɪ ðə ˈkɑndəkt əv hɪz ˈpəblɪk ˈɔfəs. ˈəðərz wɪθ ˈdɪfərənt rɪˈlɪʤəs vjuz ənd kəˈmɪtmənts tɪ ˈdɪfərənt ˈʧərʧɪz ər dɪˌnɔməˈneɪʃənz ər ˈikwəli kˈwɑləˌfaɪd pɑrˈtɪsəpənts ɪn ðə pəˈlɪtɪkəl ˈprɔˌsɛs. ðə ˈprɪnsəpəl əv ˌsɛpərˈeɪʃən əv ʧərʧ ənd steɪt ˌgɛrənˈtiz ðə ˈfridəm əv rɪˈlɪʤəs bɪˈlif ənd əˌsoʊʃiˈeɪʃən, bət æt ðə seɪm taɪm ˈklɪrli ðə rɪˈlɪʤəs sfɪr, wɪʧ ɪz kənˈsɪdərd tɪ bi ɛˈsɛnʃəli ˈpraɪvət, frəm ðə pəˈlɪtɪkəl wən. kənˈsɪdərɪŋ ðə ˌsɛpərˈeɪʃən əv ʧərʧ ənd steɪt, haʊ ɪz ə ˈprɛzɪdənt ˈʤəstəˌfaɪd ɪn ˈjuzɪŋ ðə wərd ““god”*” æt ɔl? ðə ˈænsər ɪz ðət ðə ˌsɛpərˈeɪʃən əv ʧərʧ ənd steɪt həz nɑt dɪˈnaɪd ðə pəˈlɪtɪkəl rɛlm ə rɪˈlɪʤəs dɪˈmɛnʃən. ˌɔlˈðoʊ ˈmætərz əv ˈpərsɪnəl rɪˈlɪʤəs bɪˈlif, ˈwərʃɪp, ənd əˌsoʊʃiˈeɪʃən ər kənˈsɪdərd tɪ bi ˈstrɪktli ˈpraɪvət əˈfɛrz, ðɛr ər, æt ðə seɪm taɪm, ˈsərtən ˈkɑmən ˈɛləmənts əv rɪˈlɪʤəs ˌɔriɛnˈteɪʃən ðət ðə greɪt məˈʤɔrəti əv əˈmɛrɪkənz ʃɛr. ðiz hæv pleɪd ə ˈkruʃəl roʊl ɪn ðə dɪˈvɛləpmənt əv əˈmɛrɪkən ˌɪnstɪˈtuʃənz ənd stɪl prəˈvaɪd ə rɪˈlɪʤəs dɪˈmɛnʃən fər ðə hoʊl ˈfæbrɪk əv əˈmɛrɪkən laɪf, ˌɪnˈkludɪŋ ðə pəˈlɪtɪkəl sfɪr. ðɪs ˈpəblɪk rɪˈlɪʤəs dɪˈmɛnʃən ɪz ɪkˈsprɛst ɪn ə sɛt əv bɪˈlifs, ˈsɪmbəlz, ənd ˈrɪʧuəlz ðət aɪ æm ˈkɔlɪŋ əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. ðə ˌɪˌnɔgjəˈreɪʃən əv ə ˈprɛzɪdənt ɪz ən ˌɪmˈpɔrtənt ˌsɛrəˈmoʊniəl ɪˈvɛnt ɪn ðɪs rɪˈlɪʤən. ɪt ˌriəˈfərmz, əˈməŋ ˈəðər θɪŋz, ðə rɪˈlɪʤəs əv ðə haɪəst pəˈlɪtɪkəl əˈθɔrəti. lɛt ˈjuˈɛs lʊk mɔr ˈkloʊsli æt wət ˈkɛnədi ˈæˌkʧuəli sɛd. fərst, hi sɛd, hæv swɔrn ˌbiˈfɔr ju ənd ɔlˈmaɪti gɑd ðə seɪm ˈsɑləm oʊθ ɑr priˈskraɪbd ˈnɪrli ə ˈsɛnʧəri ənd θri kˈwɔrtərz ago.”*.” ðə oʊθ ɪz ðə oʊθ əv ˈɔfəs, ˌɪnˈkludɪŋ ðə əkˈsɛptəns əv ðə ˌɑbləˈgeɪʃən tɪ əˈphoʊld ðə ˌkɑnstəˈtuʃən. hi swɛrz ɪt ˌbiˈfɔr ðə ˈpipəl (ju) ənd gɑd. bɪɔnd ðə ˌkɑnstəˈtuʃən, ðɛn, ðə ˌɑbləˈgeɪʃən ɪkˈstɛndz nɑt ˈoʊnli tɪ ðə ˈpipəl bət tɪ gɑd. ɪn əˈmɛrɪkən pəˈlɪtɪkəl ˈθɪri, ˈsɑvrənti rɛsts, əv kɔrs, wɪθ ðə ˈpipəl, bət ˌɪmˈplɪsətli, ənd ˈɔfən ɪkˈsplɪsətli, ðə ˈəltəmət ˈsɑvrənti həz bɪn əˈtrɪbjətəd tɪ gɑd. ðɪs ɪz ðə ˈminɪŋ əv ðə ˈmɑtoʊ, gɑd wi trust,”*,” ɛz wɛl ɛz ðə ˌɪnˈkluʒən əv ðə freɪz god”*” ɪn ðə plɛʤ tɪ ðə flæg. wət ˈdɪfərəns dɪz ɪt meɪk ðət ˈsɑvrənti bɪˈlɔŋz tɪ gɑd? ðoʊ ðə wɪl əv ðə ˈpipəl ɛz ɪkˈsprɛst ɪn ðə məˈʤɔrəti voʊt ɪz ˈkɛrfəli ˌɪnstɪˈtuʃənəˌlaɪzd ɛz ðə ˈɑpərətɪv sɔrs əv pəˈlɪtɪkəl əˈθɔrəti, ɪt ɪz dɪˈpraɪvd əv ən ˈəltəmət sɪgˈnɪfɪkəns. ðə wɪl əv ðə ˈpipəl ɪz nɑt ˌɪtˈsɛlf ðə kraɪˈtɪriən əv raɪt ənd rɔŋ. ðɛr ɪz ə haɪər kraɪˈtɪriən ɪn tərmz əv wɪʧ ðɪs wɪl kən bi ʤəʤd; ɪt ɪz ˈpɑsəbəl ðət ðə ˈpipəl meɪ bi rɔŋ. ðə ˌɑbləˈgeɪʃən ɪkˈstɛndz tɪ ðə haɪər kraɪˈtɪriən. wɪn ˈkɛnədi sɪz ðət raɪts əv mæn kəm nɑt frəm ðə ˌʤɛnərˈɑsəti əv ðə steɪt bət frəm ðə hænd əv god,”*,” hi ɪz ˈstrɛsɪŋ ðɪs pɔɪnt əˈgɛn. ɪt dɪz nɑt ˈmætər ˈwɛðər ðə steɪt ɪz ðə ɪkˈsprɛʃən əv ðə wɪl əv ən ˌɔtəˈkrætɪk ˈmɑˌnɑrk ər əv ðə ““people”*”; ðə raɪts əv mæn ər mɔr ˈbeɪsɪk ðən ˈɛni pəˈlɪtɪkəl ˈstrəkʧər ənd prəˈvaɪd ə pɔɪnt əv ˌrɛvəˈluʃəˌnɛri ˈlɛvərɪʤ frəm wɪʧ ˈɛni steɪt ˈstrəkʧər meɪ bi ˈrædɪkli ˈɔltərd. ðət ɪz ðə ˈbeɪsɪs fər hɪz ˌriəˈsərʃən əv ðə ˌrɛvəˈluʃəˌnɛri sɪgˈnɪfɪkəns əv əˈmɛrɪkə. bət ðə rɪˈlɪʤəs dɪˈmɛnʃən əv pəˈlɪtɪkəl laɪf ɛz ˈrɛkəgˌnaɪzd baɪ ˈkɛnədi nɑt ˈoʊnli prəˈvaɪdz ə ˈgraʊndɪŋ fər ðə raɪts əv mæn ðət meɪks ˈɛni fɔrm əv pəˈlɪtɪkəl ˈæbsəˌluˌtɪzəm ˌɪlɪˈʤɪtəmɪt, ɪt ˈɔlsoʊ prəˈvaɪdz ə trænˈsɛndənt goʊl fər ðə pəˈlɪtɪkəl ˈprɔˌsɛs. ðɪs ɪz ˌɪmˈplaɪd ɪn hɪz ˈfaɪnəl wərdz ðət ɔn ərθ wərk məst ˈtruli bi ɑr own.”*.” wət hi minz hir ɪz, aɪ θɪŋk, mɔr ˈklɪrli spɛld aʊt ɪn ə ˈpriviəs ˈpɛrəˌgræf, ðə ˈwərdɪŋ əv wɪʧ, ˌɪnsɪˈdɛntəli, həz ə dɪˈstɪŋktli ˈbɪblɪkəl rɪŋ: naʊ ðə ˈtrəmpət ˈsəmənz ˈjuˈɛs ɛz ə kɔl tɪ bɛr ɑrmz, ðoʊ ɑrmz wi ɛz ə kɔl tɪ ˈbætəl, ðoʊ ɛmˈbætəld wi ə kɔl tɪ bɛr ðə ˈbərdən əv ə lɔŋ tˈwaɪˌlaɪt ˈstrəgəl, jɪr ɪn ənd jɪr aʊt, ɪn hoʊp, ˈpeɪʃənt ɪn ˈstrəgəl əˈgɛnst ðə ˈkɑmən ˈɛnəmiz əv mæn: ˈtɪrəni, ˈpɑvərti, dɪˈziz ənd wɔr ˌɪtˈsɛlf. ðə hoʊl ˈæˌdrɛs kən bi ˌəndərˈstʊd ɛz ˈoʊnli ðə moʊst ˈrisənt ˈsteɪtmənt əv ə θim ðət laɪz ˈvɛri dip ɪn ðə əˈmɛrɪkən trəˈdɪʃən, ˈneɪmli ðə ˌɑbləˈgeɪʃən, boʊθ kəˈlɛktɪv ənd ˌɪndəˈvɪʤəwəl, tɪ ˈkɛri aʊt wɪl ɔn ərθ. ðɪs wɑz ðə ˈmoʊtəˌveɪtɪŋ ˈspɪrɪt əv ðoʊz hu ˈfaʊndɪd əˈmɛrɪkə, ənd ɪt həz bɪn ˈprɛzənt ɪn ˈɛvəri ˌʤɛnərˈeɪʃən sɪns. ʤɪst bɪˈloʊ ðə ˈsərfəs θruaʊt ˌɪˈnɔgərəl ˈæˌdrɛs, ɪt bɪˈkəmz ɪkˈsplɪsət ɪn ðə ˈkloʊzɪŋ ˈsteɪtmənt ðət wərk məst bi ɑr oʊn. ðət ðɪs ˈvɛri ˈæktɪvɪst ənd kənˈsɛpʃən əv ðə ˌfəndəˈmɛnəl rɪˈlɪʤəs ˌɑbləˈgeɪʃən, wɪʧ həz bɪn hɪˈstɔrɪkəli əˈsoʊʃiˌeɪtəd wɪθ ðə ˈprɑtəstənt pəˈzɪʃən, ʃʊd bi ɪˈnənsiˌeɪtɪd soʊ ˈklɪrli ɪn ðə fərst ˈmeɪʤər ˈsteɪtmənt əv ðə fərst ˈkæθlɪk ˈprɛzɪdənt simz tɪ ˈəndərˌlaɪn haʊ ˈdipli ɪˈstæblɪʃt ɪt ɪz ɪn ðə əˈmɛrɪkən ˈaʊˌtlʊk. lɛt ˈjuˈɛs naʊ kənˈsɪdər ðə fɔrm ənd ˈhɪstəri əv ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤəs trəˈdɪʃən ɪn wɪʧ ˈkɛnədi wɑz ˈspikɪŋ. ðə aɪˈdiə əv ə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ðə freɪz religion”*” ɪz, əv kɔrs, rousseau’s*. ɪn ˈʧæptər 8 bʊk 4 əv ðə ˈsoʊʃəl ˈkɑnˌtrækt, hi ˈaʊˌtlaɪnz ðə ˈsɪmpəl əv ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən: ðə ɪgˈzɪstəns əv gɑd, ðə laɪf tɪ kəm, ðə rɪˈwɔrd əv ˈvərʧu ənd ðə ˈpənɪʃmənt əv vaɪs, ənd ðə ɪkˈskluʒən əv rɪˈlɪʤəs ˌɪnˈtɑlərəns. ɔl ˈəðər rɪˈlɪʤəs əˈpɪnjənz ər ˈaʊtˈsaɪd ðə ˈkɑgnəzəns əv ðə steɪt ənd meɪ bi ˈfrili hɛld baɪ ˈsɪtɪzənz. waɪl ðə freɪz religion”*” wɑz nɑt juzd, tɪ ðə bɛst əv maɪ ˈnɑlɪʤ, baɪ ðə ˈfaʊndɪŋ ˈfɑðərz, ənd aɪ æm ˈsərtənli nɑt ˈɑrgjuɪŋ fər ðə ˌpɑˈtɪkjələr ˈɪnfluəns əv ruˈsoʊ, ɪt ɪz klɪr ðət ˈsɪmələr aɪˈdiəz, ɛz pɑrt əv ðə ˈkəlʧərəl ˈklaɪmɪt əv ðə leɪt ˈeɪˈtinθ ˈsɛnʧəri, wər tɪ bi faʊnd əˈməŋ ðə əˈmɛrɪkənz. fər ɪgˈzæmpəl, ˈbɛnʤəmən ˈfræŋklɪn raɪts ɪn hɪz ˌɔtəbaɪˈɑgrəfi, aɪ ˈnɛvər wɑz wɪˈθaʊt səm rɪˈlɪʤəs ˈprɪnsəpəlz. aɪ ˈnɛvər ˈdaʊtɪd, fər ˈɪnstəns, ðə ɪgˈzɪstəns əv ðə ˈdiəti; ðət hi meɪd ðə wərld ənd ɪt baɪ hɪz ˈprɑvədəns; ðət ðə moʊst əkˈsɛptəbəl ˈsərvɪs əv gɑd wɑz ðə duɪŋ əv gʊd tɪ mɛn; ðət ɑr soʊlz ər ˌɪˈmɔrtəl; ənd ðət ɔl kraɪm wɪl bi ˈpənɪʃt, ənd ˈvərʧu rɪˈwɔrdɪd ˈiðər hir ər hɪˈræftər. ðiz aɪ ɛˈstimd ðə ɛˈsɛnʃəlz əv ˈɛvəri rɪˈlɪʤən; ənd, biɪŋ tɪ bi faʊnd ɪn ɔl ðə riˈlɪʤənz wi hæd ɪn ɑr ˈkəntri, aɪ rɪˈspɛktɪd ðɛm ɔl, tho’*’ wɪθ ˈdɪfərənt dɪˈgriz əv rɪˈspɛkt, ɛz aɪ faʊnd ðɛm mɔr ər lɛs wɪθ ˈəðər ˈɑrtɪkəlz, wɪʧ, wɪˈθaʊt ˈɛni ˈtɛndənsi tɪ ˌɪnˈspaɪr, prəˈmoʊt ər kənˈfərm ˌmɔˈræləˌti, ˈprɪnsɪpli du dɪˈvaɪd ˈjuˈɛs, ənd meɪk ˈjuˈɛs ənˈfrɛndli tɪ wən əˈnəðər. ɪt ɪz ˈizi tɪ dɪˈspoʊz əv ðɪs sɔrt əv pəˈzɪʃən ɛz ɛˈsɛnʃəli juˌtɪləˈtɛriən ɪn riˈleɪʃən tɪ rɪˈlɪʤən. ɪn ˌfɛrˈwɛl ˈæˌdrɛs (ðoʊ ðə wərdz meɪ bi hamilton’s*) ðə juˌtɪləˈtɛriən ˈæˌspɛkt ɪz kwaɪt ɪkˈsplɪsət: əv ɔl ðə ˌdɪspəˈzɪʃənz ənd ˈhæbəts wɪʧ lɛd tɪ pəˈlɪtɪkəl prɑˈspɛrəti, rɪˈlɪʤən ənd ˌmɔˈræləˌti ər ˌɪndɪˈspɛnsəbəl səˈpɔrts. ɪn veɪn wʊd ðət mæn kleɪm ðə ˈtrɪbjut əv ˈpeɪtriəˌtɪzəm, hu ʃʊd ˈleɪbər tɪ səbˈvərt ðiz greɪt ˈpɪlərz əv ˈjumən ˈhæpinəs, ðiz ˈfərməst prɑps əv ðə ˈdutiz əv mɛn ənd ˈsɪtɪzənz. ðə mɪr ˌpɑləˈtɪʃən, ˈikwəli wɪθ ðə paɪəs mæn ɔt tɪ ˈʧɛrɪʃ ənd rɪˈspɛkt ðɛm. ə ˈvɑljum kʊd nɑt treɪs ɔl ðɛr kəˈnɛkʃənz wɪθ ˈpraɪvət ənd ˈpəblɪk fɪˈlɪsəti. lɛt ɪt ˈsɪmpli bi æst wɛr ɪz ðə sɪˈkjʊrəti fər ˈprɑpərti, fər ˌrɛpjəˈteɪʃən, fər laɪf, ɪf ðə sɛns əv rɪˈlɪʤəs ˌɑbləˈgeɪʃən ˈdɛzərt ðə oʊθs, wɪʧ ər ðə ˈɪnstrəmənts əv ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃən ɪn kɔrts əv ˈʤəstɪs? ənd lɛt ˈjuˈɛs wɪθ ˈkɔʃən ˌɪnˈdəlʤ ðə ˌsəpəˈzɪʃən, ðət ˌmɔˈræləˌti kən bi meɪnˈteɪnd wɪˈθaʊt rɪˈlɪʤən. ˌwəˈtɛvər meɪ bi kənˈsidɪd tɪ ðə ˈɪnfluəns əv rɪˈfaɪnd ˌɛʤəˈkeɪʃən ɔn maɪndz əv pɪˈkjuljər ˈstrəkʧər, ˈrizən ənd ɪkˈspɪriəns boʊθ fərˈbɪd ˈjuˈɛs tɪ ɪkˈspɛkt ðət ˈnæʃənəl ˌmɔˈræləˌti kən prɪˈveɪl ɪn ɪkˈskluʒən əv rɪˈlɪʤəs ˈprɪnsəpəl. bət ðɛr ɪz ˈɛvəri ˈrizən tɪ bɪˈliv ðət rɪˈlɪʤən, ˌpɑrˈtɪkjələrli ðə aɪˈdiə əv gɑd, pleɪd ə roʊl ɪn ðə θɔt əv ðə ˈərli əˈmɛrɪkən ˈsteɪtsmɪn. ˌɪˈnɔgərəl ˈpɔɪntɪd tɪ ðə rɪˈlɪʤəs ˈæˌspɛkt əv ðə ˌdɛklərˈeɪʃən əv ˌɪndɪˈpɛndəns, ənd ɪt maɪt bi wɛl tɪ lʊk ə ðət ˈdɑkjəmɛnt ə bɪt mɔr ˈkloʊsli. ðɛr ər fɔr ˈrɛfərənsɪz tɪ gɑd. ðə fərst spiks əv ðə əv ˈneɪʧər ənd əv god”*” ðət ɪnˈtaɪtəl ˈɛni ˈpipəl tɪ bi ˌɪndɪˈpɛndənt. ðə ˈsɛkənd ɪz ðə ˈfeɪməs ˈsteɪtmənt ðət ɔl mɛn ɛnˈdaʊd baɪ ðɛr kriˈeɪtər wɪθ ˈsərtən ˌɪˈneɪljənəbəl rights.”*.” hir ˈʤɛfərsən ɪz ˈloʊˌkeɪtɪŋ ðə ˌfəndəˈmɛnəl lɪˈʤɪtəməsi əv ðə nu ˈneɪʃən ɪn ə kənˈsɛpʃən əv law”*” ðət ɪz ˌɪtˈsɛlf beɪst ɔn boʊθ ˈklæsɪkəl ˈnæʧərəl lɔ ənd ˈbɪblɪkəl rɪˈlɪʤən. ðə θərd ɪz ən əˈpil tɪ səˈprim ʤəʤ əv ðə wərld fər ðə ˈrɛktɪˌtud əv ɑr intentions,”*,” ənd ðə læst ˈɪndɪˌkeɪts fərm rɪˈlaɪəns ɔn ðə prəˈtɛkʃən əv dɪˈvaɪn providence.”*.” ɪn ðiz læst tu ˈrɛfərənsɪz, ə ˈbɪblɪkəl gɑd əv ˈhɪstəri hu stændz ɪn ˈʤəʤmənt ˈoʊvər ðə wərld ɪz ˈɪndəˌkeɪtɪd. ðə ˈɪnɪmət riˈleɪʃən əv ðiz rɪˈlɪʤəs ˈnoʊʃənz wɪθ ðə əv ðə nu riˈpəblɪk ɪz ˈɪndəˌkeɪtɪd baɪ ðə ˈfrikwənsi əv ðɛr əˈpɪrəns ɪn ˈərli əˈfɪʃəl ˈdɑkjəmənts. fər ɪgˈzæmpəl, wi faɪnd ɪn fərst ˌɪˈnɔgərəl ˈæˌdrɛs əv ˈeɪprəl 30 1789 ɪt wʊd bi pɪˈkjuljərli ˌɪmˈprɑpər tɪ oʊˈmɪt ɪn ðɪs fərst əˈfɪʃəl ækt maɪ ˈfərvənt tɪ ðət ɔlˈmaɪti biɪŋ hu rulz ˈoʊvər ðə ˈjunəˌvərs, hu prɪˈzaɪdz ɪn ðə ˈkaʊnsɪlz əv ˈneɪʃənz, ənd huz ˌprɑvəˈdɛnʃəl eɪdz kən səˈplaɪ ˈɛvəri ˈdifɛkt, ðət hɪz ˌbɛnəˈdɪkʃən meɪ ˈkɑnsəˌkreɪt tɪ ðə ˈlɪbərˌtiz ənd ˈhæpinəs əv ðə ˈpipəl əv ðə juˈnaɪtɪd steɪts ə ˈgəvərnmənt ˈɪnstɪˌtutɪd baɪ ðɛmˈsɛlvz fər ðiz ɛˈsɛnʃəl ˈpərpəsɪz, ənd meɪ ɪˈneɪbəl ˈɛvəri ˈɪnstrəmənt ɪmˈplɔɪd ɪn ɪts ædˌmɪnɪˈstreɪʃən tɪ ˈɛksəˌkjut wɪθ səkˈsɛs ðə ˈfəŋkʃənz əˈlɑtɪd tɪ hɪz ʧɑrʤ. noʊ ˈpipəl kən bi baʊnd tɪ ækˈnɑlɪʤ ənd əˈdɔr ðə ˌɪnˈvɪzəbəl hænd wɪʧ kənˈdəkts ðə əˈfɛrz əv mæn mɔr ðən ðoʊz əv ðə juˈnaɪtɪd steɪts. ˈɛvəri stɛp baɪ wɪʧ wi hæv ədˈvænst tɪ ðə ˈkɛrɪktər əv ən ˌɪndɪˈpɛndənt ˈneɪʃən simz tɪ hæv bɪn dɪˈstɪŋgwɪʃt baɪ səm ˈtoʊkən ˌprɑvəˈdɛnʃəl agency…*…. ðə prəˈpɪʃəs smaɪlz əv ˈhɛvən kən ˈnɛvər bi ɪkˈspɛktɪd ɔn ə ˈneɪʃən ðət ˌdɪsrɪˈgɑrdz ðə ɪˈtərnəl rulz əv ˈɔrdər ənd raɪt wɪʧ ˈhɛvən ˌɪtˈsɛlf həz ordained…*…. ðə ˌprɛzərˈveɪʃən əv ðə ˈseɪkrɪd faɪər əv ˈlɪbərˌti ənd ðə ˈdɛstəni əv ðə rɪˈpəblɪkən ˈmɑdəl əv ˈgəvərnmənt ər ˈʤəstli kənˈsɪdərd, pərˈhæps, ɛz ˈdipli, ɛz ˈfaɪnəli, steɪkt ɔn ðə ɪkˈspɛrəmənt tɪ ðə hænz əv ðə əˈmɛrɪkən ˈpipəl. nɔr dɪd ðiz rɪˈlɪʤəs ˈsɛnəmənts rɪˈmeɪn ˈmɪrli ðə ˈpərsɪnəl ɪkˈsprɛʃən əv ðə ˈprɛzɪdənt. æt ðə rɪkˈwɛst əv boʊθ ˈhaʊsɪz əv ˈkɑŋgrəs, ˈwɔʃɪŋtən proʊˈkleɪmd ɔn ɑkˈtoʊbər 3 əv ðət seɪm fərst jɪr ɛz ˈprɛzɪdənt ðət noʊˈvɛmbər 26 ʃʊd bi deɪ əv ˈpəblɪk ˌθæŋksˈgɪvɪŋ ənd prayer,”*,” ðə fərst ˌθæŋksˈgɪvɪŋ deɪ ˈəndər ðə ˌkɑnstəˈtuʃən. ðə wərdz ənd ækts əv ðə ˈfaʊndɪŋ ˈfɑðərz, əˈspɛʃəli ðə fərst fju ˈprɛzɪˌdɛnts, ʃeɪpt ðə fɔrm ənd toʊn əv ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ɛz ɪt həz bɪn meɪnˈteɪnd ˈɛvər sɪns. ðoʊ məʧ ɪz səˈlɛktɪvli dəraɪvd frəm ˌkrɪsʧiˈænɪti, ðɪs rɪˈlɪʤən ɪz ˈklɪrli nɑt ˌɪtˈsɛlf ˌkrɪsʧiˈænɪti. fər wən θɪŋ, ˈniðər ˈwɔʃɪŋtən nɔr ˈædəmz nɔr ˈʤɛfərsən ˈmɛnʃənz kraɪst ɪn hɪz ˌɪˈnɔgərəl ˈæˌdrɛs; nɔr du ˈɛni əv ðə ˈsəbsəkwənt ˈprɛzɪˌdɛnts, ˌɔlˈðoʊ nɑt wən əv ðɛm feɪlz tɪ ˈmɛnʃən god.[iii*] ðə gɑd əv ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ɪz nɑt ˈoʊnli ˈrəðər ““unitarian,”*,” hi ɪz ˈɔlsoʊ ɔn ðə ɔˈstɪr saɪd, məʧ mɔr rɪˈleɪtɪd tɪ ˈɔrdər, lɔ, ənd raɪt ðən tɪ sælˈveɪʃən ənd ləv. ˈivɪn ðoʊ hi ɪz ˈsəmˈwət diɪst ɪn kæst, hi ɪz baɪ noʊ minz ˈsɪmpli ə gɑd. hi ɪz ˈæktɪvli ˈɪntəˌrɛstɪd ənd ˌɪnˈvɑlvd ɪn ˈhɪstəri, wɪθ ə ˈspɛʃəl kənˈsərn fər əˈmɛrɪkə. hir ðə əˈnæləʤi həz məʧ lɛs tɪ du wɪθ ˈnæʧərəl lɔ ðən wɪθ ˈeɪnʧənt ˈɪzriəl; ðə ɪkˈweɪʒən əv əˈmɛrɪkə wɪθ ˈɪzriəl ɪn ðə aɪˈdiə əv ðə israel”*” ɪz nɑt infrequent.[iv*] wət wɑz ˌɪmˈplɪsət ɪn ðə wərdz əv ˈwɔʃɪŋtən ɔˈrɛdi kˈwoʊtɪd bɪˈkəmz ɪkˈsplɪsət ɪn ˈsɛkənd ˌɪˈnɔgərəl wɪn hi sɛd: ʃæl nid, tu, ðə ˈfeɪvər əv ðət biɪŋ ɪn huz hænz wi ər, hu lɛd ɑr ˈfɑðərz, ɛz ˈɪzriəl əv oʊld, frəm ðɛr ˈneɪtɪv lænd ənd ˈplænɪd ðɛm ɪn ə ˈkəntri floʊɪŋ wɪθ ɔl ðə ənd ˈkəmfərts əv life.”*.” ˈjʊrəp ɪz ˈiʤɪpt; əˈmɛrɪkə, ðə ˈprɑməst lænd. gɑd həz lɛd hɪz ˈpipəl tɪ ɪˈstæblɪʃ ə nu sɔrt əv ˈsoʊʃəl ˈɔrdər ðət ʃæl bi ə laɪt ˈəntu ɔl ðə nations.[v*] ðɪs θim, tu, həz bɪn ə kənˈtɪnjuəs wən ɪn ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. wi hæv ɔˈrɛdi əˈludəd tɪ ɪt ɪn ðə keɪs əv ðə ˈkɛnədi ˌɪˈnɔgərəl. wi faɪnd ɪt əˈgɛn ɪn ˈprɛzɪdənt ˌɪˈnɔgərəl ˈæˌdrɛs: ðeɪ keɪm ɔˈrɛdi ˈɛkˌsaɪl ənd ðə ˈstreɪnʤər, breɪv bət faɪnd ə pleɪs wɛr ə mæn kʊd bi hɪz oʊn mæn. ðeɪ meɪd ə ˈkəvənənt wɪθ ðɪs lænd. kənˈsivd ɪn ˈʤəstɪs, ˈrɪtən ɪn ˈlɪbərˌti, baʊnd ɪn ˈjunjən, ɪt wɑz mɛnt wən deɪ tɪ ˌɪnˈspaɪr ðə hoʊps əv ɔl ˈmænˈkaɪnd; ənd ɪt baɪndz ˈjuˈɛs stɪl. ɪf wi kip ɪts tərmz, wi ʃæl flərɪʃ. wət wi hæv, ðɛn, frəm ðə ˈərliəst jɪrz əv ðə riˈpəblɪk ɪz ə kəˈlɛkʃən əv bɪˈlifs, ˈsɪmbəlz, ənd ˈrɪʧuəlz wɪθ rɪˈspɛkt tɪ ˈseɪkrɪd θɪŋz ənd ˌɪnstɪˈtuʃənəˌlaɪzd ɪn ə. ðɪs simz noʊ ˈəðər wərd fər nɑt ˌæntəˈθɛtɪkəl tɪ ənd ˌɪnˈdid ˈʃɛrɪŋ məʧ ɪn ˈkɑmən wɪθ ˌkrɪsʧiˈænɪti, wɑz ˈniðər sɛkˈtɛriən nɔr ɪn ˈɛni spɪˈsɪfɪk sɛns ˈkrɪsʧɪn. æt ə taɪm wɪn ðə soʊˈsaɪɪti wɑz ˌoʊvərˈwɛlmɪŋli ˈkrɪsʧɪn, ɪt simz ənˈlaɪkli ðət ðɪs læk əv ˈkrɪsʧɪn ˈrɛfərəns wɑz mɛnt tɪ spɛr ðə ˈfilɪŋz əv ðə ˈtaɪni məˈnɔrəti. ˈrəðər, ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ɪkˈsprɛst wət ðoʊz hu sɛt ðə ˈprɛsəˌdɛnts fɛlt wɑz əˈproʊpriˌeɪt ˈəndər ðə ˈsərkəmˌstænsɪz. ɪt rɪˈflɛktɪd ðɛr ˈpraɪvət ɛz wɛl ɛz ˈpəblɪk vjuz. nɔr wɑz ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ˈsɪmpli ɪn general.”*.” waɪl ˌʤɛnərˈæləti wɑz ənˈdaʊtɪdli sin ɛz ə ˈvərʧu baɪ səm, ɛz ɪn ðə kwoʊˈteɪʃən frəm ˈfræŋklɪn əˈbəv, ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən wɑz spɪˈsɪfɪk ɪˈnəf wɪn ɪt keɪm tɪ ðə ˈtɑpɪk əv əˈmɛrɪkə. prɪˈsaɪsli bɪˈkəz əv ðɪs ˌspɛsəˈfɪsəti, ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən wɑz seɪvd frəm ˈɛmti ˈfɔrməˌlɪzəm ənd sərvd ɛz ə ˈʤɛnjuˌaɪn ˈviɪkəl əv ˈnæʃənəl rɪˈlɪʤəs. bət ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən wɑz nɑt, ɪn ðə maɪndz əv ˈfræŋklɪn, ˈwɔʃɪŋtən, ˈʤɛfərsən, ər ˈəðər ˈlidərz, wɪθ ðə ɪkˈsɛpʃən əv ə fju ˈrædɪkəlz laɪk tɑm peɪn, ˈɛvər fɛlt tɪ bi ə ˈsəbstəˌtut fər ˌkrɪsʧiˈænɪti. ðɛr wɑz ən ˌɪmˈplɪsət bət kwaɪt klɪr dɪˈvɪʒən əv ˈfəŋkʃən bɪtˈwin ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ənd ˌkrɪsʧiˈænɪti. ˈəndər ðə ˈdɔktərɪn əv rɪˈlɪʤəs ˈlɪbərˌti, ən ɪkˈsɛpʃənəli waɪd sfɪr əv ˈpərsɪnəl ˈpaɪəti ənd ˈvɑləntɛri ˈsoʊʃəl ˈækʃən wɑz lɛft tɪ ðə ˈʧərʧɪz. bət ðə ˈʧərʧɪz wər ˈniðər tɪ kənˈtroʊl ðə steɪt nɔr tɪ bi kənˈtroʊld baɪ ɪt. ðə ˈnæʃənəl ˈmæʤɪˌstreɪt, ˌwəˈtɛvər hɪz ˈpraɪvət rɪˈlɪʤəs vjuz, ˈɑpərˌeɪts ˈəndər ðə əv ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ɛz lɔŋ ɛz hi ɪz ɪn hɪz əˈfɪʃəl kəˈpæsɪti, ɛz wi hæv ɔˈrɛdi sin ɪn ðə keɪs əv ˈkɛnədi. ðɪs əˌkɑməˈdeɪʃən wɑz ənˈdaʊtɪdli ðə ˈprɑdəkt əv ə ˌpɑˈtɪkjələr hɪˈstɔrɪkəl ˈmoʊmənt ənd əv ə ˈkəlʧərəl ˈbækˌgraʊnd ˈdɑməˌneɪtəd baɪ ˈprɑtəstənˌtɪzəm əv ˈsɛvərəl vərˈaɪətiz ənd baɪ ðə ˌɛnˈlaɪtənmənt, bət ɪt həz sərˈvaɪvd dɪˈspaɪt ˈsəbsəkwənt ˈʧeɪnʤɪz ɪn ðə ˈkəlʧərəl ənd rɪˈlɪʤəs ˈklaɪmɪt. ˈsɪvəl wɔr ənd ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ənˈtɪl ðə ˈsɪvəl wɔr, ðə əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ˈfoʊkɪst əˈbəv ɔl ɔn ðə ɪˈvɛnt əv ðə ˌrɛvəˈluʃən, wɪʧ wɑz sin ɛz ðə ˈfaɪnəl ækt əv ðə ˈɛksədəs frəm ðə oʊld lændz əˈkrɔs ðə ˈwɔtərz. ðə ˌdɛklərˈeɪʃən əv ˌɪndɪˈpɛndəns ənd ðə ˌkɑnstəˈtuʃən wər ðə ˈseɪkrɪd ˈskrɪpʧərz ənd ˈwɔʃɪŋtən ðə dɪˈvaɪnli əˈpɔɪntɪd ˈmoʊzɪs hu lɛd hɪz ˈpipəl aʊt əv ðə hænz əv ˈtɪrəni. ðə ˈsɪvəl wɔr, wɪʧ ˈsɪdni mid kɔlz ˈsɛnər əv əˈmɛrɪkən history,”*,” [vi] wɑz ðə ˈsɛkənd greɪt ɪˈvɛnt ðət ˌɪnˈvɑlvd ðə ˈnæʃənəl soʊ ˈdipli ɛz tɪ ˌrikˈwaɪər ɪkˈsprɛʃən ɪn ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. ɪn 1835 əˈlɛksɪs də ˈtoʊkvɪl roʊt ðət ðə əˈmɛrɪkən riˈpəblɪk həz ˈnɛvər ˈrɪli bɪn traɪd ənd ðət ˈvɪktəri ɪn ðə ˌrɛvəˈluʃəˌnɛri wɔr wɑz mɔr ðə rɪˈzəlt əv ˈbrɪtɪʃ priˌɑkjəˈpeɪʃən ˈɛlsˌwɛr ənd ðə ˈprɛzəns əv ə ˈpaʊərfəl ˈælaɪ ðən əv ˈɛni greɪt ˈmɪlɪˌtɛri səkˈsɛs əv ðə əˈmɛrɪkənz. bət ɪn 1861 ðə taɪm əv ˈtɛstɪŋ hæd ˌɪnˈdid kəm. nɑt ˈoʊnli dɪd ðə ˈsɪvəl wɔr hæv ðə ˈtræʤɪk ˌɪnˈtɛnsɪti əv straɪf, bət ɪt wɑz wən əv ðə ˈblədiəst wɔrz əv ðə ˈnaɪnˈtinθ ˈsɛnʧəri; ðə lɔs əv laɪf wɑz fɑr ˈgreɪtər ðən ˈɛni ˈpriviəsli ˈsəfərd baɪ əˈmɛrɪkənz. ðə ˈsɪvəl wɔr reɪzd ðə ˈdipəst kˈwɛsʧənz əv ˈnæʃənəl ˈminɪŋ. ðə mæn hu nɑt ˈoʊnli ˈfɔrmjəˌleɪtɪd bət ɪn hɪz oʊn ˈpərsən ɪmˈbɑdid ɪts ˈminɪŋ fər əˈmɛrɪkənz wɑz ˈeɪbrəˌhæm ˈlɪŋkən. fər ɪm ðə ˈɪʃu wɑz nɑt ɪn ðə fərst ˈɪnstəns sˈleɪvəri bət ðət ˈneɪʃən, ər ˈɛni ˈneɪʃən soʊ kənˈsivd, ənd soʊ ˈdɛdəkeɪtəd, kən lɔŋ endure.”*.” hi hæd sɛd ɪn ˌɪndɪˈpɛndəns hɔl ɪn ˌfɪləˈdɛlfiə ɔn ˈfɛbruˌɛri 22 1861 ɔl ðə pəˈlɪtɪkəl ˈsɛnəmənts aɪ ˌɛnərˈteɪn hæv bɪn drɔn, soʊ fɑr ɛz aɪ hæv bɪn ˈeɪbəl tɪ drɔ ðɛm, frəm ðə ˈsɛnəmənts wɪʧ ərˈɪʤəˌneɪtəd ɪn ənd wər ˈgɪvɪn tɪ ðə wərld frəm ðɪs hɔl. aɪ hæv ˈnɛvər hæd ə ˈfilɪŋ, ˈplɪtɪkli, ðət dɪd nɑt spərɪŋ frəm ðə ˈsɛnəmənts ɪmˈbɑdid ɪn ðə ˌdɛklərˈeɪʃən əv ˌɪndɪˈpɛndəns. [vii*] ðə ˈfreɪzɪz əv ˈʤɛfərsən ˈkɑnstəntli ˈɛkoʊ ɪn ˈspiʧɪz. hɪz tæsk wɑz, fərst əv ɔl, tɪ seɪv ðə fər əˈmɛrɪkə əˈloʊn bət fər ðə ˈminɪŋ əv əˈmɛrɪkə tɪ ðə hoʊl wərld soʊ ɛʧt ɪn ðə læst freɪz əv ðə ˈgɛtizbərg ˈæˌdrɛs. bət ˌɪˈnɛvətəbli ðə ˈɪʃu əv sˈleɪvəri ɛz ðə ˈdipər kɔz əv ðə ˈkɑnflɪkt hæd tɪ bi feɪst. ɪn hɪz ˈsɛkənd ˌɪˈnɔgərəl, ˈlɪŋkən rɪˈleɪtɪd sˈleɪvəri ənd ðə wɔr ɪn ən ˈəltəmət pərˈspɛktɪv: ɪf wi ʃæl səˈpoʊz ðət əˈmɛrɪkən sˈleɪvəri ɪz wən əv ðoʊz əˈfɛnsɪz wɪʧ, ɪn ðə ˈprɑvədəns əv gɑd, məst nidz kəm, bət wɪʧ, ˈhævɪŋ kənˈtɪnjud θru hɪz əˈpɔɪntɪd taɪm, hi naʊ wɪlz tɪ riˈmuv, ənd ðət hi gɪvz tɪ boʊθ nɔrθ ənd saʊθ ðɪs ˈtɛrəbəl wɔr ɛz ðə woʊ du tɪ ðoʊz baɪ hum ðə əˈfɛns keɪm, ʃæl wi dɪˈsərn ðɛˈrɪn ˈɛni dɪˈpɑrʧər frəm ðoʊz dɪˈvaɪn əˈtrɪˌbjuts wɪʧ ðə bɪˈlivərz ɪn ə ˈlɪvɪŋ gɑd ˈɔlˌweɪz əˈskraɪb tɪ ɪm? ˈfɑndli du wi hoʊp, ˈfərvəntli du wi preɪ, ðət ðɪs ˈmaɪti skərʤ əv wɔr meɪ ˈspidəli pæs əˈweɪ. jɛt, ɪf gɑd wɪlz ðət ɪt kənˈtɪnju ənˈtɪl ɔl ðə wɛlθ paɪld baɪ ðə tu ˈhənərd ənd ˈfɪfti jɪrz əv ˌənrikˈwaɪtɪd tɔɪl ʃæl bi səŋk, ənd ənˈtɪl ˈɛvəri drɔp əv bləd drɔn wɪθ ðə læʃ ʃæl bi peɪd baɪ əˈnəðər drɔn wɪθ ðə sɔrd, ɛz wɑz sɛd θri ˈθaʊzənd jɪrz əˈgoʊ, soʊ stɪl ɪt məst bi sɛd ˈʤəʤmənts əv ðə lɔrd ər tru ənd ˈraɪʧəs altogether.”*.” bət hi ˈkloʊzɪz ɔn ə noʊt ɪf nɑt əv rɪˈdɛmʃən ðɛn əv ˈmælɪs təˈwɔrd nən, wɪθ ˈʧɛrɪti fər all.”*.” wɪθ ðə ˈsɪvəl wɔr, ə nu θim əv dɛθ, ˈsækrəˌfaɪs, ənd riˈbərθ ˈɛnərz ðə nu ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. ɪt ɪz ˈsɪmbəˌlaɪzd ɪn ðə laɪf ənd dɛθ əv ˈlɪŋkən. ˈnoʊˌwɛr ɪz ɪt ˈsteɪtɪd mɔr ˈvɪvədli ðən ɪn ðə ˈgɛtizbərg ˈæˌdrɛs, ˌɪtˈsɛlf pɑrt əv ðə testament”*” əˈməŋ ðə ˈsɪvəl ˈskrɪpʧərz. ˈrɑbərt loʊəl həz ˈrisəntli ˈpɔɪntɪd aʊt ðə juz əv bərθ images”*” ɪn ðɪs spiʧ ɪkˈsplɪsətli dɪˈvoʊtɪd tɪ ˈɑnərd dead”*”: forth,”*,” ““conceived,”*,” ““created,”*,” nu bərθ əv freedom.”*.” hi goʊz ɔn tɪ seɪ: ðə ˈgɛtizbərg ˈæˌdrɛs ɪz ə sɪmˈbɑlɪk ənd ˈsækrəməntəl ækt. ɪts ˈvərbəl kˈwɑləti ɪz ˈrɛzənəns kəmˈbaɪnd wɪθ ə ˈlɑʤɪkəl, ˈmætər əv fækt, proʊˈzeɪɪk brevity…*…. ɪn hɪz wərdz, ˈlɪŋkən sɪmˈbɑlɪkəli daɪd, ʤɪst ɛz ðə ˈjunjən ˈsoʊlʤərz ˈrɪli ɛz hi hɪmˈsɛlf wɑz sun ˈrɪli tɪ daɪ. baɪ hɪz wərdz, hi geɪv ðə fild əv ˈbætəl ə sɪmˈbɑlɪk sɪgˈnɪfɪkəns ðət ɪt həz lækt. fər ˈjuˈɛs ənd ɑr ˈkəntri, hi lɛft aɪˈdilz əv ˈfridəm ənd ɪkˈwɑləti ʤɔɪnd tɪ ðə ˈkrɪsʧɪn ˌsækrəˈfɪʃəl ækt əv dɛθ ənd riˈbərθ. aɪ bɪˈliv ðɪs ɪz ðə ˈminɪŋ ðət goʊz bɪɔnd sɛkt ər rɪˈlɪʤən ənd bɪɔnd pis ənd wɔr, ənd ɪz naʊ pɑrt əv ɑr lɪvz ɛz ə ˈʧælənʤ, ˈɑbstəkəl ənd hope.[viii*] loʊəl ɪz ˈsərtənli raɪt ɪn ˈpɔɪntɪŋ aʊt ðə ˈkrɪsʧɪn kˈwɑləti əv ðə ˈsɪmbəˌlɪzəm hir, bət hi ɪz ˈɔlsoʊ raɪt ɪn kˈwɪkli dɪsəˈvaʊɪŋ ˈɛni sɛkˈtɛriən ˌɪmpləˈkeɪʃən. ðə ˈərliər ˈsɪmbəˌlɪzəm əv ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən hæd bɪn wɪˈθaʊt ˈɛni spɪˈsɪfɪk sɛns əv biɪŋ ʤuɪʃ. ðə ˈgɛtizbərg ˈsɪmbəˌlɪzəm ðoʊz hu hir geɪv ðɛr lɪvz, ðət ðət ˈneɪʃən maɪt live”*”) ɪz ˈkrɪsʧɪn wɪˈθaʊt ˈhævɪŋ ˈɛniˌθɪŋ tɪ du wɪθ ðə ˈkrɪsʧɪn ʧərʧ. ðə sɪmˈbɑlɪk ɪkˈweɪʒən əv ˈlɪŋkən wɪθ ˈʤizəs wɑz meɪd ˈrɛlətɪvli ˈərli. ˈdəbəlju. eɪʧ. ˈhərndən, hu hæd bɪn lɔ ˈpɑrtnər, roʊt: fər ˈfɪfti jɪrz gɑd roʊld ˈeɪbrəˌhæm ˈlɪŋkən θru hɪz ˈfaɪəri ˈfərnəs. hi dɪd ɪt tɪ traɪ ˈeɪbrəˌhæm ənd tɪ ˈpjʊrəˌfaɪ ɪm fər hɪz ˈpərpəsɪz. ðɪs meɪd ˈmɪstər. ˈlɪŋkən ˈhəmbəl, ˈtɛndər, forbearing*, ˌsɪmpəˈθɛtɪk tɪ ˈsəfərɪŋ, kaɪnd, ˈsɛnsɪtɪv, ˈtɑlərənt; ˈbrɔdənɪŋ, ˈdipənɪŋ ənd ˈwaɪdənɪŋ hɪz hoʊl ˈneɪʧər; ˈmeɪkɪŋ ɪm ðə ˈnoʊblɪst ənd ˈkɛrɪktər sɪns ˈʤizəs christ…*…. aɪ bɪˈliv ðət ˈlɪŋkən wɑz ˈʧoʊzən wən. [ix*] wɪθ ðə ˈkrɪsʧɪn ˈɑrkɪˌtaɪp ɪn ðə ˈbækˌgraʊnd, ˈlɪŋkən, ˈmɑrtərd president,”*,” wɑz lɪŋkt tɪ ðə wɔr dɛd, ðoʊz hu ðə læst fʊl ˈmɛʒər əv devotion.”*.” ðə θim əv ˈsækrəˌfaɪs wɑz ˌɪnˈdɛləbli ˈrɪtən ˈɪntu ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. ðə nu ˈsɪmbəˌlɪzəm sun faʊnd boʊθ ˈfɪzɪkəl ənd ˌrɪʧuəˈlɪstɪk ɪkˈsprɛʃən. ðə greɪt ˈnəmbər əv ðə wɔr dɛd rikˈwaɪərd ðə ɪˈstæblɪʃmənt əv ə ˈnəmbər əv ˈnæʃənəl ˈsɛməˌtɛriz. əv ðiz, ˈgɛtizbərg ˈnæʃənəl ˈsɛmɪˌtɛri, wɪʧ ˈfeɪməs ˈæˌdrɛs sərvd tɪ ˈdɛdəˌkeɪt, həz bɪn ˌoʊvərˈʃædoʊd ˈoʊnli baɪ ðə ˈɑrlɪŋtən ˈnæʃənəl ˈsɛmɪˌtɛri. ˈbeɪgən ˈsəmˈwət ɔn ðə li ɛˈsteɪt əˈkrɔs ðə ˈrɪvər frəm ˈwɔʃɪŋtən, ˈpɑrtli wɪθ ðə ɛnd ðət ðə li ˈfæməli kʊd ˈnɛvər riˈkleɪm it,[x*] ɪt həz ˈsəbsəkwəntli bɪˈkəm ðə moʊst ˈhæloʊd ˈmɑnjəmənt əv ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. nɑt ˈoʊnli wɑz ə ˈsɛkʃən sɛt əˈsaɪd fər ðə kənˈfɛdərˌeɪt dɛd, bət ɪt həz rɪˈsivd ðə dɛd əv iʧ səkˈsidɪŋ əˈmɛrɪkən wɔr. ɪt ɪz ðə saɪt əv ðə wən ˌɪmˈpɔrtənt nu ˈsɪmbəl tɪ kəm aʊt əv wərld wɔr aɪ, ðə tum əv ðə ənˈnoʊn ˈsoʊlʤər; mɔr ˈrisəntli ɪt həz bɪˈkəm ðə saɪt əv ðə tum əv əˈnəðər ˈmɑrtərd ˈprɛzɪdənt ənd ɪts sɪmˈbɑlɪk ɪˈtərnəl fleɪm. məˈmɔriəl deɪ, wɪʧ gru aʊt əv ðə ˈsɪvəl wɔr, geɪv ˈrɪʧuəl ɪkˈsprɛʃən tɪ ðə θimz wi hæv bɪn dɪˈskəsɪŋ. ɛz lɔɪd ˈwɔrnər həz soʊ ˈbrɪljəntli ˈænəˌlaɪzd ɪt, ðə məˈmɔriəl deɪ əbˈzərvəns, əˈspɛʃəli ɪn ðə taʊnz ənd sˈmɔlər ˈsɪtiz əv əˈmɛrɪkə, ɪz ə ˈmeɪʤər ɪˈvɛnt fər ðə hoʊl kəmˈjunɪti ˌɪnˈvɑlvɪŋ ə riˌdɛdəˈkeɪʃən tɪ ðə ˈmɑrtərd dɛd, tɪ ðə ˈspɪrɪt əv ˈsækrəˌfaɪs, ənd tɪ ðə əˈmɛrɪkən vision.[xi*] ʤɪst ɛz ˌθæŋksˈgɪvɪŋ deɪ, wɪʧ ˌɪnsɪˈdɛntəli wɑz sɪˈkjʊrli ˌɪnstɪˈtuʃənəˌlaɪzd ɛz ən ˈænjuəl ˈnæʃənəl ˈhɑlɪˌdeɪ ˈoʊnli ˈəndər ðə ˈprɛzɪdənsi əv ˈlɪŋkən, sərvz tɪ ˈɪnəˌgreɪt ðə ˈfæməli ˈɪntu ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən, soʊ məˈmɔriəl deɪ həz ˈæktɪd tɪ ˈɪnəˌgreɪt ðə ˈloʊkəl kəmˈjunɪti ˈɪntu ðə ˈnæʃənəl kəlt. təˈgɛðər wɪθ ðə lɛs oʊˈvərtli rɪˈlɪʤəs fɔrθ əv ˌʤuˈlaɪ ənd ðə mɔr ˈmaɪnər ˌsɛləˈbreɪʃənz əv ˈvɛtərənz deɪ ənd ðə ˈbərθˌdeɪz əv ˈwɔʃɪŋtən ənd ˈlɪŋkən, ðiz tu ˈhɑləˌdeɪz prəˈvaɪd ən ˈænjuəl ˈrɪʧuəl ˈkæləndər fər ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. ðə ˈpəblɪk skul ˈsɪstəm sərvz ɛz ə ˌpɑrˈtɪkjələrli ˌɪmˈpɔrtənt ˈkɑntɛkst fər ðə ˈkəltɪk ˌsɛləˈbreɪʃən əv ðə ˈsɪvəl ˈrɪʧuəlz. ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən təˈdeɪ ɪn ənd ˈgɪvɪŋ ə neɪm tɪ ˈsəmθɪŋ ðət, ðoʊ pərˈveɪsɪv ɪˈnəf wɪn ju lʊk æt ɪt, həz gɔn ɔn ˈoʊnli semiconsciously*, ðɛr ɪz rɪsk əv səˈvɪrli dɪˈstɔrtɪŋ ðə ˈdætə. bət ðə ənd ðə ˈneɪmɪŋ hæv ɔˈrɛdi ˈbeɪgən. ðə rɪˈlɪʤəs ˈkrɪtɪks əv ɪn general,”*,” ər əv ðə əv ðə weɪ əv life,’”*,’” ər əv shinto”*” hæv ˈrɪli bɪn ˈtɔkɪŋ əˈbaʊt ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. ɛz ˈjuʒəwəl ɪn rɪˈlɪʤəs pəˈlɛmɪk, ðeɪ teɪk ɛz kraɪˈtɪriə ðə bɛst ɪn ðɛr oʊn rɪˈlɪʤəs trəˈdɪʃən ənd ɛz ˈtɪpɪkəl ðə wərst ɪn ðə trəˈdɪʃən əv ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. əˈgɛnst ðiz ˈkrɪtɪks, aɪ wʊd ˈɑrgju ðət ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən æt ɪts bɛst ɪz ə ˈʤɛnjuˌaɪn ˌæprɪˈhɛnʃən əv ˌjunəˈvərsəl ənd trænˈsɛndənt rɪˈlɪʤəs ˌriˈæləˌti ɛz sin ɪn ər, wən kʊd ˈɔlˌmoʊst seɪ, ɛz rɪˈvild θru ðə ɪkˈspɪriəns əv ðə əˈmɛrɪkən ˈpipəl. laɪk ɔl riˈlɪʤənz, ɪt həz ˈsəfərd ˈvɛriəs ənd dɪˈmɑnɪk dɪˈstɔrʃənz. æt ɪts bɛst, ɪt həz ˈniðər bɪn soʊ ˈʤɛnərəl ðət ɪt həz lækt ˌɪnˈsaɪsɪv ˈrɛləvəns tɪ ðə əˈmɛrɪkən sin nɔr soʊ ˌpɑˈtɪkjələr ðət ɪt həz pleɪst əˈmɛrɪkən soʊˈsaɪɪti əˈbəv ˌjunəˈvərsəl ˈjumən ˈvæljuz. aɪ æm nɑt æt ɔl kənˈvɪnst ðət ðə ˈlidərz əv ðə ˈʧərʧɪz hæv kənˈsɪstəntli ˌrɛprɪˈzɛnɪd ə haɪər ˈlɛvəl əv rɪˈlɪʤəs ˈɪnˌsaɪt ðən ðə ˈspoʊksmɪn əv ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. ˈraɪnhoʊlt ˈnibʊr həz ðɪs tɪ seɪ əv ˈlɪŋkən, hu ˈnɛvər ʤɔɪnd ə ʧərʧ ənd hu ˈsərtənli ˌrɛprɪˈzɛnts ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən æt ɪts bɛst: ən æˈnælɪsɪs əv ðə rɪˈlɪʤən əv ˈeɪbrəˌhæm ˈlɪŋkən ɪn ðə ˈkɑntɛkst əv ðə trəˈdɪʃənəl rɪˈlɪʤən əv hɪz taɪm ənd pleɪs ənd əv ɪts pəˈlɛməkəl juz ɔn ðə sˈleɪvəri ˈɪʃu, wɪʧ kərˈəptɪd rɪˈlɪʤəs laɪf ɪn ðə deɪz ˌbiˈfɔr ənd ˈdʊrɪŋ ðə ˈsɪvəl wɔr, məst lɛd tɪ ðə kənˈkluʒən ðət rɪˈlɪʤəs kənˈvɪkʃənz wər suˈpɪriər ɪn dɛpθ ənd ˈpjʊrɪti tɪ ðoʊz, nɑt ˈoʊnli əv ðə pəˈlɪtɪkəl ˈlidərz əv hɪz deɪ, bət əv ðə rɪˈlɪʤəs ˈlidərz əv ðə era.[xii*] pərˈhæps ðə ril ˈænɪməs əv ðə rɪˈlɪʤəs ˈkrɪtɪks həz bɪn nɑt soʊ məʧ əˈgɛnst ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ɪn ˌɪtˈsɛlf bət əˈgɛnst ɪts pərˈveɪsɪv ənd ˈdɑməˌneɪtɪŋ ˈɪnfluəns wɪˈθɪn ðə sfɪr əv ʧərʧ rɪˈlɪʤən. ɛz ɛs. ɛm. həz ˈrisəntli ʃoʊn, əˈmɛrɪkən rɪˈlɪʤən æt list sɪns ðə ˈərli ˈnaɪnˈtinθ ˈsɛnʧəri həz bɪn ˌprɪˈdɑmənənˌtli ˈæktɪvɪst, ˌmɔrəˈlɪstɪk, ənd ˈsoʊʃəl ˈrəðər ðən kənˈtɛmplətɪv, ˌθiəˈlɑʤɪkəl, ər spiritual.[xiii*] də ˈtoʊkvɪl spoʊk əv əˈmɛrɪkən ʧərʧ rɪˈlɪʤən ɛz pəˈlɪtɪkəl ˌɪnstɪˈtuʃən wɪʧ ˈpaʊərfli kənˈtrɪbjuts tɪ ðə ˈmeɪntənəns əv ə ˌdɛməˈkrætɪk riˈpəblɪk əˈməŋ ðə americans”[xiv*] baɪ səˈplaɪɪŋ ə strɔŋ ˈmɔrəl kənˈsɛnsəs əˈmɪdst kənˈtɪnjuəs pəˈlɪtɪkəl ʧeɪnʤ. ˈhɛnri ɪn 1902 spoʊk əv əˈmɛrɪkən ʧərʧ rɪˈlɪʤən ɛz də civisme.”[xv*] ɪt ɪz ˈsərtənli tru ðət ðə riˈleɪʃən bɪtˈwin rɪˈlɪʤən ənd ˈpɑləˌtɪks ɪn əˈmɛrɪkə həz bɪn ˈsɪŋgjələrli smuð. ðɪs ɪz ɪn lɑrʤ pɑrt du tɪ ðə ˈdɑmənənt trəˈdɪʃən. ɛz də ˈtoʊkvɪl roʊt: ðə ˈgreɪtəst pɑrt əv ˈbrɪtɪʃ əˈmɛrɪkə wɑz ˈpipəld baɪ mɛn hu, ˈæftər ˈhævɪŋ ˈʃeɪkən ɔf ðə əˈθɔrəti əv ðə poʊp, ækˈnɑlɪʤd noʊ ˈəðər rɪˈlɪʤəs səˈprɛməsi: ðeɪ brɔt wɪθ ðɛm ˈɪntu ðə nu wərld ə fɔrm əv ˌkrɪsʧiˈænɪti wɪʧ aɪ ˈkænɑt ˈbɛtər dɪˈskraɪb ðən baɪ ˈstaɪlɪŋ ɪt ə ˌdɛməˈkrætɪk ənd rɪˈpəblɪkən religion.[xvi*] ðə ˈʧərʧɪz əˈpoʊzd ˈniðər ðə ˌrɛvəˈluʃən nɔr ðə ɪˈstæblɪʃmənt əv ˌdɛməˈkrætɪk ˌɪnstɪˈtuʃənz. ˈivɪn wɪn səm əv ðɛm əˈpoʊzd ðə fʊl ˌɪnstɪˌtuʃənəlɪˈzeɪʃən əv rɪˈlɪʤəs ˈlɪbərˌti, ðeɪ ækˈsɛptɪd ðə ˈfaɪnəl ˈaʊtˌkəm wɪθ gʊd greɪs ənd wɪˈθaʊt nɔˈstælʤə fər ðə régime*. ðə əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən wɑz ˈnɛvər ər ˈmɪlɪtəntli ˈsɛkjələr. ɔn ðə ˈkɑntrɛri, ɪt ˈbɑˌroʊd səˈlɛktɪvli frəm ðə rɪˈlɪʤəs trəˈdɪʃən ɪn səʧ ə weɪ ðət ðə ˈævərɪʤ əˈmɛrɪkən sɔ noʊ ˈkɑnflɪkt bɪtˈwin ðə tu. ɪn ðɪs weɪ, ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən wɑz ˈeɪbəl tɪ bɪld əp wɪˈθaʊt ˈɛni ˈbɪtər ˈstrəgəl wɪθ ðə ʧərʧ ˈpaʊərfəl ˈsɪmbəlz əv ˈnæʃənəl ˌsɑləˈdɛrəti ənd tɪ ˈmoʊbəˌlaɪz dip ˈlɛvəlz əv ˈpərsɪnəl ˌmoʊtəˈveɪʃən fər ðə əˈteɪnmənt əv ˈnæʃənəl goʊlz. səʧ ən əˈʧivmənt ɪz baɪ noʊ minz tɪ bi ˈteɪkən fər ˈgrænɪd. ɪt wʊd sim ðət ðə ˈprɑbləm əv ə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ɪz kwaɪt ˈʤɛnərəl ɪn ˈmɑdərn səˈsaɪɪtiz ənd ðət ðə weɪ ɪt ɪz sɑlvd ər nɑt sɑlvd wɪl hæv ˌripərˈkəʃənz ɪn ˈmɛni sfɪrz. wən nid ˈoʊnli tɪ θɪŋk əv fræns tɪ si haʊ ˈdɪfərˈɛntli θɪŋz kən goʊ. ðə frɛnʧ ˌrɛvəˈluʃən wɑz tɪ ðə kɔr ənd əˈtɛmptəd tɪ sɛt əp ən ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. θruaʊt ˈmɑdərn frɛnʧ ˈhɪstəri, ðə ˈkæzəm bɪtˈwin trəˈdɪʃənəl ˈkæθlɪk ˈsɪmbəlz ənd ðə ˈsɪmbəˌlɪzəm əv 1789 həz bɪn ˌɪˈmɛns. əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ɪz stɪl ˈvɛri məʧ əˈlaɪv. ʤɪst θri jɪrz əˈgoʊ wi pɑrˈtɪsəˌpeɪtɪd ɪn ə ˈvɪvɪd riɪˈnæktmənt əv ðə ˈsækrəˌfaɪs θim ɪn kəˈnɛkʃən wɪθ ðə fˈjunərəl əv ɑr əˈsæsəˌneɪtəd ˈprɛzɪdənt. ðə əˈmɛrɪkən ˈɪzriəl θim ɪz ˈklɪrli bɪˈhaɪnd boʊθ nu frənˈtɪr ənd greɪt soʊˈsaɪɪti. lɛt mi gɪv ʤɪst wən ˈrisənt ˌɪləˈstreɪʃən əv haʊ ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən sərvz tɪ ˈmoʊbəˌlaɪz səˈpɔrt fər ðə əˈteɪnmənt əv ˈnæʃənəl goʊlz. ɔn mɑrʧ 15 1965 ˈprɛzɪdənt ˈʤɑnsən wɛnt ˌbiˈfɔr ˈkɑŋgrəs tɪ æsk fər ə strɔŋ bɪl. ˈərli ɪn ðə spiʧ hi sɛd: ˈrɛrli ər wi mɛt wɪθ ðə ˈʧælənʤ, nɑt tɪ ɑr groʊθ ər əˈbəndəns, ər ɑr ˈwɛlˌfɛr ər ɑr ˈrəðər tɪ ðə ˈvæljuz ənd ðə ˈpərpəsɪz ənd ðə ˈminɪŋ əv ɑr bɪˈləvəd ˈneɪʃən. ðə ˈɪʃu əv ˈikwəl raɪts fər əˈmɛrɪkən ˈnigroʊz ɪz səʧ ən ˈɪʃu. ənd ʃʊd wi ˈdəbəl ɑr wɛlθ ənd ˈkɑŋkər ðə stɑrz ənd stɪl bi əˈnikwəl tɪ ðɪs ˈɪʃu, ðɛn wi wɪl hæv feɪld ɛz ə ˈpipəl ənd ɛz ə ˈneɪʃən. fər wɪθ ə ˈkəntri ɛz wɪθ ə ˈpərsən, ɪz ə mæn ˈprɑfətəd, ɪf hi ʃæl geɪn ðə hoʊl wərld, ənd luz hɪz oʊn soul.”*.” ənd ɪn kənˈkluʒən hi sɛd: əˈbəv ðə ˈpɪrəmɪd ɔn ðə greɪt sil əv ðə juˈnaɪtɪd steɪts ɪt sɪz ɪn ˈlætən, həz ˈfeɪvərd ɑr undertaking.”*.” gɑd wɪl nɑt ˈfeɪvər ˈɛvriˌθɪŋ ðət wi du. ɪt ɪz ˈrəðər ɑr ˈduti tɪ dɪˈvaɪn hɪz wɪl. aɪ ˈkænɑt hɛlp bət bɪˈliv ðət hi ˈtruli ˌəndərˈstændz ənd ðət hi ˈrɪli ˈfeɪvərz ðə ˈəndərˌteɪkɪŋ ðət wi bɪˈgɪn hir tonight.[xvii*] ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən həz nɑt ˈɔlˌweɪz bɪn ˌɪnˈvoʊkt ɪn ˈfeɪvər əv ˈwərði ˈkɔzɪz. ɔn ðə dəˈmɛstɪk sin, ən taɪp əv ˌaɪdiˈɑləʤi ðət fˈjuzɪz gɑd, ˈkəntri, ənd flæg həz bɪn juzd tɪ əˈtæk ˌnɑnkənˈfɔrmɪst ənd ˈlɪˌbərəl aɪˈdiəz ənd grups əv ɔl kaɪnz. stɪl, ɪt həz bɪn ˈdɪfəkəlt tɪ juz ðə wərdz əv ˈʤɛfərsən ənd ˈlɪŋkən tɪ səˈpɔrt ˈspɛʃəl ˈɪntərɪsts ənd ˈəndərˌmaɪn ˈpərsɪnəl ˈfridəm. ðə dɪˈfɛndərz əv sˈleɪvəri ˌbiˈfɔr ðə ˈsɪvəl wɔr keɪm tɪ ˈriʤɛkt ðə ˈθɪŋkɪŋ əv ðə ˌdɛklərˈeɪʃən əv ˌɪndɪˈpɛndəns. səm əv ðə moʊst kənˈsɪstənt əv ðɛm tərnd əˈgɛnst nɑt ˈoʊnli ˌʤɛfərˈsoʊniən dɪˈmɑkrəsi bət ˌrɛfərˈmeɪʃən rɪˈlɪʤən; ðeɪ drimd əv ə saʊθ ˈdɑməˌneɪtəd baɪ mɪˈdjivəl ˈʃɪvəlri ənd monarchy.[xviii*] fər ɔl ðə ˈoʊvərt rɪˌlɪʤiˈɑsəti əv ðə ˈrædɪkəl raɪt təˈdeɪ, ðɛr riˈleɪʃən tɪ ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤəs kənˈsɛnsəs ɪz ˈtɛnjəwəs, ɛz wɪn ðə ʤɑn bərʧ soʊˈsaɪɪti əˈtæks ðə ˈsɛntrəl əˈmɛrɪkən ˈsɪmbəl əv dɪˈmɑkrəsi ˌɪtˈsɛlf. wɪθ rɪˈspɛkt tɪ roʊl ɪn ðə wərld, ðə ˈdeɪnʤərz əv dɪˈstɔrʃən ər ˈgreɪtər ənd ðə ˈbɪlˌtɪn ˈseɪfˌgɑrdz əv ðə trəˈdɪʃən ˈwikər. ðə θim əv ðə əˈmɛrɪkən ˈɪzriəl wɑz juzd, ˈɔlˌmoʊst frəm ðə bɪˈgɪnɪŋ, ɛz ə ˌʤəstəfəˈkeɪʃən fər ðə ˈʃeɪmfəl ˈtritmənt əv ðə ˈɪndiənz soʊ ˌkɛrɪktərˈɪstɪk əv ɑr ˈhɪstəri. ɪt kən bi oʊˈvərtli ər ˌɪmˈplɪsətli lɪŋkt tɪ ðə aɪˈdil əv ˈmænəˌfɛst ˈdɛstəni ðət həz bɪn juzd tɪ ləˈʤɪtəmət ˈsɛvərəl ædˈvɛnʧərz ɪn ˌɪmˈpɪriəˌlɪzəm sɪns ðə ˈərli ˈnaɪnˈtinθ ˈsɛnʧəri. ˈnɛvər həz ðə ˈdeɪnʤər bɪn ˈgreɪtər ðən təˈdeɪ. ðə ˈɪʃu ɪz nɑt soʊ məʧ wən əv ˌɪmˈpɪriəl ɪkˈspænʧən, əv wɪʧ wi ər əˈkjuzd, ɛz əv ðə ˈtɛndənsi tɪ əˈsɪməˌleɪt ɔl ˈgəvərnmənts ər ˈpɑrtiz ɪn ðə wərld ðət səˈpɔrt ɑr ˌɪˈmiˌdiət ˈpɑləsiz ər kɔl əˈpɑn ɑr hɛlp baɪ ˌɪnˈvoʊkɪŋ ðə ˈnoʊʃən əv fri ˌɪnstɪˈtuʃənz ənd ˌdɛməˈkrætɪk ˈvæljuz. ðoʊz ˈneɪʃənz ðət ər fər ðə ˈmoʊmənt ɑr side”*” bɪˈkəm fri world.”*.” ə riˈprɛsɪv ənd ənˈsteɪbəl ˈmɪlɪˌtɛri dɪkˈteɪtərˌʃɪp ɪn saʊθ viˌɛtˈnɑm bɪˈkəmz fri ˈpipəl əv saʊθ viˌɛtˈnɑm ənd ðɛr government.”*.” ɪt ɪz ðɛn pɑrt əv ðə roʊl əv əˈmɛrɪkə ɛz ðə nu ʤərˈusələm ənd læst bɛst hoʊp əv earth”*” tɪ dɪˈfɛnd səʧ ˈgəvərnmənts wɪθ ˈtrɛʒər ənd ɪˈvɛnʧəwəli wɪθ bləd. wɪn ɑr ˈsoʊlʤərz ər ˈæˌkʧuəli daɪɪŋ, ɪt bɪˈkəmz ˈpɑsəbəl tɪ ˈkɑnsəˌkreɪt ðə ˈstrəgəl ˈfərðər baɪ ˌɪnˈvoʊkɪŋ ðə greɪt θim əv ˈsækrəˌfaɪs. fər ðə məˈʤɔrəti əv ðə əˈmɛrɪkən ˈpipəl hu ər əˈneɪbəl tɪ ʤəʤ ˈwɛðər ðə ˈpipəl ɪn saʊθ viˌɛtˈnɑm (ər wɛˈrɛvər) ər laɪk us,”*,” səʧ ˈɑrgjəmənts ər kənˈvɪnsɪŋ. ˈfɔrʧənətli ˈprɛzɪdənt ˈʤɑnsən həz bɪn lɛs ˈrɛdi tɪ əˈsərt ðət həz ˈfeɪvərd ɑr undertaking”*” ɪn ðə keɪs əv viˌɛtˈnɑm ðən wɪθ rɪˈspɛkt tɪ ˈsɪvəl raɪts. bət ˈəðərz ər nɑt soʊ ˈhɛzɪtənt. ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən həz ˈɛksərˌsaɪzd ˈlɔŋˈtərm ˈprɛʃər fər ðə hjuˈmeɪn səˈluʃən əv ɑr ˈgreɪtəst dəˈmɛstɪk ˈprɑbləm, ðə ˈtritmənt əv ðə ˈnigroʊ əˈmɛrɪkən. ɪt rɪˈmeɪnz tɪ bi sin haʊ ˈrɛləvənt ɪt kən bɪˈkəm fər ɑr roʊl ɪn ðə wərld æt lɑrʤ, ənd ˈwɛðər wi kən stænd fər ˌrɛvəˈluʃəˌnɛri bɪˈlifs fər wɪʧ ɑr fought,”*,” ɪn ʤɑn ɛf. wərdz. ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ɪz ˈɑbviəsli ˌɪnˈvɑlvd ɪn ðə moʊst ˈprɛsɪŋ ˈmɔrəl ənd pəˈlɪtɪkəl ˈɪʃuz əv ðə deɪ. bət ɪt ɪz ˈɔlsoʊ kɔt ɪn əˈnəðər kaɪnd əv ˈkraɪsəs, ˌθiərˈɛtɪkəl ənd ˌθiəˈlɑʤɪkəl, əv wɪʧ ɪt ɪz æt ðə ˈmoʊmənt ˈlɑrʤli ˌənəˈwɛr. ““god”*” həz ˈklɪrli bɪn ə ˈsɛntrəl ˈsɪmbəl ɪn ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən frəm ðə bɪˈgɪnɪŋ ənd rɪˈmeɪnz soʊ təˈdeɪ. ðɪs ˈsɪmbəl ɪz ʤɪst ɛz ˈsɛntrəl tɪ ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ɛz ɪt ɪz tɪ ˈʤudiˌɪzəm ər ˌkrɪsʧiˈænɪti. ɪn ðə leɪt ˈeɪˈtinθ ˈsɛnʧəri ðɪs poʊzd noʊ ˈprɑbləm; ˈivɪn tɑm peɪn, ˈkɑntrɛri tɪ hɪz dɪˈtræktərz, wɑz nɑt ən ˈeɪθiəst. frəm lɛft tɪ raɪt ənd rəˈgɑrdləs əv ʧərʧ ər sɛkt, ɔl kʊd əkˈsɛpt ðə aɪˈdiə əv gɑd. bət təˈdeɪ, ɛz ˈivɪn taɪm həz ˈrɛkəgˌnaɪzd, ðə ˈminɪŋ əv ““god”*” ɪz baɪ noʊ minz soʊ klɪr ər soʊ ˈɑbviəs. ðɛr ɪz noʊ ˈfɔrməl krid ɪn ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. wi hæv hæd ə ˈkæθlɪk ˈprɛzɪdənt; ɪt ɪz kənˈsivəbəl ðət wi kʊd hæv ə ʤuɪʃ wən. bət kʊd wi hæv ən ægˈnɑstɪk ˈprɛzɪdənt? kʊd ə mæn wɪθ ˌkɑnʃiˈɛnʃəs ˈskrupəlz əˈbaʊt ˈjuzɪŋ ðə wərd ““god”*” ðə weɪ ˈkɛnədi ənd ˈʤɑnsən hæv juzd ɪt bi ɪˈlɛktɪd ʧif ˈmæʤɪˌstreɪt əv ɑr ˈkəntri? ɪf ðə hoʊl gɑd ˈsɪmbəˌlɪzəm rikˈwaɪərz reformulation*, ðɛr wɪl bi ˈɑbviəs ˈkɑnsəkˌwɛnsəz fər ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən, ˈkɑnsəkˌwɛnsəz pərˈhæps əv ˈlɪˌbərəl ˌeɪliəˈneɪʃən ənd əv ˌfəndəˈmɛnəlɪst ˌɑsəfəˈkeɪʃən ðət hæv nɑt soʊ fɑr bɪn ˈprɑmənənt ɪn ðɪs rɛlm. ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən həz bɪn ə pɔɪnt əv ˌɑrtɪkjəˈleɪʃən bɪtˈwin ðə kəˈmɪtmənts əv ˈwɛstərn rɪˈlɪʤəs ənd ˌfɪləˈsɑfɪkəl trəˈdɪʃən ənd ðə ˈkɑmən bɪˈlifs əv ˈɔrdəˌnɛri əˈmɛrɪkənz. ɪt ɪz nɑt tu sun tɪ kənˈsɪdər haʊ ðə ˈdipənɪŋ ˌθiəˈlɑʤɪkəl ˈkraɪsəs meɪ əˈfɛkt ðə fˈjuʧər əv ðɪs ˌɑrtɪkjəˈleɪʃən. ðə θərd taɪm əv traɪəl ɪn kənˈkluʒən ɪt meɪ bi ˈwərθˈwaɪl tɪ rɪˈleɪt ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən tɪ ðə moʊst ˈsɪriəs ˌsɪʧuˈeɪʃən ðət wi ɛz əˈmɛrɪkənz naʊ feɪs, wət aɪ kɔl ðə θərd taɪm əv traɪəl. ðə fərst taɪm əv traɪəl hæd tɪ du wɪθ ðə kˈwɛʃən əv ˌɪndɪˈpɛndəns, ˈwɛðər wi ʃʊd ər kʊd rən ɑr oʊn əˈfɛrz ɪn ɑr oʊn weɪ. ðə ˈsɛkənd taɪm əv traɪəl wɑz ˈoʊvər ðə ˈɪʃu əv sˈleɪvəri, wɪʧ ɪn tərn wɑz ˈoʊnli ðə moʊst ˈseɪljənt ˈæˌspɛkt əv ðə mɔr ˈʤɛnərəl ˈprɑbləm əv ðə fʊl ˌɪnstɪˌtuʃənəlɪˈzeɪʃən əv dɪˈmɑkrəsi wɪˈθɪn ɑr ˈkəntri. ðɪs ˈsɛkənd ˈprɑbləm wi ər stɪl fɑr frəm ˈsɑlvɪŋ ðoʊ wi hæv səm ˈnoʊtəbəl səkˈsɛsɪz tɪ ɑr ˈkrɛdɪt. bət wi hæv bɪn ˈoʊvərˌteɪkən baɪ ə θərd greɪt ˈprɑbləm ðət həz lɛd tɪ ə θərd greɪt ˈkraɪsəs, ɪn ðə mɪst əv wɪʧ wi stænd. ðɪs ɪz ðə ˈprɑbləm əv riˈspɑnsəbəl ˈækʃən ɪn ə ˌrɛvəˈluʃəˌnɛri wərld, ə wərld ˈsikɪŋ tɪ əˈteɪn ˈmɛni əv ðə θɪŋz, məˈtɪriəl ənd ˈspɪrɪˌʧuəl, ðət wi hæv ɔˈrɛdi əˈteɪnd. əˈmɛrɪkənz hæv, frəm ðə bɪˈgɪnɪŋ, bɪn əˈwɛr əv ðə riˌspɑnsəˈbɪləti ənd ðə sɪgˈnɪfɪkəns ɑr rɪˈpəblɪkən ɪkˈspɛrəmənt həz fər ðə hoʊl wərld. ðə fərst ˌɪnˈtərnəl pəˈlɪtɪkəl ˌpoʊlərɪˈzeɪʃən ɪn ðə nu ˈneɪʃən hæd tɪ du wɪθ ɑr ˈætəˌtud təˈwɔrd ðə frɛnʧ ˌrɛvəˈluʃən. bət wi wər smɔl ənd wik ðɛn, ənd entanglements”*” simd tɪ θˈrɛtən ɑr ˈvɛri sərˈvaɪvəl. ˈdʊrɪŋ ðə læst ˈsɛnʧəri, ɑr ˈrɛləvəns fər ðə wərld wɑz nɑt fərˈgɑtən, bət ɑr roʊl wɑz sin ɛz ˈpjʊrli ɪgˈzɛmpləri. ɑr ˌdɛməˈkrætɪk riˈpəblɪk rɪˈbjukt ˈtɪrəni baɪ ˈmɪrli ɪgˈzɪstɪŋ. ʤɪst ˈæftər wərld wɔr aɪ wi wər ɔn ðə brɪŋk əv ˈteɪkɪŋ ə ˈdɪfərənt roʊl ɪn ðə wərld, bət wəns əˈgɛn wi tərnd ɑr bæks. sɪns wərld wɔr ðə oʊld ˈpætərn həz bɪˈkəm ˌɪmˈpɑsəbəl. ˈɛvəri ˈprɛzɪdənt sɪns ˈfræŋklɪn ˈruzəˌvɛlt həz bɪn ˈgroʊpɪŋ təˈwɔrd ə nu ˈpætərn əv ˈækʃən ɪn ðə wərld, wən ðət wʊd bi ˈkɑnsənənt wɪθ ɑr paʊər ənd ɑr riˌspɑnsəˈbɪlətiz. fər ˈtrumən ənd fər ðə ˈpɪriəd ˈdɑməˌneɪtəd baɪ ʤɑn ˈfɑstər ˈdələs ðət ˈpætərn wɑz sin tɪ bi ðə greɪt ˌkɑnfrənˈteɪʃən əv ist ənd wɛst, ðə ˌkɑnfrənˈteɪʃən əv dɪˈmɑkrəsi ənd fɔls fəˈlɑsəfi əv communism”*” ðət prəˈvaɪdɪd ðə ˈstrəkʧər əv ˌɪˈnɔgərəl ˈæˌdrɛs. bət wɪθ ðə læst jɪrz əv ˈaɪzənˌhaʊər ənd wɪθ ðə səkˈsɛsɪv tu ˈprɛzɪˌdɛnts, ðə ˈpætərn bɪˈgæn tɪ ʃɪft. ðə greɪt ˈprɑbləmz keɪm tɪ bi sin ɛz kɔzd nɑt ˈsoʊəli baɪ ðə ˈivəl ˌɪnˈtɛnt əv ˈɛni wən grup əv mɛn. fər ˈkɛnədi ɪt wɑz nɑt soʊ məʧ ə ˈstrəgəl əˈgɛnst ˌpɑˈtɪkjələr mɛn ɛz əˈgɛnst ˈkɑmən ˈɛnəmiz əv mæn: ˈtɪrəni, ˈpɑvərti, dɪˈziz ənd wɔr itself.”*.” bət ɪn ðə mɪst əv ðɪs trɛnd təˈwɔrd ə lɛs ˈprɪmɪtɪv kənˈsɛpʃən əv ɑrˈsɛlvz ənd ɑr wərld, wi hæv ˈsəmˌhaʊ, wɪˈθaʊt ˈɛniˌwən ˈrɪli ˌɪnˈtɛndɪŋ ɪt, ˈstəmbəld ˈɪntu ə ˈmɪlɪˌtɛri ˌkɑnfrənˈteɪʃən wɛr wi hæv kəm tɪ fil ðət ɑr ˈɑnər ɪz æt steɪk. wi hæv ɪn ə ˈmoʊmənt əv ənˈsərtənti bɪn ˈtɛmptɪd tɪ rɪˈlaɪ ɔn ɑr ˌoʊvərˈwɛlmɪŋ ˈfɪzɪkəl paʊər ˈrəðər ðən ɔn ɑr ˌɪnˈtɛləʤəns, ənd wi hæv, ɪn pɑrt, səˈkəmd tɪ ðɪs tɛmˈteɪʃən. bɪˈwɪldərd ənd ənˈnərvd wɪn ɑr ˈtɛrəbəl paʊər feɪlz tɪ brɪŋ ˌɪˈmiˌdiət səkˈsɛs, wi ər æt ðə ɛʤ əv ə ˈkæzəm ðə dɛpθ əv wɪʧ noʊ mæn noʊz. aɪ ˈkænɑt hɛlp bət θɪŋk əv ˈrɑbənsən ˈʤɛfərz, huz ˈpoʊətri simz mɔr æpt naʊ ðən wɪn ɪt wɑz ˈrɪtən, wɪn hi sɛd: ənˈhæpi ˈkəntri, wət wɪŋz ju hæv! wip (ɪt ɪz ˈfrikˌwɛnt ɪn ˈjumən əˈfɛrz), wip fər ðə ˈtɛrəbəl əv ðə minz, ðə rɪˈdɪkjələs ˌɪnˈkɑmpətəns əv ðə ˈrizənz, ðə ˈblədi ənd ˈʃæbi ˈpeɪθɑs əv ðə rɪˈzəlt. bət ɛz soʊ ˈɔfən ˌbiˈfɔr ɪn ˈsɪmələr taɪmz, wi hæv ə mæn əv prəˈfɛtɪk ˈstæʧər, wɪˈθaʊt ðə ˈbɪtərnəs ər əv ˈʤɛfərz, hu, ɛz ˈlɪŋkən ˌbiˈfɔr ɪm, kɔlz ðɪs ˈneɪʃən tɪ ɪts ˈʤəʤmənt: wɪn ə ˈneɪʃən ɪz ˈvɛri ˈpaʊərfəl bət ˈlækɪŋ ɪn ˌsɛlfˈkɑnfədəns, ɪt ɪz ˈlaɪkli tɪ bɪˈheɪv ɪn ə ˈmænər ðət ɪz ˈdeɪnʤərəs boʊθ tɪ ˌɪtˈsɛlf ənd tɪ ˈəðərz. ˈgræʤuəli bət ˌənmɪˈsteɪkəbli, əˈmɛrɪkə ɪz səˈkəmɪŋ tɪ ðət ˈɛrəgəns əv paʊər wɪʧ həz əˈflɪktɪd, ˈwikənd ənd ɪn səm ˈkeɪsɪz dɪˈstrɔɪd greɪt ˈneɪʃənz ɪn ðə pæst. ɪf ðə wɔr goʊz ɔn ənd ɪkˈspændz, ɪf ðət ˈfeɪtəl ˈprɔˌsɛs kənˈtɪnjuz tɪ ækˈsɛlərˌeɪt ənˈtɪl əˈmɛrɪkə bɪˈkəmz wət ɪt ɪz nɑt naʊ ənd ˈnɛvər həz bɪn, ə ˈsikər ˈæftər ənˈlɪmɪtɪd paʊər ənd ˈɛmpaɪər, ðɛn viˌɛtˈnɑm wɪl hæv hæd ə ˈmaɪti ənd ˈtræʤɪk ˈfɔˌlaʊt ˌɪnˈdid. aɪ du nɑt bɪˈliv ðət wɪl ˈhæpən. aɪ æm ˈvɛri ˌæprɪˈhɛnsɪv bət aɪ stɪl rɪˈmeɪn ˈhoʊpfəl, ənd ˈivɪn ˈkɑnfədənt, ðət əˈmɛrɪkə, wɪθ ɪts hjuˈmeɪn ənd ˌdɛməˈkrætɪk trəˈdɪʃənz, wɪl faɪnd ðə ˈwɪzdəm tɪ mæʧ ɪts power.[xix*] wɪˈθaʊt ən əˈwɛrnəs ðət ɑr ˈneɪʃən stændz ˈəndər haɪər ˈʤəʤmənt, ðə trəˈdɪʃən əv ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən wʊd bi ˈdeɪnʤərəs ˌɪnˈdid. ˈfɔrʧənətli, ðə prəˈfɛtɪk ˈvɔɪsɪz hæv ˈnɛvər bɪn ˈlækɪŋ. ɑr ˈprɛzənt ˌsɪʧuˈeɪʃən brɪŋz tɪ maɪnd ðə wɔr ðət ˈlɪŋkən, əˈməŋ soʊ ˈmɛni ˈəðərz, əˈpoʊzd. ðə ˈspɪrɪt əv ˈsɪvəl ˌdɪsəˈbidiəns ðət ɪz əˈlaɪv təˈdeɪ ɪn ðə ˈsɪvəl raɪts ˈmuvmənt ənd ðə ˌɑpəˈzɪʃən tɪ ðə viˌɛtˈnɑm wɔr wɑz ɔˈrɛdi ˈklɪrli ˈaʊˌtlaɪnd baɪ ˈhɛnri ˈdeɪvɪd θəroʊ wɪn hi roʊt, ðə lɔ ɪz əv səʧ ə ˈneɪʧər ðət ɪt rikˈwaɪərz ju tɪ bi ən ˈeɪʤənt əv ˌɪnˈʤəstɪs tɪ əˈnəðər, ðɛn aɪ seɪ, breɪk ðə lɔ. wərdz, wʊd riˈmaɪnd maɪ ˈkəntrimɪn ðət ðeɪ ər mɛn fərst, ənd əˈmɛrɪkənz æt ə leɪt ənd kənˈvinjənt hour,”[xx*] prəˈvaɪd ən ɛˈsɛnʃəl ˈstændərd fər ˈɛni ˈædəkˌweɪt θɔt ənd ˈækʃən ɪn ɑr θərd taɪm əv traɪəl. ɛz əˈmɛrɪkənz, wi hæv bɪn wɛl ˈfeɪvərd ɪn ðə wərld, bət ɪt ɪz ɛz mɛn ðət wi wɪl bi ʤəʤd. aʊt əv ðə fərst ənd ˈsɛkənd taɪmz əv traɪəl hæv kəm, ɛz wi hæv sin, ðə ˈmeɪʤər ˈsɪmbəlz əv ðə əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. ðɛr simz ˈlɪtəl daʊt ðət ə səkˈsɛsfəl nɪˌgoʊʃiˈeɪʃən əv ðɪs θərd taɪm əv əˈteɪnmənt əv səm kaɪnd əv ˈvaɪəbəl ənd koʊˈhɪrənt wərld prɪˈsɪpɪˌteɪt ə ˈmeɪʤər nu sɛt əv sɪmˈbɑlɪk fɔrmz. soʊ fɑr ðə ˈflɪkərɪŋ fleɪm əv ðə juˈnaɪtɪd ˈneɪʃənz bərnz tu loʊ tɪ bi ðə ˈfoʊkɪs əv ə kəlt, bət ðə ˈimərʤəns əv ə ˈʤɛnjuˌaɪn trænsˈnæʃənəl ˈsɑvrənti wʊd ˈsərtənli ʧeɪnʤ ðɪs. ɪt wʊd nəˈsɛsəˌteɪt ðə ˌɪnˌkɔrpərˈeɪʃən əv ˈvaɪtəl ˌɪnərˈnæʃənɑl ˈsɪmbəˌlɪzəm ˈɪntu ɑr ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən, ər, pərˈhæps ə ˈbɛtər weɪ əv ˈpʊtɪŋ ɪt, ɪt wʊd rɪˈzəlt ɪn əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən bɪˈkəmɪŋ ˈsɪmpli wən pɑrt əv ə nu ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən əv ðə wərld. ɪt ɪz ˈjusləs tɪ ˈspɛkjəˌleɪt ɔn ðə fɔrm səʧ ə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən maɪt teɪk, ðoʊ ɪt ˈɑbviəsli wʊd drɔ ɔn rɪˈlɪʤəs trəˈdɪʃənz bɪɔnd ðə sfɪr əv ˈbɪblɪkəl rɪˈlɪʤən əˈloʊn. ˈfɔrʧənətli, sɪns ðə əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən ɪz nɑt ðə ˈwərʃɪp əv ðə əˈmɛrɪkən ˈneɪʃən bət ən ˌəndərˈstændɪŋ əv ðə əˈmɛrɪkən ɪkˈspɪriəns ɪn ðə laɪt əv ˈəltəmət ənd ˌjunəˈvərsəl ˌriˈæləˌti, ðə ˌriɔrgənəˈzeɪʃən ɪnˈteɪld baɪ səʧ ə nu ˌsɪʧuˈeɪʃən nid nɑt dɪsˈrəpt ðə əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl ˌkɑntəˈnuəti. ə wərld ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən kʊd bi ækˈsɛptɪd ɛz ə fʊlˈfɪlmənt ənd nɑt ɛz ə dɪˈnaɪəl əv əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən. ˌɪnˈdid, səʧ ən ˈaʊtˌkəm həz bɪn ðə ˌɛskətəˈlɑʤɪkəl hoʊp əv əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən frəm ðə bɪˈgɪnɪŋ. tɪ dɪˈnaɪ səʧ ən ˈaʊtˌkəm wʊd bi tɪ dɪˈnaɪ ðə ˈminɪŋ əv əˈmɛrɪkə ˌɪtˈsɛlf. bɪˈhaɪnd ðə ˈsɪvəl rɪˈlɪʤən æt ˈɛvəri pɔɪnt laɪ ˈbɪblɪkəl ˈɑrkɪˌtaɪps: ˈɛksədəs, ˈʧoʊzən ˈpipəl, ˈprɑməst lænd, nu ʤərˈusələm, ənd ˌsækrəˈfɪʃəl dɛθ ənd riˈbərθ. bət ɪt ɪz ˈɔlsoʊ ˈʤɛnjuˌaɪnli əˈmɛrɪkən ənd ˈʤɛnjuˌaɪnli nu. ɪt həz ɪts oʊn ˈprɑfəts ənd ɪts oʊn ˈmɑrtərz, ɪts oʊn ˈseɪkrɪd ɪˈvɛnts ənd ˈseɪkrɪd ˈpleɪsɪz, ɪts oʊn ˈsɑləm ˈrɪʧuəlz ənd ˈsɪmbəlz. ɪt ɪz kənˈsərnd ðət əˈmɛrɪkə bi ə soʊˈsaɪɪti ɛz ˈpərfəktli ɪn əˈkɔrd wɪθ ðə wɪl əv gɑd ɛz mɛn kən meɪk ɪt, ənd ə laɪt tɪ ɔl ˈneɪʃənz. ɪt həz ˈɔfən bɪn juzd ənd ɪz biɪŋ juzd təˈdeɪ ɛz ə kloʊk fər ˈpɛˌti ˈɪntərɪsts ənd ˈəgli ˈpæʃənz. ɪt ɪz ɪn ˈɛni ˈlɪvɪŋ kənˈtɪnjuəl ˌrɛfərˈmeɪʃən, əv biɪŋ ˈmɛʒərd baɪ ˌjunəˈvərsəl ˈstændərdz. bət ɪt ɪz nɑt ˈɛvədənt ðət ɪt ɪz ˌɪnˈkeɪpəbəl əv groʊθ ənd nu ˈɪnˌsaɪt. ɪt dɪz nɑt meɪk ˈɛni dɪˈsɪʒənz fər ˈjuˈɛs. ɪt dɪz nɑt riˈmuv ˈjuˈɛs frəm ˈmɔrəl ˌæmbɪˈgjuəti, frəm biɪŋ, ɪn faɪn freɪz, ən ˈʧoʊzən people.”*.” bət ɪt ɪz ə ˈhɛrɪtɪʤ əv ˈmɔrəl ənd rɪˈlɪʤəs ɪkˈspɪriəns frəm wɪʧ wi stɪl hæv məʧ tɪ lərn ɛz wi ˈfɔrmjəˌleɪt ðə dɪˈsɪʒənz ðət laɪ əˈhɛd. [aɪ] waɪ ˈsəmθɪŋ soʊ ˈɑbviəs ʃʊd hæv ɪˈskeɪpt ˈsɪriəs ˌænəˈlɪtɪkəl əˈtɛnʃən ɪz ˌɪtˈsɛlf ən ˈɪntəˌrɛstɪŋ ˈprɑbləm. pɑrt əv ðə ˈrizən ɪz ˈprɑbəˌbli ðə ˌkɑntrəˈvərʃəl ˈneɪʧər əv ðə ˈsəbʤɪkt. frəm ðə ˈərliəst jɪrz əv ðə ˈnaɪnˈtinθ ˈsɛnʧəri, kənˈsərvətɪv rɪˈlɪʤəs ənd pəˈlɪtɪkəl grups hæv ˈɑrgjud ðət ˌkrɪsʧiˈænɪti ɪz, ɪn fækt, ðə ˈnæʃənəl rɪˈlɪʤən. səm əv ðɛm frəm taɪm tɪ taɪm ənd ɛz ˈrisəntli ɛz ðə prəˈpoʊzd ˌkɑnstəˈtuʃənəl əˈmɛndmənts ðət wʊd ɪkˈsplɪsətli ˈrɛkəgˌnaɪz ðə ˈsɑvrənti əv kraɪst. ɪn dɪˈfɛndɪŋ ðə ˈdɔktərɪn əv ˌsɛpərˈeɪʃən əv ʧərʧ ənd steɪt, əˈpoʊnənts əv səʧ grups hæv dɪˈnaɪd ðət ðə ˈnæʃənəl ˈpɑləti həz, ˌɪnˈtrɪnsɪkəli, ˈɛniˌθɪŋ tɪ du wɪθ rɪˈlɪʤən æt ɔl. ðə ˈmɑdərˌeɪts ɔn ðɪs ˈɪʃu hæv ˌɪnˈsɪstɪd ðət ðə əˈmɛrɪkən steɪt həz ˈteɪkən ə pərˈmɪsɪv ənd ˌɪnˈdid səˈpɔrtɪv ˈætəˌtud təˈwɔrd rɪˈlɪʤəs grups (tæks ɪgˈzɛmpʃənz, ɛt ˈsɛtərə), ðəs ˈfeɪvərɪŋ rɪˈlɪʤən bət stɪl ˈmɪsɪŋ ðə ˈpɑzətɪv ˌɪnstɪˌtuʃənəlɪˈzeɪʃən wɪθ wɪʧ aɪ æm kənˈsərnd. bət pɑrt əv ðə ˈrizən ðɪs ˈɪʃu həz bɪn lɛft ɪn əbˈskjʊrəti ɪz ˈsərtənli du tɪ ðə pɪˈkjuljərli ˈwɛstərn ˈkɑnsɛpt əv ““religion”*” ɛz dɪˈnoʊtɪŋ ə ˈsɪŋgəl taɪp əv əv wɪʧ ən ˌɪndəˈvɪʤəwəl kən bi ə ˈmɛmbər əv wən ənd ˈoʊnli wən æt ə taɪm. ðə ˈnoʊʃən ðət ˈɛvəri grup həz ə rɪˈlɪʤəs dɪˈmɛnʃən, wɪʧ wʊd bi sin ɛz ˈɑbviəs ɪn ˈsəðərn ər ˈistərn ˈeɪʒə, ɪz ˈfɔrən tɪ ˈjuˈɛs. ðɪs əbˈskjʊrz ðə ˌrɛkɪgˈnɪʃən əv səʧ dɪˈmɛnʃənz ɪn ɑr soʊˈsaɪɪti. [ii*] dwaɪt di. ˈaɪzənˌhaʊər, ɪn wɪl ˈhərbərg, (ˈgɑrdən ˈsɪti, n.y*.: ˈdəbəlˌdeɪ koʊ., 1955 pi. 97 [iii*] gɑd ɪz ˈmɛnʃənd ər rɪˈfərd tɪ ɪn ɔl ˌɪˈnɔgərəl ˈæˈdrɛsɪz bət ˈsɛkənd, wɪʧ ɪz ə ˈvɛri brif (tu ˈpɛrəˌgræfs) ənd pərˈfəŋktəri ækˈnɑlɪʤmənt. ɪt ɪz nɑt wɪˈθaʊt ˈɪntəˌrɛst ðət ðə ˈækʧəwəl wərd ““god”*” dɪz nɑt əˈpɪr ənˈtɪl ˈsɛkənd ˌɪˈnɔgərəl, mɑrʧ 5 1821 ɪn hɪz fərst ˌɪˈnɔgərəl, ˈwɔʃɪŋtən rɪˈfərz tɪ gɑd ɛz ɔlˈmaɪti biɪŋ hu rulz ðə universe,”*,” ˈɔθər əv ˈɛvəri ˈpəblɪk ənd ˈpraɪvət good,”*,” hand,”*,” ənd ˈpɛrənt əv ðə ˈjumən race.”*.” ʤɑn ˈædəmz rɪˈfərz tɪ gɑd ɛz ““providence,”*,” hu ɪz səˈprim ˈoʊvər all,”*,” əv order,”*,” əv justice,”*,” ənd ɪn ɔl ˈeɪʤɪz əv ðə wərld əv ˈvərʧuəs liberty.”*.” ˈʤɛfərsən spiks əv ˈɪnfənət paʊər wɪʧ rulz ðə ˈdɛstəniz əv ðə universe,”*,” ənd biɪŋ ɪn huz hænz wi are.”*.” ˈmædɪsən spiks əv ɔlˈmaɪti biɪŋ huz paʊər ˈrɛgjəˌleɪts ðə ˈdɛstəni əv nations,”*,” ənd ““heaven.”*.” mənˈroʊ ˈjuzɪz ““providence”*” ənd almighty”*” ɪn hɪz fərst ˌɪˈnɔgərəl ənd ˈfaɪnəli god”*” ɪn hɪz ˈsɛkənd. si ˌɪˈnɔgərəl ˈæˈdrɛsɪz əv ðə ˈprɛzɪˌdɛnts əv ðə juˈnaɪtɪd steɪts frəm ʤɔrʤ ˈwɔʃɪŋtən 1789 tɪ ˈhɛri ɛs. ˈtrumən 1949 ˈkɑŋgrəs, ˈsɛʃən, haʊs ˈdɑkjəmɛnt noʊ. 540 1952 [iv*] fər ɪgˈzæmpəl, ˈæbət, ˈpæstər əv ðə fərst ʧərʧ ɪn haverhill*, ˌmæsəˈʧusəts, dɪˈlɪvərd ə ˌθæŋksˈgɪvɪŋ ˈsərmən ɪn 1799 treɪts əv rɪˈzɛmbləns ɪn ðə ˈpipəl əv ðə juˈnaɪtɪd steɪts əv əˈmɛrɪkə tɪ ˈeɪnʧənt ˈɪzriəl, ɪn wɪʧ hi sɛd, həz bɪn ˈɔfən rɪˈmɑrkt ðət ðə ˈpipəl əv ðə juˈnaɪtɪd steɪts kəm ˈnɪrər tɪ ə ˈpɛrəˌlɛl wɪθ ˈeɪnʧənt ˈɪzriəl, ðən ˈɛni ˈəðər ˈneɪʃən əˈpɑn ðə gloʊb. hɛns əˈmɛrɪkən israel’*’ ɪz ə tərm ˈfrikwɛntli juzd; ənd ˈkɑmən kənˈsɛnt əˈlaʊz ɪt æpt ənd proper.”*.” ɪn hɑns kɑn, ðə aɪˈdiə əv ˈnæʃənəˌlɪzəm (nu jɔrk: məkˈmɪlən koʊ., 1961 pi. 665 [vi] ðət ðə moʊˈzeɪɪk əˈnæləʤi wɑz ˈprɛzənt ɪn ðə maɪndz əv ˈlidərz æt ðə ˈvɛri ˈmoʊmənt əv ðə bərθ əv ðə riˈpəblɪk ɪz ˈɪndəˌkeɪtɪd ɪn ðə dɪˈzaɪnz prəˈpoʊzd baɪ ˈfræŋklɪn ənd ˈʤɛfərsən fər ðə sil əv ðə juˈnaɪtɪd steɪts əv əˈmɛrɪkə. təˈgɛðər wɪθ ˈædəmz, ðeɪ fɔrmd ə kəˈmɪti əv θri ˈdɛləˌgeɪtəd baɪ ðə ˌkɑntəˈnɛnəl ˈkɑŋgrəs ɔn ˌʤuˈlaɪ 4 1776 tɪ drɔ əp ðə nu dɪˈvaɪs. prəˈpoʊzd ɛz ðə dɪˈvaɪs ˈmoʊzɪs ˈlɪftɪŋ əp hɪz wɑnd ənd dɪˈvaɪdɪŋ ðə rɛd si waɪl ˈfɛroʊ wɑz ˌoʊvərˈwɛlmd baɪ ɪts ˈwɔtərz, wɪθ ðə ˈmɑtoʊ tɪ ˈtaɪrənts ɪz oʊˈbidiəns tɪ god.’*.’ ˈʤɛfərsən prəˈpoʊzd ðə ˈʧɪldrən əv ˈɪzriəl ɪn ðə ˈwɪldərnəs baɪ ə klaʊd baɪ deɪ ənd ə ˈpɪlər əv faɪər æt night.’”*.’” ˈænsən fɛlps stoʊks, ʧərʧ ənd steɪt ɪn ðə juˈnaɪtɪd steɪts, vol*. 1 (nu jɔrk: ˈhɑrpər koʊ., 1950 pp*. [vi] ˈsɪdni i. mid, ðə ˈlaɪvli ɪkˈspɛrəmənt (nu jɔrk: ˈhɑrpər roʊ, 1963 pi. 12 [vii*] ˈeɪbrəˌhæm ˈlɪŋkən, ɪn ˈælən ˈnɛvɪnz, ɛd., ˈlɪŋkən ənd ðə ˈgɛtizbərg ˈæˌdrɛs (ərˈbænə, ɪl.: univ*. əv ɪl. prɛs, 1964 pi. 39 [viii*] ˈrɑbərt loʊəl, ɪn ibid*., ðə ˈgɛtizbərg address,”*,” pp*. [ix*] ˈwɪljəm ˈhɛnri ˈhərndən, ɪn ˈʃərˌwʊd ˈɛdi, ðə ˈkɪŋdəm əv gɑd ənd ðə əˈmɛrɪkən drim (nu jɔrk: ˈhɑrpər roʊ, 1941 pi. 162 [ɛks] kɑrl ˈdɛkər ənd ˈæŋgəs məksˈwin, hɪˈstɔrɪk ˈɑrlɪŋtən (ˈwɔʃɪŋtən, d.c*., 1892 pp*. [ʃi] haʊ ɪkˈstɛnsɪv ðə ækˈtɪvɪti əˈsoʊʃiˌeɪtəd wɪθ məˈmɔriəl deɪ kən bi ɪz ˈɪndəˌkeɪtɪd baɪ ˈwɔrnər: ˈseɪkrɪd sɪmˈbɑlɪk bɪˈheɪvjər əv məˈmɔriəl deɪ, ɪn wɪʧ skɔrz əv ðə ˌɔrgənəˈzeɪʃənz ər ˌɪnˈvɑlvd, ɪz ˌɔrdəˈnɛrəli dɪˈvaɪdɪd ˈɪntu fɔr ˈpɪriədz. ˈdʊrɪŋ ðə jɪr ˈsɛpərˌeɪt ˈrɪʧuəlz ər hɛld baɪ ˈmɛni əv ðə əˌsoʊʃiˈeɪʃənz fər ðɛr dɛd, ənd ˈmɛni əv ðiz ækˈtɪvɪtiz ər kəˈnɛktɪd wɪθ ˈleɪtər məˈmɔriəl deɪ ɪˈvɛnts. ɪn ðə ˈsɛkənd feɪz, ˌprɛpərˈeɪʃənz ər meɪd ˈdʊrɪŋ ðə læst θri ər fɔr wiks fər ðə ˈsɛrəˌmoʊni ˌɪtˈsɛlf, ənd səm əv ðə əˌsoʊʃiˈeɪʃənz pərˈfɔrm ˈpəblɪk ˈrɪʧuəlz. ðə θərd feɪz kənˈsɪsts əv skɔrz əv ˈrɪʧuəlz hɛld ɪn ɔl ðə ˈsɛməˌtɛriz, ˈʧərʧɪz, ənd hɔlz əv ðə əˌsoʊʃiˈeɪʃənz. ðiz ˈrɪʧuəlz kənˈsɪst əv ˈspiʧɪz ənd ˈhaɪli bɪˈheɪvjər. ðeɪ læst fər tu deɪz ənd ər ˈklaɪˌmækst baɪ ðə fɔrθ ənd læst feɪz, ɪn wɪʧ ɔl ðə ˈsɛpərˌeɪt ˈsɛləbrənts ˈgæðər ɪn ðə ˈsɛnər əv ðə ˈbɪznɪs ˈdɪstrɪkt ɔn ðə ˌæftərˈnun əv məˈmɔriəl deɪ. ðə ˈsɛpərˌeɪt ˌɔrgənəˈzeɪʃənz, wɪθ ðɛr ˈmɛmbərz ɪn ˈjunəˌfɔrm ər wɪθ ˈfɪtɪŋ ˌɪnˈsɪgˌniə, mɑrʧ θru ðə taʊn, ˈvɪzɪt ðə ʃraɪnz ənd ˈmɑnjəmənts əv ðə ˈhɪroʊ dɛd, ənd, ˈfaɪnəli, ˈɛnər ðə ˈsɛmɪˌtɛri. hir ˈdəzənz əv ˈsɛrəˌmoʊniz ər hɛld, moʊst əv ðɛm ˈhaɪli sɪmˈbɑlɪk ənd formalized.”*.” ˈdʊrɪŋ ðiz ˈvɛriəs ˈsɛrəˌmoʊniz ˈlɪŋkən ɪz kənˈtɪnjuəli rɪˈfərd tɪ ənd ðə ˈgɛtizbərg ˈæˌdrɛs rəˈsaɪtəd ˈmɛni taɪmz. ˈdəbəlju. lɔɪd ˈwɔrnər, əˈmɛrɪkən laɪf (ʃəˈkɑˌgoʊ: univ*. əv ʃəˈkɑˌgoʊ prɛs, 1962 pp*. [xii*] ˈraɪnhoʊlt ˈnibʊr, rɪˈlɪʤən əv ˈeɪbrəˌhæm lincoln,”*,” ɪn ˈnɛvɪnz, ɛd., ɔp. cit*., pi. 72 ˈwɪljəm ʤeɪ. wʊlf əv ðə ɪˈpɪskəpəl ˌθiəˈlɑʤɪkəl skul ɪn ˈkeɪmbrɪʤ, ˌmæsəˈʧusəts, həz ˈrɪtən: ɪz wən əv ðə ˈgreɪtəst ˌθiəˈloʊʤənz əv ɪn ðə ˈtɛknɪkəl ˈminɪŋ əv prəˈdusɪŋ ə ˈsɪstəm əv ˈdɔktərɪn, ˈsərtənli nɑt ɛz ə dɪˈfɛndər əv səm wən dɪˌnɔməˈneɪʃən, bət ɪn ðə sɛns əv siɪŋ ðə hænd əv gɑd ˈɪntɪmətli ɪn ðə əˈfɛrz əv ˈneɪʃənz. ʤɪst soʊ ðə ˈprɑfəts əv ˈɪzriəl ˈkrɪtəˌsaɪzd ðə ɪˈvɛnts əv ðɛr deɪ frəm ðə pərˈspɛktɪv əv ðə gɑd hu ɪz kənˈsərnd fər ˈhɪstəri, ənd hu rɪˈvilz hɪz wɪl wɪˈθɪn ɪt. ˈlɪŋkən naʊ stændz əˈməŋ ˈlætər deɪ prophets.”*.” ðə rɪˈlɪʤən əv ˈeɪbrəˌhæm ˈlɪŋkən (nu jɔrk, 1963 pi. 24 [xiii*] ˈsimɔr ˈmɑrtɪn, ənd əˈmɛrɪkən ˈvæljuz ɪn ðə fərst nu ˈneɪʃən (nu jɔrk: ˈbeɪsɪk bʊks, 1964 ʧæp. 4 [xiv*] əˈlɛksɪs də ˈtoʊkvɪl, dɪˈmɑkrəsi ɪn əˈmɛrɪkə, vol*. 1 (ˈgɑrdən ˈsɪti, n.y*.: ˈdəbəlˌdeɪ koʊ., ˈæŋkər bʊks, 1954 pi. 310 [xv*] ˈhɛnri, lɑ rɪˈlɪʤən lɑ société*é oʊ (ˈpɛrɪs, 1902 pi. 31 [xvi*] də ˈtoʊkvɪl, ɔp. cit*., pi. 311 ˈleɪtər hi sɪz, ðə juˈnaɪtɪd steɪts ˈivɪn ðə rɪˈlɪʤən əv moʊst əv ðə ˈsɪtɪzənz ɪz rɪˈpəblɪkən, sɪns ɪt ˌsəbˈmɪts ðə truθs əv ðə ˈəðər wərld tɪ ˈpraɪvət ˈʤəʤmənt, ɛz ɪn ˈpɑləˌtɪks ðə kɛr əv ðɛr ˈtɛmpərəl ˈɪntərɪsts ɪz əˈbændənd tɪ ðə gʊd sɛns əv ðə ˈpipəl. ðəs ˈɛvəri mæn ɪz əˈlaʊd ˈfrili tɪ teɪk ðət roʊd wɪʧ hi θɪŋks wɪl lɛd ɪm tɪ ˈhɛvən, ʤɪst ɛz ðə lɔ ˈpərˌmɪts ˈɛvəri ˈsɪtɪzən tɪ hæv ðə raɪt əv ˈʧuzɪŋ hɪz oʊn government”*” (pi. 436 [xvii*] ˈlɪndən bi. ˈʤɑnsən, ɪn juz., kənˈgrɛʃənəl ˈrɛkərd, haʊs, mɑrʧ 15 1965 pp*. 4924 4926 [xviii*] si luɪs hɑrts, fˈjudəl drim əv ðə south,”*,” pt*. 4 ðə ˈlɪˌbərəl trəˈdɪʃən ɪn əˈmɛrɪkə (nu jɔrk: ˈhɑrˌkɔrt, breɪs koʊ., 1955 [xix*] ˈsɛnətər ʤeɪ. ˈwɪljəm ˈfʊlˌbraɪt, spiʧ əv ˈeɪprəl 28 1966 ɛz ˌriˈpɔrtəd ɪn ðə nu jɔrk taɪmz, ˈeɪprəl 29 1966 [xx*] ˈhɛnri ˈdeɪvɪd θəroʊ, ɪn arieli*, ˌɪndɪvɪˈduəˌlɪzəm ənd ˈnæʃənəˌlɪzəm ɪn əˈmɛrɪkən ˌaɪdiˈɑləʤi (ˈkeɪmbrɪʤ, mæs.: ˈhɑrvərd univ*. prɛs, 1964 pi. 274
|
civil religion in america by robert n. bellah acknowledgement:
reprinted by permission of dædalus, journal of the american academy of arts and sciences, from the issue entitled, "religion in america," winter 1967, vol. 96, no. 1, pp. 1-21.
at the beginning of a reprint of this essay (robert n. bellah, beyond belief: essays on religion in a post-traditionalist world. berkeley: university of california press, 1991, p. 168), the author wrote: this chapter was written for a dædalus conference on american religion in may 1966. it was reprinted with comments and a rejoinder in the religious situation: 1968, where i defend myself against the accusation of supporting an idolatrous worship of the american nation. i think it should be clear from the text that i conceive of the central tradition of the american civil religion not as a form of national self-worship but as the subordination of the nation to ethical principles that transcend it in terms of which it should be judged. i am convinced that every nation and every people come to some form or religious self-understanding whether the critics like it or not. rather than simply denounce what seems in any case inevitable, it seems more responsible to seek within the civil religious tradition for those critical principles which undercut the everpresent danger of national self-idolization.
while some have argued that christianity is the national faith, and others that church and synagogue celebrate only the generalized religion of “the american way of life,” few have realized that there actually exists alongside of and rather clearly differentiated from the churches an elaborate and well-institutionalized civil religion in america. this article argues not only that there is such a thing, but also that this religion—or perhaps better, this religious dimension—has its own seriousness and integrity and requires the same care in understanding that any other religion does.[i] the kennedy inaugural john f. kennedy’s inaugural address of january 20, 1961, serves as an example and a clue with which to introduce this complex subject. that address began: we observe today not a victory of party but a celebration of freedom—symbolizing an end as well as a beginning—signifying renewal as well as change. for i have sworn before you and almighty god the same solemn oath our forebears prescribed nearly a century and three quarters ago. the world is very different now. for man holds in his mortal hands the power to abolish all forms of human poverty and to abolish all forms of human life. and yet the same revolutionary beliefs for which our forbears fought are still at issue around the globe—the belief that the rights of man come not from the generosity of the state but from the hand of god. and it concluded: finally, whether you are citizens of america or of the world, ask of us the same high standards of strength and sacrifice that we shall ask of you. with a good conscience our only sure reward, with history the final judge of our deeds, let us go forth to lead the land we love, asking his blessing and his help, but knowing that here on earth god’s work must truly be our own. these are the three places in this brief address in which kennedy mentioned the name of god. if we could understand why he mentioned god, the way in which he did, and what he meant to say in those three references, we would understand much about american civil religion. but this is not a simple or obvious task, and american students of religion would probably differ widely in their interpretation of these passages. let us consider first the placing of the three references. they occur in the two opening paragraphs and in the closing paragraph, thus providing a sort of frame for more concrete remarks that form the middle part of the speech. looking beyond this particular speech, we would find that similar references to god are almost invariably to be found in the pronouncements of american presidents on solemn occasions, though usually not in the working messages that the president sends to congress on various concrete issues. how, then, are we to interpret this placing of references to god? it might be argued that the passages quoted reveal the essentially irrelevant role of religion in the very secular society that is america. the placing of the references in this speech as well as in public life generally indicates that religion “has only a ceremonial significance”; it gets only a sentimental nod that serves largely to placate the more unenlightened members of the community before a discussion of the really serious business with which religion has nothing whatever to do. a cynical observer might even say that an american president has to mention god or risk losing votes. a semblance of piety is merely one of the unwritten qualifications for the office, a bit more traditional than but not essentially different from the present-day requirement of a pleasing television personality. but we know enough about the function of ceremonial and ritual in various societies to make us suspicious of dismissing something as unimportant because it is “only a ritual.” what people say on solemn occasions need not be taken at face value, but it is often indicative of deep-seated values and commitments that are not made explicit in the course of everyday life. following this line of argument, it is worth considering whether the very special placing of the references to god in kennedy’s address may not reveal something rather important and serious about religion in american life. it might be countered that the very way in which kennedy made his references reveals the essentially vestigial place of religion today. he did not refer to any religion in particular. he did not refer to jesus christ, or to moses, or to the christian church; certainly he did not refer to the catholic church. in fact, his only reference was to the concept of god, a word that almost all americans can accept but that means so many different things to so many different people that it is almost an empty sign. is this not just another indication that in america religion is considered vaguely to be a good thing, but that people care so little about it that it has lost any content whatever? isn’t dwight eisenhower reported to have said “our government makes no sense unless it is founded in a deeply felt religious faith—and i care what it is,”[ii] and isn’t that a complete negation of any real religion? these questions are worth pursuing because they raise the issue of how civil religion relates to the political society on the one hand and to private religious organization on the other. president kennedy was a christian, more specifically a catholic christian. thus his general references to god do not mean that he lacked a specific religious commitment. but why, then, did he not include some remark to the effect that christ is the lord of the world or some indication of respect for the catholic church? he did not because these are matters of his own private religious belief and of his own particular church; they are not matters relevant in any direct way to the conduct of his public office. others with different religious views and commitments to different churches or denominations are equally qualified participants in the political process. the principle of separation of church and state guarantees the freedom of religious belief and association, but at the same time clearly segregates the religious sphere, which is considered to be essentially private, from the political one. considering the separation of church and state, how is a president justified in using the word “god” at all? the answer is that the separation of church and state has not denied the political realm a religious dimension. although matters of personal religious belief, worship, and association are considered to be strictly private affairs, there are, at the same time, certain common elements of religious orientation that the great majority of americans share. these have played a crucial role in the development of american institutions and still provide a religious dimension for the whole fabric of american life, including the political sphere. this public religious dimension is expressed in a set of beliefs, symbols, and rituals that i am calling american civil religion. the inauguration of a president is an important ceremonial event in this religion. it reaffirms, among other things, the religious legitimation of the highest political authority. let us look more closely at what kennedy actually said. first, he said, “i have sworn before you and almighty god the same solemn oath our forbears prescribed nearly a century and three quarters ago.” the oath is the oath of office, including the acceptance of the obligation to uphold the constitution. he swears it before the people (you) and god. beyond the constitution, then, the president’s obligation extends not only to the people but to god. in american political theory, sovereignty rests, of course, with the people, but implicitly, and often explicitly, the ultimate sovereignty has been attributed to god. this is the meaning of the motto, “in god we trust,” as well as the inclusion of the phrase “under god” in the pledge to the flag. what difference does it make that sovereignty belongs to god? though the will of the people as expressed in the majority vote is carefully institutionalized as the operative source of political authority, it is deprived of an ultimate significance. the will of the people is not itself the criterion of right and wrong. there is a higher criterion in terms of which this will can be judged; it is possible that the people may be wrong. the president’s obligation extends to the higher criterion. when kennedy says that “the rights of man come not from the generosity of the state but from the hand of god,” he is stressing this point again. it does not matter whether the state is the expression of the will of an autocratic monarch or of the “people”; the rights of man are more basic than any political structure and provide a point of revolutionary leverage from which any state structure may be radically altered. that is the basis for his reassertion of the revolutionary significance of america. but the religious dimension of political life as recognized by kennedy not only provides a grounding for the rights of man that makes any form of political absolutism illegitimate, it also provides a transcendent goal for the political process. this is implied in his final words that “here on earth god’s work must truly be our own.” what he means here is, i think, more clearly spelled out in a previous paragraph, the wording of which, incidentally, has a distinctly biblical ring: now the trumpet summons us again—not as a call to bear arms, though arms we need—not as a call to battle, though embattled we are—but a call to bear the burden of a long twilight struggle, year in and year out, “rejoicing in hope, patient in tribulation”—a struggle against the common enemies of man: tyranny, poverty, disease and war itself. the whole address can be understood as only the most recent statement of a theme that lies very deep in the american tradition, namely the obligation, both collective and individual, to carry out god’s will on earth. this was the motivating spirit of those who founded america, and it has been present in every generation since. just below the surface throughout kennedy’s inaugural address, it becomes explicit in the closing statement that god’s work must be our own. that this very activist and noncontemplative conception of the fundamental religious obligation, which has been historically associated with the protestant position, should be enunciated so clearly in the first major statement of the first catholic president seems to underline how deeply established it is in the american outlook. let us now consider the form and history of the civil religious tradition in which kennedy was speaking. the idea of a civil religion the phrase “civil religion” is, of course, rousseau’s. in chapter 8, book 4 of the social contract, he outlines the simple dogmas of the civil religion: the existence of god, the life to come, the reward of virtue and the punishment of vice, and the exclusion of religious intolerance. all other religious opinions are outside the cognizance of the state and may be freely held by citizens. while the phrase “civil religion” was not used, to the best of my knowledge, by the founding fathers, and i am certainly not arguing for the particular influence of rousseau, it is clear that similar ideas, as part of the cultural climate of the late eighteenth century, were to be found among the americans. for example, benjamin franklin writes in his autobiography, i never was without some religious principles. i never doubted, for instance, the existence of the deity; that he made the world and govern’d it by his providence; that the most acceptable service of god was the doing of good to men; that our souls are immortal; and that all crime will be punished, and virtue rewarded either here or hereafter. these i esteemed the essentials of every religion; and, being to be found in all the religions we had in our country, i respected them all, tho’ with different degrees of respect, as i found them more or less mix’d with other articles, which, without any tendency to inspire, promote or confirm morality, serv’d principally do divide us, and make us unfriendly to one another. it is easy to dispose of this sort of position as essentially utilitarian in relation to religion. in farewell address (though the words may be hamilton’s) the utilitarian aspect is quite explicit: of all the dispositions and habits which lead to political prosperity, religion and morality are indispensable supports. in vain would that man claim the tribute of patriotism, who should labour to subvert these great pillars of human happiness, these firmest props of the duties of men and citizens. the mere politician, equally with the pious man ought to cherish and respect them. a volume could not trace all their connections with private and public felicity. let it simply be asked where is the security for property, for reputation, for life, if the sense of religious obligation desert the oaths, which are the instruments of investigation in courts of justice? and let us with caution indulge the supposition, that morality can be maintained without religion. whatever may be conceded to the influence of refined education on minds of peculiar structure, reason and experience both forbid us to expect that national morality can prevail in exclusion of religious principle. but there is every reason to believe that religion, particularly the idea of god, played a constitutive role in the thought of the early american statesmen. kennedy’s inaugural pointed to the religious aspect of the declaration of independence, and it might be well to look a that document a bit more closely. there are four references to god. the first speaks of the “laws of nature and of nature’s god” that entitle any people to be independent. the second is the famous statement that all men “are endowed by their creator with certain inalienable rights.” here jefferson is locating the fundamental legitimacy of the new nation in a conception of “higher law” that is itself based on both classical natural law and biblical religion. the third is an appeal to “the supreme judge of the world for the rectitude of our intentions,” and the last indicates “a firm reliance on the protection of divine providence.” in these last two references, a biblical god of history who stands in judgment over the world is indicated. the intimate relation of these religious notions with the self-conception of the new republic is indicated by the frequency of their appearance in early official documents. for example, we find in first inaugural address of april 30, 1789: it would be peculiarly improper to omit in this first official act my fervent supplications to that almighty being who rules over the universe, who presides in the councils of nations, and whose providential aids can supply every defect, that his benediction may consecrate to the liberties and happiness of the people of the united states a government instituted by themselves for these essential purposes, and may enable every instrument employed in its administration to execute with success the functions allotted to his charge. no people can be bound to acknowledge and adore the invisible hand which conducts the affairs of man more than those of the united states. every step by which we have advanced to the character of an independent nation seems to have been distinguished by some token providential agency…. the propitious smiles of heaven can never be expected on a nation that disregards the eternal rules of order and right which heaven itself has ordained…. the preservation of the sacred fire of liberty and the destiny of the republican model of government are justly considered, perhaps, as deeply, as finally, staked on the experiment intrusted to the hands of the american people. nor did these religious sentiments remain merely the personal expression of the president. at the request of both houses of congress, washington proclaimed on october 3 of that same first year as president that november 26 should be “a day of public thanksgiving and prayer,” the first thanksgiving day under the constitution. the words and acts of the founding fathers, especially the first few presidents, shaped the form and tone of the civil religion as it has been maintained ever since. though much is selectively derived from christianity, this religion is clearly not itself christianity. for one thing, neither washington nor adams nor jefferson mentions christ in his inaugural address; nor do any of the subsequent presidents, although not one of them fails to mention god.[iii] the god of the civil religion is not only rather “unitarian,” he is also on the austere side, much more related to order, law, and right than to salvation and love. even though he is somewhat deist in cast, he is by no means simply a watchmaker god. he is actively interested and involved in history, with a special concern for america. here the analogy has much less to do with natural law than with ancient israel; the equation of america with israel in the idea of the “american israel” is not infrequent.[iv] what was implicit in the words of washington already quoted becomes explicit in jefferson’s second inaugural when he said: “i shall need, too, the favor of that being in whose hands we are, who led our fathers, as israel of old, from their native land and planted them in a country flowing with all the necessaries and comforts of life.” europe is egypt; america, the promised land. god has led his people to establish a new sort of social order that shall be a light unto all the nations.[v] this theme, too, has been a continuous one in the civil religion. we have already alluded to it in the case of the kennedy inaugural. we find it again in president johnson’s inaugural address: they came already here—the exile and the stranger, brave but frightened—to find a place where a man could be his own man. they made a covenant with this land. conceived in justice, written in liberty, bound in union, it was meant one day to inspire the hopes of all mankind; and it binds us still. if we keep its terms, we shall flourish. what we have, then, from the earliest years of the republic is a collection of beliefs, symbols, and rituals with respect to sacred things and institutionalized in a collectivity. this religion—there seems no other word for it—while not antithetical to and indeed sharing much in common with christianity, was neither sectarian nor in any specific sense christian. at a time when the society was overwhelmingly christian, it seems unlikely that this lack of christian reference was meant to spare the feelings of the tiny non-christian minority. rather, the civil religion expressed what those who set the precedents felt was appropriate under the circumstances. it reflected their private as well as public views. nor was the civil religion simply “religion in general.” while generality was undoubtedly seen as a virtue by some, as in the quotation from franklin above, the civil religion was specific enough when it came to the topic of america. precisely because of this specificity, the civil religion was saved from empty formalism and served as a genuine vehicle of national religious self-understanding. but the civil religion was not, in the minds of franklin, washington, jefferson, or other leaders, with the exception of a few radicals like tom paine, ever felt to be a substitute for christianity. there was an implicit but quite clear division of function between the civil religion and christianity. under the doctrine of religious liberty, an exceptionally wide sphere of personal piety and voluntary social action was left to the churches. but the churches were neither to control the state nor to be controlled by it. the national magistrate, whatever his private religious views, operates under the rubrics of the civil religion as long as he is in his official capacity, as we have already seen in the case of kennedy. this accommodation was undoubtedly the product of a particular historical moment and of a cultural background dominated by protestantism of several varieties and by the enlightenment, but it has survived despite subsequent changes in the cultural and religious climate. civil war and civil religion until the civil war, the american civil religion focused above all on the event of the revolution, which was seen as the final act of the exodus from the old lands across the waters. the declaration of independence and the constitution were the sacred scriptures and washington the divinely appointed moses who led his people out of the hands of tyranny. the civil war, which sidney mead calls “the center of american history,” [vi] was the second great event that involved the national self-understanding so deeply as to require expression in civil religion. in 1835, alexis de tocqueville wrote that the american republic has never really been tried and that victory in the revolutionary war was more the result of british preoccupation elsewhere and the presence of a powerful ally than of any great military success of the americans. but in 1861 the time of testing had indeed come. not only did the civil war have the tragic intensity of fratricidal strife, but it was one of the bloodiest wars of the nineteenth century; the loss of life was far greater than any previously suffered by americans. the civil war raised the deepest questions of national meaning. the man who not only formulated but in his own person embodied its meaning for americans was abraham lincoln. for him the issue was not in the first instance slavery but “whether that nation, or any nation so conceived, and so dedicated, can long endure.” he had said in independence hall in philadelphia on february 22, 1861: all the political sentiments i entertain have been drawn, so far as i have been able to draw them, from the sentiments which originated in and were given to the world from this hall. i have never had a feeling, politically, that did not spring from the sentiments embodied in the declaration of independence. [vii] the phrases of jefferson constantly echo in lincoln’s speeches. his task was, first of all, to save the union—not for america alone but for the meaning of america to the whole world so unforgettably etched in the last phrase of the gettysburg address. but inevitably the issue of slavery as the deeper cause of the conflict had to be faced. in his second inaugural, lincoln related slavery and the war in an ultimate perspective: if we shall suppose that american slavery is one of those offenses which, in the providence of god, must needs come, but which, having continued through his appointed time, he now wills to remove, and that he gives to both north and south this terrible war as the woe due to those by whom the offense came, shall we discern therein any departure from those divine attributes which the believers in a living god always ascribe to him? fondly do we hope, fervently do we pray, that this mighty scourge of war may speedily pass away. yet, if god wills that it continue until all the wealth piled by the bondsman’s two hundred and fifty years of unrequited toil shall be sunk, and until every drop of blood drawn with the lash shall be paid by another drawn with the sword, as was said three thousand years ago, so still it must be said “the judgements of the lord are true and righteous altogether.” but he closes on a note if not of redemption then of reconciliation—“with malice toward none, with charity for all.” with the civil war, a new theme of death, sacrifice, and rebirth enters the new civil religion. it is symbolized in the life and death of lincoln. nowhere is it stated more vividly than in the gettysburg address, itself part of the lincolnian “new testament” among the civil scriptures. robert lowell has recently pointed out the “insistent use of birth images” in this speech explicitly devoted to “these honored dead”: “brought forth,” “conceived,” “created,” “a new birth of freedom.” he goes on to say: the gettysburg address is a symbolic and sacramental act. its verbal quality is resonance combined with a logical, matter of fact, prosaic brevity…. in his words, lincoln symbolically died, just as the union soldiers really died—and as he himself was soon really to die. by his words, he gave the field of battle a symbolic significance that it has lacked. for us and our country, he left jefferson’s ideals of freedom and equality joined to the christian sacrificial act of death and rebirth. i believe this is the meaning that goes beyond sect or religion and beyond peace and war, and is now part of our lives as a challenge, obstacle and hope.[viii] lowell is certainly right in pointing out the christian quality of the symbolism here, but he is also right in quickly disavowing any sectarian implication. the earlier symbolism of the civil religion had been hebraic without any specific sense of being jewish. the gettysburg symbolism (“ … those who here gave their lives, that that nation might live”) is christian without having anything to do with the christian church. the symbolic equation of lincoln with jesus was made relatively early. w. h. herndon, who had been lincoln’s law partner, wrote: for fifty years god rolled abraham lincoln through his fiery furnace. he did it to try abraham and to purify him for his purposes. this made mr. lincoln humble, tender, forbearing, sympathetic to suffering, kind, sensitive, tolerant; broadening, deepening and widening his whole nature; making him the noblest and loveliest character since jesus christ…. i believe that lincoln was god’s chosen one. [ix] with the christian archetype in the background, lincoln, “our martyred president,” was linked to the war dead, those who “gave the last full measure of devotion.” the theme of sacrifice was indelibly written into the civil religion. the new symbolism soon found both physical and ritualistic expression. the great number of the war dead required the establishment of a number of national cemeteries. of these, gettysburg national cemetery, which lincoln’s famous address served to dedicate, has been overshadowed only by the arlington national cemetery. begun somewhat vindictively on the lee estate across the river from washington, partly with the end that the lee family could never reclaim it,[x] it has subsequently become the most hallowed monument of the civil religion. not only was a section set aside for the confederate dead, but it has received the dead of each succeeding american war. it is the site of the one important new symbol to come out of world war i, the tomb of the unknown soldier; more recently it has become the site of the tomb of another martyred president and its symbolic eternal flame. memorial day, which grew out of the civil war, gave ritual expression to the themes we have been discussing. as lloyd warner has so brilliantly analyzed it, the memorial day observance, especially in the towns and smaller cities of america, is a major event for the whole community involving a rededication to the martyred dead, to the spirit of sacrifice, and to the american vision.[xi] just as thanksgiving day, which incidentally was securely institutionalized as an annual national holiday only under the presidency of lincoln, serves to integrate the family into the civil religion, so memorial day has acted to integrate the local community into the national cult. together with the less overtly religious fourth of july and the more minor celebrations of veterans day and the birthdays of washington and lincoln, these two holidays provide an annual ritual calendar for the civil religion. the public school system serves as a particularly important context for the cultic celebration of the civil rituals. the civil religion today in reifying and giving a name to something that, though pervasive enough when you look at it, has gone on only semiconsciously, there is risk of severely distorting the data. but the reification and the naming have already begun. the religious critics of “religion in general,” or of the “religion of the ‘american way of life,’” or of “american shinto” have really been talking about the civil religion. as usual in religious polemic, they take as criteria the best in their own religious tradition and as typical the worst in the tradition of the civil religion. against these critics, i would argue that the civil religion at its best is a genuine apprehension of universal and transcendent religious reality as seen in or, one could almost say, as revealed through the experience of the american people. like all religions, it has suffered various deformations and demonic distortions. at its best, it has neither been so general that it has lacked incisive relevance to the american scene nor so particular that it has placed american society above universal human values. i am not at all convinced that the leaders of the churches have consistently represented a higher level of religious insight than the spokesmen of the civil religion. reinhold niebuhr has this to say of lincoln, who never joined a church and who certainly represents civil religion at its best: an analysis of the religion of abraham lincoln in the context of the traditional religion of his time and place and of its polemical use on the slavery issue, which corrupted religious life in the days before and during the civil war, must lead to the conclusion that lincoln’s religious convictions were superior in depth and purity to those, not only of the political leaders of his day, but of the religious leaders of the era.[xii] perhaps the real animus of the religious critics has been not so much against the civil religion in itself but against its pervasive and dominating influence within the sphere of church religion. as s. m. lipset has recently shown, american religion at least since the early nineteenth century has been predominantly activist, moralistic, and social rather than contemplative, theological, or innerly spiritual.[xiii] de tocqueville spoke of american church religion as “a political institution which powerfully contributes to the maintenance of a democratic republic among the americans”[xiv] by supplying a strong moral consensus amidst continuous political change. henry bargy in 1902 spoke of american church religion as “la poésie du civisme.”[xv] it is certainly true that the relation between religion and politics in america has been singularly smooth. this is in large part due to the dominant tradition. as de tocqueville wrote: the greatest part of british america was peopled by men who, after having shaken off the authority of the pope, acknowledged no other religious supremacy: they brought with them into the new world a form of christianity which i cannot better describe than by styling it a democratic and republican religion.[xvi] the churches opposed neither the revolution nor the establishment of democratic institutions. even when some of them opposed the full institutionalization of religious liberty, they accepted the final outcome with good grace and without nostalgia for the ancien régime. the american civil religion was never anticlerical or militantly secular. on the contrary, it borrowed selectively from the religious tradition in such a way that the average american saw no conflict between the two. in this way, the civil religion was able to build up without any bitter struggle with the church powerful symbols of national solidarity and to mobilize deep levels of personal motivation for the attainment of national goals. such an achievement is by no means to be taken for granted. it would seem that the problem of a civil religion is quite general in modern societies and that the way it is solved or not solved will have repercussions in many spheres. one need only to think of france to see how differently things can go. the french revolution was anticlerical to the core and attempted to set up an anti-christian civil religion. throughout modern french history, the chasm between traditional catholic symbols and the symbolism of 1789 has been immense. american civil religion is still very much alive. just three years ago we participated in a vivid reenactment of the sacrifice theme in connection with the funeral of our assassinated president. the american israel theme is clearly behind both kennedy’s new frontier and johnson’s great society. let me give just one recent illustration of how the civil religion serves to mobilize support for the attainment of national goals. on march 15, 1965, president johnson went before congress to ask for a strong voting-rights bill. early in the speech he said: rarely are we met with the challenge, not to our growth or abundance, or our welfare or our society—but rather to the values and the purposes and the meaning of our beloved nation. the issue of equal rights for american negroes is such an issue. and should we double our wealth and conquer the stars and still be unequal to this issue, then we will have failed as a people and as a nation. for with a country as with a person, “what is a manited, if he shall gain the whole world, and lose his own soul.” and in conclusion he said: above the pyramid on the great seal of the united states it says in latin, “god has favored our undertaking.” god will not favor everything that we do. it is rather our duty to divine his will. i cannot help but believe that he truly understands and that he really favors the undertaking that we begin here tonight.[xvii] the civil religion has not always been invoked in favor of worthy causes. on the domestic scene, an american-legion type of ideology that fuses god, country, and flag has been used to attack nonconformist and liberal ideas and groups of all kinds. still, it has been difficult to use the words of jefferson and lincoln to support special interests and undermine personal freedom. the defenders of slavery before the civil war came to reject the thinking of the declaration of independence. some of the most consistent of them turned against not only jeffersonian democracy but reformation religion; they dreamed of a south dominated by medieval chivalry and divine-right monarchy.[xviii] for all the overt religiosity of the radical right today, their relation to the civil religious consensus is tenuous, as when the john birch society attacks the central american symbol of democracy itself. with respect to america’s role in the world, the dangers of distortion are greater and the built-in safeguards of the tradition weaker. the theme of the american israel was used, almost from the beginning, as a justification for the shameful treatment of the indians so characteristic of our history. it can be overtly or implicitly linked to the ideal of manifest destiny that has been used to legitimate several adventures in imperialism since the early nineteenth century. never has the danger been greater than today. the issue is not so much one of imperial expansion, of which we are accused, as of the tendency to assimilate all governments or parties in the world that support our immediate policies or call upon our help by invoking the notion of free institutions and democratic values. those nations that are for the moment “on our side” become “the free world.” a repressive and unstable military dictatorship in south vietnam becomes “the free people of south vietnam and their government.” it is then part of the role of america as the new jerusalem and “the last best hope of earth” to defend such governments with treasure and eventually with blood. when our soldiers are actually dying, it becomes possible to consecrate the struggle further by invoking the great theme of sacrifice. for the majority of the american people who are unable to judge whether the people in south vietnam (or wherever) are “free like us,” such arguments are convincing. fortunately president johnson has been less ready to assert that “god has favored our undertaking” in the case of vietnam than with respect to civil rights. but others are not so hesitant. the civil religion has exercised long-term pressure for the humane solution of our greatest domestic problem, the treatment of the negro american. it remains to be seen how relevant it can become for our role in the world at large, and whether we can effectually stand for “the revolutionary beliefs for which our forbears fought,” in john f. kennedy’s words. the civil religion is obviously involved in the most pressing moral and political issues of the day. but it is also caught in another kind of crisis, theoretical and theological, of which it is at the moment largely unaware. “god” has clearly been a central symbol in the civil religion from the beginning and remains so today. this symbol is just as central to the civil religion as it is to judaism or christianity. in the late eighteenth century this posed no problem; even tom paine, contrary to his detractors, was not an atheist. from left to right and regardless of church or sect, all could accept the idea of god. but today, as even time has recognized, the meaning of “god” is by no means so clear or so obvious. there is no formal creed in the civil religion. we have had a catholic president; it is conceivable that we could have a jewish one. but could we have an agnostic president? could a man with conscientious scruples about using the word “god” the way kennedy and johnson have used it be elected chief magistrate of our country? if the whole god symbolism requires reformulation, there will be obvious consequences for the civil religion, consequences perhaps of liberal alienation and of fundamentalist ossification that have not so far been prominent in this realm. the civil religion has been a point of articulation between theoundest commitments of western religious and philosophical tradition and the common beliefs of ordinary americans. it is not too soon to consider how the deepening theological crisis may affect the future of this articulation. the third time of trial in conclusion it may be worthwhile to relate the civil religion to the most serious situation that we as americans now face, what i call the third time of trial. the first time of trial had to do with the question of independence, whether we should or could run our own affairs in our own way. the second time of trial was over the issue of slavery, which in turn was only the most salient aspect of the more general problem of the full institutionalization of democracy within our country. this second problem we are still far from solving though we have some notable successes to our credit. but we have been overtaken by a third great problem that has led to a third great crisis, in the midst of which we stand. this is the problem of responsible action in a revolutionary world, a world seeking to attain many of the things, material and spiritual, that we have already attained. americans have, from the beginning, been aware of the responsibility and the significance our republican experiment has for the whole world. the first internal political polarization in the new nation had to do with our attitude toward the french revolution. but we were small and weak then, and “foreign entanglements” seemed to threaten our very survival. during the last century, our relevance for the world was not forgotten, but our role was seen as purely exemplary. our democratic republic rebuked tyranny by merely existing. just after world war i we were on the brink of taking a different role in the world, but once again we turned our backs. since world war the old pattern has become impossible. every president since franklin roosevelt has been groping toward a new pattern of action in the world, one that would be consonant with our power and our responsibilities. for truman and for the period dominated by john foster dulles that pattern was seen to be the great manichean confrontation of east and west, the confrontation of democracy and “the false philosophy of communism” that provided the structure of inaugural address. but with the last years of eisenhower and with the successive two presidents, the pattern began to shift. the great problems came to be seen as caused not solely by the evil intent of any one group of men. for kennedy it was not so much a struggle against particular men as against “the common enemies of man: tyranny, poverty, disease and war itself.” but in the midst of this trend toward a less primitive conception of ourselves and our world, we have somehow, without anyone really intending it, stumbled into a military confrontation where we have come to feel that our honor is at stake. we have in a moment of uncertainty been tempted to rely on our overwhelming physical power rather than on our intelligence, and we have, in part, succumbed to this temptation. bewildered and unnerved when our terrible power fails to bring immediate success, we are at the edge of a chasm the depth of which no man knows. i cannot help but think of robinson jeffers, whose poetry seems more apt now than when it was written, when he said: unhappy country, what wings you have! … weep (it is frequent in human affairs), weep for the terrible magnificence of the means, the ridiculous incompetence of the reasons, the bloody and shabby pathos of the result. but as so often before in similar times, we have a man of prophetic stature, without the bitterness or misanthropy of jeffers, who, as lincoln before him, calls this nation to its judgment: when a nation is very powerful but lacking in self-confidence, it is likely to behave in a manner that is dangerous both to itself and to others. gradually but unmistakably, america is succumbing to that arrogance of power which has afflicted, weakened and in some cases destroyed great nations in the past. if the war goes on and expands, if that fatal process continues to accelerate until america becomes what it is not now and never has been, a seeker after unlimited power and empire, then vietnam will have had a mighty and tragic fallout indeed. i do not believe that will happen. i am very apprehensive but i still remain hopeful, and even confident, that america, with its humane and democratic traditions, will find the wisdom to match its power.[xix] without an awareness that our nation stands under higher judgment, the tradition of the civil religion would be dangerous indeed. fortunately, the prophetic voices have never been lacking. our present situation brings to mind the mexican-american war that lincoln, among so many others, opposed. the spirit of civil disobedience that is alive today in the civil rights movement and the opposition to the vietnam war was already clearly outlined by henry david thoreau when he wrote, “if the law is of such a nature that it requires you to be an agent of injustice to another, then i say, break the law. thoreau’s words, “i would remind my countrymen that they are men first, and americans at a late and convenient hour,”[xx] provide an essential standard for any adequate thought and action in our third time of trial. as americans, we have been well favored in the world, but it is as men that we will be judged. out of the first and second times of trial have come, as we have seen, the major symbols of the american civil religion. there seems little doubt that a successful negotiation of this third time of trial—the attainment of some kind of viable and coherent world order—would precipitate a major new set of symbolic forms. so far the flickering flame of the united nations burns too low to be the focus of a cult, but the emergence of a genuine transnational sovereignty would certainly change this. it would necessitate the incorporation of vital international symbolism into our civil religion, or, perhaps a better way of putting it, it would result in american civil religion becoming simply one part of a new civil religion of the world. it is useless to speculate on the form such a civil religion might take, though it obviously would draw on religious traditions beyond the sphere of biblical religion alone. fortunately, since the american civil religion is not the worship of the american nation but an understanding of the american experience in the light of ultimate and universal reality, the reorganization entailed by such a new situation need not disrupt the american civil religion’s continuity. a world civil religion could be accepted as a fulfillment and not as a denial of american civil religion. indeed, such an outcome has been the eschatological hope of american civil religion from the beginning. to deny such an outcome would be to deny the meaning of america itself. behind the civil religion at every point lie biblical archetypes: exodus, chosen people, promised land, new jerusalem, and sacrificial death and rebirth. but it is also genuinely american and genuinely new. it has its own prophets and its own martyrs, its own sacred events and sacred places, its own solemn rituals and symbols. it is concerned that america be a society as perfectly in accord with the will of god as men can make it, and a light to all nations. it has often been used and is being used today as a cloak for petty interests and ugly passions. it is in need—as any living faith—of continual reformation, of being measured by universal standards. but it is not evident that it is incapable of growth and new insight. it does not make any decisions for us. it does not remove us from moral ambiguity, from being, in lincoln’s fine phrase, an “almost chosen people.” but it is a heritage of moral and religious experience from which we still have much to learn as we formulate the decisions that lie ahead. endnotes [i] why something so obvious should have escaped serious analytical attention is itself an interesting problem. part of the reason is probably the controversial nature of the subject. from the earliest years of the nineteenth century, conservative religious and political groups have argued that christianity is, in fact, the national religion. some of them from time to time and as recently as the 1950s proposed constitutional amendments that would explicitly recognize the sovereignty of christ. in defending the doctrine of separation of church and state, opponents of such groups have denied that the national polity has, intrinsically, anything to do with religion at all. the moderates on this issue have insisted that the american state has taken a permissive and indeed supportive attitude toward religious groups (tax exemptions, et cetera), thus favoring religion but still missing the positive institutionalization with which i am concerned. but part of the reason this issue has been left in obscurity is certainly due to the peculiarly western concept of “religion” as denoting a single type of collectivity of which an individual can be a member of one and only one at a time. the durkheimian notion that every group has a religious dimension, which would be seen as obvious in southern or eastern asia, is foreign to us. this obscures the recognition of such dimensions in our society. [ii] dwight d. eisenhower, in will herberg, protestant-catholic-jew (garden city, n.y.: doubleday & co., 1955), p. 97. [iii] god is mentioned or referred to in all inaugural addresses but second, which is a very brief (two paragraphs) and perfunctory acknowledgement. it is not without interest that the actual word “god” does not appear until monroe’s second inaugural, march 5, 1821. in his first inaugural, washington refers to god as “that almighty being who rules the universe,” “great author of every public and private good,” “invisible hand,” and “benign parent of the human race.” john adams refers to god as “providence,” “being who is supreme over all,” “patron of order,” “fountain of justice,” and “protector in all ages of the world of virtuous liberty.” jefferson speaks of “that infinite power which rules the destinies of the universe,” and “that being in whose hands we are.” madison speaks of “that almighty being whose power regulates the destiny of nations,” and “heaven.” monroe uses “providence” and “the almighty” in his first inaugural and finally “almighty god” in his second. see inaugural addresses of the presidents of the united states from george washington 1789 to harry s. truman 1949, 82d congress, 2d session, house document no. 540, 1952. [iv] for example, abiel abbot, pastor of the first church in haverhill, massachusetts, delivered a thanksgiving sermon in 1799, traits of resemblance in the people of the united states of america to ancient israel, in which he said, “it has been often remarked that the people of the united states come nearer to a parallel with ancient israel, than any other nation upon the globe. hence ‘our american israel’ is a term frequently used; and common consent allows it apt and proper.” in hans kohn, the idea of nationalism (new york: macmillan co., 1961), p. 665. [v] that the mosaic analogy was present in the minds of leaders at the very moment of the birth of the republic is indicated in the designs proposed by franklin and jefferson for the seal of the united states of america. together with adams, they formed a committee of three delegated by the continental congress on july 4, 1776, to draw up the new device. “franklin proposed as the device moses lifting up his wand and dividing the red sea while pharaoh was overwhelmed by its waters, with the motto ‘rebellion to tyrants is obedience to god.’ jefferson proposed the children of israel in the wilderness ‘led by a cloud by day and a pillar of fire at night.’” anson phelps stokes, church and state in the united states, vol. 1 (new york: harper & co., 1950), pp. 467-68. [vi] sidney e. mead, the lively experiment (new york: harper & row, 1963), p. 12. [vii] abraham lincoln, in allan nevins, ed., lincoln and the gettysburg address (urbana, ill.: univ. of ill. press, 1964), p. 39. [viii] robert lowell, in ibid., “on the gettysburg address,” pp. 88-89. [ix] william henry herndon, in sherwood eddy, the kingdom of god and the american dream (new york: harper & row, 1941), p. 162. [x] karl decker and angus mcsween, historic arlington (washington, d.c., 1892), pp. 60-67. [xi] how extensive the activity associated with memorial day can be is indicated by warner: “the sacred symbolic behavior of memorial day, in which scores of the town’s organizations are involved, is ordinarily divided into four periods. during the year separate rituals are held by many of the associations for their dead, and many of these activities are connected with later memorial day events. in the second phase, preparations are made during the last three or four weeks for the ceremony itself, and some of the associations perform public rituals. the third phase consists of scores of rituals held in all the cemeteries, churches, and halls of the associations. these rituals consist of speeches and highly ritualized behavior. they last for two days and are climaxed by the fourth and last phase, in which all the separate celebrants gather in the center of the business district on the afternoon of memorial day. the separate organizations, with their members in uniform or with fitting insignia, march through the town, visit the shrines and monuments of the hero dead, and, finally, enter the cemetery. here dozens of ceremonies are held, most of them highly symbolic and formalized.” during these various ceremonies lincoln is continually referred to and the gettysburg address recited many times. w. lloyd warner, american life (chicago: univ. of chicago press, 1962), pp. 8-9. [xii] reinhold niebuhr, “the religion of abraham lincoln,” in nevins, ed., op. cit., p. 72. william j. wolfe of the episcopal theological school in cambridge, massachusetts, has written: “lincoln is one of the greatest theologians of america—not in the technical meaning of producing a system of doctrine, certainly not as a defender of some one denomination, but in the sense of seeing the hand of god intimately in the affairs of nations. just so the prophets of israel criticized the events of their day from the perspective of the god who is concerned for history, and who reveals his will within it. lincoln now stands among god’s latter day prophets.” the religion of abraham lincoln (new york, 1963), p. 24. [xiii] seymour martin lipset, “religion and american values in the first new nation (new york: basic books, 1964), chap. 4. [xiv] alexis de tocqueville, democracy in america, vol. 1 (garden city, n.y.: doubleday & co., anchor books, 1954), p. 310. [xv] henry bargy, la religion dans la société aux états-unis (paris, 1902), p. 31. [xvi] de tocqueville, op. cit., p. 311. later he says, “in the united states even the religion of most of the citizens is republican, since it submits the truths of the other world to private judgment, as in politics the care of their temporal interests is abandoned to the good sense of the people. thus every man is allowed freely to take that road which he thinks will lead him to heaven, just as the law permits every citizen to have the right of choosing his own government” (p. 436). [xvii] lyndon b. johnson, in u.s., congressional record, house, march 15, 1965, pp. 4924, 4926. [xviii] see louis hartz, “the feudal dream of the south,” pt. 4, the liberal tradition in america (new york: harcourt, brace & co., 1955). [xix] senator j. william fullbright, speech of april 28, 1966, as reported in the new york times, april 29, 1966. [xx] henry david thoreau, in yehoshua arieli, individualism and nationalism in american ideology (cambridge, mass.: harvard univ. press, 1964), p. 274.
|
ɪt ɪz taɪm tɪ əˈtɛmpt ðət ˈhɑrdəst əv si ɑrˈsɛlvz fər hu wi ər, tɪ si wət ɪt ɪz wi ər duɪŋ ənd wət ɪz biɪŋ dən tɪ ˈjuˈɛs. tu θɪŋz prɑmpt ðə θɔt. wi hæv ðə ˈleɪtəst nuz ɔn ˌkɑnfrənˈteɪʃən wɪθ ˈrəʃə, ənd wi hæv ə ˈnuli prɪˈsɪpɪtəs dɪˈklaɪn ɪn ðə ˈnæʃənəl ˌkɑnvərˈseɪʃən ɔn ðɪs ˈkraɪsəs. ɪn maɪ ˌɛstəˈmeɪʃən, wi riʧ ˈdeɪnʤərəs nu loʊz ɪn boʊθ rɪˈspɛkts. ˌædvərˈtaɪzmənt: ɪt ɪz ˈɔlˌweɪz ˈdɪfəkəlt fər ðə ˈlɪvɪŋ tɪ si ðɛmˈsɛlvz ɛz səˈspɛndɪd ɪn ˈhɪstəri. biɪŋ əp əˈgɛnst ðə rɑk feɪs əv ɪˈvɛnts, biɪŋ ðə stəf əv wɪʧ ɪˈvɛnts ər meɪd, əˈlaʊz noʊ ˈdɪstəns, ənd əˈʧivɪŋ pərˈspɛktɪv wɪˈθaʊt ˈɛni teɪks ən ˈɑrʤuəs ˈɛfərt. bət wi hæv tɪ meɪk ən əˈtɛmpt æt ðɪs fild əv ˈvɪʒən naʊ. ˈɛvəri ˈmoʊmənt kaʊnts ɛz ˈhɪstəri, bət səm ˈpæsɪʤɪz ər ˈbɪgər ðən ˈəðərz. ənd ðɪs, ɑrz, ɪz ˈvɛri bɪg ɛz əv ðə læst 10 deɪz, ˈmeɪbi tu wiks. wi ər naʊ ˌɪnˈvaɪtɪd tɪ lɛt ðɪs taɪm teɪk ə pleɪs əˈlɔŋˈsaɪd ðə ˈfrɛnzid ˈɪntərvəl ðət prɪˈsidɪd ðə əˈmɛrɪkən əˈtæk ɔn ðə ˈspænɪʃ ɪn 1898 ðə rɛd skɛr əv ðə ˈpɪriəd ənd ðə ˈsɛkənd, ˈvɛri ˈdɛdli (ənd ˈdɛdənɪŋ) skɛr əv ðə ənd 1950s*. ʤɔɪn mi, pliz, ɪn ˌɪnˈsɪstɪŋ wi ər ə ˈbɛtər ˈpipəl ðən ðɪs. ˈkɑnstɪnˌtin, ə prəˈfɛsər æt ə ˈrisərʧ ˌjunəˈvərsəti ɪn ˈmɔˌskaʊ, geɪv ðə nu jɔrk taɪmz ən ˈɪntəˌrɛstɪŋ kwoʊˈteɪʃən ˈoʊvər ðə ˈwiˌkɪnd. ˈkəntri ɪz ɔn ə ˈhoʊli ˈmɪʃən. æt wɔr wɪθ ðə juˈnaɪtɪd states,”*,” sɛd. waɪ wʊd ju ˈbɑðər əˈbaʊt ðə smɔl ˈbætəlˌgraʊnd, ðə economy?”*?” θɪŋk əˈbaʊt ðɪs, ənd du soʊ ɪn tu dɪˈmɛnʃənz. ðɛr ɪz ðə kˈwɛʃən əv wɔr, ənd ðɛn ðə kˈwɛʃən əv battlegrounds.”*.” wət ɪz ðɪs mæn ˈtɔkɪŋ əˈbaʊt? wət əˈsəmpʃənz laɪ bɪˈhaɪnd ðɪs rɪˈmɑrk? wət ər ðə ˌɪmpləˈkeɪʃənz? ɪn læst ˈkɑləm aɪ kənˈfɛst əˈstɑnɪʃmənt æt ðə ˈrisənt tərn əv ɪˈvɛnts ɪn juˈkreɪn ənd ðə ˈwɛstərn riˈleɪʃənz wɪθ ˈrəʃə. ˈwɛstərn ˈjʊrəp, ˈtitərɪŋ æt ðə ɛʤ əv ˌɛkəˈnɑmɪk ˈkraɪsəs, ædz sɪgˈnɪfɪkəntli tɪ ɪts ˌvəlnərəˈbɪlɪtiz ɛz ɪt ɪn ˈsæŋkʃənz rəˈʒim əˈgɛnst ðə ˈrəʃən ˌfɛdərˈeɪʃən. ɪt ɪz ə ˈkəpəl əv ʃɔrt stɛps naʊ frəm ˈkraɪsəs tɪ kəˈtæstrəfi. ˌædvərˈtaɪzmənt: kiɛv beɪlz ɔn pis tɔks ənd ˈɪnstəntli ˈlɔnʧɪz ən æmˈbɪʃəs əˈfɛnsɪv ɪn ˈistərn juˈkreɪn. ɛz ðoʊz ˈɛlɪʤəbəl tɪ bi kənˈskrɪptɪd ˈdifɛkt ɪn səm ˈnəmbər tɪ ˈrəʃə, juˈkreɪn rɪˈmeɪnz ˈhɛvəli rɪˈlaɪənt ɔn ˈdɑkjəˌmɛnəd ˌriˈæləˌti noʊ wən ɪn ˈwɔʃɪŋtən ər ðə əˈmɛrɪkən ˈmidiə kɛrz tɪ tɔk əˈbaʊt. ˌɪnˈstɛd, ˈwɔʃɪŋtən ðɪs wik; rɛd ɪt hir ɪt wɪl bɪˈgɪn ˈsɛndɪŋ trups tɪ treɪn juˈkreɪniən ˈnæʃənəl ˈgɑrdzmɪn ɛz əv ðɪs spərɪŋ. ðə ˈvɛri ˈleɪtəst əraɪvz ɛz ðɪs ˈkɑləm gɪts ˈrɪtən. frɛʃ rɪˈpɔrts frəm ˈmɔˌskaʊ frəm wən ˈsəməri wɪl do—“u.s*. plænz ɪn ˌbɛlɑˈrʊs tɪ ˈoʊvərθˌroʊ. ˈloʊkəl ˈnæʃənəlɪsts ˈlɪkɪŋ ðɛr chops.”*.” ðə ɪz ðə skwɛr ɪn kiɛv wɛr ðə juˈkreɪn ˈkraɪsəs ˈstɑrtɪd tu əˈgoʊ. ɪz ˌælɪgˈzændər grigoryevich*, hu həz prɪˈzaɪdɪd ɪn ˌbɛlɑˈrʊs fər ðə pæst 21 jɪrz. aɪ ˈkænɑt kənˈfərm ðiz reports—four*, ˈrɪtən ɪn aɪ wɪl bɪˈgɪn ˈfɑloʊɪŋ pəˈlɪtɪkəl ˈfɔrʧənz ˈkloʊsli, ðɪs aɪ əˈʃʊr ju. hɪz sɪnz ər tu. ɪn ðə ˌɪˈmiˌdiət ˈpɪriəd hi blɑkt ðə ˌnioʊˈlɪbərəl therapy”*” ðət ˈrævɪʤd ˈrəʃə ənd ˈmɛni ˈəðər ɪˈkɑnəmiz ˈæftər ðə ˈsoʊviˌɛt ˈjunjən kəˈlæpst. mɔr ˈrisəntli hi ˈspɑnsərd ðə pis tɔks ɪn mɪnsk ðət kiɛv ʤɪst əˈbændənd. ˈdrɛdfəl mæn,. wət du wi hæv hir? haʊ tɪ meɪk sɛns əv ðiz θɪŋz? ˌædvərˈtaɪzmənt: ðiz ər ðə kˈwɛsʧənz ðət prɑmpt mi tɪ kæst ɑr ˈmoʊmənt ɪn hɪˈstɔrɪkəl aɪ hæv traɪd fər mənθs tɪ gɪt dən ɪn ðiz ˈkɑləmz. ənd ˈkɑnstɪnˌtin, ðə ɪn ˈmɔˌskaʊ, pʊt ðə ˈænsər ɛz ˈsɪmpli ɛz ɪt kən bi pʊt: wi ər æt wɔr. ənd ɪn ˈkɑnsəkwəns, ðə ˈrəʃənz kənˈsɪdər ðɛmˈsɛlvz æt wɔr wɪθ ˈjuˈɛs. ɪt həz bɪn ˈkɑmən ˈjusɪʤ fər mənθs tɪ seɪ wi hæv ˈɛnərd koʊld wɔr. ðɪs ɪz rɔŋ fər ˈsɛvərəl ˈrizənz, ənd ɪt ɪz taɪm wi ˌəndərˈstænd ðɛm. wən, ðə θɔt gɪvz ˌsərəpˈtɪʃəs ˈkəmfərt, sɪns ðə koʊld wɔr ˈnɛvər keɪm tɪ bloʊz. bət tɪ teɪk səʧ ˈkəmfərt naʊ ɪz tɪ mɪs wət ɪz goʊɪŋ ɔn ˌbiˈfɔr ɑr aɪz. ðɛr ɪz noʊ ˈɑrgjəmənt fər ˈkəmfərt ər iz. ˌædvərˈtaɪzmənt: tu, ðɛr kən bi noʊ koʊld wɔr bɪˈkəz ðə koʊld wɔr ɛz wi nu ɪt ˈnɛvər ˈɛndɪd. ˈistwərd krip, ˈʤɔrʤə ɪn 2008 juˈkreɪn naʊ, ðə ˈmərsələs, ˈrɛkləs ðət həz ʧeɪnʤd sɪns 1991 ər ˈtæktɪks, nɑt ˈstrætəʤi. wɪʧ lidz tɪ pɔɪnt θri. θri ɪz ðət ðə ˈɑbʤɛkt əv ðə wɔr aɪ əˈsərt wi ər naʊ ˈweɪʤɪŋ ɪz dɪˈstrəkʃən. tɪ pʊt ðɪs prɪˈsaɪsli, ˌɪnˈtɛnt ɪz nɑt tɪ dɪˈstrɔɪ ˈrəʃə: ɪt ɪz tɪ dɪˈstrɔɪ wət wi meɪ ɛz wɛl kɔl russia.”*.” ðə ˌɪmpləˈkeɪʃənz hir ʃʊd bi ˈɛvədənt. ðɪs ɪz "rəˈʒim ʧeɪnʤ" ɔn ðə ˈgrændəst skeɪl. wi kən naʊ ˌkɑmpriˈhɛnd pərˈvərs, ˈɔlˌmoʊst ˌdaɪəˈbɑlɪkəl ˈlɑʤɪk, ˈlɑʤɪk. ɪn læst ˈkɑləm aɪ juzd ðə tərm ““monomania,”*,” əbˈsɛʃən. aɪ ˈhɛzɪˌteɪtɪd tɪ kip ɪt strɔŋ, aɪ ðɛr wɑz noʊ nid. ðə ˈpɑləsi klɪks ɪn ˈwɔʃɪŋtən hæv noʊ ˌɪnˈtɛnʧən əv ɪn ðɪs wɔr ənˈtɪl ðeɪ wɪn ɪt. ˈrɛkəgˌnaɪz ðɪs ənd ju wɪl faɪnd ðə ˈprɑspɛkt əv hɑt wɔr ˈstɛrɪŋ ju daʊn. ˌædvərˈtaɪzmənt: wi kən ˈɔlsoʊ ˌəndərˈstænd ðə əˈpɛrəntli nɑnˈsɛnsɪkəl rɪsks ˈwɔʃɪŋtən ɪz ˈteɪkɪŋ ənd ˈfɔrsɪŋ ˌjʊrəˈpiənz ɔn ðə frənt laɪnz tɪ əkˈsɛpt. faɪv ˈθaʊzənd juˈkreɪniənz dɛd, ðə ˈɑrmɪŋ əv ˈnɑtsiz, ˈrəʃə prəˈvoʊkt ˈɪntu hɑˈstɪləti, ðə e.u*. ɪˈkɑnəmiz æt ðə ˈprɛsɪpəs: ɔl ðɪs əˈmaʊnts tɪ ðə battlegrounds.”*.” ɪt goʊz daʊn əˈməŋ ðə ˈpɑləsi klɪks ɛz kəˈlætərəl ˈdæmɪʤ ənd ˈnəθɪŋ mɔr. aɪ faɪnd noʊ ˈɛvədəns əv kənˈsərn ɪn ˈwɔʃɪŋtən fər ˈɛni əv ɪt. ðɪs ɪz wət aɪ min baɪ monomania*. θərd nu ˌæprɪˈhɛnʃən: ɪt ɪz nɑt ˈmɪrli ənˈlaɪkli ðət vˈlædəmɪr ˈputɪn wɪl nɑt stɛp bæk ɪn juˈkreɪn ər ˈbəkəl ˈəndər ðə ˈsæŋkʃənz rəˈʒim. ɪt ɪz ˌɪmˈpɑsəbəl. ˈrəʃənz fɑr əˈfild frəm ðə ˈkrɛmlɪn ʃɛr ðə θɔt ðət ðeɪ ər ɪn ə wɔr wɪθ əˈmɛrɪkənz. ðə ˈbɪtər truθ, əˈveɪləbəl tɪ ˈjuˈɛs ɛz əv ðiz pæst wiks, ɪz ðət ðeɪ ər raɪt. ˈmɛni ˈridərz meɪk ðə seɪ ““accusation”*” ɪz tɪ ˈɛnər ˈɪntu ðə ðɪs ˈkɑləm ɔn bɪˈhæf. ðə θɔt (nɑt ˈrɪli ðə wərd) ˈmɪsɪz ðə pɔɪnt ɪnˈtaɪərli, ɛz ˈfɑloʊz: ɪn maɪ rɛd, ðə wɔr wi hæv ˈɛnərd əˈpɑn brɪŋz ˈɪntu ʃɑrp ˈfoʊkɪs ðə ˈsɪŋgəl moʊst ˈvaɪtəl zoʊn əv ˈkɑnflɪkt. ðɪs ɪz ðə hɪˈstɔrɪkəli ənˈprɛsɪˌdɛntɪd ˌɪnˈsɪstəns ðət ɪt ɪz ðə ˈikwəl əv ðə wɛst, ðət ɪts ˈvæljuz ər ɛz ˈvælɪd ɛz ðə, ðət ðə wərld ɪz ˈməltəpəl naʊ ənd ðət bɪˈkəm modern”*” noʊ ˈlɔŋgər minz bɪˈkəm western.”*.” ˌædvərˈtaɪzmənt: ɪt ɪz ðɪs ðə əˈmɛrɪkən ɪˈlit θɪŋks ɪz wərθ ə wɔr. ɪt ɪz sɪn ðət hi faɪts ðɪs wɔr. ˈbɪtər truθ noʊ. 2 ɪn ðɪs ˈkɑntɛkst wi məst hoʊp hi wɪnz ɪt, fər ðə wərld wɪl bi fɑr ˈbɛtər ɔf wɪn əˈmɛrɪkəz kəmˈpəlʃən tɪ ˈdɑməˌneɪt ɪt ɪz dɪˈfitɪd. ðə ˈkɑləmnəst ɪz ˈpɛrəˌnɔɪd, ju meɪ seɪ, ˈgɪvɪn tɪ ˌgrændiˈoʊs dɪˈluʒənz. uh-uh*. ˈoʊnli əˈmɛrɪkənz əˈlərʤɪk tɪ ˈhɪstəri kən ˈpɑsəbli θɪŋk soʊ. əˈnəðər dɪˈludɪd ˈraɪtər pʊt ɪt ðɪs weɪ ə lɔŋ, lɔŋ taɪm əˈgoʊ: "ðɛr ər ˈoʊnli tu ˈpipəlz naʊ. ˈrəʃə ɪz stɪl ˈbɑrbərəs, bət ɪt ɪz greɪt. ðə ˈəðər jəŋ ˈneɪʃən ɪz əˈmɛrɪkə. ðə fˈjuʧər ɪz ðɛr bɪtˈwin ðiz tu greɪt wərldz. ˈsəmˌdeɪ ðeɪ wɪl kəˈlaɪd, ənd ðɛn wi wɪl si ˈstrəgəlz əv wɪʧ ðə pæst kən gɪv noʊ aɪˈdiə." ðɪs əˈlɛksɪs də ˈtoʊkvɪl. hi ˈpəblɪʃt ðə fərst ˈvɑljum əv ɪn america,”*,” wɛr ðɪs ˌɑbzərˈveɪʃən əˈpɪrd, ɪn 1835 fərˈgɛt əˈbaʊt ðə smɔl ˈmætər əv ˈwɛðər ðə koʊld wɔr ˈɛndɪd ənd naʊ restarts*: ðə laɪn ɪz ənˈbroʊkən bɪtˈwin də taɪm, wɪn ˈzɑrɪst ˈrəʃə wɑz fərst aɪˈdɛntəˌfaɪd ɛz ə ˈʧælənʤ tɪ ðə ˈpraɪməsi, ənd ðə frənt ɪn ˈistərn juˈkreɪn. ðɪs ɪz ðə ˌɪnˈhɛrətəns, ˈridərz. ðɪs ɪz hu wi ər ənd ðɪs ɪz wət wi ər duɪŋ. ˌædvərˈtaɪzmənt: wən əv ðə ˈrənɪŋ ˈɑrgjəmənts ðɪs pæst jɪr həz bɪn ʤɪst hu ˈstɑrtɪd ðə ˈtrəbəl ɪn juˈkreɪn ənd hu ˈɔθərz ðə hɑˈstɪləti naʊ prɪˈveɪlɪŋ bɪtˈwin ˈrəʃə ənd ðə wɛst. riˈlaɪɪŋ ɔn half-truths*, ənˈtruθs, ənd ðə gʊd oʊld əv ˈlivɪŋ out,”*,” ðə ˈɔrθəˌdɑksi səˈlɪdəˌfaɪz ɔn ðə ˌənsəbˈstænʃiˌeɪtɪd prɪˈzəmpʃən ðət ˈrəʃə məst bi rɔŋ, əˈspɛʃəli ˈgɪvɪn ˈputɪn prɪˈzaɪdz ˈoʊvər ɪt. noʊ nid əv ˈɛvədəns; seɪɪŋ ɪt ɪz ɪˈnəf. ə fju rɪˈpɔrtərz ənd ˈænəlɪsts hu ˈrɛfˌjuz tɪ sərˈɛndər ðɛr ˈpɛri æt kənˈsɔrʃjəm nuz, ˈstivən koʊən æt ˈprɪnstən, ə ˈkəpəl əv ðə ˈplɛnɪfəl ənd pərsˈweɪsɪv ˈɛvədəns əv riˌspɑnsəˈbɪləti: ɪt ɪkˈstɛndz bæk tɪ ðə ˈsoʊviˌɛt kəˈlæps. ðə ˌjʊrəˈpiənz ər rɪˈləktənt tag-alongs*. əˈmɛrɪkənz hæv ðɪs ˈɑrgjəmənt kənˈsərnɪŋ riˌspɑnsəˈbɪləti ənd ˈɪnəsəns wɪθ ˈɛvəri ˌɪntərˈvɛnʃən, goʊɪŋ bæk tɪ wɔr wɪθ ˈmɛksəˌkoʊ ˈdʊrɪŋ ðə fərst destiny”*” deɪz ɪn 1846 əˈnəðər rɪˈzɔrt tɪ ˈhɪstəri hɛlps. ðə neɪm əv ðə əˈmɛrɪkən geɪm həz frəm ðə fərst bɪn ˈsɪmpəl: wi, ə ˈpisəbəl ˈpipəl (wɪʧ wi wər ɪn ðə ˈsɛnʧəri ənd səm weɪ ˈɪntu ðə 19th*) du nɑt əˈgrɛs. wi teɪk əp ɑrmz ˈoʊnli ɪn rɪˈspɑns tɪ ðə ənˈʤəst ˌprɑvəˈkeɪʃənz əv ˈəðərz. noʊ ɪkˈsɛpʃənz. ˌædvərˈtaɪzmənt: goʊ daʊn ðə lɪst: ðə rɪˈdɪkjələs priˈtɛnsɪz ðət prɪˈsidɪd ðə wɔr; fərst, ˈfoʊni ˌækjəˈzeɪʃənz əv ˈsoʊviˌɛt əˈgrɛʃən; ðə threat”*” əv ˈgəvərnmənt ɪn gˌwɑtəˈmɑlə (ənd ˈdɪtoʊ ðə ˌsændɪˈnistəz ˈleɪtər); ðə ˈfrɔʤələnt gəlf əv ˈtɑŋkɪn ˌrɛzəˈluʃən; ðə beɪt bʊʃ aɪ θru ˈsɑdəm huˈseɪn soʊ hi wʊd ˌɪnˈveɪd kuˈweɪt; ðə bɪt ˌbiˈfɔr bʊʃ ˌɪnˈveɪʒən əv ˌɪˈrɑk. ðɛr ɪz məʧ mɔr, bət hu kən mɪs ðə pɔɪnt? ðə pɔɪnt biɪŋ: lɛt ˈjuˈɛs lərn rɪʧ ˈlɛsənz, siɪŋ baɪ weɪ əv ɪt hu wi ər ənd wət wi du ənd haʊ tɪ ʤəʤ ðiz kˈwɛsʧənz əv ˌkɔˈzɑlɪti ənd riˌspɑnsəˈbɪləti. aɪ hæv hæd əˈkeɪʒən tɪ saɪt ðə greɪt kənˈdɛrə kwoʊˈteɪʃən ˌbiˈfɔr ɪn ðɪs speɪs, frəm bʊk əv ˈlæftər ənd forgetting.”*.” ˈstrəgəl əv mæn əˈgɛnst paʊər ɪz ðə ˈstrəgəl əv ˈmɛməri əˈgɛnst forgetting,”*,” ðə ʧɛk ˈnɑvələst roʊt. ɪt əˈplaɪz hir, naʊ, tɪ ˈjuˈɛs. ɪt ɪz ɑr riˌspɑnsəˈbɪləti tɪ ɪnˈgeɪʤ ðɪs ˈstrəgəl soʊ ˈhɪstəri gɪts ˈrɪtən kərˈɛktli. ðɪs ɪz ˈkrɪtɪkəli ˌɪmˈpɔrtənt naʊ. ˌædvərˈtaɪzmənt: bət ðɛr ɪz ə dɪˈstrəktɪv ˈɛnəmi ɪn ðɪs ˈstrəgəl. ðə əˈmɛrɪkən prɛs, ðə nu jɔrk taɪmz ɪn ˌpɑˈtɪkjələr, həz noʊ ˌɪnˈtɛnʧən ˌwətsoʊˈɛvər əv ˈstrəgəlɪŋ əˈgɛnst ˈiðər paʊər ər fərˈgɛtɪŋ. ɪt feɪlz mɔr ər lɛs kəmˈplitli naʊ tɪ rɪˈmɛmbər ðət ɪt, tu, ɪz səˈpoʊzd tɪ bi ə poʊl əv paʊər, ə ˈkaʊntərˌveɪlɪŋ poʊl. ənd ɪts ˈifɛkt əˈpɑn ˈjuˈɛs kriˈeɪts əˈnəðər ˈkraɪsəs, ɛz aɪ rɛd ɪt. ˈnɛvər maɪnd ðə ˌmænjəˈfækʧər əv kənˈsɛnt: wi lɪv əˈmɪd ðə ˌmænjəˈfækʧər əv ˈɪgnərəns, ə wərs kənˈdɪʃən. ðɪs ˈɪgnərəns ɪz wət ɪz biɪŋ dən tɪ ˈjuˈɛs. ɪt ɪz ɛˈsɛnʃəl, ˌɪnˈdid, tɪ ðə ˌprɑsəˈkjuʃən əv ðə wɔr ɛz dɪˈfaɪnd əˈbəv. aɪ keɪm tɪ ðɪs θɔt baɪ weɪ əv ə vju əv ðə ˈlɑrʤər fəˈnɑməˌnɑn. ðə θrɛd əˈtæʧɪŋ tɪ ðiz ˈkɑləmz həz groʊn sˈwɪftli əv leɪt ˈɪntu ə keɪɑs əv ˌɪˈræʃənəl ˈnɑnsɛns wɪn ðə wərdz ““russia”*” ər ““putin”*” kəm əp ɪn ðə ˈkɑpi. səˈfaɪsɪz, ðə nid fər ˈlɑʤɪkəl ˈɑrgjəmənt (ˈɔlˌweɪz ˈwɛlkəm) ˈɑbviˌeɪtəd. frəm ðə spɪˈsɪfɪk tɪ ðə ˈʤɛnərəl ɪn ðɪs keɪs: ðɪs ˈkæstɪŋ əv krɪˈtik ənd dɪˈsɛnt ɛz ˈdipli ˈnoʊʃən, əv ə ˈdeɪnʤər ˈpipəl kən noʊ ˈlɔŋgər ˌɪgˈnɔr. moʊst ˌɪmˈpɔrtənt ɪz ðə ɪˈneɪbəlɪŋ əv bæd ˈpɑləsi. wi ər ˈgɪtɪŋ ɑrˈsɛlvz ɪn ˈvɛri bæd ˈtrəbəl. rɪˈmɛmbər, ðə ˈkjubən ˈmɪsəl ˈkraɪsəs məˈtɪriəˌlaɪzd mɔr ər lɛs ˈoʊvərˈnaɪt. ˌædvərˈtaɪzmənt: mɔr ˈpərsənəli, du ˈmɛni ˈridərz rɪˈmɛmbər wət ɪt wɑz laɪk tɪ lɪv θru ðə 1950s*? ˈvɛri ˈhɔrəbəl. wən kʊd nɑt brið. ˈjʊrəp rɪˈmeɪnz ˈpɑpjəˌleɪtəd wɪθ ðə ˈeɪʤɪŋ ˈɛkˌsaɪlz frəm ðɪs ˈpɪriəd. maɪ əˈbaɪdɪŋ kənˈsərn hir ɪz ðə ˌsaɪkəˈlɑʤɪkəl ˈvaɪələns ðɪs ˈklaɪmɪt ˈkɔzɪz. ˈstədi ðə 1950s*, ər ðə ˈpɪriəd ʤɪst ˌbiˈfɔr ˈtɛdi ˈruzəˌvɛlt ˌɪnˈveɪdɪd ˈkjubə ənd sɛnt ˈædmərəl dui ˈɪntu məˈnɪlə beɪ. wi ər nɑt fɑr frəm ˈiðər. ˌɪnˈsɛsənt red-baiting*, ˌɪnˈsɛsənt russia-baiting*, ˌɪnˈsɛsənt islamophobia*, ˌɪnˈsɛsənt wət hæv ju: ðə ˈdɛfənɪŋ nɔɪz əv ˈʤɪŋˌgoʊɪzəm ənd kənˈtɛmpt fər others’*’ pərˈspɛktɪvz ˈrɛndərz ˈpipəl əˈneɪbəl tɪ θɪŋk. səʧ ˈpipəl ər noʊ ˈlɔŋgər ˈsɛlfˈgəvərnɪŋ. ðeɪ ər ðə ˈpaʊərləs ˈsəbʤɪkts əv ˈmæstərz. səʧ ˈpɪriədz əv ˈhɪstəri ˈɔlsoʊ liv skɑrz. ˈpipəl du nɑt ˈimərʤ frəm ðɛm ˈvɪgərəsli ˈrɛdi tɪ θɪŋk ɪt ɔl θru əˈnu, ˈigər tɪ gɪt ɪt raɪt. ɛz aɪ hæv ˈɑrgjud ˈpriviəsli ɪn ðɪs speɪs, ðə əˈmɛrɪkən ˈkɑnʃəsnəs rɪˈmeɪnz mɑrd baɪ ðə ˈvaɪələns dən tɪ ɪt ˈdʊrɪŋ ðə koʊld wɔr ˈdɛkeɪdz. ju wɔnt ə keɪs ɪn pɔɪnt, ju? ɛz ɪt ˈhæpənz wən əraɪvz ɛz wi spik. wi naʊ lərn ðət ˈstivən koʊən, ðə dɪˈstɪŋgwɪʃt ˈprɪnstən russianist*, əˈlɔŋ wɪθ kəˈtrinə ˈvændən, ðə ˈɛdɪtər, hæd ðɛr tiθ kɪkt ɪn læst ˈɔtəm bɪˈkəz əv ˈprɪnsəpəld ˈɛˌseɪz ɔn ˈrəʃə ənd juˈkreɪn, wərk ˈnoʊtɪd ˈpriviəsli ɪn ðɪs speɪs. ðɪs ɪz ðə ˈriˌdəks, mɪs ðə pɔɪnt nɑt. koʊən ənd ˈvændən prəˈpoʊzd ˈfəndɪŋ ˈrisərʧ ˈviə ˈskɑlərli əˌsoʊʃiˈeɪʃən, ˈdɛdəkeɪtəd tɪ sˈlɑvɪk ənd ist ˌjʊrəˈpiən ˈstədiz. ðɛn keɪm ðə juˈkreɪn ˈkraɪsəs, ðɛn ðə ˈɛdəfəs əv laɪz ˈkæstɪŋ ˈrəʃə ɛz ðə ðɛn keɪm kərˈɛktɪv ˈpisɪz, ˈmɛni əv wɪʧ ˈvændən (hu ɪz ˈɔlsoʊ spaʊs) pʊt ɪn ðə ˈpeɪʤɪz. ɪn noʊˈvɛmbər, ðə əˌsoʊʃiˈeɪʃən ˈvoʊtɪd daʊn ˈfəndɪŋ əv mɔr ðən bɪˈkəz neɪm wʊd bi ɔn ɪt. wɪθ ˈnoʊtəbəl ɪkˈsɛpʃənz, ˈskɑlərz hæv ˈpruvən ə ˈgətlɛs lɔt sɪns ðə ˈərli koʊld wɔr jɪrz ˈfʊtˌnoʊts ənd ˈɪnfənət saɪˈteɪʃənz ɔn rɪkˈwɛst). ˈskɑlərˌʃɪp həz əˈblaɪʤd əˈfɪʃəl ˌaɪdiˈɑləʤi ˈɛvər sɪns, bət ðɪs ɪz ˈrənɪŋ fər ˈkəvər əv ə dɪˈprævəti aɪ hæv nɑt sin sɪns aɪ wɑz ˈbɛrli oʊld ɪˈnəf tɪ ˌəndərˈstænd ðə ˌɪnəˈlɛkʧuəl kərˈəpʃən ɔl əraʊnd ˈjuˈɛs ɪn ðə 1950s*. ðɪs ɪz wən əv ðə skɑrz. ˈdeɪnʤərəs ənd ˈnɪrli ˈruənəs ðɛn, ˈdeɪnʤərəs ɔn ðə weɪ tɪ ˈruənəs naʊ. noʊ dɪˈtæʧt ˈskɑlərˌʃɪp, noʊ əˈθɛnɪk ˈkəlʧər, noʊ kəˈpæsɪti tɪ si bɪɔnd ðə ˈspɛktəkəl. ˈhɪstəri wɪl hæv tɪ bi baɪ fˈjuʧər ˈskɑlərz. wən ˈkænɑt teɪk ðɪs laɪɪŋ daʊn. hir ɪz ðə rɪˈpɔrt ɔn ðə koʊən əˈfɛr, ˈpəblɪʃt nu jɔrk taɪmz. ənd ðɛˈrɪn laɪz ðə caker*, æt list fər mi: ðə pis baɪ ˈʤɛnəfər ˈʃuslər, ðə times’*’ ˈpəblɪʃɪŋ ˌkɔrəˈspɑndənt, ɪz ˈklinli dən. ɪt əˈpɪrz ɪn ðə ˈnuzˌpeɪpər mɔr riˈspɑnsəbəl ðən ˈɛni ˈəðər ˈmidiəm fər kriˈeɪtɪŋ ənd səˈsteɪnɪŋ ðə dɪsˈgreɪsfəl ˈklaɪmɪt wɛˈrɪn ˈkɑligz kən ˈsɛnsər ɪm wɪθ streɪt ˈfeɪsɪz. ˌsəbstɪˈtuʃən əv ðə ˌənˈkɑnʃəs ˈækʃən əv kraʊdz fər ðə ˈkɑnʃəs ækˈtɪvɪti əv individuals,”*,” guˈstɑvi lə bɑn roʊt, wən əv ðə ˈprɪnsəpəl ˌkɛrɪktərˈɪstɪks əv ðə ˈprɛzənt age.”*.” lə bɑn ˈpəblɪʃt kraʊd: ə ˈstədi əv ðə ˈpɑpjələr mind,”*,” ɪn 1908 ðə truθ hɛld ɪn ˈɪtəli ənd kˈwɪkli ðɛˈræftər ɪn ʤoʊ əˈmɛrɪkə. æsk ˈjɔrsɛlf: haʊ ˈkloʊsli dɪz ɪt dɪˈskraɪb ɑr taɪm? fərˈgɛt ˈhæpən here.”*.” tu leɪt. ɪt ɪz ˈhæpənɪŋ, æt wət peɪs wən ˈkænɑt seɪ. ɪn maɪ rɛd wi faɪnd ɑrˈsɛlvz naʊ ɛnˈmɛʃt ɪn ðoʊz əv wɪʧ ðə pæst kən gɪv noʊ idea,”*,” ɛz də ˈtoʊkvɪl pʊt ɪt. ɪkˈsɛpt ðət ðɛr ɪz ə lɔt mɔr ɪn ɑr pæst ðən ɪn hɪz, ənd ɑrz gɪvz ˈplɛnti əv aɪˈdiə ɪf ju lʊk æt ɪt ˈkɛrfəli ənd ˈoʊpən ˈjɔrsɛlf tɪ wət ɪt həz tɪ tɛl ju.
|
it is time to attempt that hardest of things—to see ourselves for who we are, to see what it is we are doing and what is being done to us.
two things prompt the thought. we have the latest news on washington’s confrontation with russia, and we have a newly precipitous decline in the national conversation on this crisis. in my estimation, we reach dangerous new lows in both respects.
advertisement:
it is always difficult for the living to see themselves as suspended in history. being up against the rock face of events, being the stuff of which events are made, allows no distance, and achieving perspective without any takes an arduous effort.
but we have to make an attempt at this field of vision now. every moment counts as history, but some passages are bigger than others. and this, ours, is very big as of the last 10 days, maybe two weeks.
we are now invited to let this time take a place alongside the frenzied interval that preceded the american attack on the spanish in 1898, the red scare of the post-1917 period and the second, very deadly (and deadening) mccarthyist scare of the late-1940s and 1950s. join me, please, in insisting we are a better people than this.
konstantin sonin, a professor at a much-celebrated research university in moscow, gave the new york times an interesting quotation over the weekend. “the country is on a holy mission. it’s at war with the united states,” sonin said. “so why would you bother about the small battleground, the economy?”
think about this, and do so in two dimensions. there is the question of war, and then the question of “small battlegrounds.” what is this man talking about? what assumptions lie behind this remark? what are the implications?
in last week’s column i confessed astonishment at the recent turn of events in ukraine and the western alliance’s relations with russia. western europe, teetering at the edge of economic crisis, adds significantly to its vulnerabilities as it acquiesces in washington’s sanctions regime against the russian federation. it is a couple of short steps now from crisis to catastrophe.
advertisement:
kiev bails on peace talks and instantly launches an ambitious offensive in eastern ukraine. as those eligible to be conscripted defect in some number to russia, ukraine remains heavily reliant on neo-nazi militias—a documented reality no one in washington or the american media cares to talk about. instead, washington announces—just this week; read it herethat it will begin sending troops to train ukrainian national guardsmen as of this spring.
the very latest arrives as this column gets written. fresh reports from moscow suggest—verbatim from one summary will do—“u.s. plans euromaidan in belarus to overthrow lukashenko. local nationalists licking their chops.” the maidan is the square in kiev where the ukraine crisis started two novembers ago. lukashenko is alexander grigoryevich, who has presided in belarus for the past 21 years.
i cannot confirm these reports—four, written in russian—but i will begin following lukashenko’s political fortunes closely, this i assure you. his sins are two. in the immediate post-soviet period he blocked the neoliberal “shock therapy” that ravaged russia and many other economies after the soviet union collapsed. more recently he sponsored the peace talks in minsk that kiev just abandoned. dreadful man, lukashenko.
what do we have here? how to make sense of these things?
advertisement:
these are the questions that prompt me to cast our moment in historical terms—something i have tried for months to get done in these columns. and konstantin sonin, the prof in moscow, put the answer as simply as it can be put: we are at war. and in consequence, the russians consider themselves at war with us.
it has been common usage for months to say we have entered cold war ii. this is wrong for several reasons, and it is time we understand them.
one, the thought gives surreptitious comfort, since the cold war never came to blows. but to take such comfort now is to miss what is going on before our eyes. there is no argument for comfort or ease.
advertisement:
two, there can be no cold war ii because the cold war as we knew it never ended. nato’s eastward creep, georgia in 2008, ukraine now, the merciless, reckless sanctions—all that has changed since 1991 are tactics, not strategy. which leads to point three.
three is that the object of the war i assert we are now waging is destruction. to put this precisely, washington’s intent is not to destroy russia: it is to destroy what we may as well call “putin’s russia.” the implications here should be evident. this is "regime change" on the grandest scale.
we can now comprehend washington’s logic—a perverse, almost diabolical logic, strangelovian logic. in last week’s column i used the term “monomania,” single-minded obsession. i hesitated to keep it in—too strong, i worried—but there was no need. the policy cliques in washington have no intention of desisting in this war until they win it. recognize this and you will find the prospect of hot war staring you down.
advertisement:
we can also understand the apparently nonsensical risks washington is taking and forcing europeans on the front lines to accept. five thousand ukrainians dead, the arming of hyper-nationalist nazis, russia provoked into full-frontal hostility, the e.u. economies at the precipice: all this amounts to the “small battlegrounds.” it goes down among the policy cliques as collateral damage and nothing more. i find no evidence of concern in washington for any of it. this is what i mean by monomania.
third new apprehension: it is not merely unlikely that vladimir putin will not step back in ukraine or buckle under the sanctions regime. it is impossible. russians far afield from the kremlin share the thought that they are in a war with americans. the bitter truth, available to us as of these past weeks, is that they are right.
many readers make the argument—to say “accusation” is to enter into the nonsense—that this column propagates on putin’s behalf. the thought (not really the word) misses the point entirely, as follows:
in my read, the war we have entered upon brings into sharp focus the 21st century’s single most vital zone of conflict. this is the non-west’s historically unprecedented insistence that it is the equal of the west, that its values are as valid as the west’s, that the world is multiple now and that “to become modern” no longer means “to become western.”
advertisement:
it is this the american elite thinks is worth a war. it is putin’s sin that he fights this war. bitter truth no. 2: in this context we must hope he wins it, for the world will be far better off when america's compulsion to dominate it is defeated.
the columnist is paranoid, you may say, given to grandiose delusions. uh-uh. only americans allergic to history can possibly think so. another deluded writer put it this way a long, long time ago: "there are only two peoples now. russia is still barbarous, but it is great. the other young nation is america. the future is there between these two great worlds. someday they will collide, and then we will see struggles of which the past can give no idea."
this alexis de tocqueville. he published the first volume of “democracy in america,” where this observation appeared, in 1835. forget about the small matter of whether the cold war ended and now restarts: the line is unbroken between de tocqueville’s time, when czarist russia was first identified as a challenge to the west’s primacy, and the front in eastern ukraine.
this is the inheritance, readers. this is who we are and this is what we are doing.
advertisement:
one of the running arguments this past year has been just who started the trouble in ukraine and who authors the hostility now prevailing between russia and the west. relying on half-truths, untruths, and the good old “power of leaving out,” the orthodoxy solidifies on the unsubstantiated presumption that russia must be wrong, especially given putin presides over it. no need of evidence; saying it is enough.
a few reporters and analysts who refuse to surrender their integrity—robert parry at consortium news, stephen cohen at princeton, a couple of others—marshal the plentiful and persuasive evidence of washington’s responsibility: it extends back to the soviet union’s collapse. the europeans are reluctant tag-alongs.
americans have this argument concerning responsibility and innocence with every intervention, going back to polk’s war with mexico during the first “manifest destiny” days in 1846. another resort to history helps.
the name of the american game has from the first been simple: we, a peaceable people (which we were in the 18th century and some way into the 19th) do not aggress. we take up arms only in response to the unjust provocations of others. no exceptions.
advertisement:
go down the list: the ridiculous pretenses that preceded the spanish-american war; truman’s first, phony accusations of soviet aggression; the “communist threat” of arbenz’s social-democratic government in guatemala (and ditto the sandinistas later); the fraudulent gulf of tonkin resolution; the bait bush i threw saddam hussein so he would invade kuwait; the wmd bit before bush ii’s invasion of iraq. there is much more, but who can miss the point?
the point being: let us learn history’s rich lessons, seeing by way of it who we are and what we do and how to judge these questions of causality and responsibility.
* * *
i have had occasion to cite the great kundera quotation before in this space, from “the book of laughter and forgetting.” “the struggle of man against power is the struggle of memory against forgetting,” the czech novelist wrote. it applies here, now, to us. it is our responsibility to engage this struggle so history gets written correctly. this is critically important now.
advertisement:
but there is a destructive enemy in this struggle. the american press, the new york times in particular, has no intention whatsoever of struggling against either power or forgetting. it fails more or less completely now to remember that it, too, is supposed to be a pole of power, a countervailing pole. and its effect upon us creates another crisis, as i read it. never mind the manufacture of consent: we live amid the manufacture of ignorance, a worse condition.
this ignorance is what is being done to us. it is essential, indeed, to the prosecution of the war as defined above.
i came to this thought by way of a keyhole’s view of the larger phenomenon. the thread attaching to these columns has grown swiftly of late into a chaos of irrational nonsense when the words “russia” or “putin” come up in the copy. name-calling suffices, the need for logical argument (always welcome) obviated.
from the specific to the general in this case: this casting of critique and dissent as un-american—a deeply un-american notion, of course—is a danger paying-attention people can no longer ignore. most important is the enabling of bad policy. we are getting ourselves in very bad trouble. remember, the cuban missile crisis materialized more or less overnight.
advertisement:
more personally, do many readers remember what it was like to live through the mccarthyist 1950s? very horrible. one could not breathe. europe remains populated with the aging exiles from this period.
my abiding concern here is the psychological violence this climate causes. study the 1950s, or the period just before teddy roosevelt invaded cuba and sent admiral dewey into manila bay. we are not far from either.
incessant red-baiting, incessant russia-baiting, incessant islamophobia, incessant what have you: the deafening noise of jingoism and contempt for others’ perspectives renders people unable to think. such people are no longer self-governing. they are the powerless subjects of masters.
such periods of history also leave scars. people do not emerge from them vigorously ready to think it all through anew, eager to get it right. as i have argued previously in this space, the american consciousness remains marred by the violence done to it during the cold war decades.
you want a case in point, don’t you? as it happens one arrives as we speak. we now learn that stephen cohen, the distinguished princeton russianist, along with katrina vanden heuvel, the nation’s long-serving editor, had their teeth kicked in last autumn because of cohen’s principled essays on russia and ukraine, work noted previously in this space. this is the mid-1950s redux, miss the point not.
cohen and vanden heuvel proposed funding research via cohen’s scholarly association, dedicated to slavic and east european studies. then came the ukraine crisis, then the edifice of lies casting russia as the aggressor—and then came cohen’s corrective pieces, many of which vanden heuvel (who is also cohen’s spouse) put in the nation’s pages. in november, the association voted down funding of more than $400,000 because cohen’s name would be on it.
with notable exceptions, scholars have proven a gutless lot since the early cold war years (nickel-plated footnotes and infinite citations on request). scholarship has obliged official ideology ever since, but this is running for cover of a depravity i have not seen since i was barely old enough to understand the intellectual corruption all around us in the 1950s. this is one of the scars.
dangerous and nearly ruinous then, dangerous on the way to ruinous now. no detached scholarship, no authentic culture, no capacity to see beyond the spectacle. history will have to be disinterred by future scholars. one cannot take this lying down.
here is the report on the cohen affair, published inthursday’s new york times. and therein lies the caker, at least for me: the piece by jennifer schuessler, the times’ publishing correspondent, is cleanly done. it appears in the newspaper more responsible than any other medium for creating and sustaining the disgraceful climate wherein cohen’s colleagues can censor him with straight faces.
“the substitution of the unconscious action of crowds for the conscious activity of individuals,” gustave le bon wrote, “is one of the principal characteristics of the present age.” le bon published “the crowd: a study of the popular mind,” in 1908. the truth held in mussolini’s italy and quickly thereafter in joe mccarthy’s america. ask yourself: how closely does it describe our time?
forget “it can’t happen here.” too late. it is happening, at what pace one cannot say. in my read we find ourselves now enmeshed in those “struggles of which the past can give no idea,” as de tocqueville put it. except that there is a lot more in our past than in his, and ours gives plenty of idea if you look at it carefully and open yourself to what it has to tell you.
|
ˈbreɪkɪŋ nuz iˈmeɪlz gɪt ˈbreɪkɪŋ nuz əˈlərts ənd ˈspɛʃəl rɪˈpɔrts. ðə nuz ənd ˈstɔriz ðət ˈmætər, dɪˈlɪvərd ˈwikˌdeɪ ˈmɔrnɪŋz. ʤun 9 2014 piɛm ˈəpˌdeɪtɪd ʤun 9 2014 piɛm ə ˈɛˈleɪˈɛs ˈveɪgəs ˈkəpəl hu ʃɑt tɪ dɛθ tu pəˈlis ˈɔfɪsərz, ə səˈvɪljən ənd ðɛmˈsɛlvz ˈæftər ˈtɛlɪŋ ə ˈneɪbər ðeɪ wər ˈhɛdɪd tɪ ən "ˈəndərˌgraʊnd wərld" hæd ən anti-government*, ˌaɪdiˈɑləʤi wɪθ mɪˈlɪʃə ənd waɪt suˈprɛməsɪst ˈoʊvərˌtoʊnz, əˈθɔrətiz sɛd ˈmənˌdeɪ. ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtərz bɪˈliv ˈmɪlər ənd hɪz waɪf, əˈmændə, ˈæktɪd əˈloʊn ˈdʊrɪŋ ˈsənˌdiz ˈræmˌpeɪʤ, bət ðeɪ ər ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtɪŋ ˈpɑsəbəl lɪŋks bɪtˈwin ðə pɛr ənd ˈmɪlətənts hu kənˈvərʤd ɔn ˈrænʧər ˈbəndiz ˈprɑpərti ˈdʊrɪŋ hɪz ɑrmd ˈstænˌdɔf wɪθ ˈfɛdərəl ˈreɪnʤərz. "æt ðɪs taɪm, wi bɪˈliv ðɪs ɪz ən ˈaɪsəˌleɪtɪd ækt," əˈsɪstənt ˈʃɛrɪf ˈkɛvɪn məkˈmeɪˌhɪl sɛd æt ə ˈbrifɪŋ. ðə ˈduoʊ lɛft ˈkɔlɪŋ kɑrdz əv ðɛr wərld vju ɔn ðə ˈbɑdiz əv ðə sleɪn kɑps: ə "doʊnt trɛd ɔn mi" flæg, ə noʊt ðət rɛd "ðə ˌrɛvəˈluʃən ɪz bɪˈgɪnɪŋ" ənd ə sˈwɑstɪkə mɛnt tɪ ɪkˈweɪt pəˈlis wɪθ ðə ˈnɑtsiz, məkˈmeɪˌhɪl sɛd. ðə ˈkəpəlz ˌaɪdiˈɑləʤi wɑz noʊ ˈsikrɪt, jɛt ə ˈneɪbər hu sɔ ðɛm sɛt ɔf ɔn fʊt ˈsənˌdi ˈmɔrnɪŋ wɪθ ə rɛd ˈʃɑpɪŋ kɑrt ˈkɛriɪŋ ˈwɛpənz ənd ˌæmjəˈnɪʃən wɑz nɑt əˈlɑrmd ɪˈnəf tɪ kɔl pəˈlis. "aɪ θɔt ðeɪ wər ˈtɔkɪŋ aʊt əv ðɛr nɛk," ˈkɛli ˈfildər toʊld ˈɛnˌbiˈsi lɔs ˈænʤəlɪs. ʃi sɛd ˈmɪlər, 31 hæd tu gənz ənd ˈbʊləts ənd əˈmændə, 22 hæd ə 38 ˈkæləbər ˈhændˌgən ɪn hər pərs ənd ə ˈraɪfəl. "wi ˈgɑtə du wət wi ˈgɑtə du," ˈmɪlər toʊld ˈfildər, ˈædɪŋ ðət ðeɪ wər dɪˈpɑrtɪŋ fər ən "ˈəndərˌgraʊnd wərld" ənd ˈnidɪd prəˈtɛkʃən. əˈmændə ˈmɪlər ðɛn ɛmˈbreɪst ˈfildər ənd sɛd, "aɪ æm soʊ ˈsɑri." pəˈlis bɪˈliv ðə ˈkəpəl wɔkt ðə fɔr maɪəlz tɪ ˈpitsə, wɛr ˈɔfɪsərz bɛk, 42 ənd ˌɪˈgɔr ˈsoʊldoʊ, 32 wər ˈhævɪŋ lənʧ ɪn ə buθ. ɛz ðə ˈduoʊ stroʊd baɪ ðə kɑps' buθ, ðə ˈhəzbənd pʊld aʊt ə ˈhændˌgən ənd ʃɑt ˈsoʊldoʊ wəns ɪn ðə bæk əv ðə hɛd, ˈkɪlɪŋ ɪm ˈɪnstəntli. bɛk bɪˈgæn tɪ riækt, ənd ˈmɪlər ˈoʊpənd faɪər, ˈhɪtɪŋ ɪm ɪn ðə θroʊt. hɪz waɪf ðɛn pʊld aʊt hər ˈpɪstəl ənd ʃɑt ɪm ˈsɛvərəl mɔr taɪmz, pəˈlis sɛd.
|
breaking news emails get breaking news alerts and special reports. the news and stories that matter, delivered weekday mornings.
june 9, 2014, 8:04 pm gmt / updated june 9, 2014, 9:56 pm gmt
a las vegas couple who shot to death two police officers, a civilian and themselves — after telling a neighbor they were headed to an "underground world" — had an anti-government, anti-police ideology with militia and white supremacist overtones, authorities said monday.
investigators believe ex-con jerad miller and his wife, amanda, acted alone during sunday's blood-thirsty rampage, but they are investigating possible links between the pair and militants who converged on rancher cliven bundy's property during his armed standoff with federal rangers.
"at this time, we believe this is an isolated act," assistant sheriff kevin mcmahill said at a briefing.
the duo left calling cards of their world view on the bodies of the slain cops: a "don't tread on me" flag, a note that read "the revolution is beginning" and a swastika meant to equate police with the nazis, mcmahill said.
the couple's ideology was no secret, yet a neighbor who saw them set off on foot sunday morning with a red shopping cart carrying weapons and ammunition was not alarmed enough to call police.
"i thought they were talking out of their neck," kelly fielder told nbc los angeles.
she said jerad miller, 31, had two guns and bullets and amanda, 22, had a .38 caliber handgun in her purse and a rifle.
"we gotta do what we gotta do," jerad miller told fielder, adding that they were departing for an "underground world" and needed protection.
amanda miller then embraced fielder and said, "i am so sorry."
police believe the couple walked the four miles to cici's pizza, where officers alyn beck, 42, and igor soldo, 32, were having lunch in a booth.
as the duo strode by the cops' booth, the husband pulled out a handgun and shot soldo once in the back of the head, killing him instantly. beck began to react, and jerad miller opened fire, hitting him in the throat. his wife then pulled out her pistol and shot him several more times, police said.
|
““we* ənˈpækt ɪt wɪθ ɪˈnɔrmɪs ɪkˈsaɪtmənt, ˈfaɪnəli wɪθ hɛlp ˈkɛrid ɪt ˈɪntu ðə drɔɪŋ rum, sɛt ɪt ɔn ɪts stænd, ənd dɪˈskəvərd ðət ɪt wɑz smæʃt ɪn half,”*,” roʊt vərˈʤɪnjə wʊlf ɔn ðə ˌæftərˈnun əv 24 ˈeɪprəl 1917 ðət deɪ ʃi ənd hər ˈhəzbənd ˈlɛnərd tʊk dɪˈlɪvəri əv ðə hænd prɛs ðət ˈhɛrəldɪd ðə bərθ əv ðɛr ˈbreɪnˌʧaɪld, ðə ˈhoʊˌgɑrθ prɛs. ðɛr ˈpərʧəs hæd bɪn lɔŋ əˈweɪtɪd, wən əv θri ˌrɛzəˈluʃənz meɪd waɪl ðə ˈkəpəl tʊk ti ɔn ˈbərθˌdeɪ: ðeɪ wʊd baɪ ˈhoʊˌgɑrθ haʊs ɪn ˈrɪʧmənd, faɪnd ə hænd prɛs tɪ du ðɛr oʊn ˈprɪnɪŋ, ənd baɪ ə ˈbʊlˌdɔg ənd neɪm ɪm ʤɑn. ðə ˈmɪsɪŋ pɑrt ˈnidɪd tɪ fɪks ðə prɛs ənd ˈrɛndər ɪt ˈɑpərətɪv əraɪvd ˈsɛvərəl wiks ˈleɪtər ənd ðə fərst ˌpəblɪˈkeɪʃən ˈnoʊtɪs, ˈpeɪnˌsteɪkɪŋli hænd sɛt baɪ ðə, wɑz sɛnt aʊt ɪn meɪ. ɪn ˈtaɪdi ˈlɛtərɪŋ, ɪt ˈbreɪvli əˈnaʊnst ðə ˈɪmənənt ˌpəblɪˈkeɪʃən əv ə ˈpæmflət ˈtaɪtəld tu ˈstɔriz: wən iʧ baɪ vərˈʤɪnjə ənd ˈlɛnərd. ˈfeɪsˌbʊk tˈwɪtər ðə, ˈfoʊtəˌgræft ɪn 1914 ˈfoʊtəˌgræf: stɑk ˈfoʊˌtoʊ soʊ ðə ˈhoʊˌgɑrθ prɛs wɑz bɔrn, ənd laɪk ɔl ˈpɛrənts ðə dɪˈklɛrd ðɛr lɪvz ʧeɪnʤd fərˈɛvər. ðə ˈpəblɪʃɪŋ ˈbɪznɪs ðət ðə tu sɛt əp ɪn ðɛr drɔɪŋ rum ənd wɪʧ wʊd ɪˈvɛnʧəwəli tɪ teɪk əp ðɛr ˈdaɪnɪŋ rum, ðɛn məʧ əv ðɛr lɪvz, wɑz səˈpoʊzd tɪ bi ən ˈænsər tɪ soʊ məʧ. ɪt wɑz ə ˈfɪzɪkəli ɪnˈgroʊsɪŋ ækˈtɪvɪti tɪ iz ˈkrɪpəlɪŋ æŋˈzaɪəti, ə ˈbɪznɪs ðət kʊd pəˈtɛnʃəli fri ðə ˈkəpəl frəm ðə wɪmz əv ˈpəblɪʃərz ənd ˈivɪn ə ˈsoʊʃəl ˈaʊˌtlɛt θru wɪʧ ðɛr dɪˈvərs ˈlɪtərˌɛri ˈfrɛndʃɪps kʊd bi monetised*. ɪt ˈɔlˌmoʊst lɪvd əp tɪ ɔl ðiz ˈweɪˌti ˌɛkspɛkˈteɪʃənz. ðoʊz fərst ˌæftərˈnunz, wɪn ˈlɛnərd ənd vərˈʤɪnjə sæt ˈkəvərd ɪn ɪŋk ɪn ðə drɔɪŋ rum əv ˈhoʊˌgɑrθ haʊs, ˈlərnɪŋ baɪ traɪəl ənd ˈɛrər ʤɪst haʊ hɑrd ɪt wɑz tɪ sɛt taɪp ənd ˈsɛntər ɪt ɔn ðə peɪʤ, wər ʧɑrmd wənz. ðə ɪkˈspɪriəns wɑz ə əv ðə kriˈeɪtɪv ˈprɔˌsɛs: ðə bɪˈləvəd ˈfaɪnəl ˈprɑdəkt dɪd nɑt ˈɔlˌweɪz rɪˈflɛkt ðə peɪnz əv ɪts ðə əv ˈprɪnɪŋ ˈɔlˌweɪz dɪˈlɪvərd ðə ˌsætɪsˈfækʃən əv ə ril ənd ˈtænʤəbəl ˈɑbʤɛkt. ðə prɛs ˈɔlsoʊ fʊlˈfɪld ə dɪˈzaɪər fər kriˈeɪtɪv ˈfridəm ðət boʊθ ˈlɛnərd ənd vərˈʤɪnjə hæd kreɪvd. vərˈʤɪnjə hæd lɔŋ riˈzɛnəd riˈlaɪɪŋ ɔn hər ˈʤɛrəld ˈdəkˌwərθ tɪ bi hər ˈpəblɪʃər. hi wɑz ə mæn hu, ɪn hər wərdz, kʊd nɑt tɛl bʊk frəm ə beehive”*” ənd hæd noʊ ˈɪntəˌrɛst ɪn əˈvɑnt gɑrd ˈraɪtɪŋ. (wʊlf wʊd ˈɔlsoʊ ˈleɪtər əˈkjuz ɪm əv məˈlɛstɪŋ hər wɪn ʃi wɑz ə ʧaɪld.) ðə əˈkjut æŋˈzaɪəti ʃi fɛlt wɪn ˈweɪtɪŋ fər ˈænsərz frəm ˈpəblɪʃərz wɑz ˈpɑrʃəli ɪˈlɪməˌneɪtɪd baɪ ˈhoʊˌgɑrθ. ˈlɛnərd, waɪl ˈhæpi tɪ hæv kət aʊt ðə middle-man*, ˈɔlsoʊ ɪn ðə nu ˈvɛnʧər, dɪˈklɛrɪŋ ɪn ə ˈlɛtər: ʃʊd ˈnɛvər du ˈɛniˌθɪŋ ɛls, ju ˈkænɑt θɪŋk haʊ ɪkˈsaɪtɪŋ, ˈsuðɪŋ, ɪˈnoʊblɪŋ ənd ˈsætɪsˌfaɪɪŋ ɪt is.”*.” vərˈʤɪnjəz ˈləvər ˈvaɪtə dɪˈmændɪd mɔr ˈməni frəm ðə... ʃi gɑt ðə ˈməni, bət lɔst vərˈʤɪnjə hi wɑz raɪt. kəˈmɪtmənt tɪ ðə prɛs wʊd bi ˈlaɪˈflɔŋ, ˈkɛriɪŋ ɔn θru ðə ˈpɪriəd ənd ðɛn ðə ˈsɛkənd wərld wɔr ənd ˈivɪn ˈæftər ˈtræʤɪk dɛθ. wət ˈstɑrtɪd ɛz ə ˈhɑbi wʊd bɪˈkəm ə voʊˈkeɪʃən ənd, ɪn ˈleɪtər jɪrz, hɪz soʊl sɔrs əv ˈɪnˌkəm. ɪf ˌɪnˈvɑlvmənt wɑz ˈstɛdi, wɑz mərˈkjʊriəl, ˈwæksɪŋ ənd ˈweɪnɪŋ θru hər dɪˈprɛsɪv ənd kriˈeɪtɪv spɛlz. ɛz ˈərli ɛz mɑrʧ 1924 ɛz ðeɪ gɑt ˈrɛdi tɪ ˈpəblɪʃ hər ˈnɑvəl rum, ʃi dɪˈklɛrd ɪn ə ˈlɛtər ðət oʊn bʊks ɪz ˈvɛri ˈnərvəs work”*”. baɪ ɑkˈtoʊbər 1933 wɪn ˈhoʊˌgɑrθ prɛs tərnd 16 vərˈʤɪnjə dɪˈklɛrd hərˈsɛlf taɪərd əv ðə ənd sweating”*” ənd ðə ˈtrævəl plans”*” ðət ˈrənɪŋ ðə ˈpəblɪʃər rikˈwaɪərd. ʃi dɪˈmændɪd ðət ən youth”*” bi faʊnd tɪ teɪk ˈoʊvər ɪts ˈdeɪtuˌdeɪ ˌɑpərˈeɪʃənz. ˈfeɪsˌbʊk tˈwɪtər ˈlɛnərd wʊlf, ˈpɪkʧərd ˈrɛdɪŋ wɪθ ðə poʊət ʤɑn ˈleɪmən, hu wɑz ˈmænəʤɪŋ dɪˈrɛktər əv ðə ˈhoʊˌgɑrθ prɛs bɪtˈwin 1938 1946 ˈfoʊtəˌgræf: ˈhəltən ˈviə ˈgɛti ˈɪmɪʤɪz noʊ juθ wɑz faʊnd bət ðə prɛs ˈplɑdɪd əˈlɔŋ, kənˈtɪnjuɪŋ ɪts ˈərli ˈpræktɪs əv kənˈvərtɪŋ frɛndz ˈɪntu ˈhoʊˌgɑrθ ˈɔθərz. ðɪs tu wɑz ˈleɪdən wɪθ ˌkɑmpləˈkeɪʃən, æt list fər vərˈʤɪnjə. ðə ˈsɛkənd bʊk ðət ˈhoʊˌgɑrθ ˈpəblɪʃt wɑz ˈkæθərɪn ˈpreɪˌlud, ðə pərˈdəkʃən əv wɪʧ kɔzd ˈtɛnʃən ɪn ðɛr ˈfrɛndʃɪp. ɪn 1934 vərˈʤɪnjə wʊd dɪˈklɛr hər əˈfɛr wɪθ ˈvaɪtə ˈoʊvər bɪˈkəz əv hər ˌɪnˈtɛns dɪsˈlaɪk əv ðə nu ˈnɑvəl ðə dɑrk ˈaɪlənd. ðə bʊk wɑz stɪl ˈpəblɪʃt baɪ ˈhoʊˌgɑrθ, bət ˈoʊnli ˈæftər proʊˈtræktɪd ənd ˈɔkwərd nɪˌgoʊʃiˈeɪʃənz ɪn wɪʧ ən ɪmˈbɛrəst dɪˈmændɪd mɔr ˈməni frəm ðə, hu hæd ˈʧoʊzən tɪ ˌɪgˈnɔr hər ˈpriviəs hɪnts təˈwɔrdz ə mɔr ˈlukrətɪv ˈkɑnˌtrækt. ʃi gɑt ðə ˈməni, bət ʃi lɔst vərˈʤɪnjə. ðə hoʊl ˈɛpɪˌsoʊd wɑz ə ˈfɪtɪŋ ˌɪnˈdaɪtmənt əv ðə ˌɪˈnɛvətəbəl əv ˈjunjənz. ðə ˈhoʊˌgɑrθ prɛs ræn ənˈtɪl 1946 ənd, ɪn 29 jɪrz, ˈpəblɪʃt 527 ˈtaɪtəlz. prɪˈsaɪsli ə ˈsɛnʧəri ɔn, ðə haʊs ɪz wən əv ˈmɛni ˌɪmˈprɪnts ˈmeɪkɪŋ əp ˈpəblɪʃər ˈpɛŋgwən ˈrændəm haʊs. ðət ˈhoʊˌgɑrθ həz riʧt ðɪs ˈmaɪlˌstoʊn ɪz ə kənˈsɪdərəbəl əˈʧivmənt; ɛz ˈwɪlɪs raɪts ɪn hɪz bʊk ɔn ðə prɛs, ˈmɛni smɔl ˈprɛsɪz wər ɪn ðə ˈpɪriəd ənd moʊst ˈpɛrɪʃt. bət bɪɔnd ðə ˈɑbviəs ˈvɪktəri əv ɪts sərˈvaɪvəl, ðə ˈhoʊˌgɑrθ ˈstɔri rɪˈvilz məʧ əˈbaʊt ˈpəblɪʃɪŋ ənd ðə ˌtrænsfərˈmeɪʃənz rɔt wɪn ˈraɪtərz ʧeɪnʤ saɪdz ɪn ðə geɪm əv ˈlɪtərˌɛri kriˈeɪʃən. vərˈʤɪnjə ənd ˈlɛnərd boʊθ dɪˈskəvərd ðət ðə ˌlɪmɪˈteɪʃənz əv ˈpəblɪʃərz, ðɛr ˈwəˌtaɪm əˈprɛsərz, wər naʊ ðɛr oʊn. ɪn wən ˈstraɪkɪŋ ˈɪnstəns, ˈvɛri ˈərli ɪn ðə laɪf əv ðə prɛs, ðə roʊt tɪ ʤeɪmz ʤɔɪs tɪ ˈriʤɛkt hɪz ˈmænjəˌskrɪpt əv juˈlɪsiz. ɪt wɑz tu lɔŋ ənd bɪɔnd ðɛr ˈflɛʤlɪŋ ˌkeɪpəˈbɪlətiz, ðə dɪˈklɛrd ɪn ðɛr ˈlɛtər. ɪt wɑz ʤɪst ðə sɔrt əv ˈsteɪtmənt ðeɪ wʊd hæv riˈzɛnəd ənd mɪˈstrəstɪd ɛz ˈraɪtərz. bət ðeɪ wər ˈpəblɪʃərz, naʊ ənd soʊ ðeɪ meɪd ɪt ˈɛniˌweɪ.
|
“we unpacked it with enormous excitement, finally with nelly’s help carried it into the drawing room, set it on its stand, and discovered that it was smashed in half,” wrote virginia woolf on the afternoon of 24 april 1917. that day she and her husband leonard took delivery of the hand press that heralded the birth of their brainchild, the hogarth press. their £19 purchase had been long awaited, one of three resolutions made while the couple took tea on virginia’s 33rd birthday: they would buy hogarth house in richmond, find a hand press to do their own printing, and buy a bulldog and name him john.
the missing part needed to fix the press and render it operative arrived several weeks later and the first publication notice, painstakingly hand set by the woolfs, was sent out in may. in tidy lettering, it bravely announced the imminent publication of a pamphlet titled two stories: one each by virginia and leonard.
facebook twitter pinterest the woolfs, photographed in 1914. photograph: alamy stock photo
so the hogarth press was born, and like all parents the woolfs declared their lives changed forever. the publishing business that the two set up in their drawing room and which would eventually to take up their dining room, then much of their lives, was supposed to be an answer to so much. it was a physically engrossing activity to ease virginia’s crippling anxiety, a business that could potentially free the couple from the whims of publishers and even a social outlet through which their diverse literary friendships could be monetised.
it almost lived up to all these weighty expectations. those first afternoons, when leonard and virginia sat covered in ink in the drawing room of hogarth house, learning by trial and error just how hard it was to set type and centre it on the page, were charmed ones. the experience was a simulacrum of the creative process: the beloved final product did not always reflect the pains of its production.but the labours of printing always delivered the satisfaction of a real and tangible object.
the press also fulfilled a desire for creative freedom that both leonard and virginia had craved. virginia had long resented relying on her half-brother gerald duckworth to be her publisher. he was a man who, in her words, could not tell “a book from a beehive” and had no interest in avant garde writing. (woolf would also later accuse him of molesting her when she was a child.) the acute anxiety she felt when waiting for answers from publishers was partially eliminated by hogarth. leonard, while happy to have cut out the middle-man, also revelled in the new venture, declaring in a letter: “i should never do anything else, you cannot think how exciting, soothing, ennobling and satisfying it is.”
virginia's lover vita sackville-west demanded more money from the woolfs... she got the money, but lost virginia
he was right. leonard’s commitment to the press would be lifelong, carrying on through the interwar period and then the second world war and even after virginia’s tragic death. what started as a hobby would become a vocation and, in later years, his sole source of income. if leonard’s involvement was steady, virginia’s was mercurial, waxing and waning through her depressive and creative spells. as early as march 1924, as they got ready to publish her novel jacob’s room, she declared in a letter that “publishing one’s own books is very nervous work”. by october 1933, when hogarth press turned 16, virginia declared herself tired of the “drudgery and sweating” and the “altered travel plans” that running the publisher required. she demanded that an “intelligent youth” be found to take over its day-to-day operations.
facebook twitter pinterest leonard woolf, pictured reading with the poet john lehmann, who was managing director of the hogarth press between 1938 - 1946. photograph: hulton deutsch/corbis via getty images
no youth was found but the press plodded along, continuing its early practice of converting friends into hogarth authors. this too was laden with complication, at least for virginia. the second book that hogarth published was katherine mansfield’s prelude, the production of which caused tension in their friendship. in 1934, virginia would declare her affair with vita sackville-west over because of her intense dislike of the latter’s new novel the dark island. the book was still published by hogarth, but only after protracted and awkward negotiations in which an embarrassed sackville-west demanded more money from the woolfs, who had chosen to ignore her previous hints towards a more lucrative contract. she got the money, but she lost virginia. the whole episode was a fitting indictment of the inevitable acridity of lover-publisher unions.
the hogarth press ran until 1946 and, in 29 years, published 527 titles. precisely a century on, the house is one of many imprints making up thegiant publisher penguin random house. that hogarth has reached this milestone is a considerable achievement; as jh willis writes in his book on the press, many small presses were birthed in the interwar period – and most perished. but beyond the obvious victory of its survival, the hogarth story reveals much about publishing and the transformations wrought when writers change sides in the game of literary creation.
virginia and leonard both discovered that the limitations of publishers, their one-time oppressors, were now their own. in one striking instance, very early in the life of the press, the woolfs wrote to james joyce to reject his manuscript of ulysses. it was too long and beyond their fledgling capabilities, the woolfs declared in their letter. it was just the sort of statement they would have resented and mistrusted as writers. but they were publishers, now - and so they made it anyway.
|
wɪˈθɪn ðə nɛkst ˈdɛkeɪd, ˈfɑrmɪŋ ɛz wi noʊ ɪt ɪz ɪkˈspɛktɪd tɪ bi ˌrɛvəˈluʃəˌnaɪzd baɪ ðə juz əv ˈtræktərz ənd ˈroʊˌbəts ðət kən pərˈfɔrm tæsks naʊ dən baɪ ˈjumənz. seɪlz əv ˈmeɪʤər fɑrm məˈʃinəri hæv bɪn ɪn ə kənˈtɪnjud sləmp əˈmɪd wik ˈpraɪsɪz fər ki krɑps səʧ ɛz kɔrn ənd ˈsɔɪˌbinz, bət ðə nid tɪ kənˈtroʊl fɑrm kɔsts ənd ˌɪnˈkris ˈaʊtˌpʊt wɪl ɪˈvɛnʧəwəli draɪv ˈfɑrmərz tɪ əˈdɑpt ɔˈtɑnəməs tɛkˈnɑləʤiz. "ðeɪ (ˈfɑrmərz) ər ə ˈprɪti ˈkɔʃəs bənʧ, wɪʧ ɪz ˌəndərˈstændəbəl," sɛd ʃʊlts, ənd ˈsiˌiˈoʊ əv ɔˈtɑnəməs ˈtræktər ˈkɔrpərˈeɪʃən., ə smɔl ˈpraɪvət ˈkəmpəˌni beɪst ɪn ˌmɪnɪˈsoʊtə ðət ɪz dɪˈvɛləpɪŋ tɛkˈnɑləʤi fər ˈtræktərz. ɪts tɛkˈnɑləʤi ɪz eɪmd æt ˈtərnɪŋ ɪgˈzɪstɪŋ ˈtræktərz ˈɪntu məˈʃinz. ˈɛkspərts seɪ ðə fərst weɪv əv ɔˈtɑnəməs tɛk ɪn ˈeɪˈgi wɪl goʊ praɪˈmɛrəli tɪ krɑps, səʧ ɛz tri nəts, ˈvɪnjərdz ənd frɛʃ ˈproʊdus. ˈɔlsoʊ, səm səˈʤɛst ðət ðə bɪg ˈtræktərz kʊd bi ˌriˈpleɪst wɪθ ɔˈtɑnəməs ˈɪmpləmənts, səʧ ɛz spreɪərz ɪn roʊ krɑps, ˈɔrʧərdz ənd ˈvɪnjərdz ər wɪθ ˈəðər ˌroʊˈbɑtɪk ɪkˈwɪpmənt fər ˈəðər spɪˈsɪfɪk tæsks ɔn ðə fɑrm. ɔl toʊld, ˈgoʊldmən sɑks prɪˈdɪkts fɑrm tɛkˈnɑləʤiz kʊd bɪˈkəm ə 240 ˈbɪljən ˈmɑrkɪt ˌɑpərˈtunəti fər ˈeɪˈgi səˈplaɪərz, wɪθ sˈmɔlər ˈdraɪvərlɪs ˈtræktərz ə 45 ˈbɪljən ˈmɑrkɪt ɔn ɪts oʊn. tɛnz əv ˈbɪljənz kʊd bi spɛnt ɔn ədˈvænst tɛk fər ˈmeɪʤər fɑrm ˈjuzɪz səʧ ɛz priˈsɪʒən ˈfərtəˌlaɪzər, ˈplæntɪŋ, spreɪɪŋ ənd ˌɪrəˈgeɪʃən, ˈgoʊldmən prɪˈdɪkts. ˈraɪzɪŋ kɔsts fər fɑrm ˈleɪbər ənd ˈfɑlɪŋ kɔsts fər tɛkˈnɑləʤi ˈɔlsoʊ wɪl prəˈvaɪd ˈfərðər ˈkætəˌlɪsts fər ðə ʃɪft. ɔn ˈmənˌdeɪ, ˌkæləˈfɔrnjə gəv. ˈʤɛri braʊn saɪnd ˈɪntu lɔ ə bɪl ˈgɪvɪŋ fɑrm ˈwərkərz ɪn ðə steɪt ðə ˈneɪʃənz ˈlɑrʤəst ˌægrɪˈkəlʧərəl prəˈdusər hɪˈstɔrɪk ˈoʊvərˌtaɪm peɪ. "ðɪs ɪz goʊɪŋ tɪ hæv ə ˈsɪriəs ˈifɛkt ɔn ˈfɑrmɪŋ aʊt ɪn ˌkæləˈfɔrnjə," sɛd ʃʊlts, hu ɪkˈspɛkts ˈraɪzɪŋ ˈleɪbər kɔsts tɪ bi ən ˌɑpərˈtunəti fər ɔˈtɑnəməs ənd ˈivɪn ɪkˈwɪpmənt tɪ ˌriˈpleɪs səm əv ðə ˈjumən ˈleɪbər ˈnidɪd ɪn ˈfɑrmɪŋ. "ˈraɪzɪŋ ˈleɪbər kɔsts wʊd ˈsərtənli bi ə ˈpɑzətɪv fər əˈdɑpʃən əv ˈɔtəˌmeɪtɪd ˈprɑsɛsəz," sɛd ˈʤɛri revich*, ən ˈænəlɪst æt ˈgoʊldmən sɑks.
|
within the next decade, farming as we know it is expected to be revolutionized by the use of self-driving tractors and robots that can perform time-consuming tasks now done by humans.
sales of major farm machinery have been in a continued slump amid weak prices for key crops such as corn and soybeans, but the ever-present need to control farm costs and increase output will eventually drive farmers to adopt autonomous technologies.
"they (farmers) are a pretty cautious bunch, which is understandable," said kraig schulz, co-founder and ceo of autonomous tractor corp., a small private company based in minnesota that is developing autodrive technology for tractors. its technology is aimed at turning existing tractors into semi-autonomous machines.
experts say the first wave of autonomous tech in ag will go primarily to higher-value crops, such as tree nuts, vineyards and fresh produce. also, some suggest that the big tractors could be replaced with self-propelled autonomous implements, such as sprayers in row crops, orchards and vineyards or with other robotic equipment for other specific tasks on the farm.
all told, goldman sachs predicts farm technologies could become a $240 billion market opportunity for ag suppliers, with smaller driverless tractors a $45 billion market on its own. tens of billions could be spent on advanced tech for major farm uses such as precision fertilizer, planting, spraying and irrigation, goldman predicts.
rising costs for farm labor and falling costs for self-driving technology also will provide further catalysts for the shift.
on monday, california gov. jerry brown signed into law a bill giving farm workers in the state — the nation's largest agricultural producer — historic overtime pay.
"this is going to have a serious effect on farming out in california," said schulz, who expects rising labor costs to be an opportunity for autonomous and even semi-autonomous equipment to replace some of the human labor needed in farming.
"rising labor costs would certainly be a positive for adoption of automated processes," said jerry revich, an analyst at goldman sachs.
|
ˈɪmɪʤ: rɪˈpɔrts, juzd wɪθ pərˈmɪʃən. æt 500 ˈmitərz maɪəlz) əˈweɪ, ðət saʊnd ˈprɛʃər ˈlɛvəl drɑps tɪ 38 ˈdɛsəbəlz. ɪn moʊst ˈpleɪsɪz, əˈkɔrdɪŋ tɪ kiθ ˈlɔŋtɪn əv ˈgloʊbəl ˈrisərʧ, ˈbækˌgraʊnd nɔɪz ˈreɪnʤɪz frəm 40 tɪ 45 ˈdɛsəbəlz, ˈminɪŋ ðət ə nɔɪz wʊd bi lɔst əˈməŋst ɪt. fər ðə stillest*, moʊst ˈrʊrəl ˈɛriəz, ˈlɔŋtɪn sɪz ðə ˈbækˌgraʊnd nɔɪz ɪz 30 ˈdɛsəbəlz. æt ðət ˈlɛvəl, ə ˈtərbaɪn ˈloʊˌkeɪtəd əˈbaʊt ə maɪl əˈweɪ ˈwʊdənt bi hərd. (sɔrs) rɪˈpɔrts ə blɔg kriˈeɪtɪd baɪ, həz ə nis ðət ʃoʊz haʊ laʊd ə wɪnd ˈtərbaɪn ɪz ɔn ˈævərɪʤ dɪˈpɛndɪŋ ɔn haʊ fɑr əˈweɪ ju ər. waɪl meɪks wɪnd ˈtərbaɪnz ənd həz ə hɔrs ɪn ðɪs reɪs, ðeɪ ər ˈjuzɪŋ ˈdætə frəm ðə (pɑrt əv ðə ˈnæʃənəl ˈɪnstɪˌtut əv hɛlθ), ə ˈprɪti ˈkrɛdəbəl sɔrs. jul ˈrɛrli faɪnd wɪnd ˈtərbaɪnz ðət ər æt ðə ˈmɪnəməm ˈdɪstəns əv 300 ˈmitərz frəm ˌrɛzɪˈdɛnʃəl ˈɛriəz, bət æt ðət ˈdɪstəns, ə ˈtərbaɪn prəˈdusɪz əraʊnd 43 ˈdɛsəbəlz. ðə ˈævərɪʤ ɛr kənˈdɪʃənər kən riʧ 50 ˈdɛsəbəlz əv nɔɪz, ənd moʊst rɪˈfrɪʤərˌeɪtərz rən æt əraʊnd 40 ˈdɛsəbəlz. ju kən si ə lɑrʤ ˈvərʒən əv ðə hir. ˈviə rɪˈpɔrts mɔr ɔn ɔlˈtərnətɪv ˈɛnərʤi wi kən juz taʊərz tɪ ˈfɔrˌkæst wɪnd paʊər ˈfɔrˌkæsts əv ˈsoʊlər ɪn 2010 ɪn 2011 tɪ ˌɪnˈvɛst ɪn ˈmæsɪv ˈɔfˈʃɔr wɪnd fɑrmz ˈstərlɪŋ ˈɪnʤən meɪd wɪθ ˈsoʊdə kænz spɪnz tɪ 860 ˈɑrˈpiˈɛm (ˈvɪdioʊ) dɪˈlɪvərz 67 tɪ 87 rɪˈdəkʃən ɪn ˈdɑktər. ˈstivən ʧu ˈænsərz kˈwɛsʧənz frəm ˈsɪtɪzənz əˈbaʊt ˈɛnərʤi ˌkɑnsərˈveɪʃən (ˈvɪdioʊ) ʃʊd ˈɛnərʤi ˌkɑnsərˈveɪʃən bi freɪmd ɪn tərmz əv wət wʊd bi lɔst? 2009 sˈnæpˌʃɑt əv juz. ˈɛnərʤi juz baɪ ˈlɔrəns lɪvərˈmɔr ˈnæʃənəl ˈlæbrəˌtɔri
|
image: ge reports, used with permission.
at 500 meters (0.3 miles) away, that sound pressure level drops to 38 decibels. in most places, according to keith longtin of ge global research, background noise ranges from 40 to 45 decibels, meaning that a turbine's noise would be lost amongst it. for the stillest, most rural areas, longtin says the background noise is 30 decibels. at that level, a turbine located about a mile away wouldn't be heard. (source)
ge reports , a blog created by ge, has a nice infographic that shows how loud a wind turbine is on average depending on how far away you are. while ge makes wind turbines and has a horse in this race, they are using data from the nidcd (part of the national institute of health), a pretty credible source.
you'll rarely find wind turbines that are at the minimum distance of 300 meters from residential areas, but at that distance, a turbine produces around 43 decibels. the average air conditioner can reach 50 decibels of noise, and most refrigerators run at around 40 decibels.
you can see a large version of the infographic here.
via ge reports
more on alternative energy
we can use cell-phone towers to forecast wind power
isuppli forecasts 15.8gw of solar pv in 2010, 19.3gw in 2011
south-korea to invest $8.2b in massive offshore wind farms
stirling engine made with soda cans spins to 860 rpm (video)
algenol's algae-to-ethanol delivers 67% to 87% reduction in co2
dr. steven chu answers questions from citizens about energy conservation (video)
should energy conservation be framed in terms of what would be lost?
2009 snapshot of u.s. energy use by lawrence livermore national laboratory
|
keɪt ˈkɑtlər raɪts fər ˈblidɪŋ kul; ðə ˈbjuti əv ðə əv sæn diˈeɪgoʊ, ɪz ðət wɪˈθaʊt noʊɪŋ ʃi wɑz duɪŋ soʊ, ˈstɑrtɪd ə ˈrɪli ˈɪntəˌrɛstɪŋ ˌkɑnvərˈseɪʃən ˈɔnˌlaɪn əˈbaʊt ðə roʊl əv ˈwɪmən ɛz kriˈeɪtərz ənd fænz əv ˌsupərˈhiroʊ ˈkɑmɪks. ɪn rɪˈflɛktɪŋ ɔn maɪ ʧæt wɪθ hər, ðə meɪn kˈwɛsʧənz aɪ wɑz lɛft wɪθ ˈroʊlɪŋ əraʊnd ɪn maɪ hɛd -ɛz ə ˈkɑmɪk bʊk ˈʤərnəlɪst ənd ˈkɑmɪk kriˈeɪtər- wər ðɛr mɔr ˈwɪmən kriˈeɪtərz ˌsupərˈhiroʊ comics?”*?” ənd, kən ðə ˈɪndəstri du tɪ meɪk ˌsupərˈhiroʊ bʊks mɔr əˈpilɪŋ tɪ ˈfiˌmeɪl kriˈeɪtərz ənd fans?”*?” ðiz kˈwɛsʧənz pərˈzɛnəd ə ˈrɪli greɪt ˌɑpərˈtunəti fər mi tɪ kəm ənd tɔk tɪ ˈfiˌmeɪl kriˈeɪtərz hu ər ənd hæv bɪn ˈwərkɪŋ ɪn ðə ˌsupərˈhiroʊ ˈʒɑnrə fər jɪrz, tɪ hir wət ðeɪ hæv tɪ seɪ əˈbaʊt biɪŋ ə ˈwʊmən ɪn ðə ˌsupərˈhiroʊ ˈʒɑnrə. luiz ˈsɪmənsən həz bɪn ˈwərkɪŋ ɪn ðə ˈkɑmɪks ˈɪndəstri fər ɛz ˈmɛni jɪrz ɛz bɪn əˈlaɪv. ˈstɑrtɪŋ hər kərɪr æt ˈwɔrən ˈpəblɪʃɪŋ, ʃi ˈleɪtər muvd ˈɔntu ˈmɑrvəl wɛr ʃi wɑz ˈnoʊtɪd fər ˈwərkɪŋ ɔn ˈsɛmənəl ˈtaɪtəlz ɪn ðə səʧ ɛz paʊər pæk, ənd ˈsupərˌmæn: mæn əv stil. dɪˈspaɪt hər oʊn ˌproʊˌtɛˈsteɪʃənz ˈəðərˌwaɪz, (ɛz əˈfɛkʃənətli rɪˈfərd tɪ baɪ hər frɛndz) ɪz nɑt ˈoʊnli ə roʊl ˈmɑdəl fər ˈwɪmən bət, ðə ˈækʧəwəl roʊl ˈmɑdəl fər 90 əv ˈwɪmən ˈwərkɪŋ ɪn ˈkɑmɪks təˈdeɪ. aɪ hæd ðə dɪˈstɪŋkt ˈplɛʒər tɪ sɪt daʊn ənd tɔk tɪ hər æt ˈbɔltəˌmɔr ˈkɑmɪk kɑn ə ˈkəpəl əv wiks əˈgoʊ. bɪˈloʊ ɪz ɑr ʧæt. ɪn ðə ðɛr wər ə ˈvɛri smɔl ˈnəmbər əv ˈwɪmən ˈraɪtɪŋ ˈkɑmɪks. bɪtˈwin naʊ ənd ðɛn, haʊ du ju fil ðə ˌrɛprəzɛnˈteɪʃən əv ˈwɪmən ɪn ðə ˈkɑmɪks ˈɪndəstri həz ʧeɪnʤd? fər ðə ˈbɛtər, fər ðə wərs, ər həz ɪt steɪd ðə same…*… wɛl, ju noʊ wət, ɪf ju kaʊnt ˌsupərˈhiroʊz, ˈprɑbəˌbli əˈbaʊt ðə seɪm. ju ˈfɪgjər ðə ˈvɑljum əv ˈkɑmɪks, pərˈsɛnɪʤ waɪz, tɪ ðə ˈvɑljum əv ˈwɪmən [ˈwərkɪŋ ɪn ˈkɑmɪks] ənd ɪt ɪz əˈbaʊt ðə seɪm. ðɛr ər səm ˈrɪli, ˈrɪli, ˈrɪli gʊd ˈwɪmən duɪŋ ˈkɑmɪks naʊ ˈivɪn ɪn ðə ˌsupərˈhiroʊ ˈʒɑnrə, ənd ðə ˌɪndɪˈpɛndənt ˈkɑmɪks ðɛr ər greɪt ˈwɪmən hu ər duɪŋ ə lɔt əv ˈrɪli əˈmeɪzɪŋ ˌɪndɪˈpɛndənt ˈkɑmɪks ðət ər əv ˈɪntəˌrɛst tɪ ˈwɪmən, hu ˌnɛsəˈsɛrəli wɔnt tɪ si ə ˈkəpəl əv bɪg gaɪz sˈləgɪŋ ɪt aʊt fər 22 ˈpeɪʤɪz. ðeɪ ər ˈkɛrɪktər ˈstɔriz, kwaɪt ˈɔfən, nɑt ˈɔlˌweɪz bət, kwaɪt ˈɔfən ənd, səm əv ðɛm ər ˈfəni, ənd ʤɪst ˈjumən ˈɪntəˌrɛst ˈstɔriz ðət ˈwɪmən ənd ˈəðər ˈpipəl maɪt faɪnd mɔr ˈɪntəˌrɛstɪŋ ðən ˌsupərˈhiroʊz. nis tɪ hæv ðə ˈʒɑnrə əv ˈkɑmɪk bʊks bi mɔr ˈoʊpən tɪ ˈəðər ˈʒɑnrəz. ɛz fɑr ɛz ˈwɪmən kriˈeɪtərz ər kənˈsərnd, haʊ həz ɪt ʧeɪnʤd tɪ bi ə ˈwʊmən ɪn ðə ˈkɑmɪks ˈɪndəstri frəm wɪn ju ˈstɑrtɪd tɪ təˈdeɪ? aɪ noʊ wət laɪk fər ˈpipəl ˈgɪtɪŋ ðɛr fit ɪn təˈdeɪ, bɪˈkəz aɪ hæv tɪ æsk səm əv ðə ˈjəŋgər ˈwɪmən wət ðə ɪkˈspɪriəns wɑz laɪk ənd ðɛn kəmˈpɛr ðə tu. aɪ min, maɪ ɪkˈspɪriəns wɑz ə gʊd ɪkˈspɪriəns, ɪt wət [ˈəðər ˈwɪmən] experienced…*… aɪ ˈstɑrtɪd ɔf æt ˈwɔrən [ˈpəblɪʃɪŋ], aɪ ˈstɑrtɪd ɔf ɪn pərˈdəkʃən. ðɛn aɪ wɑz muvd ˈoʊvər tɪ ˌɛdəˈtɔriəl, aɪ wɑz meɪd ən əˈsɪstənt ˈɛdɪtər, ðeɪ meɪd ən əˈsɪstənt ˈɛdɪtər pəˈzɪʃən fər mi, spəˈsɪfɪkli, bɪˈkəz aɪ wɑz məʧ ˈbɛtər æt ɪt ðən pərˈdəkʃən. ðɛn ˈsɛvərəl jɪrz ˈleɪtər, aɪ ɛˈsɛnʃəli tˈwɪstɪd ʤeɪmz ɑrm ˈɪntu ˈgɪvɪŋ mi ðə laɪn əv bʊks ɛz ən ˈɛdɪtər. æt ðət pɔɪnt, aɪ ˌɪnˈvɑlvd ɪn ˈmeɪnˌstrim ˈkɑmɪks, aɪ min, aɪ hæd frɛndz ɪn ˈmeɪnˌstrim ˈkɑmɪks bət, ɪt ʤɪst ˈnɛvər əˈkərd tɪ mi tɪ mi ðət ˈwɪmən du ˈmeɪnˌstrim ˈkɑmɪks! ɪt ˈnɛvər krɔst maɪ maɪnd. wɪn aɪ wɛnt tɪ tɛl ˈwɔrən aɪ ˈwɔntɪd tɪ teɪk ˈoʊvər ðə laɪn əv bʊks, ˈæftər bɪl ˈdəbeɪ lɛft [ɪn 1982 ˈwɔrən sɛd tɪ mi du ˌsupərˈhiroʊ comics.”*.” gərlz, nɑt ˈwɪmən, du ˌsupərˈhiroʊ comics.”*.” naʊ, ˈwɔrən ɪz ə ˈkɛrɪktər, hi ləvz ˈpʊʃɪŋ ˈbətənz, hi ləvz tɪ si ðɛm ʤəmp. aɪ noʊ ə fju ˈpipəl laɪk ðət. ɪt ˈivɪn əˈfɛnd mi, ˈpərsənəli, aɪ ʤɪst kaɪnd əv roʊld maɪ aɪz ənd sɛd, ““look*, aɪ wɪl ˈɛdət ðə laɪn fər sɪks mənθs ɔn maɪ əˈsɪstənt ˈɛdɪtər ˈsæləri ənd aɪ wɪl gɪt ɪt dən, aɪ wɪl gɪt ɪt dən ɔn schedule.”*.” ənd, ðɪs nɑt ˈstupɪd, hi ˈbeɪsɪkli sɛd məʧ ˈməni æm aɪ ˈseɪvɪŋ baɪ duɪŋ wət bi duɪŋ anyways?”*?” soʊ əv kɔrs aɪ dɪd ɪt ənd ðɛn hi meɪd mi ðə ˈɛdɪtər əv ðə laɪn, ðɛn hi meɪd mi ə vaɪs ˈprɛzɪdənt ənd aɪ wɑz ə bɪg fɪʃ ɪn ə ˈlɪtəl ˈɪti ˈbɪti pɑnd. aɪ kaɪnd əv ləv ðət, ðoʊ, biɪŋ ðə bɪg fɪʃ ɪn ðə ˈlɪtəl pɑnd. fən. nis fər ə waɪl, ˈɛniˌweɪz. aɪ ləvd ˈwərkɪŋ æt ˈwɔrən, ɪt wɑz ə ˈwəndərfəl ɪkˈspɪriəns! ənd, ðɛn wɪn aɪ gɑt haɪərd ˈoʊvər tɪ ˈmɑrvəl, ɪt əˈkərd tɪ mi ənˈtɪl ˈsəmˌwən ˈpɔɪntɪd ɪt aʊt ðət ɪt wɑz ə bɔɪz kləb. ju noʊ, aɪ ʤɪst kaɪnd əv dɪd wət aɪ dɪd ənd ðoʊz gaɪz dɪd wət ðeɪ dɪd ənd ɪt ˈnɛvər ˈrɪli ˈpɛnəˌtreɪtɪd aɪ wɑz ər ˈstupɪd ər something…*… ər, ju wər ˈfoʊkɪst ɔn ðə ʤɑb, wɪʧ ɪz ðə weɪ ɪt ʃʊd bi. ɪt ˈnɛvər ˈivɪn əˈkərd tɪ mi, ɪt ˈnɛvər ˈivɪn krɔst maɪ maɪnd. ɪt saʊnz tɪ mi, ðət bɪˈkəz ju wər soʊ ˈfoʊkɪst ɔn biɪŋ ðə bɛst ˈpərsən tɪ du ðə ʤɑb, ðət ˈʤɛndər ˈrɪli pleɪ ˈɪntu jʊr kərɪr? ɪt ˈnɛvər ˈivɪn əˈkərd tɪ mi. ðɛn ˈleɪtər ɔn wɪn aɪ ˈstɑrtɪd ˈraɪtɪŋ ənd aɪ kriˈeɪtɪd paʊər pæk, aɪ gɑt ʤun ˈbrɪgmən tɪ bi ðə ˈɑrtɪst ɔn ɪt. ʃi keɪm tɪ maɪ ˈɔfəs ˈlʊkɪŋ fər wərk ənd aɪ hæv wərk ɔn ˈɛni əv maɪ bʊks, bət ʃi kʊd drɔ kɪdz ənd ʃi dru ˈrɪli ˈbjutəfəl kɪdz. soʊ aɪ sɛd, du səm ˈskɛʧɪz əv kɪdz ənd ɪf raɪt ˈprɛzənt ˈjuˈɛs ɛz ə tim ənd ˈmeɪbi [ˈmɑrvəl] wɪl gɪv ˈjuˈɛs ə ˈlɪtəl mini-series.”*.” ˈɑnəstli, ɪt wɑz ˈoʊnli læst jɪr ðət ˈsəmˌwən sɛd tɪ mi, jæ, [paʊər pæk] wɑz wən əv ðoʊz gərl comics.”*.” ə gərl ˈkɑmɪk? ðət ˈwɪmən kriˈeɪtɪd ɪt! ɪt ˈnɛvər əˈkərd tɪ mi ðət ʤun wɑz ə ˈwʊmən. aɪ wɑz laɪk, ə ˈwʊmən? wət? bət, ʃi dɪz ðiz greɪt ˈlɪtəl kɪdz, moʊst ˈpipəl ɪn ˈkɑmɪks du kɪdz ðə ˌsupərˈhiroʊ ˈbɑdi ɪz soʊ ˈdɪfərənt frəm ə ˈbɑdi, ðət ðɛr kɪdz ʤɪst lʊk laɪk ˈlɪtəl dwɔrfs. soʊ, ʤun ɪt ʤɪst ˈnɛvər əˈkərd tɪ mi! lɛt mi ˈfɑloʊ əp ənd tɔk əˈbaʊt jʊr ɪkˈspɪriənsɪz æt ˈmɑrvəl: wən əv ðə əˈsərʃənz wɪʧ həz meɪd ɪz ðət ʃi θɪŋks ðət ə lɔt əv ˈwɪmən wərk æt ðə two”*” bɪˈkəz ðɛr ɪz ən ənˈspoʊkən ˈnɛtˌwərkɪŋ θɪŋ ðət goʊz ɔn ɪn ˈɔrdər tɪ gɪt jobs…*… ənd, ðət wɪn ə gaɪ dɪz ðət tɪ əˈnəðər gaɪ, faɪn bət, ɪf ə ˈwʊmən dɪz ðət tɪ ə mæn ðət pərˈsivd ɛz flərˈteɪʃən ər ə ˈsɛkʃuəl ədˈvæns. dɪd ðət taɪp əv ˌɪnərˈækʃən kəm ˈɪntu pleɪ æt ɔl fər ju waɪl ju wər æt ˈmɑrvəl? aɪ wɑz ˈɔlˌweɪz kaɪnd əv wən əv ðə gaɪz. naʊ, ʤɪm ˈʃutər haɪərd mi əˈweɪ frəm ˈwɔrən. wɪn ˈʃutər æst mi [tɪ kəm tɪ ˈmɑrvəl], ɪt lʊkt laɪk ˈwɔrən wɑz lɛs ˈɪntəˌrɛstɪd ɪn ðə ˈkɑmɪks ənd hæd ˈəðər ˈɪntərɪsts ənd ɪt lʊkt laɪk taɪm tɪ muv tɪ ˈmɑrvəl, soʊ aɪ dɪd. ˈʃutər haɪərd ˈsɛvərəl ˈwɪmən, ɛz ˈɛdɪtərz, aɪ θɪŋk ðə ˈoʊnli wən hu stək aɪ min ɪt wɑz ə təf rum tɪ bi ɪn, bət ˈʃutər wɑz məʧ mɔr ˈoʊpən ðən ˈmɛni əv ðə gaɪz ər təˈdeɪ, ˈivɪn. ðoʊ ˈprɑbəˌbli gɪt ɪn ˈtrəbəl fər seɪɪŋ that…*… noʊ ju won’t*, bɪˈkəz ˈɛvriˌwən ləvz ju. oʊ θæŋk ˈgʊdnɪs! aɪ θɪŋk ðət nɑt ˈɛvəri gaɪ həz ðɪs ˈprɛʤədɪs, bət ðɛr ər gaɪz ɪn ˈkɑmɪks hu wɔnt ɪt tɪ bi ə dud θɪŋ. kaɪnd əv ˌoʊˈkeɪ, bɪˈkəz aɪ θɪŋk ðət ðə ˈwɪmən ər goʊɪŋ tɪ goʊ ˈoʊvər ənd du ðɛr oʊn θɪŋ ənd ðɛn [ðə gaɪz] ər goʊɪŋ tɪ bi ˈwɑnɪŋ tɪ gɪt ɪn ɔn ɑr [ˈprɑʤɛkts]. soʊ, nyah*! gərlz kən hæv ðɛr oʊn kləbz, tu. ˈɑnəstli, aɪ θɪŋk ðə ˈwɪmən hu meɪk ɪt ɪn ˌsupərˈhiroʊ ˈkɑmɪks meɪk ɪt bɪˈkəz ɛz gʊd ɛz ðə gaɪz, ðeɪ meɪk ɪt bɪˈkəz ˈbɛtər ðən ðə gaɪz. ju hæv tɪ bi. ju hæv tɪ bi sˈmɑrtər, ju hæv tɪ wərk harder…*… ju du hæv tɪ bi ˈbɛtər, ju hæv tɪ bi ˈtəfər, tu. ju du, ju hæv tɪ bi ˈtəfər. ˈɪntəˌrɛstɪŋ tɪ mi, bɪˈkəz, ðə səkˈsɛsfəl ˈwɪmən hu aɪ tɔk tɪ ɪn ðə ˈɪndəstri seɪ ðə seɪm θɪŋ, ðət jɛs, ðət kaɪnd əv wɪrd ˈʤɛndər daɪˈnæmɪk dɪz ɪgˈzɪst, bət noʊ, ðeɪ ˈrɪli ɪkˈspɪriənst it…*… bɪˈkəz ðət kaɪnd əv ˈʤɛndər θɪŋ ʤɪst kaɪnd əv roʊlz ɔf ðɛr backs…*… aɪ θɪŋk ðət ðɛr ɪz ˈsəmθɪŋ əˈbaʊt ðə weɪ aɪ æm, ðət aɪ ˈnɛvər ˈnoʊtɪst ðət ˈhæpənɪŋ. ˈmeɪbi bɪˈkəz bɪn ˈmɛrid tɪ ˈwɔltər fər soʊ lɔŋ ənd wɑz hɪz ˈgərlˌfrɛnd fər ə lɔŋ waɪl soʊ, aɪ noʊ ɪf ðət wɑz ə prəˈtɛktɪv əraʊnd me…*… aɪ ʤɪst ˈnɛvər ræn ˈɪntu ˈɛniˌθɪŋ laɪk ðət. aɪ rən ˈɪntu fænz ðət ər [mɔr baɪəst əˈbaʊt ˈwɪmən ɪn ˈkɑmɪks] ðən ðə ˈækʧəwəl prəˈfɛʃənəlz. aɪ min, aɪ hæv ə greɪt taɪm wɪθ ðoʊz gaɪz aɪ kən sɪt ənd tɔk əˈbaʊt ˈkɑmɪks ɛz wɛl ɛz ˈɛniˌwən ənd ˈkəmfərtəbəl ɪn ə rum wɪθ djudz. aɪ noʊ, ˈmeɪbi bɪˈkəz aɪ gru əp wɪθ tu sˈmɑrˌtæs ˈbrəðərz ənd ə sˈmɑrˌtæs dæd? aɪ ˈivɪn ˈnoʊtɪs. mi, tu. aɪ du hæv tɪ seɪ, aɪ dɪd wərk fər ʤɪm ˈwɔrən fərst ənd ˈæftər ju wərk fər ˈwɔrən ənd hɪz ˈpərsɪnəl brænd əv ˈkreɪzinəs, ənd aɪ du ləv ðə gaɪ, ˈivɪn ðoʊ ɔˈkeɪʒənəˌli ˈoʊvər ðə tɔp, ˈwərkɪŋ wɪθ ˈɛniˌwən ɛls wɑz ˈprɪti ˈizi. ˈɔlsoʊ, ˈwərkɪŋ wɪθ ˈwɔrən wɑz kaɪnd əv ən ˈɑnər ɪn ðə weɪ ðət hi hæd ə ril aɪ fər ˈtælənt. ju ˈfɪgjər, ɪf goʊɪŋ tɪ gɪv ju ə ʧæns ju hæv tɪ bi ˈrɪli, ˈrɪli gʊd æt ɪt. ɪn ə weɪ laɪk trial-by-fire*? haʊ aɪ fil. wɪn ˈpipəl seɪ tɪ mi ə ˈkræˌpi writer”*” aɪ hæv tɪ riˈmaɪnd ˌmaɪˈsɛlf, noʊ nɑt, ˈəðərˌwaɪz aɪ bi ˈraɪtɪŋ fər ðɪs ˈwɛbˌsaɪt. ju hæv tɪ ˈaʊˌʧaɪn ˈɛvriˌwən ɛls ɪn ˈɔrdər tɪ pruv jʊr wərθ ənd pleɪs ɪn ðə ˌɔrgənəˈzeɪʃən. aɪ friggin’*’ ʃɛr ə ˈmæˌsthɛd wɪθ ˈwɔrən ˈɛlɪs, fər cryin’*’ aʊt laʊd! ɪgˈzæktli. ʤɪst seɪ, nyah*! ˈɔlsoʊ hərd ˈpipəl seɪ ðət ɛz ə ˈwʊmən ˈhɑrdər tɪ wərk fər ˈwɪmən ðən ɪt ɪz tɪ wərk fər mɛn. haʊ du ju fil əˈbaʊt ðət ˈsteɪtmənt? aɪ θɪŋk ðət ˈɛvər wərkt wɪθ ə ˈwʊmən ˈɛdɪtər. ðɛr ðət ˈmɛni əv ˈjuˈɛs. noʊ, ðɛr ðət ˈmɛni. aɪ wɑz ˈtɔkɪŋ wɪθ ʤoʊn ˈhɪlti ənd ʃi sɛd ðət ðɛr ðət ˈmɛni [ˈwɪmən ˈɛdɪtərz ɪn ˌsupərˈhiroʊ ˈkɑmɪks]. aɪ θɪŋk aɪ ˈɛvər hæv. hæd ˈwɪmən wərk fər mi æn nocenti*, wɑz maɪ əˈsɪstənt ˌbiˈfɔr ʃi tʊk ˈoʊvər laɪn, ˈæftər aɪ lɛft. ənd, ʃi wɑz greɪt, aɪ wʊd hæv ˈhæpəli wərkt fər hər ɪf ʃi hæd bɪn maɪ bɔs. oʊ weɪt, ʃi wɑz, aɪ dɪd wərk fər hər! ˈɑbviəsli ɪt meɪd noʊ ˈdɪfərəns, ɛz aɪ ˈivɪn lʊk æt hər ɛz ˈfiˌmeɪl. ə ˈsteɪtmənt əv biɪŋ ˈɔsəm, bɪˈkəz ˈʤɛndər ɪz soʊ ˌɑmnɪˈprɛzənt ɪn ˈɛvriˌθɪŋ wi du ɪn ðɪs ˈɪndəstri ɪn ə weɪ ðət gaɪz gɪt., ə gərl ɪn ˈkɑmɪks, etc.”*.” ənd, nɑt ˈnoʊtɪŋ ˈʤɛndər ɪz ˈrɪli ə haɪ ˈkɑmpləmɛnt [tɪ ə ˈwʊmən]. æn wɑz ˈɔsəm, ʃi wɑz ʤɪst ən ˈɛdɪtər, ðət ɪt ˈnɛvər əˈkərd tɪ mi [tɪ əˈsaɪn ˈʤɛndər tɪ hər]. tɑm wɑz tɑm, kɑrl wɑz kɑrl ənd æn wɑz æn. aɪ ˈɔlsoʊ wərkt fər ˈbɑbi ʧeɪs ɔn ə ɑrk, ə ˈsərfər ˈstɔri, ənd ə ˈwɔˌrlɔk ˈmɪnɪˌsɛriz. waɪ du ju θɪŋk ðət ðɛr ər lɛs ˈfiˌmeɪl kriˈeɪtərz hu wɔnt tɪ raɪt ənd drɔ ˌsupərˈhiroʊ bʊks? bɪˈkəz ðɛr ər lɛs ˈwɪmən hu rɛd ˌsupərˈhiroʊ bʊks ənd aɪ θɪŋk wən θɪŋ fidz ðə ˈəðər. ðoʊ ðɛr ər ə lɔt mɔr ðən ðɛr juzd tɪ bi, ju si ɪt wɪn ju goʊ tɪ ðiz kənˈvɛnʃənz. wət du ju θɪŋk ðət ˈpəblɪʃərz kʊd du tɪ meɪk ˈraɪtɪŋ, kriˈeɪtɪŋ ənd ˈrɛdɪŋ ˌsupərˈhiroʊz mɔr əˈtræktɪv tɪ ˈwɪmən? ɪt maɪt hɛlp ɪf ðeɪ haɪərd mɔr ˈwɪmən. ənd, aɪ ˌəndərˈstænd waɪ ˌsupərˈhiroʊ ˈkɑmɪks ər səʧ ə bɔɪz kləb? ˈəðər taɪps əv ˈpəblɪʃɪŋ hæv juʤ ˈfiˌmeɪl. ɪn ˈnɔrməl bʊk ˈpəblɪʃɪŋ ðə ˈfiˌmeɪl ər ˈbɪgər ðən ðə meɪl bət, ɪn ˈkɑmɪks laɪk ər bæk ɪn ðə deɪ ɪt wɑz ˈivɪn ɪf ju hæd tɪ pɪk wən ˈklæsɪk ˌsupərˈhiroʊ tɪ brɪŋ bæk ˈɪntu ðə ˈmɑdərn ˈɪrə ənd ˌriɪntrəˈdus tɪ ðə wərld, hu wʊd ɪt bi? wɛl, aɪ noʊ hu ɪz əˈlaɪv ənd hu ɪz dead…*… ʤɪst seɪ ju kən ˌrɛzərˈɛkt ˈɛniˌwən. oʊ maɪ ˈgʊdnɪs. aɪ hæv noʊ aɪˈdiə. aɪ noʊ ɪf fəˈmɪljər wɪθ ðə oʊld ˈgoʊldən eɪʤ ˈpipəl ɪˈnəf tɪ know…*… ˈɑnəstli, ˈprɑbəˌbli wən əv ðə wənz aɪ kɪld, brɑnz eɪʤ ənd ʃi wɑz ˈwəndərfəl. ɪf ju wər ˈwɔkɪŋ ˈɪntu ən ˈɔfəs tɪ pɪʧ ə nu ˈfiˌmeɪl ˌsupərˈhiroʊ, wət wʊd ʃi bi laɪk? ʃi wʊd bi smɑrt, ʃi wʊd bi dɪˈtərmənd, ʃi wʊd bi kərˈeɪʤəs, ʃi wʊd hæv səm flɔ bɪˈkəz ˈɔlˌweɪz mɔr ˈɪntəˌrɛstɪŋ tɪ hæv ə ˈkɛrɪktər wɪθ ə flɔ. jæ, bɪˈkəz ˈjumənz hæv flɔz ənd ˈbjutəfəl. ðə fən əv ˈhævɪŋ ə ˈkɛrɪktər wɪθ ə flɔ ɪz ɪt gɪvz ju ˈsəmθɪŋ ɛls [ˈəðər ðən ðɛr ˌsupərˈpaʊərz] tɪ du ə ˈstɔri əˈbaʊt. ənd, ˈsəmˌtaɪmz ə ˈvərʧu wɪʧ ɪz pʊʃt tu fɑr kən ˈɔlsoʊ tərn ˈɪntu ə flɔ, ənd fən tɪ wərk wɪθ. ənd, əv kɔrs, kəm əp wɪθ səm kul paʊər. ənd, ðət wʊd bi ðə ɛnd! wət ədˈvaɪs wʊd ju gɪv tɪ jəŋ ˈwɪmən hu wɔnt tɪ bi ˈraɪtərz ənd ˈɛdɪtərz ɪn ðə ˈkɑmɪks ˈɪndəstri təˈdeɪ? ˈstədi ˈɛvriˌθɪŋ ju kən, bi ˈrɪli smɑrt, bi ˈləki, groʊ ə θɪk skɪn, bi ðə bɛst ju kən bi æt ˈɛvriˌθɪŋ ju du. guf ɔf ɔn ˈɛniˌθɪŋ. ˈɛvəri ʤɑb ju du həz tɪ bi ðə ˈæbsəˌlut bɛst ju kən do…*… ɪt hæv tɪ bi ˈbɛtər ðən ˈəðər wərk, ʤɪst ðə bɛst ju kən du. θæŋk ju, ðɪs minz ə lɔt tɪ mi ənd aɪ θɪŋk ɪt wɪl min ə lɔt tɪ ɔl ðə ˈpipəl hu rɛd maɪ ˈkɑləm, tu. ˈwɛlkəm! nɛkst wik tun ɪn fər ən ˈɪntərvˌju wɪθ ˈfɔrmər ˌdiˈsi ˈɛdɪtər, ʤoʊn ˈhɪlti. keɪt ˈkɑtlər ɪz ðə ˈfaʊndɪŋ ˈɛdɪtər əv gik gərl ɔn ðə street.com*, ə ˈraɪtər əv ðə dozen”*” fər ˈwɪzərd wərld ˈdɪʤɪtəl ənd ə fʊl taɪm gik gərl hu lɪvz ɪn ʃəˈkɑˌgoʊ. ʃi ləvz ˈdɔktər hu, fræŋk ˈmɪlər, ˈwəndər ˈwʊmən, ˈnɪtɪŋ, ˈpəpətri ənd ʃi juzd tɪ bi ə prəˈfɛʃənəl faɪər ˈitər. si hər fʊl ˈrɛzəˌmeɪ ɔn katekotler.com*. ju kən twit æt hər ɔn ðə twitters*. əˈbaʊt rɪʧ ˈʤɑnstən ʧif ˈraɪtər ənd ˈfaʊndər əv ˈblidɪŋ kul. ˈfɑðər əv tu. ˈkɑmɪk bʊk klɛrˈvɔɪənt. pəˈlɪtɪkəl kɑrˈtunəst. (læst ˈəpˌdeɪtɪd rɪˈleɪtɪd poʊsts nən faʊnd
|
kate kotler writes for bleeding cool;
the beauty of the batgirl of san diego, is that without knowing she was doing so, kyrax2 started a really interesting conversation online about the role of women as creators and fans of superhero comics. in reflecting on my chat with her, the main questions i was left with rolling around in my head -as a comic book journalist and would-be comic creator- were “why aren’t there more women creators writing/drawing superhero comics?” and, “what can the industry do to make superhero books more appealing to female creators and fans?” these questions presented a really great opportunity for me to come and talk to female creators who are and have been working in the superhero genre for years, to hear what they have to say about being a woman in the superhero genre.
louise simonson has been working in the comics industry for as many years as i’ve been alive. starting her career at warren publishing, she later moved onto marvel where she was noted for working on seminal titles in the 1980s such as power pack, x-factor and superman: man of steel. despite her own protestations otherwise, weezie (as she’s affectionately referred to by her friends) is not only a role model for women but, the actual role model for 90% of women working in comics today. i had the distinct pleasure to sit down and talk to her at baltimore comic con a couple of weeks ago. below is our chat.
in the 1970s there were a very small number of women writing comics. between now and then, how do you feel the representation of women in the comics industry has changed? for the better, for the worse, or has it stayed the same… ?
well, you know what, if you count superheroes, it’s probably about the same. you figure the volume of comics, percentage wise, to the volume of women [working in comics] and it is about the same. there are some really, really, really good women doing comics now even in the superhero genre, and the independent comics there are great women who are doing a lot of really amazing independent comics that are of interest to women, who don’t necessarily want to see a couple of big guys slugging it out for 22 pages. they are character stories, quite often, not always but, quite often and, some of them are funny, and they’re just human interest stories that women and other people might find more interesting than superheroes. it’s nice to have the genre of comic books be more open to other genres.
as far as women creators are concerned, how has it changed to be a woman in the comics industry from when you started to today?
i don’t know what it’s like for people getting their feet in today, because i didn’t you’d have to ask some of the younger women what the experience was like and then compare the two. i mean, my experience was a good experience, it wasn’t what [other women] experienced…
i started off at warren [publishing], i started off in production. then i was moved over to editorial, i was made an assistant editor, they made an assistant editor position for me, specifically, because i was much better at it than production. then several years later, i essentially twisted james warren’s arm into giving me the line of books as an editor. at that point, i wasn’t involved in mainstream comics, i mean, i had friends in mainstream comics but, it just never occurred to me to me that women didn’t do mainstream comics! it never crossed my mind. when i went to tell warren i wanted to take over the line of books, after bill dubay left [in 1982], warren said to me “girls can’t do superhero comics.” girls, not women, “girls can’t do superhero comics.” now, warren is a character, he loves pushing people’s buttons, he loves to see them jump.
i know a few people like that.
it didn’t even offend me, personally, i just kind of rolled my eyes and said, “look, i will edit the line for six months on my assistant editor salary and i will get it done, i will get it done on schedule.”
and, this guy’s not stupid, he basically said “how much money am i saving by doing what you’d be doing anyways?” so of course i did it and then he made me the editor of the line, then he made me a vice president and i was a big fish in a little itty bitty pond.
i kind of love that, though, being the big fish in the little pond. it’s fun.
it’s nice for a while, anyways. i loved working at warren, it was a wonderful experience! and, then when i got hired over to marvel, it hadn’t occurred to me until someone pointed it out that it was a boys club. you know, i just kind of did what i did and those guys did what they did and it never really penetrated i was naïve or stupid or something…
or, you were focused on the job, which is the way it should be.
it never even occurred to me, it never even crossed my mind.
it sounds to me, that because you were so focused on being the best person to do the job, that gender didn’t really play into your career?
it never even occurred to me. then later on when i started writing and i created power pack, i got june brigman to be the artist on it. she came to my office looking for work and i didn’t have work on any of my books, but she could draw kids and she drew really beautiful kids. so i said, “alright do some sketches of kids and if they’re right i’ll present us as a team and maybe [marvel] will give us a little mini-series.”
honestly, it was only last year that someone said to me, “oh yeah, [power pack] was one of those girl comics.”
a girl comic?
that women created it! it never occurred to me that june was a woman. i was like, she’s a woman? what? but, she does these great little kids, most people in comics can’t do kids the superhero body is so different from a kid’s body, that their kids just look like little dwarfs. so, june it just never occurred to me!
let me follow up and let’s talk about your experiences at marvel: one of the assertions which kyrax2 has made is that she thinks that a lot of women don’t work at the “big two” because there is an unspoken networking thing that goes on in order to get jobs… and, that when a guy does that to another guy, it’s fine but, if a woman does that to a man that it’s perceived as flirtation or a sexual advance. did that type of interaction come into play at all for you while you were at marvel?
i was always kind of one of the guys. now, jim shooter hired me away from warren. when shooter asked me [to come to marvel], it looked like warren was less interested in the comics and had other interests and it looked like time to move to marvel, so i did. shooter hired several women, as editors, i think i’m the only one who stuck i mean it was a tough room to be in, but shooter was much more open than many of the guys are today, even. though i’ll probably get in trouble for saying that…
no you won’t, because everyone loves you.
oh thank goodness! i think that not every guy has this prejudice, but there are guys in comics who want it to be a dude thing. that’s kind of okay, because i think that the women are going to go over and do their own thing and then [the guys] are going to be wanting to get in on our [projects]. so, nyah! girls can have their own clubs, too.
honestly, i think the women who make it in superhero comics don’t make it because they’re as good as the guys, they make it because they’re better than the guys. you have to be. you have to be smarter, you have to work harder…
you do have to be better, you have to be tougher, too.
you do, you have to be tougher.
it’s interesting to me, because, the successful women who i talk to in the industry say the same thing, that yes, that kind of weird gender dynamic does exist, but no, they haven’t really experienced it… because that kind of gender thing just kind of rolls off their backs…
i think that there is something about the way i am, that i never noticed that happening. maybe it’s because i’ve been married to walter for so long and was his girlfriend for a long while so, i don’t know if that was a protective forcefield around me… i just never ran into anything like that.
i run into fans that are [more biased about women in comics] than the actual professionals. i mean, i have a great time with those guys i can sit and talk about comics as well as anyone and i’m comfortable in a room with dudes. i don’t know, maybe it’s because i grew up with two smart-ass brothers and a smart-ass dad?
i don’t even notice.
me, too.
i do have to say, i did work for jim warren first and after you work for warren and his personal brand of craziness, and i do love the guy, even though he’s occasionally over the top, working with anyone else was pretty easy.
also, working with warren was kind of an honor in the way that he had a real eye for talent. you figure, if he’s going to give you a chance you have to be really, really good at it. in a way it’s like trial-by-fire?
that’s how i feel. when people say to me “you’re a crappy writer” i have to remind myself, no i’m not, otherwise i wouldn’t be writing for this website. you have to outshine everyone else in order to prove your worth and place in the organization. i friggin’ share a masthead with warren ellis, for cryin’ out loud!
exactly. just say, nyah!
i‘ve also heard people say that as a woman it’s harder to work for women than it is to work for men. how do you feel about that statement?
i don’t think that i’ve ever worked with a woman editor. there aren’t that many of us.
no, there aren’t that many. i was talking with joan hilty and she said that there aren’t that many [women editors in superhero comics].
i don’t think i ever have. i’ve had women work for me ann nocenti, was my assistant before she took over x-men line, after i left. and, she was great, i would have happily worked for her if she had been my boss. oh wait, she was, i did work for her! obviously it made no difference, as i didn’t even look at her as female.
that’s a statement of being awesome, because gender is so omnipresent in everything we do in this industry in a way that guys don’t get. “oh, you’re a girl in comics, etc.” and, not noting one’s gender is really a high compliment [to a woman].
ann was awesome, she was so-much just an editor, that it never occurred to me [to assign gender to her]. tom was tom, carl was carl and ann was ann. i also worked for bobby chase on a she-hulk arc, a galactus-silver surfer story, and a warlock miniseries.
why do you think that there are less female creators who want to write and draw superhero books?
because there are less women who read superhero books and i think one thing feeds the other. though there are a lot more than there used to be, you see it when you go to these conventions.
what do you think that publishers could do to make writing, creating and reading superheroes more attractive to women?
it might help if they hired more women. and, i don’t understand why superhero comics are such a boys club? other types of publishing have huge female readerships. in normal book publishing the female readerships are bigger than the male readerships it’s 60/40. but, in comics it’s like 30/70, or back in the day it was even 10/90…
if you had to pick one classic superhero to bring back into the modern era and reintroduce to the world, who would it be?
well, i don’t know who is alive and who is dead…
let’s just say you can resurrect anyone.
oh my goodness. i have no idea. i don’t know if i’m familiar with the old golden age people enough to know… honestly, probably one of the ones i killed, magik she’s bronze age and she was wonderful.
if you were walking into an editor’s office to pitch a new female superhero, what would she be like?
she would be smart, she would be determined, she would be courageous, she would have some flaw because it’s always more interesting to have a character with a flaw.
yeah, because humans have flaws and they’re beautiful.
the fun of having a character with a flaw is it gives you something else [other than their superpowers] to do a story about. and, sometimes a virtue which is pushed too far can also turn into a flaw, and that’s fun to work with. and, of course, i’d come up with some cool power. and, that would be the end!
what advice would you give to young women who want to be writers and editors in the comics industry today?
study everything you can, be really smart, be lucky, grow a thick skin, be the best you can be at everything you do. don’t goof off on anything. every job you do has to be the absolute best you can do… it doesn’t have to be better than other people’s work, just the best you can do.
thank you, weezie this means a lot to me and i think it will mean a lot to all the people who read my column, too.
you’re welcome!
next week tune in for an interview with former dc editor, joan hilty.
kate kotler is the founding editor of geek girl on the street.com, a writer of the “daily dozen” for wizard world digital and a full time geek girl who lives in chicago. she loves doctor who, frank miller, wonder woman, knitting, puppetry and she used to be a professional fire eater. see her full resume on katekotler.com. you can tweet at her @adorkablegrrl on the twitters.
about rich johnston chief writer and founder of bleeding cool. father of two. comic book clairvoyant. political cartoonist.
(last updated )
related posts
none found
|
ðə jəŋ ˈɑrʤənˌtin həz kɔzd mɔr ðən ɪˈnəf ˌkɑnstərˈneɪʃən sɪns hɪz muv tɪ lombardy*, ənd ðə ˌɑpərˈtunəti tɪ sɛl gɪvz ðə ə kwɪk weɪ aʊt əv ən ənˈwɔntɪd ˌsɪʧuˈeɪʃən. ɪt ʃʊd hæv bɪn wən əv ðə ɪn hɪz jəŋ kərɪr. ˈmɔroʊ ˈnɛtɪd tu goʊlz læst ˈsənˌdi ɛz ˈvɪktəri æt prəˈvaɪdɪd ə ril ˈsteɪtmənt ɛz tɪ ðə krəˈdɛnʃəlz ɪn ə reɪs fər jʊˈroʊpə lig kˌwɑləfəˈkeɪʃən. bət ðə ˈbægɪʤ wɪʧ keɪm wɪθ pərˈfɔrməns ənd hɪz ˈbreɪzən əˈproʊʧ tɪ ðə bɪtˈwin hi ənd ləv ˈraɪvəl ˈmæksi ˈloʊpɛz lɛft ə saʊər teɪst ɪn ˈmɛni ə ˈfʊtˌbɔl maʊθ. nuz ðɪs wik ðət məˈdrɪd ər pərˈpɛrɪŋ ə bɪd fər ðə kʊd nɑt hæv kəm æt ə ˈbɛtər taɪm fər ˌɪnˈtər. ˈstɔri ɪz naʊ wɛl noʊn, ˈhævɪŋ fɪld ðə ˈgɑsəp ˈkɑləmz ɪn ˈɪtəli fər ˈmɛni ə mənθ. ðə ˈstraɪkər ɪz ɪnˈgeɪʤd tɪ ˈwɑndə ˈnɑrə, ðə ˈɛksˈwaɪf əv ˈfɔrmər sæmp ˈloʊpɛz, ənd waɪl ðə ˌsɪʧuˈeɪʃən ˌɪtˈsɛlf ɪz ən ˌəndərˈstændəbəl wən, ðə bɪˈheɪvjər əv ənd ˈnɑrə həz lɛft məʧ tɪ bi dɪˈzaɪərd. ɪn ə ˈhɔrəbəl ˌsɪʧuˈeɪʃən, ˈloʊpɛz həz dɛlt wɪθ hɪz ˈɪˌmoʊʃənz ˈsupərbli wɛl ɪn ðə ˈpəblɪk sfɪr. "ɪt həz bɪn ə ˈvɛri ˈdɪfəkəlt taɪm ɪn maɪ laɪf ənd aɪ kraɪd ə lɔt," hi ədˈmɪtəd ˈrisəntli. "bət ɪt ɔl pæst θæŋks tɪ ˈfʊtˌbɔl. ɪt wɑz nɑt ə ˈnɔrməl break-up*, bət æt ðə ɛnd əv ðə deɪ ˈnoʊˌbɑˌdi daɪd. "ɔl aɪ wɔnt naʊ ɪz tɪ spɛnd taɪm wɪθ maɪ ˈʧɪldrən. hu noʊz, ˈmeɪbi wən deɪ aɪl feɪs ɔn ðə fild ənd wɪl hæv ə gʊd læf əˈbaʊt ɪt." ˈminˌwaɪl, həz bɪn ˈbɪzi ˈflɔntɪŋ hɪz ləv fər ˈnɑrə ɔn ˈsoʊʃəl ˈmidiə. ðə pɛr hæv hæd ˌtæˈtuz əv iʧ ˈəðərz neɪmz dɔbd ɔn ðɛr ˈbɑdiz, hæv ˈkɑnstəntli ˈteɪkən tɪ tˈwɪtər ənd tɪ meɪk ˈpəblɪk ðɛr ˈfilɪŋz ənd ðɛr læk əv rɪˈspɛkt fər ˈloʊpɛz ʃaɪnz θru ɔl ðə waɪl. ðə ˈdɔriə frənt mæn həz ˈrisəntli hæd tɪ ˈpəblɪkli æsk tɪ stɑp ˈpoʊstɪŋ ˈpɪkʧərz əv ɪm ənd ˈnɑrə wɪθ ˈloʊpɛzɪz θri ˈʧɪldrən. ðə ˈɔlsoʊ kɔzd ə stər wɪn ˈwɑndə riˈlist ə ˈfoʊtəˌgræf ɔn əv hər ˈneɪkəd ˈbɑdi ˈhɪdən ˈoʊnli baɪ ə taʊəl, ˈkɔlɪŋ ðə snæp ə 'ˈsɛlˌfi ˈæftər sɛks'. bət læst ˈsənˌdi ʤəmpt fit fərst ˈɪntu ðə aɪ əv ðə stɔrm. hi skɔrd twaɪs, hɪz saɪd wən ənd ˈloʊpɛz hæd ə ˈpɛnəlti seɪvd baɪ səˈmɪr ˈæftər ˌɪnˈsɪstɪŋ ɔn ˈteɪkɪŋ ðə ˈdutiz frəm ˈrɛgjələr ˈteɪkər ˈɛdər ɪn ə bɪd tɪ rɪˈkəvər səm self-esteem*. hæd wən. hi hæd dən hɪz ʤɑb wɛl, ənd hæd gɑt wən ˈoʊvər hɪz ˈfɔrmər frɛnd tɪ but. jɛt hɪz bɪˈheɪvjər ˈdʊrɪŋ ənd sɪns ðə ɪnˈtaɪər ˈɛpɪˌsoʊd həz bɪn ˈnəθɪŋ ʃɔrt əv dɪˈspɪkəbəl. ˈæftər ˈloʊpɛz ˌəndərˈstændəbli ʃənd ðə ˌsɛrəˈmoʊniəl ˈhændˌʃeɪk, wɛnt aʊt əv hɪz weɪ tɪ pruv hi həz ˈziroʊ rɪˈspɛkt fər hɪz ˈfɔrmər. hi hɪz ɪr tɪ sæmp fænz ˈæftər ˈskɔrɪŋ, ˌbiˈfɔr ðɛn ˈpoʊstɪŋ ə ˈpɪkʧər əv hɪmˈsɛlf ˈmeɪkɪŋ ə ˈsɪmbəl dɪˈrɛktɪd æt ˈloʊpɛz ɔn tˈwɪtər ənd həz ˈsɛvərəl ˈfoʊtəˌgræfs əv hɪmˈsɛlf ənd ˈloʊpɛzɪz ˈʧɪldrən ɪn ðə deɪz sɪns. sɔrs:
|
the young argentine has caused more than enough consternation since his move to lombardy, and the opportunity to sell gives the nerazzurri a quick way out of an unwanted situation.
it should have been one of the pinnacles in his young career. mauro icardi netted two goals last sunday as inter's 4-0 victory at sampdoria provided a real statement as to the nerazzurri's credentials in a fiercely-contested race for europa league qualification.
but the baggage which came with icardi's performance and his brazen approach to the long-awaited head-to-head between he and love rival maxi lopez left a sour taste in many a football fan’s mouth. news this week that atletico madrid are preparing a bid for the 21-year-old could not have come at a better time for inter.
icardi's story is now well known, having filled the gossip columns in italy for many a month. the striker is engaged to wanda nara, the ex-wife of former samp team-mate lopez, and while the situation itself is an understandable one, the behaviour of icardi and nara has left much to be desired.
in a horrible situation, lopez has dealt with his emotions superbly well in the public sphere. "it has been a very difficult time in my life and i cried a lot," he admitted recently. "but it all passed thanks to football. it was not a normal break-up, but at the end of the day nobody died.
"all i want now is to spend time with my children. who knows, maybe one day i'll face icardi on the field and we'll have a good laugh about it."
meanwhile, icardi has been busy flaunting his love for nara on social media. the pair have had tattoos of each other's names daubed on their bodies, have constantly taken to twitter and instagram to make public their feelings – and their lack of respect for lopez shines through all the while.
the doria front man has recently had to publicly ask icardi to stop posting pictures of him and nara with lopez's three children. the lovebirds also caused a stir when wanda released a photograph on instagram of her fiance's naked body hidden only by a towel, calling the snap a 'selfie after sex'.
but last sunday icardi jumped feet first into the eye of the storm. he scored twice, his side won 4-0, and lopez had a penalty saved by samir handanovic after insisting on taking the duties from regular spot-kick taker eder in a bid to recover some self-esteem. icardi had won. he had done his job well, and had got one over his former friend to boot.
yet his behaviour during and since the entire episode has been nothing short of despicable. after lopez understandably shunned the ceremonial pre-match handshake, icardi went out of his way to prove he has zero respect for his former team-mate. he cupped his ear to samp fans after scoring, before then posting a picture of himself making a cuckold symbol directed at lopez on twitter and has publicised several photographs of himself and lopez's children in the days since.
source: goal.com
|
ə ˈhəntsvɪl mæn ˈfeɪsɪŋ ˈməltəpəl ʧaɪld sɛks əˈbjuz ənd rɪˈleɪtɪd ˈʧɑrʤɪz əˈlɔŋ wɪθ hɪz dəˈmɛstɪk ˈpɑrtnər, ɪz ˈɔlsoʊ ˈfeɪsɪŋ ˈfɛdərəl ʧaɪld pɔrˈnɑgrəfi pərˈdəkʃən ˈʧɑrʤɪz ɪn nu jɔrk, əˈkɔrdɪŋ tɪ ən ˌɪnˈdaɪtmənt ənˈsild ðɪs wik. kɑrl ˈhɛrəld, 33 wɑz ˌɪnˈdaɪtɪd ɪn dɪˈsɛmbər ɔn 10 kaʊnts əv ʧaɪld pɔrˈnɑgrəfi pərˈdəkʃən ɪn ðə ˈnɔrðərn ˈdɪstrɪkt əv nu jɔrk. ðə ˌɪnˈdaɪtmənt əˈlɛʤɪz ðət frəm ˈɔgəst 2011 tɪ əˈbaʊt mɑrʧ 2013 ˈhɛrəld kəmˈpɛld ə meɪl ʧaɪld tɪ "ɪnˈgeɪʤ ɪn ˈsɛkʃuəli ɪkˈsplɪsət ˈkɑndəkt" tɪ ˈproʊdus ˈɪmɪʤɪz ənd ˈvɪdioʊz ðət wər prəˈdust ənd trænzˈmɪtəd ˈviə kəmˈpjutər ənd ˈəðər minz. ðə ʧaɪld wʊd hæv bɪn ə wɪn ðə ˈfɪlmɪŋ ˈstɑrtɪd, əˈkɔrdɪŋ tɪ ðə ˌɪnˈdaɪtmənt. ˈhɛrəld, ə ˈpɑpjələr ˈɔnˌlaɪn kəmˈpjutər kɔrs ˈtiʧər ˌbiˈfɔr hɪz ərˈɛst, ənd hɪz dəˈmɛstɪk ˈpɑrtnər, ˈʧɑrəlz ˈwɔkər ˈdənəvənt, feɪs ˈməltəpəl ʧaɪld ˈsɛkʃuəl əˈbjuz ˈʧɑrʤɪz, ˌɪnˈkludɪŋ kənˈspɪrəsi, ɪn ˈmædɪsən ˈkaʊnti, ˈfɑloʊɪŋ ərˈɛst ɪn noʊˈvɛmbər. ˈdənəvənt wɑz ərˈɛstɪd ɪn dɪˈsɛmbər. hi ənd ˈdənəvənt, hu lɪvd təˈgɛðər wɪθ sən ɪn ˈhəntsvɪl ɔn ðə 3000 blɑk əv ˈleɪkˌwʊd draɪv, ər əˈlɛʤd tɪ hæv hɛld ðə bɔɪ ə ˈvərʧuəl ˈkæptɪv fər eɪt mənθs ˌbiˈfɔr noʊˈvɛmbər ərˈɛst, əˈkɔrdɪŋ tɪ ðə ˈmædɪsən ˈkaʊnti ˈdɪstrɪkt əˈtərniz ˈɔfəs. ˈhɛrəld wɑz ˌɪnˈdaɪtɪd ɔn 18 kaʊnts, ˌɪnˈkludɪŋ sɪks kaʊnts əv kənˈspɪrəsi tɪ kəˈmɪt ˈsɑdəmi, fɔr kaʊnts əv ˈsɑdəmi, θri kaʊnts əv ˈsɛkʃuəl əˈbjuz əv ə ʧaɪld ˈəndər 12 kəmˈplɪsɪti, ˈægrəˌveɪtɪd ʧaɪld əˈbjuz ənd kənˈspɪrəsi tɪ kəˈmɪt ˈsɛkʃuəl əˈbjuz. ˈdənəvənt, wɑz ˌɪnˈdaɪtɪd ɔn sɪks kaʊnts əv kənˈspɪrəsi tɪ kəˈmɪt ˈsɑdəmi, fɔr kaʊnts əv ˈsɑdəmi ənd ˈsɛkʃuəl əˈbjuz əv ə ʧaɪld ˈəndər 12 kənˈspɪrəsi tɪ kəˈmɪt ʧaɪld sɛks əˈbjuz ənd ˈægrəˌveɪtɪd ʧaɪld əˈbjuz. ˈhɛrəld wɑz ˈɔlsoʊ ʧɑrʤd wɪθ ʧaɪld pɔrˈnɑgrəfi kaʊnts ɪn ˈmædɪsən ˈkaʊnti, bət ˈprɑsɪˌkjutərz ˈleɪtər drɑpt ðoʊz ˈʧɑrʤɪz seɪɪŋ ˈsɪmələr ˈkeɪsɪz wʊd bi brɔt ɪn ˈəðər ˌʤʊrɪsˈdɪkʃənz. ðə ˈɛfˈbiˈaɪ həz sɛd ɪt həz wərkt wɪθ ðə ˈhəntsvɪl pəˈlis dɪˈpɑrtmənt ənd ˈəðərz ɪn ˌɪnˈvɛstəˌgeɪtɪŋ ðə ˈhɛrəld keɪs. ðə nu jɔrk ˌɪnˈdaɪtmənt əˈlɛʤɪz ðə ʧaɪld pɔrˈnɑgrəfi pərˈdəkʃən əˈkərd ɪn ˈkaʊnti nɪr ðə ˌædərˈɑndæk ˈmaʊntənz.
|
a huntsville man facing multiple child sex abuse and related charges along with his domestic partner, is also facing federal child pornography production charges in new york, according to an indictment unsealed this week.
carl herold, 33, was indicted in december on 10 counts of child pornography production in the northern district of new york. the indictment alleges that from august 2011 to about march 2013, herold compelled a male child to "engage in sexually explicit conduct" to produce images and videos that were produced and transmitted via computer and other means.
the child would have been a 7-year-old when the filming started, according to the indictment.
herold, a popular online computer course teacher before his arrest, and his domestic partner, charles walker dunnavant, face multiple child sexual abuse charges, including conspiracy, in madison county, following herold's arrest in november. dunnavant was arrested in december.
he and dunnavant, who lived together with herold's son in huntsville on the 3000 block of lakewood drive, are alleged to have held the boy a virtual captive for eight months before herold's november arrest, according to the madison county district attorney's office.
herold was indicted on 18 counts, including six counts of conspiracy to commit sodomy, four counts of sodomy, three counts of sexual abuse of a child under 12, complicity, aggravated child abuse and conspiracy to commit sexual abuse.
dunnavant, was indicted on six counts of conspiracy to commit sodomy, four counts of sodomy and sexual abuse of a child under 12, conspiracy to commit child sex abuse and aggravated child abuse.
herold was also charged with child pornography counts in madison county, but prosecutors later dropped those charges saying similar cases would be brought in other jurisdictions. the fbi has said it has worked with the huntsville police department and others in investigating the herold case.
the new york indictment alleges the child pornography production occurred in herkimer county near the adirondack mountains.
|
"ə ˈpɑləsi əˈlaʊz fər ə waɪd ʧɔɪs əv ˈlaɪfˌstaɪlz ənd ˈkəlʧərz. ɪf, ɔn ðə ˈəðər hænd, ə soʊˈsaɪɪti ɑpts fər haɪ ˈɛnərʤi kənˈsəmʃən, ɪts ˈsoʊʃəl riˈleɪʃənz məst bi ˈdɪkˌteɪtɪd baɪ ənd wɪl bi ˈikwəli dɪˈgreɪdɪŋ ˈwɛðər ˈleɪbəld ˈkæpətəlɪst ər ˈsoʊʃəlɪst." ˈaɪvən ʤəˈpæn, ɔɪl ənd ðə frəˈʤɪləti əv ˌgloʊbəlɪˈzeɪʃən rɛd mɔr əˈnaʊnsmɛnts, ɪˈvɛnts mɔr frəm ənd səˈlɛkt ˈpɑrtnərz tɪ ðə gut’*’ mˈjuzɪkəl ɔn ˌrɛzɪˈdɛnʃəl skulz rɪˈtərnz tɪ vænˈkuvər ˈʧɪldrən əv gɑd həz bɪn ʃeɪpt baɪ ˌɪnˈtɛns ˈɔdiəns riˈækʃənz, sɪz dɪˈrɛktər ˈkɔri peɪɛt. ɪn 2009 ə ˈbrɪtɪʃ ˈfæməli ˈlɪvɪŋ ɪn ə haʊs bɪˈkeɪm ðə ˈsəbʤɪkt əv ə səbˈvərsɪv ˈɛnərʤi ɪkˈspɛrəmənt əˈbaʊt ˈmɑdərn sˈleɪvəri. waɪl ðə ˈfɔrsəm ɔn ˈgæʤəts wən ˈsənˌdi wɪθ ðə əˈbændən əv ˈroʊmən pəˈtrɪʃənz, ən ˈɑrmi əv ˌvɑlənˈtɪrz (ðə ˈjumən paʊər ˈsteɪʃən) fˈjʊriəsli ˈpɛdəld 100 ˈbaɪsɪkəlz nɛkst dɔr tɪ ˈʤɛnərˌeɪt ðə ˈnidɪd ˈɛnərʤi. ðə ˌənsəˈspɛktɪŋ ˈfæməli, əv kɔrs, hæd noʊ aɪˈdiə ðeɪ hæd bɪn ˈənˈpləgd frəm ə paʊər grɪd fjuəld ˈlɑrʤli baɪ ˈfɑsəl fjuəlz. æt ðə ɛnd əv ðə deɪ ðə sleɪv ˈmæstərz ˈlɪtərəli drɑpt ðɛr ʤɔz wɪn ə ˌbibiˈsi ˈtɛləˌvɪʒən kru ˌɪntrəˈdust ðɛm tɪ ðə ɪgˈzɔstɪd sleɪvz ðət bɔɪld ðɛr ti. (gɪt ðɪs: ɪt tʊk 24 tɪ hit ðə ˈəvən ənd 11 ˈsaɪkəlɪsts tɪ meɪk tu sˈlaɪsɪz əv toʊst.) æt ðə ɛnd əv ðə ɪkˈspɛrəmənt ˈmɛni əv ðə ˈsaɪkəlɪsts kəˈlæpst. ˈsɛvərəl ˈkʊdənt wɔk fər deɪz. ðə ˈæˌkʧuəli kənˈsumd mɔr ˈɛnərʤi ɪn fud ðən ðeɪ ˈʤɛnərˌeɪtɪd baɪ pedalling*. ðə ɪkˈspɛrəmənt ˈkrudli ˈɪləˌstreɪtɪd ðə ˈgloʊbəl steɪt əv nɔrθ əˈmɛrɪkən ˈɛnərʤi kənˈsəmʃən (ʤɪst ˌɪˈmæʤən ən ˈɛmti jɛt haʊs paʊərd baɪ 100 ˈhəŋgri ˈsaɪkəlɪsts). ɪt ˈɔlsoʊ kənˈvɪnst wən əv ðə ɪkˈspɛrəmənts dɪˈzaɪnərz, tɑm ˈsɪdəl əv ɪˈlɛktrɪk ˈpɛdəlz, ðət "ˌvɑlənˈtɪr sˈleɪvəri" (hɔrdz əv sˈwɛtɪŋ ˈsaɪkəlɪsts) ər oʊld ˈfæʃənd ˈʃækəld ˈleɪbər wɪl paʊər ðə fˈjuʧər. "aɪ hæv noʊ daʊt ðət sˈleɪvəri wɪl rɪˈtərn ɛz ðə wərldz ˈɛnərʤi ˈrisɔrsɪz gɪt ˌɪnˈkrisɪŋgli skɛrs." ɔɪl riˈmuvz ðə tɔɪl naʊ moʊst ˈpipəl doʊnt rɪˈgɑrd ɔɪl, seɪ, ɛz ən ˈɛnərʤi sleɪv ər ə ˈlɪkwɪd rɪˈpleɪsmənt fər ˈjumən ˈməsəl, bət ðeɪ ˈprɑbəˌbli ʃʊd. θæŋks tɪ pəˈtroʊliəm, ˈɛvəri nɔrθ əˈmɛrɪkən naʊ bɪˈheɪvz, θɪŋks ənd ˈɔfən lʊks laɪk ən əˈbis ənd ˈoʊvərˈbɛrɪŋ ˈsɛnʧəri sleɪv ˈoʊnər. ɔɪl sleɪvz, əv kɔrs, ər mɔr ˈpɔrtəbəl ənd ˈvərsətəl ðən ˈjumən ˈməsəl ənd naʊ ˈɔrdər ɑr wərld. ðeɪ groʊ ənd dɪˈlɪvər fud; ˈtrænspɔrt frɛndz ənd gʊdz; ənd ˈɛnərˌʤaɪz fildz ənd ˈsɪtiz. ˈɛvəri ˈlæpˌtɑp kəmˈpjutər əraɪvz ˌɪmˈprɛgˌneɪtəd wɪθ 240 ˈkɪləˌgræmz əv ɔɪl. laɪk ˈɛni gʊd sleɪv, ɔɪl riˈmuvz ðə tɔɪl. haʊ ˈmɛni sleɪvz fər ju? haʊ ˈmɛni ˈɛnərʤi sleɪvz dɪz ə ˈtɪpɪkəl kəˈneɪdiən hæv æt hɪz ər hər dɪˈspoʊzəl? deɪv juz, pərˈhæps ˈkænədəz prɛˈmɪr ˈɛnərʤi ˈænəlɪst ənd ðə ˈneɪʃənz ˈfɔrmər koʊl ˈspɛʃəlɪst æt ˈnæʧərəl ˈrisɔrsɪz ˈkænədə, həz dən ðə mæθ ənd wi ər nɑt ən ɪˈmænsəˌpeɪtɪd ˈpipəl. juz ˈkælkjəˌleɪts ðət wən ˈbɛrəl əv krud (nɑnriˈnuəbəl ˈsənˌʃaɪn ˈkæpʧərd ɪn plænts ˈoʊvər ðə pæst 500 ˈmɪljən jɪrz ər soʊ) kənˈteɪnz əˈprɑksəmətli sɪks (sɪks ˈbɪljən ʤulz) ər əˈbaʊt ˈkɪləˌwɑts əv ˈɛnərʤi. naʊ ə ˈhɛlθi ˌɪndəˈvɪʤəwəl kən pəmp aʊt ɪˈnəf ʤus tɪ laɪt ə bəlb ər ʤulz) ən aʊər. wɪθ ˈwiˌkɛndz ənd ˈhɑləˌdeɪz ɔf ənd ə ˈsɛnsəbəl deɪ, juz ˈfɪgjərz ðət ɪt maɪt teɪks wən ˈpərsən jɪrz ɔn ə ˈbaɪsɪkəl (ər ˈtrɛdˌmɪl) tɪ ˈproʊdus ðə ˈɛnərʤi naʊ stɔrd ɪn wən ˈbɛrəl əv ɔɪl. (əv kɔrs wi kʊd wərk ðoʊz sleɪvz 12 aʊərz ə deɪ, ˈsɛvən deɪz ə wik wɪθ noʊ ˈhɑləˌdeɪz, ˈɑrgjuz juz. ɪn ðət keɪs ə ˈbɛrəl ɪz ɪkˈwɪvələnt tɪ jɪrz əv ˈjumən ˈleɪbər. bət ðɪs ˈkɑləmnəst ˈfeɪvərz ə mɔr hjuˈmeɪn ˈtritmənt.) ˈgɪvɪn ðət ðə ˈævərɪʤ kəˈneɪdiən naʊ kənˈsumz ˈbɛrəlz əv ɔɪl ə jɪr wɪθ ˈskɛrsli ə blɪŋk əv ðə aɪ, ˈɛvəri ˈsɪtɪzən ɪmˈplɔɪz əˈbaʊt 204 ˈvərʧuəl sleɪvz. ðæts ə spɛkˈtækjələr əˈmaʊnt əv paʊər fər ˈɛni ˈmɔrtəl tɪ wild ənd məʧ mɔr ðən ˈɛni ˈroʊmən ər ɪˈʤɪpʃən ˈhaʊsˌhoʊld ˈɛvər kəˈmændɪd. ər faɪv taɪmz mɔr ðən ˈævərɪʤ ˈsɛnʧəri juz. ˌplænˈteɪʃən ˈoʊnərz. ɔɪl sleɪvz fjuəld ˈjumən ˌpɑpjəˈleɪʃən wət ˈwəriz juz ənd ˈmɛni ˈəðər ˈɛnərʤi ˈænəlɪsts ɪz ðət ʧip ˈɛnərʤi sleɪvz hæv kriˈeɪtɪd ə ˌfɔrˈmɪdəbəl ˈgloʊbəl dɪˈlɛmə. ˌbiˈfɔr ðə ˈfɑsəl fjuəl eɪʤ (ɪt ˈstɑrtɪd wɪθ koʊl ˈbərnɪŋ əraʊnd 1700 ˈjumənz ˈnəmbərd lɛs ðən wən ˈbɪljən fər ðɛr ɪnˈtaɪər ˌɛvəˈluʃəˌnɛri ɪgˈzɪstəns ɔn ðɪs ˈplænət. ˈæftər koʊl ənd ðɛn ðə ˌdɪˈskəvri əv ɔɪl ɪn ðə 1850s*, ˈhoʊmoʊ ˈseɪpiənz ɪkˈsploʊdɪd tɪ ən əˈstaʊndɪŋ ˌpɑpjəˈleɪʃən əv 7 ˈbɪljən ɪn ʤɪst 170 jɪrz. ənd nɑnriˈnuəbəl ˈɛnərʤi sleɪvz peɪvd ðə weɪ. ɔɪl, ɪn ˈəðər wərdz, wɑz ə ˈpaʊərfəl vaɪˈægrə fər ðə ˈspiʃiz (wɪθ ənˈwildi ɪˈrɛkʃənz ənd ˈəðər side-effects*). ɔɪl ˈɔlsoʊ broʊk ɔl ˈpriviəs ˈɛnərʤi θˈrɛˌʃoʊldz. waɪl ˈjumən ˌpɑpjəˈleɪʃən gru taɪmz sɪns 1850 pər ˈkæpɪtə ˈɛnərʤi kənˈsəmʃən ɪkˈsploʊdɪd æt ə reɪt əv taɪmz. ɪn fækt ˈtoʊtəl ˈɛnərʤi kənˈsəmʃən ʤəmpt 45 taɪmz. ðiz ˌɛkstrəˈɔrdəˌnɛri ˈʧeɪnʤɪz geɪv ˈpɛzənts vaɪˈkɛriəs ˈlaɪfˌstaɪlz wəns ˈoʊnli ˌɛnˈʤɔɪd baɪ ˈmaɪnər kɪŋz ənd kwinz. ɪn 1850 ðə ˈævərɪʤ tɑm, dɪk ər ˈhɛri kleɪmd bət ˈfɑsəl fjuəlz sleɪvz θæŋks praɪˈmɛrəli tɪ məˈʃinz paʊərd baɪ koʊl, sɪz juz. bət baɪ 2009 iʧ ˈmɛmbər əv ðə ˈævərɪʤ ˈjumən ˈfæməli ˈkraʊdɪd ðɛr ˈhaʊsˌhoʊld wɪθ sleɪvz θæŋks tɪ ðə kəmˈbaɪnd wərk əv ɔɪl, gæs ənd koʊl. (æd wʊd, ˈhaɪˌdroʊ ənd ˈnukliər ˈɛnərʤi ənd əˈnəðər ˈdɪlɪʤənt sleɪvz məst fɪt ɪn ðə dɔr.) ˌənsəˈsteɪnəbəl ˈgɪvɪn ðə ˌriˈæləˌtiz əv pik ɔɪl (ðə ɛnd əv ʧip sleɪvz ənd ðə ˈædˌvɛnt əv ɪkˈstrimli ˈbrutəl ˈsəbstəˌtuts) ənd ðə fækt ðət ˈʧaɪnə ənd ˈɪndiə naʊ wɔnt mɔr pəˈtroʊliəm sleɪvz tu, ðət ˈlɛvəl əv kənˈsəmʃən ər sˈleɪvəri kænt bi səˈsteɪnd. ɪn fækt juz wɔrnz ðət ðə wərld əv ðə pəˈtroʊliəm sleɪv ˈoʊnər kən ˈoʊnli gɪt sˈmɔlər. hi kɔlz ɪt "ðə ˈɛnərʤi səˌsteɪnəˈbɪlɪti dɪˈlɛmə." ðɪs ˌɪnˈdɛlɪkət dɪˈlɛmə wɪl bi ˈəgliəst fər ðoʊz hu ɪmˈplɔɪ ðə moʊst sleɪvz. raɪt naʊ ðə ˈævərɪʤ kəˈneɪdiən lɪvz ɛz ˌɛkˈstrævəgəntli ɛz ðə ˈfivərɪʃ ˈɪŋlɪʃ ˈmæstər əv ə lɑrʤ ˌkɛrɪˈbiən ˈʃʊgər ˌplænˈteɪʃən. ɪn fækt kəˈneɪdiənz ˈtɪpɪkəli bɔs əraʊnd faɪv taɪmz mɔr sleɪvz ðən ðə ˈgloʊbəl ˈævərɪʤ. "jʊr ˈævərɪʤ kəˈneɪdiən kənˈsumz faɪv taɪmz ðə wərld ˈævərɪʤ pər ˈkæpɪtəl kənˈsəmʃən, ˈsɛvən taɪmz ðə pər ˈkæpɪtə kənˈsəmʃən ɪn ˈʧaɪnə ənd 29 taɪmz ðə pər ˈkæpɪtə kənˈsəmʃən ɪn ˈɪndiə," ˈkælkjəˌleɪts juz. (fər ðə ˈrɛkərd ðə nu ənd ˈlinər sleɪv ˈmæstərz əv ˈʃæŋˈhaɪ ər tiˈænʤɪn bərn bət ˈbɛrəlz əv ɔɪl ə jɪr wɪʧ pʊts 20 æt ðɛr bɛk ənd kɔl.) "ˈmeɪbi wi hæv bɪn ˈivɪn lɛs ˈkɑgnəzənt əv ðə ˈsərvɪsɪz prəˈvaɪdɪd baɪ ˈfɑsəl fjuəlz ðən ˈpipəl dɪd frəm ðɛr sleɪvz," rɪˈflɛkts juz. "sˈleɪvəri, ˈæftər ɔl wɑz ɪn jʊr feɪs. naʊ ɪts ɔl əˈbaʊt ˈfɪlɪŋ əp ðə tæŋk." ɪn hɪz ˈθɔtfəl 1973 ˈɛˌseɪ, "ˈɛnərʤi ənd ˈɛkwəti," ðə ˈrædɪkəl ˈkæθlɪk ˌθiəˈloʊʤiən ˈaɪvən kˈwɛsʧənd ˈwɛðər "ðə ˌwɛlˈbiɪŋ əv ə soʊˈsaɪɪti kən bi ˈmɛʒərd baɪ ðə ˈnəmbər əv jɪrz ɪts ˈmɛmbərz hæv gɔn tɪ skul ənd baɪ ðə ˈnəmbər əv ˈɛnərʤi sleɪvz ðeɪ hæv ˈðɛrˈbaɪ ˈlərnɪd tɪ kəˈmænd." waɪl moʊst ˈpipəl ˈwərid əˈbaʊt ðə ˈskɛrsɪti əv ˈfɑdər fər ðiz sleɪvz, æst ˈwɛðər fri mɛn ˈrɪli ˈnidɪd soʊ ˈmɛni sleɪvz ɪn ðə fərst pleɪs. ðə ˌaɪˈkɑnəˌklæst kənˈkludɪd ðət iʧ ənd ˈɛvəri ˈjumən biɪŋ wɑz ɛnˈtaɪtəld tɪ ə ˈsərtən əˈmaʊnt əv ˈɛnərʤi, bət bɪɔnd ə ˈsərtən θˈrɛˌʃoʊld, ˈpipəl lɔst boʊθ ðɛr ˈfridəm ənd juˈmænɪti ɛz sleɪv ˈoʊnərz ˈtɪpɪkəli du. ˈivɪn ɪf sleɪvz wər ˈfizəbəl ənd əˈbəndənt, ˈrɛkənd "ðət ðə juz əv ˈɛnərʤi ɔn ə ˈmæsɪv skeɪl ækts ɔn soʊˈsaɪɪti laɪk ə drəg ðət ɪz ˈfɪzɪkəli ˈhɑrmləs bət enslaving*." hi ðɛn drɑpt ə kˈwɛʃən ðət moʊst ɪˈkɑnəmɪsts, fəˈlɑsəfərz, ɛnˈvaɪrənˌmɛnəlɪsts ənd ˈɛnərʤi ˈænəlɪsts əˈvɔɪd: kən ə soʊˈsaɪɪti bi prɑˈgrɛsɪvli hʊkt ɔn ə ˈlɑrʤər ˈnəmbərz əv ˈɛnərʤi sleɪvz ənd rɪˈmeɪn ɔˈtɑnəməs? ɪt rɪˈmeɪnz ˈsɛntrəl kˈwɛʃən.
|
"a low-energy policy allows for a wide choice of lifestyles and cultures. if, on the other hand, a society opts for high energy consumption, its social relations must be dictated by technocracy and will be equally degrading whether labeled capitalist or socialist." -- ivan illich
japan, oil and the fragility of globalization read more
announcements, events & more from tyee and select partners ‘punch to the gut’ musical on residential schools returns to vancouver children of god has been shaped by intense audience reactions, says director corey payette.
in 2009 a british family living in a four-bedroom house became the subject of a subversive energy experiment about modern slavery.
while the foursome flicked on gadgets one sunday with the abandon of roman patricians, an army of volunteers (the human power station) furiously pedalled 100 bicycles next door to generate the needed energy.
the unsuspecting family, of course, had no idea they had been unplugged from a power grid fueled largely by fossil fuels.
at the end of the day the slave masters literally dropped their jaws when a bbc television crew introduced them to the exhausted slaves that boiled their tea. (get this: it took 24 pedallers to heat the oven and 11 cyclists to make two slices of toast.)
at the end of the experiment many of the cyclists collapsed. several couldn't walk for days. the pedallers actually consumed more energy in food than they generated by pedalling.
the experiment crudely illustrated the global state of north american energy consumption (just imagine an empty yet well-lit house powered by 100 hungry cyclists). it also convinced one of the experiment's designers, tom siddall of electric pedals, that "volunteer slavery" (hordes of sweating cyclists) or old fashioned shackled labour will power the future. "i have no doubt that slavery will return as the world's energy resources get increasingly scarce."
oil removes the toil
now most people don't regard oil, say, as an energy slave or a liquid replacement for human muscle, but they probably should. thanks to petroleum, every north american now behaves, thinks and often looks like an obese and overbearing 19th century slave owner.
oil slaves, of course, are more portable and versatile than human muscle and now order our world. they grow and deliver food; transport friends and goods; and energize fields and cities. every laptop computer arrives impregnated with 240 kilograms of oil. like any good slave, oil removes the toil.
how many slaves for you?
how many energy slaves does a typical canadian have at his or her disposal? dave hughes, perhaps canada's premier energy analyst and the nation's former coal specialist at natural resources canada, has done the math and we are not an emancipated people.
hughes calculates that one barrel of crude (non-renewable sunshine captured in plants over the past 500 million years or so) contains approximately six gigajoules (six billion joules) or about 1,700 kilowatts of energy.
now a healthy individual can pump out enough juice to light a 100-watt bulb or (360,000 joules) an hour. with weekends and holidays off and a sensible eight-hour day, hughes figures that it might takes one person 8.6 years on a bicycle (or treadmill) to produce the energy now stored in one barrel of oil.
(of course we could work those slaves 12 hours a day, seven days a week with no holidays, argues hughes. in that case a barrel is equivalent to 3.8 years of human labor. but this columnist favours a more humane treatment.)
given that the average canadian now consumes 24.7 barrels of oil a year with scarcely a blink of the eye, every citizen employs about 204 virtual slaves. that's a spectacular amount of power for any mortal to wield and much more than any roman or egyptian household ever commanded. or five times more than average 19th century u.s. plantation owners.
oil slaves fueled human population
what worries hughes and many other energy analysts is that cheap energy slaves have created a formidable global dilemma. before the fossil fuel age (it started with coal burning around 1700), humans numbered less than one billion for their entire evolutionary existence on this planet.
after coal and then the discovery of oil in the 1850s, homo sapiens exploded to an astounding population of 7 billion in just 170 years. and non-renewable energy slaves paved the way. oil, in other words, was a powerful viagra for the species (with unwieldy erections and other side-effects).
oil also broke all previous energy thresholds. while human population grew 5.4 times since 1850, per capita energy consumption exploded at a rate of 8.5 times. in fact total energy consumption jumped 45 times.
these extraordinary changes gave peasants vicarious lifestyles once only enjoyed by minor kings and queens. in 1850, the average tom, dick or harry claimed but 2.2 fossil fuels slaves thanks primarily to machines powered by coal, says hughes. but by 2009, each member of the average human family crowded their household with 93.8 slaves thanks to the combined work of oil, gas and coal. (add wood, hydro and nuclear energy and another 17.6 diligent slaves must fit in the door.)
unsustainable
given the realities of peak oil (the end of cheap slaves and the advent of extremely brutal substitutes) and the fact that china and india now want more petroleum slaves too, that level of consumption or slavery can't be sustained. in fact hughes warns that the world of the petroleum slave owner can only get smaller. he calls it "the energy sustainability dilemma."
this indelicate dilemma will be ugliest for those who employ the most slaves. right now the average canadian lives as extravagantly as the feverish english master of a large caribbean sugar plantation. in fact canadians typically boss around five times more slaves than the global average.
"your average canadian consumes five times the world average per capital consumption, seven times the per capita consumption in china and 29 times the per capita consumption in india," calculates hughes.
(for the record the new and leaner slave masters of shanghai or tianjin burn but 2.4 barrels of oil a year which puts 20 coolies at their beck and call.)
"maybe we have been even less cognizant of the services provided by fossil fuels than people did from their slaves," reflects hughes. "slavery, after all was in your face. now it's all about filling up the tank."
in his thoughtful 1973 essay, "energy and equity," the radical catholic theologian ivan illich questioned whether "the well-being of a society can be measured by the number of years its members have gone to school and by the number of energy slaves they have thereby learned to command."
while most people worried about the scarcity of fodder for these slaves, illich asked whether free men really needed so many slaves in the first place.
the iconoclast concluded that each and every human being was entitled to a certain amount of energy, but beyond a certain threshold, people lost both their freedom and humanity as slave owners typically do.
even if nonpolluting slaves were feasible and abundant, illich reckoned "that the use of energy on a massive scale acts on society like a drug that is physically harmless but psychically enslaving."
he then dropped a promethean question that most economists, philosophers, environmentalists and energy analysts avoid: can a society be progressively hooked on a larger numbers of energy slaves and remain autonomous?
it remains civilization's central question.
|
də 2 1 ˈwɪləm: ˈfænsi ˈtæktɪks ˌgɛrənˈti ə ˈfænsi geɪm ə leɪt ˈkəmˌbæk ɪnˈʃʊrd ə hoʊm ˈvɪktəri fər də ɪn ə geɪm ˈmɛni laɪk tɪ hæv stək ɪn ðɛr ˈmɛməri fər tu lɔŋ. dɪˈspaɪt ðə ˌdɪsəˈpɔɪnɪŋ pərˈfɔrməns ənd lɑts əv mɪˈsteɪks ɔn boʊθ saɪdz, ðɪs geɪm ˈkɛrid səm ˈfænsi ˈtæktɪks ðət aɪ wɔnt tɪ kip tɪ ˌmaɪˈsɛlf. ˈɪmprəˌvaɪzd hoʊm tim ˈmɪsɪŋ noʊ lɛs ðən θri əv ðɛr fɔr ˈrɛgjələr, də ˈfildɪd ən ˈɪmprəˌvaɪzd ˈdaɪmənd ɪn ðɪs geɪm. ˈhævɪŋ ˈstɑrtɪd noʊ mɔr ðən θri geɪmz əˈməŋ ðɛm, overgoor*, kəˈjɑlə ənd fɪld ɪn fər də ˈrɛgjələr midfielders*. də mɪst ðɛr ˌɪnfluˈɛnʃəl ˈkæptən ɛz ðə ˈæŋkər əv ðə, ˈvɛtərən ɛz wən əv ðə ənd bɪˈhaɪnd ðɛr tu ˈstraɪkərz. fər ˈwɪləm ɪt ɪz noʊ səˈpraɪz ðət ə dɪˈfɛns ˌɪnˈkrisɪz ðə hɑrt reɪt əv ˈmɛni ˈfʊtˌbɔl tækˈtɪʃənz, soʊ ɪt wɑz nis tɪ si tɪ si ˈwɪləm bɪld əˈpɑn ðə səkˈsɛs əv θri mɛn dɪˈfɛns ɪn ðɛr mæʧ əˈweɪ æt ˈroʊdə. pleɪɪŋ ə fɔrˈmeɪʃən, ðeɪ prɪˈvɛnɪd ə lɔt əv ˈtrəbəlz ðət ðɛr wʊd hæv sin əˈgɛnst ə ˈdaɪmənd saɪd. ɪn ˈθɪri ˈʤɛnərəli, ɪn ə ˈvərsəz ˈdaɪmənd, ðə fɔr mɛn dɪˈfɛns tɛndz tɪ gɪt ˈɑkjəˌpaɪd baɪ ðə tu ˈstraɪkərz hu tɛnd tɪ roʊm əraʊnd, ˈɔfən ˈɑkjəˌpaɪɪŋ ðə speɪs lɛft ˈoʊpən ɔn boʊθ flæŋks. ðɪs ˈizəli lidz tɪ ə ædˈvæntɪʤ fər ðə ˈdaɪmənd ɪn ðə ˈsɛnər əv. ɪn ˈɔrdər tɪ əˈsɪst ðɛr ˌaʊtˈnəmbərd midfielders*, ðə əv ðə saɪdz tɛnd tɪ stɛp ˈɪntu ðə, ˈifɛktɪvli ˈtərnɪŋ ðə fɔrˈmeɪʃən ˈɪntu ə ˌwənɔnˈwən dɪˈfɛns əˈgɛnst ðə tu ˈstraɪkərz hu ðɛn ˈizəli dræg ðə ˈsɛntrəl dɪˈfɛndərz aʊt əv pəˈzɪʃən wɪθ ðɛr ˈtɛndənsi tɪ drɪft waɪd. naʊ, pleɪɪŋ ə θri mɛn dɪˈfɛns livz ðə dɪˈzaɪərd ˌsɪʧuˈeɪʃən æt ðə bæk, waɪl əˈlaʊɪŋ ðə ˈfɔrmər tɪ fʊlˈfɪl ðɛr ˈdutiz. ðɪs kriˈeɪts ən ˈɛkstrə laɪn ɪn frənt əv ðə dɪˈfɛns, hɛns ðə noʊˈteɪʃən ðə pəˈtɛnʃəl tɪ bi ˌaʊtˈnəmbərd ɪn ɪz ˌɪˈnɪʃəli rɪˈvərst tɪ ə ædˈvæntɪʤ. ðət ɪz, ənˈtɪl, ʤɪst laɪk ɪn ðɪs mæʧ, ðə əv ðə ˈdaɪmənd ˈriəˌlaɪz dɪˈfɛndɪŋ ə loʊn ˈstraɪkər wɪθ fɔr mɛn ənd stɛp ˈɪntu ðə tu. ə ˈflədɪd geɪm tɛndz tɪ əraɪz. ɪn ˌriˈæləˌti ðɪs meɪ ɔl saʊnd kwaɪt laɪk ˈfænsi ənd ədˈvænst ˈtæktɪks, bət haʊ dɪd ðə ˈθɪri trænzˈleɪt tɪ ˌriˈæləˌti? wɛl, ˌɪˈnɪʃəli ˈwɪləm tu bændz əv fɔr ˈdɑməˌneɪtəd ðə geɪm, ɛz kʊd bi ɪkˈspɛktɪd, bət kwaɪt ˈərli ɔn də dɪd ˌɪnˈdid ˈrɛgjələrli ədˈvæns ˈɪntu ðə, ɛz ˈaʊˌtlaɪnd əˈbəv. soʊ, ɪn ə weɪ, kˈwɪkli ˈkaʊnərd heerkens’*’ smɑrt ˈtæktɪkəl muv. ˈmeɪkɪŋ ɪt ɪn ˈtæktɪkəl tərmz, stɪl ɔn ðə ˈskɔrˌbɔrd. ɛz ɪf tɪ səˈpɔrt ðə ˈrisənt ˈəndərˌkərənt əˈgɛnst ðə ˈtæktɪkəl saɪd əv ˈfʊtˌbɔl ˈblɔgɪŋ, boʊθ timz pʊt ɪn ə ˈɔfəl pərˈfɔrməns ɔn ðə pɪʧ. ɪn tərmz əv pæs kəmˈpliʃən, fərst ˈtəʧɪz, tackles…*… wɛl, ɪn ˈɛvəri dɪˈpɑrtmənt ðə mæʧ wɑz noʊ ʤɔɪ tɪ wɔʧ, ɪkˈspɛkt fər ðə ˌɪˈnɪʃəl ˈtæktɪkəl ˈsɛˌtəp ˈθɪri ˈaʊˌtlaɪnd əˈbəv. ðə ˈpætərn əv pleɪ wɑz ˈʤɛnərəli ðət əv ə ˈsteɪlˌmeɪt wɪθ ˈoʊnli ə ˈvɛri ˈlɪmɪtɪd ˈnəmbər əv goʊl ˈskɔrɪŋ ˈʧænsɪz. wɪθ ˈwɪləm ənd də ˈrɛgjələrli əˈpɪrɪŋ ɪn, ə ˈɑkjəˌpaɪd baɪ twɛlv pleɪərz pruvd ˈvɛri ˈkraʊdɪd ˌɪnˈdid. kalezic’*’ ˈtæktɪkəl ʧeɪnʤ ɪt tʊk ənˈtɪl ðə ˈmɪnət fər də ˈmænɪʤər ðə ʧeɪnʤ ðɪs əraʊnd ə bɪt. hi brɔt ˈjugoʊ ˈbɑrgəz tɪ ðə pɪʧ ˌɪnˈstɛd əv ðə ˈvɛri ˌdɪsəˈpɔɪnɪŋ. ənd ˌɪnˈstɛd əv pleɪɪŋ ɪn ðət ˈsɛntrəl roʊl, ˈbɑrgəz ˈtɛndɪd tɪ pleɪ ɛz ə lɛft ˈwɪŋər ənd də ˈrɪdər wɑz ˈʃɪftɪd aʊt tɪ ðə raɪt wɪŋ, ˈɪndəˌkeɪtɪŋ ə ʃɪft tɪ ənd ðɪs pruvd ə ˈvɛri ˈɪntəˌrɛstɪŋ ʧeɪnʤ ɛz ɪt poʊzd ɔl sɔrts əv kˈwɛsʧənz tɪ ˈwɪləm ˈmænɪʤər heerkens*. waɪl hɪz saɪd hæd ˈifɛktɪvli ˈkaʊnərd ðə ˈdaɪmənd, ðɛr θri mɛn dɪˈfɛns simd ə bɪt ˈəndərˌstæft tɪ ˈkaʊntər ðə nu θri mæn də əˈtæk. bət hi kˈwɪkli əˈʤəstɪd hɪz fɔrˈmeɪʃən tɪ ðɛr mɔr ˈrɛgjələr ɪn tərmz əv pleɪər pəˈzɪʃənz θɪŋz ˈvɛri ˈʃɪftɪd əraʊnd tu. ˈprɛsəl pleɪd ɛz left-back*, ˈʃɪftɪd bæk tɪ ˈpɑrtnər ɪn ðə ˈsɛntər əv dɪˈfɛns ənd pərˈɛrə muvd frəm lɛft tɪ right-back*. ðɪs lɛft væn dər ənd ɪn ðə ˈhoʊldɪŋ roʊlz, wɪθ ðə fərst ˈæktɪŋ ɛz ə ənd ðə ˈlætər əˈtɛmptɪŋ ðə ɑd rən frəm dip. ˈwɪləm spɪl ə leɪt lɛd wɪθ θri goʊl ɪn ðə ˈfaɪnəl ˈfɪfˈtin ˈmɪnəts, ˈwɪləm wɛnt frəm ʤɔɪ tɪ tɪrz. fərst ðə ˈəgliəst əv goʊlz pʊt ðɛm ɪn frənt ɛz ˈfaɪnəli ˈfəmbəld ə bɔl əˈkrɔs ðə goʊl ɪn ə muv ˌɪˈnɪʃiˌeɪtɪd baɪ ə ˈhɔrəbəl bæk pæs ˈɪntu də oʊn ˈpɛnəlti bɑks. bət, ˈmænɪʤər sɔ hɪz θri mɛn frənt laɪn tərn θɪŋz əraʊnd ɪn ðə ɛnd. ˈwɪləm leɪt ædˈvæntɪʤ wɑz ˌʃɔrˈtlɪvd ɛz kraʊnd ən ˌɪnˈsaɪsɪv roʊz pæs frəm tɪ skɔr ðə ˈikwəˌlaɪzər, əˈsɪstɪd baɪ stiv də ˈrɪdər. ənd ɪn ðə ɛnd θɪŋz gɑt frəm bæd tɪ wərs ɛz ˈsəbstəˌtut ˈstraɪkər ˈjugoʊ ˈbɑrgəz ˈkæpɪtəˌlaɪzd ɔn ə feɪld ˈklɪrəns baɪ ˈwɪləm ˈkipər ˈvərhəlst tɪ skɔr ə leɪt ˈwɪnər. ɪn ðə ɛnd ðə ˈɪntəˌrɛstɪŋ dɪˈvɛləpmənt əv ˈtæktɪks ɪnˈʃʊrd baɪ ðə breɪv ʧɔɪs tɪ fild ə θri mæn dɪˈfɛns əˈgɛnst ðə ˈdaɪmənd wɑz kəmˈplitli ˈnələˌfaɪd baɪ ðə ˌhɔˈrɛndəs pərˈfɔrməns pʊt ɪn baɪ boʊθ skwɑdz. ɪn ðə ɛnd ɪt wɑz ˈwɪləm ˈpʊlɪŋ ðə ʃɔrt strɔ, bət θɪŋz ðə ˈəðər weɪ əraʊnd læst wik ˈdʊrɪŋ ˈwɪləm leɪt ˈkəmˌbæk əˈgɛnst heerenveen*? ˈædvərˌtaɪzmənts
|
de graafschap 2 – 1 willem ii: fancy tactics don’t guarantee a fancy game
a late comeback ensured a home victory for de graafschap in a game many wouldn’t like to have stuck in their memory for too long. despite the disappointing performance and lots of mistakes on both sides, this game carried some fancy tactics that i didn’t want to keep to myself.
improvised home team
missing no less than three of their four regular midfielder, de graafschap fielded an improvised diamond in this game. having started no more than three games among them, overgoor, kujala and sebens filled in for de graafschap’s regular midfielders. de graafschap missed their influential captain meijer as the anchor of the midfield, veteran jungschläger as one of the carrileros and playmaker hersi in-the-hole behind their two strikers.
three-at-the-back for willem ii
it is no surprise that a three-man defense increases the heart rate of many football tacticians, so it was nice to see to see willem ii build upon the success of n.e.c.’s three men defense in their match away at roda. playing a 3-3-3-1 formation, they prevented a lot of troubles that their 4-3-3 would have seen against a 4-4-2 diamond side.
in theory
generally, in a 4-3-3 versus 4-4-2 diamond, the four men defense tends to get occupied by the two strikers who tend to roam around, often occupying the space left open on both flanks. this easily leads to a four-versus-three advantage for the diamond in the center of midfield. in order to assist their outnumbered midfielders, the full-backs of the 4-3-3 sides tend to step into the midfield, effectively turning the formation into a one-on-one defense against the two strikers who then easily drag the central defenders out of position with their tendency to drift wide.
now, playing a three men defense leaves the desired three-versus-two situation at the back, while allowing the former full-backs to fulfill their midfield duties. this creates an extra line in front of the defense, hence the four-band formational notation 3-3-3-1. the potential to be outnumbered in midfield is initially reversed to a six-versus-four advantage. that is, until, just like in this match, the full-backs of the 4-4-2 diamond realize they’re defending a lone striker with four men and step into the midfield too. a flooded midfield game tends to arise.
in reality
this may all sound quite like fancy and advanced tactics, but how did the theory translate to reality?
well, initially willem ii’s two bands of four dominated the game, as could be expected, but quite early on de graafschap’s full-backs did indeed regularly advance into the midfield, as outlined above. so, in a way, kalezic quickly countered heerkens’ smart tactical move. making it 1-1 in tactical terms, still 0-0 on the scoreboard.
as if to support the recent undercurrent against the tactical side of football blogging, both teams put in a awful performance on the pitch. in terms of pass completion, first touches, tackles… well, in every department the match was no joy to watch, expect for the initial tactical set-up theory outlined above.
the pattern of play was generally that of a midfield stalemate with only a very limited number of goal scoring chances. with willem ii’s 3-3-3-1 and de graafschap’s full-backs regularly appearing in midfield, a midfield occupied by twelve players proved very crowded indeed.
kalezic’ tactical change
it took until the 55th minute for de graafschap manager kalezic the change this around a bit. he brought hugo bargas to the pitch instead of the very disappointing rik sebens. and instead of playing in that central playmaking role, bargas tended to play as a left winger and de ridder was shifted out to the right wing, indicating a shift to 4-3-3. and this proved a very interesting change as it posed all sorts of questions to willem ii manager heerkens.
while his side had effectively countered the 4-4-2 diamond, their three men defense seemed a bit understaffed to counter the new three man de graafschap attack. but he quickly adjusted his formation to their more regular 4-2-3-1. in terms of player positions things very shifted around too. pressel played as left-back, biemans shifted back to partner swinkels in the centre of defense and pereira moved from left to right-back. this left van der heijden and gravenbeek in the holding midfielder roles, with the first acting as a deep-lying playmaker and the latter attempting the odd run from deep.
willem ii spill a late lead
with three goal in the final fifteen minutes, willem ii went from joy to tears. first the ugliest of goals put them in front as hakola finally fumbled a ball across the goal in a move initiated by a horrible back pass into de graafschap’s own penalty box.
but, manager kalezic saw his three men front line turn things around in the end. willem ii’s late advantage was short-lived as poepon crowned an incisive rose pass from midfield to score the equalizer, assisted by steve de ridder. and in the end things got from bad to worse as substitute striker hugo bargas capitalized on a failed clearance by willem ii keeper verhulst to score a late winner.
in the end
the interesting development of tactics ensured by the brave choice to field a three man defense against the 4-4-2 diamond was completely nullified by the horrendous performance put in by both squads. in the end it was willem ii pulling the short straw, but weren’t things the other way around last week during willem ii’s late comeback against heerenveen?
advertisements
|
wən wɪʧ ðɪs ˌɪnˈkrisɪŋgli riˈprɛsɪv ənd əˌθɔrəˈtɛriən, jɛt ˈmɔrəli wik, ˈleɪbər ˈgəvərnmənt, həz feɪld tɪ gɪt raɪt. ˈbælənsɪŋ ðiz ˌɪndəˈvɪʤəwəl ənd kəˈlɛktɪv raɪts həz ˈɔlˌweɪz bɪn ə ki riˌspɑnsəˈbɪləti əv ˈgəvərnmənt. təˈdeɪ aɪd laɪk tɪ ˈæˌdrɛs wən əv ðə moʊst ˈprɛsɪŋ kˈwɛsʧənz wi feɪs ɛz ə ˈmɑdərn soʊˈsaɪɪti haʊ wi sɪˈkjʊr ɑr raɪts ənd ˈlɪbərˌtiz ɛz ˌɪndəˈvɪʤəwəlz, æt ðə seɪm taɪm ɛz ɪnˈʃʊrɪŋ ðə ˈwaɪdər prəˈtɛkʃən əv ɔl ɪn ɑr soʊˈsaɪɪti əˈgɛnst ˈtɛrəˌrɪzəm, kraɪm ənd dɪˈsɔrdər. əˈpɑləˌʤiz fər ðə lɛŋθ əv ðɪs blɔg ˈɑrtɪkəl əv ðɪs spiʧ, bət ʃi ˈətərd ə lɔt əv ˈwizəl wərdz wɪʧ nid tɪ bi ˈʧælənʤd: ənˈfɔrʧənətli ðiz ˈwizəl ˈwərdɪd ˈsaʊndˌbaɪts, wɪʧ təʧ ɔn ˈsɛvərəl ˈtɑpɪks əˈbaʊt wɪʧ spaɪ blɔg ˈrɛgjələrli ˈkɑmɛnts ɔn, ər ðə ˈkɑrənt ˈgəvərnmənts ˈsəbstəˌtut fər dɪˈteɪld, ˈpræktɪkəl, kɔst ˈifɛktɪv ˈpɑləsiz: frəm naʊ ɔn, ɔl əv hoʊm ˈsɛkrəˌtɛri smɪθs ˈpɑləsi ˈsteɪtmənts wɪl bi wɪθ ðiz ˈkætəˌgɔriz ɪn maɪnd. wi ˈsəˌspɛkt ðət ʃi wɪl bi faʊnd ˈwɑnɪŋ ɪn ɔl əv ðɛm. hoʊm ˈsɛkrəˌtɛri smɪθ, laɪk hər ˈleɪbər ˈpɑrti ˈfɛloʊ ˈtrævələrz, simz tɪ bi spjuɪŋ ˌɔrˈwɛliən ˈdəbəlˌθɪŋk ənd ˈnuˌspik wɛr ˈnɔrməl ˈsaʊndɪŋ ˈɪŋlɪʃ wərdz, hæv ðɛr ˈminɪŋz ˈətərli rɪˈvərst, wɪˈθaʊt dɪˈspleɪɪŋ ˈɛni sɛns əv ʃeɪm, ər pæŋ əv ˈkɑnʃəns, æt ðɛr pərˈvərʒən. wət ɪz jʊr ˌdɛfəˈnɪʃən əv ə "sərˈveɪləns soʊˈsaɪɪti" ɪt ɪz ˈprɑbəˌbli nɑt ðə seɪm ɛz hoʊm ˈsɛkrəˌtɛri smɪθs stɪl ˈsikrɪt ˌdɛfəˈnɪʃən. ənd ɪn ən ˈɪrə əv ˈræpɪd ˌtɛknəˈlɑʤɪkəl ʧeɪnʤ, ɪt ɪz raɪt ðət wi ʃʊd ˈkɑnstəntli ˈsætɪsˌfaɪ ɑrˈsɛlvz ðət wi hæv gɑt ðə ˈbæləns raɪt. ˈleɪbər ˈmɪnɪstərz ənd ˈbjʊrəˌkræts ər ˈɔlˌweɪz sɛlf ˈsætɪsˌfaɪd ðət ðeɪ hæv dən ˈnəθɪŋ rɔŋ, noʊ ˈmætər haʊ səˈvɪr ðə ˌɪnˈkɑmpətəns ər ənˈfɛrnəs wɪʧ ðɛr ˈpɑləsiz kriˈeɪt. ðɛr fərst ˈprɪnsəpəl simz tɪ bi tɪ "ʃut ðə ˈmɛsɪnʤər", ənd tɪ leɪ ɔf ˈɛni bleɪm ˈɔntu səm ər ər ˈʤunjər əˈfɪʃəl. wət ðeɪ nid tɪ du ɪz tɪ ˈsætɪsˌfaɪ ˈjuˈɛs, ðə ˈɪnəsənt ˈmɛmbərz əv ðə ˈpəblɪk, ðət ðə ˈbæləns ɪz ɪn ɑr ˌɪndəˈvɪʤəwəl ˈfeɪvər, nɑt ɪn ˈfeɪvər əv ðə ˈvɛstɪd ˈɪntərɪsts əv ðə steɪt ənd ɪts ˈsikrɪt ər kəˈmərʃəl ˈlɑbiɪsts, nɔr ɪn ˈfeɪvər əv ril ˈkrɪmənəlz.. ˈlʊkɪŋ bæk ˈoʊvər ðə jɪr, wiv sin ðə kˈwɛʃən reɪzd ɪn səm nu ənd ɪts fɛr tɪ seɪ, pɪˈkjuljər weɪz. ɪn ʤun, ðə fər ənd ˈhaʊdən bʊkt hɪmˈsɛlf ə ˈfʊtˌnoʊt ɪn ðə ˈhɪstəri bʊks baɪ rɪˈzaɪnɪŋ frəm ˈpɑrləmɛnt ənd ðə kənˈsərvətɪv front-bench*, ˈoʊnli tɪ rɪˈtərn tɪ ðə ˈkɑmənz ə mənθ ˈleɪtər. noʊt haʊ ʃi kʊd nɑt ˈæˌkʧuəli brɪŋ hərˈsɛlf tɪ juz ðə neɪm əv ˈdeɪvɪd ˈdeɪvɪs rɪˈmɛmbər ðɪs ɪz nɑt ə spiʧ ˈgɪvɪn ɔn ðə flɔr əv ðə ˈʧeɪmbər əv ðə haʊs əv ˈkɑmənz, wɛr ðə kənˈvɛnʃən ɪz tɪ rɪˈfər tɪ ˌpɑrləˈmɛntəri kənˈstɪʧuənsiz ˈrəðər ðən ðə neɪmz əv ˈækʧəwəl ˈmɛmbərz əv ˈpɑrləmɛnt, ðɪs wɑz ə spiʧ tɪ ˈɪnəˌlɛkt, ðə treɪd ˈbɑdi wɪʧ ˌrɛprɪˈzɛnts moʊst əv ðə ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən tɛkˈnɑləʤi kənˈsəltɪŋ, ˈhɑrdˌwɛr ənd ˈsɔfˌwɛr səˈplaɪərz hu hæv ə ˌsɪmbiˈɑtɪk riˈleɪʃənˌʃɪp wɪθ aʊt əv kənˈtroʊl, paʊnd ˈgəvərnmənt ɪt ˈprɑʤɛkts. ˈdeɪvɪd ˈdeɪvɪs ˈɔfərd tɪ dəˈbeɪt ɔl əv ðə ˈɪʃuz ˈmɛnʃənd ˈfərðər ɔn ɪn ðɪs spiʧ ˈdʊrɪŋ hɪz səkˈsɛsfəl kæmˈpeɪn, bət ðə ˈleɪbər ˈpɑrti ˌpɑləˈtɪʃənz ənd ˌprɑpəˈgændəsts rɪfˈjuzd tɪ pʊt əp ən əˈfɪʃəl ˈleɪbər ˈpɑrti ˈkænədɪt əˈgɛnst ɪm, waɪlst ˈplɑtɪŋ tɪ traɪ tɪ kɑn ˈvɪktɪmz əv ˈtɛrəˌrɪzəm ər kraɪm ˈɪntu ˈstændɪŋ əˈgɛnst ɪm baɪ ˈprɑksi. rɪˈmɛmbər ðət wɪn smɪθ tɔks əˈbaʊt "ˈpəblɪk dəˈbeɪt" ər "ɛnˈgeɪʤmənt" ˈleɪtər ɔn ɪn ðɪs spiʧ. ənd wən naɪt ɪn ˈeɪprəl lɛs ðən ə maɪl frəm hir, ʤɪst ɔf ˈɑksfərd strit ðə ˈɑrtɪst lɛft hɪz ˈkɔlɪŋ kɑrd, wɪθ ə pis əv 30 fʊt haɪ grəˈfiti ðət proʊˈkleɪmd 'wən ˈneɪʃən ˈəndər ˈsiˌsiˈtiˌvi'. eɪt mənθs ˈleɪtər, ɪts stɪl ðɛr wɪθ ə ˈsiˌsiˈtiˌvi ˈkæmərə ˈwɑʧɪŋ ˈoʊvər ɪt. ðə ˈsiˌsiˈtiˌvi ˈkæmərəz wər ðɛr ˌbiˈfɔr ðə wɔl ɑrt grəˈfiti wɑz ˈpeɪnɪd, ənd dɪd ˈnəθɪŋ tɪ prɪˈvɛnt ər dɪˈtər ðɪs "kraɪm". si ɑr ˈfoʊˌtoʊz: "wən ˈneɪʃən ˈəndər ˈsiˌsiˈtiˌvi" ˈtʊrɪsts ənd ˈbɛgərz wi wər ə ˈneɪʃən ˈəndər sərˈveɪləns bæk ɪn ˈeɪprəl, ənd ər ˈivɪn mɔr soʊ naʊ ɪn dɪˈsɛmbər. ənd waɪl ɪts ˈprɑbəˌbli dən ˈwəndərz fər ðə ˈvælju əv ðət ˈgeɪbəl wɔl, wɪr ɛnˈtaɪtəld tɪ æsk haʊ məʧ ðɪs ˈɛfərt, ənd ˈəðərz laɪk ðɛm, hæv hɪt ðə raɪt ˈtərgət. ə ˈneɪʃən ˈəndər ˈsiˌsiˈtiˌvi? ər wi, ˈrɪli, ə ˈneɪʃən ˈəndər ˈsiˌsiˈtiˌvi? du wi, təˈdeɪ, lɪv ɪn wət ˈkrɪtɪks kɔl ə sərˈveɪləns soʊˈsaɪɪti? aɪ doʊnt bɪˈliv soʊ, nɑt fər wən ˈmoʊmənt. bət aɪ ˈwɛlkəm ðə dəˈbeɪt. ɪf smɪθ dɪz nɑt bɪˈliv, "nɑt fər wən ˈmoʊmənt", ðət wi lɪv ɪn "ə sərˈveɪləns soʊˈsaɪɪti", ðɛn waɪ dɪz ʃi əˈvɔɪd ˈɛni dɪˈrɛkt dəˈbeɪt wɪθ, fər ɪgˈzæmpəl, ˈdeɪvɪd ˈdeɪvɪs, ər wɪθ ðə kæmˈpeɪn ər ˈpraɪvəsi ˌɪnərˈnæʃənɑl ər ðə ˈoʊpən raɪts grup ər ˈlɪbərˌti ˈjumən raɪts, ər ˈɔrdəˌnɛri ˈmɛmbərz əv ðə ˈpəblɪk ənd waɪl nɑt kənˈdoʊnɪŋ grəˈfiti pər seɪ, aɪ ˌəndərˈstænd ðə nid tɪ kip riˈvɪzɪtɪŋ ðiz ˈɪʃuz ɪn ən ˈoʊpən ənd ˌdɛməˈkrætɪk soʊˈsaɪɪti. wi ər ɔl əv ˈjuˈɛs, ɛz ˈsɪtɪzənz, kənˈsumərz, ˈbɪznɪsɪz ənd ˈgəvərnmənt naʊ pərˈzɛnəd wɪθ ə hoʊst əv nu weɪz tɪ ˈkæpʧər, ənd juz ˈdætə. ənd ðɛr ər klɪr ˈbɛnəfɪts: ˈriˌteɪlərz, bæŋks, ənd ˌɪnˈʃʊrəns ˈkəmpəˌniz dɪˈlɪvərɪŋ mɔr ənd ɪˈfɪʃənt ˈsərvɪsɪz ðɛr ɪz ˈnəθɪŋ "ɪˈfɪʃənt" əˈbaʊt ˈriˌteɪlərz, bæŋks ənd ˌɪnˈʃʊrəns ˈkəmpəˌniz, ɪkˈsɛpt ðɛr əˈbɪləˌti tɪ luz ˈbɪljənz əv paʊnz ənd ˈθaʊzənz əv ðɛr ˈkəstəmərz ˈpərsɪnəl ˈdætə ˈrɛkərdz ɔn ə ˈrɛgjələr ˈbeɪsɪs. ˈoʊnli ðə ˈgəvərnmənt ɪz wərs æt ˈseɪfˌgɑrdɪŋ ɑr ˈpraɪvət ˈpərsɪnəl ˈdætə ənd ɑr ˈməni. ˈnərsəriz ˈjuzɪŋ ˈɔnˌlaɪn tɪ ˌriəˈʃʊr ˈpɛrənts ðət ðɛr ˈʧɪldrən ər ɪn gʊd hænz nɑt ɔl ˈpɛrənts ər baɪ səʧ sˈnupɪŋ ðiz ˈsɪstəmz hæv wik sɪˈkjʊrəti, ɪf ˈɛni, ənd ər aɪˈdil fər ˈkɪdˌnæpərz, ˈstɔkərz ənd ʧaɪld məˈlɛstərz wɪθ ədˈmɪnɪˌstreɪtər ˈækˌsɛs æt ðə ˈnərsəri skul, ðɛr ɪt səˈplaɪərz ər æt ˈɛni əv ðə ˈɪntərˌnɛt ˈsərvɪs prəˈvaɪdərz bɪtˈwin ðə skul ənd ðə ˈpɛrənts. ənˈlaɪk ˈpipəl ˈæˌkʧuəli ˈwərkɪŋ æt ðə ˈnərsəri skul, nən əv ðə ˈpipəl ˌɪnˈstɔlɪŋ ər dɪˈlɪvərɪŋ ər ædˈmɪnɪˌstərɪŋ səʧ ʧaɪld sərˈveɪləns ˈsɪstəmz nid tɪ hæv ˈivɪn ðə fɪg lif əv ə ˈkrɪmənəl ˈrɛkərdz ˈbjʊroʊ ʧɛk. səm əv ðɛm wɪl bi ˈeɪbəl tɪ ˈækˌsɛs səʧ ˈɪmɪʤɪz əv jʊr ˈʧɪldrən frəm ˈfɔrən ˈkəntriz. waɪ ʃʊd wən sɛt əv ˈpɛrənts bi ˈeɪbəl tɪ snup, ɪn ˈsikrɪt, ɔn ˈəðər ˈpipəlz ˈʧɪldrən, wɪˈθaʊt ɪkˈsplɪsət praɪər pərˈmɪʃən sæt næv tɛkˈnɑləʤi ˈmeɪkɪŋ ˈpipəlz ˈɛvriˈdeɪ lɪvz ˈiziər, ˈwɛðər ɪts ˈwərkɪŋ aʊt ðə rut əv ə ˈʤərni ər ˈækˌsɛsɪŋ ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən frəm jʊr ˈmoʊbəl foʊn moʊst ˈmoʊbəl foʊnz ɪn ðə du nɑt jɛt hæv "sæt næv" tɛkˈnɑləʤi. ðə ˌkɑmbəˈneɪʃən əv ə ˈgipiˈɛs sæt næv ʧɪp ənd ə ˈmoʊbəl foʊn ɪz wət meɪks əp moʊst əv ə ˈmoʊbəl "ˌɪˌlɛkˈtrɑnɪk tæg", juzd soʊ baɪ ðə hoʊm ˈɔfəs ənd ɪts tɪ tæg ˈkrɪmənəlz ɔn beɪl, ənd, controversially*, ˌɪnˈstɛd əv pɑrt əv ə ˈprɪzən ˈsɛntəns, ˈivɪn fər ˈvaɪələnt ər ˈdeɪnʤərəs ˈkrɪmənəlz. ˈstrɛŋθənɪŋ ðə ˈfrənˌtlaɪn əˈgɛnst kraɪm, wɪθ ˈhænˈdhɛld kəmˈpjutərz ənd ˈmoʊbəl ˈfɪŋgərˌprɪnt dɪˈvaɪsɪz ˈminɪŋ ðə pəˈlis kən spɛnd mɔr taɪm aʊt əv ðə ˈsteɪʃən nən əv ðiz ɪgˈzæmpəlz hæv ˈɛniˌθɪŋ tɪ wɪθ ˈsiˌsiˈtiˌvi mæs sərˈveɪləns ˈsɪstəmz i.e*. "ə ˈneɪʃən ˈəndər ˈsiˌsiˈtiˌvi?" ɪn ðə speɪs əv ə ˈsɛnʧəri, wi hæv muvd frəm ˈsɛtɪŋ əp ðə fərst ˈfɪŋgərˌprɪnt brænʧ ɪn ˈskɑtlənd jɑrd ɪn 1901 tɪ ðə ˈrɛgjələr juz əv ˈdiˌɛˈneɪ təˈdeɪ tɪ ɪkˈstɛnd ənd ˈbækˌdeɪt ðə əˈbɪləˌti tɪ ˌɪnˈvɛstəˌgeɪt kraɪm. tɪ pʊt ɪt əˈnəðər weɪ, wi hæv sin ˌɛləˈmɛnʧri pəˈlisɪŋ ˈprɑˌgrɛs frəm ðə dɪˈdəkʃənz əv ˈʃərˌlɑk hoʊmz ənd hɪz dɪr ˈsaɪdˌkɪk raɪt θru tɪ ðə ˌfɔˈrɛnsɪk juz əv ðə dɪˈskəvəriz əv ˈfrænsɪs krɪk ənd ˈdɑktər ˈwɑtsənz ˈneɪmˌseɪk. ðiz dɪˈvɛləpmənts hæv brɔt ˌɑpərˈtunətiz ənd ˈʧælənʤɪz ɪn ðɛr weɪk. ˈdiˌɛˈneɪ ˈproʊˌfaɪlɪŋ wɑz dɪˈvɛləpt baɪ prəˈfɛsər ˈælɪk ˈʤɛfriz, hu həz ɪkˈsprɛst ˈsɪriəs kənˈsərnz əˈbaʊt ðə weɪ ɪn wɪʧ hɪz tɛkˈniks hæv bɪn əˈplaɪd baɪ ðə ˈgəvərnmənt ənd pəˈlis, əˈspɛʃəli ðə riˈtɛnʃən əv ˈɪnəsənt ˈpipəlz ˈdiˌɛˈneɪ ˈsæmpəlz ənd ˈproʊˌfaɪlz. ɪn səm ˈkeɪsɪz, laɪk wɪθ ˈdiˌɛˈneɪ ər ðə juz əv ˈkoʊvərt sərˈveɪləns paʊərz, ɪt minz riˈθɪŋkɪŋ ɑr ˌrɛgjəˈleɪʃənz ənd ɪnˈʃʊrɪŋ haɪ ˈstændərdz əv ˈseɪfˌgɑrdz. səʧ "ˈstændərdz əv ˈseɪfˌgɑrdz" e.g*. fər ˈdiˌɛˈneɪ riˈtɛnʃən əv ˈɪnəsənt ˈpipəlz ˈdætə ər fər ðə ˈplæntɪŋ əv ˌɪˌlɛkˈtrɑnɪk ˈbəgɪŋ dɪˈvaɪsɪz (i.e*. baɪ ˈbreɪkɪŋ ˈɪntu ˈpipəlz hoʊm ər ˈviɪkəlz) wər ruˈtinli ˌɪgˈnɔrd ɪn ˈpræktɪs, ðɛn dɪˈklɛrd ˌɪˈligəl baɪ ðə ˌjʊrəˈpiən kɔrt əv ˈjumən raɪts. ðɪs ˈleɪbər ˈgəvərnmənt həz ˈrəbər stæmpt ækts əv ˈpɑrləmɛnt tɪ meɪk səʧ ˈpræktɪsɪz ˈligəl, ˌrɛtroʊˈspɛktɪvli, wɪˈθaʊt ˈɛni əv ðɛr ˌpɑləˈtɪʃənz ˈhævɪŋ ðə ˈɑnər tɪ teɪk ðə bleɪm fər ðə ˌɪˈligəl ˈækʃənz əv ðɛr səˈbɔrdəˌneɪts, ənd rɪˈzaɪn. ɪn ˈəðər ˈkeɪsɪz, ɛz wɪθ ðə ˈræpɪd groʊθ əv ˈɔnˌlaɪn kəmˌjunəˈkeɪʃənz, nu tɛkˈnɑləʤi dɪˈmændz ðət wi faɪnd nu weɪz tɪ meɪnˈteɪn ðə prəˈtɛkʃənz wi ˈkərəntli rɪˈlaɪ ɔn fər ðə ˈpəblɪk gʊd. ˈərli ɪn ðə nu jɪr, wi wɪl kənˈsəlt ɔn haʊ tɪ bɛst kənˈtɪnju ˈtrækɪŋ ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən rɪˈleɪtɪŋ tɪ ˈsɪriəs ənd kraɪm ənd ˈtɛrəˌrɪzəm ɪn ðɪs nu ɪnˈvaɪrənmənt. wɪl ðə ˈgəvərnmənt əˈgɛn dɪˈlɪbərətli dɪˈleɪ ðə ðə ˈleɪtəst ˈænjuəl rɪˈpɔrt əv ðə ˌɪnərˈsɛpʃən kəˈmɪʃənər, ənd əv ðə ˌɪnˈtɛləʤəns ˈsərvɪsɪz kəˈmɪʃənər, wɪʧ ʃʊd, əˈkɔrdɪŋ ðə ðə ˌrɛgjəˈleɪʃən əv ˌɪnˈvɛstəgəˌtɔri paʊərz ækt 2000 bi "leɪd ˌbiˈfɔr ˈpɑrləmɛnt" ˌbiˈfɔr ðə ɛnd əv ðɪs ˈkæləndər jɪr i.e*. ðɪs ˈwɛnzˌdeɪ ər ˈθərzˌdeɪ, ɛz ðeɪ hæv ɪn ðə pæst wɪl ðɪs bi ə krud əˈtɛmpt tɪ kənˈsil ðə ˈleɪtəst, ɔlˈbiɪt ˌɪˈnædəkwətli dɪˈteɪld ˈfɪgjərz əˈbaʊt ðə ɪkˈstɛnt əv səʧ kəmˌjunəˈkeɪʃənz ˈdætə juz baɪ ðə steɪt ɛz ˈtudeɪz ˈvərdɪkt ɪn ðə traɪəl fər ðə ˈmərdər əv ris ʤoʊnz həz ʃoʊn, kəmˌjunəˈkeɪʃənz ˈdætə kən fɔrm ən ˌɪmˈpɔrtənt pɑrt əv ˌprɑsəˈkjuʃən ˈɛvədəns. ənd ˌɪnˈdid ðɪs ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ɔn ðə fækt ðət kəmˌjunəˈkeɪʃən həz ˈteɪkən pleɪs, bət nɑt ɔn ɪts ˈkɑntɛnt pleɪz ə roʊl ɪn səm 95 əv ɔl ˈrɪli ˈsɪriəs ˈkrɪmənəl ˈkeɪsɪz, səʧ ɛz ˈmərdər, drəgz ˈtræfɪkɪŋ, ənd ʧaɪld sɛks əˈbjuz. ɪf ðɪs ˌkeɪpəˈbɪləti ˈɪzənt tɪ bi lɔst du tɪ ðə groʊθ əv ˈɔnˌlaɪn kəmˌjunəˈkeɪʃənz, ɪts klɪr ðət wi nid tɪ rɪˈspɑnd ənd əˈdæpt tɪ ˌtɛknəˈlɑʤɪkəl ʧeɪnʤ. ɛz ˈɔlˌweɪz, əv kɔrs, nu tɛkˈnɑləʤi ˈprɛzənts ˌɑpərˈtunəti gæps fər ˈkrɪmənəlz ɛz wɛl ə sɛt əv ˈərli əˈdɑptərz ɪf ˈɛvər ðɛr wɑz wən, ˈɔlˌweɪz ɔn ðə fər nu weɪz tɪ ˌɛkˈsplɔɪt ˈwiknəsɪz. aɪˈdɛntəˌti ˈfrɔdstərz, ʧaɪld ˌpɔrˈnɑgrəfərz, ənd ˌɪnərˈnæʃənɑl ˈtɛrəˌrɪsts ɔl hæv meɪd ɪkˈstɛnsɪv juz əv ðə ˈɪntərˌnɛt. ənd, ɑr rɪˈspɑns ˈwərkɪŋ wɪθ ˈɪndəstri ɔn ðə riˈspɑnsəbəl juz əv ˈsoʊʃəl ˈnɛtˌwərkɪŋ saɪts, fər ɪgˈzæmpəl, ər tɪ dɪˈvɛləp ˈfɪltərɪŋ ˈsɔfˌwɛr həz hæd tɪ əˈdæpt ˈkɑnstəntli tɪ steɪ əˈhɛd əv ðə geɪm. ɔl əv ðə sɔrts əv ˈpipəl ɪgˈzɪstəd ˌbiˈfɔr ðə ˈɪntərˌnɛt wɑz ˌɪnˈvɛntɪd, ənd ðə ˈgəvərnmənts ˈɛfərts æt ˈɪntərˌnɛt ˈsɛnsərˌʃɪp hæv bɪn ˌtɛknəˈlɑʤɪkəli ənd ædˌmɪnɪˈstreɪtɪvli ˌɪˈnɛpt. ðə seɪm "greɪt ˈfaɪrwɑl əv ˈbrɪtən" ˌɪnfrəˈstrəkʧər juzd tɪ ˈsɛnsər səʧ ˈwɛbˌsaɪts ər ˈəðər ˈɪntərˌnɛt ˈtræfɪk kən ˈɔlsoʊ bi juzd əˈgɛnst ˈɪnəsənt pəˈlɪtɪkəl əˈpoʊnənts ɛz wɛl noʊ ər riˈprɛsɪv rəˈʒim ˈɛvər ədˈmɪts tɪ pəˈlɪtɪkəl ˈsɛnsərˌʃɪp əv ðə ˈmidiə ər əv ðə ˈɪntərˌnɛt ðeɪ ˈɔlˌweɪz priˈtɛnd ðət ɪt ɪz fər ðə ˈpərpəsɪz əv "ˈnæʃənəl sɪˈkjʊrəti ər kraɪm" ˌɛtˈsɛtərə. wən θɪŋ ɪz klɪr. ðə ˈigər əv ˌɪnəˈveɪʃən ɪn ðə kənˈsumər ˈsɛktər dɪz nɑt min ðət ˈgəvərnmənt ˌɪtˈsɛlf kən pərˈsid wɪˈθaʊt ˈkɔʃən, ər wɪˈθaʊt roʊˈbəst ˈseɪfˌgɑrdz ɪn pleɪs. ˈkɑmən sɛns ˈgaɪˌdlaɪnz ðə ˈpəblɪk ɪkˈspɛkt ˈjuˈɛs tɪ meɪk juz əv tɛkˈnɑləʤi tɪ prəˈtɛkt ðɛm ənd ðət ɪz ə klɪr praɪˈɔrəti fər mi. wi wʊd bi ˈfeɪlɪŋ ɪn ɑr ˈduti tɪ du ˈəðərˌwaɪz. wɪn wi tɔk əˈbaʊt ˈskænɪŋ məˈʃinz æt θɪŋk ðət ˈpipəl ˌɪnˈstɪŋktɪvˌli ˌəndərˈstænd ðət ðiz tɛkˈnɑləʤiz, juzd ˈprɑpərli, ər ˈvaɪtəl tulz əˈgɛnst kraɪm, ˈtɛrəˌrɪzəm ənd ˌɪˈligəl ˌɪməˈgreɪʃən. bət aɪ ˈɔlsoʊ ˈrɛkəgˌnaɪz ðə ˈæbsəˌlut nəˈsɛsɪti əv ˈgɪtɪŋ ðə ˈbæləns ɔn ˈpraɪvəsi raɪt. ənd soʊ təˈdeɪ aɪ wɔnt tɪ sɛt aʊt səm ˈbeɪsɪk tɛsts, ənd sɛt aʊt ðə dɪˈrɛkʃɪn əv ˈtrævəl fər səm əv ɑr ki ˈpɑləsiz. ər ðɛr əˈproʊpriˌeɪt ˈseɪfˌgɑrdz ɪn pleɪs tɪ kip ˈdætə sɪˈkjʊr, fər ɪgˈzæmpəl, ənd tɪ prəˈvaɪd ˌɪndɪˈpɛndənt ˈoʊvərˌsaɪt wɛr əˈproʊpriˌeɪt ɛz wi hæv prɑˈgrɛsɪvli bɪlt ˈɪntu haʊ ðə ˈnæʃənəl aɪˈdɛntəˌti skim ˈɑpərˌeɪts? ər wi biɪŋ ɛz trænˈspɛrənt ɛz ˈpɑsəbəl noʊ smɪθ həz læpst ˈɪntu ˌɔrˈwɛliən ˈnuˌspik əˈgɛn hir "trænˈspɛrənsi" simz tɪ min, ɪn ˈpræktɪs, ˈsikrəsi ənd ˈkɔstli dɪˈleɪz ənd ˈligəl əˈpilz æt ˈpəblɪk ɪkˈspɛns, tɪ səˈprɛs ðə ˌpəblɪˈkeɪʃən əv ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən wɪʧ maɪt ˈivɪn hɛlp tɪ ˈstrɛŋθən ðə əˈlɛʤd eɪmz əv ðə ˈgəvərnmənts oʊn ˈpɑləsiz. waɪ dɪz ðə hoʊm ˈɔfəs ˈrɛfˌjuz tɪ meɪk ˈpəblɪk ˈivɪn ðə ˈbɛrəst ˈditeɪlz əˈbaʊt ðə taɪmz ənd loʊˈkeɪʃənz wɛr ðə səˈpoʊzədli ˈvɛri ˈtɛmpərˌɛri ənd ˌɛkstrəˈɔrdəˌnɛri ˈtɛrəˌrɪzəm ækt 2000 ˈsɛkʃən 44 stɑp ənd sərʧ wɪˈθaʊt ˈrizənəbəl ər ˈkərəntli ɪn fɔrs haʊ kən ðiz paʊərz bi ə dɪˈtərrənt, ɪf ðeɪ ər kɛpt soʊ ˈsikrɪt si hoʊ ˈtɛrəˌrɪzəm ækt 2000 waɪ ɪz ɪt ˈnɪrli 4 jɪrz sɪns ɑr ˈfridəm əv ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ækt rɪkˈwɛst fər ðə ˈərli, ənd naʊ ˈvɛri aʊt əv deɪt, ˈgeɪtˌweɪ rəvˈjuz əv ðə hoʊm ˈɔfəsɪz aɪˈdɛntəˌti kɑrdz ˈproʊˌgræm si ˈgeɪtˌweɪ rəvˈjuz əv ðə aɪˈdɛntəˌti kɑrdz ˈproʊˌgræm ənd ɛz wɪθ ˈaɪˈdi kɑrdz, haʊ du wi prəˈvaɪd ˌɪndəˈvɪʤəwəl ˈsɪtɪzənz wɪθ ðə raɪt ˈlɛvəl əv ʧɔɪs ənd kənˈtroʊl? wət dɪz ʃi min "ɛz wɪθ ˈaɪˈdi kɑrdz ðə ˈgəvərnmənt ˈivɪn ˈæftər ɔl ðiz jɪrz, hæv nɑt dɛrd tɪ ˈpəblɪʃ ˈɛni dɪˈteɪld prəˈsiʤərz əˈbaʊt "ˈsɪtəzənz ʧɔɪs ənd kənˈtroʊl" ˈoʊvər ðə ˈnæʃənəl aɪˈdɛntəˌti skim ðə ˈgəvərnmənt hæv ˈsteɪtɪd ˈmɛni taɪmz ðət ðeɪ ˌɪnˈtɛnd ðɛr tɪ bi noʊ ˈifɛktɪv ʧɔɪs i.e*. ðət ðə ˌrɛʤɪˈstreɪʃən skim ɪz tɪ bi kəmˈpəlsəri. ðɛr ər noʊ ˈpəblɪʃt kənˈtroʊl prəˈsiʤərz ər ˈifɛktɪv ˈmɛθədz fər kərˈɛktɪŋ ðə ˈgəvərnmənts ˌɪˈnɛvətəbəl ˈɛrərz ənd cockups*. ɔl ðə rɪsk ənd bleɪm ɪz ˈʃɪftɪd ˈɔntu ðə ˌɪndəˈvɪʤəwəl ˈsɪtɪzənz, ənd nɑt ˈɔntu ˈmɪnɪstərz ər ðɛr, ˈivɪn ɪf ðeɪ ər ðə wənz hu meɪk ðə ˈɛrərz. ðət ɪz nɑt ðə "raɪt ˈlɛvəl əv ʧɔɪs ənd kənˈtroʊl" fər ˌɪndəˈvɪʤəwəl ˈsɪtɪzənz, ˈniðər fər ðə ˈnæʃənəl aɪˈdɛntəˌti skim nɔr fər ˈɛni əv ðə ˈəðər sərˈveɪləns steɪt ˈdætəˌbeɪsɪz wɪʧ ðɪs ˈgəvərnmənt həz ɔˈrɛdi ər ɪz ˈplænɪŋ tɪ ˌɪnˈflɪkt ɔn ˈjuˈɛs. wɛr sərˈveɪləns paʊərz ər juzd, ər ðeɪ kɛpt ɪn prəˈpɔrʃən tɪ ðə ˈdæmɪʤ ənd ðə θrɛt ðeɪ ər ˈsikɪŋ tɪ prɪˈvɛnt? noʊ ðeɪ ər nɑt, əˈspɛʃəli nɑt baɪ ˈloʊkəl ˈkaʊnsɪlz, nɔr baɪ ðə ˌmɛtrəˈpɑlətən pəˈlis ˈsərvɪs ˈæktɪŋ ɪn ɪts ˈkaʊntər ˈtɛrəˌrɪzəm roʊl. ənd pərˈhæps ðə ˈtəfəst kˈwɛʃən əv ɔl dɪz ɪt stænd əp tɪ ðə tɛst əv ˈkɑmən sɛns? ˈseɪfˌgɑrdz, ˈoʊpənəs, prəˌpɔrʃəˈnælɪti ənd ˈkɑmən sɛns. fər ðə ˈpəblɪk tɪ hæv ˈkɑnfədɛns ðət wi wɪl prəˈtɛkt ðɛm ənd prəˈtɛkt ðɛr raɪts, ɪt ɪz ɑr riˌspɑnsəˈbɪləti ɛz ə ˈgəvərnmənt tɪ ɪnˈʃʊr ðət ðiz ˈstændərdz əˈplaɪ ˈivɪn ɛz tɛkˈnɑləʤi ɪˈvɑlvz. ðə ˈgəvərnmənt həz bɪn ˈətərli, ˈkrɪmənəli, ˈhoʊpləs æt ˈjuzɪŋ ɪgˈzɪstɪŋ, əˈveɪləbəl ɔf ðə ʃɛlf, traɪd ənd ˈtɛstɪd tɛkˈnɑləʤi e.g*. ɛnˈkrɪpʃən, tɪ prəˈtɛkt ɑr ˈdætə frəm ˈɛspiənɑʤ, θɛft ər ˌæksəˈdɛnəl lɔs, ɔn ə ˈmæsɪv skeɪl. ðeɪ hæv ˈɔlsoʊ ˌɪgˈnɔrd ðə ˌfəndəˈmɛnəl ˈkɑmən sɛns ˈprɪnsəpəl əv ˈdætə i.e*. nɑt kəˈlɛktɪŋ fɑr mɔr ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ðən ˈstrɪktli ˈnidɪd fər ðə tæsk æt hand.e.g*. ɪf ju nid tɪ ˌæsərˈteɪn ðət ˈsəmˌwən ɪz ən ˈædəlt ər ə ʧaɪld, ju du nɑt nid tɪ æsk fər, ˈrɛkərd, stɔr ənd ˈtrænsfər ɔn ˈməltəpəl taɪmz, ðɛr ɪgˈzækt deɪt əv bərθ ˈditeɪlz ju ˈoʊnli nid tɪ noʊ ˈwɛðər ðeɪ ər ˈoʊldər ðən 18 ər nɑt. boʊθ ənd ðə ˈmɪnɪstri əv dɪˈfɛns ənd həm ˈtrɛʒəri ənd ðə ˈkæbənət ˈɔfəs ənd ðə ˈnæʃənəl hɛlθ ˈsərvɪs ˌɛtˈsɛtərə. ɔl kleɪm tɪ trit ˈdætə sɪˈkjʊrəti ənd ˈpraɪvəsi ˈsɪriəsli" ənd gɪv ɪt ðə "ˈətˌmoʊst ˌɪmˈpɔrtəns" ənd hæv ðə "haɪəst ˈstændərdz". ɔl əv ðiz hæv bɪn ʃoʊn tɪ bi spɛkˈtækjələr ˈfeɪljərz ɪn ðə pæst ˈkəpəl əv jɪrz ər soʊ., soʊ waɪ ʃʊd wi bɪˈliv ðət ðə ˈnæʃənəl ˌbaɪəˈmɛtrək ˈdætəˌbeɪs ənd ˈtrækɪŋ ˈsɪstəm ðə ˈnæʃənəl aɪˈdɛntəˌti skim, bi ˈɛni ˈdɪfərənt ˈəðər ˈkəntriz hæv ʃoʊn ðət ɪt ɪz ˈpɑsəbəl tɪ hæv ə ˈnæʃənəl aɪˈdɛntəˌti kɑrd, ˈivɪn wən wɪθ biometrics*, wɪʧ dɪz nɑt rɪˈlaɪ ɔn ə ˈvəlnərəbəl əˈprɛsɪv ˈdætəˌbeɪsɪz, ənd wɪʧ, ənˈlaɪk ðə skim, kən ˈæˌkʧuəli bi juzd tɪ hɛlp ˈvɛrəˌfaɪ jʊr ˈɪntərˌnɛt ər ˈmoʊbəl foʊn trænˈzækʃənz θru ðə juz əv ˈdɪʤɪtəl sərˈtɪfɪkəts. ˈripə ˌkɑnsəlˈteɪʃən tɛn deɪz əˈgoʊ, ɔn ə trɪp tɪ taʊər ˈhæmləts, aɪ sɔ haʊ ən ɪnˈtaɪər ˈneɪbərˌhʊd hæd hæd ðɛr ˈdeɪli lɪvz meɪd ə ˈmɪzəri fər mənθs baɪ ðə bɪˈheɪvjər əv ˈpipəl ɪn wən ˌpɑˈtɪkjələr flæt ənˈtɪl ðə ˈloʊkəl ˈkaʊnsəl ənd ðə pəˈlis gɑt ə ˈprɛməsəz ˈkloʊʒər ˈɔrdər ənd ˈbɔrdɪd ɪt əp. ðət ˈɔrdər wɑz ˈoʊnli meɪd ˈpɑsəbəl bɪˈkəz ˈkoʊvərt ˈsiˌsiˈtiˌvi hæd hɛlpt ˈkæpʧər ðə ˈɛvədəns əv bɪˈheɪvjər ənd kraɪm. səʧ ə ˈnɛroʊ, ˈtɑrgətɪd juz əv ˈsiˌsiˈtiˌvi sərˈveɪləns meɪ bi ˈʤəstəˌfaɪəbəl, bət ðoʊz ɪgˈzæmpəlz du nɑt meɪk ðə keɪs fər ðə mæs sərˈveɪləns ˈviə ˈsiˌsiˈtiˌvi wɪʧ ˈmɪljənz əv ˈjuˈɛs ˈɪnəsənt ˈpipəl ˈsəfər frəm ˈɛvəri deɪ. wɑz ðɪs "ˈprɛməsəz ˈkloʊʒər ˈɔrdər" ˈrɪli ˈoʊnli əbˈteɪnd ɪnˈtaɪərli θru ðə juz əv ˈsiˌsiˈtiˌvi sərˈveɪləns ˈɛvədəns, ənd wɪˈθaʊt ˈɛni kəmˈpleɪnts ər ˈwɪtnəs ˈsteɪtmənts baɪ ðə ˈneɪbərz ðɛr ər ˈlɪtərəli ˈhənərdz əv ˈkeɪsɪz laɪk ðɪs, wɛr ðə pəˈlis ənd ˈloʊkəl əˈθɔrətiz ˈækˌsɛs ˌɪnˈvɛstəgəˌtɔri paʊərz laɪk ˈkoʊvərt sərˈveɪləns ənd kəmˌjunəˈkeɪʃənz ˈdætə ˈəndər ˈripə ðə ˌrɛgjəˈleɪʃən əv ˌɪnˈvɛstəgəˌtɔri paʊərz ækt ənd juz ðiz paʊərz ˈfɛrli ənd skˈwɛrli tɪ hɛlp ˈpipəl tɪ hɪt bæk əˈgɛnst ðə ənd brɪŋ ˈkrɪmənəlz tɪ bʊk. bət ˈivɪn ɛz wi ˈrɛkəgˌnaɪz ðə ˈjusfəlnəs əv ˈripə, wi hæv tɪ bi ʃʊr ðət ɪt ɪz biɪŋ juzd ˈprɑpərli. ˈivɪn wɪθ ðə klɪr ˈseɪfˌgɑrdz ðət ˈripə rikˈwaɪərz fər ðə juz əv kəmˌjunəˈkeɪʃənz ˈdætə ənd ˈkoʊvərt sərˈveɪləns, aɪ æm kənˈsərnd æt ðə ˈlɛvəl əv ˌmɪsəndərˈstændɪŋ ðɛr ɪz əˈbaʊt wət ðiz paʊərz ər, hu həz ˈækˌsɛs tɪ ðɛm, ənd wət ðeɪ kən bi juzd fər. lɛts bi klɪr. ˈripə ɪz nɑt ˌlɛʤəsˈleɪʃən, ɛz ɪz ˈsəmˌtaɪmz səˈʤɛstɪd. ˈripə ˈlɪmɪts ðə juz əv ˌɪnˈvɛstəgəˌtɔri paʊərz, ənd meɪks ʃʊr ðeɪ ər juzd ˈprɑpərli ənd prəˈpɔrʃənətli. ðə ˌlɛʤəsˈleɪʃən prəˈvaɪdz fər ˈoʊvərˌsaɪt baɪ ˌɪndɪˈpɛndənt kəˈmɪʃənərz ənd rʊts fər ˌɪndəˈvɪʤəwəlz tɪ kəmˈpleɪn ɪf ðeɪ fil ðə juz əv ðiz paʊərz həz bɪn ənˈʤəstəˌfaɪd. waɪl moʊst əv ðə ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃənz ˈloʊkəl əˈθɔrətiz ˈkɛri aʊt ər ˌɪmˈpɔrtənt laɪk prəˈtɛktɪŋ ðə ˈpəblɪk frəm ˈtreɪdərz, ˈtræpɪŋ flaɪ ˈtɪpərz hu dəmp tənz əv ˈrəbɪʃ ɔn ən ˌɪnˈdəstriəl skeɪl əˈkrɔs ðə ˈkəntriˌsaɪd, ər ˈtækəlɪŋ ðə ˈmɪzəri kɔzd baɪ ˈnɔɪzi ənd dɪsˈrəptɪv ˈneɪbərz ðɛr ər ˈklɪrli ˈkeɪsɪz wɛr ðiz paʊərz ʃʊd nɑt bi juzd. aɪ doʊnt wɔnt tɪ si ðɛm biɪŋ juzd tɪ ˈtərgət ˈpipəl fər ˈpʊtɪŋ ðɛr bɪnz aʊt ɔn ðə rɔŋ deɪ, fər dɔg ˈfaʊlɪŋ, ər tɪ ʧɛk ˈwɛðər ˈpeɪpər bɔɪz ər ˈkɛriɪŋ sæks ðət ər tu ˈhɛvi. ˈloʊkəl ˈkaʊnsəl rɪkˈwɛsts əˈmaʊnt tɪ ə ˈtaɪni prəˈpɔrʃən əv ðə ˈoʊvərˌɔl ˈnəmbərz bət ˌnənðəˈlɛs, ɪts ɛˈsɛnʃəl tɪ meɪk ʃʊr wiv gɑt ðə ˈbæləns raɪt. ənd ɪts ðiz teɪlz əv 'ˈdəstbɪn ˈstɑsi' ənd ɪgˈzæmpəlz əv ɪkˈsɛsɪv ˌɪnˈtruʒən ðət gɪv ðə riˈspɑnsəbəl ənd rɪˈspɛktəbəl juz əv ðə paʊərz ə bæd neɪm. ˈərli nɛkst jɪr, wi wɪl kənˈsəlt ɔn ə ˈnəmbər əv prəˈpoʊzd ˈʧeɪnʤɪz tɪ ˈripə ənd wi wɪl lʊk æt: riˈvɪʒənz tɪ ðə koʊdz əv ˈpræktɪs ðət kəm ˈəndər ðə ækt; wɪʧ ˈpəblɪk əˈθɔrətiz kən juz ˈripə paʊərz; ənd ˈreɪzɪŋ ðə bɑr fər haʊ ðoʊz paʊərz ər, ənd hu ðɛr juz. wən kˈwɛʃən aɪ wɪl bi ˈæskɪŋ əv ˈloʊkəl əˈθɔrətiz ɪz ˈwɛðər ðə paʊərz ər æt ə haɪ ɪˈnəf ˈlɛvəl. wʊd ɪt ˌriɪnˈfɔrs ˈpəblɪk ˈkɑnfədɛns, ənd əˈvɔɪd ˈfrɪvələs juz əv ðə paʊərz, ɪf ðeɪ kʊd ˈoʊnli bi dən wɪθ ðə kənˈsɛnt əv ə ˈsinjər ɪgˈzɛkjətɪv, ənd ˈsəbʤɪkt tɪ ə fɔrm əv ˈoʊvərˌsaɪt frəm ɪˈlɛktɪd councillors*? ˈloʊkəl əˈθɔrətiz ənd ˈəðər quangos*, ər ʃʊd luz ðɛr əˈbɪləˌti tɪ sɛlf ˌɪnˈtrusɪv ər dɪˈrɛktɪd sərˈveɪləns ˈəndər ˈripə ɪnˈtaɪərli. ˈoʊnli ðə pəˈlis ənd ˌɪnˈtɛləʤəns ˈeɪʤənsiz ʃʊd hæv ðiz paʊərz. ˈloʊkəl əˈθɔrətiz ˈoʊnli juz ðiz paʊərz ɔn ˈrɛlətɪvli fju ɔˈkeɪʒənz. wɪn ən ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃən həz riʧt səʧ ə steɪʤ, ɛz tɪ ˌɪnˈvɑlv ˈsɪriəs kraɪm, ðɛn ðɛr ʃʊd bi ə ʤɔɪnt ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃən wɪθ ðə pəˈlis ər wɪθ ðə ˈsɪriəs kraɪm ˈeɪʤənsi, ənd ðeɪ ʃʊd ˈhændəl ɔl ðə ˈripə ənd ˈɔdɪt treɪlz ənd ˈmænɪʤmənt əv ˌkɑnfəˈdɛnʃəl ˈjumən ər ˈtɛknɪkəl ˈrisɔrsɪz ˌɛtˈsɛtərə., nɑt ðə ˌɪnɛkˈspɪriənst ˈloʊkəl əˈθɔrəti stæf. aɪ æm dɪˈtərmənd tɪ meɪnˈteɪn roʊˈbəst paʊərz tɪ ˈtækəl kraɪm ənd dɪˈsɔrdər. bət tɪ əˈleɪ ˈpəblɪk fɪrz əv ɪkˈsɛsɪv ˌɪnˈtruʒən, ənd tɪ kip ˈpipəlz trəst ənd ˈkɑnfədɛns ɪn ðə ˈwaɪdər nəˈsɛsɪti əv ðiz paʊərz tɪ ˈtækəl dɪˈsɔrdər, kraɪm ənd ˈtɛrəˌrɪzəm, aɪ æm ˈikwəli klɪr ðət wi hæv tɪ ˈmɛʒər ðiz ˈɛfərts əˈgɛnst ɑr ˈstændərdz fər ˈseɪfˌgɑrdz, ˈoʊpənəs, prəˌpɔrʃəˈnælɪti ənd ˈkɑmən sɛns. ˈdiˌɛˈneɪ ðə seɪm ˈprɪnsəpəlz əˈplaɪ tɪ ˈdiˌɛˈneɪ ˈɛvədəns. ˈhævɪŋ lʊkt æt ðɪs ˈɛriə ˌpɑrˈtɪkjələrli ˈkloʊsli ˈoʊvər ðə pæst jɪr, aɪv faʊnd ðɛr ər fju ˈɛriəz wɛr ðə ˈbæləns bɪtˈwin raɪts ənd prəˈtɛkʃənz kəmz ˈɪntu səʧ stɑrk rɪˈlif ɛz ɔn ˈdiˌɛˈneɪ. ðə ˈrisənt ˌjʊrəˈpiən kɔrt ˈʤəʤmənt ɪn ðə ɛs ənd keɪs həz pʊt ðə ˈɪʃu bæk ɪn ðə ˈspɑˌtlaɪt. wi ˈwəndər ɪf smɪθ ənd hər ˈsinjər ˈsɪvəl ˈsərvənts ənd pəˈlɪtɪkəl hæv ˈæˌkʧuəli ˈbɑðərd tɪ rɛd ðə ˈdæmɪŋ juˈnænəməs ˈʤəʤmənt baɪ ðə 17 ˈʤəʤɪz əv ðə ˌjʊrəˈpiən kɔrt əv ˈjumən raɪts. ðeɪ ˈhaɪˌlaɪtɪd lɑts əv ˈɛriəz əv ˈpɑləsi wɛr ðɪs ˈleɪbər ˈgəvərnmənt ɪz rɔŋ ənd ɪz ˈæktɪŋ ˌɪˈligəli, wɪθ rɪˈgɑrd tɪ boʊθ ˈdiˌɛˈneɪ ˈsɛljələr ˈtɪʃu ˈsæmpəlz, ˈdiˌɛˈneɪ ˈproʊˌfaɪlz ənd ˈɔlsoʊ ˈfɪŋgərˌprɪnts. si ˈʤəʤmənt ɔn ðə keɪs rulz ðət ˈgəvərnmənt ənd pəˈlis ˌɪnˈdɛfənət riˈtɛnʃən əv ˈɪnəsənt ˈpipəlz ˈtɪʃu ˈsæmpəlz, ˈdiˌɛˈneɪ ˈproʊˌfaɪlz ənd ˈfɪŋgərˌprɪnts ɪz ˌɪˈligəl ˈmɛni əv ju wɪl hæv sin ðə rɪˈspɑns əv ˈvɪktɪmz' ˈfæməliz tɪ ðə ˈrisənt ˈrulɪŋ ˈnoʊtəbli ðə ˈfæməli əv ˈsæli æn ˈboʊmən, huz ˈkɪlər wɑz kənˈvɪktəd ɛz ə rɪˈzəlt əv ˈdiˌɛˈneɪ ˈteɪkən ˈæftər hi wɑz ərˈɛstɪd ˈfɑloʊɪŋ ə pəb brɔl ənd ˈsəbsəkwəntli əkˈwɪtɪd. aɪ hæv ril ˈsɪmpəθi fər ɔl ðoʊz wɪθ kənˈsərnz ðət ˈɛni muv kʊd ˈəndərˌmaɪn ə ˈsɪstəm ðət hɛlpt træp ˈsæli ænz ˈkɪlər. ənd aɪ wɔnt tɪ ˌriəˈʃʊr ˈsæli ænz ˈfɑðər ðət aɪ wɪl nɑt lɛt ðət ˈhæpən. ɪn ðɪs ənd ˈəðər ˈkeɪsɪz, wiv sin kənˈvɪkʃənz fər ˈsɪriəs kraɪmz əv ˈkəlprɪts hu hæd hæd ðɛr ˈdiˌɛˈneɪ ˈteɪkən ənd rɪˈteɪnd fər ə ˈpriviəs kraɪm wɛr ðeɪ wər ərˈɛstɪd, bət nɑt kənˈvɪktəd. ɪn meɪ 2002 wɑz ərˈɛstɪd fər ðə pəˈzɛʃən əv ən əˈfɛnsɪv ˈwɛpən. hɪz ˈdiˌɛˈneɪ wɑz ˈteɪkən ənd ˈloʊdɪd tɪ ðə ˈdiˌɛˈneɪ ˈdætəˌbeɪs, ˌɔlˈðoʊ ðə prəˈsidɪŋz wər ðɛn dɪskənˈtɪnjud. tu jɪrz ˈleɪtər, ˈdiˌɛˈneɪ frəm ə reɪp ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃən wɑz sərʧt əˈgɛnst ðə ˈdætəˌbeɪs ənd mæʧt hɪz ˈsæmpəl. ðɪs wɑz ðə ˈoʊnli ˈɛvədəns ɪn ðə keɪs, ənd wɪn faʊnd ˈgɪlti rɪˈsivd ə 5 jɪr kəˈstoʊdiəl ˈsɛntəns ənd wɑz ˈɛnərd ɔn ðə sɛks əˈfɛndərz ˈrɛʤɪstər fər laɪf. ðiz ˈkeɪsɪz ənd ˈəðərz tɛl mi ðət ðə ˈdiˌɛˈneɪ ˈdætəˌbeɪs ɪz ˈkruʃəl tɪ ˈpəblɪk prəˈtɛkʃən. ɪt nɑt ˈoʊnli hɛlps tɪ lɛd tɪ ðə ˈgɪlti. ɪt hɛlps tɪ pruv ˈɪnəsəns ənd tɪ rul ˈpipəl aʊt ɛz ˈsəˌspɛkts. ðə hoʊm ˈɔfəs həz kleɪmd, ˈpjʊrli ɛz ə stəˈtɪstɪkəl ˈgɛstɪmɪt, ðət ðɛr ər ˈoʊvər 100 səʧ ˈkeɪsɪz bət həz rɪfˈjuzd tɪ prəˈvaɪd ˈditeɪlz əv mɔr ðən ə ˈtaɪni ˈhændˌfʊl əv ðɛm. ðət ˈɑrgjəmənt wɑz meɪd tɪ ðə ənd, ˈraɪtli rɪˈʤɛktɪd baɪ ðɛm, ɛz biɪŋ ˌdɪsprəˈpɔrʃənɪt. ˈkipɪŋ ˈɪnəsənt ˈpipəlz ˈdiˌɛˈneɪ ˈdætə ɔn ə ˈdætəˌbeɪs dɪz nɑt hɛlp tɪ "pruv ˈɪnəsəns" ər tɪ "rul ˈpipəl aʊt ɛz ˈsəˌspɛkts", ðət ɪz wət ðə dɪˈrɛkt kəmˈpɛrəsən əv ðə ˈdiˌɛˈneɪ əv ə ˈsəˌspɛkt əˈgɛnst ðə ˈdiˌɛˈneɪ ˈsæmpəlz frəm ðə kraɪm sin dɪz. wəns ɪt həz bɪn ʃoʊn ðət ðɛr ɪz noʊ mæʧ, ðət ˈdætə ʃʊd bi dɪˈstrɔɪd. ðɛr ɪz mɔr wi kən du tɪ ˈstrɛŋθən ðə dɪˈvaɪdɪŋ laɪn bɪtˈwin gɪlt ənd ˈɪnəsəns. fər ðoʊz hu hæv kəˈmɪtɪd ə ˈsɪriəs, ɑr riˈtɛnʃən ˈpɑləsiz nid tɪ bi ɛz təf ɛz ˈpɑsəbəl. ˈoʊnli fər ˈpipəl ˈæˌkʧuəli kənˈvɪktəd əv ˈsɪriəs, nɑt ˈsɪmpli ðoʊz ˈfɔlsli əˈkjuzd, ər ərˈɛstɪd ər ˈivɪn ʧɑrʤd wɪθ səʧ.. bət fər ˈəðərz, ˌɪnˈkludɪŋ ˈʧɪldrən, aɪ æm kənˈvɪnst ðət wi nid tɪ bi mɔr ˈflɛksəbəl ɪn ɑr əˈproʊʧ. ðə ˈdiˌɛˈneɪ əv ˈʧɪldrən ˈəndər 10 ðə eɪʤ əv ˈkrɪmənəl riˌspɑnsəˈbɪləti ʃʊd noʊ ˈlɔŋgər bi hɛld ɔn ðə ˈdætəˌbeɪs. ðɛr ər əraʊnd 70 səʧ ˈkeɪsɪz, ənd wi wɪl teɪk ˌɪˈmiˌdiət stɛps tɪ teɪk ðɛm ɔf. ɪt wɪl bi ˈɪntəˌrɛstɪŋ tɪ si ʤɪst haʊ lɔŋ "ˌɪˈmiˌdiət" ˈæˌkʧuəli teɪks ɪn ˈpræktɪs. fər ðoʊz ˈəndər ðə eɪʤ əv 18 aɪ θɪŋk wi nid tɪ straɪk ðə raɪt ˈbæləns bɪtˈwin prəˈtɛktɪŋ ðə ˈpəblɪk ənd biɪŋ fɛr tɪ ðə ˌɪndəˈvɪʤəwəl. ðɛrz ə bɪg ˈdɪfərəns bɪtˈwin ə 12 jɪr oʊld ˈhævɪŋ ðɛr ˈdiˌɛˈneɪ ˈteɪkən fər ə ˈmaɪnər ənd ə 17 jɪr oʊld kənˈvɪktəd əv ə ˈvaɪələnt, ənd nɛkst jɪr aɪ wɪl sɛt aʊt ɪn ə waɪt ˈpeɪpər ɔn ˌfɔˈrɛnsɪks haʊ wi ɪnˈʃʊr ðət ðət ˈdɪfərəns ɪz ˈkæpʧərd ɪn ðə ərˈeɪnʤmənts fər ˈdiˌɛˈneɪ riˈtɛnʃən. waɪ wər ðiz ˈɪʃuz ənd prəˈsiʤərz nɑt dəˈbeɪtɪd ənd ˈkɑdəˌfaɪd æt ðə stɑrt əv ðə ˈnæʃənəl ˈdiˌɛˈneɪ ˈdætəˌbeɪs wi wɪl kənˈsəlt ɔn ˈbrɪŋɪŋ ˈgreɪtər ˌflɛksəˈbɪləti ənd ˈfɛrnəs ˈɪntu ðə ˈsɪstəm baɪ ˈstɛpɪŋ daʊn səm ˌɪndəˈvɪʤəwəlz ˈoʊvər taɪm ə ˌdɪfərˈɛnʧiˌeɪtəd əˈproʊʧ, ˈpɑsəbli beɪst ɔn eɪʤ, ər ɔn rɪsk, ər ɔn ðə ˈneɪʧər əv ðə ˌɪnˈvɑlvd. ðət meɪ min ˈlɛtɪŋ ðə 12 jɪr oʊld aɪ ˈmɛnʃənd kəm ɔf ðə ˈdætəˌbeɪs wəns ðeɪ riʧ əˈdəlˌthʊd. ənd ɪt kʊd min ˈlɪmətɪŋ haʊ lɔŋ ðə ˈproʊˌfaɪlz əv ðoʊz hu hæv bɪn ərˈɛstɪd bət nɑt kənˈvɪktəd əv ən kʊd bi rɪˈteɪnd. wi ər ˈɔlsoʊ riˈtɛnʃən ərˈeɪnʤmənts fər ˈsæmpəlz. ˈfɪzɪkəl ˈsæmpəlz əv hɛr ənd səˈlaɪvə swɑbz ðət ˌrɛprɪˈzɛnt ˈpipəlz ˈækʧəwəl ˈdiˌɛˈneɪ ər məʧ mɔr ˈsɛnsɪtɪv ðən ðə ˈdiˌɛˈneɪ ˈproʊˌfaɪl ðət ɪz kɛpt ɔn ðə ˈdætəˌbeɪs wɪʧ ˈoʊnli ˈjuzɪz ə smɔl pɑrt əv ˈdiˌɛˈneɪ. ðɪs wɑz ə ki pɔɪnt flægd əp wɪn wi sɛt əp ðə ˈɛθɪks grup ˈəndər ðə ˈnæʃənəl ˈdiˌɛˈneɪ ˈdætəˌbeɪs ˈstrætəʤi bɔrd, ənd wi wɪl pərˈsu ˌɪmˈpruvmənts tɪ ðə ˈseɪfˌgɑrdz əraʊnd ðə ˈhændəlɪŋ əv ˈsæmpəlz. ðə ˈʤəʤmənt səˈʤɛsts ðət ju ʃʊd dɪˈstrɔɪ ðoʊz ˈsæmpəlz əv ˈɪnəsənt ˈpipəl, ɛz ðeɪ kənˈteɪn ˈivɪn mɔr ˈsɛnsɪtɪv fəˈmɪljəl ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən, ˌɪnˈkludɪŋ ˈmɛdɪkəl ˈdætə, ðən mɪr ˈdiˌɛˈneɪ ˈproʊˌfaɪlz du. ðiz ˈʧeɪnʤɪz wɪl si səm ˈpipəl ˈkəmɪŋ ɔf ðə ˈsɪstəm. bət ɛz aɪ sɛd, wi nid tɪ ˈstrɛŋθən ðə dɪˈvaɪdɪŋ laɪnz bɪtˈwin ˈɪnəsəns ənd gɪlt ənd soʊ aɪ wɔnt tɪ du mɔr tɪ ɪnˈʃʊr wi gɪt ðə raɪt ˈpipəl ˈɔntu ðə ˈsɪstəm ɛz wɛl. ðə səˈpoʊzd ˈɛrər kərˈɛkʃən ˈmɛkəˌnɪzəm ɪz ˈkərəntli ə dɪˈlɪbərˌeɪt ˌbjʊrəˈkrætɪk ˈɑbstəkəl kɔrs, fɑr bɪɔnd ðə ˈrisɔrsɪz əv moʊst ˈɔrdəˌnɛri ˈpipəl. ðɪs məst bi
|
one which this increasingly repressive and authoritarian, yet morally weak, labour government, has failed to get right.
balancing these individual and collective rights has always been a key responsibility of government.
today i'd like to address one of the most pressing questions we face as a modern society - how we secure our rights and liberties as individuals, at the same time as ensuring the wider protection of all in our society against terrorism, crime and disorder.
apologies for the length of this blog article fisking of this speech, but she uttered a lot of weasel words which need to be challenged:
unfortunately these weasel worded soundbites, which touch on several topics about which spy blog regularly comments on, are the current government's substitute for detailed, practical, cost effective policies:
from now on, all of home secretary jacqui smith's policy statements will be analysed with these categories in mind. we suspect that she will be found wanting in all of them.
home secretary jacqui smith, like her labour party fellow travellers, seems to be spewing orwellian doublethink and newspeak , where normal sounding english words, have their meanings utterly reversed, without displaying any sense of shame, or pang of conscience, at their perversion.
what is your definition of a "surveillance society" ? it is probably not the same as home secretary jacqui smith's still secret definition.
and in an era of rapid technological change, it is right that we should constantly satisfy ourselves that we have got the balance right.
labour ministers and bureaucrats are always self satisfied that they have done nothing wrong, no matter how severe the incompetence or unfairness which their policies create. their first principle seems to be to "shoot the messenger", and to lay off any blame onto some quango or ndpb or junior official.
.
what they need to do is to satisfy us, the innocent members of the public, that the balance is in our individual favour, not in favour of the vested interests of the state and its secret or commercial lobbyists, nor in favour of real criminals..
looking back over the year, we've seen the question raised in some new - and it's fair to say, peculiar - ways. in june, the mp for haltemprice and howden booked himself a footnote in the history books by resigning from parliament and the conservative front-bench, only to return to the commons a month later.
note how she could not actually bring herself to use the name of david davis mp - remember this is not a speech given on the floor of the chamber of the house of commons, where the convention is to refer to parliamentary constituencies rather than the names of actual members of parliament, this was a speech to intellect, the uk trade body which represents most of the information technology consulting, hardware and software suppliers who have a symbiotic relationship with out of control, multi-billion pound government it projects.
david davis offered to debate all of the issues mentioned further on in this speech during his successful re-election campaign, but the labour party politicians and propagandists refused to put up an official labour party candidate against him, whilst plotting to try to con victims of terrorism or crime into standing against him by proxy.
remember that when jacqui smith talks about "public debate" or "engagement" later on in this speech.
and one night in april - less than a mile from here, just off oxford street - the artist banksy left his calling card, with a piece of 30 foot high graffiti that proclaimed 'one nation under cctv'. eight months later, it's still there - with a cctv camera watching over it.
the cctv cameras were there before the wall art graffiti was painted, and did nothing to prevent or deter this "crime".
see our photos: banksy "one nation under cctv" - tourists and beggars
we were a nation under surveillance back in april, and are even more so now in december.
and while it's probably done wonders for the value of that gable wall, we're entitled to ask how much this effort, and others like them, have hit the right target. a nation under cctv? are we, really, a nation under cctv? do we, today, live in what critics call a surveillance society? i don't believe so, not for one moment. but i welcome the debate.
if jacqui smith does not believe, "not for one moment", that we live in "a surveillance society", then why does she avoid any direct debate with, for example, david davis mp, or with the no2id campaign or privacy international or the open rights group or liberty human rights, or ordinary members of the public ?
and while not condoning graffiti per se, i understand the need to keep revisiting these issues in an open and democratic society. we are - all of us, as citizens, consumers, businesses and government - now presented with a host of new ways to capture, analyse and use data. and there are clear benefits: * retailers, banks, and insurance companies delivering more personalised and efficient services
there is nothing "efficient" about retailers, banks and insurance companies, except their ability to lose billions of pounds and thousands of their customer's personal data records on a regular basis.
only the government is worse at safeguarding our private personal data and our money.
* nurseries using online webcams to reassure parents that their children are in good hands
not all parents are re-assured by such snooping !
these systems have weak security, if any, and are ideal for kidnappers, stalkers and child molesters with administrator access at the nursery school, their it suppliers or at any of the internet service providers between the school and the parents. unlike people actually working at the nursery school, none of the people installing or delivering or administering such child surveillance systems need to have even the fig leaf of a criminal records bureau check. some of them will be able to access such images of your children from foreign countries.
why should one set of parents be able to snoop, in secret, on other people's children, without explicit prior permission ?
* sat nav technology making people's everyday lives easier, whether it's working out the route of a journey or accessing information from your mobile phone
most mobile phones in the uk do not yet have "sat nav" technology.
the combination of a gps sat nav chip and a mobile phone is what makes up most of a mobile "electronic tag", used so ineffectively by the home office and its sub-contractors to tag criminals on bail, and, controversially, instead of part of a prison sentence, even for violent or dangerous criminals.
* strengthening the frontline against crime, with handheld computers and mobile fingerprint devices meaning the police can spend more time out of the station
none of these examples have anything to with cctv mass surveillance systems i.e. "a nation under cctv?"
in the space of a century, we have moved from setting up the first fingerprint branch in scotland yard in 1901 to the regular use of dna today to extend and backdate the ability to investigate crime. to put it another way, we have seen elementary policing progress from the deductions of sherlock holmes and his dear sidekick right through to the forensic use of the discoveries of francis crick and dr watson's namesake. these developments have brought opportunities and challenges in their wake.
dna profiling was developed by professor alec jeffreys, who has expressed serious concerns about the way in which his techniques have been applied by the uk government and police, especially the retention of innocent people's dna samples and profiles.
in some cases, like with dna or the use of covert surveillance powers, it means rethinking our regulations and ensuring high standards of safeguards.
such "standards of safeguards" e.g. for dna retention of innocent people's data or for the planting of electronic bugging devices intrusively (i.e. by breaking into people's home or vehicles) were routinely ignored in practice, then declared illegal by the european court of human rights. this labour government has rubber stamped acts of parliament to make such practices legal, retrospectively, without any of their politicians having the honour to take the blame for the illegal actions of their subordinates, and resign.
in other cases, as with the rapid growth of online communications, new technology demands that we find new ways to maintain the protections we currently rely on for the public good. early in the new year, we will consult on how to best continue tracking information relating to serious and organised crime and terrorism in this new environment.
will the government again deliberately delay the the latest annual report of the interception commissioner, and of the intelligence services commissioner, which should, according the the regulation of investigatory powers act 2000, be "laid before parliament" before the end of this calendar year i.e. this wednesday or thursday, as they have in the past ?
will this be a crude attempt to conceal the latest, albeit inadequately detailed figures about the extent of such communications data use by the state ?
as today's verdict in the trial for the murder of rhys jones has shown, communications data can form an important part of prosecution evidence. and indeed this information - on the fact that communication has taken place, but not on its content - plays a role in some 95% of all really serious criminal cases, such as murder, drugs trafficking, and child sex abuse. if this capability isn't to be lost due to the growth of online communications, it's clear that we need to respond and adapt to technological change. as always, of course, new technology presents opportunity gaps for criminals as well - a set of early adopters if ever there was one, always on the look-out for new ways to exploit weaknesses. identity fraudsters, child pornographers, and international terrorists - all have made extensive use of the internet. and, our response - working with industry on the responsible use of social networking sites, for example, or to develop filtering software - has had to adapt constantly to stay ahead of the game.
all of the sorts of people existed before the internet was invented, and the government's efforts at internet censorship have been technologically and administratively inept.
the same "great firewall of britain" infrastructure used to censor such websites or other internet traffic can also be used against innocent political opponents as well - no dictorship or repressive regime ever admits to political censorship of the media or of the internet - they always pretend that it is for the purposes of "national security or crime" etc.
one thing is clear. the eager take-up of innovation in the consumer sector does not mean that government itself can proceed without caution, or without robust safeguards in place. common sense guidelines the public expect us to make use of technology to protect them - and that is a clear priority for me. we would be failing in our duty to do otherwise. when we talk about fingerprints...cctv cameras...dna swabs...or scanning machines at airports...i think that people instinctively understand that these technologies, used properly, are vital tools against crime, terrorism and illegal immigration. but i also recognise the absolute necessity of getting the balance on privacy right. and so today i want to set out some basic tests, and set out the direction of travel for some of our key policies. are there appropriate safeguards in place - to keep data secure, for example, and to provide independent oversight where appropriate - as we have progressively built into how the national identity scheme operates? are we being as transparent as possible
no !
jacqui smith has lapsed into orwellian newspeak again here "transparency" seems to mean, in practice, secrecy and costly delays and legal appeals at public expense, to suppress the publication of information which might even help to strengthen the alleged aims of the government's own policies.
why does the home office refuse to make public even the barest details about the times and locations where the supposedly very temporary and extraordinary terrorism act 2000 section 44 stop and search without reasonable suspicionpowers are currently in force ? how can these powers be a deterrent, if they are kept so secret ?
see ho terrorism act 2000 s44 authorisations
why is it nearly 4 years since our freedom of information act request for the early, and now very out of date, gateway reviews of the home office's identity cards programme ?
see ogc gateway reviews of the identity cards programme
- and as with id cards, how do we provide individual citizens with the right level of choice and control?
what does she mean "as with id cards " ?
the government , even after all these years, have not dared to publish any detailed procedures about "citizen's choice and control" over the national identity scheme !
the government have stated many times that they intend there to be no effective choice i.e. that the registration scheme is to be compulsory.
there are no published control procedures or effective methods for correcting the government's inevitable errors and cockups. all the risk and blame is shifted onto the individual citizens, and not onto ministers or their sub-contractors, even if they are the ones who make the errors.
that is not the "right level of choice and control" for individual citizens, neither for the national identity scheme nor for any of the other surveillance state databases which this government has already or is planning to inflict on us.
where surveillance powers are used, are they kept in proportion to the damage and the threat they are seeking to prevent?
no they are not, especially not by local councils, nor by the metropolitan police service acting in its counter terrorism role.
and perhaps the toughest question of all - does it stand up to the test of common sense? safeguards, openness, proportionality and common sense. for the public to have confidence that we will protect them and protect their rights, it is our responsibility as a government to ensure that these standards apply even as technology evolves.
the government has been utterly, criminally, hopeless at using existing, available off the shelf, tried and tested technology e.g. encryption, to protect our data from espionage, theft or accidental loss, on a massive scale.
they have also ignored the fundamental common sense principle of data minimisation i.e. not collecting far more information than strictly needed for the task at hand.e.g. if you need to ascertain that someone is an adult or a child, you do not need to ask for, record, store and transfer on multiple times, their exact date of birth details - you only need to know whether they are older than 18 or not.
both hmrc and the ministry of defence and hm treasury and the cabinet office and the national health service etc. all claim to treat data security and privacy "verty seriously" and give it the "utmost importance" and have the "highest standards".
all of these have been shown to be spectacular failures in the past couple of years or so., so why should we believe that the centralised national biometric database and tracking system the national identity scheme, be any different ?
other countries have shown that it is possible to have a national identity card, even one with biometrics, which does not rely on a vulnerable , oppressive centralised databases, and which, unlike the uk scheme, can actually be used to help verify your internet or mobile phone transactions through the use of digital certificates.
ripa consultation ten days ago, on a trip to tower hamlets, i saw how an entire neighbourhood had had their daily lives made a misery for months by the behaviour of people in one particular flat - until the local council and the police got a premises closure order and boarded it up. that order was only made possible because covert cctv had helped capture the evidence of anti-social behaviour and crime.
such a narrow, targeted use of cctv surveillance may be justifiable, but those examples do not make the case for the mass surveillance via cctv which millions of us innocent people suffer from every day.
was this "premises closure order" really only obtained entirely through the use of cctv surveillance evidence, and without any complaints or witness statements by the neighbours ?
there are literally hundreds of cases like this, where the police and local authorities access investigatory powers like covert surveillance and communications data under ripa - the regulation of investigatory powers act - and use these powers fairly and squarely to help law-abiding people to hit back against the yobs and bring criminals to book. but even as we recognise the usefulness of ripa, we have to be sure that it is being used properly. even with the clear safeguards that ripa requires for the use of communications data and covert surveillance, i am concerned at the level of misunderstanding there is about what these powers are, who has access to them, and what they can be used for. let's be clear. ripa is not anti-terror legislation, as is sometimes suggested. ripa limits the use of investigatory powers, and makes sure they are used properly and proportionately. the legislation provides for oversight by independent commissioners and routes for individuals to complain if they feel the use of these powers has been unjustified. while most of the investigations local authorities carry out are important - like protecting the public from dodgy traders, trapping fly tippers who dump tonnes of rubbish on an industrial scale across the countryside, or tackling the misery caused by noisy and disruptive neighbours - there are clearly cases where these powers should not be used. i don't want to see them being used to target people for putting their bins out on the wrong day, for dog fouling offences, or to check whether paper boys are carrying sacks that are too heavy. local council requests amount to a tiny proportion of the overall numbers - but nonetheless, it's essential to make sure we've got the balance right. and it's these tales of 'dustbin stasi' and examples of excessive intrusion that give the responsible and respectable use of the powers a bad name. early next year, we will consult on a number of proposed changes to ripa - and we will look at: • revisions to the codes of practice that come under the act;
• which public authorities can use ripa powers; and
• raising the bar for how those powers are authorised, and who authorises their use. one question i will be asking of local authorities is whether the powers are authorised at a high enough level. would it reinforce public confidence, and avoid frivolous use of the powers, if they could only be done with the consent of a senior executive, and subject to a form of oversight from elected councillors?
local authorities and other quangos, or ndpbs should lose their ability to self authorise intrusive or directed surveillance under ripa entirely. only the police and intelligence agencies should have these powers.
local authorities only use these powers on relatively few occasions. when an investigation has reached such a stage, as to involve serious organised crime, then there should be a joint investigation with the police or with the serious organised crime agency, and they should handle all the ripa authorisations and audit trails and management of confidential human or technical resources etc., not the inexperienced local authority staff.
i am determined to maintain robust powers to tackle crime and disorder. but to allay public fears of excessive intrusion, and to keep people's trust and confidence in the wider necessity of these powers to tackle disorder, crime and terrorism, i am equally clear that we have to measure these efforts against our standards for safeguards, openness, proportionality and common sense.
dna the same principles apply to dna evidence. having looked at this area particularly closely over the past year, i've found there are few areas where the balance between rights and protections comes into such stark relief as on dna. the recent european court judgement in the s and marper case has put the issue back in the spotlight.
we wonder if jacqui smith and her senior civil servants and political apparatchiki have actually bothered to read the damning unanimous judgment by the 17 judges of the european court of human rights. they highlighted lots of areas of policy where this labour government is wrong and is acting illegally, with regard to both dna cellular tissue samples, dna profiles and also fingerprints.
see echr judgment on the marper case - rules that uk government and police indefinite retention of innocent people's tissue samples, dna profiles and fingerprints is illegal
many of you will have seen the response of victims' families to the recent ruling - notably the family of sally ann bowman, whose killer was convicted as a result of dna taken after he was arrested following a pub brawl and subsequently acquitted. i have real sympathy for all those with concerns that any move could undermine a system that helped trap sally ann's killer. and i want to reassure sally ann's father that i will not let that happen. in this and other cases, we've seen convictions for serious crimes of culprits who had had their dna taken and retained for a previous crime where they were arrested, but not convicted. in may 2002, kensley larrier was arrested for the possession of an offensive weapon. his dna was taken and loaded to the dna database, although the proceedings were then discontinued. two years later, dna from a rape investigation was speculatively searched against the database and matched his sample. this was the only evidence in the case, and when found guilty larrier received a 5 year custodial sentence and was entered on the sex offenders register for life. these cases and others tell me that the dna database is crucial to public protection. it not only helps to lead to the guilty. it helps to prove innocence and to rule people out as suspects.
the home office has claimed, purely as a statistical guesstimate, that there are over 100 such cases , but has refused to provide details of more than a tiny handful of them.
that argument was made to the echr and, rightly rejected by them, as being disproportionate.
keeping innocent people's dna data on a database does not help to "prove innocence" or to "rule people out as suspects", that is what the direct comparison of the dna of a suspect against the dna samples from the crime scene does. once it has been shown that there is no match, that data should be destroyed.
there is more we can do to strengthen the dividing line between guilt and innocence. for those who have committed a serious offence, our retention policies need to be as tough as possible.
only for people actually convicted of serious offences, not simply those falsely accused, or arrested or even charged with such offences..
but for others, including children, i am convinced that we need to be more flexible in our approach. the dna of children under 10 - the age of criminal responsibility - should no longer be held on the database. there are around 70 such cases, and we will take immediate steps to take them off.
it will be interesting to see just how long "immediate" actually takes in practice.
for those under the age of 18, i think we need to strike the right balance between protecting the public and being fair to the individual. there's a big difference between a 12 year old having their dna taken for a minor misdemeanour and a 17 year old convicted of a violent offence, and next year i will set out in a white paper on forensics how we ensure that that difference is captured in the arrangements for dna retention.
why were these issues and procedures not debated and codified at the start of the national dna database ?
we will consult on bringing greater flexibility and fairness into the system by stepping down some individuals over time - a differentiated approach, possibly based on age, or on risk, or on the nature of the offences involved. that may mean letting the 12 year old i mentioned come off the database once they reach adulthood. and it could mean limiting how long the profiles of those who have been arrested but not convicted of an offence could be retained. we are also re-examining retention arrangements for samples. physical samples of hair and saliva swabs that represent people's actual dna are much more sensitive than the dna profile that is kept on the database - which only uses a small part of non-coding dna. this was a key point flagged up when we set up the ethics group under the national dna database strategy board, and we will pursue improvements to the safeguards around the handling of samples.
the echr judgment suggests that you should destroy those samples of innocent people, as they contain even more sensitive familial information, including medical data, than mere dna profiles do.
these changes will see some people coming off the system. but as i said, we need to strengthen the dividing lines between innocence and guilt - and so i want to do more to ensure we get the right people onto the system as well.
the supposed error correction mechanism is currently a deliberate bureaucratic obstacle course, far beyond the resources of most ordinary people.
this must be immediatel
|
fræŋk ˈsinjər ˈhɑki rɪˈpɔrtər flaɪərz ˈfɔrwərd ˌbɛləˈmɛr əraɪvd ɪn ˈrɔli ɔn ˈfraɪˌdeɪ naɪt ɪkˈsaɪtɪd tɪ ˈfaɪnəli gɪt bæk tɪ wərk ɔn ˈsæˌtɪˌdeɪ. mɪst ðə læst eɪt geɪmz du tɪ ˈɪnʤəri. hɪz ɪkˈsaɪtmənt kˈwɪkli mɔrft ˈɪntu fɪr ənd ˈwəri. ˈmɛni pleɪərz wər glud tɪ ˈtɛləˌvɪʒənz, ˈwɑʧɪŋ ˈtɛrərɪst əˈtæks ənˈfoʊld ɪn ˈpɛrɪs, wɪθ θri ˌriˈpɔrtəd ˈbɑmɪŋz ˈaʊtˈsaɪd əv ˈnæʃənəl ˈsɑkər ˈsteɪdiəm. fər ˌbɛləˈmɛr, ðeɪ kwaɪt ˈlɪtərəli hɪt hoʊm. ˌbɛləˈmɛr, 30 ɪz wən əv ˈoʊnli tu ˈkɑrənt pleɪərz bɔrn ɪn fræns ənd ðə ˈoʊnli wən tɪ kɔl ˈpɛrɪs hoʊm. hi ədˈmɪtəd hi kʊd ˈbɛrli ˈfoʊkɪs ɔn ˈsæˌtɪˌdeɪ geɪm əˈgɛnst ðə ˈhərəˌkeɪnz. tˈwɪtər ɪmˈbɛd hoʊl nuz kaɪnd əv pʊt maɪ geɪm ˈɪntu perspective,”*,” ˌbɛləˈmɛr toʊld rɪˈpɔrtərz ˈsæˌtɪˌdeɪ ɪn ˌkɛrəˈlaɪnə. ˈhæpənd tɪ mi ðiz læst tu wiks, kaɪnd əv ˈsəmˌhaʊ lɛs ˌɪmˈpɔrtənt. ju θɪŋk əˈbaʊt ˈjɔrsɛlf ˌɛniˈmɔr æt ɔl. aɪ ˈivɪn θɪŋk soʊ məʧ əˈbaʊt ðə geɪm təˈnaɪt. aɪ ˈfoʊkɪst əˈbaʊt ˈɛniˌθɪŋ ɛls, really.”*.” ˈjəŋgər ˈsɪstər, rose-eliandre*, meɪd ɪt hoʊm ˈseɪfli frəm ˈsɛntrəl ˈpɛrɪs ɔn ˈfraɪˌdeɪ ˌbiˈfɔr ðə əˈtæks bɪˈgæn. hɪz ˈməðər, hu lɪvz 90 ˈmɪnəts ˈaʊtˈsaɪd əv ðə ˈsɪti, wɑz ˈɔlsoʊ seɪf. ˌbɛləˈmɛr toʊld rɪˈpɔrtərz hi pəˈtroʊld ˈfeɪsˌbʊk fər ə roʊl kɔl əv frɛndz tɪ meɪk ʃʊr ðeɪ wər ˈseɪfli əˈkaʊntɪd fər ɔn ˈfraɪˌdeɪ naɪt. ə shock,”*,” ˌbɛləˈmɛr sɛd. ɪkˈspɛkt ðiz θɪŋz tɪ ˈhæpən. sæd. sæd əˈbaʊt wət ɪz goʊɪŋ ɔn ənd traɪ tɪ gɪv səˈpɔrt tɪ ðə ˈpipəl. ˈmoʊstli, ju kaɪnd əv ˈwəri əˈbaʊt ˈfæməli ənd friends.”*.” tˈwɪtər ɪmˈbɛd nuz ˈeɪʤənsiz ˌriˈpɔrtəd æt list 129 ˈpipəl wər kɪld ɪn ðə koʊˈɔrdəneɪtɪd əˈtæks, wɪθ ˈaɪsəs ˈteɪkɪŋ riˌspɑnsəˈbɪləti. ˌbɛləˈmɛr əˈtɛndəd ˈsɑkər ˈmæʧɪz ɪn ðə ˈsteɪdiəm wɛr sɪˈkjʊrəti gɑrdz rɪˈpɔrtədli θˈwɔrtɪd ə ˈbɑmɪŋ ˈdʊrɪŋ ə ˈfrɛndli bɪtˈwin fræns ənd ˈʤərməni. ðə sɛnt ən ædˈvaɪzəri tɪ ɔl 30 kləbz tɪ bi ɔn alert”*” ˈæftər ɪˈvɛnts ˈtɑrgətɪd ˈɛriəz wɪθ lɑrʤ kraʊdz. ðə lig ˈɪmpləˌmɛnəd ˈmændəˌtɔri ˌmægnəˈtɑmətər ˈskrinɪŋ fər ɔl fænz ˈɛnərɪŋ ərˈinəz praɪər tɪ ðə stɑrt əv ðə ˈsizən ɪn sɛpˈtɛmbər. ðə ˈɑtəˌwɑ ˈsɛnətərz hɛld ə ˈmoʊmənt əv ˈsaɪləns ɔn ˈsæˌtɪˌdeɪ ˌæftərˈnun æt kəˈneɪdiən taɪər ˈsɛntər praɪər tɪ ðɛr ˈmæʧəp wɪθ ðə ˈreɪnʤərz. ðeɪ ˈɔlsoʊ pleɪd ðə frɛnʧ ˈnæʃənəl ˈænθəm, marseillaise,”*,” əˈlɔŋ wɪθ canada”*” ənd ðə ˈspæŋgəld banner.”*.” ˈdəzənz əv pleɪərz ˈɔfərd səˈpɔrt fər fræns ənd ˈvɪktɪmz əv ðə əˈtæks ɔn ˈsoʊʃəl ˈmidiə. tˈwɪtər ɪmˈbɛd ˈdæləs stɑrz ˈfɔrwərd ɑntˈwɑn ruˈsɛl ɪz ðə ˈoʊnli ˈəðər pleɪər ˈæktɪv ɪn ðə. ruˈsɛl ɪz frəm roubaix*, fræns, əˈprɑksəmətli tu ənd ə hæf aʊərz nɔrθ əv ðə frɛnʧ ˈkæpɪtəl. ˈfɔrmər ˈsɛnətərz ˈfɔrwərd stɛˈfɑn ˈdiˈeɪ ˈkɔstɑ, naʊ pleɪɪŋ ɪn ˈrəʃə, ɪz ˈɔlsoʊ frəm ˈpɛrɪs. tˈwɪtər ɪmˈbɛd əˈdɪʃən tɪ ðə ræŋks læst ˈsizən mɛnt ə lɔt fər ðə frɛnʧ ˈhɑki ˌfɛdərˈeɪʃən. tu əv ðə naɪn pleɪərz bɔrn ɪn fræns ɪn ðə ˈhɪstəri wər reɪzd ɪn ˈkænədə: pɔl məˈkleɪn (ˈnoʊvə ˈskoʊʃə) ənd pæt ˈdeɪli (nu ˈbrənzwɪk). ðə ˈsɛvən ˈəðərz, ˌɪnˈkludɪŋ ruˈsɛl ənd ˈkrɪstəbəl huet*, hæv kəmˈbaɪnd fər ʤɪst 777 geɪmz pleɪd, lɛs ðən hæf əv ðə ˈsɑvrən ˈneɪʃən əv ˈʤærəmɪr jagr*. ˌbɛləˈmɛr vaʊd ˈpɛrɪs wɪl riˈbaʊnd əˈgɛn ˈæftər ə ˈsɛkənd əˈtæk ɪn ə jɪr. ɪz ðə ˈsɪti əv life,”*,” ˌbɛləˈmɛr sɛd. jɪr, wi wər juˈnaɪtɪd ˈæftər wət ˈhæpənd [ɪn ðə ˈʧɑrli əˈtæk]. ðə ˈkəntri wɪl bi ðə seɪm naʊ ənd ˈivɪn stronger.”*.” tˈwɪtər ɪmˈbɛd fræŋk kən bi riʧt æt frank.seravalli@bellmedia.ca*.
|
frank seravalli tsn senior hockey reporter follow|archive
flyers forward pierre-edouard bellemare arrived in raleigh on friday night excited to finally get back to work on saturday. he’d missed the last eight games due to injury.
his excitement quickly morphed into fear and worry.
many nhl players were glued to televisions, watching terrorist attacks unfold in paris, with three reported bombings outside of france’s national soccer stadium.
for bellemare, they quite literally hit home.
bellemare, 30, is one of only two current nhl players born in france - and the only one to call paris home. he admitted he could barely focus on saturday night’s game against the hurricanes.
twitter embed
“this whole news kind of put my game into perspective,” bellemare told reporters saturday in carolina. “whatever happened to me these last two weeks, kind of somehow less important. you don’t think about yourself anymore at all. i don’t even think so much about the game tonight. i haven’t focused about anything else, really.”
bellemare’s younger sister, rose-eliandre, made it home safely from central paris on friday before the attacks began. his mother, who lives 90 minutes outside of the city, was also safe.
bellemare told reporters he patrolled facebook for a roll call of friends to make sure they were safely accounted for on friday night.
“it’s a shock,” bellemare said. “you don’t expect these things to happen. sad. you’re sad about what is going on and try to give support to the people. mostly, you kind of worry about family and friends.”
twitter embed
news agencies reported at least 129 people were killed in the coordinated attacks, with isis taking responsibility. bellemare attended soccer matches in the stadium where security guards reportedly thwarted a bombing during a friendly between france and germany.
the nhl sent an advisory to all 30 clubs to be on “heightened alert” after friday’s events targeted areas with large crowds. the league implemented mandatory magnetometer screening for all fans entering arenas prior to the start of the season in september.
the ottawa senators held a moment of silence on saturday afternoon at canadian tire centre prior to their matchup with the rangers. they also played the french national anthem, “le marseillaise,” along with “o canada” and the “star spangled banner.”
dozens of nhl players offered support for france and victims of the attacks on social media.
twitter embed
dallas stars forward antoine roussel is the only other french-born player active in the nhl. roussel is from roubaix, france, approximately two and a half hours north of the french capital. former senators forward stephane da costa, now playing in russia, is also from paris.
twitter embed
bellemare’s addition to the nhl ranks last season meant a lot for the french hockey federation. two of the nine players born in france in the nhl’s 98-year history were raised in canada: paul maclean (nova scotia) and pat daley (new brunswick). the seven others, including roussel and cristobal huet, have combined for just 777 games played, less than half of the sovereign nation of jaromir jagr.
bellemare vowed paris will rebound again after a second stomach-turning attack in a year.
“paris is the city of life,” bellemare said. “last year, we were united after what happened [in the charlie hebdo attack]. the country will be the same now and even stronger.”
twitter embed
frank seravalli can be reached at frank.seravalli@bellmedia.ca.
|
ˈprɛzɪdənt ˌoʊˈbɑmə saɪnd ə bɪl eɪmd æt æˈdrɛsɪŋ əˈdɪkʃən ˈfraɪˌdeɪ, ðoʊ hi kɔld aʊt rɪˈpəblɪkənz fər ðə ˈʃɔrtˌkəmɪŋz. ˌædvərˈtaɪzmənt ˈlɔˌmeɪkərz ɪn boʊθ ˈpɑrtiz riʧt ə ˈkɑmprəˌmaɪz ˈoʊvər ðə baɪˈpɑrtɪzən ˌkɑmpriˈhɛnsɪv əˈdɪkʃən ənd rɪˈkəvəri ækt, ðoʊ ˈsɛnɪt ˈdɛməˌkræts hɛld aʊt hoʊp ənˈtɪl ðə ˈfaɪnəl aʊər ðət ðeɪ kʊd wɪn mɔr ˈfəndɪŋ fər ˈtritmənt. ˌlɛʤəsˈleɪʃən ˌɪnˈkludz səm ˈmɑdəst stɛps tɪ ˈæˌdrɛs ðə epidemic,”*,” ˌoʊˈbɑmə sɛd ɪn ə ˈsteɪtmənt. ðə skoʊp əv ðɪs ˈkraɪsəs, səm ˈækʃən ɪz ˈbɛtər ðən nən. ˌhaʊˈɛvər, aɪ æm ˈdipli ˌdɪsəˈpɔɪnɪd ðət rɪˈpəblɪkənz feɪld tɪ prəˈvaɪd ˈɛni ril ˈrisɔrsɪz fər ðoʊz ˈsikɪŋ əˈdɪkʃən ˈtritmənt tɪ gɪt ðə kɛr ðət ðeɪ need.”*.” hi ˈɔlsoʊ ˈnoʊtɪd ðət ˈlɔˌmeɪkərz hæd blɑkt ən əˈdɪʃənəl 920 ˈmɪljən ɪn ˈfəndɪŋ fər əˈdɪkʃən ˈtritmənt. ðə bɪl pæst ðə ˈsɛnɪt læst wik, wɪθ sɛnz. bɛn sæs (r-neb*.) ənd maɪk li ˈmaɪkəl (maɪk) ˈʃəmˌweɪ tɪ ɛnd juz. səˈpɔrt fər ˈsɔdi wɔr hɪts ˈsɛnɪt ˈsɛtˌbæk ðə hɪlz ˈmɔrnɪŋ rɪˈpɔrt ˈimərʤənsi ˌdɛklərˈeɪʃən tɪ tɛst ˈlɔɪəlti tɪ trəmp ðə hɪlz rɪˈpɔrt: trəmp ˈɛskəˌleɪts faɪt wɪθ taɪmz mɔr (r-utah*) ðə ˈoʊnli dɪˈsɛnərz. dɪˈspaɪt ˌoʊvərˈwɛlmɪŋ səˈpɔrt, ˈmɛni ˈdɛməˌkræts ər ˈkɔlɪŋ fər ˈstrɔŋgər ˈmɛʒərz tɪ ˈæˌdrɛs ðə ˈkraɪsəs. ædˌmɪnɪˈstreɪʃən həz bɪn duɪŋ ˈɛvriˌθɪŋ wi kən tɪ ˌɪnˈkris ˈækˌsɛs tɪ ˈtritmənt, ənd goʊɪŋ tɪ kənˈtɪnju ˈfaɪtɪŋ tɪ sɪˈkjʊr ðə ˈfəndɪŋ ˈfæməliz ˈdɛspərətli need,”*,” ˌoʊˈbɑmə sɛd ɪn hɪz ˈsteɪtmənt ˈfraɪˌdeɪ. ˈrisənt deɪz, ðə lɔ ɛnˈfɔrsmənt kəmˈjunɪti, ˈædvəˌkeɪts, fɪˈzɪʃənz, ənd ɪˈlɛktɪd əˈfɪʃəlz frəm boʊθ saɪdz əv ðə aɪəl hæv ˈɔlsoʊ ʤɔɪnd ɪn ðɪs call.”*.” ““now*, əp tɪ rɪˈpəblɪkənz tɪ ˈfɪnɪʃ ðə ʤɑb ənd prəˈvaɪd ˈædəkˌweɪt ˈfəndɪŋ tɪ dil wɪθ ðɪs ˈpəblɪk hɛlθ crisis,”*,” hi ˈædɪd. wət ðə əˈmɛrɪkən ˈpipəl deserve.”*.”
|
president obama signed a bill aimed at addressing opioid addiction friday, though he called out republicans for the measure’s shortcomings.
advertisement
lawmakers in both parties reached a compromise over the bipartisan comprehensive addiction and recovery act, though senate democrats held out hope until the final hour that they could win more funding for treatment.
“this legislation includes some modest steps to address the opioid epidemic,” obama said in a statement. “given the scope of this crisis, some action is better than none. however, i am deeply disappointed that republicans failed to provide any real resources for those seeking addiction treatment to get the care that they need.”
he also noted that gop lawmakers had blocked an additional $920 million in funding for addiction treatment.
the bill passed the senate 92-2 last week, with sens. ben sasse (r-neb.) and mike lee michael (mike) shumway leepush to end u.s. support for saudi war hits senate setback the hill's morning report — emergency declaration to test gop loyalty to trump the hill's 12:30 report: trump escalates fight with ny times more (r-utah) the only dissenters.
despite overwhelming support, many democrats are calling for stronger measures to address the crisis.
“my administration has been doing everything we can to increase access to treatment, and i’m going to continue fighting to secure the funding families desperately need,” obama said in his statement friday. “in recent days, the law enforcement community, advocates, physicians, and elected officials from both sides of the aisle have also joined in this call.”
“now, it’s up to republicans to finish the job and provide adequate funding to deal with this public health crisis,” he added. “that’s what the american people deserve.”
|
ɛz pɑrt əv ðə ˌsɛləˈbreɪʃənz tɪ mɑrk ðə ˌænəˈvərsəri əv dəʧ ɪkˈsplɔrər dərk ˈhɑrtəg ““bumping”*” ˈɪntu ðə koʊst əv ɔˈstreɪljə, ˈtrævələrz ənd ˈtreɪdərz ɪn ðə ˈɪndiən ˈoʊʃən wərld ʧɑrts ðə ɛb ənd floʊ əv ˈpipəl, gʊdz, ˈstɔriz ənd aɪˈdiəz əˈkrɔs ðə ɪkˈspæns əv ðə ˈɪndiən ˈoʊʃən. ðə ˈoʊldəst ˈɑbʤɛkt ˌɪnˈkludɪd ɪz ə kleɪ boʊt ðət ˈprɛsɪʤɪz ðə ˈʤərniz ˈəndərˌteɪkən ˈoʊvər ðə ˈfɑloʊɪŋ məˈlɛniə wɪθ ðə eɪd əv ðə ˈrɔrɪŋ ˈfɔrtiz ənd ðə ˈænjuəl mɑnˈsunz. bərnt kəˈlɛkʃən, bərnt mˈjuziəm, ðə ˌjunəˈvərsəti əv ˈwɛstərn ɔˈstreɪljə ɪt wɑz ðə riˌlaɪəˈbɪləti əv ðiz wɪndz ðət ɪˈneɪbəld ˈrɛgjələr ˈʤərniz, ənd ɪt wɑz ɔn ɔˈstreɪljən ˈbiʧɪz ðət ðə fərst pɔɪnt əv ˈkɑnˌtækt wɪθ ˌæbərˈɪʤənəl ɔˈstreɪljənz ənd ðoʊz frəm ˈəðər ˈkɑntənənts bɪˈgæn. ˈərliər ðən ðə dəʧ, ðə ˈɪŋlɪʃ, ənd ðə frɛnʧ, ðə ˈfɪʃɪŋ flits ˈrɛgjələrli ˈvɪzɪtɪd lænd ənd ðə nɔrθ wɛst koʊst ɪn sərʧ əv (ðə si ˈkjukəmbər). ðɛr ˈvɪzɪts wər rɪˈkɔrdɪd ˈɔrəli fər ˈsɛnʧəriz. tu ˈsɛnʧəri bɑrk ˈpeɪnɪŋz frəm dɪˈpɪkt ðiz ˈstɔriz, ʃoʊɪŋ (ˈfɪʃɪŋ boʊts) ˈəndər fʊl seɪl. dɪˈpɑrtɪŋ frəm ðə ˌsaʊθˈwɛst (naʊ ˌsuləˈwɛsi, ˌɪndoʊˈniʒə), ðə meɪd ˈlændˌfɔl ɪn lænd ənd ɪksˈʧeɪnʤd gʊdz ənd ˈkəlʧərəl ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ˌbiˈfɔr ˈmuvɪŋ ˈwɛstwərd daʊn ðə koʊst ɪn sərʧ əv ðɪs rɛr ˈdɛlɪkəsi. ðɛr dɪˈstɪŋktɪv seɪlz ˈpəŋkʧərɪŋ ðə skaɪ, ðə dɪˈskraɪbd ɪn ðiz ˈpeɪnɪŋz wʊd hæv bɪn ˌɪmˈprɛsɪv ɛz ðeɪ əraɪvd ɔf ðə koʊst. wɪθ mɛn bɪˈloʊ dɛks ənd ˈəðərz əˈtɛndɪŋ tɪ ðə twɪn ənd ˈʧɪkənz ˈrənɪŋ waɪld ɔn ðə dɛks, ðiz ˈɪmɪʤɪz əv ðə boʊts ˈrɛkərd ˈditeɪlz əv ðɛr dɪˈzaɪn ənd ˌɑpərˈeɪʃən beɪst ɔn ˈkoʊzi fəˌmɪˈljɛrəti. ðɛr ˈrɛgjələr rɪˈtərn trɪps ˈɪndəˌkeɪt ðət ðə ˈloʊkəl kəmˈjunɪtiz ˈwɛlkəmd ðɛr ˈvɪzɪtərz, ənd wɪn ðeɪ drɑpt ˈæŋkər tɪ priˈpɛr fər ðɛr lɔŋ steɪ, ðə fɛˈstɪvətiz bɪˈgæn. bərnt kəˈlɛkʃən, bərnt mˈjuziəm, ðə ˌjunəˈvərsəti əv ˈwɛstərn ɔˈstreɪljə wəns ðeɪ hæd kɔt səbˈstænʃəl ˈnəmbərz ðə wər bɔɪld, draɪd ənd ˈprɑsɛst ɔn ðə ˈbiʧɪz, ˈəndər triz ðə ˈvɪzɪtərz ˈplænɪd. ɛz ˌænθrəˈpɑləʤɪsts ˈrɑnəld ənd ˈkæθərɪn bərnt ɪkˈspleɪn, ðiz ˈvɪzɪts ər rɪˈmɛmbərd θru ˌʤɛnərˈeɪʃənz ɪn ˈɔrəl ˈhɪstəriz, sɔŋz, dæns ənd ɪn rɑk ˈpeɪnɪŋz ənd bɑrk ˈpeɪnɪŋz, laɪk ðoʊz ɪn ðə ˌɛksəˈbɪʃən. tɪ kəmˈjunəˌkeɪt wɪθ ðɛr ˈvɪzɪtərz ðə kəmˈjunɪti əˈdɑptəd ə pidgin*, wɪθ səm wərdz stɪl ɪn juz, səʧ ɛz ““rupiah”*” fər ˈməni, ““balanda”*” fər waɪt ˈpərsən ənd ““jama”*” fər wərk. ðeɪ ˈɔlsoʊ ɪksˈʧeɪnʤd gʊdz ənd ɪt ɪz ˈlaɪkli ðət səm əv ðə ˌæbərˈɪʤənəl mɛn wərkt wɪθ ðə ɔn ðɛr. ə fju wʊd hæv rɪˈtərnd tɪ pɔrt əv wɛr ðeɪ ɪnˈkaʊnərd dutchmen*, laɪk ðə wən dɪˈpɪktɪd ɪn ðə ˈwəndərfəl ˈskəlpʧər kəˈlɛktəd baɪ ˈrɑnəld ənd ˈkæθərɪn bərnt ɪn ɪn 1946 ðɪs (ˌjʊrəˈpiən) mæn, wɪθ hɪz ˈʤɔnti kæp, ˈreɪˌdiənt grɪn ənd ɪˈlæbərˌeɪt ˈbəkəld bɛlt, wɑz ˈlaɪkli ə ˈkəstəmz əˈfɪʃəl hu meɪd ə dɪˈstɪŋkt ˌɪmˈprɛʃən. bərnt kəˈlɛkʃən, bərnt mˈjuziəm, ðə ˌjunəˈvərsəti əv ˈwɛstərn ɔˈstreɪljə ˈleɪtər, kɑrvd ənd ˈpeɪnɪd hɪz ˈvərʒən əv ə ˈmitɪŋ ðət ˈlaɪkli tʊk pleɪs ˈmɛni ˈdɛkeɪdz ˌbiˈfɔr, riɪnˈtərprətɪŋ ðɛr dɪˈteɪld dɪˈskrɪpʃənz tɪ kriˈeɪt hɪz ˈlaɪvli ˈpɔrtrət. kɔld ˈfɪgjərz, ðiz ˈskəlpʧərəl wərks kəˈlɛktɪvli ˌrɛprɪˈzɛnt ðə ˈvɪzɪtɪŋ, ənd ðeɪ ər ˈsɪmələr tɪ ðə kɑrvd ˈwʊdən effigies*, kɔld, meɪd baɪ ðə ˈpipəl əv saʊθ ˌsuləˈwɛsi ɛz pɑrt əv ðɛr ˈbɛriəl ˈsɛrəˌmoʊniz. ɪt ɪz ˈlaɪkli ðiz kɑrvd ˈfɪgjərz wər əˈnəðər ˈæˌspɛkt əv ə rɪʧ ɪksˈʧeɪnʤ əv ˈkəlʧər ənd aɪˈdiəz. ðɪs lɔŋ ˈhɪstəri əv ɛnˈgeɪʤmənt bɪtˈwin ðə ənd ðɛr ˈnɔrðərn ˈneɪbərz rɪˈmeɪnz ɛmˈbɛdɪd ɪn ðɛr ˈkəlʧər ənd ɪn ˈstɔriz stɪl ˌriˈkaʊntɪd. ˌɪnˈdid, ðə trəˈdɪʃən əv ˈpeɪnɪŋ ɔn pɑts ɪz wən ˈkərəntli biɪŋ rɪˈvaɪvd. wɪl stəbz frəm ðə ˈsɛntər ɪz dɪˈvɛləpɪŋ ə ˈprɑʤɛkt tɪ kəˈmɪʃən ðə ˈbɪldɪŋ əv ə trəˈdɪʃənəl ɪn ˌsuləˈwɛsi ənd ðɛn seɪl ɪt tɪ pɔrt ˈbrædˌʃɔ wɛr ɪt kən bɪˈkəm ðə ˈkætəˌlɪst fər riˈkɪndlɪŋ ðɪs juˈnik fɔrm əv ˈkəlʧərəl ɪksˈʧeɪnʤ. nil traɪd ənd tru ˈfɔrˌmæt əv ʤuˈdɪʃɪsli səˈlɛktɪŋ ə ˈlɪmɪtɪd reɪnʤ əv ˈɑrtˌwərks ənd ˈɑbʤɛkts tɪ tɛl ə bɪg ˈstɔri həz bɪn ɛmˈbreɪst baɪ ðə ˈwɛstərn ɔˈstreɪljən mˈjuziəm ənd ðə ˈbrɪtɪʃ mˈjuziəm fər ðɛr ˈleɪtəst kəˌlæbərˈeɪʃən. haʊ ɛls kʊd ju ˈivɪn əˈtɛmpt tɪ ɛnˈkæpsəˌleɪt ðə kəmˈplɛksɪti əv ˈkɑnˌtækt ˈoʊvər ˈθaʊzənz əv jɪrz əv ˈkɑnstənt ɪksˈʧeɪnʤ bɪtˈwin ˈmɛni ˈdɪfərənt ˈkəlʧərz ənd kəmˈjunɪtiz? ˌɛksəˈbɪʃən ˈrɛstləs wərld ənd hɪz ˈmɑrvələs ˈʤərməni, ˈmɛməriz əv ə ˈneɪʃən, nɑt tɪ ˈmɛnʃən ðə ˌɪnərˈnæʃənɑl ˈblɑkˌbəstər ə ˈhɪstəri əv ðə wərld ɪn 100 ˈɑbʤɛkts, ɪˈneɪbəld ɪm tɪ ˈtækəl ˈsəbʤɪkts ðət maɪt ˈəðərˌwaɪz hæv bɪn uncontainable*. ˈsɪmələrli, ˈtrævələrz ənd ˈtreɪdərz, wɪʧ ˈoʊnli ˈrɪpəlz ðə ˈsərfəs əv ðɪs væst ˈsəbʤɪkt, prəˈvaɪdz ɪˈnəf tɪ ˌɪnˈtrig, tɪ ˌɛnərˈteɪn ənd, moʊst ˌɪmˈpɔrtəntli, tɪ ˈstɪmjəˌleɪt ˈfərðər ˌɪnˌvɛstəˈgeɪʃən. ðə ˈstɔri əv ðə ˈtreɪdərz ɪz wən əv ˈmɛni ˌɪntərˈwivɪŋ ˈnɛrətɪvz ðət rən θru ðə ˌɛksəˈbɪʃən. baɪ ɑr ˈɪntəˌrɛst, ɪt ˈʧælənʤɪz ˈjuˈɛs ɔl tɪ dɪg ˈdipər ənd faɪnd ðə lɪŋks ðət ˈjuˌnaɪt ˈjuˈɛs əˈkrɔs ðə ɪkˈspænsɪv ərˈinə əv ðə ˈɪndiən ˈoʊʃən. ˈtrævələrz ənd ˈtreɪdərz ɪn ðə ˈɪndiən ˈoʊʃən wərld ɪz æt ˈmærəˌtaɪm mˈjuziəm ənˈtɪl 23 ˈeɪprəl 2017
|
as part of the celebrations to mark the 400th anniversary of dutch explorer dirk hartog “bumping” into the north-west coast of australia, travellers and traders in the indian ocean world charts the ebb and flow of people, goods, stories and ideas across the expanse of the indian ocean.
the oldest object included is a 2500bc clay boat that presages the journeys undertaken over the following millennia with the aid of the roaring forties and the annual monsoons.
berndt collection, berndt museum, the university of western australia
it was the reliability of these winds that enabled regular journeys, and it was on australian beaches that the first point of contact with aboriginal australians and those from other continents began. earlier than the dutch, the english, and the french, the macassan fishing fleets regularly visited arnhem land and the north west coast in search of trepang (the sea cucumber).
their visits were recorded orally for centuries. two mid-20th century bark paintings from yirrkala depict these stories, showing praus (fishing boats) under full sail. departing from the southwest celebes (now sulawesi, indonesia), the macassans made landfall in arnhem land and exchanged goods and cultural information before moving westward down the coast in search of this rare delicacy.
their distinctive sails puncturing the sky, the praus described in these paintings would have been impressive as they arrived off the coast. with men below decks and others attending to the twin rudders and chickens running wild on the decks, these images of the boats record details of their design and operation based on cozy familiarity.
their regular return trips indicate that the local communities welcomed their visitors, and when they dropped anchor to prepare for their long stay, the festivities began.
berndt collection, berndt museum, the university of western australia
once they had caught substantial numbers the trepang were boiled, dried and processed on the beaches, under tamarind trees the visitors planted. as anthropologists ronald and catherine berndt explain, these visits are remembered through generations in oral histories, songs, dance and in rock paintings and bark paintings, like those in the exhibition.
to communicate with their visitors the yolŋu community adopted a macassan pidgin, with some words still in use, such as “rupiah” for money, “balanda” for white person and “jama” for work. they also exchanged goods and it is likely that some of the aboriginal men worked with the trepangers on their praus.
a few would have returned to port of macassar where they encountered dutchmen, like the one depicted in the wonderful sculpture collected by ronald and catherine berndt in yirrkala in 1946. this balanda (european) man, with his jaunty cap, radiant grin and elaborate buckled belt, was likely a customs official who made a distinct impression.
berndt collection, berndt museum, the university of western australia
later, mungurrawuy yunipingu carved and painted his version of a meeting that likely took place many decades before, reinterpreting their detailed descriptions to create his lively portrait.
called waramu figures, these sculptural works collectively represent the visiting macassans, and they are similar to the carved wooden effigies, called tau tau, made by the toraja people of south sulawesi as part of their burial ceremonies. it is likely these carved figures were another aspect of a rich exchange of culture and ideas.
this long history of engagement between the yolŋu and their northern neighbours remains embedded in their culture and in stories still recounted. indeed, the tradition of yolŋu painting on torajan pots is one currently being revived. will stubbs from the buku-larrnggay mulka centre is developing a project to commission the building of a traditional prau in sulawesi and then sail it to port bradshaw where it can become the catalyst for rekindling this unique form of cultural exchange.
neil macgregor’s tried and true format of judiciously selecting a limited range of artworks and objects to tell a big story has been embraced by the western australian museum and the british museum for their latest collaboration. how else could you even attempt to encapsulate the complexity of contact over thousands of years of constant exchange between many different cultures and communities?
macgregor’s exhibition shakespeare’s restless world and his marvellous germany, memories of a nation, not to mention the international blockbuster a history of the world in 100 objects, enabled him to tackle subjects that might otherwise have been uncontainable.
similarly, travellers and traders, which only ripples the surface of this vast subject, provides enough to intrigue, to entertain and, most importantly, to stimulate further investigation.
the story of the macassan traders is one of many interweaving narratives that run through the exhibition. by piquing our interest, it challenges us all to dig deeper and find the links that unite us across the expansive arena of the indian ocean.
travellers and traders in the indian ocean world is at fremantle maritime museum until 23 april 2017.
|
ˈnubɔrn dəks hæv sərˈvaɪvd ə ˈfraɪtənɪŋ əˈtɛmpt tɪ krɔs ˈmɪʧəl ˈfriˌweɪ, ˈkɔzɪŋ dɪˈleɪz tɪ ˈmənˌdeɪ ˈmɔrnɪŋ kəmˈjutərz. ðə 10 ˈdəklɪŋz wər ˈseɪfli ˈraʊndɪd əp ˈɪntu ə ˈbəkɪt əˈbaʊt nɪr ðə ˈævəˌnu ˈɛksət ɔn ðə ˈsaʊθˌbaʊnd leɪn əv ðə ˈfriˌweɪ. meɪn roʊdz wɑ ˈɪʃud ə ˈkɔʃən tɪ ˈdraɪvərz ʤɪst ˌbiˈfɔr, ˈwɔrnɪŋ ˈmoʊtərɪsts əv ðə ˈkrɔsɪŋ ˈdəklɪŋz. tu kɑz ər bɪˈlivd tɪ hæv stɑpt tɪ gɪt ðə ˈdəklɪŋz ɔf ðə roʊd, ənd wən ˈfeɪsˌbʊk ˈjuzər ˈpoʊstɪd ə ˈpɪkʧər ʃoʊɪŋ ðə dəks seɪf wɪθ ðə ˈməðər. ˈkæmərə ˈaɪkɑn ðə ˈdəklɪŋz ər ˌriuˈnaɪtɪd. ˈpɪkʧər: səˈplaɪd, ˈfeɪsˌbʊk ðə dɪˈpɑrtmənt əv pɑrks ənd ˈwaɪlˌdlaɪf ˈərʤɪz ˈdraɪvərz tɪ teɪk kɛr ˈdʊrɪŋ ˈdəklɪŋ ˈsizən. ˈɔfən nɛst ɪn ˈhɑloʊz ə kənˈsɪdərəbəl ˈdɪstəns əˈweɪ frəm ˈwɛˌtlændz. wəns ðɛr jəŋ hæv hæʧt, ˈməðərz nid tɪ brɪŋ ðɛm tɪ ðə ˈnɪrəst ˈwɛˌtlænd ɔn fʊt wɪʧ kən ˌɪnˈvɑlv ˈkrɔsɪŋ roʊdz ənd ˈsaɪkəl paths,”*,” ɪt sɪz ɔn ɪts ˈwɛbˌsaɪt. hæv bɪn noʊn tɪ brɪŋ ˈmeɪʤər ˈhaɪˌweɪz ənd ˈivɪn ðə ˈmɪʧəl ˈfriˌweɪ tɪ ə hɔlt, soʊ wi ˈɔlsoʊ æsk ˈmoʊtərɪsts ənd ˈsaɪkəlɪsts tɪ ˈɛksərˌsaɪz ˈkɔʃən ɔn roʊdz nɪr ˈwɛˌtlændz ənd ɪf ðeɪ si ˈdəklɪŋz ɔn ðə roʊd tɪ teɪk kɛr tɪ əˈvɔɪd ðɛm wɪˈθaʊt ɛnˈdeɪnʤərɪŋ ðɛmˈsɛlvz ər ˈəðər roʊd users.’’*.’’ ɪf ˈpipəl si sɪk ər ˈɪnʤərd ˈwaɪlˌdlaɪf, ðeɪ kən kɔl ðə ɔn 9474 9055
|
newborn ducks have survived a frightening attempt to cross mitchell freeway, causing delays to monday morning commuters.
the 10 ducklings were safely rounded up into a bucket about 10am near the whitfords avenue exit on the southbound lane of the freeway.
main roads wa issued a caution to drivers just before 10am, warning motorists of the crossing ducklings.
two cars are believed to have stopped to get the ducklings off the road, and one facebook user posted a picture showing the ducks safe with the mother.
camera icon the ducklings are reunited. picture: supplied, facebook
the department of parks and wildlife urges drivers to take care during duckling season.
“ducks often nest in hollows a considerable distance away from wetlands. once their young have hatched, mothers need to bring them to the nearest wetland on foot which can involve crossing roads and cycle paths,” it says on its website.
“ducklings have been known to bring major highways and even the mitchell freeway to a halt, so we also ask motorists and cyclists to exercise caution on roads near wetlands and if they see ducklings on the road to take care to avoid them without endangering themselves or other road users.’’
if people see sick or injured wildlife, they can call the wildcare helpline on 9474 9055.
|
fər ðə dɪˈvaɪs wɪʧ dilz wɪθ məˈkænɪkəl ənd ˌɪˌlɛkˈtrɑnɪk sˈwɪʧɪŋ ˈmɛkəˌnɪzəmz, si kɪl swɪʧ ən ˈɪntərˌnɛt kɪl swɪʧ ɪz ə ˈkaʊntərˌmɛʒər ˈkɑnsɛpt əv ˈæktəˌveɪtɪŋ ə ˈsɪŋgəl ʃət ɔf ˈmɛkəˌnɪzəm fər ɔl ˈɪntərˌnɛt ˈtræfɪk. ðə ˈkɑnsɛpt bɪˈhaɪnd ˈhævɪŋ ə kɪl swɪʧ ɪz beɪst ɔn kriˈeɪtɪŋ ə ˈsɪŋgəl pɔɪnt əv kənˈtroʊl (i.e*. ə swɪʧ) fər ə ˈsɪŋgəl əˈθɔrəti tɪ kənˈtroʊl ər ʃət daʊn ðə ˈɪntərˌnɛt ɪn ˈɔrdər tɪ prəˈtɛkt ɪt ər ɪts ˈjuzərz. grups səʧ ɛz ðə əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl ˈlɪbərˌtiz ˈjunjən ənd ðə trəst hæv ˈkrɪtəˌsaɪzd prəˈpoʊzəlz fər ˈɪmpləˌmɛnɪŋ ðə aɪˈdiə soʊ ˈnidɪd] juˈnaɪtɪd steɪts ˈɛdət ˈhɪstəri ˈɛdət ðə ˈprɑspɛkt əv ˈoʊvər ðə həz ˈprɑmptɪd ðə ˈdræftɪŋ əv ˌlɛʤəsˈleɪʃən baɪ ˈjuˈɛs əˈfɪʃəlz, bət ˈwərldˈwaɪd ðə ˌɪmpləˈkeɪʃənz əv ˈæˌkʧuəli "ˈkɪlɪŋ" ðə ˈɪntərˌnɛt həz ˈprɑmptɪd ˈkrɪtɪˌsɪzəm əv ðə aɪˈdiə ɪn ðə juˈnaɪtɪd steɪts. ˈdʊrɪŋ ðə ˈærəb spərɪŋ ɪn ˌtuˈniʒə, ˈiʤɪpt, ənd ˈlɪˌbiə ˈækˌsɛs tɪ ðə ˈɪntərˌnɛt wɑz ɪn ən ˈɛfərt tɪ ˈlɪmət pɪr ˈnɛtˌwərkɪŋ tɪ fəˈsɪləˌteɪt ˌɔrgənəˈzeɪʃən. waɪl ðə ˈifɛkts əv ˈʃətɪŋ ɔf ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ˈækˌsɛs ər ˌkɑntrəˈvərʃəl, ðə ˈtɑpɪk əv ə kɪl swɪʧ dɪz rɪˈmeɪn tɪ bi riˈzɑlvd. kəmˌjunəˈkeɪʃənz ækt əv 1934 ˈɛdət ðə kəmˌjunəˈkeɪʃənz ækt əv 1934 ɪˈstæblɪʃt ðə juˈnaɪtɪd steɪts' ˈfɛdərəl ˌrɛgjəˈleɪʃən əv ˌɪˌlɛkˈtrɑnɪk kəmˌjunəˈkeɪʃənz baɪ ðə ˈfɛdərəl kəmˌjunəˈkeɪʃənz kəˈmɪʃən (fcc*). ðɪs ækt, kriˈeɪtɪd baɪ ðə ˈfræŋklɪn di. ˈruzəˌvɛlt ædˌmɪnɪˈstreɪʃən, geɪv ðə ˈprɛzɪdənt paʊərz əv kənˈtroʊl ˈoʊvər ðə ˈmidiə ˈəndər ˈsərtən ˈsərkəmˌstænsɪz. ðɪs ækt wɑz ðə ˈbeɪsɪs əv ˈrɛgjələˌtɔri paʊər fər ðə ɪgˈzɛkjətɪv brænʧ əv ðə ˈgəvərnmənt tɪ kənˈtroʊl ˌɪˌlɛkˈtrɑnɪk kəmˌjunəˈkeɪʃənz ɪn ðə juˈnaɪtɪd steɪts. ˌtɛləkəmˌjunəˈkeɪʃənz ækt əv 1996 ˈɛdət ˌprɛzɪˈdɛnʃəl dɪˈsɪʒən dɪˈrɛktɪv 63 saɪnd ɪn meɪ 1998 ɪˈstæblɪʃt ə ˈstrəkʧər ˈəndər waɪt haʊs ˈlidərˌʃɪp tɪ koʊˈɔrdəˌneɪt ðə ækˈtɪvɪtiz əv ˈdɛzɪgˌneɪtɪd lɛd dɪˈpɑrtmənts ənd ˈeɪʤənsiz, ɪn ˈpɑrtnərˌʃɪp wɪθ ðɛr ˈkaʊntərˌpɑrts frəm ðə ˈpraɪvət ˈsɛktər, tɪ "ɪˈlɪməˌneɪt ˈɛni sɪgˈnɪfɪkənt ˌvəlnərəˈbɪlɪti tɪ boʊθ ˈfɪzɪkəl ənd ˈsaɪbər əˈtæks ɔn ɑr ˈkrɪtɪkəl ˌɪnfrəˈstrəkʧərz, ˌɪnˈkludɪŋ əˈspɛʃəli ɑr ˈsaɪbər prəˈpoʊzd prəˈtɛktɪŋ ˈsaɪbərˌspeɪs ɛz ə ˈnæʃənəl ˈæˌsɛt ækt əv 2010 ˈɛdət ɔn ʤun 19 2010 ˈsɛnətər ʤoʊ ˈlibərmən (i-ct*) ˌɪntrəˈdust ðə prəˈtɛktɪŋ ˈsaɪbərˌspeɪs ɛz ə ˈnæʃənəl ˈæˌsɛt wɪʧ hi wɪθ ˈsɛnətər ˈsuzən ˈkɑlɪnz (r-me*) ənd ˈsɛnətər ˈtɑməs ˈkɑrpər (d-de*). ɪf saɪnd ˈɪntu lɔ, ðɪs ˌkɑntrəˈvərʃəl bɪl, wɪʧ ðə əˈmɛrɪkən ˈmidiə dəbd ðə kɪl swɪʧ bɪl, wʊd hæv ˈgrænɪd ðə ˈprɛzɪdənt ˈimərʤənsi paʊərz ˈoʊvər ðə ˈɪntərˌnɛt. ˈəðər pɑrts əv ðə bɪl ˈfoʊkɪst ɔn ðə ɪˈstæblɪʃmənt əv ən ˈɔfəs əv ˈsaɪbərˌspeɪs ˈpɑləsi ənd ɔn ɪts ˈmɪʃənz, ɛz wɛl ɛz ɔn ðə koʊˌɔrdəˈneɪʃən əv ˈsaɪbərˌspeɪs ˈpɑləsi æt ðə ˈfɛdərəl ˈlɛvəl. ðə əˈmɛrɪkən ˈsɪvəl ˈlɪbərˌtiz ˈjunjən (aclu*) ˈkrɪtəˌsaɪzd ðə skoʊp əv ðə ˌlɛʤəsˈleɪʃən ɪn ə ˈlɛtər tɪ ˈsɛnətər ˈlibərmən saɪnd baɪ ˈsɛvərəl ˈəðər ˈsɪvəl ˈlɪbərˌti ˌpɑrˈtɪkjələrli, ðeɪ æst haʊ ðə əˈθɔrətiz wʊd ˈklæsəˌfaɪ wət ɪz ˈkrɪtɪkəl kəmˌjunəˈkeɪʃənz ˌɪnfrəˈstrəkʧər (cci*) ənd wət ɪz nɑt, ənd haʊ ðə ˈgəvərnmənt wʊd prɪˈzərv ðə raɪt əv fri spiʧ ɪn ˈimərʤənsiz. ən ˌɔtəˈmætɪk rɪˈnuəl prəˈvɪʒən wɪˈθɪn ðə prəˈpoʊzd ˌlɛʤəsˈleɪʃən wʊd kip ɪt goʊɪŋ bɪɔnd ˈθərˌdi deɪz. ðə grup ˌrɛkəˈmɛndɪd ðət ðə ˌlɛʤəsˈleɪʃən ˈfɑloʊz ə strɪkt fərst əˈmɛndmənt ˈskrutəni tɛst. ɔl θri əv ðə bɪl ˈsəbsəkwəntli ˈɪʃud ə ˈsteɪtmənt ˈkleɪmɪŋ ðət ðə bɪl "[ˈnɛroʊd] ɪgˈzɪstɪŋ brɔd ˌprɛzɪˈdɛnʃəl əˈθɔrəti tɪ teɪk ˈoʊvər ˌtɛləkəmˌjunəˈkeɪʃənz ənd ˈsɛnətər ˈlibərmən kənˈtɛndɪd ðət ðə bɪl dɪd nɑt sik tɪ meɪk ə 'kɪl swɪʧ' ˈɔpʃən əˈveɪləbəl ("ðə ˈprɛzɪdənt wɪl ˈnɛvər teɪk ˈoʊvər ðə ˈgəvərnmənt ʃʊd ˈnɛvər teɪk ˈoʊvər ðə bət ˌɪnˈstɛd ˌɪnˈsɪstɪd ðət ˈsɪriəs stɛps hæd tɪ bi ˈteɪkən ɪn ˈɔrdər tɪ ˈkaʊntər ə pəˈtɛnʃəl mæs skeɪl ˈsaɪbər əˈtæk. ðə prəˈtɛktɪŋ ˈsaɪbərˌspeɪs ɛz ə ˈnæʃənəl ˈæˌsɛt ækt əv 2010 ɪkˈspaɪrd æt ðə ɛnd əv ðə ˈkɑŋgrəs wɪˈθaʊt rɪˈsivɪŋ ə voʊt frəm ˈiðər ˌɪmpləmɛnˈteɪʃən ˈɪʃuz ˈɛdət ðə ləˈʤɪstɪks əv ˈɪmpləˌmɛnɪŋ ən ˈɪntərˌnɛt kɪl swɪʧ ɪn ə ˈdætə ˈsɛnər kən bi ˈvɛri ˈkɑmplɛks. ðɛr ər ˈsɛvərəl ˈɪʃuz ðət meɪ prɪˈvɛnt ə ˈsɪstəm tɪ bi ɪˈstæblɪʃt ɪn ðə juˈnaɪtɪd steɪts. ðə ˌtɛləkəmˌjunəˈkeɪʃənz ækt əv 1996 diˈrɛgjəleɪtɪd ðə ˌtɛləkəmˌjunəˈkeɪʃənz ˈmɑrkɪt ənd əˈlaʊd fər ðə groʊθ əv ˈdætə ˈkɛriər ˈsərvɪsɪz. sɪns ðə ˈfɛdərəl kəmˌjunəˈkeɪʃənz kəˈmɪʃən (fcc*) dɪz nɑt ˌrikˈwaɪər ˌrɛʤɪˈstreɪʃən əv ə ˈkəmpəˌni ɛz ən ˈɪntərˌnɛt ˈsərvɪs prəˈvaɪdər (isp*), ðɛr ər ˈoʊnli ˈɛstəˌmeɪts hum?] ɛz əv ˈeɪprəl 2011 ðɛr ər ˈoʊvər hum?] tɪ bi ˈɔpərˌeɪtɪŋ ɪn ðə juˈnaɪtɪd steɪts. ðɪs meɪks ˌɪmpləmɛnˈteɪʃən əv ə kɪl swɪʧ ðət məʧ mɔr ˈdɪfəkəlt: iʧ ˈkəmpəˌni wʊd hæv tɪ ˌvɑlənˈtɛrəli kəmˈplaɪ. ðɛr ɪz noʊ lɔ ðət gɪvz ðə juˈnaɪtɪd steɪts əˈθɔrəti ˈoʊvər ən wɪˈθaʊt ə kɔrt ˈɔrdər. ə kɔrt ˈɔrdər ɪz nɑt ˌnɛsəˈsɛrəli ðə səˈluʃən ˈiðər. ˈivɪn ɪf ən ɪz fɔrst baɪ kɔrt ˈɔrdər, ðə əˈtæk meɪ hæv ɔˈrɛdi ˈteɪkən pleɪs ənd ðə ˌprɑfɪˈlæktɪk ˈmɛθədz tu leɪt ɪn ˈɪmpləˌmɛnɪŋ. ðɛr ər ˈθaʊzənz əv ənd sɪns ðeɪ du nɑt hæv tɪ ˈrɛʤɪstər, ðɛr ɪz noʊ noʊn weɪ əv ˈkɑnˌtæktɪŋ ðɛm ɪn taɪm ənd ˈfɔrsɪŋ ðə tɪ kəmˈplaɪ. ðə regulations[which*?] ðət ðə juˈnaɪtɪd steɪts ˈjuzɪz tɪ ˈrɛgjəˌleɪt ðə ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ənd ˈdætə ˈɪndəstri meɪ hæv ˌɪnədˈvərtəntli meɪd ə tru "ˈɪntərˌnɛt kɪl swɪʧ" ˌɪmˈpɑsəbəl. ðə læk əv ˌrɛgjəˈleɪʃən əˈlaʊd fər ˈbɪldɪŋ əv ə ˈsɪstəm (isps*, ˈɪntərˌnɛt ˈbækˌboʊn) ðət ɪz ɪkˈstrimli ˈkɑmplɛks ənd nɑt ˈfʊli ˈnidɪd] ɪn ðə juˈnaɪtɪd steɪts, ðɛr ər ˈnidɪd] ˈsɪtɪzən ənd ˈbɪznɪs prəˈtɛkʃən ˈnidɪd] ðɛr ɪz ˈridrɛs əv ˈgrivənsɪz əˈlaʊd tɪ ðə kɔrts ər ədˈmɪnɪˌstreɪtɪv authority.[which*?] ðɛr ɪz ˈɔlsoʊ ðə nid fər ə kɔrt ˈɔrdər fər ðə ˈgəvərnmənt tɪ ʃət ɔf ˈsərvɪsɪz. ɪn əˈdɪʃən tɪ ðiz ˈfɛrli lɑrʤ ˈroʊdˌblɑks, ðɛr ər ˈjumən raɪts grups səʧ ɛz ðə aclu*, ˈæmnəsti ˌɪnərˈnæʃənɑl, ənd ˈəðərz. ɔl əv ðiz ˈrizənz meɪk ˈɪmpləˌmɛnɪŋ ðə ˈɪntərˌnɛt kɪl swɪʧ ˈdɪfəkəlt. ˈpɑləsi ˈɪʃuz ˈɛdət ðə ˈnidɪd] ˈpɑləsi ˈɪʃu ɪz ˈwɛðər ər nɑt ðə juˈnaɪtɪd steɪts həz ðə raɪt ˌkɑnstəˈtuʃənəli tɪ riˈstrɪkt ər kət ɔf ˈækˌsɛs tɪ ðə ˈɪntərˌnɛt. ðə paʊərz ˈgrænɪd tɪ ðə ˈprɛzɪdənsi ˈstɑrtɪŋ wɪθ ðə kəmˌjunəˈkeɪʃənz ækt əv 1934 sim tɪ bi hum?] ɪn ˈdilɪŋ wɪθ ðɪs θrɛt, ənd ɪz wən əv ðə ˈmeɪʤər hum?] əv ˌlɛʤəsˈleɪʃən dɪˈtərmənd tɪ ˈrɛgjəˌleɪt ðɪs kˈwɛʃən. ðə nɛkst moʊst ˌɪmˈpɔrtənt hum?] ɪz ˈwɛðər ər nɑt ðə juˈnaɪtɪd steɪts ˈivɪn nid ðɪs ˌlɛʤəsˈleɪʃən ər ɪt wʊd ʧɪp ˈnidɪd] æt ˌɪndəˈvɪʤəwəl ˈlɪbərˌtiz. ðə treɪd ɔfs ər hum?] ɪf ðə ˈgəvərnmənt kən kənˈtroʊl ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ˈɔnˌlaɪn ðɛn ɪt kən ˈlɪmət ˈækˌsɛs tɪ ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ˈɔnˌlaɪn. wən əv ðə ˈbɪgəst hum?] wɪθ ðə ˈθɪri ɪz wət tɪ ˈklæsəˌfaɪ ɛz ˈkrɪtɪkəl kəmˌjunəˈkeɪʃənz ˌɪnfrəˈstrəkʧər ənd wət tɪ liv aʊt. ˈpɑləsi makers[who*?] hæv tɪ teɪk ˈɪntu əˈkaʊnt ðə kɔst əv ˈʃətɪŋ daʊn ðə ˈɪntərˌnɛt, ɪf ɪt ɪz ˈivɪn ˈpɑsəbəl. ðə lɔs əv ðə ˈnɛtˌwərk fər ˈivɪn ə deɪ kʊd kɔst ˈbɪljənz əv ˈdɔlərz ɪn lɔst ˈrɛvəˌnu. ðə ˈnæʃənəl ˈsɛnər wɑz sɛt əp tɪ dil wɪθ ðiz kˈwɛsʧənz, tɪ ˈrisərʧ θrɛts ənd dɪˈzaɪn ənd ˌrɛkəˈmɛnd ˌprɑfɪˈlæktɪk ˈmɛθədz. ɪn ˈmɛni ways,[which*?] ðə ˌɪnəˈgreɪʃən əv ˈnɛtˌwərkt kəmˌjunəˈkeɪʃən ˈsɪstəmz ˈɪntu our[who*?] ˈbɪznɪs ənd ˈpərsɪnəl lɪvz minz ðət ðə pəˈtɛnʃəl threat[which*?] ɪz ˌɪnˈkrisɪŋ əˈlɔŋ wɪθ ðə pəˈtɛnʃəl ˈprɑbləm əv prəˈtɛktɪŋ ə waɪd klæs əv products.[which*?] juˈtɪləti ˈsɪstəmz kən bi ˈmɑnətərd ənd kənˈtroʊld riˈmoʊtli, wɛˈræz ɪt juzd tɪ bi ə ˈfɪzɪkəl ˈnidɪd] soʊ ðə ˈɪʃu əv wət ən ˈɪntərˌnɛt kɪl swɪʧ kʊd əˈfɛkt ɪz groʊɪŋ ˈnidɪd] ðə 2009 waɪt haʊs əˈsɛsmənt ˈsteɪtɪd ðət ðɛr ˈnidɪd tɪ bi mɔr wərk dən ɔn ðɪs ˈɪʃu ənd ðə ˈnæʃənəl ˈsɛnər wɑz kriˈeɪtɪd tɪ ˈhændəl sɪˈkjʊrəti ɪt ɪz nɑt hum?] æt ðɪs pɔɪnt ɪf ðə ˈsɛnər həz ə ˈpɑləsi rɪˈgɑrdɪŋ əˈsərtɪŋ kənˈtroʊl əv ðə ˈnæʃənəl ˈnɛtˌwərks. ˈtərki ˈɛdət ɪn ʤun 2016 ˈtərki ˌɪntrəˈdust ən ˈɪntərˌnɛt kɪl swɪʧ lɔ pərˈmɪtɪŋ əˈθɔrətiz tɪ "ˈpɑrʃəli ər ɪnˈtaɪərli" səˈspɛnd ˈɪntərˌnɛt ˈækˌsɛs du tɪ ˈwɔrˌtaɪm ˈmɛʒərz, ˈnæʃənəl sɪˈkjʊrəti ər ˈpəblɪk ðə ˈmɛkəˌnɪzəm keɪm tɪ əˈtɛnʃən wɪn ˈɪntərˌnɛt ˈmɑnətərɪŋ grup ˈtərki blɑks dɪˈtɛktɪd ə ˈneɪʃənˈwaɪd sˈloʊˌdaʊn əˈfɛktɪŋ ˈsɛvərəl ˈsoʊʃəl ˈnɛtˌwərk ˈsərvɪsɪz ɔn ðə iv əv ə ˈmeɪʤər əˈfɛnsɪv ˈdʊrɪŋ ðə 2016 ˈtərkɪʃ ˈmɪlɪˌtɛri ˌɪntərˈvɛnʃən ɪn ˈsɪmələr ˈɪntərˌnɛt riˈstrɪkʃənz hæd ˈpriviəsli bɪn ˈɪmpləˌmɛnəd ˈdʊrɪŋ ˈnæʃənəl ˈimərʤənsiz tɪ kənˈtroʊl ðə floʊ əv ˌɪnˌfɔrˈmeɪʃən ɪn ðə ˈæftərˌmæθ əv ˈtɛrərɪst əˈtæks, ərˈɪʤənəli wɪˈθaʊt ˈɛni klɪr ˈligəl ˈgraʊndɪŋ. juˈnaɪtɪd ˈkɪŋdəm ˈɛdət ɪn ðə juˈnaɪtɪd ˈkɪŋdəm, ðə kəmˌjunəˈkeɪʃənz ækt 2003 ənd ðə ˈsɪvəl kənˈtɪnʤənsiz ækt 2004 əˈlaʊ ðə ˈsɛkrəˌtɛri əv steɪt fər ˈkəlʧər, ˈmidiə ənd spɔrt tɪ səˈspɛnd ˈɪntərˌnɛt ˈsərvɪsɪz, ˈiðər baɪ ˈɔrdərɪŋ ˈɪntərˌnɛt ˈsərvɪs prəˈvaɪdərz tɪ ʃət daʊn ˌɑpərˈeɪʃənz ər baɪ ˈkloʊzɪŋ ˈɪntərˌnɛt ɪksˈʧeɪnʤ ə ˌrɛprɪˈzɛnətɪv əv ðə dɪˈpɑrtmənt fər ˈkəlʧər, ˈmidiə ənd spɔrt sɛd ɪn 2011 ðət: ɪt wʊd hæv tɪ bi ə ˈvɛri ˈsɪriəs θrɛt fər ðiz paʊərz tɪ bi juzd, ˈsəmθɪŋ laɪk ə ˈmeɪʤər ˈsaɪbər əˈtæk. ðə paʊərz ər ˈsəbʤɪkt tɪ ˌrivˈju ənd ɪf ɪt wɑz juzd ˌɪnəˈprɑpriətli ðɛr kʊd bi ən əˈpil tɪ ðə ˌkɑmpəˈtɪʃənz əˈpil trəˈbjunəl. ˈɛni dɪˈsɪʒən tɪ juz ðɛm wʊd hæv tɪ kəmˈplaɪ wɪθ ˈpəblɪk lɔ ənd ðə ˈjumən raɪts ˈdɑktər. ˈpitər gradwell*, ə ˌtrəˈsti əv ðə trəst, ˈkrɪtəˌsaɪzd ðə prəˈvɪʒənz ɪn ðə kəmˌjunəˈkeɪʃənz ækt: ðə ˌlɛʤəsˈleɪʃən ˈɔlsoʊ ˌɪnˈkludz ðə rɪkˈwaɪrmənt tɪ meɪk kəmˈpɛnsəˌtɔri ˈpeɪmənts fər lɔs ər ˈdæmɪʤ. wʊd ðə ˈgəvərnmənt wɔnt tɪ fʊt ðə bɪl fər sˈwɪʧɪŋ ɔf ə ˈməlti- ˈɪndəstri? ɪf ə ˈnoʊtɪs ɪz sərvd ɔn ən ənd ˌɪgˈnɔrd, ðə ˈpɛnəlti ɪz ˈoʊnli ə faɪn. ɪf ðə ˈpəblɪk wər ˈmæsɪŋ ɔn ðə strits əv ˈləndən, aɪ bɪˈliv ðət ˈmɛni ˈɪntərˌnɛt prəˈvaɪdərz wʊd bi ˈhæpi tɪ ˈɑrgju ðə lɪˈʤɪtəməsi əv səʧ ə ˈpɛnəlti ɪn ˈiʤɪpt ˈɛdət ɔn ˈʤænjuˌɛri 27 2011 ˈdʊrɪŋ ðə ɪˈʤɪpʃən ˌrɛvəˈluʃən əv 2011 ðə ˈgəvərnmənt əv ˈprɛzɪdənt ˈhɔsni muˈbɑrɪk kət ɔf ˈækˌsɛs tɪ ðə ˈɪntərˌnɛt baɪ ɔl fɔr ˈnæʃənəl, ənd ɔl ˈmoʊbəl foʊn ðɪs ˈvərʒən əv ə kɪl swɪʧ wɑz ˈifɛktɪd baɪ ə ˈʃətˌdaʊn əv ðə ˈpɔrʃən əv ðə doʊˈmeɪn neɪm ˈsɪstəm, ənd ˈbɔrdər ˈgeɪtˌweɪ ˈproʊtəˌkɔl (bgp*), ˈmeɪkɪŋ trænzˈmɪʃən əv ˈɪntərˌnɛt ˈtræfɪk ˌɪmˈpɑsəbəl fər ɪˈʤɪpʃən. ɔl ˈnɛtˌwərk ˈtræfɪk sist wɪˈθɪn tu aʊərz, əˈkɔrdɪŋ tɪ ˈɑrbər ˈɪndiə ˈɛdət ˈɪndiə ˈfrikwɛntli ˈtərmɪˌneɪts ˈɪntərˌnɛt kəˈnɛkʃənz ɪn ənd nɔrθ ˈistərn steɪts. zɪmˈbɑbweɪ ˈɛdət ɔn ˈʤænjuˌɛri 15 2019 ˈɪntərˌnɛt ˈmɑnətərɪŋ grup ˌriˈpɔrtəd ðə ˈblɑkɪŋ əv ˈoʊvər ə ˈdəzən ˈsoʊʃəl ˈmidiə ˈplætˌfɔrmz ɪn zɪmˈbɑbweɪ ˈfɑloʊd baɪ ə ˈwaɪdər ˈɪntərˌnɛt ˈblæˌkaʊt əˈmɪd ˈproʊˌtɛsts ˈoʊvər ðə praɪs əv ðə fərst θri deɪz əv ðə dɪsˈrəpʃən kɔst ðə zɪmˈbɑbweɪz ɪˈkɑnəmi ən ˈɛstəˌmeɪtɪd 17 ˈmɪljən ɛz ðə ˈgəvərnmənt ɪkˈstɛndɪd ɪts dɪsˈrəpʃən tɪ ə fʊl ˈʃətˌdaʊn tɪ prɪˈvɛnt ðə juz əv ˌsərkəmˈvɛnʧən tulz baɪ si ˈɔlsoʊ ˈɛdət
|
for the device which deals with mechanical and electronic switching mechanisms, see kill switch
an internet kill switch is a countermeasure concept of activating a single shut off mechanism for all internet traffic.
the concept behind having a kill switch is based on creating a single point of control (i.e. a switch) for a single authority to control or shut down the internet in order to protect it or its users. groups such as the american civil liberties union and the nominet trust have criticized proposals for implementing the idea so far.[citation needed]
united states [ edit ]
history [ edit ]
the prospect of cyberwarfare over the 2000s has prompted the drafting of legislation by us officials, but worldwide the implications of actually "killing" the internet has prompted criticism of the idea in the united states. during the arab spring in tunisia, egypt, and libya access to the internet was denied[1] in an effort to limit peer networking to facilitate organization. while the effects of shutting off information access are controversial, the topic of a kill switch does remain to be resolved.
communications act of 1934 [ edit ]
the communications act of 1934 established the united states' federal regulation of electronic communications by the federal communications commission (fcc). this act, created by the franklin d. roosevelt administration, gave the president powers of control over the media under certain circumstances. this act was the basis of regulatory power for the executive branch of the government to control electronic communications in the united states.
telecommunications act of 1996 [ edit ]
presidential decision directive 63 (pdd-63), signed in may 1998, established a structure under white house leadership to coordinate the activities of designated lead departments and agencies, in partnership with their counterparts from the private sector, to "eliminate any significant vulnerability to both physical and cyber attacks on our critical infrastructures, including especially our cyber systems".[2]
proposed protecting cyberspace as a national asset act of 2010 [ edit ]
on june 19, 2010, senator joe lieberman (i-ct) introduced the protecting cyberspace as a national asset act,[3] which he co-wrote with senator susan collins (r-me) and senator thomas carper (d-de). if signed into law, this controversial bill, which the american media dubbed the kill switch bill, would have granted the president emergency powers over the internet. other parts of the bill focused on the establishment of an office of cyberspace policy and on its missions, as well as on the coordination of cyberspace policy at the federal level.
the american civil liberties union (aclu) criticized the scope of the legislation in a letter to senator lieberman signed by several other civil liberty groups.[4] particularly, they asked how the authorities would classify what is critical communications infrastructure (cci) and what is not, and how the government would preserve the right of free speech in cybersecurity emergencies. an automatic renewal provision within the proposed legislation would keep it going beyond thirty days. the group recommended that the legislation follows a strict first amendment scrutiny test.
all three co-authors of the bill subsequently issued a statement claiming that the bill "[narrowed] existing broad presidential authority to take over telecommunications networks",[5] and senator lieberman contended that the bill did not seek to make a 'kill switch' option available ("the president will never take over – the government should never take over the internet"),[5] but instead insisted that serious steps had to be taken in order to counter a potential mass scale cyber attack. the protecting cyberspace as a national asset act of 2010 expired at the end of the 2009–2010 congress without receiving a vote from either chamber.[6]
implementation issues [ edit ]
the logistics of implementing an internet kill switch in a multi-tenant data center can be very complex.
there are several issues that may prevent a system to be established in the united states. the telecommunications act of 1996 deregulated the telecommunications market and allowed for the growth of data carrier services. since the federal communications commission (fcc) does not require registration of a company as an internet service provider (isp), there are only estimates available.[by whom?] as of april 2011, there are over 7,800 isps estimated[by whom?] to be operating in the united states. this makes implementation of a kill switch that much more difficult: each company would have to voluntarily comply. there is no law that gives the united states authority over an isp without a court order.
a court order is not necessarily the solution either. even if an isp is forced by court order, the attack may have already taken place and the prophylactic methods too late in implementing. there are thousands of isps and since they do not have to register, there is no known way of contacting them in time and forcing the isp to comply.
the regulations[which?] that the united states uses to regulate the information and data industry may have inadvertently made a true "internet kill switch" impossible. the lack of regulation allowed for building of a patch-work system (isps, internet backbone) that is extremely complex and not fully known.[clarification needed]
in the united states, there are strong[clarification needed] citizen and business protection systems.[clarification needed] there is redress of grievances allowed to the courts or administrative authority.[which?] there is also the need for a court order for the government to shut off services. in addition to these fairly large roadblocks, there are human rights groups such as the aclu, amnesty international, and others. all of these reasons make implementing the internet kill switch difficult.
policy issues [ edit ]
the key[clarification needed] policy issue is whether or not the united states has the right constitutionally to restrict or cut off access to the internet. the powers granted to the presidency starting with the communications act of 1934 seem to be adequate[to whom?] in dealing with this threat, and is one of the major criticisms[by whom?] of legislation determined to regulate this question. the next most important question[to whom?] is whether or not the united states even need this legislation or it would chip away[clarification needed] at individual liberties. the trade offs are apparent[to whom?] – if the government can control information online then it can limit access to information online. one of the biggest problems[to whom?] with the theory is what to classify as critical communications infrastructure and what to leave out.
policy makers[who?] have to take into account the cost of shutting down the internet, if it is even possible. the loss of the network for even a day could cost billions of dollars in lost revenue. the national cybersecurity center was set up to deal with these questions, to research threats and design and recommend prophylactic methods.
in many ways,[which?] the integration of networked computer-mediated communication systems into our[who?] business and personal lives means that the potential threat[which?] is increasing along with the potential problem of protecting a wide class of products.[which?] utility systems can be monitored and controlled remotely, whereas it used to be a physical person.[clarification needed] so the issue of what an internet kill switch could affect is growing steadily.[clarification needed]
the 2009 white house assessment stated that there needed to be more work done on this issue and the national cybersecurity center was created to handle security issues.[2] it is not known[by whom?] at this point if the center has a policy regarding asserting control of the national networks.
turkey [ edit ]
in june 2016, turkey introduced an internet kill switch law permitting authorities to "partially or entirely" suspend internet access due to wartime measures, national security or public order.[7] the mechanism came to attention when internet monitoring group turkey blocks detected a nationwide slowdown affecting several social network services on the eve of a major offensive during the 2016 turkish military intervention in syria.[8] similar internet restrictions had previously been implemented during national emergencies to control the flow of information in the aftermath of terrorist attacks, originally without any clear legal grounding.
united kingdom [ edit ]
in the united kingdom, the communications act 2003 and the civil contingencies act 2004 allow the secretary of state for culture, media and sport to suspend internet services, either by ordering internet service providers to shut down operations or by closing internet exchange points.[9] a representative of the department for culture, media and sport said in 2011 that:
it would have to be a very serious threat for these powers to be used, something like a major cyber attack. the powers are subject to review and if it was used inappropriately there could be an appeal to the competitions appeal tribunal. any decision to use them would have to comply with public law and the human rights act.[9]
dr. peter gradwell, a trustee of the nominet trust, criticized the provisions in the communications act:
the legislation also includes the requirement to make compensatory payments for loss or damage. would the government want to foot the bill for switching off a multi- billion-pound industry? if a notice is served on an isp and ignored, the penalty is only a fine. if the public were massing on the streets of london, i believe that many internet providers would be happy to argue the legitimacy of such a penalty in court.[9]
egypt [ edit ]
on january 27, 2011, during the egyptian revolution of 2011, the government of president hosni mubarak cut off access to the internet by all four national isps, and all mobile phone networks.[10][9] this version of a kill switch was effected by a government-ordered shutdown of the egyptian-run portion of the domain name system, and border gateway protocol (bgp), making transmission of internet traffic impossible for egyptian isps. all network traffic ceased within two hours, according to arbor networks.[10]
india [ edit ]
india frequently terminates internet connections in kashmir[11] and north eastern states.
zimbabwe [ edit ]
on january 15, 2019, internet monitoring group netblocks reported the blocking of over a dozen social media platforms in zimbabwe followed by a wider internet blackout amid protests over the price of fuel.[12][13] the first three days of the disruption cost the zimbabwe's economy an estimated $17 million as the government extended its disruption to a full shutdown to prevent the use of vpn circumvention tools by demonstrators.[14]
see also [ edit ]
|
ˈɛˌnɛˈfɛl kəˈmɪʃənər ˈrɑʤər ˈgʊdɛl həz ˈlændɪd ɔn ðə ˈkəvər əv taɪm ˈmægəˌzin. ðə əˈkəmpəniɪŋ ˈɑrtɪkəl kənˈteɪnz ˈplɛnti əv ˈɪntəˌrɛstɪŋ ˈnəgəts. ðə fərst wən ðət kɔt ɑr aɪ. ʃɔn ˈgrɛgəri əv taɪm raɪts ðət wən əv ðə ˈɔpʃənz biɪŋ kənˈsɪdərd fər rɪˈpleɪsɪŋ ɪnˈteɪlz ˈgɪvɪŋ ðə bɔl tɪ ðə tim ðət wʊd hæv bɪn ˈkɪkɪŋ ɔf æt ɪts oʊn 30 ˌɔtəˈmætɪkli ˈfeɪsɪŋ ə fɔrθ daʊn ənd 15 jɑrdz tɪ goʊ. ðə tim kən ðɛn ʧuz tɪ pənt ər goʊ fər ɪt, ˈviə feɪk pənt ər ˈəðərˌwaɪz. ɪn ˈəðər wərdz, ðə ˈkɪˌkɔf wʊd bi ˌriˈpleɪst wɪθ ðə pənt, ənd ðə kɪk wʊd bi ˌriˈpleɪst wɪθ ə kənˈvərʒən ˈrəfli hæf ðə ˈdɪstəns əv reɪ ˈrisənt catch-and-run*. ðə aɪˈdiə wʊd bi tɪ riˈmuv kəmˈplitli ðə ˈhaɪˌspid, kəˈlɪʒənz bɪtˈwin lɑrʤ mɛn hu dɪp ðɛr hɛdz ˌɪnˈstɪŋktɪvˌli æt ˌɪmˈpækt ənd pleɪs ˈɛkstrə ˈprɛʃər ɔn ðə ˈɛriə əv ðə spaɪn. waɪl ˈəðər ˈɪnʤəriz wʊd bi ˈpɑsəbəl ˈdʊrɪŋ ðə pənt pleɪ ðət rɪˈpleɪsɪz ðə ˈkɪˌkɔf, ðə rɪsk əv ˌkætəˈstrɑfɪk ˈɪnʤəri wʊd bi rɪˈdust. ðə muv ˈɔlsoʊ wʊd meɪk punters*, lɔŋ snappers*, ənd ˈgənərz mɔr ˌɪmˈpɔrtənt, əˈlɔŋ wɪθ pənt returners*. ɪn tərn, ˈkɪˌkɔf ˈspɛʃəlɪsts wʊd bɪˈkəm ɪkˈstɪŋkt, ənd rɪˈtərn ˈspɛʃəlɪsts hu ər məʧ ˈbɛtər rɪˈtərnɪŋ kɪks ðən pənts wʊd bi fɑr lɛs ˈvæljəbəl tɪ ðə ˈbrɔdər ˈrɑstər. ˈgʊdɛl sɪz ðə aɪˈdiə keɪm frəm bəks koʊʧ grɛg skiˈɑnoʊ. ðə fækt ðət ˈgʊdɛl ˈmɛnʃənd tɪ ˈgrɛgəri ɪt minz ðət ðə lig ɪz æt list kənˈsɪdərɪŋ ɪt ənd ðət ðə lig pərˈhæps wɔnts tɪ si haʊ foʊks riækt tɪ ðə ˌpɑsəˈbɪləˌti. jʊr ˌɪˈnɪʃəl ʧæns tɪ riækt.
|
nfl commissioner roger goodell has landed on the cover of time magazine. the accompanying article contains plenty of interesting nuggets.
here’s the first one that caught our eye.
sean gregory of time writes that one of the options being considered for replacing kickoffs entails giving the ball to the team that would have been kicking off at its own 30, automatically facing a fourth down and 15 yards to go. the team can then choose to punt or go for it, via fake punt or otherwise.
in other words, the kickoff would be replaced with the punt, and the onside kick would be replaced with a fourth-down conversion roughly half the distance of ray rice’s recent catch-and-run.
the idea would be to remove completely the high-speed, open-field collisions between large men who dip their heads instinctively at impact and place extra pressure on the c3-c4 area of the spine. while other injuries would be possible during the punt play that replaces the kickoff, the risk of catastrophic injury would be reduced.
the move also would make punters, long snappers, and gunners more important, along with punt returners. in turn, kickoff specialists would become extinct, and return specialists who are much better returning kicks than punts would be far less valuable to the broader roster.
goodell says the idea came from bucs coach greg schiano. the fact that goodell mentioned to gregory it means that the league is at least considering it — and that the league perhaps wants to see how folks react to the possibility.
here’s your initial chance to react.
|
ə gərl hu pɔrd ˈæsəd ɔn hər ˈbɔɪˌfrɛndz ˈʤɛnətəlz tɪ ˈpənɪʃ ɪm fər dɪˈstrɪbjutɪŋ ə ˌpɔrnəˈgræfɪk ˈvɪdioʊ hi meɪd əv hər wɪˈθaʊt hər ˈnɑlɪʤ, həz bleɪmd ˈæŋgər fər hər ˈækʃənz. "aɪ ˈnɛvər ˌɪnˈtɛndɪd tɪ kɪl hɪz ˈpinɪs. aɪ wɑz ʤɪst ˈæŋgri ənd ɔl aɪ ˈwɔntɪd wɑz tɪ meɪk ɪm fil ðə peɪn aɪ wɑz ˈfilɪŋ," ʃi toʊld ə ˌkɔrəˈspɑndənt. "aɪ hərd əˈbaʊt ðə ˈvɪdioʊ frəm wən əv maɪ ˈklæsˌmeɪts ənd aɪ θɔt ðət ðeɪ wər ˈʤoʊkɪŋ, bət ðɛn aɪ sɔ ðə ˈvɪdioʊ ˌmaɪˈsɛlf ənd lɔst maɪ maɪnd." ðə gərl, huz neɪm ɪz noʊn tɪ ə ˌkɔrəˈspɑndənt bət ˈkænɑt bi ˈpəblɪʃt bɪˈkəz ʃi ɪz ə ˈmaɪnər, əˈtækt ˈhəmfri, 25 wɪθ ˈbætəri ˈæsəd waɪl hi wɑz ˈdrɪŋkɪŋ bɪr wɪθ frɛndz æt ə ˈtævərn ɪn kɔrk ˈvɪlɪʤ, nɪr hazyview*, ɔn ˈʤænjuˌɛri 17 ʃi sɛd hæd trɪkt hər bɪˈkəz ʃi wɑz nɑt əˈwɛr hi wɑz nɑt ˈjuzɪŋ ə ˈkɑndəm ər ðət hi wɑz ˈfɪlmɪŋ ðɛm. "aɪ hæd tɪ du ˈsəmθɪŋ tɪ ʃoʊ ɪm ðət aɪ wɑz ˈæŋgri ənd ˈwɔntɪd tɪ hərt ɪm soʊ ðət hi kən si ðət hi mɛst wɪθ ðə rɔŋ gərl," ʃi sɛd. ʃi sərʧt ɪn hər ˈfɑðərz tulz fər ə wil ˈspænər ʃi kʊd juz tɪ tiʧ ə ˈlɛsən. "waɪl aɪ wɑz ˈsərʧɪŋ aɪ keɪm əˈkrɔs ən oʊld ˈæsəd ˈbɑtəl. aɪ tʊk ɪt ənd wɛnt streɪt tɪ hɪz ˈrɛgjələr ˈdrɪŋkɪŋ pleɪs ənd wɪn aɪ gɑt ðɛr aɪ bɪˈkeɪm ˈæŋgriər. aɪ ˈdɪdənt ˈhɛzəˌteɪt tɪ pɔr ðə ˈæsəd ɔn ɪm," ʃi sɛd., hu hæd noʊ ˈprɑbləm wɪθ hɪz neɪm biɪŋ ˈpəblɪʃt, bət æst nɑt tɪ bi ˈfoʊtəˌgræft, sɛd hi hæd bɪn ˈdeɪtɪŋ ðə gərl sɪns dɪˈsɛmbər. "ˈɛvriˌθɪŋ ˈhæpənd ɪn ə blɪŋk əv ən aɪ bɪˈkəz aɪ sɔ hər wɪn ʃi wɑz ˈkəmɪŋ wɪθ ə ˈbɑtəl, bət aɪ ˈdɪdənt ˈriəˌlaɪz ðət ʃi wɑz ˈkɛriɪŋ ˈæsəd. ʃi ʤɪst ˈæŋgrəli kɔld mi ə dɔg," hi sɛd. "ʃi æst haʊ ɪn ðə wərld aɪ kʊd hæv dən səʧ ən ˈivəl θɪŋ tɪ hər. ɪt wɑz ˈoʊnli ðɛn ðət aɪ ˈriəˌlaɪzd ðət ʃi wɑz ˈtɔkɪŋ əˈbaʊt ðə ˈvɪdioʊ ðət aɪ tʊk waɪl wi wər ˈhævɪŋ sɛks." ɪn ðə ˈvɪdioʊ, ɪz sin ˈpʊʃɪŋ ðə gərl, ɪn hər skul ˈjunəˌfɔrm, ˈɔntu ə bɛd. hi ˈædɪd ðət ðə sɛks wɑz kənˈsɛnʃuəl. "wi əˈgrid tɪ hæv sɛks, bət ʃi wɑz nɑt əˈwɛr ðət aɪ wɑz ˈfɪlmɪŋ ðə sɛks ˈjuzɪŋ maɪ ˈlæpˌtɑp kəmˈpjutər. aɪ dɪd nɑt ˌɪnˈtɛnd tɪ ʃoʊ ˈɛniˌwən ðə ˈvɪdioʊ ənd aɪ stɪl doʊnt noʊ haʊ ɪt gɑt ˈɔntu ˈsoʊʃəl ˈmidiə," hi sɛd. ðə rɪˈmɔrsfəl ˈædɪd ðət ˌɔlˈðoʊ hɪz ˈpinɪs wʊd ˈnɛvər wərk əˈgɛn du tɪ ðə ˈdæmɪʤ kɔzd baɪ ðə ˈæsəd, hi wɑz ˈləki tɪ bi əˈlaɪv. hi sɛd hi wɑz ədˈvaɪzd tɪ prɛs ˈʧɑrʤɪz əˈgɛnst ðə gərl, bət dɪz nɑt si ðə pɔɪnt. "ˈivɪn ɪf aɪ prɛs ˈʧɑrʤɪz ɪt ɪz ˈjusləs bɪˈkəz ɪt woʊnt brɪŋ bæk maɪ ˈmænˌhʊd. hər biɪŋ ɪn ʤeɪl wɪl ʤɪst ruɪn hər fˈjuʧər bɪˈkəz ʃi ɪz stɪl jəŋ ənd aɪ du nɑt hæv ðə ˈɛnərʤi tɪ əˈtɛnd kɔrts," sɛd. hi naʊ həz tɪ ˈjərəˌneɪt θru ə tub ənd həz tɪ ˌəndərˈgoʊ ˈsərʤəri. ðə gərl sɛd ʃi wɑz ˈɔlsoʊ kənˈsɪdərɪŋ ˈprɛsɪŋ ˈʧɑrʤɪz rɪˈleɪtɪŋ tɪ hɪz kriˈeɪʃən əv pɔrˈnɑgrəfi. əˈkɔrdɪŋ tɪ ðə fɪlm ənd ˌpəblɪˈkeɪʃənz ækt, ʧaɪld pɔrˈnɑgrəfi ɪz dɪˈfaɪnd ɛz "ˈɛni ˈɪmɪʤ ər ˈɛni dɪˈskrɪpʃən əv ə ˈpərsən, ril ər ˈsɪmjəˌleɪtɪd, hu ɪz, ər hu ɪz dɪˈpɪktɪd ər dɪˈskraɪbd ɛz biɪŋ, ˈəndər ðə eɪʤ əv 18 jɪrz, ɪnˈgeɪʤd ɪn ˈsɛkʃuəl ˈkɑndəkt". wɪn æst fər ˈkɑmɛnt ˌkælˈkətə pəˈlis sɛd ðeɪ wʊd ˈoʊpən ə keɪs ɪf ˈiðər əv ðə tu keɪm ˈfɔrwərd.
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.